မိခင္ ေႏွာင္ႀကိဳးကို ေၿဖပါအံံ့
                          
                                 သည္းစြာေသာ အနာကို ကုစားပါအံ့
                                 သမီး၏ လံုလဝီရိယၿဖင့္ နာလန္ထူပါေစအံ့
                                 ေမြးေက်းဇူးကို မသိတတ္ေသာထိုသူတို ့အား
                                 သိနားလည္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္စြမ္းကို
                                 သမီးအား ေပးပါေလ..........

                                 ေတြ ့ရအံ့ေသာ ေဘးရန္တို ့ကို
                                 သမီးထီမည္ မဟုတ္
                                 တဘဝတြင္ တခါသာေသရသည္ၿဖစ္၍
                                 အဘယ္နည္းႏွင့္ ေသရသည္ၿဖစ္ေစ
                                 သမီး၌ မထူးၿခား ........

                                 သမီး၏ စိတ္ကူးတို ့သည္ 
                                 ဤတကယ္အၿဖစ္သို ့ေရာက္ေသာအခ်ိန္တြင္
                                 ဤသင္တို ့သည္လည္း ေပ်ာ္ၿမဴးႀကရမည္........
                                  
                                 အၿခားအၿခားေသာ သူတို ့၏
                                 ရွုတ္ခ်ၿခင္း ၊ကဲ ့ရဲ  ့ၿခင္း
                                 မုန္းတီး ရြံရွာၿခင္း
                                နာမည္ဖ်က္လိုၿခင္းတို ့ကို
                                သမီး အလ်ဥ္းဂရုမၿပဳ .........

                                မိခင္ထံမွ ဒါမွငါ ့သမီးဟူေသာ
                                က်ဴးရင့္သံကိုသာ ေတာင့္တပါ၏
                                ေလာကတြင္ မိခင္၏ေက်းဇူးကို
                                အသိတတ္ဆံုးသမီးၿဖစ္ရပါလို၏ ။ ။      (ေအာင္ဆန္းစုႀကည္)                             

                                         ပ်ဥ္းမငုတ္တို 

                           ဖြတ္ထြတ္ရြတ္တြ ၊ ဌက္လင္းဒသို ့
                           ပ်ဥ္းမငုတ္တို ၊သက္ႀကားအိုသည္
                           ကုန္းမိုထက္တြင္ ၊တပင္တည္း၊

                           ခြဆံုအတြင္း ၊သစ္ေခါင္းေဆြးလည္း
                           အေဖးတက္လာ၊ အိုင္းအမာသို ့
                          က်ယ္စြာဟက္ပက္၊ ၿခအိမ္ပ်က္၊

                          ကုန္းမိုကမ္းဘား၊ ေၿမပတ္ႀကားတြင္
                          စစ္သားခေမာက္၊ ပိန္ေၿခာက္ေၿခာက္လည္း
                          စစ္ေရာက္စခန္း၊ လက္ၿပညြန္

                          ထိုပင္ငုတ္တို၊ ပ်ဥ္းမအိုသည္
                          စစ္ကိုလည္းႀကံဳ ၊ ၿခအံုလည္းၿဖစ္
                          ဓါးထစ္လည္းခံ၊ ေနလ်ံလည္းတိုက္
                          ေလၿပင္းခတ္လ်က္၊ မငိုက္ဦးေခါင္း
                          ေႏြသစ္ေလာင္းေသာ္၊ ရြက္ေဟာင္းညွာေႀကြ
                          ရြက္သစ္ေဝ၍၊ ေလေၿပထဲတြင္
                          ငယ္ရုပ္ဆင္သည္
                         အသင္ေယာက်ၤားေကာင္းတကား။
(၁၁.၁.၁၉၄၉ ႏွစ္ဒုတိယကမာၻစစ္ အၿပီးတြင္ ဆရာမင္းသုဝဏ္ေရးသားသည္ ့ကဗ်ာ)

                                                ေရႊၿမန္မာ
                          ဘယ္ေတာင္ႀကည္ ့ႀကည့္ သတိရၿခင္း
                          ေတြးတိုင္းထင္ရက္ ဒို ့ရင္ထဲကပုပၸါးေတာင္။

                          ဘယ္ၿမစ္ေတြ ့ေတြ ့ေအာင္းေမ ့ေနၿခင္း
                          လြမ္းတိုင္းၿမင္ရက္ ဒို ့ရင္ထဲက ဧရာဝတီ။

                          ဘယ္ေနရာရွိရွိ တမ္းတမိခ်င္
                          ၿပန္ေရာက္ခ်င္ရဲ ့ ဒို ့ရင္ထဲက ပုဂံၿပည္။
                        
                          ပုပၸါး ဧရာဝတီ ပုဂံၿပည္ႏွလံုးသား
                          ခ်စ္သူမ်ားေလ ဒို ့တေတြ ေရွးဗမာမ်ားၿဖစ္ပါ၏။
                                                                                        (ေမာင္စိန္ဝင္း ပုတီးကုန္း)

Fwd: ေဒါင္းမာန္ဟုန္

ေဒါင္းမာန္ဟုန္

---

ဂ်ပန္ႏိုင္ငံဖုကုရွီးမားအနုျမဴဓါတ္အားေပးစက္ရံု၀င္းအတြင္းပလူတိုနီယမ္မ်ားျပန္႔ႏွံ႕ Posted: 29 Mar 2011 09:14 AM PDT အနည္းငယ္ေသာအဆိပ္ျပင္း ပလူတိုနီယမ္မ်ားဖုကုရွီးမားအနုျမဴဓါတ္အားေပးစက္ရံု၀င္းအတြင္းေနရာမ်ား စြာစိမ့္၀င္ျပန္႕ႏွံေနေၾကာင္းေတြ႕ရအႏုျမဴလံုၿခံဳေရးအရာရွိမ်ားကေျပာဆိုရာတြင္လူသားမ်ားအတြက္အႏ ၱ ရာယ္မျဖစ္ႏိုင္ေသာ္လည္း ေလာင္စာေခ်ာင္းမ်ားေပ်ာ္ဆင္းရာမွေရဒီယိုဓါတ္သင့္ပစၥည္းယိုစိမ့္မႈမွစက္ရံုကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မည္လားဆိုေသာစိုးရိမ္မႈကိုျဖစ္ေပၚေစသည္။ အေျခအေနမွာအလြန္စိုးရိမ္စရာေကာင္းေၾကာင္း ကက္ဗိနက္အတြင္း၀န္ Edano မွေျပာ၊ ပ်က္စီးမႈမ်ားကို အတတ္ႏိုင္ဆံုးႀကိဳးစားျပင္ဆင္ေနေၾကာင္းေျပာ၊ဓါတ္ေပါင္းဖို ၆ လံုးအနက္၃လံုးမွာ တစိတ္တပိုင္း ေပ်ာ္ဆင္းသည္ဟုယံုၾကည္ေၾကာင္း၊ စက္ရံုမွေရဒီယိုဓါတ္ၾကြပစၥည္းမ်ားစိမ့္ထြက္မႈမ်ားကႏို႕၊ ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ားႏွင့္ေနာက္ဆံုး ေသာက္သံုးေရမ်ားအထိ၀င္ေရာက္လာေၾကာင္း၊ အစိုးရမွ စက္ရံုႏွင့္ ၁၂မိုင္ပတ္လည္မွလူမ်ား ကို ေနအီမ္မ်ားမွ စြန္႕ခြါရန္ႏွင့္ မစြန္႕ခြါႏိုင္ပါကလည္း တံခါးပိတ္ၿပီးေနၾကရန္ တိုက္တြန္းထား၊ ဆက္တိုက္မေတာ္တဆျဖစ္မႈမ်ားႏွင့္ မေသခ်ာမႈမ်ားက အစိုးရႏွင့္ တိုက်ိဳလွ်ပ္စစ္အၾကားေမးစရာေမးခြန္း မ်ားျဖစ္လာၿပီး စိတ္အေႏွာက္အယွက္မ်ားကိုျဖစ္ေစသည္။စက္ရံုကိုအျမန္ဆံုးတည္ၿငိမ္ထိန္းသိမ္း ေရးသည္စိုးရိမ္မႈမ်ားႏွင့္ ေနာက္ျပန္ဆြဲလွ်က္ရွိသည္။ ၿပီးခဲ့သည္အပတ္ကအလုပ္သမားမ်ားသည္လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားဆက္သြယ္ၿပီး အစိတ္အပိုင္းတခ်ိဳ႕ကိုျပန္ လည္တပ္ဆင္ႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း ဓါတ္ေပါင္းဖိုကိုအေအးေပးရန္ ေရ စုပ္စက္မ်ားကိုစတင္ေသာအခါအ ေဆာက္အဦေအာက္ေျခႏွင့္ ဓါတ္အားလိုင္းႏွင့္ပိုက္မ်ားသြားရာေျမာင္းမ်ားတြင္ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ား၌ ေရဒီယမ္ဓါတ္သင့္ေနေသာ ေရမ်ား၀ပ္ေနသည္ကိုေတြ႕ရသည္။ ေရဒီယမ္ဓါတ္သင့္ေနေသာေရမ်ားသည္ ေလထုအတြင္းေရဒီယိုဓါတ္ၾကြမႈမ်ားကိုျဖစ္ေစၿပီး၊ အလုပ္သမား မ်ားအလုပ္ခြင္အတြက္သတ္မွတ္ထားေသာအတိုင္းအတာထက္ ၄ဆမွ်ျမင့္မားသည္ေနသည္ကိုေတြ႕ရ ၿပီး ေရမ်ားကိုစုပ္ထုတ္ႏိုင္မွသာ ေရေအးလည္ပတ္မႈစနစ္ကိုစတင္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ယင္းအခ်က္မ်ားကတာ၀န္ရွိသူမ်ားကိုအခ်က္၂ခ်က္အေပၚအသည္းအသန္စဥ္းစားေစရန္ျဖစ္ လာပါသည္။ ေရမ်ားကို ဓါတ္ေပါင္းဖိုအတြင္းထပ္ထည့္သြင္းၿပီးေလာင္စာေခ်ာင္းမ်ားအပူလြန္ကဲမႈကိုထိန္းမည္လား ႏွင့္ ရွိၿပီးသားမသန္႕ေသာေရမ်ားကိုစုပ္ထုပ္ၿပီး ေရသန္႕မ်ားျဖင့္အစားထိုးမည္လားဆိုေသာ မေ၀ခြဲႏိုင္ေသာအခ်က္မ်ားကိုျဖစ္ေစသည္။ ဓါတ္အားသင့္ေနေသာေရမ်ားကိုဖယ္ရွားရန္မွာယခုအေရးေပၚေဆာင္ရြက္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ႏွင့္ ေရေအးစီဆင္းမႈကိုလည္းခ်ိန္ဆႏိုင္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္းႏူကလီးယားလံုၿခံဳေရးအရာရွိ Hidehiko Nishiyama ေျပာဆိုသည္။ ေလာင္စာေခ်ာင္းမ်ားမွအလြန္ျမင့္မားေသာအပူခ်ိန္လြင့္ထုတ္ႏိုင္ေသာပလူတိုနီယမ္ကိုရွာေဖြ ေတြ႕ရွိျခင္းက ဆိုး၀ါးေသာပ်က္စီးဆံုးရွံဳးမႈမ်ားကိုျဖစ္ေစသည္ဟု Nishiyama ကဆက္လက္ ေျပာဆိုသည္။ ပလူတိုနီယမ္သည္အဆိပ္အျပင္းဆံုးေသာဓါတ္ပစၥည္းတမ်ိဳးျဖစ္ၿပီး လြင့္္ျပယ္မႈေႏွးေကြးကာအႏၱရယ္ရွိေသာေရဒီယိုဓါတ္ၾကြမႈကိုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတိုင္တည္ေစႏိုင္သည္။ ယင္းဓါတ္ေငြ႕ကိုရွဴရွိဳက္မိပါက ရာသက္ပန္မိမိကိုယ္ထဲတြင္ရွိေနမည္ဟု Alan Lockwood, a professor of Neurology and Nuclear Medicine at the University at Buffalo and a member of the board of directors of Physicians for Social Responsibility, an advocacy group ကေျပာဆိုသည္။ ႏူကလီးယားအက်ပ္အတည္းကိုထိန္းခ်ဳပ္မႈအေပၚ္အျမင့္ဆံုးတပ္လွန္႕မႈႏွင့္ဂ်ပန္ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရသည္အေပၚ ဂ်ပန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က ယေန႕ ပါလီမန္တြင္ကာကြယ္ေျပာၾကားခဲ့ေသာ္္္လည္း ေရဒီယို ဓါတ္ျပန္႕ႏွံမႈက ကၽြမ္းက်င္သူမ်ား၏ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မႈစြမ္းရည္ကိုေမးစရာျဖစ္ေနသည္။ ဂ်ပန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က ပါလီမန္တြင္ေျပာၾကားရာတြင္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသည္ ဒုတိယကမၻာစစ္ေနာက္ပိုင္းအဆိိုး ဆံုးေသာအက်ပ္အတည္းႏွင့္နပန္းလံုးေနရေၾကာင္းေျပာဆိုလိုက္သည္။ ေဇာ္မင္းခိုင္ ၂၉-၃-၂၀၁၁(၂၁း၃၀နာရီ)

နတ္ေမာက္ကို ေက်းဇူးဆပ္ျခင္း Posted: 29 Mar 2011 08:45 AM PDT နတ္ေမာက္ကို ေက်းဇူးဆပ္ျခင္း       ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ဧၿပီလတြင္း ပူျပင္းလွေသာ ရာသီဥတုဒဏ္ေၾကာင့္ ေသာက္သံုးေရ ႐ွားပါး မႈမ်ား ျမန္မာျပည္အႏွံ အမ်ားျပည္သူတို႔ ခံစားခဲ့ၾကရ၍ ျပည္တြင္း/ပမွ ျပည္သူလူထုတို႔သည္ လူသားခ်င္း စာနာစိတ္ေမြးဖြား ေပၚေပါက္လာကာ ဒုကၡသည္မ်ား ေနထိုင္ရာအရပ္ေဒသမ်ားသုိ႔ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)မွ တဆင့္ေရတြင္း၊ ေရကန္၊ အ၀ီစိတြင္းမ်ား တူးေဖာ္ႏိုင္ရန္အတြက္ အလွဴေငြမ်ား လွဴဒါန္းခဲ့ၾကသည္။ ထိုသို႔ ေရဒုကၡသည္ အရပ္ေဒသမ်ားသုိ႔ ေရတူးေဖာ္မႈ၊ အုတ္ကန္ တည္ေဆာက္ေပးမႈ၊ ေရစုပ္စက္မ်ား လွဴဒါန္းမႈတို႔ကို ယခု ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဧၿပီလအထိ လုပ္ေဆာင္ လွဴဒါန္းေပးေနရဆဲ ျဖစ္သည္။       ၁၄.၁၂.၂၀၁၀ ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာျပည္၏ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ေမြးဖြားရာ ဇာတိျဖစ္ေသာ မေကြးတိုင္း၊ နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕နယ္တြင္ ေရတူးေဖာ္မႈ၊ အုတ္ေရကန္ တည္ေဆာက္ေပးမႈမ်ားကို စတင္အေကာင္အထည္ေဖာ္ လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့သည္။ နတ္ေမာက္ ေဒသတြင္ အမ်ားျပည္သူတို႔သည္ ယခင္က ေရသံုးစြဲမႈအတြက္ လက္ယက္တြင္းမ်ားႏွင့္ ပူျပင္း လွေသာ သဲေခ်ာင္းအတြင္းမွ ခတ္ယူသံုးစြဲ ခဲ့ၾကရသည္။ နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕နယ္ ဇာတိျဖစ္ေသာ ဦးႏိုင္၀င္း၊ ဦးစိုးလိႈင္တို႔၏ ကမ္းလွမ္းခ်က္ေၾကာင့္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)သည္ ျပည္ၿမိဳ႕႐ွိ မိုးေမတၱာ ပရဟိတလူငယ္အဖြဲ႔မွ ကိုညီညီေအာင္ဦးစီး၍ သြားေရာက္ေလ့လာကာ တူးေဖာ္မႈ လုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္ေစခဲ့သည္။ မိုးေမတၱာ ပရဟိတလူငယ္အဖြဲ႔သည္ ျပည္ၿမိဳ႕၊ ေရႊေတာင္ ၿမိဳ႕နယ္၊ ေပါက္ေခါင္းၿမိဳ႕တို႔တြင္ ေရတူးေဖာ္မႈလုပ္ငန္းမ်ားအား နာေရးကူညီမႈ အသင္း(ရန္ကုန္)ႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ ကူညီမႈမ်ားေပးဆပ္ခဲ့ေသာ လူငယ္လူမႈေရးသမားႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းထားေသာ အဖြဲ႔ျဖစ္သည္။ နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕နယ္တြင္ လင္းကတိုး႐ြာ အိမ္ေျခ (၃၈၀)၊ ေဂြးခ်ိဳ႐ြာ အိမ္ေျခ (၃၀၀) ေက်ာ္၊ ထေနာင္းလွ႐ြာ အိမ္ေျခ (၂၀၀) ေက်ာ္၊ ေက်ာက္ပံု႐ြာ အိမ္ေျခ (၂၆၀) ေက်ာ္တို႔ ေသာက္သံုးေရ ရ႐ွိရန္အတြက္ အ၀ီစိတြင္းမ်ား၊ အုတ္ေရကန္မ်ား၊ ေရစုပ္စက္မ်ားအား လွဴဒါန္း အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေပးၿပီးျဖစ္ပါသည္။ ယင္းလွဴဒါန္းပြဲအား ၂၀.၃.၂၀၁၁ တြင္ ၿမိဳ႕နယ္သံဃာေတာ္/ ဆရာေတာ္မ်ားႏွင့္ ေဒသခံရြာသူ/သားမ်ားေရွ႕တြင္ ေရစက္သြန္းခ် လွဴဒါန္းအပ္ႏွံပြဲ က်င္းပ ခဲ့ပါသည္။ ကုန္က်ေငြစုစုေပါင္း (၁၁၃) သိန္းက်ပ္အား "အမ်ားျပည္သူအတြက္ အမ်ားျပည္သူ ေကာင္းမႈ႕ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)" ဟူ၍ ကဗၺည္းတင္ထား႐ိွခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ နတ္ေမာက္ ၿမိဳ႕နယ္ ေဂြးခ်ဳိေက်း႐ြာ(ပင္း)႐ွိ အမ်ားျပည္သူ မ်ိဳးဆက္သစ္ လူငယ္တို႔အတြက္ ဖြင့္လွစ္ထားေသာ "တက္ေန၀န္း" စာၾကည့္တိုက္အတြက္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)႐ွိ "သုခအလင္း" စာၾကည့္တိုက္မွ စာအုပ္စာေပ၊ စာေစာင္မ်ားကိုလည္း လွဴဒါန္းေပးခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ ဆက္လက္၍ နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း႐ွိ ေတာင္ဦးေက်း႐ြာ အိမ္ေျခ (၄၀၀) ေက်ာ္၊ ေက်ာင္းကုန္းေက်း႐ြာ အိမ္ေျခ (၁၂၀) ေက်ာ္တို႔တြင္ ေရတူးေဖာ္မႈအလွဴဒါနအား ေဆာင္႐ြက္ လွ်က္႐ွိသည္။       ထိုကဲ့သို႔ ေရလွဴဒါန္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ ျမန္မာျပည္သူလူထုတို႔အတြက္ လြတ္လပ္ေရး ကို စြမ္းေဆာင္ေပးခဲ့ေသာ ျမန္မာျပည္သူလူထုတို႔၏ ေက်းဇူး႐ွင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း၏ ေက်းဇူးတရားမ်ားအား မိမိတို႔ တတ္ႏိုင္သည့္ဘက္မွ မိမိတို႔ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ သေလာက္ ျပန္လည္၍ ေက်းဇူးဆပ္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ တနည္းအားျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ေက်းဇူးအား အမ်ားျပည္သူ (ျပည္တြင္း/ ပ)မွ ေကာင္းမႈ(သို႔)ေက်းဇူးဆပ္ျခင္း၊ ေပးဆပ္ျခင္းပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)

ရိုးသားမွဳ ကိုမေရာင္းႏွင့္

                                            ရိုးသားမွဳကို မေရာင္းႏွင့္
 
                                    ဆံုးမပံုေကာင္း၊ ေရွးသူေဟာင္းတို ့
                                    ရိုးေႀကာင္း ဂုဏ္တင္၊ေရွးပံုၿပင္ဝယ္
                                    ခ်ိန္ခြင္ တည္ကာ၊တဘက္မွာ
                                    ေကာင္းစြာ ရိုးသားၿခင္း
                                    တဘက္တြင္းမွာ ေၿမကမာၻ
                                    ကမာၻေၿမက ေပါ ့ေလၿခင္း။

                                   ခ်ိန္ခြင္ တည္ကာ၊ တဘက္မွာ
                                   ေကာင္းစြာ ရိုးသားၿခင္း
                                   ကမာၻေၿမႏွင့္ ေက်ာက္သံဆင့္
                                   ေၿမႏွင့္ဘက္က ေပါ ့ေလၿခင္း။

                                   ခ်ိန္ခြင္တည္ကာ၊ တဘက္မွာ
                                   ေကာင္းစြာ ရိုးသားၿခင္း
                                   ေၿမသံအၿပင္၊ သက္ရွိတင္
                                   ေၿမၿပင္ဘက္ ကေပါ ့ေလၿခင္း။

                                   ရိုးသားၿခင္းက၊ ဂုဏ္ၿပည္ ့ဝ၏
                                   သူမွၿပန္ႀကား မရိုးသားေႀကာင့္
                                   ႀကီးမားၿပစ္ရွိ၊ အဝိဇိ၌
                                   က်ဘိ ရွည္ႀကာ သူ ့ေခါင္းမွာ
                                   ကမာၻေၿမပိ ေက်ာက္သံပိ
                                   သက္ရွိပိကာ ေလးရရွာဟု
                                   ေရွးအခါက ဘိုးဘြားမ်ား
                                   ဆိုရိုးထားသည္
                                   ရိုးသားမွဳ ကို မေရာင္းႏွင့္။

(မစိုးရိမ္စာသင္သား အရွင္အိႏၵာစရိယာဘိဝံသ(Ashin Indacariyabhivamsa ) ေရးသားထားသည္ ့ကဗ်ာ )

Fwd: စစ္ေရးအရ ျမန္မာျပည္ကို ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ရန္ ေတာင္းဆိုၿခင္း............ဘုန္းေတာ္ၾကီး စာေမးပြဲမ်ား ..........အရွင္ဇဝန ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴး......

