Friday 31 May 2013

DVB - 09.06.2011 - Interview (ဒီပဲရင္း အၿဖစ္အပ်က္မွန္)

DVB - 08.06.2011 - Interview 2 (ဒီပဲရင္း အၿဖစ္အပ်က္မွန္)

မိတီၳေတြ ေနာက္ထပ္မလာေအာင္အာဏာပို္င္တို ့တကယ္လုပ္၊ လူထုတို ့တကယ္ဝိုင္း။


.........................................................................

ဟိုတစ္ေလာက တစ္တုိင္းျပည္လံုး ဆူပြတ္ယိမ္းယိုင္သြားေတာ့မလားဟဲ့လို႔ က်ဳပ္ရင္တမမ ျဖစ္လုိက္ရတယ္ဗ်ာ။ ေျပးေပါက္ေတာ့ မရွာပါဘူး။ မိုးျပိဳအမ်ားေပါ့ကြယ္လို႔ပဲ စိတ္တံုးတံုးခ်တယ္။ စိတ္သာတံုးတံုးခ်တာ စကားကေတာ့ လွ်ာဖ်ားမွာ အားၾကီးသီးေနရသေပါ့ဗ်ာ။ က်ဳပ္ကေတာေျပာ-ေတာင္ေျပာ ေျပာသမားဆိုေတာ့ စကားေရာင္းစကားဝယ္ လုပ္ခ်င္သူေတြနဲ႔ အံကိုက္ျဖစ္ေနေတာ့တာေပါ့။

အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္းေပ့ါ။ မိတီၳလာမွာ အရပ္သားႏွစ္ေယာက္အၾကား ပဋိပကၡပြားရာကတစ္ျမိဳ႕လံုး သခၤ်ဳိင္းကုန္းအျဖစ္မ်ိဳး ေရာက္သြားခဲ့တယ္ေလ။ အစိုးရဘက္က မသာစာရင္းနဲ႔ အရပ္ဘက္က လူေသစာရင္းကေတာ့ကြာခ်င္တိုင္းကြာေပါ့။

အျဖစ္ဆိုးေတြကေတာ့ ဆိုးသြားခဲ့ျပီေပါ့ဗ်ာ။ ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲ။ အစိုးရၾကီးမ်ားေတာင္ ဘာမွမတတ္ႏိုင္တာ။ က်ဳပ္တို႔လို အရပ္သူအရပ္သား ပါမႊားနင္းျပားေတြအဖို႔ကေတာ့ ဘုရားတေနခဲ့ၾကရတာပါပဲ။

ဘာမွမတတ္ႏိုင္ဘူးဆိုေပမဲ့ ေျပာေရးရွိကေျပာအပ္စြေလးေတြေတာ့ ေျပာရမွာေပါ့။

လူၾကီးေတြကေတာ့ ေျပာၾကပါရဲ႕။ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးတဲ့။ မိတီၳလာနဲ႔ေနာက္ဆက္တြဲ မသာေပါင္းမ်ားစြာ၊ မီးေလာင္ေျမေပါင္းမ်ားစြာ၊ ဗလီျပိဳေပါင္းမ်ားစြာကေတာ့ တစ္မ်ိဳးအသံထြက္ေနေလရဲ႕။

အဲ့ဒီအသံေတြ ေျပာတဲ့စကားကဘယ္လိုလဲ။ ရဲေတြလက္ပိုက္ၾကည့္ေနသတဲ့။ တာဝန္ရွိသူေတြ မ်က္ႏွာလႊဲေနၾကသတဲ့။ အဖ်က္သမားေတြ ဂိုဏ္းဖြဲ႕ထိုးစစ္ဆင္ေနၾကသတဲ့။ ဒီလိုအသံေတြကေတာ့ ထြက္ေနတာပဲေပါ့။ ဟုတ္သေလာက္လည္း ဟုတ္ေနေပသကိုး။

တစ္ဆင့္တိုးလာတဲ့ အသံေတြက ေတာ့ အာဏာပိုင္ေတြ၊ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ ေၾကာင္ေတာင္ကန္းေနၾကသတဲ့။ တုဏိွေဘာ လွ်ာေၾကာေသေနၾကသတဲ့။ ဒါကေတာ့ မဟုတ္လွဘူးဗ်။ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ရယ္၊ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ဦးေရႊမန္းရယ္၊ ဒီခ်ဳပ္ဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရယ္ သံုးပြင့္ဆိုင္ေဆြးေႏြးသတဲ့။ မူေျခာက္ခ်က္ခ်လိုက္သတဲ့။ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး ထိေရာက္ေအာင္လုပ္ရန္ဆိုတာက တစ္ခ်က္။ ‘မိတီၳ’ ေတြ ေနာက္ထပ္မ ‘လာ’ ရေလေအာင္ တားဆီးကာကြယ္ရန္ဆိုတာကတစ္ခ်က္။ အဲဒီႏွစ္ခ်က္ကအေရးၾကီးဆံုးပဲ။ က်ဳပ္တို႔ကတည္း ေျပာတဲ့အတိုင္း ျဖစ္ေအာင္လုပ္ၾကပါလို႔ပဲ က်ယ္က်ယ္ၾကီး ေျပာရေတာ့မယ္။ အာဏာပိုင္ေတြကလည္း တကယ္လုပ္၊ လူထုကလည္း တကယ္ဝုိင္းၾကရေပမေပါ့။

အေရးၾကီးတဲ့ အသံက်ယ္က်ယ္တစ္ခြန္းေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအသိုင္းအဝိုင္းထဲက ေျပာလာတယ္။ ၈၈ ေက်ာင္းသားအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းက ထြက္လာတဲ့အသံဗ်။ ဒီေန႔ သတ္ပြဲ၊ ဖ်က္ပြဲ၊ ျဖိဳပြဲ၊ ရိႈ႕ပြဲေတြဟာ ျပည္သူေတြေမွ်ာ္ေနတဲ့၊ ေတာင္းေနတဲ့၊ တုိက္ေနတဲ့ ဒီမုိကေရစီ အေျပာင္းအလဲေတြကို ပ်က္စီးေစလိမ့္မယ္တဲ့။ အစိုးရက မထိန္းႏိုင္ရင္၊ ျပည္သူကမတားႏုိင္ရင္ ဒီမိုကေရစီ ဇာတ္မေပါင္းခင္ ေခါင္းျပတ္၊ ဇက္ျပတ္ေတြ ျဖစ္ကုန္လိမ့္မတဲ့။ (ရွစ္ေလးလံုးကာလတုန္းက အဖ်က္အေမွာင့္သမားေတြေခါင္းျဖတ္ပြဲေတြႏႊဲခဲ့ၾကသလိုေလ။)

ေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြေျပာသလိုက်ဳပ္လည္း ေျပာေနတာပါပဲဗ်။ ေခါင္းေဆာင္ေလးေတြရင္မ သလို က်ဳပ္လည္းရင္မ ေနတာပဲဗ်။ က်ဳပ္က ေခါင္းေဆာင္းၾကီး-ငယ္ေတြလို အရာမရာက္ေတာက္ေတာက္ပပ မဟုတ္ဘူးေလ။ ဒီေတာ့ အသံတိုးတိမ္ အေရာင္အဝါမွိန္ေပေပါ့။

က်ဳပ္ေျပာခ်င္တဲ့ အသံတခ်ိဳ႕က ဒီလိုဗ်ာ။

မိတီၳလာလို၊ မိတီၳလာကတစ္ဆင့္တပ္ကုန္းလို၊ တပ္ကုန္းကတစ္ဆင့္အုတ္ဖိုစစ္ကြင္းလို၊ အုတ္ဖိုစစ္ကြင္းက တစ္ဆင့္ၾကိဳ႕ပင္ေကာက္၊ ဇီးကုန္း၊ နတၱလင္းလို အဲဒီကတစ္ဆင့္ မင္းလွ၊ မိုးညိဳလို ဆူပူဖ်က္ဆီးသတ္ျဖတ္မႈေတြ ေတာမီးေလာင္သလိုျပန္႔ကူးေနတာဟာ ရပ္တန္းက ရပ္ခ်ိန္တန္ျပီ။ လူထုကိုယ္တုိင္ကိုယ္က် ထိန္းၾကပ္မွျဖစ္ေတာ့မယ္ဗ်ာ။ ျမိဳ႕လူထု၊ ရြာလူထုဟာ ကိုယ့္ကာကြယ္ေရး ကိုယ္လုပ္ၾကရေတာ့မယ္ဗ်ာ။ ရွစ္ေလးလံုးကာလလို ကိုယ့္လမ္း၊ ကိုယ့္အိမ္၊ ကိုယ့္ရပ္ကိုယ္ ကာကြယ္တဲ့နည္းကို စီမံၾကရေတာ့မွာပဲ။ လိုအပ္ခ်က္အတိုင္း ရုပ္လံုးေဖာ္ရေတာ့မွာပဲ။

ဒုတိယေျပာခ်င္တာက ႏွစ္သမနိရွည္ၾကာစြာ ရပ္ေဆြရပ္မ်ိဳးလို ေနထိုင္ေပါင္းသင္းလာခဲ့ၾကသူေတြ ဘာေၾကာင့္ရမ္းကားရက္စက္ ဘီလူးသဘက္လိုသတ္ၾက-ျဖတ္ၾက၊ ရန္ေစာင္-ရန္လိုျဖစ္ေနၾကသလဲ။ ႏွစ္ဖက္လံုးမွာေပါက္ပြားေနတဲ့အစြန္းေရာက္ေတြကို ဘာေၾကာင့္မဖ်ဥ္-မဖ်န္ႏုိင္ၾကသလဲ။ ေခါင္းမာသမားေတြကို ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ေပးရေတာ့မွာပဲ။

တတိယေျပာခ်င္တာက လူေတြဟာလူေတြပဲ။ မြတ္စလင္ေသာ၊ ကုလားေသာ ဘာေသာ ညာေသာ လာေျပာမေနနဲ႔။ လူဟာလူပဲ။ လူတိုင္းမွာ သူ႔လူသားပီပီ အသက္ရွင္ေနထိုင္ႏုိင္တဲ့အခြင့္အေရးရွိတယ္။ လူ႔ေဘာင္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း ေအးခ်မ္းသာယာေရးဟာ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး သက္သက္ကေလးနဲ႔ ကိစၥမျပည့္စံုေသးဘူး။ လူသားအခြင့္အေရး အျပည့္အဝေဖာ္ထုတ္ ထံုမႊမ္းႏိုင္မွ ထေျမာက္ႏိုင္တယ္။

ဒီမိုကေရစီအေျပာင္းအလဲ ေဖာ္ေဆာင္ေနတဲ့စစ္အာဏာအေရခြာ အရပ္သားအစိုးရၾကီးခင္ဗ်ား၊ လူ႔အခြင့္အေရးအေျပာင္းအလဲေဖာ္ေဆာင္ေရးေတြလည္း ေမ့ခ်န္မထားပါေလနဲ႔။ ေမ့က်န္သေလာက္ ေမ့က်န္ေနေသးသပါ့ဆိုရင္လည္း တစ္ဆိတ္ေလာက္ ျပန္ေကာက္ျဖည့္ဆည္း ေဖာ္ေဆာင္လုိက္ပါဦးလို႔ ေျပာခ်င္သဗ်ာ။ ။

ဟံသာဝတီဦးဝင္းတင္

ဒီလိႈင္း ဂ်ာနယ္။။ အတြဲ(၂)၊ အမွတ္(၁၃)

အရိုးတြန္သံေတြ ညံညံစီ ေရႊၿမန္မာၿပည္လူဇာတ္သြင္းႀကစို ့။



လူဆိုတာ ဘုရားေလာင္း ျဖစ္ရင္ျဖစ္၊ ေဒဝဒတ္ေလာင္းျဖစ္ရင္ျဖစ္၊ တစ္ျဖစ္ျဖစ္ေတာ့ ျဖစ္ရေတာ့တာပဲတဲ့။ အသက္ၾကီးေလ အဲဒီစရိုက္ ေပၚလာေလတဲ့ဗ်ာ။ ေရွးလူၾကီးသူမေတြ ေျပာခဲ့တဲ့စကားပါ။ ဟုတ္ေလာက္ပါတယ္ဗ်ာ။ ကိုယ္ေတြ႕ဗ်။

မေန႔တေန႔ က်ဳပ္အသက္ ၈၃ ႏွစ္ျပည့္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ မိတ္ေဆြေတြ၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ၊ လူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ မနည္းမေနာပဲဗ်ာ။ က်ဳပ္တစ္ေယာက္ ေသခရီးမွာ တစ္မိုင္တိုင္ ပိုနီးလာတာကို ဝမ္းသာၾက၊ ခ်ီးက်ဴးၾကေပါ့။ ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး။ က်ဳပ္လည္း ဝမ္းသာအယ္လဲ ျဖစ္ရတာေပါ့။ သူတို႔က က်ဳပ္ကို ဘုရားေလာင္းလိုလို၊ သူေတာ္ေကာင္းေယာင္ေယာင္ ေမြးေန႔ထံုးစံ ေလာကြတ္စကားေျပာၾကတယ္ဗ်။

က်ဳပ္ကေတာ့ ျပံဳးမိပါတယ္။ လူဆုိတာ အသက္ၾကီးေလ၊ အခ်ိန္မစီးခ်င္ေလ ျဖစ္တတ္တာမ်ိဳးဗ်။ က်ဳပ္က ျဖစ္စားရွိ ေဒဝဒတ္ေလာင္းပဲျဖစ္မွာ ထင္ရဲ႕ဗ်ာ။ က်ဳပ္က ေဒါသမူစိတ္ကေလးနဲ႔ အသက္ရွည္ေနတာကိုး။ ဟိုအခ်ဳပ္မွဴးၾကီးေတြ ေမာဟေဇာနဲ႔ မိုက္ခဲ့ၾကသလို က်ဳပ္ကလည္း ေဒါသေရာင္ေတာ္ျပန္ လႊတ္ေနမိသဗ်ာ။ ဒီလိုနဲ႔ ေသခါနီးေလ၊ ေဒဝဒတ္ေရစုန္ လိုက္မိေလျဖစ္ေနရတယ္။

ဒီလိုဗ်။ ဒီေန႔ကမာၻမွာ လူေတြကို လူလို မွတ္လာေနၾကျပီဗ်ာ။ လူအခြင့္အေရးဆိုတာၾကီးက ဟည္းတုိက္ျပီး လူ႕ေလာကကို ရိုက္ခတ္လႊမ္းမိုးလာတာကိုး။ ဒီလိုနဲ႔ လူေတြကို လူလိုမွတ္ၾက၊ လူေတြကို လူလိုျမင္ၾကဆိုတဲ့ လူသားစိတ္ေတြ ျပန္႔ပြားလာတယ္။ လူသားစိတ္ေတြ ေမြးျမဴလာတယ္။ ပခံုးႏွစ္ဖက္ၾကား ေခါင္းေပါက္ရင္ ငါလည္းလူ၊ သူလဲလူပါပဲကလားဆိုတဲ့ လူသားခ်င္းစာနာစိတ္ေတြ ပြားတိုးလာတယ္။

ဒါေၾကာင့္ပဲ ထင္ရဲ႕။ ကမာၻ႕ႏုိင္ငံအမ်ားမွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားဆိုတာကို အသိမွတ္ျပဳလာတယ္။ ကူညီကယ္ဆယ္လာတယ္။ ဘဝျပန္လည္ထူေထာင္လာတယ္။ က်ဳပ္တို႔ ေရႊဗမာအစိုးရေတြေတာင္ လူစကား ေျပာလာတယ္။ လူပံုဖမ္းလာတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားဆိုတဲ့ စကားလံုးကုိ နားခါးခါးနဲ႔ ၾကားေယာင္ေယာင္ လုပ္လာတယ္။ က်ဳပ္ကေတာ့ ဝမ္းသားတာေပါ့။ ဒါေတာင္ လူအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ လူ႕အခြင့္ေရးဆုိတဲ့ စကားလံုးကုိ အာေဘာင္ပဲ့ေအာင္ ရဲရဲမေျပာဝံ့ၾကေသးဘူး။ လူ႕အခြင့္အေရး တိုက္ပြဲဝင္လုပ္ငန္းေတြလုပ္တုိင္း ဘာအာဃာတမွ မရွိပါဘူး ခင္ဗ်ားဆိုတဲ့ စကားပလႅင္ ခံေနၾကရွာေသးတယ္။

တစ္ေလာက ကမာၻေက်ာ္လူ႕အခြင့္အေရးတိုက္ပြဲဝင္ ခရစ္ယာန္ဘုန္းေတာ္ၾကီး ဒက္စ္မြန္တူးတူး က်ဳပ္အိမ္ေရာက္လာတယ္။ စကားလက္ဆံုေျပာမကုန္ေပါ့။ သူ႕ႏုိင္ငံ ေတာင္အာဖရိကမွာ လူျဖဴ-လူမည္း လူ႕အခြင့္အေရးတုိက္ပြဲအေမြဆိုး စာရင္းပိတ္ပံုေတြကို ေျပာတယ္။ အမွတ္တရားေဖာ္ထုတ္ေရး ေကာ္မရွင္ေတြဖြဲ႕ျပီး လုပ္မွား-ကိုင္မွားေတြ စာရင္းရွင္းပံုေတြ ေျပာျပတယ္။ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေပါင္းစည္းေရး၊ လမ္းသစ္ဖြင့္ပံုေတြေျပာျပတယ္။ လူထုျပႆနာကို လူထုနည္းနဲ႔ ရွင္းပံုရွင္းနည္းေတြေျပာျပတယ္။

က်ဳပ္တို႔နုိင္ငံမွာ ‘ေခ်ႏွစ္ေခ်’ ကို ႏုိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြက တဖြဖြေျပာၾကတယ္။ လက္စားမေခ်ဘူး၊ သင္ပုန္းေခ်မယ္ေပါ့။ စကားလံုးသက္သက္ပဲ။ အလံုးပံုစံမပါဘူး။ ကိုေရႊဗမာ မွဴးၾကီးခ်ဳပ္ၾကီး၊ ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးေတြကေတာ့ လူ႕အခြင့္အေရးဆိုတဲ့ စကားသံၾကားလိုက္ရရင္ မ်က္ေထာင့္နီတုန္း၊ ႏွာေကာက္တုန္း။ ဟုတ္မွာေပါ့ေလ။ သူတို႔က ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ စစ္အာဏာရွင္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ေပသကိုး။ လူ႕စကား (လူ႕အခြင့္အေရးစကား)၊ ဒီစကား (ဒီမိုကေရစီစကား) ဘယ္ၾကားခ်င္ၾကလိမ့္မတုံး။ နားခါးၾကတာေပါ့။ အဲ့ဒီစကားမ်ိဳး ေျပာသူေတြကိုဆရာျမိဳ႕မျငိမ္းရဲ႕ ဘင္ဂ်ိဳသီခ်င္းထဲကလို ဘင္ဂ်ိဳေခါက္သံေပးတဲ့လူေတြ ဘုရင္ကဖမ္းခုိင္းျပီး ကိုယ္လုပ္ေတာ္ေတြနဲ႔ ဝိုင္းကလိုးထိ-ကလိထိုးသလို လုပ္ခ်င္ၾကတာကိုး။ သူတို႔ ကလိထိုးပံုက လက္ပံေတာင္းေတာင္မွာ လံုျခံဳေရးရဲေတြက ရဟန္းသံဃာေတြကို အရုဏ္ဆြမ္းကပ္သြားတဲ့ မီးေလာင္ဗံုးနဲ႔ ထိုးဆြတာ ျဖစ္ေနေလေတာ့ လူတိုင္း ေၾကာက္တုန္း-လန္႔တုန္း ျဖစ္ၾကရတာေပါ့ဗ်ာ။

က်ဳပ္လည္း အဲ့ဒီအျဖစ္မ်ိဳးေတြကိုၾကားၾကားေနရတာကိုး။ ဒီေတာ့ ေဒါသမူစိတ္ဆိုးက ရင္ဝေဆာင့္ေဆာင့္တိုးေနေတာ့တာေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ က်ဳပ္လည္း ေဒဝဒတ္ေလာင္းလ်ာ ျဖစ္ေနရရွာတာေပါ့။

တကယ္ေတာ့ဗ်ာ၊ က်ဳပ္တို႔ႏုိင္ငံမွာ လူ႕အခြင့္အေရးတရားခံေတြဟာ သူတို႔ျပစ္မႈကို ဝန္ခ်ရင္ခ်။ ဒါမွမဟုတ္ သူတို႔ရဲ႕မဟာဘ႑ာသိုက္ထဲက စိုက္ထုတ္ေပးေလ်ာ္ခ်င္ေပးေလ်ာ္။

ဒါမွမဟုတ္ ယူဂိုဆလင္တို႔၊ ဆူဒန္တို႔ဆိုတဲ့ ႏုိင္ငံေတြက လူသားဆန္႔က်င္ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူေတြကို ကမာၻ႕တရားရံုးေတြမွာ တရားစြဲခံခ်င္ခံ။

ဒါမွမဟုတ္ ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံမွာလို အမွန္တရားေဖာ္ထုတ္ေရးေကာ္မရွင္ ဖြဲ႕ခ်င္ဖြဲ႕။

တကယ္တမ္းေျပာရရင္ေတာ့ - ဒီေန႔တိုင္းျပည္မွာ လူအခြင့္အေရးျပႆနာေတြက သမုိင္းစာအုပ္ေတြထဲက ေဝါဟာရစကားလံုးကို ‘ေခ်ေသာ္မေက်’ ရွိေနဆဲပဲျဖစ္တယ္ဗ်ာ။

မၾကာခင္က က်င္းပသြားတဲ့ ၂၅ ႏွစ္ေျမာက္ ကိုဖုန္းေမာ္၊ ကိုစိုးႏုိင္ က်ဆံုးျခင္းနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံလူ႕အခြင့္အေရးေန႔ အခမ္းအနားေတြလို အရိုးတြန္သံေတြကေတာ့ ျပည္သူလူထုၾကားမွာ ညံေနေပဦးမွာပဲဗ်ဳိ႕။ ၾကာရင္ အဲဒီအရိုးေတြဟာ တြန္ရံုတြန္တာထက္ နတ္ပြဲဇတ္လမ္းေတြျဖစ္၊ တျခိမ္းျခိမ္း၊ ကခုန္က်ိန္ဆဲျဖစ္လာႏုိင္သေလာက္ဗ်ာတို႔။

က်ဳပ္တစ္ေယာက္လည္းေဒဝဒတ္ေလာင္းလ်ာဘဝက လြတ္ကၽြတ္ခ်င္လွပါျပီဗ်ာ......။

ဟံသာဝတီ ဦးဝင္းတင္

ဒီလိႈင္း ဂ်ာနယ္။။ အတြဲ(၂)၊ အမွတ္(၁၁)

ၿပည္သူေတြၿပင္ ဘုရင္ေတြေၿပာင္းရမယ္၊ေကာင္းေသာဥပေဒစိုးမိုးေခတ္သို ့။



ႏိုင္ငံျခားသတင္းဌာန တစ္ခုလာတဲ့သတင္း ဖတ္လိုက္ရတယ္။ အလိုေလး သတင္းေကာင္း ၾကီးပါကလား။ သတင္းကဒီလိုဗ်။ ဖင္လန္ႏိုင္ငံေရာက္ က်ဳပ္တို႔သမၼတၾကီးဦးသိန္းစိန္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ေျပာခဲ့တဲ့စကားဗ်။ ဘာတဲ့။ အဲ....အဲ။ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲေနာက္ပိုင္းမွာ လႊတ္ေတာ္အတြင္း တပ္မေတာ္ပါဝင္မႈ အခန္းက႑ကို ေလ်ာ့ခ်သြားေတာ့မယ္ ဆိုပါကလား။

သမၼတႏွယ္ဗ်ာ။ ေျပာစရာေနရာရွားေရာ့လား။ ဖင္လန္ႏိုင္ငံမွ သြားေျပာရတယ္လို႔။ ေနျပည္ေတာ္မွာ မေျပာခ်င္ေန။ ရန္ကုန္ေရာက္တုန္း ေျပာပါေတာ့လား။ ခ်င္းေတာင္ေရာက္တုန္း ေျပာပါေတာ့လား။ ဖင္လန္ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံမွာမွ သြားေျပာရလား။ အနံ႕၊ အရသာနဲ႔ ျပည္စံုတဲ့ တပ္မေတာ္သတင္းကို အန္ခ်င္စရာလုပ္တာ မ်ားလားဗ်ာ။
`
ဒါေပမယ့္… သမၼတၾကီးက ေျပာတယ္ဗ်။ လာမယ္ၾကာမယ္တဲ့။ ဒီေန႔လႊတ္ေတာ္အတြင္းမွာ တပ္မေတာ္က အစိတ္သားၾကီး (အဲေလေယာင္လို႔) ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းၾကီးမ်ားေတာင္ ပါေနပါတယ္။ ပါခ်င္လို႔ပါေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ တိုင္းျပည္ရဲ႕အနာဂတ္ကို ပံုေပၚဖို႔အတြက္ လႊတ္ေတာ္ထဲ ေရာက္ေနတာပါတဲ့။ လက္တေလာေတာ့ ေလွ်ာ့ခ်လို႔ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူးတဲ့။ ၂၀၁၅ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဂုဏ္သိကၡာရွိစြာ ေလ်ာ့ခ်ႏိုင္မွာပါတဲ့။

သမၼတၾကီးက အေျခခံဥပေဒၾကီးေျပာင္းဖို႔ေတာ့ အေတာ္ေျပာတဲ့လူဗ်ာ။ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ၾကီးကို သဝဏ္လႊာတစ္ေစာင္ ေပးပို႔ဖူးတယ္။ လႊတ္ေတာ္ဟာ လြတ္လပ္တဲ့ အဖြဲ႕စည္းပဲတဲ့။ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ပါလားတဲ့။ အဲဒီတုန္းက သူေျပာတာက လႊတ္ေတာ္ၾကီး အေျခခံဥပေဒ ျပင္ေပါ့ဗ်ာတဲ့။

ဖင္လန္မွာေျပာတဲ့ စကားမွာေတာ့ အေျခခံဥပေဒျပင္ေရး မပါေရးခ်မပါဗ်။ အေျခခံဥပေဒ မျပင္မေျပာင္းဘဲနဲ႔ ဘယ္လိုမ်ား ‘အပ္ခ်ေလာင္း’ မလို႔လဲဗ်ာတို႔။

အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၁၀၉ (ခ) မွာက ‘၁၁၀ ထက္မပိုေသာ တပ္မေတာ္သား ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား’ ရယ္လို႔ ေျပာင္းတတ္ျပီး ေရးသြင္းထားတာေလဗ်ာ။ ပုဒ္မ ၁၄၀ (ခ) မွာက ‘အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ၅၆ ဦး’ လို႔ ရွင္းထင္းၾကီး ေရသြင္းထားတာေလဗ်ာ။

ဘာေတြေျပာေျပာဗ်ာ။ က်ဳပ္ကေတာ့ သမၼတၾကီးေျပာတာကို ယံုတယ္။ ေရႊလည္တိုင္ေဖာ့ရိုး က်ိဳးခါမွက်ိဳးေရာ့။ က်ဳပ္ကေတာ့ ၂၀၁၅ အလြန္ကို ေမွ်ာ္တယ္။ ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး။ က်ဳပ္တစ္ေယာက္တည္း အုိေၾကာင္ျဖစ္လာသလား မသိပါဘူးဗ်ာ။ ယံုတယ္....ေမွ်ာ္တယ္ဆုိတဲ့စကားေတြကိုပဲ ဂါထာမႏၱန္ရြတ္သလို တတြတ္တြတ္ ရြတ္ေနမိတယ္။

က်ဳပ္ အိမ္နီးခ်င္း သူငယ္ခ်င္းက နားျငီးလို႔ လာေငါက္မွပဲ မႏၱန္ရြတ္ရပ္ေတာ့တယ္။

သူေမးတာနဲ႔က်ဳပ္က ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ ေျပာျပတယ္။ သူက မင္းႏွယ္ကြာ မၾကီးမငယ္ ေတာေမွ်ာ္-ေတာင္ေမွ်ာ္ လုပ္ေနရတယ္လို႔။ မင္းတို႔ ဒီခ်ဳပ္ညီလာခံၾကီးက ေတမိလုပ္ေနမွာလားကြ။ ၂၀၀၈ က ဒီခ်ဳပ္ထုတ္ခဲ့တဲ့ အေျခခံဥပေဒျပင္ ၁၂ ခ်က္လို ကိစၥမ်ိဳးက အသံထြက္လာမွာေပ့ါကြာ။ ဒီခ်ဳပ္ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲဝင္တုန္းက ထုတ္ခဲ့တဲ့ေၾကညာခ်က္ထဲက အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးလို ကိစၥမ်ိဳးကလည္း အသံဟိန္းလာမွာေပါ့ကြလို႔ ေျပာတယ္။

ဒီေတာ့မွ က်ဳပ္လည္း ေမ့ရာကလန္႔ႏိုးသလို အေမာတၾကီးေျပာမိတယ္။ ေအး ဟုတ္တာေပါ့။ အေျခခံျပင္ဆင္ေရးလူထုလႈပ္ရွားမႈေတြက အခုအခ်ိန္ေလာက္ ကတည္းက စၾကရာမွာေပါ့။ ၂၀၁၅ လြန္အထိ ဘယ္ေစာင့္ေနႏုိင္ လိမ့္မတံုး။ အေျခခံဥေပေဒျပင္ေရး လူထုရွင္းပြဲေတြ၊ ေဟာပြဲေတြ၊ ေတာင္းပြဲေတြ ေပါင္းလန္ေအာင္ လုပ္ၾကရမွာေပါ့။

ဟုတ္တယ္ဗ်။ ဒီခ်ဳပ္ဗဟိုညီလာခံလိုမ်ိဳးက အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး စီမံခ်က္ေတြေရးဆြဲ၊ ေအာက္ေျခဒီခ်ဳပ္အဖြဲ႕အစည္းေတြက လူထုကိုရွင္းလင္းနဲ႔ပါတီ ျပည္သူ႕ၾကည္ျဖဴလက္တြဲၾကမယ္ဆိုရင္ ျပည္သူ႕လိုအင္ဆႏၵၾကီးအေကာင္အထည္ေပၚလာရမွာ မုခ်ေပါ့ဗ်ာ။

က်ဳပ္ကေတာ့ ေမ့ေတ့ေတ့ပဲ။ ဟိုစကားပံုၾကားဖူးရဲ႕မဟုတ္လား။ ဘာတဲ့။ ျပည္သူျပင္ရင္ အာဏာရွင္ေျပာင္းဆိုတဲ့စကားေလ။

ကိုင္း.....ကိုင္း.....သံျပိဳင္ဟစ္လိုက္ၾကစမ္း

ျပည္သူေတြ ျပင္ျပင္

ရွင္ဘုရင္ေတြ ေျပာင္းေျပာင္း

ကဲ....ေနာက္တစ္ေက်ာ့.....။

ျပည္သူေတြ ျပင္ျပင္

ရွင္ဘုရင္ေတြ ေျပာင္းေျပာင္း။ ။


ဟံသာဝတီဦးဝင္းတင္

ဒီလိႈင္းဂ်ာနယ္။ အတြဲ(၂)၊ အမွတ္(၁၀)။ ။

ဘယ္သူအႀကမ္းဖက္ဖက္ လက္မခံ၊ တာဝန္ရွိသူေတြ တာဝန္ယူရမယ္။




“မေျပာမျပီး မတီးမျမည္” တဲ့။ ဗမာဆိုရိုးစကားရွိတယ္။ ဟုတ္တာေပါ့ဗ်ာ။ မတီးမွေတာ့ ဘယ္ဗံုက ျမည္လိမ့္မတံုး။ ဘယ္ေမာင္းက ဟည္းလိမ့္မတံုး။ မွန္လိုက္ေလ။ ဒါေပမယ့္ မေျပာမျပီးဆိုတာကေတာ့ မမွန္တမွန္ပဲဗ်။ ေျပာတိုင္း ျပီးတာမွ မဟုတ္တာ။ မျပီးတာ ဘာတတ္ႏိုင္မလဲ။ မျပီးမွေတာ့ ထပ္ေျပာေပါ့။ ထပ္မျပီးေတာ့လည္း ထပ္ထပ္ ေျပာရံုေပါ့။

သမၼတၾကီး ဦးသိန္းစိန္က စကားသာ မသြက္တာ၊ အေျပာေတာ့ ညက္သဗ်။ သူ႕ခမ်ာလည္း မေျပာမျပီးသမားနဲ႔တူရဲ႕။ ေျပာရွာေဖာ္ေတာ့ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေျပာတဲ့ၾကားက မျပီးတာေတြရွိေတာ့လည္း ထပ္ထပ္ေျပာေနရရွာပံုေပၚပါတယ္။

မေန႔တစ္ေန႔က မီဒီယာမွာ ဖတ္လိုက္ရတာကေတာ့ အရာရွိၾကီးေတြ အရည္အခ်င္းျပၾကေဟ့တဲ့။ အရည္အခ်င္းမျပည့္လို႔ကေတာ့ က်န္ခဲ့ၾကမွာေနာ္...တဲ့။ မၾကာခင္တုန္းကလည္း ဒီစကားမ်ဳိး ေျပာခဲ့ေသးသဗ်။ ေရွ႕ခရီးမွာ အတူမလိုက္ႏိုင္သူေတြကို ခ်န္ခဲ့ရမွာေနာ္တဲ့။ ေျပာခဲ့တယ္ေလ။

အဲ့ဒီလိုစကားမ်ဳိးေတြၾကားရေတာ့ က်ဳပ္တို႔လို ေဘးထိုင္ဘိုင္ေဌးေနရသူေတြအဖို႔ နားခ်မ္းသာတယ္ဗ်ာ။ လူဘိုင္က်ေပမဲ့ နားေဌးတယ္ေပါ့။ မစားရဝခမန္းဆိုတာ ဒါမ်ိဳးပဲ။

မၾကာလိုက္ဘူးဗ်။ ဝန္ၾကီးတစ္ပါး ဘယ္ေရာက္သြားတယ္မသိ။ ထုတ္ဆိုလား၊ ထြက္ဆိုလားပဲ။

ဟို ဘယ္သူဆိုလား၊ ျပန္ၾကားဝန္ၾကီးဆိုလားပဲ။ အရွင္လက္လက္ ဘဝေျပာင္းသြား ဆိုလားပဲ။ ဗိုလ္ဝန္ၾကီးကေန ဘိုင္ဝန္ၾကီးျဖစ္သြားသတဲ့။

အခုလည္း တနသၤာရီခရီးမွာ သမၼတ ေျပာျပန္ျပီ။ အရာရွိၾကီးေတြ အရည္အခ်င္းမမီရင္ က်န္ခဲ့မွာတဲ့။ အင္း..... သမၼတစကားဆိုေတာ့ အာဏာစူးသေလာက္ စူးလိမ့္ေပမေပါ့ေလ။ ေစာင့္ၾကည့္ၾကရမွာေပါ့။

က်ဳပ္ေျပာခ်င္တဲ့စကားက စစ္အာဏာရွင္ေခတ္ၾကီးကို အေမြခံ လွိမ့္လည္ေနတဲ့ ဒီေန႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱရားမွာ တကယ္တမ္း အုပ္တတ္ခ်ဳပ္တတ္ လူထုအက်ိဳးေဆာင္တတ္တဲ့သူ အခ်ဳိးအစား ဘယ္ေလာက္မ်ားသလဲ။ ရာခိုင္ႏႈန္းဘယ္ေလာက္ရွိသလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းမ်ဳိး ေျဖႏိုင္ရင္ ေျဖၾကပါဘိ။

ဒီေမးခြန္းက ေမးကိုေမးရလိမ့္မဗ်။ အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္း ဒီျမိဳ႕နယ္၊ ခရိုင္၊ တိုင္း၊ ဗဟို အရာရွိၾကီးေတြဆိုတာထဲမွာ မိုးက်ေရႊကိုယ္ေတြက နည္းတာမွ မဟုတ္တာဗ်ာ။ က်ဳပ္ေထာင္ထဲမွာ ၾကံဳခဲ့ဖူးတာေျပာမယ္။ အရပ္ျမင့္ျမင့္၊ အပြင့္ၾကီးၾကီးေတြကို ဘယ္သူဘယ္ဝါ၊ ဘယ္ကလာ၊ ဘာေတြလုပ္ မေမးနဲ႔။ အကုန္လိုလို က်န္စစ္သားခ်ည္းပဲဗ်။ စစ္တစ္ျဖစ္လဲခ်ည္းပဲဗ်။ တိုင္းသိျပည္သိကိစၥဗ်ာတို႔။

ေထာင္ထဲမွာေတာ့ အဲ့ဒီလိုမ်ိဳးပုဂိၢဳလ္ေတြ အရည္အခ်င္းျပည့္ၾကပါေပတယ္။ ေျခသြက္လက္လွ်ိဳ အမ်ိဳအဆို႕ ေကာင္းၾကပါ ေပတယ္။ အဲ့ကလို လက္မရြံ႕ေတြဟာ ေထာင္နဲ႔တန္တဲ့ အရည္အခ်င္းရွိတယ္လို႔ ဆိုရင္ဆိုပါ။ အမ်ားျပည္သူကို ေက်ာသားရင္သား မခြဲမျခား၊ သနားၾကည္ျဖဴ အုပ္စိုးေတာ္မူဖို႔ တန္၏ ၊ မတန္၏ေတာ့ အမ်ားၾကီး ျပန္လည္သံုးသပ္ၾကရလိမ့္မယ္ ထင္မိသဗ်ိဳ႕။ က်ဳပ္တို႕ကေတာ့ စာမတတ္ ေပမတတ္ ေကာ္မရွင္ ေစာ္နံသူေတြ မဟုတ္ဘူးေလဗ်ာ။ ဘယ္လိုလုပ္ရင္ ေကာင္းမယ္ထင္ဆိုတာမ်ိဳး ေျပာတတ္မွ မဟုတ္ေပဘူးေပါ့ဗ်ာ။

တကယ္ေျပာေတာ့လည္း ေကာ္မရွင္ဆိုတာၾကီးေတြေတာင္ အဲ့သလိုမ်ိဳးေတြ ေျပာႏိုင္တဲ့အေနအထား ရွိမွရွိပါရဲ႕လားလို႔ က်ဳပ္ထင္ေယာင္ဝိုးဝါး ျဖစ္ေနမိသဗ်ာ။ ၾကည့္ေလ။ လက္ပံေတာင္ေၾကးနီစီမံကိန္း သပိတ္အၾကမ္းဖက္ ျဖိဳခြဲမႈၾကီးမွာ ဘယ္သူတာဝန္ရွိသလဲ။ ၾကီးၾကီးၾကီးေတြ တာဝန္ရွိတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ စစ္ကိုင္းတိုင္းေဒသၾကီး အစိုးရ ဝန္ၾကီးတစ္ပါးက ေနျပည္ေတာ္က အမိန္႔ေပးလို႔ အၾကမ္းဖက္ျဖိဳရတာပါလို႔ တိုင္းသိျပည္သိေျပာျပီးျပီ။ ဒါျဖင့္ အမိန္႔ေပးသူ ဘယ္သူလဲ။ ကဲ....ေျပာ။

ဒီကိစၥ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ေကာ္မရွင္က ေမးေတာ့မယ္။ ဘယ္သူ တာဝန္ရွိသလဲ။ ဘယ္သူအမိန္႔ေပးသလဲ။ ဘယ္သူ ျဖိဳခြဲမႈကို ကြပ္ကဲသလဲ။ မီးေလာင္ဗံုးဆိုလား၊ ေလာင္မီးဗံုးဆိုလား၊ မ်က္ရည္ယိုဗံုးဆိုလား၊ မီရည္ယိုဗံုးဆိုလား၊ အဲ့ဒီ ေလာင္မီးဟုန္းဟုန္းငရဲဗံုးေတြကို ဘယ္သူေပးသလဲ။