အရွင္ဇဝန ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴး မ်ား ကို ၾကည့္ရွဴရန္ >>>>

အရွင္ဇဝန ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴး အပိုင္း (၁)

http://www.facebook.com/video/video.php?v=165740523481555&saved#!/video/video.php?v=165737306815210

အရွင္ဇဝန ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴး အပိုင္း (၂)

http://www.facebook.com/video/video.php?v=165740523481555&saved

စစ္ေရးအရ ျမန္မာျပည္ကို ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ရန္ ေတာင္းဆိုၿခင္း

အေမရိကန္ နိုင္ငံ သမတ၊ အထက္လႊတ္ေတာ္(ဆီးနိတ္)။ေအာက္လႊတ္ေတာ္ (ကြန္ဂရက္) အမတ္မ်ား၊ ဒီမိုကေရစီကို ေလးစားျမတ္နိုးးေသာ ကမာၻေခါင္းေဆာင္မ်ား ထံသို ့ ျမန္မာမ်ိဳးခ်စ္မ်ား မွ ေတာင္းဆိုခ်က္။

အက်ဥ္းတင္ျပခ်က္ 

စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေႀကာင့္္ျမန္မာျပည္သူမ်ားအားလူမွဳဒုကၡမ်ိဳးစံုေပးေနၿခင္းကိုရပ္တမ္းကရပ္ဖို ့   အခ်ိန္ေရာက္ၿပီၿဖစ္သည္။လစ္ဗ်ားႏိုင္ငံအေရး အခင္းတြင္ ၿပည္သူမ်ားကို အာဏာရွင္မွမတရား သတ္ၿဖတ္ၿခင္းမွကာကြယ္သည့္အေနၿဖင့္ႏိုင္ငံတကာမွ၀င္ေရာက္ခဲ့သည့္ သာဓကအတိုင္းကြ်ႏုပ္ တို ့ ၿမန္မာၿပည္သူၿပည္သားမ်ား ကိုလည္း ဒီမိုကေရးကိုတန္ဖိုးထားသည့္   ႏိုင္ငံမ်ားမွ အလား တူအကူစစ္ေရးအရ အကူအညီမ်ားေပးရန္ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။

တင္ၿပခ်က္

- လစ္ဗ်ားနိုင္ငံ အာဏာရွင္ ကဒါဖီ ၏ တပ္မ်ားကို ကုလသမဂၢ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ နိုင္ငံတကာ တပ္မ်ားမွ ေလေႀကာင္းမွ တိုက္ခိုက္ျခင္းသည္ ကၽြနု္ပ္တို ့အားလံုးအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြန္ုပ္တို ့အေနနွင္ ့လည္း နိုင္ငံတကာ မွ လစ္ဗ်ားနိုင္ငံ အားအေရးယူသကဲ ့သို ့ ျမန္မာနိုင္ငံ မွ ျပည္သူမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရး အတြက္ကူညီမႈ ့ေပးရန္ လိုလားသည္။
ျမန္မာျပည္သူမ်ားသည္ စစ္အာဏာရွင္ မ်ိဳးဆက္တဆက္ၿပီး တဆက ္ ၏ႏွိပ္စက္မွဳ  ေအာက္တြင္ ၁၉၆၂ ခုနွစ္ မွ စ၍ ယေန ့ထက္တိုင္ က်ေရာက္ ေနခဲ ့သည္။

- ျမန္မာျပည္သူမ်ားသည္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းမဲ ့စြာျဖင့္ စစ္အာဏာရွင္ စံနစ္ေအာက္တြင္ လြတ္လပ္မႈ ့မရွိ ဆိုး၀ါးမႈ ့မ်ားစြာကို ခါးစည္းခံစားျပီး ေႀကာက္ရြံ ့စြာေနထိုင္ခဲ ့ႀကရသည္။
-ေဆး၀ါးကုသမႈ ့ မလံုေလာက္ျခင္း၊ နိမ္ ့က်ေသာ ပညာေရးစနစ္၊ အစာအဟာရ ခ်ိဳ ့တဲ မွဳ ၊အဓမၼ လုပ္အားေပး ခိုင္းေစမႈ ့၊ အဓမၼ ကေလးစစ္သားမ်ား စုေဆာင္း ၿခင္း၊ လွ်င္ျမန္စြာ ကူးစက္ျပန္ ့ ပြား ေန ေသာ ေအအိုင္ဒီအက္ေရာဂါ၊ အပူပိုင္းေဒသ ကူးစက္ေရာဂါမ်ား   ပြားမ်ားေနျခင္း တို ့သည္ ယေန ့ ပကတိ အေျခအေန ျဖစ္သည္။

- ျမန္မာျပည္သူမ်ားတြင္ လြတ္လပ္စြာ မိမိဆႏၵကို ထုတ္ေဖၚပိုင္ခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ အဖြဲ ့အစည္း အသင္းအပင္း ဖြဲ ့စည္းခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ ပံုနွိပ္ထုတ္ေ၀ပိုင္ခြင့္ နွင္ ့ဥစၥာပစၥည္း ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ တို ့သည္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ့ေအာက္တြင္ ခြင့္ၿပဳထားၿခင္း   မရွိေခ်၊ ျမန္မာနိုင္ငံ တြင္တရားမွ်တစြာ ဥပေဒႏွင့္စိုးမိုး
အုပ္ခ်ုပ္မွဳအလွ်င္းမရွိေခ်။
၁၉၈၈ ျပည္လံုးကၽြတ္ ဆႏၵျပပြဲႀကီးျဖစ္သည့္ ရွစ္ေလးလံုး လူထုအံုႀကြမႈ ့ႀကီး ကို ရက္စက္စြာ နႈိမ္နင္းခဲ ့ ျခင္းတြင္ အျပစ္မဲ ့ ျပည္သူ (၃၀၀၀) ေက်ာ္တို ့ အသက္ဆံုးရႈံးခဲ ့ ႀကရသည္။

-၂၀၀၃ ခုနွစ္ ေမလ(၃၀) ရက္ေန ့တြင္ ဒီပဲယင္းအေရးအခင္းတြင္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ ေထာက္ခံသူ လူဦးေရ ရာေက်ာ္အား ရက္စက္စြာ သတ္ျဖတ္ျခင္းခံခ့ဲ ႀကရသည္။

-၂၀၀၇ ခုနွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးဟု အမည္တြင္ေသာ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပေနသည့္ ရဟန္းသံဃာ ေတာ္မ်ားႏွင့္ျပည္သူမ်ားကို ရက္စက္စြာ သတ္ျဖတ္ျဖိဳခြဲျပီး့ ေက်ာင္းသားျပည္သူမ်ား နွင္ ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားကို ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်ခဲ့သည္။

-ျမန္မာနိုင္ငံ၏ အိမ္နီးခ်င္းနိုင္ငံမ်ား ျဖစ္သည့္ ထိုင္း၊အိိႏၵိယ၊တရုတ္ နွင္ ့ ဘဂၤလာေဒ့ နိုင္ငံမ်ားတြင္ ဒုကၡသည္ေပါင္း ၂ သန္းေက်ာ္ ေရာက္ရွိေနခဲ ့ႀကျပီး ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုခန္ ့တိုင္  တေန ့အိမ္ျပန္ရနွိုး ႏွင္ ့ ေစာင့္ဆိုင္း ေနႀကရသည္။

-၂၀၀၈ ခုနွစ္တြင္ နာဂစ္မုန္တိုင္း ဒါဏ္ေႀကာင္ ့ ျမစ္၀ကၽြနး္ေပၚေဒသတြင္ေနထိုင္ေသာ ျပည္သူ ၁၃၇၀၀၀ ခန္ ့ေသေႀကခဲ ့ႀကျပီး လူနွစ္သန္းေက်ာ္ အိုးမဲ ့အိ္မ္မဲ ့ျဖစ္ခဲ ့ႀကရသည္။ သို ့ရာတြင္ စစ္အစိုးရသည္ နိုင္ငံတကာမွ အခ်ိန္ကိုက္အကူအညီေပးမႈ ့ကိုျငင္းပါယ္ခဲ ့ျပီး ကိုယ့္ျပည္သူမ်ား၏ ဒုကၡကို မ်က္ကြယ္ျပဳရ်္ သတင္းပတ္မ်ားစြာ ပိတ္ဆို ့ထားခဲ ့သည္။ ျပင္သစ္ နိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး
ဘားနတ္ေကာခ်နာက ကုလသမဂၢ မွ ျပည္သူမ်ား ကိုကာကြယ္ရန္တာ၀န္ရွိသည္ ဆိုသည့္ ကုလဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ စစ္အာဏာရွင္က ခြင့္ျပဳျခင္းမရွိေသာ္လည္း မိမိသေဘာ နွင္ ့ ၀င္ျပီး ျပည္သူကို ကယ္တင္သင့္ေႀကာင္း ေျပာႀကားခဲ ့သည္။

ၿပင္သစ္သမတနီကိုလပ္ဆာကိုဇီ က ယေန ့မွစရ်္ မည္သည့္ အာဏာရွင္မဆို မိမိျပည္သူကို သတ္ေနပါက လက္ပိုက္ႀကည့္ေနေတာ့ မည္မဟုတ္ေႀကာင္း ေျပာႀကားခဲ ့ပါသည္။ ထိုေျပာႀကားခ်က္သည္ ကၽြန္ုပ္တို ့အား ခြန္အားျဖစ္ေစခဲ ့ပါသည္။ ကၽြန္ုပ္တို ့ အေနနွင္ ့လည္း ျပင္သစ္ သမတက ေျပာစကားအတိုင္း ျပဳလုပ္မည္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ႀကည့္ေနမည္ျဖစ္ သလို အျခား ဒီမိုကေရစီ နိုင္ငံမ်ား နွင္ ့ အေမရိကန္နိုင္ငံ တို ့ကလည္း ျပင္သစ္နိုင္ငံ၏ ရပ္တည္ခ်က္အတိုင္း ျပဳလုပ္ႀကရန္ တိုက္တြန္းလိုက္သည္။

-၂၀၁၀ ခုနွစ္တြင္ ျမန္မာနိုင္ငံသည္ ဂီရိမုန္တိုင္း ဒါဏ္ကို ဒုတိယအႀကိမ္ခံခဲ့ရၿပန္သည္။ သို ့ရာတြင္ စစ္အစိုးရက ပ်က္စီးမႈမ်ား ကို္ ဖံုးကြယ္ရ်္     ထိခိုက္မႈ ့ သိပ္မရွိသေယာင္ နိုင္ငံတကာ ကူညီမႈ ့ကို မ၀င္ ေရာက္နိုင္ရန္ ျပဳလုပ္ခဲ ့ျပန္သည္။

-ကၽြန္ုပ္တို ့အေနနွင္  ျမန္မာနိုင္ငံအေရးကို နိုင္ငံတကာမွ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ၀ိုင္း၀န္း ကူညီ ႀကရန္ အခ်န္ေရာက္ျပီဟု တိုက္တြန္းခ်င္သည္။ ကုလသမဂၢ မွ လစ္ဗ်ားနိုင္ငံ သို့၀င္ေရာက္နိုင္ခဲ့ လွ်င္ အဘယ္ေႀကာင့္ ျမန္မာနိုင္ငံ သို ့မ၀င္ေရာက္ နိုင္သနည္း? ဟုေမးခ်င္ပါသည္။
-ျမန္မာနိုင္ငံသည္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ မီးေတာင္ နွင္ ့တူပါသည္၊ အကယ္ရ်္ ျပည္သူမ်ားက၎တို ့ ၏ အခြင့္ အေရးမ်ားကိုအံုႀကြေတာင္းဆိုလာပါကစစ္အစိုးရမွရက္စက္စြာ သတ္ျဖတ္အံုးမည္ျဖစ္ သည္္။ ကၽြန္္ုပ္တို ့အေန နွင္ ့ နိုင္ငံတကာအစိုးရမ်ားမွ အနာဂတ္ၿဖစ္ေပၚလာမည့္လူထုအံုႀကြမွဳကို သတိႏွင့္ေစာင့္ ႀကည့္ရ်္ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ မိမိတို ့လိုလား ခ်က္မ်ားကို ေတာင္းဆိုေသာ ျပည္သူမ်ားကို                                                                       အကာအကြယ္ေပးဖို ့လိုပါသည္။ ကၽြန္ုပ္တို ့ အေန နွင္ ့ တရုပ္ နွင္ ့ ရုရွား အစိုးရတို ့ကိုလည္း ယင္းကဲ ့သို ့ျဖစ္ေပၚလာပါက ယခင္က ၎တို ့  ျမန္မာအေရးတြင္ ဗီတို  အာဏာ သံုးရ်္စစ္ အစိုးရအားအကာအကြယ္ေပးမွဳ ့မ်ိဳးကို ဆက္လက္မျပဳလုပ္ရန္ ေတာင္းဆိုလိုက္ပါသည္။

-ကုလသမဂၢဆံုျဖတ္ခ်က္မ်ားကို စစ္အစိုးရသည္ ဘယ္ေသာအခါကမွ် ဂရုျပဳလိုက္နာခဲ ့ျခင္းမရွိခဲ့ပါ ထိုဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား တြင္ထိေရာက္သည့္ဖိအားလက္နက္္ မပါရွိသျဖင့္ ျမန္မာျပည္သူတို ့ ၏ ဒုကၡ ကို လြတ္ေျမာက္သြားရန္ မျပဳလုပ္နိုင္ခဲ ့ပါ။ ျမန္မာျပည္သူမ်ားကို စစ္ကၽြန္ဘ၀ မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ ျပဳလုပ္နိုင္ေသာ တခုတည္းေသာနည္းလမ္းမွာ လစ္ဗ်ားနိုင္ငံ ကဲ ့သို ့ ၿပည္သူမ်ားကိုသတ္ၿဖတ္မွဳမွ ကာကြယ္ရန္စစ္ေရးအရ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္မွဳ မႈ ့ပင္ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ုပ္တို ့ ျမန္မာျပည္သူမ်ား အေန နွင္ ့ မိမိတို ့၏ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ စစ္ေရးအရ ၀င္ေရာက္မႈ ့ ကိုလိုလားပါသည္။
ထိုကဲသို ့စစ္ေရးအရ၀င္ေရာက္မွဳသည္ ၿမန္မာႏိုင္ငံကို ႏိုင္ငံၿခားတပ္မ်ားမွ ကိုလိုနီၿပဳရန္ ၀င္ေရာက္ ၿခင္း ဟု ၿမန္မာၿပည္သူမ်ားမွ လံုး၀ ယူဆလိမ့္မည္ မဟူတ္ဘဲ မိမိတို ့ အားစစ္က်ြန္ဘ၀မွ လြတ္လပ္ ေသာ  ဂုဏ္သိကၡာရွိေသာလူသားမ်ားအၿဖစ္ ကမၻာ ့အလယ္တြင္ရပ္တည္ႏိုင္ရန္ လူသားၿခင္းစာနာ ေထာက္ထားေသာစိတ္ထားၿဖင့္ ၀င္ေရာက္ကူညီသည္ဟု သတ္မွတ္ကာထာ၀စဥ္ေက်းဇူးတင္ရွိ ေနမည္ၿဖစ္ေႀကာင္း ကမၻာ့ႏိုင္ငံအသီးသီးသို ့ ႀကိဳတင္အသိေပးအေႀကာင္းႀကားအပ္ပါသည္။


စစ္က်ြန္ဘ၀သို ့ေရာက္ေနႀကေသာၿပည္သူမ်ားကိုယ္စားၿမန္မာမ်ိဳးခ်စ္မ်ား
Military Intervention on Burma Petition
OVERVIEW
Burmese people have been suffered enough under military rule and now Libya case proved that we will have the same rights to demand from the democracy loving countries to help us.  Our people have been slaughtered by the military for decades.  We need the world to know that we are human being and we deserve to choose the government we like.  Our destiny for freedom will not come to reality if there is foreign military intervention in Burma.
Burmese people have been suffered enough under military rule and now Libya case proved that we will have the same rights to demand from the democracy loving countries to help us.  Our people have been slaughtered by the military for decades.  We need the world to know that we are human being and we deserve to choose the government we like.  Our destiny for freedom will not come to reality without foreign military intervention in Burma.
To Honorable World Democratic Leaders
An Appeal to the International Communities by Burmese Nationalists

The current attack on Libyan dictator Muammar Gadaffi's troops by international air strikes gave our people hope. We want the same action from the international communities for our beloved country Burma, which has been under successive military regimes since 1962.

The Burmese people have been living hopelessly in fear under terrible conditions: brutal military regimes that have ruled for more than four decades, lack of medical care, a poor education system; malnutrition, forced labor, the taking of child soldiers, and rapidly spreading AIDS and tropical diseases are indicative of Burma today.

Burmese people have no freedom of expression, organization, or publication, and we lack of property rights under military rule. There is no rule of law in Burma.

Nationwide demonstrations on August 8, 1988, which was known as the Four-Eighths Movement, were crushed by brutal force, with government forces killing more than 3,000 unarmed demonstrators.

On May 30, 2003, the Depeyin Massacre killed more than a hundred members of the opposition political party, the National League for Democracy.

In September 2007, a peaceful demonstration known as the Saffron Revolution was led by Buddhist monks. It was crushed and thousands including monks were put into prisons.

Over two million refugees have been staying in Burma's neighboring countries (Thailand, China, India, and Bangladesh) for more than two decades and are hoping to go home someday.

In 2008, Cyclone Nergis hit hard Burma's delta region, killing more than 137,000 people and leaving two and a half million homeless. But the military regime refused foreign aid for weeks and let its people die. The French foreign Minister Bernard Kouchner suggested that the United Nations should invoke its "responsibility to protect" civilians as the basis for a resolution to allow the delivery of international aid even without the Junta's permission.

We were encouraged by French President Nicolas Sarkozy's assurance that from now on France will not allow any dictatorial regime to slaughter its own people. We are counting on his words and want to see the USA and other democratic countries take the same stand.

In 2010, Burma was hit again by Cyclone Giri, but still the Junta downplayed the damage and ignored offers of help from international donors.

We think it is time for the international community to act on Burma. If the United Nations can intervene in Libya, why not in Burma?

Burma is like a sleeping volcano; it can erupt any time. When people rise up for their rights, the regime will slaughter thousands of innocent people again. We want the international community to prepare for that moment so that it can help our peaceful demonstrators who want to decide their own destiny. We also request that the Chinese and Russian governments not use their veto again, as they did in the past, if something happens in Burma in the near future.