ေမးခြန္းေတြကေတာ့ တသီတန္းၾကီးေပါ့။

ေကာ္မရွင္ကလည္းေမးေတာ့မွာပဲ

ေကာ္မရွင္မေမးခင္ အစိုးရပိုင္းက ပုဂိၢဳလ္တစ္ဦးက အဲ့ဒီဗံုးကိစၥ တာဝန္ရွိသူကို အေရးယူရမွာပဲလို႔ ဦးခင္ေအာင္ ေျပာလိုက္ျပီဗ်ာ။ ေကာင္းလိုက္တာဗ်ိဳ႕၊ ေကာင္ေလစြ။ ဒါေပမယ့္ တာဝန္ရွိသူဘယ္ေလာက္မ်ားသလဲ။ ဘယ္အတိုင္းအတာ အေရးယူမွာလဲ။ လက္သည္အစစ္ ေဖာ္ထုတ္မွာလား၊ ေနာင္အခါ ဒါမ်ိဳးမျဖစ္ရေလေအာင္ ဘယ္လိုေရွာင္ၾကရွားၾကမွာလဲ။ ေကာ္မရွင္ေရာ ေမးစရာေကာ က်န္ဦးမွာလား။ ေမးလာရင္ ေျဖစရာေကာ ရွိဦးမွာလား။

အငွားတရားခံရွာတာမ်ိဳး၊ ေအာက္ေျခဖိေထာင္းတာမ်ိဳး၊ ထမင္းရည္ပူ လွ်ာလႊဲတာမ်ိဳးမဟုတ္ရင္ေတာ့လည္း လက္မခံႏုိင္စရာ ဘာမွမရွိပါဘူး။

ယိုးဒယားမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အမႈကိစၥၾကီး ၾကားၾကရဲ႕ မဟုတ္လား။ ၂၀၁၀ ထိုင္းႏိုင္ငံ ဆႏၵျပပြဲ အၾကမ္းဖက္ျဖိဳခြဲမႈၾကီးမွာ လူေတြေသေက်ခဲ့ၾကရတယ္။ အဲ့ဒီကိစၥေတြအတြက္ အစိုးရကဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းအဘီဆစ္ဝိဇၨာဇီဝကို တရားစြဲတယ္။ အခု တရားရံုးေရာက္ေနျပီ။ တရားဆိုင္ေနရျပီ။

ႏုိင္ငံမ်ားစြာမွာ လူထုဆႏၵျပပြဲ ႏွိမ္နင္းမႈေတြကို လူထုအေပၚအၾကမ္းဖက္မႈအျဖစ္နဲ႔ ရႈျမင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္တရားစြဲၾကတယ္။

လက္ပံေတာင္း သပိတ္အၾကမ္း ဖက္ျဖိဳခြဲမႈကို က်ဳပ္တို႔ဘယ္လိုသေဘာထားၾကမလဲ။ ဘာဆက္လုပ္ၾကမွာလဲ။ ဘယ္လိုေျပာၾကမွာလဲ။

အၾကမ္းဖက္ သပိတ္ျဖိဳခြဲမႈမီးကေတာ့ မျငိမ္းေသးဘူးဗ်ာ။ အၾကမ္းဖက္ျဖိဳခြဲမႈအေရးယူဖို႔ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကလည္း အသံမတိတ္ေသးဘူးဗ်ာ။ ။


ဟံသာဝတီဦးဝင္းတင္


ဒီလိႈင္း ဂ်ာနယ္။ အတြဲ(၁)၊ အမွတ္(၄၉)

သမၼတႀကီးေတာသြားေတာင္သြား၊လယ္သမားကို တနပ္စားခိုင္းမယ္မထင္။

သမၼတဦးသိန္းစိန္အစိုးရ အေတာ္ကၽြမ္းက်င္လိမၼာ ရွိလာသဗ်ာ။ ဝမ္းသာတယ္ဗ်ာ။ သာဓုေခၚစရာေပ့ါ။

သမၼတနဲ႔ အဖြဲ႕ ခ်င္းေတာင္သြားသတဲ့။ ေရကိစၥ၊ မီးကိစၥေတြ ေျဖရွင္းေပးမယ္ဆိုလားပဲ။ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ လူထုဒုကၡပဲဗ်ာ။ အစိုးရဆိုတာ သိရမွာေပါ့။ ဆင္းရဲတြင္းနက္ၾကီးထဲ ေခါင္းျမဳပ္ေအာင္နစ္ေနတဲ့ ခ်င္းလူထုၾကီးကို ကယ္တင္ႏိုင္တဲ့အထိ ၾကိဳးစားသြားၾကလိမ့္မယ္လို႔ ထင္မိတယ္ဗ်ာ။

လယ္သမားၾကီးေတြနဲ႔လည္း ေတြ႕ဦးမယ္တဲ့ဗ်။ ဂ်ာနယ္သတင္းေတြမွာ ေတြ႕လိုက္ရတာပဲ။ ဟုတ္ပါလိမ့္ထင္ရဲ႕။ ေတြ႕ရင္ေတာ့ ေကာင္းသေပါ့ဗ်ာ။ လယ္သမားေတြဆိုတာက က်ဳပ္တုိ႔တိုင္းျပည္မွာ အဆင္းရဲဆံုး မြဲခ်ာတူးလန္ ခရုဆန္ကၽြတ္ေတြ မဟုတ္လား။ ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္မွာ မြဲေစာ္နံတယ္ ျပန္ဦးမယ္ဆိုျပီး ဂြတ္ဘိုင္ေတာ့ မလုပ္တန္ရာဘူး ထင္ပါရဲ႕။

က်ဳပ္က သမၼတကိုေတာ့ ယံုတံုတံုပါ။ ဒါေပမဲ့ သူ႕အစိုးရရဲ႕ လယ္ဝန္းၾကီးတစ္ပါးကေတာ့ လယ္သမားကို ထမင္းတစ္နပ္ေလွ်ာ့စားခိုင္းထားတယ္ မဟုတ္လား။ အဲ့ဒီဝန္ၾကီးရဲ႕ ဓာတ္ေတြမ်ား ကူးစက္သြားေလမလားဟဲ့ရယ္လို႔ ရင္တမမ ျဖစ္ေနမိတာလည္း အမွန္ပဲဗ်ာ။ အဲ အဲ သမၼတကိုယ္တိုင္ကလည္း ဆင္းရဲသားလယ္သမား သားသမီးဆိုေတာ့ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ကေလး တစ္ဆိတ္တစ္ဖဲ့ေတာ့ ရွိဦးမွာပါ။ လယ္သမားေတြထမင္းတစ္နပ္ေတာင္ မဝတဝစားေနရတာဆုိေတာ့ တစ္နပ္ေလွ်ာ့စားခိုင္းမယ္ မထင္ပါဘူး။

က်ဳပ္တို႔ သမၼတၾကီး ကခ်င္ျပည္နယ္ တုိင္းခန္းလွည့္လည္ျခင္း မျပဳႏိုင္ေသးတာေတာ့ စိတ္ထဲ၊ ရင္ထဲ မခ်င့္ မရဲ ျဖစ္ရတာေပါ့ဗ်ာ။ ဟိုလႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ၾကီးဘယ္သူဆိုလားေတာင္ မမွတ္မိပါဘူး။ ကခ်င္ျပည္နယ္ကို ထြက္ေတာ္မွဴးၾကီးနဲ႔ လွည့္သြားျပီးျပီေလ။ က်ဳပ္တို႔ သမၼတၾကီး တဖူနာသြားတယ္မေျပာနဲ႔။ ဘာတဖူနာ ရမွာလဲ။ တစ္ေန႔ေန႔ေတာ့ သမၼတၾကီးလည္း ကခ်င္ျပည္နယ္ စစ္ေျမျပင္ေတြအေရာက္ ၾကြခ်ီေတာ္မူဦးမွာေပါ့ကြယ္။

သမၼတၾကီးက ဟိုလြန္ေလျပီးေသာအခါက စစ္အာဏာေကာင္စီေတြရဲ႕ အတြင္းေရးမွဴးၾကီး၊ စစ္စိုးရေတြရဲ႕ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ၾကီး၊ စစ္အာဏာသား (ဟုတ္ေပါင္) အမ်ိဳးသားညီလာခံၾကီးရဲ႕ ဥကၠ႒ၾကီး စတာေတြအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သူမဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ ကခ်င္စစ္ေျမျပင္မွာ ေလယာဥ္ဒံုးစာ၊ ဗံုးစာေတြမိျပီး က်ဆံုးရွာခဲ့ၾကရတဲ့ ကခ်င္လက္နက္ကိုင္ ရဲေဘာ္ေလးေတြရဲ႕ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေလးေတြမွာ အေလးျပဳျပလိုက္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲေနာ္ဗ်ာ။

ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း ျဗိတိသွ်ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္တစ္ေယာက္ အိႏိၵယေရာက္ေနတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္တရာေလာက္က ျဗိတိသွ်ေတြလက္ခ်က္နဲ႔ က်ဆံုးခဲ့ၾကရတဲ့ ပန္ခ်ာပီစစ္သားေတြရဲ႕ သခၤ်ဳိင္းမွာပန္းေခြခ် အေလးျပဳခဲ့တယ္။ လြန္သမွ်ဝန္ခ်တယ္ရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေလာက္ကေလး လုပ္ျပလိုက္တာနဲ႔ အိႏိၵယျပည္သူေတြ ဝမ္းသာလိုက္ၾကတာ။

က်ဳပ္တို႔သမၼတၾကီးလည္း ဒီလို `လုပ္ျပ´ေလးေတြ လုပ္တက္ပါတယ္။ အဲဒီလို အျပေလးေလာက္ လုပ္ျပလိုက္ရင္ ကခ်င္လူထုၾကီးကေရာ၊ တျခားတုိင္းရင္းသား ျပည္သူေတြကပါ ဝမ္းသာလိုက္ၾကမယ့္ျဖစ္ခ်င္း။ ဗမာဆိုတာလည္း တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုတစ္စုဆိုေတာ့ ဗမာေတြလည္း ဝမ္းသာၾကမွာေပါ့ဗ်ာ။

မေန႔တစ္ေန႔က သမၼတၾကီးလူေတြ ထိုင္းႏိုင္ငံသြားလုပ္ေနတဲ့ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား ဖက္ဒရယ္ေကာင္စီနဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲလို ဟာမ်ိဳးေတြလည္းဇာတ္ေပါင္းခန္းျမန္ျမန္ဝင္ႏိုင္မွာေပါ့ဗ်ာ။
ေအးဗ်ာ။ က်ဳပ္တို႔ကေတာ့ ေမြးကတည္းက ၾကားလာခဲ့ၾကရတဲ့ ေသနတ္သံေတြ တိတ္သြားဖို႔ စိတ္ကူးယဥ္ ၾကည့္ေနမိတုန္းေပါ့ေလ။ အဲဒီတုန္း ဘယ္ႏွယ့္မ်ား ရွမ္းျပည္နယ္က ေသနတ္သံေတြ ထြတ္လာရျပန္တာလဲဗ်ိဳ႕။ မဟုတ္ေသးဘူး ထင္တယ္ေနာ္။ ၾကည့္လုပ္ၾကပါဦး။

ေနာက္တစ္မီးက ျငိမ္းမေယာင္ေယာင္ ထတဲ့လို႔ေလာင္ျပန္သဗ်။ ရန္ကုန္တုိင္း၊ သာေကတျမိဳ႕နယ္ဘက္မွာတဲ့။ အိမ္ကိစၥဆိုလား။ စာသင္ေက်ာင္းကိစၥဆိုလား။ ဗလီကိစၥဆိုလား။ ေသခ်ာမသိပါဘူး။ ျပႆနာဆိုတာ ဒီလိုပဲဗ်။ ေလာင္စာၾကြင္းရွိသေရြ႕ေတာ့ တဗ်င္းဗ်င္း ထေလာင္တတ္တာမ်ိဳးကလား။ ဝိုင္းျငွိမ္းၾကဦးစို႔ရဲ႕ေပါ့။

ဒါထက္ စကားမစပ္ ေျပာရဦးမယ္။ ရခိုင္အေရးကိစၥကေကာ ဘယ္စခန္းဆုိက္ေနသလဲဗ်။ စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္က ဘာသံမၾကား၊ ညာသံမၾကား။ ျငိမ္လို႔ပါလား။

လႊတ္ေတာ္ထဲက ထြက္လာတဲ့ အသံကေတာ့ ရခိုင္ေဒသမွာ ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ိဳးဆုိတာ လံုးဝမရွိဘူးတဲ့။ ျဗိတိသွ်ကိုလိုနီအစိုးရလက္ထက္ သန္းေခါင္စာရင္းေတြမွာလည္း ရိုဟင္ဂ်ာရယ္လို႔ ေဖာ္ျပတာမပါဘူးတဲ့။ ျမန္မာအစိုးရေတြလက္ထက္ သန္းေခါင္စာရင္းေတြမွာလည္း ထုိနည္းလည္းေကာင္းပဲတဲ့။

ျပည္ထဲေရးဌာနဒုတိယဝန္ၾကီးကလႊတ္ေတာ္ေမးခြန္းကိုေျဖရင္း ေျပာသြားသတဲ့။

ေအးဗ်ာ။ သမၼတၾကီး က်န္းမာပါေစ။ သူက အိတ္ခ်္ေရာဂါသမားဆိုေတာ့ သူ႕က်န္းမာေရးက တစ္ေန႔ေရႊ၊ တစ္ေန႔ေငြေလ။ သူ႕ရဲ႕အိတ္ခ်္ေရာဂါကေဒၚျဖဴျဖဴသင္း ကူရွင္းေပးစရာလိုတဲ့ေရာဂါမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ ဟတ္ဒီစီဆိုလား ႏွလံုးေရာဂါတဲ့ဗ်ား။

ေနျပည္ေတာ္မွာ အထူးကုသမားေတာ္ၾကီးေတြ တစ္ပတ္ႏွစ္ၾကိမ္ ႏွလံုးေရာဂါ စမ္းသပ္ကုသေပးေနသတဲ့။ တပ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းၾကီးကို စမ္းေပးေနသတဲ့။ ဦးသိန္းစိန္လည္း တပ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းၾကီးနဲ႔ အေပါင္းအသင္းလုပ္ေနလိုက္ရံုပါပဲ။ ေမွ်ာကု၊ ေရာကု လုပ္ႏိုင္သေပါ့ဗ်ာ။ ေကာင္းသြားမွာပါ။ ေကာင္းသြားမွာပါ။

က်ဳပ္ကေတာ့ဆုေတာင္းရံုေတာင္းတတ္ေတာ့သဗ်ာ။

က်ဳပ္လိုဟတ္သမားၾကီးေတြ မာပါေစ။ ခ်ာပါေစ။ သာပါေစေပါ့ဗ်ား။ ။

ဟံသာဝတီဦးဝင္းတင္

ဒီလိႈင္းဂ်ာနယ္။။ အတြဲ(၂)၊ အမွတ္(၈)။။။

ေၿမႀကီးကိစၥ ေမ့ေလ်ာ ့ေပါ ့ဆ မလုပ္ႀကနဲ ့၊လွဳပ္တတ္တယ္ ၿပိဳတတ္တယ္ မ်ိဳတတ္တယ္။



ဒီကေန႕ က်ဳပ္စိတ္ထဲမွာ အင္မတန္ေလးလံဝန္ပိတဲ့ ကိစၥၾကီးတရပ္ ရွိေနတယ္ဗ်ာ။ ႏွလံုးသားမွာ ေက်ာက္တံုးတြဲ ဆြဲထားသလိုပဲလို႕ေတာင္ ေျပာရမလား မသိဘူး။

ျပီးခဲ့တဲ့အပတ္က ဒီလိႈင္းစာေစာင္ရဲ႕ အာေဘာ္ခန္းမွာ "ေျမၾကီးကိစၥ" ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ က်ဳပ္ေျပာခ်င္တဲ့ကိစၥကို မီးေမာင္းထိုးျပလိုက္သလိုပဲဗ်ာ။ က်ဳပ္ေျပာခ်င္တဲ့ကိစၥေတြက ေပါင္းလန္ေျဗာင္းဆန္ေအာင္ မ်ားျပားဆူေဝေနတယ္။ ဘယ္ကိစၥကို ဘာက ကိုင္ေျပာရမွန္း မသိတတ္ေအာင္ ျဖစ္ေနရတယ္။ ဒီလိႈင္းက အဲဒါေတြအားလံုးကို ေျမၾကီးကိစၥလို႕ တံဆိပ္ကပ္လိုက္တယ္ဗ်ိဳ႕။

ဟုတ္လိုက္တာဗ်ာ။ က်ဳပ္ေျပာခ်င္ေနတာကလည္း တစ္ျပည္လံုးရဲ႕ေျမေတြ ယာေတြရဲ႕ကိစၥ၊ ေျမေတြ ယာေတြေပၚမွာ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနၾကတဲ့ လယ္သမား ယာသမား၊ ေျမလုပ္သားေတြရဲ႕ ကိစၥ၊ အဲဒီလုပ္သားထုၾကီးရဲ႕ ေငြေၾကး အရင္းအႏွီး မျပည့္စံုမႈကိစၥ၊ ေၾကြးျမီကိစၥ၊ ေခ်းေငြကိစၥ၊ စိုက္ထုတ္ရင္းႏွီး သံုးစြဲေနရတဲ့ ပစၥည္းကိရိယာ၊ ဓါတ္ေျမၾသဇာ၊ ပိုးသတ္ေဆး စရိတ္ေငြေၾကးေတြရဲ႕ ကိစၥ၊ လယ္ယာထြက္ကုန္သီးႏွံ ေစ်းႏႈန္းေတြရဲ႕ ကိစၥ။ အို . . . ေျပာမဆံုးေပါင္ ေတာသံုးေထာင္ပါပဲဗ်ာ။ စားရင္းတို႕ရင္ အပင္းဆို႕သလို ေမာ ေမာ ေမာ ဆိုတဲ့ စကားအတိုင္းပဲေပါ့။

ဒီအထဲ စစ္တပ္တို႕၊ အစုိးရဌာနတို႕ ခရုိနီ၊ ခရိုျပာ၊ ခရိုဝါ၊ ခရိုစိမ္းဆိုတဲ့ အာဏာကပ္ပါးတို႕က မေတာ္မတရား နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႕ သိမ္းယူအပိုင္စီးထားတဲ့ ေျမယာဧက သိန္းေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ ကိစၥကလည္းပါေသး။ သီးႏွံစိုက္ လယ္ယာေျမေတြေပၚမွာ စက္ရံု အလုပ္ရံု၊ အိုးေျမ အိမ္ေျမ၊ တပ္ေျမ စခန္းေျမ၊ သတၱဳတူး ေက်ာ္ေဖာ္စတဲ့ လုပ္ငန္းေတြ လုပ္ကိုင္ဖို႕ ေျပာမျပႏိုင္ေလာက္ေအာင္ မတရားၾကီး သိမ္းထားတဲ့ေျမေတြက အမ်ားၾကီး အားၾကီးရွိေသးသဗ်။ အဲဂလို သိမ္းထားတဲ့ ေျမေတြ၊ ယာေတြထဲမွာ တိုင္းရင္းသား ေဒသေတြက လယ္ယာေျမစိုက္ခင္းေတြကလည္း ဧရာမ အမ်ားၾကီး ပါဝင္ေနေသးတယ္လို႕ ဆိုသဗ်။

ထားပါေတာ့ဗ်ာ။ အဲဒီေျမၾကီး ကိစၥၾကီးေတြက ဒီေန႕ ပူေလာင္ဆူပြတ္ ဂယက္ထလာေနျပီဗ်။

လက္ပံေတာင္း ေၾကးနီစီမံကိန္းဆိုတာ အားလံုးသိၾကပါရဲ႕။ မီးခဲကိစၥၾကီးေလဗ်ာ။ စစ္ကိုင္းတိုင္း၊ မံုရြာနယ္ထဲက ေျမၾကီးကိစၥဗ်။ တရုတ္တရက္ေတြ၊ ဗရုတ္ဗရက္လုပ္ေနတဲ့ အရႈပ္အယွက္ေတြလို႕ သာမန္ကာလွ်ံကာ မထင္လိုက္နဲ႕ဗ်။ အဲဒါလည္း ေျမၾကီးကိစၥပဲဗ်။ သယံဇာတ တူးတယ္ဆိုတာ ေျမၾကီးကိစၥပဲေပါ့ဗ်ာ။

အဲ . . . အဲ။ ေျပာရဦးမယ္။ က်ဳပ္ရင္ေလးေနတယ္ဆိုတဲ့ကိစၥက အဲဒီ ေျမၾကီးကိစၥပဲဗ်။ ေျမၾကီးေပၚမွာ လူေတြေနတယ္။ က်ဳပ္တို႕လို ေက်ာမြဲတိုင္းျပည္အဖို႕က ေျမၾကီးေပၚမွာပဲ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ၾကရသေပါ့ဗ်ာ။ အဲဂလို လူေတြ မွီတင္းေနထိုင္ရာ ေျမၾကီး။ လူေတြ တူးဆြအသက္ေမြးရာ ေျမၾကီး။ အဲဒီေျမၾကီးေတြဟာ ျပႆနာေတြ ေပါက္ဖြားရာ၊ ပဋိပကၡေတြ ေပါက္ကြဲရာ အရင္းခံ ဘူမိနက္သန္ေတြ ျဖစ္လာမယ္ဆိုရင္ တစ္ျပည္လံုး၊ တစ္မ်ိဳးလံုး အခက္ၾကံဳ လာႏိုင္ျပီလို႕ ဆိုရေပမွာေပါ့ဗ်ာ။

ကမာၻ႕သမိုင္းကို ျပန္ေမွ်ာ္ၾကည့္မလား။ လတ္တေလာ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံ သတင္းေတြ ငဲ့ေစာင္းၾကည့္မလား။ တိုင္းေရးျပည္ရာ ျပႆနာေတြဟာ ေျမၾကီးကေန မီးစြဲေတာက္ေလာင္လာတာဗ်။ ဘယ္ေလာက္ အႏၱရာယ္ၾကီးႏိုင္တယ္ဆိုတာ အလြယ္နဲ႕ သိျမင္ႏိုင္ပါတယ္။

ဒီေန႕ က်ဳပ္တို႕တိုင္းျပည္မွာလည္း ေျမၾကီးေတြ ပူေလာင္ ျမိဳက္ကြ်မ္းစျပဳေနျပီလို႕ ဆိုရမယ္ဗ်။

လက္ပံေတာင္းလို သယံဇာတတူးေဖာ္ေရးကိစၥဟာ ေျမယာျပႆနာ ျဖစ္လာေနတယ္။ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေတာ္ အနီးအနား ဝန္းက်င္တစ္ဝိုက္က ျမိဳ႕ျပနယ္ေျမ တိုးခ်ဲ႕ေရးကိစၥဟာ ေျမယာျပႆနာ ျဖစ္လာေနတယ္။ ျပည္နယ္ေဒသေတြမွာ စြမ္းအင္ထုတ္လုပ္မႈကိစၥေတြဟာ ေျမယာျပႆနာျဖစ္လာေနတယ္။

ဒီလို ေျမၾကီးကေန မီးေတာက္လာတဲ့ ကိစၥေတြဟာ မထိန္းသိမ္းၾက၊ မေျဖရွင္းၾကရင္ ၾကာေလေလာင္ေလ၊ လူ႕ေဘာင္မီးစြဲေလ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္ဗ်ိဳ႕။

၂၀ ရာစုအတြင္းက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ေျမကိစၥေတြက သမိုင္းသက္ေသခံေနတယ္။ ၁၉၂၀ ျပည့္ ကာလမ်ားအတြင္း ေျမၾကီးျပႆနာဟာ ဆရာစံေတာင္သူလယ္သမားသူပုန္ၾကီးကို ေမြးဖြားေပးခဲ့တယ္။ ဂ်ပန္ေခတ္ လယ္သမားေတြ လယ္မဆင္းႏိုင္ဘူး။ ေျမၾကီးျပႆနာက ဖက္ဆစ္ ေတာ္လွန္ေရး လူထုအေရးေတာ္ပံုၾကီးကို ဖန္တီးခဲ့တယ္။

အစုိးရအဖြဲ႕ဝင္ေတြ၊ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ စတဲ့ တိုင္းေရးျပည္ေရးတာဝန္ရွိသူေတြဟာ ဒီႏွစ္ဆန္းပိုင္းေလာက္ကစျပီး ေျမၾကီးကိစၥ ေျဖရွင္းေရးေလသံေတြ ပစ္လာခဲ့ၾကတယ္။ ဘယ္လို ျပႆနာထုထည္ပမာဏေတြကို စမ္းသပ္ရွာေဖြေတြ႕ရွိေလသလဲေတာ့ မေျပာတတ္။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ေျမၾကီးျပႆနာေတြက တက္ျပီးတက္ရင္း ေခါင္ညြန္႕ကို နင္းေနၾကျပီ။

က်ဳပ္တို႕ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ဗ်ာ။ စာရင္းအင္းေတြ၊ ကိန္းဂဏန္းေတြ၊ စီမံလ်ာထားခ်က္ေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ သေဘာကိုေျပာခ်င္တာပါ။ သဘာဝကို ျပခ်င္တာပါ။

ေျမၾကီးဆိုတာ လႈပ္တတ္သဗ်။ မႏွစ္က စစ္ကိုင္းတိုင္းမွာ ျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့ ေျမငလ်င္ၾကီး မွတ္မိရဲ႕မဟုတ္လား။

ေျမၾကီးဆိုတာ ျပိဳတတ္သဗ်။ တေလာက တရုတ္ျပည္ဘက္မွာ ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ ေျမျပိဳမႈၾကီးေတြ ျမင္မိမွာေပါ့။ ပ်က္လိုက္တဲ့အိမ္ေတြ၊ ေသလုိက္တဲ့လူေတြ။ နည္းမွတ္လို႕။

ေျမၾကီးဆိုတာ မ်ိဳတတ္သဗ်။ ဘုရားလက္ထက္ ေဒဝဒတ္ ေျမမ်ိဳခန္းလို ျဖစ္ရပ္ကအစ ဒီေန႕ေခတ္ကမာၻနဲ႕ အဝန္း ၾကက္သီးျဖန္းျဖန္းထစရာ ၾကားေနၾကရတဲ့ အိမ္ေတြ၊ လူေတြ ေျမၾကီးထဲ နစ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့ ေျမမ်ိဳမႈေတြအထိေပါ့ေလ။

ဒါ့ေၾကာင့္ က်ဳပ္ အသည္းေၾကာင္ေၾကာင္ ေယာင္ကန္းကန္းဟစ္လိုက္ခ်င္တာကေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ

ေျမၾကီးေတြ လႈပ္ခါနီးျပီဗ်ိဳ႕။
ေျမၾကီးေတြ ျပိဳခါနီးျပီဗ်ိဳ႕။
ေျမၾကီးေတြ မ်ိဳခါနီးျပီဗ်ိဳ႕။ ။


ဟံသာဝတီဦးဝင္းတင္

ဒီလိႈင္းဂ်ာနယ္။ ။အတြဲ(၂)၊ အမွတ္(၁၇)။။။ (၆-၅-၁၃)

စစ္အာဏာ ခ်ိဳးအထပ္ထပ္ မ်ိဳးၿပတ္ေအာင္ ခြါႀကမယ္ ႏႊာႀကမယ္

.........................................................................

က်ဳပ္တစ္ေကာင္ အသက္ေခါင္မိုးကပ္လာေတာ့ ဝဋ္နာ၊ ကံနာ၊ သံသရာနာေတြ တိုးလာသဗ်ာ။ ကိေလသာမကုန္ေသးေတာ့ မေသမခ်င္း ကိေလသာ ႏွိပ္စက္ျခင္းကို ခံရေတာ့မွာေပါ့ေလ။ ေသခါနီးေလ ပိုဆိုးေလေတာင္ျဖစ္လာေသး။

က်ဳပ္ အထူးေျပာခ်င္တဲ့ ကိေလသာက ေတြးေတာယံုမွားျခင္း (ဝိစိကိစာၦကိေလသာ) ဗ်။ ကိေလသာစက္ သံုးေထာက္ဝက္ဆိုတဲ့ ၁၅၀၀ ကိေလသာလည္း ပါမွာေပါ့။

က်ဳပ္ ေသတြင္းေသဝေရာက္လာေလ ေတြးေတာယံုမွားျခင္းေတြမ်ားလာေလ ျဖစ္ေနသဗ်ာ။ ရတနာသံုးပါးအေပၚမွာ ဒြိဟသံသယျဖစ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ အာဏာရွင္ေတြ၊ အာဏာရူးေတြ၊ အာဏာမူးေတြရဲ႕ လူ႕ငရဲအၾကြပ္ေၾကာ္ဒယ္အိုးေတြအေပၚမွာ ေတြးေတာယံုမွားျခင္း ျဖစ္ေနမိတာကို ေျပာတာပါ။ ဒယ္အိုးေတြ ခ်ိဳးခြာလို႔ရမလား။ မရဘူးလား။ ခြာမလား။ မခြာဘူးလား။

ေညွာ္န႔ံဆိုးကလည္း ခါးသိုးေနတာပါကလား။ အဝီစိငရဲအိုးၾကီးက ခ်ိဳးကပ္တဲ့ ေညွာ္နံ႔လားဟဲ့။ လူေတြေၾကာ္တဲ့၊ ေလွာ္တဲ့ လူ႔ငရဲအိုးၾကီးက ခ်ိဳးကပ္တဲ့ ေညွာ္နံ႔လားဟဲ့။ အာဏာရွင္စစ္သူရဲေတြရဲ႕ တရွဲရွဲဆီပူထိုး ခ်ိဳးကပ္တဲ့ေညွာ္နဲ႔ဆိုးလားဟဲ့။

မျဖစ္ေခ်ဘူးကြယ္ရို႕။ ငရဲအိုးေတြခ်ိဳးမကပ္ေအာင္ေတာ့ ခြာၾကမွ ေတာ္မယ္ကြယ္။ ငါကိုယ္တုိင္ အဲ့ဒီငရဲအိုးတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးထဲ ဆင္းရဦးမွာလားေတာင္ မသိတာ။ ဆီပူအုိးဆိုတာ ခ်ိဳးရွိရင္ေနာက္ထည့္ပစၥည္း ခ်ိဳးၾကီးကပ္ဖို႔ နီးသဟဲ့။

ငါ ဆီပူေလာင္ျပန္ဦးမွာလား။ ခ်ိဳးၾကြပ္ကပ္ ျပန္ဦးမွာလား။
ဒီလိုပဲေပါ့ဗ်ာ။ ေတြးေတာယံုမွားျခင္းေတြ က်ဳပ္ကို ညွဥ္းဆဲေနသဗ်။ ေအးေအးသတၱဝါေတြ ဆင္းရဲကင္းၾကပါေစ။ အပူကင္းၾကပါေစ။ ငရဲအိုးေတြခ်ိဳးမကပ္ၾကပါေစနဲ႔။ အမွ် အမွ် အမွ်။

ငရဲအိုးေတြကိစၥ ေျပာမယ့္သာေျပာရတာ။ က်ဳပ္တို႔၊ ခင္ဗ်ားတို႔ေခတ္မွာ စစ္အာဏာရွင္ငရဲအိုးေတြ အမ်ိဳးအမ်ိဳး ေပၚခဲ့တာဆိုေတာ့ ရိုးေနတဲ့ကိစၥပဲေပါ့ေလ။

အခု သမၼတဦးသိန္းစိန္ အစိုးရခမ်ာလည္း အဲဒီငရဲဆီပူအိုးေတြကို ခ်ိဳးခြာရမယ့္ တာဝန္ၾကီး ပိေနရွာတယ္။ သနားစရာပဲဗ်ာ။ သမၼတၾကီးလည္းေခၽြးတလံုးလံုးနဲ႔ဗ်ာ။ စစ္အာဏာရွင္ေတြေၾကာ္ခဲ့၊ ေလွာ္ခဲ့ၾကတာဗ်။ အဲဒီတုန္းက ဗိုလ္သိန္းစိန္တစ္ေယာက္ မွဴးၾကီး-ခ်ဳပ္ၾကီး ဗိုလ္ရာဝင္ျပီလား။ ေရွ႕တန္းေရာက္ေနျပီလား၊ မသိပါဘူးဗ်ာ။ အဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေတြ လက္စြမ္းျပခဲ့ၾကတဲ့ ဖိႏွိပ္မႈေတြ၊ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြ၊ ပိတ္ဆို႔မႈေတြ၊ ဟန္႔တားမႈေတြက နည္းမွတ္လို႔။ အဲဒါေတြရဲ႕ သေကၤတ ျပယုဂ္ျဖစ္တဲ့ မတရားဥပေဒေတြ၊ အမိန္႔ေၾကညာခ်က္ေတြ၊ စည္းကမ္းနည္းလမ္းေတြ၊ ညႊန္ၾကားခ်က္ေတြ ဆိုတာကလည္း မ်ားမွမ်ား။ တစ္ျပည္လံုး ပလူပ်ံေနတာေလ။

လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္းအစိတ္အတြင္း လူငယ္ေက်ာင္းသား၊ ရဟန္းရွင္လူအမ်ားကို ေထာင္ငရဲအိုးေတြမွာ ေၾကာ္ခဲ့၊ ေလွာ္ခဲ့သဗ်။ စစ္ေထာက္လွမ္းစခန္းေတြမွာလည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္း။ အဓမၼအလုပ္စခန္းေတြမွာလည္းအလားတူစြာေပါ့။ မီးျပင္းတိုက္၊ ဆီပူထိုး၊ ခ်ိဳးကပ္ေအာင္ ေၾကာ္သေပါ့ေလ။ အဲဒီမီးျပင္းေတြ၊ အဲဒီဆီပူေတြဆိုတာက ေျပာခဲ့တဲ့ မတရားဥပေဒေတြ၊ အမိန္႔ေၾကညာခ်က္ေတြ၊ စည္းကမ္းနည္းလမ္းေတြ၊ ညႊန္ၾကားခ်က္ေတြပဲေပါ့ဗ်ာ။

တကယ္တမ္းေျပာမယ္ဆိုရင္ အာဏာရွင္ေခတ္ဆိုးရဲ႕ ခ်ိဳးေတြက က်ဳပ္တို႔တစ္မ်ိဳးလံုးကို ကပ္ေနတာဗ်။ အဲဒါေတြကို က်ဳပ္တို႔ တစ္မ်ိဳးလံုးပဲ ကုန္းရုန္းတြန္းတိုက္ မိုက္မိုက္ကန္းကန္း ခြာၾကရမွာဗ်။ ျခစ္ၾကရမွာဗ်။ ခၽြတ္ၾကရမွာဗ်။ ပြတ္ၾကရမွာဗ်။ ဖဲ့ၾကရမွာဗ်။

ဒီေန႔ က်ဳပ္တို႔ လူ႔ေဘာင္္အဖြဲ႕အစည္းမွာ ခါးခါးသီးသီး ေတြ႕ၾကံဳခံစားေနၾကရတဲ့ ရခိုင္ျပႆနာ၊ ကခ်င္စစ္ပြဲ၊ လက္ပံေတာင္း သယံဇာတိက်ိန္စာ၊ လယ္ေျမအဓမၼသိမ္း၊ စက္မႈကၽြန္ခိုင္း၊ ပညာေရးဦးေႏွာက္ေခ်ာင္၊ က်မ္းမာေရးလူညြန္႔တံုး၊ အလုပ္သမား-လယ္သမား-လက္လုပ္လက္စား ဘဝပ်က္၊ အရာရွိ-အရာခံ ဝန္ထမ္းလုပ္သား အက်င့္ပ်က္၊ ျပည္သူတိုင္းရင္း ဆင္းရဲတြင္းနက္၊ စာနယ္ဇင္း အလင္းမေဆာင္ႏိုင္၊ လႊတ္ေတာ္ထဲက မေရြးအမတ္အသံ၊ အာဏာကပ္ပါး ခရိုနီတို႔ရဲ႕ေျခလွမ္း၊ အားလံုးေပါ့ေလ။ စစ္အာဏာရွင္ေခတ္ဆိုးရဲ႕ခ်ိဳးေတြဗ်။ ခြာၾကေဟ့၊ ခြာၾက။

အဲ..... အဲ..... အညစ္ဆံုး၊ အေမွာင္ဆံုး တဒယ္အိုးလံုးကို မီးေသြးတံုးၾကီးလို စြဲကပ္ေနတဲ့ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒဆိုတဲ့ ခ်ဳိးၾကီးကိုလည္း ခြာၾကရဦးမယ္ဗ်။

သမၼတဦးသိန္းစိန္ အစိုးရလည္းလက္ပိုက္ၾကည့္မေနရွာပါဘူး။ ေရႊသမင္ဘယ္ကထြက္ မင္းၾကီးတာက ထြက္စရိုက္မက်င့္မိေလေအာင္ အလိုက္သင့္ကေလး စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးခ်ိဳးေတြႏႊာ၊ အုိးေတြခြာေပးေနတယ္ဗ်ာ။ ၁၉၈၈ ကတည္းကထုတ္ခဲ့တဲ့ အာဏာသိမ္း စစ္အစိုးရရဲ႕ အမိန္႔ေၾကာ္ၿငာစာ ၂/၈၈ ကိုႏွစ္အစိတ္ျပည့္လုတဲတဲေလးမွာ ရုပ္သိမ္းလိုက္တာၾကည့္။

ေကာင္းတယ္။ ေကာင္းခ်ီးေပးၾကပါ။ သရီးခ်ီးယား ဟစ္ဟစ္ဟူးေရးလို႔ ဘိုလိုေအာ္ခ်င္ ေအာ္ၾကပါ။

သမၼတၾကီးဟာ ႏွလံုးသမားဗ်။ ဟိုႏွစ္လံုးသမား ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ႏွလံုးေရာဂါသမားလို႔ေျပာတာပါ။ ႏွလံုးသမားဆိုတာ စိတ္မခ်ရဘူး။ အဲဒီေရာဂါမ်ိဳးက တစ္ေန႔ေရႊ၊ တစ္ေန႔ေငြဗ်။ တစ္ေန႔ေန၊ တစ္ေန႔ အဲ ..... အဲ .... သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္ဆိုတာမ်ိဳးဗ်။

က်ဳပ္တို႔ ငယ္ငယ္တုန္းက ေခတ္စားခဲ့တဲ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို အာျဖဲဟစ္လိုက္ခ်င္စိတ္ ေပါက္လာတယ္ဗ်ာ။ က်ဳပ္ သူငယ္ျပန္တာ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။ သူငယ္ေပ်ာ္တယ္ ဆုိခ်င္ဆိုပါ။

ကိုင္း .... ကိုင္း ... က်ဳပ္နဲ႔အတူ အတင္းအာျဖဲ သီခ်င္းကဗ်ာ ဟဲၾကစို႔။

“နည္းတယ္ မ်ားတယ္ သေဘာမွာ မထားလို႔ရယ္ ႏွလံုးသမားကို တအားကူမယ္ စစ္အာဏာ ခ်ိဳးအထပ္ထပ္ မ်ိဳးျပတ္ေအာင္ ခြာၾကဟယ္ ႏႊာၾကမယ္ .... ” ကိုင္း ..... ငရဲျပည္ကို၊ ငရဲကၽြတ္တို႔၊ ငရဲလူထြက္တို႔ ....။

..... သမၼတ ေထာက္ခံကဗ်ာေတးကို က်က်နန ေနာက္တစ္ျပန္ လွ်ာေသြးလိုက္ၾကပါဦး။ ဝမ္း .... တူး ... သရီး ...