Many United Nations' resolutions were never complied with by the Burmese regime and were ignored time after time. The United Nations' resolutions on Burma never help the suffering people because the resolutions have no teeth. The only thing that can save the Burmese people from the slavery of the military Junta is international intervention just like in Libya. We, the people of Burma, want to see international military intervention in Burma to free us from our suffering.
Burmese people will not see the international military intervention as  occupational forces, we see it as the liberation forces which aim is to free Burma from military yoke.
Burmese Nationalists, 88 Generation and new generations.

UZa Wana

ဘုန္းေတာ္ၾကီး စာေမးပြဲမ်ား ...................

by San Maung on Tuesday, March 29, 2011 at 6:25am

သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာဟု ကိုယ္က်င့္တရားကို အေျခခံေသာ ပညာေရးစနစ္ ဂုဏ္တု၊ ဂုဏ္ၿပိဳင္ႏွင့္ ေငြ၊ ဝတၳဳတို႔၏ ဖ်က္ဆီးမႈ ေၾကာင့္ ပံုစံတစ္မ်ိဳး ေျပာင္းခဲ့ရေပၿပီ။ အခု ပညာေရးစနစ္ကို ျပဳျပင္ခ်င္လွ်င္ အစိုးရတီထြင္ထားေသာ ဘြဲ႕ထူး၊ ဂုဏ္ထူးမ်ားႏွင့္ အာမိသပူ ဇာ တို႔၌ အေျခခံေနသည္ကို ေတြ႕ရွိရမည္ ျဖစ္သည္။ ဘြဲ႕ရတိုင္း ပညာတတ္မဟုတ္ေသာ စစ္တပ္အုပ္ခ်ုဳပ္ေသာ ေခတ္၏ အေရာင္သည္ သံဃာေလာကသို႔လည္း ဝင္ေရာက္လွ်က္ ရွိေနေပေတာ့သည္။


ဘုန္းေတာ္ၾကီး စာေမးပြဲမ်ား ......

မၾကာမီ ပထမျပန္ စာေမးပြဲမ်ား စစ္ ေတာ့မည္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားရဲ႕ ပညာေရး ျဖတ္သန္းမႈကို ပထမပိုင္း အေျခအေနမ်ားႏွင့္ ယခုလက္ရွိ္ အေျခ အေနမ်ားကို ႏႈိုင္းယွဥ္ေနမိသည္။ ဟိုယခင္ ဤပထမျပန္ စာေမးပြဲ ပံုစံႏွင့္ ယခုပံုစံ မ်ားစြာကြဲျပား သြားေပျပီ။
အေကာင္းကို ဦးတည္သလား၊ အဆိုးကို ဦးတည္သလား၊ တိုးတက္မႈလား၊ ဆုတ္ယုတ္မႈလား၊ ဤေမးခြန္းမ်ားက အဆက္မျပတ္ေပၚလာသည္။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား၏ စာေပေလ႔လာသင္ယူမႈသည္ ႏႈတ္ငံုေဆာင္ရေသာ ပညာေရးသင္ၾကားမႈ ျဖစ္သည္။ ေၾကာင္ပုစြန္စား ကၽြတ္ကၽြတ္ဝါးသို႔ ဟူ၍ ဟိုး အင္းဝေခတ္ေလာက္တည္းက စြဲၿမဲခဲ့ေသာ သင္ၾကားမႈစနစ္သည္ ယေန႔အခ်ိန္ထိ မေျပာင္းလဲေသးေပ။ ဗုဒၶ စာေပႏွင့္ အဆံုးအမမ်ားသည္ ယေန႔ေခတ္တိုင္မက ေနာင္ လူသားတည္ရွိေနသမွ် အသံုးဝင္ေနမည္ ဆိုသည္မွာ သံသယျဖစ္စရာမရွိ ေပ။ လက္ငင္းဘဝတြင္ အသံုးခ်ႏိုင္ေသာ ေန႔စဥ္ဘဝႏွင့္ အံဝင္ခြင္က် ရွိလွေသာ အဆံုးအမမ်ား ျဖစ္ေပသည္။
သို႔ေသာ္လည္း သင္ယူဆဲ ကာလႏွင့္ ေနာင္ႏွစ္ေတာ္ေတာ္ၾကာသည္အထိ ကိုယ္သင္ထားသည့္ ပညာေရးသည္ လက္ေတြ႕ ဘဝတြင္ မည္ကဲ့သို႔ အသံုးဝင္သည္ကို သေဘာမေပါက္ဘဲ ရွိၾကသည္။ သၿဂိဳဟ္လို အဘိဓမၼာ အေျခခံမ်ားသည္ ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္ႏွင့္ စိတ္ျဖဴစင္ေအာင္ ျပဳလုပ္ပံုမ်ား အတိအက် ပါရွိေသာ္လည္း သင္ၾကားျပသေသာ ဆရာတခ်ိဳ႕ကလြဲ၍ ဆရာအမ်ားစုက ႏႈတ္တက္ရြရြသာ အတင္း က်က္အံခိုင္းခဲ့သည္။

သဒၵါလို ဘာသာရပ္တြင္ နာမ္ပုဒ္၊ ႀကိယာပုဒ္ တည္ေဆာက္ ပံုမ်ားကို ပါဠိသဒၵါသံုး ေဝါဟာရျဖစ္ေသာ ဓာတ္၊ ပစၥည္း၊ ဝိဘတ္ တြဲစပ္ပံုတို႔ကို ေန႔စဥ္ အလြတ္က်က္မွတ္ ရေသာ္လည္း ပါဠိဝါက်တည္ေဆာက္ပံုတို႔ကို ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ မရွိလွေခ်။ ေနာက္ပိုင္း မဟာဂႏၶာရံု ဆရာေတာ္ တို႔လို ေခတ္မီ ေျပာင္းလဲလိုေသာ ဆရာေတာ္ တခ်ိဳ႕၏ ႀကိဳးပမ္းမႈေၾကာင့္ ပါဠိသိကၡာစေသာ က်မ္းစာမ်ား ျဖည့္စြက္ သင္ၾကားၾကေသာ စာသင္တိုက္တခ်ိဳ႕မွ လြဲ၍ စာသင္တိုက္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သည္ ပါဠိဝါက် မစီကံုးတတ္ၾကေပ။ စာေမးပြဲတြင္လည္း အလြတ္က်က္မွတ္ထားေသာ စာေတြထဲမွာ ပါဠိတစ္ပုစာၦ၊ အနက္တစ္ပုစာၦကို ပိုင္ႏိုင္စြာ ေျဖဆိုႏိုင္လွ်င္ပင္ ေအာင္မွတ္ရရန္ အေတာ္နီးစပ္ေနျခင္းကလည္း အာဂံုေဆာင္ဓေလ့ကို ပိုမိုအားေပးသည္ဟု ထင္သည္။ ဥာဏ္စမ္း ပုစာၦမ်ား မေျဖႏိုင္ ေသာ္လည္း ေအာင္မွတ္ရဖို႔အတြက္ အာဂံုက်က္ ထားရေသာ စာမ်ားက အားကိုးေလာက္ ေနသည္။ ဤလိုႏွင့္ ပထမငယ္၊ ပထမလတ္၊ ပထမႀကီး တန္းမ်ားကို ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ဓမၼစရိယတန္းလို သေဘာတရား ကို ဦးစားေပးရေသာ အတန္းကို ေအာင္ျမင္သူ နည္းပါးခဲ့သည္။

စာေမးပြဲပုစာၦမ်ားကို တစ္ႏိုင္ငံလံုး တစ္ေျပးညီ တစ္ပံုစံတည္းမို႔ မည္သည့္ေနရာက ေျဖေျဖ ေအာင္ျမင္သူတိုင္း အရည္အခ်င္းမွာ မကြာျခားလွေပ။ ယခုေနာက္ပိုင္း စစ္တပ္အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ေသာ စာေမးပြဲပံုစံမ်ားက ပညာသင္ၾကားသူ စာသင္ သားတို႔အား အရည္အခ်င္းကို တစ္မ်ိဳးေျပာင္းလဲသြားေစသည္။ စာသင္ပံုစနစ္သည္ နဂိုအတိုင္း ျဖစ္ေသာ္လည္း စာေျဖပံုစနစ္သည္ တစ္မ်ိဳးတစ္ပံုစံ ျဖစ္သြားေပၿပီ။

တိုင္းအလုိက္ ေမးခြန္းထုတ္၍ စာေျဖခ်ိန္ရက္ မတူေတာ့ျခင္းက စာေျဖသူတို႔အတြက္ ေရြးခ်ယ္စရာ အသစ္တို႔ကို ဖန္တီးေပးသလို ျဖစ္သြားေစသည္။ မႏၱေလးတိုင္း စာေျဖရက္ႏွင့္ စစ္ကိုင္းတိုင္း စာေျဖရက္ မတူညီျခင္းကို စာသင္သား သံဃာ တစ္ပါးက ကိုယ္ေတြ႕ကို ေျပာျပခဲ့ဖူးသည္။ ပထမလတ္တန္းကို မႏၱေလးတြင္လည္း စာရင္းေပးသြင္းထားသည္။ စစ္ကိုင္းတြင္လည္း ေပးသြင္းထားသည္။ ေမးခြန္းခ်င္းလည္း မတူသည့္အတြက္ေၾကာင့္ တစ္တိုင္းမဟုတ္ တစ္တိုင္းမွာေတာ့ ေအာင္ျမင္ႏိုင္သည္။ တိုင္းအတြင္း ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယ တို႔ကို ေရြးသည္။ ထိုျပည္နယ္နဲ႔တိုင္း ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယတို႔ကို တဖန္ျပန္၍ ကမာၻေအး၌ ျပန္လည္၍ ေျဖၾကရသည္။ ထိုထဲမွ တစ္ႏိုင္ငံလံုး ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယကို ေရြးခ်ယ္သည္။

စာေမးပြဲစနစ္ ေျပာင္းလာသည္ႏွင့္အတူ ေမးခြန္းပံုစံ ေျပာင္းလာသည္။ တိုင္းအတြင္း၊ ျပည္နယ္အတြင္းက စာသင္တိုက္ႀကီး မ်ားမွ ထိုတိုင္း၊ ျပည္နယ္အတြက္ ေမးခြန္းထုတ္ၾကရ သည္။ စာသင္တိုက္ႀကီးမွ ေမးခြန္းထုတ္ စာခ် ဆရာေတာ္တစ္ပါး သြားေရာက္ၿပီဟု သတင္းၾကားသည္ႏွင့္ ထိုဆရာေတာ္ စပို႔ခဲ့ေသာ ဘာသာရပ္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ မွတ္စုစာအုပ္မ်ားကို အျခားစာသင္တိုက္မ်ားမွ အလုအယက္ရွာေဖြရေတာ့သည္။ ထိုဆရာေတာ္ ေမးေလ့ေမးထရွိေသာ ေမးခြန္းေဟာင္း မ်ားကလည္း စာသင္သားသံဃာေတာ္တို႔ စာေမးပြဲကို မ်ားစြာ အကူအညီေပးမည့္ အရာမ်ား ျဖစ္သည္။ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ား၏ ဂုဏ္တု ဂုဏ္ၿပိဳင္ျပဳမႈ စာေမးပြဲ ေအာင္ျမင္ေသာ ကိုရင္မ်ားကိုသာ ပစၥည္းေလးပါး ေထာက္ပံ႔သူေပါမ်ားမႈ တို႔ေၾကာင့္ စာေမးပြဲေအာင္ရန္ နည္းေပါင္းစံု ႀကိဳးစားလာၾကသည္။

စာေမးပြဲမသမာမႈမ်ားက ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေနရာအႏွံ႔မွ ၾကားလာရသည္။ သာသနာေရးဝန္ထမ္းတခ်ိဳ႕၏ စည္းကမ္း ေဖာက္ဖ်က္မႈက ေမးခြန္းမ်ား ေပါက္ၾကားေစသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ သာသနာေရးဝန္ထမ္းတခ်ိဳ႕ကို လာဘ္ထိုး၍ လက္မွတ္ ရယူခဲ့သူမ်ားပါ ရွိလာသည္ကို ၾကားသိရသည္။

ဒုတိယ ပါရာဇိက သိကၡာပုဒ္တြင္ မသမာေသာ ခိုးယူမႈအေပၚ ၂၅ မ်ိဳး အထိ ျပဆို၍ ကို္ယ္က်င့္ သိကၡာကို အျမင့္ဆံုး တည္ေဆာက္ႏိုင္ရန္ ပညတ္ေပးထားေသာ္လည္း ထိုစာေမးပြဲ မသမာမႈမ်ားက ထို ၂၅ ပါးထဲမွာ က်ဴးလြန္မိေအာင္ အေျခအေနမ်ားက တြန္းပို႔ေနသည္။ တခ်ဳိ႕ေနရာမ်ားတြင္ လူစားဝင္ေျဖျခင္းတို႔ကိုလည္း ထိထိေရာက္ေရာက္ မတားဆီး ႏိုင္ေပ။

ယခုေခတ္၌ ေခတ္စားလာေသာ တကၠသိုလ္ပညာေရးမ်ား ရွိသည္။ ထိုတကၠသိုလ္မ်ားမွ ရရွိေသာဘြဲ႕မ်ားသည္ အရပ္ဖက္ ေက်ာင္းသားမ်ား ရရွိေသာ ဘြဲ႕မ်ားနည္းတူ (B.A) (M.A) (PhD) ျဖစ္လာေသာေၾကာင့္ စာသင္သားမ်ား ထိုဘြဲ႕မ်ားဆီ မ်က္ႏွာမူဦးတည္ လာၾကသည္။ တကၠသိုလ္တိုင္းကို မဆိုလိုေသာ္လည္း အိႏၵိယ၊ သီရိလကၤာ စေသာ တကၠသိုလ္မ်ား အေဝဖန္ခံေနရသည္။ (PhD) အတြက္ ေလ့လာေနေသာ စာသင္သားတစ္ပါးကို ေတြ႕ဖူးသည္။ တစ္ခ်ိန္လံုး ထိုတကၠသိုလ္မွာ မရွိ။ သူတက္သည္က အိႏၵိယ။ သူေနသည္က ထိုင္း။ တစ္ေနရာစီမို႔ ေခတ္မီနည္းအရ ထိုတကၠသိုလ္ႏွင့္ အၿမဲမျပတ္ အဆက္အသြယ္ရွိေနသည္ဟု ထင္မိသည္။ ေသခ်ာေမးၾကည့္ေတာ့ ဘာအဆက္စပ္မွ မရွိ။

"အရွင္ဘုရား၊ ဘယ္ေခါင္းစဥ္အတြက္ ေလ့လာေနပါသလဲ" လို႔ ေမးေလွ်ာက္ေတာ့ ပါရမီအေၾကာင္း စာတမ္းတင္ဖို႔ လုပ္ေနတယ္ ဟု ျပန္ေျဖသည္။

"စာအုပ္ စာတမ္းေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေလ့လာရမွာပဲေနာ္ " ဟု ထပ္ေလွ်ာက္ေတာ့ " လယ္တီဆရာေတာ္ရဲ႕ ပါရမီ ဒီပနီ ရွိေနတာပဲ ဗ်ာ" ဟု ျပန္ေျဖတာကို ၾကားသိခဲ့ရသည္။

ဤလိုႏွင့္ (B.A) (M.A) (PhD) ဟု ဘြဲ႕ေတြ ေမြးထုတ္ေပးရာ တကၠသိုလ္အခ်ိဳ႕က ဘုန္းေတာ္ႀကီးပညာေရးစနစ္ထဲမွ ျဖစ္ပ်က္ေနမႈအခ်ိဳ႕ ျဖစ္သည္။ တကယ္တိတိက်က် သင္ၾကားပို႔ခ်ေသာ တကၠသိုလ္မ်ားလည္း မရွိမဟုတ္။ ဆြမ္းဆန္နဲ႔ ေရာေသာ ၾကြက္ေခ်းအခ်ိဳ႕က ေခတ္ ေပၚ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ပညာေရးကို ျဖတ္လမ္းလိုက္လိုသူတို႔ ကို အားေပးရာေရာက္ေန သည္။

ေရွးေခတ္ႏွင့္ ယခုအထိ ဂုဏ္သိကၡာရွိ တန္ဖိုးထားေနရဆဲ ျဖစ္ေသာ သက်သီဟ၊ ေစတီယဂၤဏ စေသာ စာေမးပြဲမ်ားက ယခုေခတ္ေပၚ ပညာေရးတို႔ထက္ သံဃာေလာကတြင္ အသိအမွတ္ျပဳခံခဲ့ရဆဲ တန္ဖိုးတစ္ခုအျဖစ္ ပညာလိုသူတိုင္း၏ က်ားကုတ္က်ားခဲ အားထုတ္ဆဲ ျဖစ္သည္။ ထိုစာေမးပြဲတို႔၏ အားနည္းခ်က္၊ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္တို႔ မရွိေသာေၾကာင့္ တန္ဖိုး ထားခံရျခင္း ျဖစ္သည္။

သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာဟု ကိုယ္က်င့္တရားကို အေျခခံေသာ ပညာေရးစနစ္ ဂုဏ္တု၊ ဂုဏ္ၿပိဳင္ႏွင့္ ေငြ၊ ဝတၳဳတို႔၏ ဖ်က္ဆီးမႈ ေၾကာင့္ ပံုစံတစ္မ်ိဳး ေျပာင္းခဲ့ရေပၿပီ။ အခု ပညာေရးစနစ္ကို ျပဳျပင္ခ်င္လွ်င္ အစိုးရတီထြင္ထားေသာ ဘြဲ႕ထူး၊ ဂုဏ္ထူးမ်ားႏွင့္ အာမိသပူ ဇာ တို႔၌ အေျခခံေနသည္ကို ေတြ႕ရွိရမည္ ျဖစ္သည္။ ဘြဲ႕ရတိုင္း ပညာတတ္မဟုတ္ေသာ စစ္တပ္အုပ္ခ်ုဳပ္ေသာ ေခတ္၏ အေရာင္သည္ သံဃာေလာကသို႔လည္း ဝင္ေရာက္လွ်က္ ရွိေနေပေတာ့သည္။

အရွင္ ဇဝန (ဓမၼာစရိယ)

http://www.facebook.com/note.php?saved&&note_id=208806599132177#!/profile.php?id=100001168658232&sk=wall

Former Burmese political prisoners on the Thai-Burma border

U Zawana was arrested in 1993 and sentenced to 29 years in prison for his political activities. He was jailed for 16 years in Insein and Tharawaddy prisons. After his release from prison he was forced to flee Burma and now lives in exile in a safe house on the Thai-Burma border James Mackay

Fwd: လူငယ္တုိ႔ရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ လက္ရွိတပ္မေတာ္........မက္စ္ျမန္မာ ဦးေဇာ္ေဇာ္ ႏွင့္ ဆက္စပ္သည့္ FIFA ဥကၠဌ စစ္ေဆးခံရဖြယ္ရွိ..........