“ နည္းတယ္ မ်ားတယ္ သေဘာမွာ မထားလို႔ရယ္ .... .... .... စစ္အာဏာ ခ်ိဳးအထပ္ထပ္ မ်ိဳးျပတ္ေအာင္ ခြာၾကဟယ္ ႏႊာၾကမယ္”။ ။


ဟံသာဝတီဦးဝင္းတင္

ဒီလိႈင္း ဂ်ာနယ္။ အတြဲ(၂)၊ အမွတ္(၅)

အက်န္အေႀကြင္းေတြရဲ ့ နားပန္က်င္း မခံရေအာင္ ဒံုရင္းေတြကို ဒီမိုကေရစီဇာတ္အကုန္သြင္းႀက။



က်ဳပ္က အသက္ေတြ ၾကီးျခင္းမကၾကီးလာေတာ့ ေျခေထာက္ကလည္း တုန္တုန္ဆိုင္း၊ ဦးေႏွာက္ ကလည္း မႈန္မႈန္မိႈင္း။ ရိုင္းလိုက္တဲ့လူကေလးေတြ ဗ်ာ။ မေတာ္တေရာ္ေတြ ေမးခြန္းလာထုတ္ၾကတယ္။ က်ဳပ္ျဖင့္ ေျပာ မေျပာ ခ်င္ပါဘူး။ ေမးတဲ့ဟာကလည္း ၾကည့္အုန္းေလ။ ဘာတဲ့။

"ဒီေန႔တစ္ျပည္လံုးမွာ ဆႏၵျပပြဲေတြ အုန္းအုန္းထေနတယ္။ အဘ ဘယ္လို ထင္သလဲ။ ဒီလူေတြေနာက္ေၾကာင္းျပန္ဖို႔ေျခလွမ္း ျပင္လာၾကသလားဗ်ာ” တဲ့။"

က်ဳပ္ဘာသိမွာလဲ။ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ဆိုတာဘာလဲ။ ေျခလွမ္းျပင္ဆိုတာ ဘာလဲ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္မွ အႏုိင္ႏိုင္ရယ္။ မယိုင္မလဲ၊ မရြဲမယိုေအာင္ အေတာ္ထိန္းေနရတာ။ ေဟ့သူငယ္.....ေနာက္ေၾကာင္း၊ ေနာက္ကြ်မ္းေတြလာေျပာမေနနဲ႔။ မသိဘူးေဟ့။

ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာေလးက အေတာ္စကားေၾကာ ရွည္တယ္။

“ဟာ အဘကလည္း ၊ ေနာက္ကၽြမ္းပစ္တာ မေျပာပါဘူး။ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ တာေျပာေနတာဗ်”

"မၾကားဘူးေပါင္ကြာ၊ ဟိုစစ္သားေတြ ေနာက္တန္းျပန္တယ္ဆိုတာမ်ိဳးပဲ ၾကားဘူးပါတယ္"

“အဲ့ဒါေျပာတာေပါ့ အဘရဲ႕။ စစ္တပ္က ေရွ႕တန္းထြက္တာ တို႔၊ ေနာက္တန္း ျပန္တာတို႔ ဆိုတာေတြ လုပ္ေနက်ဆိုေတာ့ အခုေရာ ေနာက္တန္း ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ဦးမွာလားလို႔ ေမးေနရတာေပါ့။ ဒီမိုကေရစီ လုပ္မယ္ဆိုရာက ေနာက္ျပန္ဆုတ္မွာလားေမးတာဗ်ဳိ႕”

"ေနပါဦး၊ စစ္အစိုးရက ဘယ္တုန္းက ေရွ႕တန္းေရာက္ေနလိုက္တာလဲ”

“ေသပါေတာ့အဘရယ္ စစ္အစိုးရ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ သမၼတၾကီးဦးသိန္းစိန္ အစိုးရ တက္လာခ်ိန္ကတည္းက ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲေတြလုပ္ေနျပီလို႔ေၾကညာထားတာေလဗ်ာ

“ေဟ့ေကာင္ ေသစကားေတာ့ လာမေျပာနဲ႔။ ဒီမိုကေရစီသံၾကားေလ၊ ငါမေသခ်င္ေလကြ”

“ခ်င္ခ်င္ မခ်င္ခ်င္ဗ်ာ၊ ဒီမိုကေရစီဆိုလား၊ ဘာဆိုလားၾကီးကေတာ့ ေသေစာ္နံ လာေနျပီနဲ႔တူရဲ႕”

“ေဟ့.....ေဟ့ အဲ့ဒီဟာၾကီးဆိုတာက ဘယ္တုန္းကမွ မရွင္ခဲ့တာ။ ဘာေသေစာ္နံရမွာလဲကြ။ အဲ့ဒါၾကီးေနာက္ ေၾကာင္းျပန္မွာလားတို႔၊ ေနာက္ကၽြမ္းပစ္မွာလားတို႔ လာမေမးနဲ႔။ ဘာမွမလုပ္ဘူးလဟဲ့။ စိတ္ခ်။ နဂိုကတည္းက ဒံုရင္း ဒံုရင္းကြ”

ဒီေခတ္ကေလးေတြ တယ္ဒံုးေဝးၾကသဗ်ာ။ ဘာေၾကာင့္မ်ား ဒီလိုေမးခြန္းေတြ ထုတ္ေနၾကပါလိမ့္။ ဒါနဲ႔ေမးၾကည့္မိတယ္။

“ေနပါဦးကြဲ႕။ ဘာျဖစ္လို႔ မင္းတို႔က ဒီမိုကေရစီ ေသေစာ္နံလာျပီ ေျပာေနရတာလဲ”

“ဟာအဘကလည္း ‘ဒိတ္ေအာက္’ ေနျပန္ပါျပီ။ မၾကားမိဘူးလားဗ်ာ။ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္း ဖ်က္ေပးေတာင္းဆိုေနၾကတာ။ မၾကားမိဘူးလားဗ်ာ။ ေဒသခံလူထုေရာ၊ ေဒသဝန္းက်င္လူထုေရာ ဝိုင္းကူဆႏၵျပေနၾကတာ။ မျမင္ဘူးလားဗ်ာ။ သပိတ္စခန္း အၾကမ္းဖက္ျဖိဳခြဲခဲ့လို႔ သံဃာေတာ္ေတြ မီးေလာင္ဗံုးစာမိခဲ့တာ”

“စစ္အစိုးရပဲကြာ၊ ဒီေလာက္ေတာ့ လက္သံေျပာင္လိမ့္မပါ့”

“ဟာအဘကလည္းလုပ္ျပန္ျပီဗ်ာ။ ဘယ္ကလာ စစ္အစိုးရလဲဗ်ာ၊ ေဘာင္းဘီခၽြတ္လိုက္ျပီဗ်။ အရပ္သားအစိုးရဗ်ဳိ႕၊ အရပ္သားအစိုးရ။ လႊတ္ေတာ္ၾကီးလည္းေပၚျပီဗ်ာ။ စာနယ္ဇင္းေတြလည္းေဆာ္ျပီဗ်ာ

“ဟ.....ဟ ဘာေဆာ္တာလဲ”

“မွားလို႔ အဘေရ မွားလို႔။ ေပ်ာ္ေနျပီ ေျပာတာပါ။ သမၼတရံုးဝန္ၾကီးတစ္ပါး မီဒီယာေတြနဲ႔ေတြ႕သတဲ့။ ေျပာသတဲ့။ သမၼတၾကီးကို ေပ်ာ္ေအာင္ ထားၾကပါတဲ့။”

“အေကာင္းသားေပါ့ကြဲ႕။ ႏွလံုးေရာဂါသမား သနားပါတယ္။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနပေလ့ေစကြယ္”

“အဲ့လိုလည္း မဟုတ္ေသးဘူးအဘရဲ႕။ သူ႕ခမ်ာ ဘယ္မွာ ေပ်ာ္အားပါ့မလဲဗ်ာ။ တစ္ျပည္လံုးႏွံ႔ သပိတ္ကင္ဆာေရာဂါ ျပန္႔ေနျပီဗ်ာ။ သမၼတၾကီးက ဟိုေကာ္မရွင္ဖြဲ႕၊ ဒီေကာ္မရွင္ခိုင္း လုပ္ေနလို႔သာ တိုင္းျပည္က ျငိမ္ကုပ္ကုပ္ျဖစ္ေနတာ အဘရဲ႕။ ေအးလွတာမဟုတ္ဘူး။ သပိတ္စံုရင္ေတာ့လား။ သူပုန္ဆိုလား ဘာဆိုလား၊ ထမွာ ၾကြမွာမ်ားေတာင္ စိုးရသတဲ့”

“မဟုတ္မဟတ္ေတြကြယ္။ ဖြဟဲ့လြဲပါေစ၊ ဖယ္ပါေစ။ ဒါေတြေၾကာင့္ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္မွာလားေတြ ဒါေတြအတြက္ ရင္ေလးေတြးပူ ေျပာေနၾကတာနဲ႔ တူရဲ႕။ ေအးေလ။ ေတြးလည္းေၾကာက္မေနၾကနဲ႔ကြဲ႕။ အစိုးရမ်ားကေတာ့ အရိပ္အကဲေစာင့္ၾကည့္ ေနဟန္တူပါရဲ႕။ ဒီေနရာမင္းတို႕တစ္ေတြသိရမယ့္ စကားေလးတစ္ခြန္းရွိသကြဲ႕။ အဲ့ဒါကေတာ့....”

“ဘယ္လိုတံုးဗ်။ ေျပာပါဦးဗ်”

“ေဒၚေအာင္ဆန္းၾကည့္ရဲ႕စကားကြဲ႕။ အစိုးရေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ မလွည့္ဆိုတာလူထုအေပၚမူတည္သတဲ့။ ေနာက္ေၾကာင္းလွည့္ေအာင္လည္း လူထုပဲလုပ္နုိင္သတဲ့။ ေနာက္ေၾကာင္း မလွည့္ေအာင္လည္း လူထုပဲလုပ္ႏိုင္သတဲ့။ မွတ္သားစရာေပါ့ကြယ္”

“ဒီလိုဆို ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ လူထုနဲ႔တြဲျပီး အစိုးရေနာက္ေၾကာင္းမျပန္ေအာင္ဝိုင္းတြန္းၾကရမွာဗ်ဳိ႕”

“ေအးေပါ့ကြယ္။ လုပ္စရာရွိတာ လုပ္ၾကေပါ့။ ငါေျပာခ်င္တာကေတာ့ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္တာေတြ မျပန္တာေတြ သိပ္ေျပာမေနပါနဲ႔ကြာ။ ေနာက္ေၾကာင္းအက်န္အေၾကြင္းေတြက အာဏာပိုင္ေတြ ၾကားမွာရွိတုန္းလဟ။ ဒီေန႔လူထုကို နားပန္က်င္းေနတာ သူ႕တို႔လဟဲ့။ ဒီေန႔ဘုန္းၾကီးေတြကို မီးအရုဏ္ဆြမ္းကပ္ေနတာ သူတို႔လဟဲ့။ တို႔ဒီေန႔တကယ္လုပ္ရမွာက အဲဒီ ‘က်န္စစ္သား’ ေတြေရာ၊ အစိုးရေရာ၊ လႊတ္ေတာ္ေတြေရာ၊ မီဒီယာေတြေရာ အားလံုးကို ဒီမိုကေရစီလမ္းၾကမ္းေပၚ တြန္းတင္ၾကဖို႔ပဲကြဲ႔။ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းအတိုင္းဝိုင္းဆြဲေခၚၾကဖို႔ပဲကြဲ႕”။ ။


ဟံသာဝတီဦးဝင္းတင္

ဒီလိႈင္းဂ်ာနယ္။ အတြဲ(၁)၊ အမွတ္(၄၈)

ေက်းဇူးရွင္ေတြ ေပါတယ္မ်ားတယ္ ဆပ္လို ့ရယ္ကုန္နိုင္ပါ ့မလားကြယ္



က်ဳပ္ဆိုတဲ့ က်ဳပ္ကလည္း ေသ.....မေသႏိုင္ဘူးဗ်ာ။ ရွစ္ဆယ္ေက်ာ္လွျပီ။ ေသပါေတာ့လား။ မေသေသးဘူးဗ်။ ဘယ္တန္ခိုးရွင္ကမ်ား ညိဳမာန္နဲ႕အပိုအလွ်ံ အိုဒဏ္ေပးေလတယ္မသိပါဘူးဗ်ာ။တကယ္ပါပဲ။ ၂၀၁၂ ကုန္ခါနီးျပန္ျပီ။ က်ဴပ္ကမေသေရးခ် မေသေသးဗ် ျဖစ္ေနတယ္ဗ်ာ။

ဘယ္တန္ခိုးေတာ္ရွင္ကမ်ား “ဟဲ့ႏုိင္ငံေရးေကာင္။ နင္မေသရေသးဘူး။ နင္တို႕ကို ေထာင္စာေကၽြးခဲ့တဲ့ ေပါင္ဒါအေဖြးသား စစ္အာဏာရွင္ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာေတြရဲ႕ နာေရးေၾကာ္ၿငာ အၾကီးအက်ယ္ေတြကို ဖတ္ျပီးမွ ေသၾကဟဲ့”လို႕အမိန္႕ေတာ္ျမတ္ခ်မွတ္ေတာ္မူေလသလားမသိေပါင္ဗ်ာ။

က်ဳပ္တို႕ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းေတြကေထာင္ၾကိဳေခတ္ ေထာင္ျပင္မွာလည္းငတ္ခဲ့ျပီဗ်ာ။ ေထာင္တြြင္းေခတ္မွာ ေထာင္ထဲမွာလည္း ငတ္ခဲ့ျပီဗ်ာ။ အခု ေထာင္လြတ္ေခတ္ ေထာင္ျပင္မွာလည္း ငတ္ေနဆဲဗ်ာ။ ဗမာတစ္ခြင္မဟာသခင္ဆိုတဲ့ အာဏာရွင္ေဟာင္းေတြကေတာ့ လက္ညိွဳးညႊန္ရာ ေငြျဖစ္ေနၾကတဲ့သူေတြဗ်။

ဘယ္သူ ဘယ္ဝါ ဘယ္ကေလာက္ ေငြျဖစ္ခဲ့ၾကသလဲ။ က်ဳပ္မသိပါဘူး။ စစ္အာဏာရွင္ေေဟာင္းေတြကေတာ့ လက္ညွိဳးတထိုးထိုး လုပ္ေနၾကေလရဲ႕ဗ်ာ။ ေငြေတြကလည္း ျဖစ္-ျဖစ္ေနေလသကိုး။

ၾကားၾကမွာေပါ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးေဟာင္း သန္းေရႊနဲ႕အေပါင္းပါတစ္စုရဲ႕အိမ္ေတာ္ပါေတြအတြက္ အပိုေထာက္ပံ့ေၾကးဆိုတာ ေတာင္းထားတာေလ။ လူကလည္း သိပ္မမ်ားပါဘူး။ ထမင္းခ်က္၊ တံျမတ္လွည္း၊ ဥယ်ာဥ္ထဲ ရြက္ေၾကြေကာက္၊ ထဘီေခါက္၊ ဆံပင္ဆိုး၊ ဘိုးဘိုးၾကီးအႏွိပ္ေတာ္ဆက္၊ အဘက္ဘက္အဖံုဖံု လုပ္ငန္းေတြ စံုတကာေစ့ေအာင္ ခိုင္းထားတဲ့လူေတြေလ။ နည္းေတာ့ မနည္းဘူးေပါ့။ မ်ားေတာ့ေကာ ဘာျဖစ္ရဦးမွာလဲဗ်ာ။

အခု ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္မွာ ေတာင္းထားတာက လူေပါင္း ၄၀၀ ေက်ာ္ေလာက္အတြက္ပါ။ ေငြကလည္း က်ပ္သိန္းေပါင္း ၁၇၀၀ ေလာက္ပါ။ ဒါေလးမ်ား စကားထဲတည့္ေျပာေနရဦးမွာလားဗ်ာ။ ဟဲ.......ဟဲ။

လူၾကီးေတြ၊ လူၾကီးကေတာ္ ေတြ၊ လူၾကီးသားေတာ္-သမီးေတာ္္ေတြကို ေရပူ-ေရခ်မ္း ကမ္းေနသူေတြ မဟုတ္လား။ လူၾကီးေတြက ေက်းဇူး ရွင္ေတြဆိုေတာ့ သူတို႕လည္း ေက်းဇူးရွင္ၾကီးေတြရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ေလးေတြေလဗ်ာ။

အဲ့ဒီ ေက်းဇူးရွင္ၾကီးေတြတို႕ ဆိုတာက အခုႏိုင္ငံေတာ္သမၼတၾကီးတို႕ဆိုသူေတြရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ေတြေလဗ်ာ။ ေက်းဇူးသိရမွာေပါ့။ မဂၤလာ တရားေတာ္ မေမ့ၾကနဲ႕ေနာ္။

ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတၾကီးတို႕ကေတာ့ မေမ့လို႕ပဲ အဲ့ဒီလို ေက်းဇူးရွင္ေတြကို ေထာက္ပံ့ဖို႕သူ႕ရဲ႕လစာရိကၡာ ေတာ္ေတြကိုေတာင္ ျဖစ္ညွစ္ေလွ်ာ့ေပါ့ ယူေနရွာတယ္ဗ်။ တစ္လမွ တစ္ဆယ့္ငါးသိန္း ေလာက္ပဲယူရွာတာ ၾကည့္ေလ။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ စီးပြားေရးအေျခအေနက သာေခြယိုင္ မဟုတ္လား။ ေကာင္းလွတာမဟုတ္ဘူးေလဗ်ာ။ သူတို႕အလိုက္ကမ္းဆိုးသိရွာပါတယ္။

က်ဴပ္ကေတာ့ ေခါင္းသံုးလံုးရြယ္ ဆိုေတာ့ခါးကုန္းေလ၊ အက်ယ္ျမင္ေလ၊ အရွည္ေတြးေလ ျဖစ္ေန တယ္ဗ်ာ။

ေက်းဇူးသိတတ္တဲ့ သမၼတအစိုးရရဲ႕ ဝန္ၾကီးတစ္ပါးက လက္ပံေတာင္းေၾကးနီေတာင္မွာ ကေယာင္က တမ္းအေျပးအလႊား မိန္႕ခြန္းစကားေတြ ေျခြခဲ့တယ္ဗ်ာ။ ဘာေတြေျပာမွန္းမသိပါဘူး။ ဝန္မင္းရဲ႕ စကားတစ္ခ်ုဳိ႕ ကိုေတာ့ ဟိုက၊ ဒီက ၾကားလိုက္ရသဗ်။ ဝန္းမင္းကေျပာတယ္တဲ့။ တရုတ္ေပါက္ေဖာ္ေတြရဲ႕ ေက်းဇူးေတာ္ကို မ ေမ့ၾကနဲ႕တဲ့။ တရုတ္ႏိုင္ငံဟာ ေက်းဇူးရွင္ၾကီးေတြတဲ့။ တရုတ္ေက်းဇူး ဧရာမၾကီးသတဲ့။ ေၾကးစင္ေတာင္ထက္ ၾကီးတယ္။ ျမင္းမိုရ္ေတာင္ေလာက္ ၾကီးတယ္လို႕ ဆိုလိုတာနဲ႕တူပါရဲ႕။

က်ဳပ္က ဒီလို ေတြးေၾကာက္မိသဗ်ာ။

တရုတ္ေမြးလို႕ အေမြး-အေတာင္ေပါက္တဲ့ စစ္အာဏာရွင္ၾကီးေတြကိုေတာင္ က်ဳပ္တို႕ ဒီေလာက္ ေက်းဇူးသိေနၾကရမွာလား။ တရုတ္ကိုယ္ေတာ္ၾကီးေတြကိုဆိုဘယ္ေျပာေကာင္းမလဲ။ ေတာ္ၾကာ သမၼအစိုးရမင္း မ်ားက တရုတ္ေပါက္ေဖာ္ ေက်းဇူးေတာ္ကို သိၾကဟဲ့၊ ဆပ္ၾကဟဲ့ဆိုျပီး လႊတ္ေတာ္တင္လား၊ ေတာင္းလား ဆိုလား၊ ဆံုးမလား လုပ္လာရင္၊သက္သာမွာ မဟုတ္ဘူးဗ်ိဳ႕။