မက္စ္ျမန္မာ ဦးေဇာ္ေဇာ္ ႏွင့္ ဆက္စပ္သည့္ FIFA ဥကၠဌ စစ္ေဆးခံရဖြယ္ရွိ............

by San Maung on Tuesday, March 29, 2011 at 4:46am

အကယ္၍ FIFA ၏ ေထာက္ပံ့ေငြမ်ားသည္ မက္စ္ျမန္မာ ကုမၸဏီထံ စီး၀င္ေနမႈမ်ား ေတြ႕ရွိရပါက FIFAမွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားသည္ေထာင္ဒဏ္ ၁ ႏွစ္ သုိ႔မဟုတ္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၅ သိန္း ၇ ေသာင္း ဒဏ္တပ္ခံရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ျမန္မာေဘာလုံးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဥကၠဌ ဦးေဇာ္ေဇာ္ ၏ ဖိတ္ၾကားခ်က္အရ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ သြားေရာက္ခဲ့ေသာ ကမၻာ့ေဘာလုံးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (FIFA) ဥကၠဌ မစၥတာ ဆတ္ ဘလတၱာကုိ ဆြစ္ဇာလန္အစုိးရက စုံစမ္းစစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္သြားဖြယ္ ရွိေနသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ မတ္လ ၁၅ ရက္က မႏၲေလးၿမိဳ႕တြင္ တည္ေဆာက္ထားေသာ ေဘာလုံးအကယ္ဒမီ ေက်ာင္းဖြင့္ပြဲ၌ ဦးေဇာ္ေဇာ္ႏွင့္ အတူေတြ႕ရသည့္ မစၥတာ ဘလတၱာ (ယာဘက္ ပန္းကုံးစြပ္ထားသူ) (ဓာတ္ပုံ - Reuters)

ျမန္မာေဘာလုံးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဥကၠဌ ဦးေဇာ္ေဇာ္သည္ ဆြစ္ဇာလန္အပါအ၀င္ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ား၏ စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔အေရးယူခံထားရ သူျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္ စုံစမ္းစစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္သြားရန္ ဆြစ္ဇာလန္အစုိးရက စဥ္းစားေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဆြစ္ဇာလန္ မဂၢဇင္း Woz တြင္ ေရးသားထားသည္။

ဦးေဇာ္ေဇာ္သည္ ေဘာလုံးကြင္းတည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကုိင္ေနသည့္ မက္စ္ျမန္မာကုမၸဏီပိုင္ရွင္ျဖစ္ေနရာ FIFA ၏ျမန္မာေဘာလုံးအဖြဲ႕သုိ႔ ေထာက္ပ့ံေငြမ်ားသည္ မက္စ္ကုမၸဏီထံသို႔ တဘက္လွည့္ စီး၀င္သြားမည့္ အလားအလာလည္း ရွိေန သျဖင့္ ယင္းကိစၥရပ္မ်ားကုိ  စုံစမ္းစစ္ေဆးရန္ ဆြစ္ဇာလန္အစုိးရက စုိင္းျပင္းေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ဆြစ္ဇာလန္အစုိးရသည္ ဆြစ္ဇာလန္ႏုိင္ငံ ဇူးရစ္ၿမဳိ႕အေျခစုိက္ FIFA ၏ ရန္ပုံေငြသုံးစြဲမႈႏွင့္ စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔မႈမ်ားသည္ ကမၻာ့ေဘာ လုံးေလာကသုိ႔ပါ သက္ေရာက္ႏုိင္ျခင္း ရွိမရွိ စုံစမ္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္သြားမည္ျဖစ္သည္။

ဆြစ္ဇာလန္အစုိးရ၏ ကနဦးထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ဖီဖာႏွင့္ေတြ႕ဆုံကာ ယင္းကိစၥရပ္မ်ားကုိ ေမးျမန္းစုံစမ္းရန္လုိအပ္ေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။

အကယ္၍ FIFA ၏ ေထာက္ပံ့ေငြမ်ားသည္ မက္စ္ျမန္မာ ကုမၸဏီထံ စီး၀င္ေနမႈမ်ား ေတြ႕ရွိရပါက FIFAမွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားသည္ေထာင္ဒဏ္ ၁ ႏွစ္ သုိ႔မဟုတ္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၅ သိန္း ၇ ေသာင္း ဒဏ္တပ္ခံရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ျမန္မာေဘာလုံးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ျပန္ၾကားေရးတာ၀န္ခံ ဦးဇာဏီေအာင္က" FIFA ဥကၠဌနဲ႔ပတ္သက္တဲ့သတင္းေတြကုိ က်ေနာ္တုိ႔ မဖတ္ရ ေသးေတာ့ ၊ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တစုံတခု မေျပာႏုိင္ေသးပါဘူး။ ဒီမွာကလည္း သတင္းဆုိက္ေတြဖြင့္ဖုိ႔ မလြယ္ပါဘူး။ FIFA ဥကၠဌ လာစဥ္တုန္းက က်ေနာ္တုိ႔ ဥကၠဌ က ေနာက္ထပ္ ေတာင္ႀကီးၿမဳိ႕မွာလည္း ေဘာလုံးအကယ္ဒမီေက်ာင္း ထူေထာင္ဖုိ႔ FIFAက အကူအညီေပးပါလုိ႔ ေတာင္းခံထားတယ္။ FIFAဥကၠဌကလည္း သူရွိေနစဥ္မွာ အတတ္ႏုိင္ဆုံး အကူအညီေပးပါမယ္လုိ႔ ေျပာသြား ပါတယ္"ဟု ဧရာ၀တီသုိ႔ ေျပာသည္။

မစၥတာ ဆတ္ ဘလတၱာ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ ပထမဆုံးအႀကိမ္ အျဖစ္ မတ္လ ၁၅ ရက္ေန႔က သြားေရာက္ခဲ့ၿပီး မႏၲေလးၿမိဳ႕၌ FIFA ၏ အကူအညီျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားသည့္ ေဘာလုံးအကယ္ဒမီ သင္တန္းေက်ာင္းဖြင့္လွစ္ ေပးခဲ့သည္။

ထုိ႔ေနာက္ ဦးေဇာ္ေဇာ္၏ စီစဥ္ေပးမႈျဖင့္ ေနျပည္ေတာ္သုိ႔ သြားေရာက္၍ အစုိးရသစ္တြင္ သမၼတ ျဖစ္လာမည့္ လက္ရွိ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးသိန္းစိန္ကုိလည္း ေတြ႔ဆုံခဲ့သည္။

ထုိေတြ႕ဆုံမႈသည္ အရပ္သား အစုိးရသစ္ကုိ ပြဲထုတ္ရန္ ႀကိဳးစားျခင္းျဖစ္သည္ဟု ရန္ကုန္ သံတမန္အသုိင္းအ၀န္းတြင္ ေျပာဆုိေန ေၾကာင္း မတ္လ ၁၄ ရက္ထုတ္ ဘန္ေကာက္ပုိ႔စ္ သတင္းစာက ေရးသားခဲ့သည္။

ျမန္မာေဘာလုံးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဥကၠ႒ ဦးေဇာ္ေဇာ္သည္ စစ္အစုိးရႏွင့္ နီးစပ္သည္ဟု နာမည္ေက်ာ္ၾကားၿပီး အထူးသျဖင့္ အသစ္ျဖစ္ေပၚလာမည့္ အစုိးရအဖြဲ႔တြင္ ဒု သမၼတျဖစ္လာမည့္ လက္ရွိအတြင္းေရးမႉး ၁ သီဟသူရ ဦးတင္ေအာင္ျမင့္ဦးႏွင့္ အလြန္ရင္းႏွီးသူစီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ႀကီး တဦးျဖစ္သည္။

ထုိ႔အျပင္ ဦးေဇာ္ေဇာ္သည္ လာမည့္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ျပဳလုပ္မည္ဆုိေသာ အေရွ႕ေတာင္အာရွ အားကစားၿပိဳင္ပြဲ(SEA GAME)အတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ေနျပည္ေတာ္၌ တည္ေဆာက္ေနသည့္ ေဘာလုံးကြင္း၂ ကြင္း ႏွင့္ အားကစားရြာ တည္ေဆာက္ခြင့္ ကုိပါ ရထားသူျဖစ္ၿပီး အေရွ႕ေတာင္အာရွတြင္ အႀကီးဆုံး စီးပြားေရး ဇုန္ျဖစ္လာမည္ဟု ေျပာဆုိေနသည့္ ထား၀ယ္ ေရနက္ ဆိပ္ ကမ္း တည္ေဆာက္ခြင့္ အပါအ၀င္ အစုိးရႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းတခ်ိဳ႕ကို လုပ္ကုိင္ခြင့္ရထားသူျဖစ္သည္။

"FIFAဆီက ရထားတဲ့ေငြေတြနဲ႔ ေဘာလုံးကြင္းတည္ေဆာက္ေရးေတြကုိေတာ့ မက္စ္ျမန္မာကုမၸဏီကပဲ ရယူထားတာ အမွန္ပါပဲ။ ဆတ္ဘလတၱာလည္း ဥကၠဌသက္တမ္းကုန္ခါနီးပါၿပီ။ FIFAဥကၠဌ ေနရာအတြက္ အာရွေဘာလုံးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဥကၠဌ ကာတာႏုိင္ငံသား  မုိဟာမက္ဘင္ဟမ္မန္က ယွဥ္ၿပဳိင္ဖုိ႔ရွိေနတယ္။ ဘင္ဟမ္မန္အတြက္ကေတာ့ ဒီျပႆနာဟာ လက္နက္ေကာင္းတခု ျဖစ္သြားႏုိင္ပါတယ္"ဟု အားကစား ေဆာင္းပါးရွင္တဦးက သုံးသပ္ေျပာဆုိသည္။

FIFAဥကၠဌရာထူး ေရြးပြဲကုိ ယခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ က်င္းပသြားမည္ျဖစ္သည္။ မစၥတာ ဘလတၱာသည္ ယခုအခါ အသက္ ၇၅ ႏွစ္ ရွိၿပီး FIFAဥကၠဌအျဖစ္ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္ကတည္းက တာ၀န္ယူခဲ့သူျဖစ္သည္။

FIFAဥကၠဌ ရာထူးယွဥ္ၿပဳိင္မည့္သူ စာရင္းကုိ ဧၿပီ ၁ ရက္ေန႔ ေနာက္ဆုံးထား တင္သြင္းရမည္ျဖစ္ရာ ယခုအခ်ိန္ထိ အာရွေဘာလုံး အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဥကၠဌ မုိဟာမက္ ဘင္ဟမ္မန္ ႏွင့္ လက္ရွိ ဥကၠဌ မစၥတာ ဆတ္ ဘလတၱာတုိ႔ ႏွစ္ဦးသာ စာရင္း ေပးသြင္းထားေသး

ေၾကာင္း သိရသည္။

မင္းႏိုင္သူ

ဧရာ၀တီ

သီဟသူရတင္ေအာင္ျမင့္ဦးႏွင့္ ေဇာ္ေဇာ္

လူရမ္းကား ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးကုိ လိမၼာသြားေအာင္ အစစ အရာရာ သင္ၾကားေပးေနသူကေတာ့ မက္စ္ျမန္မာ ေဇာ္ေဇာ္ပါပဲ၊ သူတုိ႔ႏွစ္ဦး ဆက္ဆံေရးကုိ လူေတြက သားအဖလုိ႔ေတာင္ ေျပာၾကတယ္။ Trade Council ဥကၠ႒ ရာထူး ရခါစမွာ ကားသြင္းခြင့္ ပါမစ္ေတြကုိ စစ္တပ္ပုိင္ ဦးပုိင္လီမိတက္ထက္ မက္စ္ျမန္မာ ေဇာ္ေဇာ္ကုိ အမ်ားဆုံးသြင္းခြင့္ေပးခဲ့လုိ႔ လူကုံထံ ဇိမ္ခံကား ကေန မိီးသတ္ကား အထိ သုံးလုိတဲ့သူတုိင္း ေဇာ္ေဇာ္ ဆီက ျပန္၀ယ္ရတယ္၊ အဲသည့္အတြက္ ေဇာ္ေဇာ္က ေက်းဇူးဆပ္တဲ့ အေနနဲ႔ သူ႔ကုိ အခ်ိဳးက် အ

ျမတ္ခြဲ ေပးရတယ္။

စီးပြားေရးသမားေတြကို လူေမြးတဲ့ ေနရာမွာကေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး က ေတဇ၊ ဒု ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉး ႀကီးေမာင္ေအးက ေအာင္ကုိ၀င္း၊ ဦးေရႊမန္းက သူ႔သားႏွစ္ေယာက္၊ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးသိန္းစိန္က လားစုိးျမင့္ဆုိတဲ့ ရွမ္းတရုတ္ ဆိုေတာ့ ဒု သမၼတ ျဖစ္မယ့္ လူရမ္းကား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးနဲ႔ ေဇာ္ေဇာ္တို႔ ၂ ေယာက္ ေပါင္းသြားတာ သိပ္ေတာ့လည္း မထူးဆန္းဘူး။

အတြင္းသိေတြ ေျပာစကားကေတာ့ စစ္ေထာက္ခ်ဳပ္ဘ၀ ေက်ာက္သူေဌး အုိက္လင္းနဲ႔ ေပါင္းၿပီး ေက်ာက္မ်က္ျပပြဲက ပတၱျမားနဲ႔ ေက်ာက္စိမ္း ၈၀ ရာခုိင္ႏႈန္းကုိ တရုတ္နဲ႔ ထုိင္းနယ္စပ္မွာရွိတဲ့ ေက်ာက္ေစ်းကြက္ကုိ ေမွာင္ခုိခုိးထုတ္ခဲ့တဲ့ ေငြမည္းေတြကုိ ခ၀ါခ်ဖုိ႔ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕လုိအပ္ခ်က္ပါဆုိတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ဖြင့္ထားတဲ့ ေဇာ္ေဇာ္ပုိင္ ဧရာ၀တီဘဏ္မွာ သူ႔ရွယ္ယာေတြ ထည့္ထားတယ္၊  ျမန္မာတျပည္လုံးမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ မက္စ္ျမန္မာ ေလာင္စာဆီ ဆုိင္တုိင္းမွာ သူ႔ပုိက္ဆံပါတယ္ လုိ႔လည္း သိရတယ္။ တႏုိင္ငံလုံးရွိတဲ့ ေဘာလုံးကြင္း တည္ေဆာက္ျပဳျပင္ေရး၊ ရန္ကင္းက သတၱဳတြင္း ၀န္ႀကီးဌာန ရုံးေဟာင္းကုိ ကေလးေဆးရုံးေဆာက္ခြင့္တုိ႔ကုိ ေဇာ္ေဇာ္ကုိ ေပးထားသလုိ အထူးအခြင့္အေရး အေနနဲ႔ ရုရွားသံရုံးကလုပ္တဲ့ အခမ္းအနား တုိင္းမွာ ေဇာ္ေဇာ္ကုိ တက္ခြင့္ေပးခဲ့ တယ္။

ေနာက္ဆုံးပိတ္ အိတ္နဲ႔လြယ္ဆုိသလုိ အစုိးရ စီမံကိန္းႀကီးျဖစ္တဲ့ ထား၀ယ္ေရနက္ စီးပြားေရး အထူးဇုန္ တည္ေဆာက္ေရးကုိ လည္း ေဇာ္ေဇာ္ တဦးတည္းကုိ ေပးခဲ့တယ္။ နီးစပ္သူေတြ အေျပာကေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း သီဟသူရ ဦးတင္ေအာင္ျမင့္ဦးကုိ အက်ိဳးအျမတ္ရဲ႕ တ၀က္ခြဲေပးရတယ္လုိ႔ သိရတယ္။ 

ေဇာ္ေဇာ္ အလိုက္သိတတ္ပုံကလည္း မိန္းမလုိက္စားတတ္တဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး အတြက္ သူပုိင္တဲ့ မာရီနာ ဟုိတယ္မွာ အရက္ေရာ ၾကက္ေရာ ရွာေပးတဲ့ အထိတဲ့။ ဒါ့အျပင္ အင္းစိန္ စက္မႈတကၠသုိလ္အနီး ေအာင္သိဒိၶလမ္းနဲ႔ ေအးရိပ္ၿငိမ္လမ္းဆုံတဲ့ ေနရာမွာ နန္းေတာ္ႀကီးတမွ် တခမ္းတနား ေဆာက္ထားတဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး အိမ္အတြက္ အီတလီႏုိင္ငံလုပ္ အတြင္းပရိေဘာဂေတြကုိ ေဇာ္ေဇာ္ က ၀ယ္ထည့္ ေပးခဲ့တယ္။  ဖိနပ္စင္ တခုေတာင္ သိန္းေလးရာေလာက္ တန္တယ္လို႔ အတြင္းသိ တခ်ိဳ႕ကဆုိတယ္။ ၿခံထဲက လမ္း ေတြကုိ အားလုံး ကြန္ကရစ္ေတြ ခင္းထားၿပီး လုံၿခဳံေရး ဂိတ္ေတာင္ ႏွစ္ထပ္တုိက္ ေဆာက္ထားတယ္တဲ့။

သီဟသူရတင္ေအာင္ျမင့္ဦး၏သရုပ္မွန္ကို ဆက္လက္ဖတ္ရွဴလိုပါက >>> http://www.facebook.com/album.php?aid=27681&id=100001368265940&saved#!/note.php?note_id=206622636017240

တတိယ မ်ိဳးဆက္သို႔ အိပ္ဖြင့္ေပးစာ

• ကၽြန္ေတာ္ ဒီေန႔ေတာ့ တတိယ မ်ဳိးဆက္လူငယ္ေတြဆီ တိုက္ရိုက္လိပ္မူၿပီးေရးခ်င္တယ္ဗ်ာ။ တတိယမ်ဳိးဆက္လို႔ အမည္တက္ရတာကေတာ့ (၁၉၈၈)ကေန ယေန႔ တည္ရွိေနတဲ့ လူငယ္မ်ဳိးဆက္ အထိကို ရည္ရြယ္ခ်င္လို႔ပါ။(၁၉၈၈)မွာ အသက္(၂၅)ႏွစ္ ပတ္ဝန္းက်င္ လူငယ္ေတြကိုေတာ့ ပထမ မ်ဳိးဆက္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ဆိုလိုခ်င္ၿပီး (၁၉၈၈) မွာအသက္(၁၅)ႏွစ္ဝန္းက်င္ လူငယ္ေတြကိုေတာ့ ဒုတိယမ်ဳိးဆက္လို႔ ဆိုလိုခ်င္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ (၁၉၈၈)ကာလအတြင္းနဲ႔ (၁၉၈၈) ကာလအၿပီးမွာ ေမြးဖြားတဲ့ လူငယ္ေတြကေတာ့ တတိယမ်ဳိးဆက္ေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ဒီမ်ဳိးဆက္ေတြအတြက္ ရည္ရြယ္တာပါ။

• ဒီမ်ဳိးဆက္(၃)ခုမွာ ပထမမ်ဳိးဆက္ေတြက အခုေခတ္နဲ႔ ယွဥ္လိုက္ရင္ အလြန္ေကာင္းေသာ ေခတ္တခုကို မွီလိုက္တဲ့သူေတြလို႔ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ဒီလိုေျပာရတာလဲဆိုရင္ သူတို႔ေခတ္မွာ ယၡဳလက္ရွိကာလလို ေခတ္မွီဆက္သြယ္ေရး ကရီယာေတြ၊ ေဖ်ာ္ေျဖေရး တန္ဆာပလာေတြ မရွိေသးေမမယ့္ သူတို႔ေခတ္မွာ သူတို႔ေခတ္အေလွ်ာက္ ေပ်ာ္ရြင္မႈေတြနဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖမႈေတြရွိခဲ့တယ္။ ပထမမ်ဳိးဆက္ေတြဟာ အခုေခတ္ တတိယမ်ဳိးဆက္လူငယ္ေတြ ဘယ္လိုမွ ခံစားလို႔ မရႏိူင္တဲ့ ပီတိ ခံစားခ်က္ေတြကို ရရွိခံစားခဲၾကရတယ္။ သူတို႔ဟာ မိသားစု စံုစံုညီညီ သိုက္သိုက္ဝန္းဝန္းနဲ႔ ထမင္းစားႏိူင္သလို ဖခင္ရဲ႕ လုပ္စာကို မိခင္အပါအဝင္ မိသားစုတခုလံုး ေမွ်ာ္လင့္တႀကီး အားထားႏိူင္တယ္ ဖခင္တေယာက္ရဲ႕ လုပ္စာနဲ႔ မိသားစုဘဝ ေနာင္ေရးေတြကို ေမွ်ာ္လင့္ ႏႈိင္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီလိုဘဲ ပထမ မ်ဳိးဆက္မွာ ေက်ာင္းသားျဖစ္ခဲၾကတဲ့သူေတြဟာလည္း ေက်ာင္းသားတေယာက္ရဲ႕ အဆင့္အတန္း ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ ေနထိုင္ႏိူင္ခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းသားတေယာက္ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာ ဆိုတာကေတာ့ ဘယ္ေနရာကို သြားသြား ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာင္းသားလို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ အားလံုးက ေလးေလးစားစား ဆက္ဆံၾကတယ္ စာႀကိဳးစားဖို႔ တိုက္တြန္းၾကတယ္။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ဆိုရင္ေတာ့ ဆိုဖြယ္မရွိေပါ့ ေရြထြက္တဲ့ ကိုယ္လို ပ်ဳိတိုင္းႀကိဳက္တဲ့ ႏွင္းဆီခိုင္ေတြေပါ့။ ပထမမ်ဳိးဆက္မွာ ရွိတဲ့ တပ္မေတာ္သားေတြလည္း ဒီလိုပါဘဲ။ တပ္မေတာ္သားတေယာက္ အရပ္ထဲဝင္လာၿပီဆို အရပ္ထဲမွာရွိတဲ့သူေတြက သိသိမသိသိ ေဟ့ ရဲေဘာ္ေလး ဘယ္သူ႔အိမ္ရွာေနတာလဲ ေလာက္ေတာ့ ေမးလိုက္ရမွ သူတို႔အေနနဲ႔ ေက်နပ္ၾကတယ္။ အဲ့ဒီေခတ္က တပ္မေတာ္သားဆိုတာကလည္း ဒီေခတ္လို ေခြးျပစ္တဲ့ဒုတ္ေလာက္ ေကာင္းေလးေတြ မဟုတ္ၾကဘူးေလ။ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းနဲ႔ တကယ့္ အားကိုးေလာက္တဲ့ ပံုေတြ။ အရာရွိအဆင့္ ဗိုလ္ႀကီး ၊ ဗိုလ္မွဴး ဆိုရင္ေတာ့ ဆိုဖြယ္မရွိေပါ့။ဆရာဝန္ဆိုတာ ရပ္ကြက္တခုမွာ တေယာက္မရွိေပမယ့္ ေဆးခန္းျပရတဲ့လူနာဆိုတာလည္း သက္ႀကီးရြယ္အိုကလြဲလို႔ ရွိတာမဟုတ္ဘူး။ေက်ာင္းဆရာ/ဆရာမဆိုတာေတာ့ ဂုဏ္အရွိဆံုးအလုပ္ေတြေပါ့။ပထမ မ်ဳိးဆက္မွာ ႏိူင္ငံျခားအလုပ္သြားလုပ္တဲ့သူဆိုတာ အရပ္ထဲမွာ ခေလးေတြကေတာင္ စတာေနာက္တာ ခံၾကရပါတယ္။ လူႀကီးေတြကေတာ့ လမ္းမွာေတြ႕ရင္ ႏူတ္ဆက္တဲ့သူေတာင္ အေတာ္ရွားပါတယ္။