က်ဳပ္ခမ်ာ ဒီလိုေတြးေၾကာက္တာေတြလည္း ရွိသဗ်။

စစ္အာဏာရွင္ၾကီးေတြဟာ က်ဳပ္တို႕ရဲ႕ ေက်းဇူး ရွင္ေတြလား၊ မဟုတ္ေရးခ် မဟုတ္ဗ်။ စစ္အာဏာရွင္ၾကီးေတြက
စစ္အာဏာရွင္ အေသးစားေတြ၊ ခၽြတ္တားဝါး လားေတြရဲ႕ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ေတြသာ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မွာ ေပါ့ဗ်ာ။ ဒီအတိုင္းပဲ။ တရုတ္ေပါက္ေဖာ္ေတြဆိုတာ စစ္အာဏာရွင္ၾကီးေတြရဲ႕ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ေတြသာ ျဖစ္ေပမွာေပါ့ဗ်ာရယ္လို႕ မေၾကာက္မတမ္း ေျပာခ်င္သဗ်။

ဘာေျပာေျပာဗ်ာ။ က်ဳပ္ကေတာ့ ပူမိတယ္ဗ်ာ။ အစိုးရက တရုတ္ေက်းဇူးေတာ္ကို ဆပ္ၾကရမဟဲ့ဆိုျပီး အမိန္႕ေတာ္ျမတ္ ခ်မွတ္မယ္ဆိုပါေတာ့။ ငါမေသခင္ ထမင္းမွ ဝေအာင္စားသြားရပါ့မလားရယ္လို႕ ဗိုက္တပြတ္ ပြတ္ ျဖစ္ေနမိသဗ်ာ။

က်ဳပ္ရဲ႕ဥာဏ္တစ္မိုက္တစ္ထြာနဲ႕ မိုက္ရာက်က် ေျပာလိုက္မယ္။ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ ေက်းဇူးဆိုတာ တုိင္းျပည္အေပၚမွာ မူးလို႕ေတာင္ ရွဴစရာမရွိဘူးဗ်။ ေနျပည္ေတာ္ ေဆာက္တာ ဘာညာေတြ လာျဖီးမေနနဲ႕။ လမ္း၊ တံတားေဆာက္တာ ဘာညာေတြ လာဖိန္းမေနနဲ႕။ အဲ့ဒါ တိုင္းျပည္ရဲ႕ သယံဇာတ ရင္း ျမစ္ေတြကိုတူးဆြေျခမြ အမႈန္႕ၾကိတ္ေရာင္းရလို႕ ေငြေတြနဲ႕ ေဆာက္တာ၊ေဖာက္တာေတြဗ်။ ေႏွာက္တာ၊ ေဖ်ာက္တာေတြေတာင္ လုပ္ခဲ့ၾကေသးမဟုတ္လားဗ်။

ေက်းဇူးဆပ္ဖို႕ ေက်းဇူးရွင္ေတြကိုစာရင္းတင္စမ္းေဟ့လို႕ က်ဳပ္ကို ခိုင္းၾကည့္။ ရွစ္ေလးလံုး အေရး ေတာ္ပံုၾကီးမွာ ေသြးေခ်ာင္းစီးခဲ့သူေတြကို က်ဳပ္စာရင္းတင္မွာပဲ။ အေရးေတာ္ပံု အဆက္ဆက္ဘဝပ်က္ခဲ့သူေတြ ကို က်ဳပ္စာရင္းတို႕မွာပဲ။

ဒီေန႕ က်ဳပ္တို႕ စစ္ကၽြန္ဘဝကလြတ္ေျမာက္၊ စစ္အာဏာရွင္ေအာက္က ရုန္းထြက္၊ လြတ္လပ္မႈအ သက္ မွ်င္းမွ်င္းေလးရွဴႏိုင္တဲ့ ဘဝေရာက္ၾကရတာဟာ အဲ့ဒီအေရးေတာ္ပံုတပ္သားေတြရဲ႕ေက်းဇူးေတာ္အစံု ဂုဏ္ေတာ္ အနႏၱေၾကာင့္ဗ်။

အဲ့ဒီ ေက်းဇူးရွင္ေတြကို ဘယ္သူေက်းဇူးသိမွာလဲ။ ဘယ္လို ေက်းဇူးဆပ္မွာလဲ။

အဲ့ဒါေတြကေတာ့ ဥပေဒျပဳမ႑ိဳင္နဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ႑ိဳင္တုိ႕ သြားျဖီးတျမျမအားၾကီးတျပျပ လုပ္ေနၾကတဲ့ လႊတ္ေတာ္ေတြက ပဲ ရုပ္လံုးေဖာ္ႏုိင္ၾကမွာပါဗ်ာ။ ။


ဟံသာဝတီဦးဝင္းတင္

ဒီလိႈင္းဂ်ာနယ္။ အတြဲ(၁)၊ အမွတ္(၄၆)

ထိပ္ထားလမ္းလား ေသနာလမ္းလား လမ္းေကာင္းေရြးမွၿပည္ေရးလွမယ္

က်ဳပ္က အသက္ေတာ္ေတာ္ကို ၾကီးလာခဲ့ျပီေလ။ ဒီေတာ့ လူလိမၼာ ပီပီ သံေဝဂေလး ရသေပါ့ဗ်ာ။ သံေဝဂဆိုတာ သံသရာမွ ထိတ္လန္႕ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းလို႕ဆိုသဗ်။ ဘဝမွာ အလကားေန အေသေစာင့္ရင္း ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႕ဖြယ္ရာ ဝတၳဳေတြကလည္း ရွိေပသကိုး။

ၾကားဖူးတယ္ မဟုတ္လား။ ျဗဟၼာ့ဘံု၌ ခံရျခင္းဟာလည္း ဆင္းရဲပဲတဲ့။ အဲဒါ ေၾကာက္ရြံ႕ ထိတ္လန္႔စရာပဲတဲ့။ ျဗဟၼာ့ဘံုမွာ စံစားရျခင္းကိုေတာင္ ေၾကာက္စရာဆိုမွေတာ့ က်ဳပ္တို႔လို တိရစာၦန္ဘံုမွာ ခံစားေနရသူေတြအဖို႕ ဘာမ်ားေျပာစရာ လိုေတာ့မွာလဲဗ်။

အားလံုးအၾကားပဲေလ။ ျဗဟၶာဘံုနဲ႕တူတဲ့ ေနျပည္ေတာ္ဘံုမွာ စံစားေနၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးေတြကို ၾကည့္။ အိမ္က ထမင္းခ်က္၊ တံမ်က္လွဲကိုေတာင္ လခမေပးႏိုင္ရွာၾကေတာ့ဘူးနဲ႕ တူရဲ႕။ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ေငြေတာင္းေနၾကတယ္ေလ။ က်ပ္သိန္း ႏွစ္ေထာင္ေလာက္ ဆိုလား ဘာလားမသိပါဘူး။ ေအာ္.........ဆင္းရဲ......ဆင္းရဲ။

ဒါနဲ႔က်ဳပ္စိတ္ထဲ လူ႔ငရဲေထာင္ဘဝကို ျပန္လည္တမ္းတ လြမ္းသမိသဗ်ာ။ ေကာင္းတာရယ္လို႕ ဘာမွမရွိေတာ့ မေကာင္းတာ၊ ဆင္းရဲတာ၊ ငတ္တာ၊ ျပတ္တာ၊ နာတာ၊ က်င္တာ၊ ေသငယ္ေဇာ ေမ်ာတာေတြကိုပဲ လြမ္းသ တမ္းတရေပသေပါ့ဗ်ာ။

လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရာၾကီး ေရးဖြဲ႕ဆံုးမတဲ့ ကဗ်ာေတြထဲကလို ငါတို႔ “ အလကားေတာမွာ ဗ်ာေမာက်ယ္” ေနၾကတာပါကလားလို႕ေတြးမိတယ္။ “ ခြင့္သာတုန္းမွာ မရုန္းခ်င္လွ်င္၊ အရံွဳးနင့္ျပင္ရွိေသးေပလိမ့္လား” ဆိုတဲ့စကားကိုလည္း အမွတ္ရမိတယ္။ ရုန္းၾကရေတာ့မယ္ဗ်ဳိ႕။

လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးရဲ႕ကဗ်ာေတြကို အမွတ္ရမိရာကေန လက္ပံေတာင္းေၾကးနီစီမံကိန္းေဒသမွာ လယ္တီ ဆရာေတာ္ရဲ႕သာသနာ့ဗိမာန္ေတြကို တရုတ္ဝမ္ေပါင္ဆိုလား ေပါင္ဝမ္ဆိုလားက အေျပာင္ႏွံပစ္ဖို႔လုပ္ေနတယ္ဆိုတာ ၾကားေနျပန္သဗ်ာ။ စိတ္မခ်မ္းသာဘူး။ ဗမာေမာင္ပိုင္ဆိုလား၊ ဦးပိုင္ဆိုလားနဲ႔ ေပါင္းျဖိဳေနၾက ဆိုလားပဲ။

ေနပါအုန္း၊ အဲ့ဒီေမာင္ပိုင္က ဘယ္လိုလုပ္ တရုတ္နဲ႔ေပါင္းမိ၊ ခ်ိတ္မိတာလဲ။

ဟာဗ်ာ....ဇာတ္လမ္းက အရွည္ၾကီးဗ်။ ဗမာအစိုးရက တရုတ္အစိုးရနဲ႔ ေၾကးနီလုပ္ငန္းသေဘာတူစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္သတဲ့။ တရုတ္အစိုးရ လက္သံုးေတာ္ဝမ္ေပါင္ကုမၸဏီနဲ႔ ဗမာအစိုးရလက္စြဲေတာ္ ဦးပိုင္တုိ႔ ေပါင္းျပီးေျမလွန္ၾကတာတဲ့။ အဲ့ဒီမွာ လယ္တီ ဗိမာန္ေတြပါ အပိုစြက္ျပီး အျဖိဳအဖ်က္ခံရတာလို႔ မိတ္ေဆြေတြက ေျပာၾကတယ္။

ေျမေတြလွန္၊ ယာေတြဖ်က္၊ ရြာေတြပ်က္၊ ေရေတြဆိုး၊ ေလေတြလဲ သိုးကုန္သတဲ့။ ဒီေတာ့ ေဒသခံက ကန္႔ကြက္ ဆႏၵျပၾကသတဲ့။ စီမံကိန္းၾကီးဖ်က္သိမ္းဖို႔ ေတာင္းဆိုသတဲ့။ ပါတ္ဝန္းက်င္က ျပည္သူေတြေရာ တစ္ျပည္လံုးက လူေတြေရာ၊ ေက်ာင္းသားေတြေရာ၊ ဘုန္းၾကီးေတြေရာ ဝိုင္းကူလာၾကသတဲ့။ သပိတ္စခန္းေတြဖြင့္ခဲ့ၾကသတဲ့။ အစိုးရက သပိတ္စခန္းကို မီးေလာင္ဗံုးဆိုလား၊ ေလာင္မီးဗံုးဆိုလားနဲ႔ပစ္ျပီး အၾကမ္းဖက္ ျဖိဳခြဲသတဲ့။

သမၼတဦးသိန္းစိန္အစိုးရက လုပ္တာလား။ စစ္ကိုင္းတိုင္းေဒသၾကီး ဝန္ၾကီးတစ္ပါးကေတာ့ ေနျပည္ေတာ္က အမိန္႔အရ လုပ္တာလို႔ဆိုတာပဲ။

အင္းေလ....စည္းကမ္းျပည့္ဝေသာ ဒီမိုကေရစီအစိုးရဆိုကိုး။
ဒီေလာက္ေတာ့ စီးမွာ ကန္းမွာေပါ့ဗ်ာ။ ေနပါအုန္း။ ဒီခ်ဳပ္ဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္း ပါေနဆို။

ပါတာေပါ့။ သူမပါလုိ႔ျဖစ္မလားဗ်ာ။ တိုင္းျပည္ၾကီး အမႈိက္ကစ ျပႆဒ္မီး ေလာင္ေတာ့မယ့္ကိစၥ။ သူက ႏိုင္ငံေရး မီးသတ္သမားပဲဟာ။

အစိုးရက သူ႕ကိုအသံုးခ်တာေပါ့။ ေဒၚစုစကားရွိတယ္ေလ။ တိုင္းျပည္ေကာင္းဖို႔ကိစၥမွာ သူ႕ကိုအသံုးခ်ရင္လဲခံမယ္တဲ့။ အဲ့ဒါပဲဗ်။ ထိပ္ထားလမ္းေၾကာင္းဆိုတာ။ ေျပာပါအုန္း။ ဒီလိုဗ်။ ၁၉၉၃-၉၄ ေလာက္မွာ က်ဳပ္အေမရိကန္သတင္းမဂၢဇင္း Time တစ္ေစာင္ဖတ္ရတယ္။ ေထာင္ထဲမွာ။ မဂၢဇင္း မ်က္ႏွာဖံုးက ေဒၚစုရဲ႕ပံု မ်က္ႏွာအျပည့္။ ေဒၚစုပံုေအာက္မွာ အဲဒီတုန္းက စစ္အာဏာရွင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးခင္ညႊန္႔(ေထာက္လွန္းေရးထိပ္သီး) ရဲ႕ပံု။ ေခါင္းစီးက The Lady and The General တဲ့။ က်ဳပ္က ေဆာင္းပါးကိုဘာသာျပန္၊ ပလပ္စတစ္ေပၚမွာ သံခၽြန္နဲ႔ေရး၊ ေထာင္ထဲက ရဲေဘာ္ေတြဆီျဖန္႔။ ဘာသာျပန္ ေခါင္းစီကို “ ထိပ္ထားနဲ႔ေသနာ” လို႔တပ္လိုက္တယ္။ (ေသနာဆိုတာ ေသနာပတိၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးလို႔ ဆိုလိုတာပါ။ ထိပ္ထားရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးဟာ ဒီမိုကေရစီစနစ္။ ေသနာရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးဟာ အာဏာရွင္စနစ္။ ထိပ္ထားရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ဟန္က ညွိႏႈိင္း ေျဖရွင္းျခင္း။ ေသနာရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ဟန္က အမိန္႔အာဏာ။ (စည္းကမ္းလို႔ တံဆိပ္ကပ္တယ္)။

ဒီေန႔ျဖစ္ေပၚၾကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာေတြ၊ ပဋိပကၡေတြ၊ အက်ပ္အတည္းေတြ၊ လိပ္ခဲတည္းလဥ္းေတြ၊ ေရွ႕တိုးထမ္းပိုး ေနာက္ဆုတ္လွည္းတုတ္ေတြ၊ ရန္-ငါေတြ၊ သူမသာကိုယ္ဈာပနေတြ။ ဒါေတြအားလံုးရဲ႕ ဇစ္ျဖစ္က ဘာလဲ။

ခ်ဳပ္ေျပာရင္ ရွင္းတယ္ဗ်။ ဒီေန႔ က်ဳပ္တို႔ ဘယ္လမ္းလိုက္မလဲ။ ထိပ္ထားလမ္းလား။ ေသနာလမ္းလား။ တစ္လမ္းလွမ္းရင္ တစ္လမ္းခြာရမယ္ဗ်။ ဒီမိုကေရစီလမ္းလား။ အာဏာရွင္လမ္းလား။ အမိန္႔အာဏာလမ္းလား၊ ညိွႏိႈင္း ေျဖရွင္းလမ္းလား။ ေရြးၾကေပေတာ့။

ဒီမိုကေရစီထိပ္ထားလမ္းသစ္လမ္းေကာင္း ေရွ႕မွာရွိတယ္။ အာဏာရွင္ေသနာလမ္း ေဟာင္းလမ္းဆိုးလဲ ေရွ႕မွာပဲရွိေသးတယ္။

ထိပ္ထားလမ္းေရြးၾကရင္ေတာ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အျခခံဥပေဒဆိုတာၾကီး ကို ျပင္ရမယ္ ဗ်။ ေျပာင္းရမယ္ဗ်။ ျဖဳတ္ရမယ္ဗ်။ ဖ်က္ရမယ္ဗ်။ ။ ။


ဟံသာဝတီဦးဝင္းတင္

ဒီလိႈင္းဂ်ာနယ္။ အတြဲ(၁)၊ အမွတ္(၄၇)

Tuesday 28 May 2013

ေစတနာရွင္ ေဒၚၿဖဴၿဖဴသင္း ( Forever Friends မွကူးယူေဖၚၿပပါသည္)

ဆရာေတာ္ေလးစားရတဲ့ အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦး*


*ဆရာေတာ္ေလးစားရတဲ့ အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦး* ။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။<br /
သူကေတာ့ ဒီမိုကေရစီအဖြဲ ့ခ်ဳပ္က လႊတ္ေတာ္အမတ္ အျဖစ္ အေရြးခံခဲ့ ရတဲ့ ေဒၚျဖဴျဖဴသင္း ပါ။သို ့ေသာ္ ဒီလို ဘဝေရာက္ေအာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ား စြာ သူ ့ဘဝႀကီး တစ္ခုလံုးကို ေပးဆပ္ စေတးခဲ့ရတာပါ။ေထာင္အက်ခံခဲ့ရတယ္။(အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာပါ။)မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ေထာင္ထဲမွာ အဝတ္အစားလည္း တစ္စံုတည္း။အပို ယူခြင့္မေပးဘူး။အိပ္ရင္လည္း
သံမန္တလင္း ေပၚမွာ အိပ္ရတယ္။တစ္ေနကုန္ စစ္ေနတာပါ။ေရခ်ိဳးခ်င္ရင္လည္း(၅)မိနစ္ဘဲ့ အခ်ိန္ရတယ္။ေရခ်ိဳးလို ့ရွိရင္ သူ ့ခမ်ာ အဝတ္အစား အပို ကလည္းမရွိဘူး။အက်ႌေလွ်ာ္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ ဒုကၡေရာက္ခဲ့တာ။ထမိန္ရင္စည္းျပီး ေနရတာ။ဒါေတြ လူေတြမသိဘူး။လႊတ္ေတာ္ အမတ္ျဖစ္မွသာ ေဒၚျဖဴျဖဴသင္း လို ့သိႀကတာ
(လူေတြကိုကယ္ခ်င္လို ့ေထာင္ထဲမွာ ခံခဲ့ ရတာပါ။)

(၂၀၀၂)ခုႏွစ္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ရဲ့ ႀသဝါဒ ေပးခ်က္အရ (HIV) ေရာဂါသည္ေတြကို ေစာင့္ေရွာက္နည္း သင္တန္းတက္ျပီးေတာ့ သူမဟာ လူနာ ေတြကို ကယ္တင္ဖို ့စိတ္ျဖစ္သြားတာပါ။

ေဒၚျဖဴျဖဴသင္းက ငယ္ငယ္ကတည္းက လွဴရတာ ဝါသနာပါ တယ္။အထက္တန္းေက်ာင္းသူ ဘဝကတည္းက သူ ့ အေဖေရာ ညီမေလးပါ ေနမေကာင္းျဖစ္၊ ေဆးရုံတက္ေနရျပီး အိမ္မွာ
ေငြေႀကး အခက္အခဲ ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္ သူ ့ သူငယ္ခ်င္းမေလး တစ္ေယာက္က အကူညီလာေတာင္းပါတယ္။အိမ္ဌားကလည္ ေစ့ေနျပီး စေပၚတင္စရာေငြလည္း မရွိေတာ့ မနက္ျဖန္ အိမ္ေပၚကဆင္း ေပးရေတာ့မယ္လို ့ လာေျပာေတာ့ သနားျပီး သူ ့နားကပ္ခြ်တ္ျပီးေတာ့ ကူညီခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါ ငယ္ငယ္ကတည္းက ျဖဴစင္တာလို ့ ေခၚတယ္။ အဲဒါႏွလံုးျဖဴအူစင္းတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းအစစ္လို ့ ေခၚတယ္။အဲဒါ သူမ်ားကို ကူညီေထာက္ပ့ံခ်င္ ျပီး သူ ့ ဟာသူ ျဖဴစင္ေနတာပါ။