• ဒီလိုပါဘဲ ပထမမ်ဳိးဆက္မွာရွိခဲ့တဲ့ ေတာင္သူလယ္သမားေတြဆိုလည္း တႏွစ္ေနလို႔ ၿမိဳ႔ေပၚတေခါက္လာတာမဟုတ္ပါဘူး၊ သူတို႔ လယ္ယာအလုပ္နဲ႔သူတို႔ ေပ်ာ္ပိုက္ေနၾကတာ အဲ့ဒီေခတ္က လယ္သမားၿငီးတယ္ဆိုတာ မၾကားဖူးပါဘူး။ ေတာသားေတြ ၿမိဳ႔ကိုလာလည္ၾကၿပီ ဆိုရင္လည္း အသယ္ႀကီး အပိုးႀကီးေတြနဲ႔လာၾကတာ ဆန္ဆိုရင္ အိပ္လိုက္သယ္လာၿပီး ဆီဆိုရင္လည္း ပဲဆီ၊ႏွမ္းဆီစစ္စစ္ကို ေလးေထာင့္သံပံုးနဲ႔ အျပည့္သယ္လာၾကတာ။ ၿမိဳ႕ေပၚေရာက္လို႔ ေနျပန္ရင္လည္း တလ ကိုးသီတင္း ေအးေအးေဆးေဆး ေနေပမယ့္ သက္ဆိုင္ရာ အိမ္ရွင္ေတြက ျပန္မွာေၾကာက္လို႔ မျပန္နဲ႔အံုးေနာ္ ေအးေအးေဆးေဆးမွျပန္ပါလို႔ ဆြဲထားၾကရပါတယ္။ ၿမိဳ႔ေပၚက အိမ္တိုင္းလိုလိုမွာလည္း ေရွ႕မွီ ေနာက္မွီ အဖိုးအဖြားေတြရွိတတ္ၾကၿပီး အရပ္ထဲမွာရွိတဲ့ လူတိုင္းကလည္း သက္ႀကီးရြယ္အိုဆိုၿပီ ေလးစားသမႈနဲ႔ ရိုရိုေသေသ ဆက္ဆံၾကပါတယ္။။ လူငယ္တိုင္းဟာလည္း သမီးရည္းစား အျဖစ္ခ်စ္ႀကိဳက္ၾကၿပီးရင္ တအိုးတအိမ္ ထူေထာင္ဖို႔ ရွည္ရွည္ေဝးေဝး စဥ္းစာမေနၾကသလို႔ ႏွစ္ဖက္မိဘေတြကလည္း သူတို႔သားသမီးေတြအတြက္ သင့္ေတာ္တယ္ထင္ရင္ ထိမ္းမ်ားေပးလိုက္ၾကပါတယ္။ အိမ္ငွားေနတဲ့သူဆိုတာ ရွာမွရွားပါ။အလွဴအတန္းဆိုလည္း စီစီကားကား သိုက္သိုက္ဝန္းဝန္းနဲ႔ အင္မတန္ ေပ်ာ္ရြင္ဖြယ္ေန႔ရက္ေတြကို ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ၾကတာေပါ့။

• ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီေပ်ာ္ရြင္ဖြယ္ ေန႔ရက္ေတြဟာ ေနဝင္း(မဆလ)အစိုးရလက္ထက္မွာ တစထက္တစ လံုးပါး ပါးလာခဲ့တာေၾကာင့္(၈၈)လူထု အံုၾကြမႈႀကီး ႏိူင္ငံနဲ႔ အဝွမ္းမွာေပၚေပါက္ခဲ့ၿပီး ေနဝင္းအစိုးရကို ျဖဳတ္ခ်ျပစ္ခဲ့ၾကတာပါ။ ပထမ မ်ိဳးဆက္ေတြ ယၡဳလို ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိ ေနထိုင္ႏိူင္ၾကတာဟာ သူတို႔ေခတ္မွာ ရွိေနတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ အေဖအေမ အဖိုးအဖြားေတြရဲ႕ တိုင္းျပည္အေရးဟာ ဒို႔အေရးဘဲျဖစ္တယ္ တိုင္ျပည္အနာဂတ္ဟာ ဒို႔မိသားစုေတြရဲ႕ အနာဂတ္ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အသိရွိခဲ့ၾကလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

• ဒုတိယ မ်ဳိးဆက္ေတြေခတ္မွာေတာ့ (မဆလ)ေခတ္မွာ လံုးပါးပါးခဲ့ရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိူင္ငံသားေတြရဲ႕ စိတ္ခ်မ္းေျမ့ ေပ်ာ္ရြင္မႈေတြဟာ လံုးလံုးေပ်ာက္ခဲ့ရတယ္လို႔ ေျပာရမလားဘဲ။ မိသားစု စံုစံုညီညီ ထမင္းစားႏိူင္ဖို႔ေဝးစြ ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္ မနဲးရံုးကန္ေနၾကရတယ္။ ဖခင္လုပ္စာဆိုတာ ငါတို႔အေဖမွာ အလုပ္ရွိပါလားဆိုတဲ့ အသိတခုကို ေပးရံုထက္မပိုေတာ့ဘူး။ မိသားစု ေနာင္ေရးဆိုတဲ့ ေဝါဟာရက အိမ္ေထာင္ဦးစီး ဖခင္ကို ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႔ ေငြမ်ားမ်ားရွာပါလို႔ ေျပာသလိုျဖစ္ေနတယ္။ (၈၈)လူထုအံုၾကြမႈႀကီးကို ေက်ာင္းသားေတြကစတင္ခဲ့တာဆိုတဲ့ အဆြဲေၾကာင့္ အစိုးရေတြဟာ ေက်ာင္းသားေတြကို တရာခံၾကည့္နဲ႔အၿမဲတေစေစာင့္ၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ ဒုတိယ မ်ဳိးဆက္က ေက်ာင္းသားေတြဟာ ေက်ာင္းသားဂုဏ္သိကၡာ ဆိုတာ ဘာမွန္းမသိၾကရရွာဘူး။ ဒုတိယမ်ဳိးဆက္မွာရွိတဲ့ တပ္မေတာ္သားေတြကေတာ့ အစိုးရေတြရဲ႕ လက္ကိုင္ဒုတ္သဖြယ္ ျပည္သူကို ဖိနိပ္ဖို႔ ယႏၱရား တခုလိုအသံုးခ်ခံရတာေၾကာင့္ ျပည္သူရဲ႕ မလိုမုန္းထားမႈ႕ေတြကို ခံခဲ့ၾကရတယ္။ဆရာဝန္ေတြ အထိုက္အေလွ်ာက္ရွိလာသလို ေဆးခန္းျပတာကို ဂုဏ္တခုလို ၾကြားဝါတဲ့အဆင့္ေတာင္ေရာက္လာတယ္။ဂုဏ္ရွိခ်င္တဲ့သူေတြက ေက်ာင္းဆရာ/ဆရာမအလုပ္ကို ေရြးခ်ယ္လာၾကတယ္။ ေတာင္သူလယ္ကမားေတြကေတာ့ အစိုးရဆီက စိုက္ပ်ဳိးစရိတ္ ေခ်းေငြေတြကို လံုေလာက္စြာမရရွိတာေၾကာင့္ မိဘ လက္ငုတ္လက္ရင္း လယ္ယာအလုပ္ေတြကို ျပစ္ၿပီး ရွိစုမဲစုေလးနဲ႔ တဝမ္းဝဖို႔ ကုန္သည္ ပြဲစား လက္သမား ၊ ပန္းရန္ စသျဖင့္ ၾကံဳရာအလုပ္ေတြကို လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနၾကရတယ္။ သက္ႀကီးရြယ္အို အဖိုးအဖြားဆိုတာ အိမ္မွာ လူပိုေတြလို ျဖစ္လာတယ္။ လူငယ္ေတြဆိုတာလည္း အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ေဝးစြ တဦးနဲ႔တဦးခ်စ္တဲ့ႀကိဳက္တဲ့ အဆင့္ကို ေရာက္ဖိုေတာင္ မလြယ္ၾကေတာ့ဘူး။ အလွဴဆိုတာ လူေရြးၿပီး ဖိတ္ရတဲ့အဆင့္ ေရာက္လာလို႔ စီကားတဲ့အလွဴဆိုတာ မရွိသေလာက္ရွားသြားတယ္။အိမ္ကို ညအိမ္ညေန ဧည္သည္လာရင္လည္း သိပ္မႀကိဳက္ခ်င္ၾကေတာ့ဘူး။ ႏိူင္ငံျခားမွာ အလုပ္သြားလုပ္တယ္ဆိုတာ ဂုဏ္တခုလို ျဖစ္လာတယ္။

• အခုေခတ္ တတိယ မ်ဳိးဆက္လူငယ္ေတြကေတာ့ နည္းပညာေတြ ထြန္းကားတဲ့ေခတ္မွာ အရြယ္ေရာက္တဲ့သူေတြဆိုေတာ့ ေခတ္ေကာင္းမွီတယ္လို႔ဆိုရေပမယ့္ မိသားစုဘဝဆိုတာ ဗီဒီယိုထဲမွာေလာက္သာ ျမင္ဘူးၾကေတာ့တယ္။ လမ္းေဘးထမင္းဆိုင္နဲ႔ ညဖက္အရက္ဆိုင္ေတြက လူငယ္အမ်ားစုရဲ႕ ထမင္းစားခန္းေနရာကို ယူလာၾကတယ္။ ဖခင္ရဲ႕အလုပ္အကိုင္ကို တိတိက်က်ေျပာဆိုႏိူင္တဲ့သူ မရွိသေလာက္ျဖစ္လာတယ္။ အိမ္ရွိ လူကုန္အလုပ္လုပ္တယ္ဆိုတာ အေလ့အထတခုလိုျဖစ္လာေနတယ္။ ရရွိတဲ့ ဝင္ေငြကလည္း အသက္ရွင္ဖို႔ ထမင္းစားေနရတာထက္ မပိုေတာ့ဘူး။ ပညာေရးဆိုတာ ဘာလဲလို႔ ေမးေနတဲ့ လူငယ္ေတြက ဒူးနဲ႔ေဒး ျဖစ္လာတယ္။က်မ္းမာေရးအဆင့္ နိမ့္က်ခ်က္က ေဆးဝါးေတြကို လမ္းေဘး ကြမ္းယာဆိုင္ေတြမွာ သၾကားလံုးဝယ္သလို လူတိုင္း ဝယ္ယူသံုးစြဲေနၾကရတယ္။ အသက္(၅၀) ဝန္းက်င္ေတြက သက္ႀကီးပူေဇာ္ပြဲေတြမွာ ေရွ႕ဆံုးက ေနရာယူလာၾကတယ္။ တတိယမ်ဳိးဆက္မွာ ရွိတဲ့လူငယ္ေတြဟာ ကိုယ့္ႏိူင္ငံမွာ ကိုယ္ေနၿပီး ႏိူင္ငံမဲ့ဘဝေတြ ေရာက္ေနၾကရသလို ျဖစ္ၿပီး သူေဌးအိမ္သြားလည္တဲ့ ဆင္းရဲသားေတြလို ျဖစ္ေနတယ္။ တိုင္းျပည္ႀကီးက ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေနပါတယ္ဆိုေပမယ့္ ကိုယ္နဲ႔ မဆိုင္သလို ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ ျမန္မာျပည္မွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အေျခအေနေတြဟာ တတိယမ်ဳိးဆက္ လူငယ္ေတြကို ပ်က္ရယ္ျပဳ စိန္ေခၚေနသလိုျဖစ္ေနတယ္။အစိုးရဆိုသူေတြရဲ႕ လက္မွာ မိမိတို႔ရဲ႕ ဘဝေတြကို ဝကြပ္ အပ္ထားၾကရသလို ဝင္ေငြေကာင္းတဲ့ အလုပ္အကိုင္ မွန္သမွ်ဟာ အစိုးရဆိုသူေတြနဲ႔သာ ဆိုင္သလို ျဖစ္ေနၿပီး အစိုးရဆိုတာ မ်ဳိးရိုး အေမြဆက္ခံတဲ့ အလုပ္တခုလို ျဖစ္ေနတယ္။ မိမိ မိသားစုဘဝ ေပ်ာ္ရြင္ခ်မ္းေျမ့ဖို႔ အစိုးရဆိုသူေတြနဲ႔ ျဖစ္တဲ့နည္နဲ႔ သင့္ျမတ္ေအာင္ ေပါင္းရမယ္ဆိုတဲ့ ဘဝေပးအသိကို ရိုက္ထည့္တာ ခံေနၾကရတယ္။ တတိယ မ်ဳိးဆက္လူငယ္ေတြ နားလည္ထားရမွာက ဒိုဟာ ႏိူင္ငံတခုကို ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ သူေတြျဖစ္တယ္။ ဒို႔ႏိူင္ငံရဲ႕ သယံဇာတေတြဟာ ဒို႔တိုင္းသူျပည္သားေတြ အားလံု အတြက္ျဖစ္တယ္။ ဒီကေန႔ ျမန္မာျပည္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ဒုကၡေတြဟာ လူတစုက ဖန္တီးထားတဲ့ ဒုကၡေတြသာျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို နားလည္ထားဖို႔ လိုတယ္။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ဟာ တတိယမ်ဳိးဆက္ေတြရဲ႕ တိုင္းျပည္အေပၚ ဘယ္ေလာက္ ေပးဆပ္ႏိူင္သလဲ ဆိုတဲ့ အေပၚမွာတည္ေနတယ္။ တိုင္းျပည္မွာ ယေန႔ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကို တတိယမ်ဳိးဆက္ေတြက ငါတို႔နဲ႔ မဆိုင္ဘူး ဆိုၿပီး လက္ပိုက္ၾကည့္ေနမယ္ဆိုရင္ တေန႔မွာ အုပ္စိုးသူအာဏာရွင္ရဲ႕ အိမ္တခါး လာေခါက္တာကို ခံရမွာျဖစ္တယ္။ အာဏာရွင္တိုင္းဟာ ငါဟာအာဏာရွင္ပါ ဆိုၿပီး အာဏာယူလာၾကတာ မဟုတ္ဘူဆိုတာကို တတိယမ်ဳိးဆက္ေတြ သေဘာေပါက္ထားဖို႔ လိုတယ္။ဒီလိုဘဲ အာဏာရွင္ေတြဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အာဏာကို စတင္ရယူခ်ိန္မွာ ဘယ္ေတာ့မွ မီးျပင္းတိုက္ေလ့ မရွိဘူး သူတို႔ဟာ စတင္အာဏာယူခ်ိန္မွာ အလြန္ေအးျမတဲ့ ေရရွိတဲ့ ခြက္ထဲက ဖါးသူငယ္ေတြလို ျပည္သူကိုထားတယ္ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီခြက္ကို ေအာက္ကေန တျဖည္းျဖည္းျခင္း အပူေပးသလို တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေလ့ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္ဟာ ျမန္မာျပည္မွာ လက္သစ္ အာဏာရွင္တစုက တိုင္းျပည္ကို ခ်ဳပ္ကိုင္ဖို႔ အားယူေနသလို ပထမမ်ဳိးဆက္နဲ႔ ဒုတိယမ်ဳိးဆက္ ေတြကလည္း တိုင္းျပည္ရဲ႕ လူထုေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ လက္တြဲၿပီး အာဏာရွင္ မ်ဳိးဆက္ ျမန္မာျပည္မွာ အျမစ္တြယ္ျခင္း မရွိေအာင္ တက္ႏိူင္တဲ့ဘက္က ေဆာင္ရြက္ေနၾကတာေတြကို တတိယမ်ဳိးဆက္ေတြအေနနဲ႔လည္း ဝိုင္းဝန္း ပူေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အမိျမန္မာျပည္ႀကီးဟာ ဒို႔ပိုင္တဲ့ျပည္ ဒို႔ပိုင္တဲ့ေျမ ေသခ်ာေပါက္ ျဖစ္လာမွာျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ သမၼတႀကီး ေဂ်ာ့ ဝါရွင္တန္ ေျပာဘူးတဲ့ စကားတခုရွိပါတယ္( က်ဳပ္တို႔ေခတ္မွာ စစ္ပညာကို စနစ္နက် တတ္ေျမာက္ထားမွ က်ဳပ္တို႔ သားသမီးေတြေခတ္မွာ ရႈပေဗဒဘာသာရပ္နဲ႔ သခ်ာၤပညာေတြကို ေအးေအးေဆးေဆး သင္ၾကားႏိူင္မွာ ျဖစ္တယ္)ဆိုတဲ့ စကားပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာျပည္မွာလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ေခတ္မွာ အာဏာရွင္စနစ္ကို အၿပီးတိုင္ ဖယ္ရွားျပစ္ႏိူင္မွ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သား/သမီးေတြဟာ ကမၻာအလည္မွာ သိကၡာရွိရွိ အသက္ရွင္ရပ္တည္ ႏိူင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္လို႔ ေရးသားလိုက္ရပါတယ္။

• အေတြးအေခၚမွား၊ စာလံုးေပါင္း သတ္ပံုမွားလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္စာေရးသူရဲ႕ တာဝန္သာျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေရးတဲ့ စာကို ဖတ္လိုက္လို႔ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီအေရးအတြက္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔ အသိတရား တစံုတရာ ရရွိတယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ ေရးရႀကိဳးနပ္ပါတယ္။ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

Aung Min

ေငြေတာင္းၿပီး ႏွိပ္စက္သူ စစ္သားႏွစ္ဦး အသတ္ခံရ


မေကြးတိုင္း ေတာင္တြင္းႀကီး ၿမိဳ႕နယ္မွာ သစ္ဝါးခုတ္သူအရပ္သားေတြဆီက ေငြေကာက္ၿပီး (ကပစ) စက္႐ံုမႉးကိုေပးေနရတဲ့ စစ္သားႏွစ္ေယာက္က အရပ္သားလူငယ္ႏွစ္ဦးဆီကေငြေတာင္းတဲ့အျပင္ ႏွိပ္စက္တဲ့အတြက္ အဲဒီလူငယ္ေတြက ရဲတင္းနဲ႔ ခုတ္လို႔ စစ္သားေတြေသဆံုးတဲ့ အမႈတခု၊ မတ္လ ၂၁ ရက္ေန႔က ျဖစ္ခဲ့တယ္လုိ႔ စံုစမ္း သိရွိရပါတယ္။

ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔အခင္းျဖစ္ၾကတဲ့ လူငယ္ေတြနဲ႔ နီးစပ္သူတဦးက RFA ကို အခုလိုေျပာပါတယ္။

"၂၁ ရက္ေန႔ ညက ျဖစ္တာက ဒုတပ္ၾကပ္ ျမင့္ေဇာ္ရယ္၊ တေယာက္က ေက်ာက္ပန္းေတာင္းနယ္သား တပ္သားသစ္၊ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္က ေနၿပီး သစ္လွည္း၊ ဝါးလွည္းသမားေတြ ဆီကေန ေတာင္းတယ္။ ေတာင္းတဲ့အခါက်ေတာ့ သစ္လွည္းသမား ျဖစ္တဲ့ ေဇာ္လိႈင္ဝင္းနဲ႔ လွခိုင္၊ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ကေနၿပီးေတာ့ ဒီ ခုနလိုမ်ိဳး ႐ိုက္ႏွက္ၿပီး ေတာင္းတာေပၚမွာ မခံႏိုင္လို႔မို႔ သစ္ခုတ္တဲ့ ရဲတင္းနဲ႔ ေပါက္သတ္ပစ္တာမွ ပြဲခ်င္းၿပီး ေသတယ္။"

"တပ္သား ျမင့္ေဇာ္ကေတာ့ ျပည္ေဆး႐ံုေရာက္မွ အဆုတ္ ပြင့္သြားတာမွာ သူက ၂ ရက္ ၃ ရက္ေလာက္ ရွိမွ ေသသြားတယ္။ စစ္သားေတြ ေတာင္းတဲ့ ဂိတ္ေပါင္းမ်ားစြာကေန ရလာတဲ့ ပိုက္ဆံကို ကပစ စက္႐ံုမႉး ဗိုလ္မႉး မ်ိဳးတင့္ ဆိုတဲ့လူကို အပ္ရတယ္။ မ်ိဳးတင့္ကမွ စစ္သားေတြကို ျပန္ခြဲေပးတယ္။ လက္ေအာက္ငယ္သားေတြ။ အခုလို ျပႆနာ ျဖစ္ၿပီ ဆိုတဲ့အခါက်ေတာ့ စက္႐ံုမႉး ကိုယ္တိုင္က တာဝန္ေရွာင္တဲ့ စကားမ်ိဳး ေျပာတယ္။ အဲဒီ ေသတဲ့လူေတြက စစ္သား မဟုတ္ပါဘူး ဆိုၿပီးေတာ့ သူနဲ႔ ဘာမွ မဆိုင္ပါဘူး ဆိုတာမ်ိဳး လုပ္တယ္။"

အဲဒီ ေတာင္တြင္းႀကီးၿမိဳ႕နယ္မွာ၊ အနီးတဝိုက္ သစ္ေတာထဲက သစ္၊ ဝါးေတြကို ေဒသခံေတြက သြားခုတ္ၿပီး အသံုးျပဳတာ၊ ျပန္ေရာင္းတာေတြ ရွိၿပီး၊ အဲဒီလို သစ္၊ ဝါးသယ္တဲ့ လွည္းသြားရာ လမ္းေတြ အားလံုးမွာ စစ္သားေတြက တားၿပီး ေငြေတာင္းေနတာ ၄-၅ ႏွစ္ ရွိေနၿပီလို႔ သိရပါတယ္။

အဲဒီလိုေငြေတာင္းတဲ့အခါမွာ မၾကာခဏ ဆိုသလို စစ္သားေတြက အရပ္သားေတြကို ဆဲဆို ႀကိမ္းေမာင္းတာ၊ ဖားခုန္ ခုန္ခိုင္းတာ၊ ႐ိုက္ႏွက္တာေတြလည္း ရွိတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဒသခံေတြက အဲဒီလို ေတာင္းေနတဲ့ စစ္သားေတြကို ေၾကာက္႐ြ ံ႔ေနရသလို၊ မေက်နပ္တာေတြလည္း မ်ားေနတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

အခုအမႈမွာလည္း စစ္သားေတြေတာင္းတဲ့ ေငြအတြက္ ေပးတဲ့အခါမွာ အနည္းငယ္ လိုေနလို႔ အျခားအေဖာ္ေတြ ေငြသြားယူေနတုန္းမွာ လွည္းနဲ႔အတူ ေနခဲဲ့တဲ့ လူငယ္ႏွစ္ေယာက္ကို ႏွိပ္စက္ရာကေန မခံရပ္နိုင္လို႔ ျပန္လည္ခုခံတဲ့အထိ ျဖစ္လာတာလို႔ သိရပါတယ္။

စစ္သားေတြကို သတ္လိုက္တဲ့ ကိုေဇာ္လိႈင္ဝင္းနဲ႔ ကိုလွခိုင္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ဟာ အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ သာမန္ေတာင္သူေတြ ျဖစ္ၿပီး၊ ေတာင္တြင္းႀကီးၿမိဳ႕နယ္ထဲက ဂုန္ညင္းတန္းေက်း႐ြာ၊ ႐ြာေလးကုန္း႐ြာက ျဖစ္ၿပီး သူတို႔ကို အခုေတာင္တြင္းႀကီး ရဲစခန္းမွာ ထိန္းသိမ္းထားတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။



Lin Htein

လူငယ္တုိ႔ရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ လက္ရွိတပ္မေတာ္...................

by San Maung on Tuesday, March 29, 2011 at 6:04am

လူငယ္ေတြဘာေၾကာင့္ စစ္တပ္ထဲ၀င္တယ္ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ ၿပီး နည္းနည္းေလာက္ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အေျခခံ စစ္ပညာသင္တန္း ၿပီးတဲ့အခါ ကုိယ္နဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ ပညာသည္ အုပ္စု (အတိုေကာက္ "ပည" လို႔ ေခၚပါတယ္) ဆုိင္ရာ အတန္း (၃) သင္တန္းမတက္ရခင္ သက္ဆိုင္ရာတပ္ေတြမွာ ေခတၱတြဲ ဖက္ေနရတယ္။ တေန႔မွာေတာ့ က်ေနာ္တို႔အုပ္စုကို ဒုတပ္မွဴး က ေဟာခန္းတခုထဲမွာ ေခၚၿပီးေတြ႔တယ္။ အဲဒီ ဗိုလ္မွဴးက ခပ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္ပံုရတယ္။ က်ေနာ္တို႔တေတြကို ညီအကိုလို ရင္းရင္းႏွီးႏွီးပဲ ေခၚေျပာဆက္ဆံတယ္။

စစ္သည္ေတြအားလံုး တစ္ေယာက္စီထၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုမိတ္ ဆက္ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူကတေယာက္ခ်င္းကုိ ဘာအားက စား၀ါသနာပါသလဲ။ ဘာျဖစ္လို႔ စစ္တပ္ထဲ ၀င္တာလဲလို႔ေမး တယ္။
အားကစားကိစၥမွာေတာ့ ကိုယ္သန္ရာသန္ရာ ေျဖၾကေပမယ့္ စစ္တပ္္ထဲ၀င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ေျပာတဲ့ေန ရာမွာေတာ့ အားလံုး တေထရာတည္းလိုပဲ "ကိုယ့္ဘ၀တိုးတက္မႈကိုျဖစ္ေစ လိမ့္မယ္ထင္လို႔၀င္တာ" လို႔ ေျဖၾကတယ္။
……….

စစ္သည္အားလံုးလိုလိုက ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥကို ေရွ႕တန္းတင္ေျပာလိုက္တဲ့အခါ လူ႔ေလာကအေတြ႔အၾကံဳ နည္း နည္းရွိထားသူေတြက စိတ္ပူပန္ၾကတယ္။ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာကို တည့္တိုးႀကီး ေျပာလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဟုိအရာရွိမ်ား စိတ္ဆိုးသြားေလမလားေပါ့။ ၀န္ထမ္းေလာက ဆိုတာ "ဂါရ၀" တရားနဲ႔သတိထားၿပီး ဆက္ဆံရတာမဟုတ္လား။

ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႕ထင္ထားသလို ျဖစ္မလာဘူး။ ဒုတပ္မွဴးက စစ္သည္ေတြေျပာသမွ်ကို ျပံဳးျပံဳးႀကီးနဲ႔ နားေထာင္ေန တယ္။ တခါတခါ ေခါင္းပါညိတ္လိုက္ေသးတယ္။ အားလံုးေျပာၿပီးေတာ့မွ …

"ရဲေဘာ္တို႔ ကိုယ့္ဘ၀တိုးတက္ဖို႔ စိတ္၀င္စားတာေကာင္းပါတယ္။ ျဖစ္လည္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဘြဲ႔မရေသးသူက ဘြဲ႔ရေအာင္ႀကိဳးစား။ ဘြဲ႔ရၿပီးသူက သတ္မွတ္တဲ့အခ်ိန္တစ္ခုေစာင့္ၿပီး ရင္ ဗိုလ္သင္တန္းေျဖၾက။ စစ္တပ္ထဲမွာေတာ့ ဒီ နည္းကအေကာင္းဆံုးပဲ။ ပံုမွန္တဆင့္ၿပီးတဆင့္တက္ နဲ႔ အရာခံဗိုလ္ေစာေစာစီးစီးျဖစ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အသက္ ၆၀ ျပည့္ အၿငိမ္းစားယူတဲ့အခါ ေကာ္မရွင္ ျပန္တမ္း၀င္ဗိုလ္ႀကီးဘ၀နဲ႔ ပင္စင္ရမယ္။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္အေျခအေနနဲ႔ကိုယ္ ခ်င့္ခ်ိန္ၿပီး ႀကိဳးစားၾက။ လူငယ္ဘ၀မွာ ေမွ်ာ္လင့္စရာေတြမ်ားတယ္။ အသက္ႀကီးလာရင္ေတာ့ ေရြးခ်ယ္စရာေတြ နည္းသြားတတ္ တယ္။ အဲဒါကိုလည္း ထည့္စဥ္းစားၾကအံုး" လို႔ ေအးေအးေဆးေဆး  ေျပာျပတယ္။ အဲဒီလို အျမင္က်ယ္တဲ့လူက တပ္ထဲ မွာ ရွားေတာ့အရွားသား။

အေပၚယံၾကည့္ရင္ေတာ့ ဒီေကာင္ေတြကိုယ္က်ဳိးကိုေရွ႕တန္းတင္ၿပီး တပ္ထဲကို၀င္တာပဲ။ ဘာမ်ဳိးခ်စ္စိတ္မွ မရွိဘူးလို႔ ထင္ၾကမယ္။ က်ေနာ္တို႔ သင္တန္းဆင္းအုပ္စုမွာ လူတရာေက်ာ္ရွိတယ္။ ပညာအရည္အခ်င္းက အားလံုးဆယ္တန္း ေအာင္ၿပီးသားေတြ။ အသက္အရြယ္အားျဖင့္ေတာ့ ၂၃ ႏွစ္ ၂၄ ႏွစ္ အရြယ္က ဆယ္ေယာက္ေလာက္ရွိတယ္။ အဲဒီအထဲ မွာ ဘြဲ႔ရၿပီးသား သံုးဦးေလာက္ပါတယ္။ အေ၀းသင္တကၠသုိလ္တက္ေနဆဲ လူေတြပါတယ္။ အခ်ဳိ႕ ၀န္ထမ္းဌာနေတြမွာ လုပ္ခဲ့ဖူးသူေတြလည္း ပါတယ္။ က်န္တဲ့သူတရာေလာက္က အသက္ ႏွစ္ဆယ္ေအာက္ေတြခ်ည္းပဲ။ ဆယ္တန္းေအာင္ ၿပီးခါစ အရြယ္ေတြ။

လူငယ္ေတြရဲ႕အေတြးက ႐ိုးရွင္းပါတယ္။ ကုိယ့္ဘ၀တုိးတက္ေကာင္းမြန္ဖုိ႔အတြက္ ျဖစ္ႏိုင္ေျခေပၚမွာ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ၾက တာပါ။

တခ်ဳိ႕တေလက်ေတာ့ စိတ္ႀကိဳက္ေရြးခ်ယ္မႈ ေတြရွိႏိုင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔အထဲမွာ အမ်ားစုက တကၠသုိလ္ဆက္ တက္ဖုိ႔ အေျခအေန မျပည့္စံုၾကပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္က ျပင္ပအလုပ္ဆုိတာလည္း အေတာ္ရွားေသးတာ။ ပုဂၢလိက ကုမၸဏီ ေတြ ေခတ္မစားေသးဘူး။ ေရတပ္မွာစစ္မႈထမ္းရင္း ရလာႏိုင္တဲ့ အခြင့္အလမ္းေတြအတြက္ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ကုိယ္စီ နဲ႔ တပ္ထဲကုိ၀င္လာၾကတာ။ ေရတပ္ကထြက္ၿပီး ႏိုင္ငံျခားသေဘၤာ တက္သြားၾကတဲ့ ေနာင္ေတာ္ႀကီးေတြကုိ အားက်တာ လည္း ပါမွာေပါ့။

ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တုိ႔တေတြ ရည္မွန္းထားတဲ့အတုိင္း ေပါက္ေျမာက္ခဲ့သလားလုိ႔ ေမးရင္ အမ်ားစုမေအာင္ျမင္ဘူးလုိ႔ ေျဖ ရမွာပါ။
တပ္ထဲမွာက က်ေနာ္တို႔ထင္ထားသလုိ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြး ျပခြင့္မရွိဘူးေလ။ အရည္အခ်င္းအလုိက္ ေျမႇာက္ စားတာမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ လက္သင့္ရာစားေတာ္ေခၚတဲ့  စနစ္ႀကီးစုိးတယ္။ စီမံခန္႔ခဲြမႈ မညီမွ်တာေၾကာင့္ အခြင့္အေရးေတြ လည္း ကြာျခားလာတယ္။

႐ုန္းထြက္ဖုိ႔ခက္ခဲတဲ့ အျဖည့္ခံဘ၀မွာ အရက္ေသာက္ၿပီး စိတ္ထြက္ေပါက္ရွာသူေတြ မ်ားလာ တယ္။ ဒါေတာင္ က်ေနာ္တုိ႔က ကုိယ္တုိင္ေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ လမ္းေနာ္။ ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိဘဲ ေရာက္လာသူေတြ အဖုိ႔ဆုိရင္ ပုိ ၿပီးဆုိးမွာေသခ်ာတယ္။( တခုေတာ့ရွိတယ္ ခုေနာက္ပုိင္းတပ္ထဲေရာက္လာတဲ့ လူငယ္ေတြဟာ က်ေနာ္တုိ႔တုန္းကထက္ ပုိၿပီး ေျပာရဲဆုိရဲ ရွိလာတာေတြ႔ရတယ္။)

ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ တပ္ထဲမွာ ထက္ျမက္မႈ၊ၾကိဳးစားမႈနဲ႔ ထုိက္တန္မႈကုိ တုိက္႐ုိက္ညီမွ်ျခင္း ခ်လုိ႔ မရဘူး။ ဒီအေနအ ထားက အေျခခံသင္တန္းမွာကတည္းက သိသာတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ထဲက သင္တန္းသားတဦးဟာ စံျပေက်ာင္းသားဆုကုိ ဆြတ္ခူးခ်င္လုိ႔ သင္တန္းကာလတေလွ်ာက္လံုး ေျပာစရာမရွိေအာင္ ႀကိဳးစားတယ္။ သင္တန္းသားေတြသာမက သင္ တန္း ဆရာတခ်ဳိ႕ကေတာင္ သူ႔ကုိထင္ေၾကးေပးထားၾကတာ။ တကယ္ေရြးခ်ယ္ေတာ့ သူမဟုတ္ဘဲ အျခားမသိသာသူ ေတြထဲက တေယာက္ျဖစ္ေနတယ္။

အဆင့္တုိးစာေမးပဲြေျဖဆုိမႈမွာလည္း ဒီအတုိင္းပါပဲ။ တပ္မွာလုပ္ငန္း ဘယ္ေလာက္ ကၽြမ္းက်င္ကၽြမ္းက်င္ သူတုိ႔အဓိကထားေမးတဲ့ ေပၚလစီေဆာင္ပုဒ္ေတြ ရြတ္မျပႏိုင္ရင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိဘူး။ က်ေနာ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ ဗုိလ္သင္တန္းေျဖဖုိ႔သြားခါနီးမွာ ဌာနခ်ဳပ္ G1 ၾသ၀ါဒ ေပးလုိက္ပံုက မွတ္သားစရာ။

"မင္း ဟုိကုိ ေရာက္ရင္ သိပ္ၿပီး smart  ျဖစ္ေအာင္မေနနဲ႔။ ငါတုိ႔တုန္းကအရမ္း smart ျဖစ္သူေတြ ျပဳတ္က်န္ခဲ့တယ္"
တဲ့။ ဟုတ္တယ္..စစ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ လုိခ်င္တဲ့အရည္အခ်င္းက ထက္ျမက္မႈ မဟုတ္ဖူး၊ ခုိင္းသမွ်အမိန္႔နာခံေရးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ခုဆုိရင္ က်ေနာ္တို႔အုပ္စုထဲမွာ ၾကည္းတပ္ အရာရွိျဖစ္သြားတာ (၅) ဦး၊ ေရတပ္အရာရွိျဖစ္သူက (၄) ဦး ရွိတယ္။ တပ္ မွာ မေနႏိုင္လို႔ ထြက္ေျပးသြားသူေတြရွိတယ္။ က်န္းမာေရးအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ နႈတ္ထြက္သူတြရွိတယ္။ ဟိုမေရာက္ ဒီမ ေရာက္ စခန္းသြား ေနသူေတြလည္းရွိတယ္။ ကိုယ့္ျဖစ္ႏိုင္ေျခနဲ႔ကုိယ္ ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကတာျဖစ္သလို တစ္ဖက္ က လည္း တူညီတဲ့အခြင့္အေရးကို ဖန္တီးေပးမထားျပန္ဘူး။ အမွန္ကေတာ့ တူညီတဲ့အခြင့္အေရး ရွိေနတာေတာင္မွ အရည္ အခ်င္း မတူညီမႈေၾကာင့္ အားလံုးတေျပးညီ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔ဆိုတာ ျဖစ္မွမျဖစ္ႏိုင္တာ။ ဒါေပမယ့္ တန္းတူႀကိဳးစားခြင့္ရွိၿပီး မေအာင္ျမင္တာဆုိရင္ ေတာ့ ကုိယ္ည့ံတာပဲလုိ႔ ေျဖသာတာေပါ့။

ခုေနာက္ပိုင္း အခ်ိန္ေတြမွာ အဲဒီျဖစ္စဥ္ေလးကို ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ လူငယ္ေတြ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵကို မကြယ္မ ၀ွက္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရဲတာ ေကာင္းတယ္ဗ်။ အဲဒါကို လူႀကီးေတြကလည္း နားလည္ေပးဖို႔လိုတယ္။ လူတေယာက္ တိုးတက္ေအာင္ျမင္တယ္ဆိုရာမွာ သူ႔ဘ၀ရဲ႕ အနာဂတ္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က မက္လံုးတခုအေနနဲ႔ ေစ့ေဆာ္အားေပးေန တယ္။ သဘာ၀လည္းက်တယ္။ ဒါေၾကာင့္ တဦးခ်င္းဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို ႀကိဳဆိုရမယ္။ အားေပးအားေျမႇာက္ျပဳရမယ္။ တဦးခ်င္းဖြံ႔ၿဖိဳးမႈကို လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈႏွင့္ သဟာဇာတျဖစ္ေအာင္၊ ခ်ိတ္ဆက္မိိေအာင္ တည့္မတ္ေပးဖို႔ပဲလိုတယ္။ အတၱႀကီးတယ္ ကိုယ္က်ဳိး ၾကည့္တယ္လို႔ မျမင္ေစခ်င္ပါဘူး။

အဲလိုမဟုတ္ဘဲ လူငယ္ေတြကလည္း လူႀကီးေတြေရွ႕မွာ အားနာသလိုလို ေၾကာက္ရြံ႕သလိုလိုနဲ႔ ကိုယ့္ရင္ထဲရွိရာကို အ မွန္မေျပာရဲဘဲ ဖုံုးကြယ္ထိန္၀ွက္ထား။ လူႀကီးေတြကလည္း လူငယ္ေတြပါးစပ္ဖ်ားက အတၱထက္ ပရကို ဦးစားေပး ေျပာ ဆိုတာေတြသာၾကားခ်င္ ျဖစ္ေနတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမ်ဳိးမွာေတာ့ ႐ိုးသားမႈေတြ ကြယ္ေပ်ာက္ေနၿပီး ၾကာလာရင္ ေလာက ကို မခ်င့္မရဲျဖစ္တဲ့ အငံု႔စိတ္ေတြႀကီးထြားလာတတ္တာ သဘာ၀ပဲ။ စိတ္မလြတ္လပ္သူတဦးဟာ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းအေပၚ မွာ ဘယ္လုိမ်ား အေကာင္းျမင္သေဘာနဲ႔ ဆက္ဆံႏိုင္ပါ့မလဲ။ တပ္မေတာ္ထဲမွာေတာ့ မခ်စ္ေသာ္လည္း ေအာင့္ကာနမ္း ေနရတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ စခန္းသြားလုိ႔ ေကာင္းေနတုန္း။