အရင္က HIV ေဆးကို ရန္ကုန္ မွာဘဲ့ေပးတာပါ။နယ္ေတြ
မွာ မေပးဘူး။အဲဒီေတာ့ ရန္ကုန္ကို လူနာေတြ တက္လာ
တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေနစရာ၊စားစရာမရွိေတာ့ ေဒၚျဖဴျဖဴသင္းက
သူ ့တို ့အိမ္မွာလူနာေတြကိုထား၊ ျပည့္သြားရင္ ေျမာက္ဒဂံုက သူ ့အေဖပိုင္တဲ့ အိမ္မွာထား၊ ျပည့္သြားရင္ သာေကတမွာ အိမ္ဌါး ထားျပီးေတာ ့လူနာ အေယာက္(၃၀၀)ေက်ာ္တို ့ရဲ့ ေနေရး စားေရး၊ေဆးရဖို ့ အေရးတို ့တာဝန္ယူရတဲ့ အျပင္ေသလို ့ ရွိရင္လည္း သျဂိဳလ္ေပးရ ေသးတယ္။ရက္လည္ဆြမ္းပါ
ကပ္ေပးရတယ္။အကုန္တာဝန္ယူလုပ္ေပးရွာတာပါ။
အဲလိုလုပ္ေပးတာေတာင္ သူ ့ကို ကူညီမဲ့သူမရွိဘူး ၊ေႏွာက္ယွက္မဲ့သူဘဲ့ရွိတယ္။အဲဒီ အခ်ိန္တုန္းက သူလည္း ဒီမိုကေရစီအဖြဲ ့ခ်ဳပ္မွာပါေတာ့ လက္ရွိအာဏာပိုင္ေတြရဲ့ ေႏွာက္ယွက္မႈ အမ်ိဳးမ်ိဳး ခံခဲ့ရပါတယ္။"(သူသာ ဒီလိုလုပ္လို ့ျပည္သူေတြ ႀကည္ညိဳသြားလို ့ရွိရင္ ငါတို ့ ကို မႀကည္ညိဳဘဲ့ ေနလိမ့္မယ္ )"အဲဒီစိတ္မ်ိဳးႏွင့္ လိုက္ဖမ္းတဲ့အခါလည္း ဖမ္းတယ္။တစ္ခါေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ လႊတ္ဖို ့ ဘုရားမွာ ဆုေတာင္းတာ လိုက္ဖမ္းလို ့ထြက္ေျပးရတယ္။အိမ္ျပန္လာမရဲေတာ့ ဒီအခ်ိန္ဆို လူနာေတြ ထမင္းေကြ်းႀက ေဆးေသာက္ႀက ဖံုးႏွင့္ဘဲ့ ညႊန္ႀကားေနရတယ္။အဲဒီအခ်ိ္န္မွာ သူ ့အေဖက
အသည္းအသန္ျဖစ္ျပီး ေဆးရုံတင္ရေတာ့ ေဒၚျဖဴျဖဴသင္း
ကသူ ့ကို ဖမ္းရင္လည္းဖမ္းပါေစ အေဖရဲ့ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ကိုလာခ်င္ေပမဲ့ သူေထာင္က်ရင္ သူ ့ကို မွီခိုေနတဲ့
HIV အေယာက္(၃၀၀)ကို ဘယ္သူ ကူညီမွာလဲ ေတြးကာ
သူလာခ်င္ေပမဲ့ အနစ္နာခံခဲ့ပါတယ္။အေဖက ေသခါနီးတဲ့အခ်ိန္ ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ သူ ့အေဖကို ျပဳစုဖို ့ ဌားလိုက္တဲ့ နာစ့္မ နံမည္ကလည္း ျဖဴျဖဴသင္း ျဖစ္ေနပါတယ္။နံမည္ခ်င္း သြားတူေနပါတယ္။အဲဒီမွာတင္ ေထာက္လွမ္းေရးက တစ္ခါတည္း ျဖဴျဖဴသင္းေဆးရုံေရာက္ေနျပီဟု လူမွားျပီး
နာစ္မကို လူမွားျပီးဖမ္းပါတယ္။ဆြဲလား ရမ္းလားလုပ္ ေအာ္ႀကဟစ္ႀက ျဖစ္ေနေတာ့ တကယ္တမ္း လူမွားျပီးဖမ္းတာပါ။ အိပ္ရာထဲမွာ လွဲေနတဲ့ သူ ့အေဖဟာ
ျဖဴျဖဴသင္းကို ဖမ္းျပီလည္း ႀကားေရာ သူ ့သမီး အဖမ္း
ခံရျပီ အထင္ျဖင့္ ေရွာစ့္ျဖစ္ျပီးေတာ ့အိပ္ရာထဲမွာ ေသရွာ
ပါတယ္။ႀကည့္စမ္း သူ ့ရဲ့ လူနာေတြအတြက္ သူ ့အေဖ
အသက္ေတာင္သူ မမွီလိုက္ရွာဘူး။
(ကဲ ပရိတ္သတ္မ်ားတို ့ အဲဒီလို အနစ္နာခံတဲ့ အလုပ္ကို
လူတိုင္း လုပ္ႏိုင္ပါ့မလား...)
*(ယေန ့ေခတ္က မိမိလည္း အနစ္နာမခံဘူး အနစ္နာခံတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း ေလးစားႀကည္ညိဳ ရေကာင္းမွန္းမသိႀကဘူး)* ဒါေပမဲ့ သူ ့အေဖ အသက္ အေသခံျပီးေတာ့ အနစ္နာခံခဲ့ ေဒၚျဖဴျဖဴသင္းကို ကူညီမဲ့သူ သိမ့္မရွိဘူး။ေႀကာက္တာလည္း ပါတာေပါ့ေလ။သူက အတိုက္အခံ ပါတီလို ျဖစ္ေနတာကိုး။အဲဒီေတာ့ မကူညီတဲ့ အျပင္
ဝိုင္းေႏွာက္ယွက္ႀကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အာဏာပိုင္ေတြရဲ့ ေျမာက္ပင့္ေပးမႈေႀကာင့္ ေရာဂါသည္ေတြေနတဲ့အိမ္ကို ရပ္ကြက္ထဲကလူေတြက အဲဒါ အယုတ္တမာေကာင္ေတြ၊ လူမႈေရး ေဖာက္ျပန္ ႀကလို ့ဒီေရာဂါဆိုးႀကီးရတာ။ရပ္ကြက္ထဲ
အေနမခံႀကႏွင့္ ဝိုင္းဆဲႀကပါတယ္။သည္းခံရတာဘဲ့။
ေနာက္ဆံုး ခဲႏွင့္ဝိုင္းထုႀကေတာ့ သူတို ့မွာ လူနာေတြေခၚျပီးထြက္ေျပးရ တာပါဘဲ့။တျခားအိမ္ေျပာင္း ေျပး နဲ ့ေလးငါးေျခာက္ အိမ္ေလာက္ ေျပာင္းေျပး ခဲ့ရရွာတယ္။ကိုယ္လုပ္တဲ့ အလုပ္ကို ကူညီမဲ့သူ မရွိဘဲ (၁၀)ႏွစ္စလံုး အေႏွာက္ယွက္ခံခဲ့ရတာေတာင္ လူနာ
ေတြႏွင့္ သူ ့အလုပ္ကို မစြန္ ့လႊတ္တာ နဲနဲေႏွာေႏွာ ေမတၱာ မဟုတ္ပါဘူး။ဒါေႀကာင့္ ျမန္မာျပည္မွာ ရွိတဲ့ အမ်ိဳးသမီး အားလံုးကို ဆရာေတာ္က အတုယူ ေစခ်င္ပါတယ္။ အဲဒါဘုရားေလာင္းတို့ရဲ့ စိတ္ဓာတ္ဘဲ့။ အမ်ားအက်ိဳး သူလုပ္ခဲ့ တာေတြေလ။

တစ္ေန ့ေတာ့ ေရာဂါသည္အမ်ိဳးသားလူနာတစ္ေယာက္ ကို သူ ့ မိသားစုကလည္းမကုဘဲ ပစ္ထားျပီး အခန္းတံခါး ပါ ပိတ္ထားလိုက္ႀကတယ္။ လူနာက မထႏိုင္ဘူး။မစင္အညစ္အေႀကးေတြကို လံုခ်ည္အထဲပါခ်ေပါ့။ဒီအတိုင္း ပစ္ထားတဲ့ လူနာကို ေဒၚျဖဴျဖဴသင္းတို ့ က လာႀကည့္ေပး ရတယ္။အခန္းတံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့ အပုပ္နံေတြေရာ ၊မစင္အညစ္ အေႀကးအနံေတြေရာ ေထာင္းေထာင္းထေနတဲ့ လူနာကို
သူငယ္ခ်င္းအရင္း ေခါက္ေခါက္ေတာင္ အခန္းအထဲမဝင္ဘဲ့ ရြံ့ေနတယ္ ပ်ိဳ ့ေနတယ္တဲ့။
ေဒၚျဖဴျဖဴသင္းတို ့က ဒီအနံ ့ေတြကို ပဓာန မထားမရြံမရွာဘဲ လူနာကို အားေပးစကား
ေတြေျပာ ၊အက်ႌေတြလဲေပး ေရပတ္တိုက္၊အဝတ္ေတြ
ေလွ်ာ္ ေနပူလွန္း မီးပူတိုက္ ျပီးေတာ့ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ
ေတြကို ေရစြတ္ျပီးေတာ့ ခ်ီးေပေနတဲ့ အခန္းကို သုတ္၊
ႀကည့္စမ္း ေဆြမေတာ္မ်ိဳးမစပ္ အမ်ိဳးသမီးအပ်ိဳေလးေတြ
လုပ္ေပးေနႀကတာ။သန္ ့ရွင္းသြားတဲ့ အခါက်ေတာ့မွ အားေပးစကားေတြေျပာ ေဆးေတြတိုက္ ျပဳစုရွာတာ။
အဲဒီခ်ိန္က ေဒၚျဖဴျဖဴသင္းကအပိ်ဳအရြယ္ အသက္(၃၀)ဘဲ့ ရွိေသးတယ္။ခုေတာ့(၄၂)ႏွစ္ အိမ္ေထာင္မျပဳရွာပါဘူး။တစ္ဘဝလံုး ပရဟိတကို ေပးဆပ္ထားတာပါ။

အဲဒီေတာ့ ေဒၚျဖဴျဖဴသင္းဟာ သူမ်ားအပူကို ကိုယ့္ အပူလုပ္ခဲ့တဲ့ တကယ့္ သူေတာ္ေကာင္းပါ။ဘုရားရွင္
ကိုယ္တိုင္ျပဳ လုပ္ခဲ့တဲ့ အရာျဖစ္ပါတယ္။ကဲ ဒကာ၊ ဒကာမ မ်ားအားလံုး အရင္ဘဝအဆက္ဆက္ က သူမ်ားအပူကို ကိုယ့္အပူ မလုပ္ခဲ့ဘဲ ကိုယ္က်ိဳးႏွင့္တင္ ဘဝေတြဆံုးခဲ့ ရလို ့နိဗၺာန္ႏွင့္ ေဝးခဲ့တာပါ။ဒီဘဝမွာေတာ့ ဘာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွ မထားဘဲႏွင့္ သူတစ္ပါး အပူကို ကိုယ့္အပူလုပ္ ျပီးေတာ့ ေလာကေကာင္းက်ိဳးမ်ား သယ္ပိုးႏိုင္တဲ့ ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္း မ်ား မုခ်မေသြ ျဖစ္ပါေစ သတည္း။

ပရ ဟိတ ဒကာေလး
April Maung Maung

Lanka





The Buddhist world must rally around Burma (Myanmar)
Posted on May 6th, 2013

Shenali Waduge

 The roots of the world's troubles lead to Britain
Colonial apologists are unlikely to agree but in looking deeper to understand the dynamics that continue to rip continents, regions and nations apart, it is the policies adopted by the British in all of the nations they conquered and ruled that are to be blamed. Myanmar is no exception. Its land was demarcated to the advantage of the British, it flooded Burma with foreign labor giving rise to the question of citizenship and controversy surrounds deaths of Burma's leader Gen. Aung Sun (father of Aun Sui ki) as in the case of Congo's martyr Patrice Lumumba and UN chief Dag Hammerskjold and probably many more foreign leaders. Now using media at its disposal and organizations that work to uphold the interest of the West, the entire agenda revolves round in blaming nations for the troubles the British created and the demands to re-enter these countries to create the second-phase of troubles. In all cases since Britain has escaped accountability for its crimes against humanity an International Truth Commission must be established to bring to light these sordid truths.
Scenario faced by Third World
The ancient bastions are falling, countries are being broken up or separated, people are coerced into treating friends as foes and arms are generously supplied to ensure a handful profit, cultures and ancient religions are being dehumanized all in pursuit of the re-entry of those that inflicted barbaric rule under colonial presence. The neo-colonials are returning to haunt the nations they plundered – Burma is the next stop and Buddhists of the world cannot remain silent to Burma's plight. The Buddhist world must rally round Burma unequivocally.
Burma's history goes back to the 2nd century B.C. with the earliest inhabitants – the Pyu who were all followers of Buddhism. The Burmese resisted efforts by British, Dutch and Portuguese traders to establish posts along the Bay of Bengal since 1612 resulting in 3 Anglo-Burmese wars first of which was in 1824.
Burma was annexed to India in 1886 creating a separate colony in 1937 with the Burma Act. In separating India from Burma the British did as they have done in all of its other territories – creating administrative boundaries that would "create" future troubles.
Burma's case was no different.
Thus the Chin, Kachins and Naga tribes were divided between the two nations of India and Burma (Chin Hills Regulation). This was made clear when in 1941, Sir Robert Reid declared "they (the Chin, Kachin and Naga) are not Indian in any sense of the word, neither in origin nor in outlook, and it is a historical accident that they have been taken into an Indian province". Nevertheless, dividing of these people has created political tensions between Indian and Burmese Governments. Even at Independence the British did not define India's and Burma's boundary and the 872mile boundary was only marked on 10 March 1967.
Then there is the 220km dividing Burma and Bangladesh. The Chittagong Hill Tracts (hereafter CHT), an area of 13,295 square kilometers, is the south eastern part of Bangladesh, bordering the Arakan and Chin States of Burma, and Tripura and Mizoram States of India – originally this was no so. The British annexed the CHT area in 1860 and created an autonomous administrative district known as "The Chittagong Hill Tracts" within the undivided British Bengal. British enacted the Regulation 1 of the 1900 Act in order to protect the Jumma people from economic exploitation of non indigenous people. The majority of Jummas in the CHT are Buddhists. When the independent state of Bangladesh was created in 1971 the Mukti Bahini (Bangladesh liberation) force began to attack the Jummas. In the late 1970s President Zia sponsored migration of Muslim Bangladeshi settlers into the CHT. This programme was not made public but sponsored migration is now acknowledged resulting in Bangladeshi Muslims making up 1/3 of the CHT population.
Al-Rabita, a Saudi government funded NGO, is the main Islamic missionary organisation rooted in Wahhbism which is active in the region, backed by the military, it is entrusted with the Islamisation of the region. In 1986, within a period of eight months 54 Buddhist temples have been destroyed and 22 Hindu temples were burnt down by the Bangladesh military. Since 1980s through 1990s there have been 13 major massacres all targeting Jummas. That is because the Chittagong Hill Tracts were once under Burma's topography until Britain decided to change that to its advantage under calculated annexations. Fears have foundations.
Similar historical "accidents" created by the British are many.
It was the British that brought Muslims as labor from India (Bangladesh) to Burma and it was on this ground that the Burmese deny citizenship to Rohingyas who cannot show ancestry before 1823 as there were no reference to Rohingyas in the census. The Rohingyas are linguistically related to the Indo-Aryan peoples of India and Bangladesh (as opposed to the mainly Sino-Tibetan languages of Burma).
Moreover, the term Rohingyas cannot be found in any historical source in any language before the 1950s. The 500,000 Muslims in Burma in 1921 more than half were Indian Muslims. The Indian incursions to Burma were all encouraged by Britain with the purpose intent of creating discord. Riots did result in 1930 because British firms were employing Indians in Burma. Then in 1938 still under British rule was the anti-Muslim riots because of the favoritism which led to a campaign called Burma for Burmese Only. Now the argument is – if the British brought these Rohingyas into Burma to create dissent it is Britain that must provide citizenship to all these Rohingyas in Britain for making their life hell as well as for Burma too. It is time Britain owned up to all its dirty tricks through centuries of manipulations. Why do the mainstream media and international human rights organizations refrain from making these realities known?
A hallmark of British rule throughout its colonies was selective economic prosperity that has inculcated a breed of colonial servants ever ready to function as sepoys (servants of a foreign occupier working against indigenous people). There are many citizens of post-independent colonies particularly in the Indian sub – continent who mentally prefer to live under white rule still and explains why they are directly and indirectly involved in destabilizing operations promoted and funded by the West, and publicly advocate re- colonization efforts by the latter.
It comes as no surprise that both Western nations and USA based Christian evangelical  organizations continue to supply funds and arms to various ethnic groups e.g. Karen tribes and Middle Eastern oil rich nations e.g. Saudi Arabia, support Rohingya Muslims in Arakan State in a variety of ways making these nations virtually ungovernable. Just like how CIA funds the American Society for a Free Asia that gives arms, military training, financial assistance and even air support to Tibet dissidents and training in the US. Can we blame China's caution when declassified US documents reveal that millions of US public funds have been given to Dalai Lama personally through the National Endowment for Democracy (NED). Similarly, Burma's opposition is supported through the US embassy in Yangon and assistance given through the Centre for Applied Non-Violence Action and Strategies that prides itself in overthrowing popular independent governments of non – aligned states.
Burma can pride itself as the only nation that refused to be subservient and servile to its colonial master when it refused to become a member of the British Commonwealth in 1947 as well as refuse economic handouts by World Bank – the response to this was to use the international media to subject Burma to a dirty game of denigration, shaming and demonizing the country's leaders and depicting nothing but brutality and the marketing of the slogan "democracy" – we saw the democracy that the West gave Iraq, Libya, Kosovo and Egypt! The angst against Aung San Suu Kyi is her proximity and close relations with the British and other former colonial countries, including USA, and her image as an embodiment of unashamed subservience to foreign corporate commands when Burma has been battling to be the master of its own country. When President Obama made his first overseas trip to Burma and called Aung San Suu Kyi his "personal hero" there is little left for others to imagine where Burma will head and in which direction, and it is unlikely to be any different to India under Sonia Gandhi, the uncrowned (Italian born) empress of India.
It is amidst these controversies that speculation has been raised by the BBC investigation itself as to the complicity of Britain in the murder of Gen. Aung San, father of Aung San Suu Kyi in view of the close links between the convicted assassins, the chief Conspirator U Saw (leading Burmese politician and protégé of British colonial authorities), and British officials who engineered a raid on the Burmese Army Ordnance Depot in Rangoon, and then handed over the weapons stolen i.e. Sten Guns and ammunition, to the would be assassins. This has been established by research conducted by BBC on declassified information released by the British Government.  How many other conspiracy theories are there involving the West in the deaths of Third World leaders – this means the killers are still at large or have died without being held to account for their crimes and an International Tribunal on Truth and Justice must be established to unearth the evidence and reveal the truth.
http://www.youtube.com/playlist?list=PLA808B2DDEBBCFEE7
It is distressing to note of the role of the international news media i.e. Western news agencies and press, and their unabashed agents in the local media scene, being engaged in deliberate distortion, fabrication and slanting  of news stories and incidents taking place in third world countries with a view to advancing the interests of Western imperial agendas. This gives a totally wrong picture to the readers and creates further tensions amongst communities.
Not many people are actually aware that Rohingyas are originally from Bangladesh and it is the Bangladeshi Government that must take responsibility of them. However, the manner in which the British purposely carried Muslim labor into Burma to change the demographics of the country requires that Britain take sole responsibility. If Rohingyas are unhappy in Burma in view of the Burmese not wishing to accept them as indigenous people, then it is up to the British Government to admit their wrongs, apologise to the Burmese Govt. and people, and then offer Rohingiyas scope for immigration to the UK.
Far above all these remedies what is long overdue is the need for an International Truth Commission that would bring to light all of the dirty tricks and calculated manipulations committed in British colonies by the British East India Company and later by the British Colonial authorities and to finally award redress and compensation including an apology for the atrocities that resulted and continue to take place as a result.
In the current context, Sri Lanka as a fellow Theravada Buddhist nation needs to stand by Burma together hand in hand in its hour of need and must give leadership to rally all other Buddhist nations and Buddhist communities to offer their support for a nation that is soon targeted for either regime change or balkanization in view of Burma's border links to China. The collapse of Buddhist Burma may trigger a domino effect in what is left of the remaining Buddhist nations in Asia.
In times of trouble not long ago, Sri Lanka was in need of friends and we knew the difficulties that friends had to come to our aid – we should not cower any longer.