က်ေနာ့သိျမင္မိသေလာက္ ေျပာရရင္ေတာ့ ဒီေခတ္မွာ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ရွိရမယ္၊ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔ၿပီး အမ်ားအက်ဳိးသယ္ပိုးရမယ္ စသျဖင့္ ေယဘူယ်ဆန္ဆန္ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္မရွိတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ လူငယ္ေတြရဲ႕ စိတ္ကိုတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ခ်ည္ ေႏွာင္ မထားသင့္ေတာ့ဘူးလို႔ ထင္မိတယ္။ တကယ္လက္ေတြ႔မွာလည္း အဲဒီစကားေတြဟာ လူငယ္ေတြအတြက္ အားမ ျဖစ္ဘဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အကာအကြယ္ယူတဲ့ ျခံဳလႊာ ေတြလိုျဖစ္ေနတတ္တယ္။ လူငယ္ေတြရဲ႕ပင္ကုိယ္စ႐ုိက္မွာကုိက ပရ စိတ္ေတြ ကိန္းေအာင္းေနၿပီးသားပါ။ အေရးႀကီးတာက အေတြးအေခၚလြတ္လပ္မႈရွိဖုိ႔ကုိပဲ လမ္းဖြင့္ေပးရမွာ။ တုိင္းျပည္ မွာ အေရးၾကံဳတဲ့အခါ  စိတ္လြတ္လပ္မႈ ရွိသူေတြကသာ ျပႆနာကုိ ရင္ဆုိင္ ေျဖရွင္းတတ္တာမဟုတ္လား။

လက္ရွိတပ္မေတာ္အတြင္း က်င့္သံုးေနတဲ့ အမိန္႔နာခံေရးဗဟုိျပဳ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ေအာက္မွာ လူငယ္ေတြရဲ႕ လြတ္လပ္မႈ နဲ႔ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနတယ္လုိ႔ထင္မိတယ္။ သူ႔စိတ္နဲ႔ကုိယ့္ကုိယ္ ေနသားက်လာတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူ ေတြဟာ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းအတြက္ မွန္ကန္တဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကုိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ခ်မွတ္ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္ပါ့ မလား။
က်ေနာ့ေစတနာက လူငယ္ေတြကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြးတတ္ျမင္တတ္ ေဖာက္ထြက္ ေဆြးေႏြး လုပ္ကိုင္တတ္သူ ေတြ ျဖစ္လာေစခ်င္တာပါ။ စကားလံုးေတြနဲ႔ ၀န္ပိမေနေစခ်င္ဘဲ လက္ေတြ႔ျဖစ္ႏိုင္ေျခမွာ ရွင္သန္ေနေစခ်င္တာပါ။
လူငယ္ေတြအားလံုး  လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေတြးေခၚေဆာင္ရြက္ႏိုင္ၾကပါေစ။

ေနမင္းသူ

အဂတိလိုက္စားမွႈမ်ားၾကားမွ ထင္ရွားလာတဲ႔ ရုရွား ၀ဘ္ဆိုဒ္ ..........

by San Maung on Tuesday, March 29, 2011 at 5:22am

မစၥတာ နာဗဲလ္နီ ကေတာ႔ သူ႔ရဲ႕ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမွႈကို ျပံဳးျပဳံးၾကီး ရွင္းျပသည္။ "က်ေနာ္ ဘာေၾကာင္႔ ဒီလို ေဖာ္ထုတ္ေနရသလဲဆိုေတာ႔ ရုရွား ရဲ႕ ေရနံေတြ သဘာ၀ ဓာတ္ေငြ႔ေတြနဲ႔ လုပ္စားေနတဲ႔ သူေတြကို ၾကည့္မရလို႔ပဲ။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ၾကီးမားတဲ႔ ေရနံ သဘာ၀ အရင္းျမစ္ေတြက လာတဲ႔ ဓနက ေအာက္ေျခ လူထုေတြဆီ မေရာက္ဘူး။ လူထုနဲ႔ ဘာမွ မဆိုင္သလို ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီ အျမင္မေတာ္တာကို ဖြင္႔ ခ်ရမယ္" ဟု ဆိုသည္။

င္တာနက္ မေပၚထြန္းမီက ရုရွား အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးသမား တစ္ေယာက္အဖို႔ အစိုးရ မၾကိဳက္တဲ႔ စာေတြကို လူထုၾကားထဲ ပုန္းလွ်ဴိးကြယ္လွ်ဴိး လိုက္လံ ျဖန္႔ေ၀ရသည္။ သို႔ေသာ္ ယေန႔ ရုရွားမွာေတာ႔ လူထုကိုစည္းရံုးဖို႔ ၀ဘ္ဆိုဒ္တစ္ခု ဘေလာ႔ဂ္ တစ္ခုနဲ႔ဆို လံုေလာက္ေနျပီ။

အသက္ ၃၄ ႏွစ္ရွိ အလက္ခ္စီ နာဗဲလ္နီ ဆိုတဲ႔ ရုရွား ေရွ႕ေနနဲ႔ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ရဲ႕ ၀ဘ္ဆိုဒ္ navalny.ru ကို တစ္ေန႔ ရုရွား တစ္သန္းေက်ာ္ ၀င္ၾကည့္ေနၾကသည္။ အစိုးရပိုင္ ေရနံနဲ႔ စြမ္းအင္ ကုမၸဏီေတြရဲ႕ ျခစားမွႈ၊ အခ်င္းခ်င္း အေ၀ မတည့္မွႈ၊ လာဘ္ေပး ကန္ထရိုက္လုမွႈနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ ပြဲစားေတြရဲ႕ ေျခရွႈပ္မွႈမ်ားကို သူ႔၀ဘ္ဆိုဒ္ကေန ေန႔စဥ္ ဖြင္႔ခ် တဲ႔အတြက္ ရုရွားမွာ အလြန္ေပါက္ လူၾကိဳက္မ်ားတဲ႔ ၀ဘ္ဆိုဒ္တစ္ခု ျဖစ္လာသည္။

ရုရွား ေရနံနဲ႔ စြမ္းအင္ စေတာ႔ေစ်းကြက္မွာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမယ္႔ ျပည္တြင္း ျပည္ပက သူေတြအတြက္ေတာ႔ သူ႔ ၀ဘ္ဆိုဒ္က အက်ဳိးမ်ားလွသည္။ ရုရွားကေန တရုတ္ကို ေရနံေရာင္းဖို႔ ပိုက္လိုင္းသြယ္ေနတဲ႔ Transneft စီမံကိန္းမွာ ရွဲလ္ ကုမၸဏီ ကန္ထရိုက္ေတြရဲ႕ ရိုက္စား ဇာတ္လမ္းမ်ားနဲ႔ စားခြက္လုမွႈအေၾကာင္းေတြကို ပရိတ္သတ္ အေတာ္ ပြဲက်သည္။

ေနာက္ဆံုး ၀ဘ္ဆိုဒ္ေပၚ တင္လိုက္တဲ႔ ဇာတ္လမ္းတစ္ခုမွာ Transneft ပေရာ႔ဂ်က္ရဲ႕ မသမာမွႈက ေဒၚလာ ၄ ဘီလီယံ အထိ ရွိသည္ဟု ဆိုသည္။ Transneft တာ၀န္ရွိသူမ်ားနဲ႔ ရုရွားအစိုးရက ပ်ာပ်ာသလဲ ျငင္းရသည္။ ေနာက္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ဗလာဒီမာ ပူတင္ က ၀ဘ္ဆိုဒ္က ေဖာ္တဲ႔ ဇာတ္လမ္းကို စစ္ေဆးဖို႔ လုပ္ေနရျပီး၊ ၀ဘ္ဆိုဒ္ကိုလည္း ယာယီ ရပ္ခိုင္း ထားသည္။

မစၥတာ နာဗဲလ္နီ က ၀ဘ္ဆိုဒ္နဲ႔ ေက်ာ္ၾကားလာတာနဲ႔အမွ် ႏို္င္ငံေရး ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြလည္း ပါလာသည္။ သူ႔ရဲ႕ အဖြ အေငါ႔ ေန႔စဥ္ မရိုးအီတဲ႔ ဇာတ္လမ္းေတြက ရုရွား လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ အာရံုေၾကာထဲ သြားျငိေနသည္။ သူ႔မွာ ပရိတ္သတ္ ထုနဲထည္နဲ႔ ရွိသလို သတ္ဖို႔ ေခ်ာင္းေနသူေတြလည္း ရွိသည္။

မစၥတာ နာဗဲလ္နီ ကေတာ႔ သူ႔ရဲ႕ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမွႈကို ျပံဳးျပဳံးၾကီး ရွင္းျပသည္။ "က်ေနာ္ ဘာေၾကာင္႔ ဒီလို ေဖာ္ထုတ္ေနရသလဲဆိုေတာ႔ ရုရွား ရဲ႕ ေရနံေတြ သဘာ၀ ဓာတ္ေငြ႔ေတြနဲ႔ လုပ္စားေနတဲ႔ သူေတြကို ၾကည့္မရလို႔ပဲ။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ၾကီးမားတဲ႔ ေရနံ သဘာ၀ အရင္းျမစ္ေတြက လာတဲ႔ ဓနက ေအာက္ေျခ လူထုေတြဆီ မေရာက္ဘူး။ လူထုနဲ႔ ဘာမွ မဆိုင္သလို ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီ အျမင္မေတာ္တာကို ဖြင္႔ ခ်ရမယ္" ဟု ဆိုသည္။

သူ႔၀ဘ္ဆိုဒ္မွာ ရုရွား ပင္စင္စားေတြ ေက်ာင္းဆရာေတြ ဒုကၡေရာက္ေနပံု၊ ဆရာ၀န္ေတြ ေငြေၾကး အေတာင္းၾကမ္းပံု၊ မင္းသားမင္းသမီး နဲ႔ ေခတ္ပ်က္သူေဌးေတြ ထူးထူးျခားျခား ဇိမ္ခံၾကပံုေတြလည္း ေဖာ္ျပတတ္သည္။

၀ီကီလိခ္စ္ ရဲ႕ ဂ်ဴလီယန္ အာဆန္း လိုပဲ ရုရွားမွာေတာ႔ နာဗဲလ္နီ က ေက်ာ္ၾကားေနသည္။ ရုရွားရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး စီးပြားေရးနဲ႔ ျခစားမွႈ အတင္းအဖ်င္းေပါင္းစံုကို လိခ္စ္ လုပ္ ဖြေပးေနသည္။ နာဗဲလ္နီ က ၀ဘ္ဆိုဒ္ နဲ႔ ဘေလာ႔ဂါ သမား သက္သက္ မဟုတ္။ ရုရွားရဲ႕ ပညာတတ္ လူငယ္ ႏိုင္ငံေရး သမားလည္း ျဖစ္သည္။ မ်ဳိးဆက္သစ္ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြမွာ အဖြ အတတ္ပညာက ထူးျခားမွႈတစ္ခုလို႔ပင္ ဆိုရမည္။

ေမာကၡ ႏိုင္ငံတကာသတင္း Source: NYTimes

Fwd: ကပၸလီ ပင္လယ္ျပင္ ေတာင္ပိုင္းရွိ ေလဖိအားနည္း ရပ္၀န္း ပိုမို အားေကာင္းလာကာ မုန္တိုင္းငယ္ တစ္ခု မႀကာမီ ျဖစ္လာႏိုင္။ (၂၉-၃-၂၀၁၁ နံနက္ ၁၀း၀၀ နာရီ)

ကပၸလီ ပင္လယ္ျပင္ ေတာင္ပိုင္းရွိ ေလဖိအားနည္း ရပ္၀န္း ပိုမို အားေကာင္းလာကာ မုန္တိုင္းငယ္ တစ္ခု မႀကာမီ ျဖစ္လာႏိုင္။ (၂၉-၃-၂၀၁၁ နံနက္ ၁၀း၀၀ နာရီ)

တနသၤာရီတိုင္းေတာင္ပိုင္းအစြန္း ေရျပင္အနီးကို ဗဟိုျပဳ၍ မုန္တိုင္းငယ္တစ္ခု ျဖစ္လာရန္ရိွေနပါတယ္။ ဒီကေန႕မနက္ တိုင္းတာခ်က္ေတြအရ မုန္တို္င္းျဖစ္ဖို႕ ပဏာမ လိုအပ္တဲ့ ခရုပတ္တိမ္စြယ္တန္းေတြ စျဖစ္လာတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။ ေနာက္(၁၂) နာရီအတြင္း မုန္တုို္င္းငယ္တစ္ခုျဖစ္လာနိုင္ပါတယ္။ တနသၤာရီကမ္းရိုးတန္းနဲ႕ ကမ္းလြန္ပင္လယ္ျပင္ေတြ သတိထားဖို႕လိုပါတယ္။ တနသၤာရီကမ္းလြန္ပင္လယ္၊ ကိုကိုးကြ်န္း၊ မြန္ကမ္းလြန္ပင္လယ္ေတြလည္း သတိထားဖို႕လိုပါတယ္။
MCCW  အေနနဲ႕ လက္ရွိအေျခအေနကို ေစာင့္ႀကည္႕(Close Watch) အဆင့္မွ ႏိႈးေဆာ္အဆင့္ (Alert) ကို ျမွင့္တင္လိုက္ျပီျဖစ္ပါတယ္။

MCCW

[Shared Post] ေတာ္လွန္ေရးေန႔မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာ တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးအေၾကာင္း

Burmabüro (burma.germany11@gmail.com) thinks you may be interested in the following post:
ေတာ္လွန္ေရးေန႔မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာ တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးအေၾကာင္း
http://www.naytthit.net/?p=11267

66th Anni Buarma Revolution Day, NLD ,Aung San Suu Kyi

ငရဲခန္းသို႔ သမင္လည္ျပန္

အရွင္ဇဝန Wednesday, 01 September 2010 15:29 ေဆာင္းပါး

စစ္အာဏာရွင္ လက္ေအာက္မွာ တႏုိင္ငံလုံး ေထာင္ထဲေရာက္ ေနသလိုပဲဲ ဆိုတာ ၾကားဖူးမွာပါ။ စစ္အာဏာရွင္ ေတြရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြ တႏိုင္ငံလုံး ခံစားေနရတာကို ပုံေဖာ္ၿပီး ေျပာေနၾကတာပါ။

ေထာင္ထဲေရာက္ၿပီး စစ္ေၾကာေရးစခန္းေတြရဲ႕ငရဲခန္းေတြထဲက အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္ခံရမႈ ဆိုတာကိုု တဆင့္စကား ေတြက ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ္ေတြ႔ႀကံဳခဲ့ရသူေတြရဲ႕ေရးသားခ်က္တခ်ိဳ႕ကေန သိရွိေနၾကပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ မလုံေလာက္ေသးပါ ဘူး။

ေျပာစရာေတြက တေယာက္နဲ႔တေယာက္ မတူညီတဲ့ ခံစားခဲ႔ရတာေတြကေတာ့ ရွိေနဦးမွာပါ။ အခု ဒီေဆာင္းပါးကလည္း ကိုယ္ေတြ႔ေတြထဲက မွတ္မိသမွ်ကို မွတ္တမ္းျပဳလိုက္တာပါ။

စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ရက္စက္ယုတ္မာမႈေတြကို စုေဆာင္းၾကတဲ႔အခါ ကိုယ္ေတြ႔ႀကံဳသူေတြရဲ႕ မွတ္တမ္းတင္မႈေတြက လိုအပ္ခ်က္တခုအျဖစ္ ရွိေနမွာပါ။

စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕စစ္ေၾကာေရးစခန္းကို ႀကံဳေတြခဲ႔ရသူေတြက ငရဲခန္းလို႔ ကင္ပြန္းတပ္ၾကပါတယ္။ ဒီငရဲခန္းထဲကို စတင္ေရာက္တဲ့ ျမင္ကြင္းေလးကို ျပန္စဥ္းစားမိပါတယ္။

၁၉၉၃ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ၊ အခ်ိန္က ည ၁၂ နာရီေလာက္ ရွိေနပါၿပီ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေရႊျပည္သာက ဦးပဥၨင္းရဲ႕ေက်ာင္းကို ဝင္ၿပီးစစ္တပ္နဲ႔ဝိုင္း၊ ေက်ာင္းကေန ဦးပဥၨင္းတို႔ကို စတင္ေခၚေဆာင္ေတာ့“ကိစၥရွိလို႔ ခဏလုိက္ခဲ႔ပါ” ။ ဒီစကားေလးပဲ ေျပာတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ကားေပၚ စေရာက္ေရာက္ျခင္းပဲ ေခါင္းကို အဝတ္တခုနဲ႔ စတင္အုပ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ၀မ္းလ်ား ေမွာက္ျဖစ္သြားေတာ့ လူ ၅ ေယာက္က လက္တဘက္ကို တေယာက္စီ၊ ေျခတဘက္ကို တေယာက္စီ၊ ခါးေပၚခြလ်က္ တေယာက္ က ခ်ဳပ္ထားလိုက္ေတာ့တယ္။

ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကေန သူတို႔ရဲ႕ ေထာက္လွမ္းေရးစခန္း ေရၾကည္အိုင္ အထိ ကားေပၚမွာ အဲဒီပံုစံအတိုင္း လိုက္ပါခဲ့ရ တယ္။ ဘယ္ေနရာ ဘယ္အရပ္လို႔ မသိေအာင္ ေခါင္းကို အုပ္ထားတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ေရႊျပည္သာမွာ ေနသူတေယာက္ အတြက္ အခုေရာက္ေနတာ ဘယ္နားေလာက္ဆိုတာ ခန္႔မွန္းလို႔ရပါတယ္။ ကားေပၚက ဆင္းဆင္းျခင္း လူ ၂ ေယာက္က လက္တဘက္ဆီကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ဆြဲေခၚသြားပါတယ္။ ေရွ႕မွာ အတားအဆီးမ်ား ရွိေနတဲ့ဟန္နဲ႔ “ေျခေထာက္ေျမႇာက္၊  ေက်ာ္...ေက်ာ္” ဆိုၿပီး ခိုင္းပါတယ္။ ၂ ခု၊ ၃ ခုကို ေက်ာ္ခိုင္းၿပီး “ေခါင္းငံု႔ ေခါင္းငံု႔” ဆိုၿပီး တခါထပ္ခိုင္းျပန္တယ္။ ငံု႔ခိုင္း တာမွ သာမန္ေလာက္ ငံု႔႐ံုမဟုတ္ဘဲ ခါးကို တအားညႊတ္ၿပီး ငံု႔ခိုင္းတာပါ။ အဲဒီကေန အခန္းတံခါးကို ဖြင့္ၿပီး အထဲကို ၀င္ ခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ အခန္းက ၄x၂ သစ္သားေခ်ာင္းေတြ ကာရံထားတဲ့ အခန္းက်ဥ္းေလး ျဖစ္ပါတယ္။ ၀ါက်င့္က်င့္ မီးလံုး ေလး တလံုး ထြန္းထားပါတယ္။ ဖ်ာအၾကမ္းတခ်ပ္ ခင္းထားတာ ေတြ႔တယ္။

အေၾကာက္တရားက မဖိတ္ေခၚဘဲ ေရာက္လာတယ္။ ေဘးႏွစ္ခန္းေက်ာ္ေလာက္က နာက်င္စြာ ညည္းညဴသံက အေၾကာက္ တရားကို ပိုၿပီး အရွိန္ျမင္႔ေစတယ္။ အေမွာင္ထဲမွာ ညရဲ႕အရိပ္ကိုခိုၿပီး အသံမ်ိဳးစံုကို ေပးေနတဲ့ သတၱ၀ါတို႔ရဲ႕ ေအာ္ျမည္သံကလည္း အေၾကာက္တရားဆီ စိတ္ကို တြန္းပို႔ေနျပန္တယ္။ အျပင္လမ္းေပၚမွာ အေစာင့္ ကင္းသမားရဲ႕  ေခါက္တုံ႔ ေခါက္ျပန္ ေလွ်ာက္ေနတဲ႔ ေျခလွမ္းေတြ တခါတခါ ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္လိုက္တဲ႔ အေ၀းဆီက နာက်င္သံေတြက ငါ့အလွည့္က်ရင္ ဘယ္လိုရင္ဆိုင္မလဲဆိုတဲ့ အေတြးေပါင္းစံုနဲ႔ စိတ္က ဂနာမၿငိမ္ ျဖစ္ေနတာအမွန္ပါ။ မၾကာဘူး ေသာ့ခေလာက္သံက ငရဲခန္းရဲ႕ တံခါး၀ကို သြားရေတာ့မယ္လို႔ လွမ္းေျပာလိုက္သလိုပါပဲ။

“ထြက္မယ္” ဆိုတဲ့ အမိန္႔ေပးသံ ၾကားရၿပီး တံခါး၀နားကို တိုးကပ္လိုက္ေတာ့ တေယာက္က ေခါင္းစြပ္တခုနဲ႔ ေခါင္းကို စြပ္လိုက္တယ္။ တေယာက္က လက္ကိုစြဲၿပီး လက္ထိပ္ခတ္လိုက္တယ္။ ေနာက္“လိုက္ခဲ့”။ ဒီစကားတခြန္းေျပာၿပီး လူကို ဆြဲေခၚသြားပါတယ္။ အခန္းတခန္းထဲ အေရာက္မွာ ထိုင္ခံုတလံုးေပၚ ထိုင္ခိုင္းလိုက္တယ္။ ေနာက္မွီမပါ၊ ေဘးလက္တန္း မပါတဲ့ ထိုင္ခံုေလးပါ။ အဲဒီ ထိုင္ခံုေပၚမွာ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ ၾကာတဲ့အထိ ထိုင္ခိုင္းထားတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္ တခုလံုးမွာ လည္း တိတ္ဆိတ္မႈေတြ လႊမ္းမိုးေနတယ္။ တခါတခါ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတဲ့ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ ေျခသံတခ်ိဳ႕သာ ၾကားေနရတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ၂ နာရီေလာက္အၾကာမွာ လူ ၂ ေယာက္ေလာက္ လွမ္းလာတဲ႔ ေျခသံေတြက အခန္းနားကို ပိုၿပီးနီးလာတယ္။ အခန္းထဲ ၀င္လာၾကတယ္။ သူစေမးတဲ႔ ေမးခြန္းက “ကဲ ခင္ဗ်ား ဒီေနရာကို ဘာေၾကာင့္ ေရာက္လာတယ္ ထင္သလဲ”။ ဒါ ပထမဦးဆံုး ငရဲခန္းသခင္ရဲ႕ ပဋိသႏၶာရ စကားပါပဲ။

ေနာက္ဆက္တြဲ အေတြ႔အႀကံဳေတြကေတာ႔ ေဘးက လိုက္လာတဲ႔ ပါးကြက္သားတို႔ရဲ႕ လက္သံေျပာင္တဲ့ ညာေျဖာင့္ လက္သီးလား၊ ဘယ္ေျဖာင့္လက္သီးလား မသိတဲ့ အ႐ိႈက္ထဲ ပစ္သြင္းခံရတဲ့ လက္သီးခ်က္ေတြပါပဲ။ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ ေတြကို စာဖြဲ႔မျပခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ေလယာဥ္ပ်ံ စီးရတာေတြ၊ ဆိုင္ကယ္ စီးရတာေတြဟာ ငရဲခန္း ေရာက္သူတိုင္းအတြက္ ေက်ာ္ျဖတ္ရမယ့္ ခရီးၾကမ္းေတြပါပဲ။ လူတေယာက္ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို နင္းေခ်ပစ္တဲ့ အျပဳအမူေတြပါပဲ။

အက်င့္သီလနဲ႔ ျပည့္စံုသူေရာ ပညာဉာဏ္ျမင့္မားသူေရာ မည္သူမဆို ငရဲခန္းထဲေရာက္ခဲ့ရင္ အထိုးခံ၊ အကန္ခံ လူမဆန္ စြာ ႀကိဳဆိုျခင္းကို ခံရမွာပါပဲ။ သံဃာတပါးအတြက္ အထြဋ္အျမတ္ထား အဆက္အဆံ ခံခဲ့ရတာေတြဟာ ငရဲခန္းထဲေရာက္ ရင္ ေမ့ထားလိုက္ပါေတာ့လို႔ ေျပာေနသလိုပါပဲ။ ဘယ္ေလာက္ ေထရ္ႀကီး၀ါႀကီး ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား ျဖစ္ပါေစ၊ ဒီငရဲခန္း ကိုေတာ့ ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကရတာပါ။ ကာယကံအားျဖင့္ လူမဆန္မႈကိုသာ ခံရတာမဟုတ္ပါဘူး။ ၀စီကံအားျဖင္႔လည္း ႐ုန္႔ ရင္း ၾကမ္းတမ္းတဲ့ အသံုးအႏႈန္းေတြက အခန္းထဲ ၀င္လာသူတိုင္းရဲ႕ ႏႈတ္က ေဖာေဖာသီသီ ဒလေဟာ သြန္ခ်ေနတာပါ။

ဦးပဥၨင္း ႀကံဳခဲ့ရတာေတြက သူမ်ားထက္စာရင္ သက္သာတယ္ ဆိုရမွာပါ။ သက္သာတယ္ ဆိုတာေတာင္ တသက္လံုး မေမ့ႏိုင္စရာပါ။ ကိုယ့္ထက္ ဆိုးသူေတြကေတာ့ တစက္ခ်င္းခ်တဲ့ ေရစက္ရဲ႕ ဒဏ္ကို ခံရတဲ့အေၾကာင္းေတြကို ကိုယ္တိုင္ ႀကံဳသူေတြရဲ႕ တကယ့္ျဖစ္ရပ္စကားေတြက ေထာင္ထဲမွာ နားမဆံ့ေအာင္ ၾကားခဲ႔ရတာပါ။

ကဗ်ာဆရာ ကိုၾကည္တင္ဦးဆို ေထာင္ထဲေရာက္ၿပီးမွ တဖန္ ျပန္လည္ စစ္ေၾကာခံရတာက ျမင္ရသူပါ ေတာက္ေခါက္သံ မဆံုးေအာင္ ျဖစ္ရပါတယ္။ ကိုယ္တံုးလံုးခၽြတ္ၿပီး ၀ါးျခမ္းျပားနဲ႔ ေမြးရာပါ ပစၥည္းကို အ႐ိုက္ခံရတာ၊ မီးနဲ႔အတို႔ခံရတာေတြဟာ ၾကားရသူေတြ၊ ျမင္ရသူေတြကိုပါ နာက်င္ေစတုန္းပါပဲ။ လူကိုေဇာက္ထိုးဆြဲၿပီး အစစ္ခံရတာလည္း လူေျပာမ်ားတဲ့ ငရဲခန္းထဲက လက္စြမ္းျပမႈပါပဲ။

ငရဲခန္းထဲက အေၾကာင္းေတြဟာ ျပန္မေတြးခ်င္ဆံုး အေၾကာင္းေတြ ျဖစ္သလို ဘယ္လိုဖ်က္ဖ်က္ စိတ္မွတ္ဉာဏ္ထဲက ဆြဲထုတ္လို႔မရတဲ့ အေၾကာင္းေတြပါပဲ။ မဟာျမတ္မုနိ ဘုရားတန္ေစာင္းထဲက ေၾကး႐ုပ္ႀကီးေတြဟာ ဗိုက္ေတြ ရင္ဘတ္ ေတြမွာ အခ်ိဳင့္ေတြ ျဖစ္ေနတာ ေတြ႔ဖူးမွာပါ။ အင္မတန္ မာေၾကာတဲ႔ ေၾကး႐ုပ္တုအေပၚ သာမန္လက္ကေလးနဲ႔ ပြတ္တာ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ၾကာလာေတာ့ ေၾကးသားေတြ ခ်ိဳင္႔သြားရတာကို အထူးအဆန္း ထင္ခဲ႔မိပါေသးတယ္။ အခုျမင္ရတဲ့ လူ တေယာက္ရဲ႕ ဦးေခါင္းက ဒဏ္ရာေတြျမင္ေတာ့ အဲဒီေၾကး႐ုပ္ေတြထက္ႏုတဲ့ လူသားရဲ႕ အသားေပၚ ထမင္းစား တူ ေလာက္ရွိတဲ့ တုတ္ေခ်ာင္းေလးနဲ႔ ေန႔ရက္ဆက္တိုက္မပ်က္ အေခါက္ခံရတဲ့ ဦးေခါင္းခြံဟာ ေၾကးမဟုတ္ေတာ့ ရက္ပိုင္း ေလးနဲ႔တင္ ဒဏ္ရာေတြက ေသရြာပါခဲ႔ရတယ္။

ဒါေတြက မေသဘဲ ျပန္လာခဲ့ၾကသူေတြရဲ႕ငရဲခန္းထဲက ဒဏ္ရာေတြကိုသာ ေျပာေနတာပါ။ အသက္ေသၿပီး အစေပ်ာက္ သြားရသူေတြ၊ ဦးေႏွာက္ပ်က္ ႐ူးသြပ္သြားရသူေတြဟာ စစ္အာဏာရွင္တို႔ရဲ႕ငရဲခန္းထဲမွာ မ်ားစြာရွိေနပါေသးတယ္။ ဒါေတြဟာ အခု လူကိုယ္တိုင္ ေျပာျပႏိုင္သူေတြရွိတုန္း မွတ္တမ္းေတြ ရယူထားသင့္ပါတယ္။

ဖက္ဆစ္တုိ႔ရဲ႕ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအေပၚ ကမ္းကုန္ေအာင္ ရက္စက္မႈဟာ အာဏာငန္းဖမ္းမႈ တခုတည္းေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာပါ။ သူတို႔ေတြဘယ္လိုပဲ အာဏာေတြပါ၀ါေတြနဲ႔ ယုတ္မာမႈေတြ၊ ရက္စက္မႈေတြကို ဖံုးကြယ္ထား ဖံုးကြယ္ထား အမွန္တရား ကို ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္မယ့္ တရားဥပေဒေရွ႕ေမွာက္ ေရာက္တဲ့အခါ အာဏာ႐ူးတို႔ကို ခ်ည္ေႏွာင္တဲ့ ႀကိဳးေတြအျဖစ္ ငရဲခန္းထဲ က အံႀကိတ္သံေတြ၊ ေတာက္ေခါက္သံေတြက တာ၀န္ယူပါလိမ့္မယ္။

စစ္ေၾကာေရးခန္းက လြတ္လာသူဟာ (ဘယ္သူမွ မေရာက္ခ်င္တဲ့) ေထာင္ကို ပို႔ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ေန႔ညမျပတ္ ခံစားေနရ တဲ့ ဒုကၡက လြတ္ၿပီလို႔ ၀မ္းသာၾကသူေတြခ်ည္းပါပဲ။ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္ခံရမႈေတြကေတာ့ တရား႐ံုးေရာက္တဲ့အခါ ေထာင္ထဲေနတဲ့အခါေတြမွာ မ်ားစြာေတြ႔ႀကံဳရပါတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္ခံရမႈေတြအတြက္ သီးသန္႔ စာတပုဒ္ ေရးရ မွာပါ။

ငရဲခန္းအေၾကာင္းကိုသာ ေခါင္းစီးပို႔ထားတာမို႔ ေထာင္ထဲက ရက္စက္မႈေတြကို အၾကမ္းဖ်င္း ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္။ ေထာင္ထဲက ဥပေဒ (jail manual) အရ ေပးရမယ့္ အခြင့္အေရးေတြ မ်ားစြာရွိပါတယ္။ သူသတ္မွတ္ထားတဲ့ ဥပေဒကို သူကိုယ္တိုင္ မလိုက္နာဘဲ ထင္တိုင္းႀကဲခဲ့တာေတြြကိုေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရးအေၾကာင္းမွာ သီးသန္႔ေရးပါမယ္။

ေထာင္ထဲမွာ ေက်ာေပၚ တုတ္ခ်က္မ်ားစြာ က်ေရာက္ခဲ့ရတဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြဟာ ကိုယ္တိုင္ မႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရေသာ္လည္း ႀကံဳေတြ႔သူေတြနဲ႔ လက္ပြန္းတတီး ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေနလာခဲ့ရေတာ့ ကို္ယ္တိုင္ ခံစားခဲ့ရသလိုပါပဲ။ အင္းစိန္ေထာင္ထဲက “ယု၀တီတိုက္” ဆိုတာ နာမည္ႀကီး ငရဲခန္းတခုပါပဲ။ ဒီငရဲခန္းကို ကိုယ္တိုင္ေရာက္ခဲ႔သူရဲ႕ နာၾကည္းသံ အံႀကိတ္သံ ေတာက္ ေခါက္သံေတြဟာ ေထာင္ကလြတ္ေပမယ့္ ၾကားေနရတုန္းပါပဲ။ ေယာက်္ားတေယာက္ကို နာမည္ေခၚတဲ့အခါ ေယာက်္ားထူးသလို “ဗ်ာ” လို႔ထူးရင္ အ႐ိုက္ခံရတယ္။ “ရွင္” လို႔ ထူးရတယ္။ တေယာက္ခ်င္းစီကိုလည္း နာမည္ႀကီး အႏုပညာသည္ေတြရဲ႕ နာမည္ေတြကို တပ္ၿပီးေခၚတယ္။ ထက္ထက္မိုးဦး၊ ခင္သန္းႏု၊ ခိုင္သင္းၾကည္၊ နႏၵာလိႈင္ စတဲ့ နာမည္ ေတြဟာ ေယာက်္ားျဖစ္တဲ့ ယု၀တီတိုက္ေရာက္ အက်ဥ္းသားေတြ အေခၚခံရတဲ့ နာမည္ေတြပါ။ ဦးပဥၨင္းနဲ႔ အင္မတန္ ရင္းႏွီးတဲ့ ဦးတင္ထြန္းဆို ပိန္ပိန္ပါးပါးနဲ႔မို႔ သူ႔ကို ေခၚတဲ့နာမည္က ေဒၚျမေလးတဲ့။

နာမည္လွလွေလးေတြရဲ႕ေနာက္က နာမည္နဲ႔ လံုး၀ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တဲ႔ ရက္စက္မႈေတြက ၾကားရသူေတြပါ ႏွိပ္စက္ခံရ သလို ျဖစ္ေစခဲ႔ပါတယ္။ ေပးထားတဲ႔ နာမည္ေပါင္းစံုကိုၾကည့္ ယု၀တီတဲ့။ လူတေယာက္စီကို ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီးေတြရဲ႕ နာမည္ လွလွေတြ တပ္ေပးတယ္။ နာမည္ေခၚရင္ ရွင္ ထူးရမယ္။ ေန႔စဥ္ အခ်ိန္မွန္ အျပင္ထုတ္ အ႐ိုက္ခံရမယ္။ လက္သည္းခြံေလာက္ရွိတဲ့ ေက်ာက္ခဲက်ိဳးေတြ အုတ္ခဲက်ိဳးေတြ ျဖန္႔ခင္းထားတဲ့ ကြင္းျပင္မွာ ေလးဘက္ေထာက္ အေန အထားနဲ႔ ဒူးနဲ႔တံေတာင္ ေထာက္ရမယ္။ ဒူးေရာ တံေတာင္ေရာမွာ ေသြးခ်င္းခ်င္း နီေနတယ္။ ခံရတာ ေသြးသံ တရဲရဲကို ေပးထားတဲ့နာမည္က ဆီမီးခြက္ အကတဲ့။ ယု၀တီတိုက္ထြက္ေတြရဲ႕ တကိုယ္လံုးမွာ ဒဏ္ရာေတြဟာ ေသရာပါသြားမွာ ေသခ်ာတယ္။ အင္းစိန္ေထာင္သမိုင္းမွာ ယု၀တီတိုက္ဆိုတာ လူမဆန္ဆံုးေသာ ငရဲခန္းပါပဲ။

၁၉၉၉ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လမွာ ေဆးကုသဖို႔ သာယာ၀တီေထာင္ကေန အင္းစိန္ေထာင္ကို ျပန္ေရာက္စဥ္က ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္တခုက စိတ္ထဲမွာ အခုထိ ဒဏ္ရာျပင္းစြာ ရေနတဲ့အျဖစ္တခုပါပဲ။ ဘာသာေရးစကား၊ ဘာသာေရးတရား ေျပာဆို ေနၾကတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား(အခု အေမရိကန္ေရာက္ေနတဲ့ ကိုစိုးသန္း) ကို အသံက်ယ္လို႔ လာေရာက္ဆဲဆိုတဲ့ ၀န္ထမ္း အား ဘာသာေရးအရ ဦးပဥၨင္းနဲ႔ ကိုစိုးသန္းက ေျပာျပတဲ့အခါ အဲဒီ၀န္ထမ္း ေတာ္ေတာ္ အရွက္ရသြားတယ္။ ဒီကိစၥကို မေက်နပ္လို႔ ဦးပဥၨင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ေထာင္မႉးႀကီး ႐ံုးခန္းေခၚၿပီး ပညာေပးခံလိုက္ရတာ ေတာ္ေတာ္ နာၾကည္းစရာ ေကာင္းတယ္။ ဖ႐ုႆ၀ါစာ ႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းတဲ့ စကားေျပာသူက အမွန္၊ ပီယ၀ါစာ ေျပာသင့္တယ္လို႔ တင္ျပသူက အမွားျဖစ္ၿပီး ျပစ္ဒဏ္က်ခံရတယ္။ ယု၀တီတိုက္ မရွိေတာ့တာ ဦးပဥၨင္းတို႔အတြက္ ကံေကာင္းတာပဲ။

၂ တိုက္မွာ ေနစဥ္က ေရွ႕တည့္တည့္မွာ အၿမဲပိတ္ထားတဲ႔ အခန္းတခန္းကို ေတြ႔ရတယ္။ ဘာေၾကာင့္ပိတ္ထားတာလဲလို႔ ေဘးအခန္းမွာ ရွိတဲ့ လူေတြကို ေမးၾကည့္ေတာ့ သူတို႔ကေျပာတယ္။ ဒါ ျပစ္ဒဏ္အခန္းတဲ့။ ျပစ္ဒဏ္က်ခံသူေတြကို မိေက်ာင္းတက္ တက္ခိုင္းၿပီး လူႏွစ္ေယာက္က(လူႏွစ္ေယာက္ဆိုတာ ၀န္ထမ္းျဖစ္ခ်င္လည္း ျဖစ္မယ္။ ၀န္ထမ္း မဟုတ္ လည္း အာဏာပိုင္ လက္ပါးေစအက်ဥ္းသားလည္း ျဖစ္မယ္) အဆက္မျပတ္ ရိုက္ႏွက္ ေခၚေဆာင္လာတဲ့ ျပစ္ဒဏ္က် အက်ဥ္းသားရဲ႕ဒုကၡကို ျမင္ခဲ့သူတိုင္းက သနားမဆံုး ရွိၾကတယ္။

အလံုပိတ္ထားတဲ့ အခန္းက်ဥ္းထဲမွာ ရက္သတ ၱႏွစ္ပတ္ေလာက္ ပိတ္ထားတယ္။ ပံုစံ ထမင္းဟင္းကို လာေပးခ်ိန္သာ သူ႔ခမ်ာ အလင္းေရာင္ျမင္ရတယ္။ သနားလို႔ ငါးပိေၾကာ္ေလး မုန္႔ေလးသြားမေပးလုိက္နဲ႔၊ ေပးတဲ့သူပါ ျပႆနာအရွာခံရ တယ္။ မသကၤာရင္ ျပစ္ဒဏ္က် အခန္းထဲကို ၀င္ရွာတယ္။ မသကၤာစရာ ငါးပိေၾကာ္၊ ေဆးလိပ္တို ဒါမွမဟုတ္ စားစရာ တခုခုမ်ား ေတြ႔လို႔ကေတာ့ ျပစ္ဒဏ္က်ခံသူလည္း မသက္သာ၊ အနီးအနားက အခန္းေတြကိုလည္း ျပႆနာရွာေတာ့ တယ္။

အဲဒီ ငရဲခန္းကလည္း အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ၾကက္ေျခနီ အဖြဲ႔ (ICRC) ၀င္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ အသံၾကားမွ ရပ္တန္႔သြားတယ္။ ICRC ဟာ အက်ဥ္းသားေတြ တကယ္အားကိုးရတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းပါပဲ။

၁၆ ႏွစ္တာကာလမွာ ကဗ်ာစာရြတ္မိလို႔ တိုက္ပိတ္ခံရတာ၊ ဘာသာေရးစကားေျပာလို႔ တိုက္ပိတ္ခံရတာေတြဟာ ဘ၀မွာ ေမ့ေဖ်ာက္လို႔မရႏိုင္တဲ့ ဒဏ္ရာေတြလို႔ပဲ ဆိုလိုက္ခ်င္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြဟာ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္မွ ျပန္လည္ေပၚ လာ တာမို႔ တခုခ်င္းကို တေပါင္းတစည္းတည္းေတာ့ မတင္ျပႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ အေၾကာင္းသင့္လို႔ ေပၚလာရင္ ေပၚလာ သလို မွတ္တမ္းေတြေရးမွာပါ။ ကိုယ့္လူမ်ိဳး အခ်င္းခ်င္း ဘာေၾကာင့္ ႏွိပ္စက္တာလဲဆိုတဲ့ အေျဖကို စာဖတ္သူလည္း ထုတ္ ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။

0