5 Responses to "The Buddhist world must rally around Burma (Myanmar)"

  1. Lorenzo Says:
    May 6th, 2013 at 4:07 pm Absolutely! SL and Burma MUST stick together.
    There are total BS lies spread by western media that Buddhists attack Muslims in Burma. This is similar to total BS lies about BBS attacking Muslims in SL!! These LIES are created by US-Wahab AXIS of evil.
    NO MATTER WHAT BURMA does to protect its Buddhist identity, SL MUST support it. However, in 2009 Burma govt. atatcked monks which should be CONDEMNED.
  2. hela patriot Says:
    May 6th, 2013 at 4:37 pm The Buddhists not only in burma but the whole of Asia must unite. There is a muslim problem in Sri Lanka, burma,,bdesh. thailand etc all instigated and funded from the middle east.
  3. Senevirath Says:
    May 6th, 2013 at 5:08 pm Tamil nadu sent their tamil people to sri lanka . Bangladesh sent their muslims to Burma
    Both countries are trying to save buddhist culture from enemies
  4. Sunil Vijayapala Says:
    May 6th, 2013 at 9:14 pm I cannot see why so called Buddhist countries, sri lanka, burma, thailand, cambodia, laos, japan, china, korea cannot come together and form an alliance military wise. this will be a formidable one. the lacking thing is to find a leader in any one of these countries who can pursue this. funny thing is every country is still influenced by the anglo saxon ungulate, who controls the united nations, whether we expect this fact or not, its true. this bastard still call the cards and see that these alliances do not materialize.
  5. Fran Diaz Says:
    May 7th, 2013 at 6:02 am One wonders whether the now subtle British 'Divide & Rule' continues, although somewhat diluted, via the Commonwealth ? Take Canada's NDP stance on Sri Lanka re the CHOGM in Colombo.
    Sri Lanka, India & USA were all held as colonies by the British. A once reluctant USA was forced to enter WW I by the British via extra explosions on board the British ship 'Lucetania" filled with American millionaires when the ship was fired upon by Germans in Ireland. This luxury ship sank in a mere 8-14 minutes or so, killing most on board ! And that was how America entered WW I. Never underestimate the British for strategy !
    Once more the British are entering Sri Lanka as invitees of the Lanka Govt. for the Commonwealth meeting. I suppose we cannot stay 'on guard' forever and forge genuine friendship with past colonists. But what kind of future friends will the British prove to be for us of Lanka ?
    We find it curious that it is the BBC that is unearthing what happened to Aung San's father ….. One hopes these are signs of genuine British regret of past actions (?) Or it may be that Britain wants a cleared deck to land in Burma.
    I am eternally grateful to the British for the English language, excellent Administrative methods, and Marmite ! And Lankans ought to know that they are dealing with the best strategist on earth for geopolitics.

Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.


Disclaimer: The comments contained within this website are personal reflection only and do not necessarily reflect the views of the LankaWeb. LankaWeb.com offers the contents of this website without charge, but does not necessarily endorse the views and opinions expressed within. Neither the LankaWeb nor the individual authors of any material on this Web site accept responsibility for any loss or damage, however caused (including through negligence), which you may directly or indirectly suffer arising out of your use of or reliance on information contained on or accessed through this Web site. All views and opinions presented in this article are solely those of the surfer and do not necessarily represent those of LankaWeb.com.

This entry was posted on Monday, May 6th, 2013. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can skip to the end and leave a response.





--
http://www.burmaburo.blogspot.com

ဖတ္သင့္တဲ ့ေဆာင္းပါးေလးပါ။


ဘာသာ ၂ခုု ၊ လူမ်ဳိး ၂ ခုု ရဲ့ ၾကားက ကြာဟခ်က္ေတြ အမ်ားၾကီးပဲ
မိုုးမခအေထာက္ေတာ္ ၀၀၃၊ ေမ ၂၊ ၂၀၁၃
            ဧျပီလကုုန္မွာ ရခိုုင္ျပည္နယ္ ပဋိပကၡနဲ႔ပတ္သက္ျပီး စုုံစမ္းေရးေကာ္မရွင္ကရဲ့ အစီရင္ခံစာ ထြက္လာပါတယ္။ မည္သိုု႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ ဘာသာ ၂ ခုုၾကား၊ လူမ်ဳိး ၂ စုုၾကားက ပဋိပကၡေတြ၊ ျပႆနာေတြ၊ အရင္းခံအေၾကာင္းေတြ၊ ေတာက္ေလာင္ေနဆဲ မီးေတြအေၾကာင္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း စာနဲ႔ ေပနဲ႔ မွတ္တမ္းနဲ႔ သိရတယ္။ ျပႆနာတခုုကိုု ေျဖရွင္းဖိုု႔အတြက္ အရင္ဆုုံး လိုုအပ္ခ်က္က ျပႆနာရွိတယ္ဆိုုတာကိုု ၀န္ခံလိုုက္ဖိုု႔ ျဖစ္တယ္ဆိုုတဲ့ စကားနဲ႔အညီ ဒီအစီရင္ခံစာဟာ ျမန္မာျပည္မွာ ဒီျပႆနာရွိတယ္ဆိုုတာကိုု ၀န္ခံလိုုက္တာ၊ ေဖာ္ထုုတ္လိုုက္တာ၊ ႏိုုင္ငံေတာ္အဆင့္ အစုုိးရအပါအ၀င္ လူမႈအဖြဲ႔အစည္း၊ အတိုုက္အခံအင္အားေတြ အပါအ၀င္က အတူတကြ အတည္ျပဳလိုုက္တဲ့ အဆင့္အျဖစ္ ၾကိဳဆိုုရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
            "မင္းတိုု႔ တုုိင္းျပည္မွာ ဗုုဒၶဘာသာနဲ႔ အစၥလာန္ေတြၾကားမွာ၊ ရခုုိုုင္ေတြနဲ႔ ဘဂၤ ါလီေတြၾကားမွာ ျပႆနာေတြ ရွိေနသလား၊ ျဖစ္ေနသလား လိုု႔ ေမးလာရင္ ဟုုတ္တယ္ဗ်၊ ရွိတယ္၊ ျဖစ္ေနတယ္။ အစုုိးရကေကာ၊ အတုုိက္အခံေတြကပါ ၀န္ခံထားတယ္လိုု႔ ေျပာလိုုက္ႏိုုင္တဲ့ အဆင့္ကိုု ေရာက္သြားတယ္။"
            အဲသည္မွာ ႏိုုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ မရွိပါဘူးလိုု႔ မ်က္စိမွိတ္ျငင္းေနတဲ့ အစုုိးရ၊ မင္းမဲ့စရိုုက္ေတြမိုု႔လိုု႔ လက္နက္နဲ႔ ႏွိမ္နင္းရတာပါလိုု႔ ဆင္ေျခေပးတဲ့ အစုုိးရအဆက္ဆက္ဟာ ရခုုိင္ျပည္နယ္နဲ႔ ဘဂၤလားျပည္နယ္စပ္က ဘာသာျခားလူမ်ဳိးစုုတစုုနဲ႔ ေဒသခံတုုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးေတြၾကားက ျပႆနာေတြ၊ အျငင္းပြားမႈေတြ၊ သမိုုင္းေတာက္ေလ်ာက္ အေရးကိစၥေတြကိုု စစ္တပ္နည္း စစ္တပ္ဟန္နဲ႔ ကိုုင္တြယ္ေနခဲ့ရာကေန  ခုုခ်ိန္မွာ အဲသည္အေမွာင္ရိပ္ေအာက္က ထြက္လာတာကိုုေတာ့ ခ်ီးက်ဳးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုုမွ မဟုုတ္ရင္ ရခုုိင္ျပည္နယ္၊ ဘဂၤလားနယ္စပ္က လူမ်ဳိးစုုတစုုရဲ့ အေရးကေနျပီး ျမန္မာျပည္အႏွံ႔က ဘာသာမတူသူေတြၾကားက အေရးတခုုအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းလဲလာေနတာကိုု လက္ပိုုက္ၾကည့္ေနခဲ့ရင္ ေနာင္မွာ ျမန္မာျပည္တျပည္လုုံး မီးေလာင္တိုုက္ေတြ သြင္းကုုန္ၾကမွာကိုု ၾကိဳတင္ကာကြယ္ဖိုု႔ အခြင့္အေရးရၾကတယ္လိုု႔ ျမင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
            အာဏာရွင္ အစုုိးရအဆက္ဆက္နဲ႔ ႏိုုင္ငံေရးသမားေတြအပါအ၀င္ လက္နက္ကိုုင္အာဏာပိုုင္ေတြက နယ္စပ္ေဒသက ေျပာင္းေရႊ႔အေျခခ်လာသူ လူမ်ဳိးစုုေတြနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ တရားဥပေဒစိုုးမိုုးမႈ မရွိဘူး၊ ေဒသခံ တုုိင္းရင္းသားေတြကိုုယ္တိုုင္မွာလည္း တရားဥပေဒရဲ့ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မႈမရခဲ့ၾကလိုု႔ သူတိုု႔နည္း သူတိုု႔ဟန္နဲ႔ အသက္ေမြးခဲ့ၾကရတယ္။ ဒါေတြကေနျပီး ဘာသာေရး၊ လူမ်ဳိးေရး အစြဲၾကီးမႈေတြ၊ တင္းမာမႈေတြက ေရွ႔တန္းေရာက္လာျပီးေတာ့ ျမန္မာျပည္အႏွံ႔အထိကိုု ဘာသာ ၂ ခုုၾကားမွာ သေဘာထားေတြ ကြာဟတာ၊ သံသယေတြ ျဖစ္ေပၚလာတာကိုု အတိအလင္း လက္ခံၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
            ဘယ္လိုုမ်ဳိး ကြာဟခ်က္ေတြ ရွိေနသလဲ။
            ျမန္မာျပည္မွာ ဗုုဒၶဘာသာ၀င္ေတြမွာ ၉၆၉  လႈပ္ရွားမႈေတြ ျဖစ္လာတယ္။ အစၥလာန္ဘာသာ၀င္ေတြကလည္း ျပည္တြင္းကေန ျပည္ပအထိကိုု သူတိုု႔ေတြရဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ ဘေဘာထားေတြကိုု ထုုတ္ေဖာ္ျဖန္႔ခ်ိလာၾကတယ္။ ႏိုုင္ငံေရး၊ လူမႈေရး၊ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကိုုလည္း တဖက္နဲ႔ တဖက္ ပုုတ္ခတ္စြပ္စြဲတာေတြ ျပစ္တင္တာေတြအထိ ျဖစ္လာတယ္။ ဘယ္လိုုပဲျဖစ္ျဖစ္ အစြန္းေရာက္ဖိုု႔ အၾကမ္းဖက္ဖိုု႔ တိုုက္ခိုုက္ ဖ်က္ဆီးဖိုု႔ ေသြးထိုုးလႈံေဆာ္သူေတြ အစုုအဖြဲ႔ေတြကလည္း ေနရာအႏွံ႔မွာ ေပၚထြန္းလာတယ္။ အားလုုံးေသာ ျပည္သူေတြအကုုန္လုုံးဟာ တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းမႈမရွိတဲ့ က်ီးလန္႔စာစားအေျခအေနမ်ဳိးကိုု ရင္ဆိုုင္ေနတယ္။
            ဥပမာတခုုအေနနဲ႔ ၈၈ မ်ဳးိဆက္ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္တဲ့ ကိုုျမေအးနဲ႔ အဖြဲ႔ကေန အစၥလာန္ဘာသာ၀င္အခ်ဳိ႔နဲ႔ မႏၱေလးမွာ ေဆြးေႏြးၾကတဲ့အေၾကာင္း ေဖ့စ္ဘြတ္က မိတ္ေဆြတဦးရဲ့ စာမ်က္ႏွာမွာ တင္ဆက္ထားတာကိုု ဖတ္ရတာကိုု တင္ျပလိုုပါတယ္။ ရက္စြဲကေတာ့ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၁၊ ၂၀၁၃ လိုု႔ ဆိုုပါတယ္။
            ကိုုျမေအးတိုု႔ဖက္က ဗုုဒၶဘာသာနဲ႔ အစၥလာန္ဘာသာေတြအၾကား အထင္အျမင္လြဲမႈေတြကိုု ေျဖေဖ်ာက္ေစဖိုု႔ ဘာေတြလုုပ္ရင္ေကာင္းမလဲဆိုုျပီး သေဘာထားေတြ တင္ျပခဲ့ၾကတယ္လိုု႔ ဆိုုပါတယ္။ ကိုုျမေအးနဲ႔ အဖြဲ႔က ေျပာတဲ့ ၁ ခ်က္ကေတာ့ ဗလီေတြမွာ ေျမေအာက္ခန္းေတြ၊ စစ္စခန္းေတြလိုု ေဆာက္မထားဘူးဆိုုတာ ေျဖရွင္းေပးပါလိုု႔ ေျပာတယ္။ တဖက္က ဘာျပန္ေျပာသလဲဆိုုေတာ့ ေဆာက္လုုပ္ေရးအလုုပ္သမားေတြ၊ အစုုိးရ၀န္ထမ္းေတြနဲ႔ ရဲေတြက ဗလီထဲ ဘာမွ မရွိဘူးဆိုုတာ သိၾကပါတယ္တဲ့။ မဟုုတ္မမွန္ စြပ္စြဲတာေတြကိုု အေရးလုုပ္ျပီး ျပန္ေျဖရွင္းစရာ မလိုုဘူးလိုု႔ ျပန္ေျဖထားပါတယ္။
            ေနာက္ ၁ ခ်က္ကေတာ့ အစၥလာန္ဘာသာ၀င္မ်ား ေခါင္းျမီးျခဳံျခင္း၊ အက်ီရွည္၀တ္ျခင္း၊ မုုတ္ဆိပ္ထားျခင္းေတြဟာ ျမန္မာမ်ား ၀တ္စားပုုံနဲ႔ ကြဲေနတယ္၊ ဗုုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအေနနဲ႔ စိတ္တိုုင္းမက်စရာ၊ အထင္လြဲစရာျဖစ္ေနလိုု႔ ျမန္မာလိုုပဲ ၀တ္စားသင့္တယ္လိုု႔ တင္ျပသြားတယ္လိုု႔ ဆိုုပါတယ္။
            အဲသည္မွာ အျခားတဖက္ကလည္း ဒါကိုု ျငင္းပယ္ပါတယ္။ ျပန္လွန္ေျပာဆိုုသူကေတာ့ အစၥလာန္ဘာသာ၀င္ ပညာရွင္ မြဖ္သီအြမ္မာရ္လိုု႔ ေရးထားပါတယ္။
            "ကြန္ေတာ္တို့ အစလာမ္ဘာသာမွာ သီးျခားဝတ္စံုဆိုတာ မရွိပါဘူး-သီးျခားဝတ္စားရမယ္လို့ သတ္မွတ္ထားတာ လဲ မရွိပါဘူးသို့ေသာ္လဲ ကြန္ေတာ္တို့ဟာ ကြန္ေတာ္တို့သာသနာရဲ့ ဦးစီးေရွ့ေဆာင္ မဟာတမန္ေတာ္ျမတ္ကို ခ်စ္ခင္မ ေလးစားမ ကည္ညိုမေတြေကာင့္ မဟာတမန္ေတာ္ရဲ့ ဝတ္စားဆင္ယင္ပံုကို အတုခုိုး ဝတ္ဆင္ကပါတယ္။ တရားေတာ္က သတ္မွတ္ျပဌာန္းခ်က္အရ မုတ္ဆိပ္ထားကပါတယ္။ ဒီအက်ီရွည္ဟာ အိယအမ်ိးသားေတြ ဝတ္တဲ့ပံုစံနဲ႔သာ တစ္ထပ္ထဲတူေန တာ မဟုတ္ပါဘူး-ေရွးေဟာင္းတရုတ္လူမ်ိးမ်ား ဝတ္ဆင္ေလ့ရွိကတဲ့ အက်ီနဲ့လဲတူပါတယ္- ဒီအက်ီဟာ မဝတ္မေနရ ျပဌာန္းခ်က္မဟုတ္ဘဲ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကေပးအပ္ထားတဲ့ လြတ္လပ္မအရ ကြန္ေတာ္တို့ ဝတ္ဆင္ကတာ မွန္ေပမဲ့- ကြန္ေတာ္တခုေမးလိုပါတယ္လူမ်ားစုနဲ႔ ေျပေျပလည္လည္ရွိဖို့အတြက္-ျပသနာရွာေနတာေတြစြတ္စြဲေျပာဆိုေနတာေတြရန္ရွာေနတာေတြ ပီးသြားမယ္ဆိုရင္ ဒီအက်ီေတြ ကြန္ေတာ္တို့ စြန့္လတ္ပစ္လိုက္ပါ့မယ္ အစိုးရက အက်ီရွည္မဝတ္ရလို့ အမိန့္ေပးလိုက္ပါိုင္ငံေတာ္ကို အုပ္ခ်ပ္ေနတဲ့အစိုးရရဲ့ အမိန့္ကိုနာခံဖို႔ က ကြန္ေတာ္တို့ သာသနာကသြန္သင္ထား ပီးသားျဖစ္ပါတယ္" လိုု႔ ေျဖလုုိက္တယ္လိုု႔ ဆိုုပါတယ္။ ဆိုုေတာ့ သူ႔စကားမွာက အစုုိးရက အမိန္႔ေပးမွသာ နာခံမယ္၊ သာမန္လူေတြၾကားထဲက ေဆြးေႏြးမႈေတြကိုေတာ့ ေမးခြန္းေတြနဲ႔ တုုန္႔ျပန္ထားတာကိုု ေတြ႔ရပါတယ္။ လူအမ်ားနဲ႔ ေျပလည္ဖိုု႔ လိုုက္ေလ်ာေပးရင္ေကာ ျပႆနာက ျပီးသြားမွာလားဆိုုတဲ့ ေမးခြန္းက စိတ္၀င္စားစရာပါ။
            ေနာက္ဆက္လက္ျပီး တဖက္ကထုုတ္ျပတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းကလည္း စိတ္၀င္စားစရာပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ စစ္အစုုိးရက ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဖိႏွိပ္ထားတယ္။ ဘာသာေရးကိုုလည္း အထူးႏွိပ္ကြပ္တယ္။ အစၥလာန္ဘာသာ၀င္ေတြအေပၚ အထူးဆိုုးတယ္။ ၈၈ အေရးေတာ္ပုုံၾကီးမွာ စစ္အစုုိးရကိုု ဘာသာေပါင္းစံုု၊ လူမ်ဳိးေပါင္းစုုံက ေတာ္လွန္ခဲ့ၾကတယ္။ သိုု႔ေသာ္လည္း စစ္တပ္က အျပင္းအထန္ ႏွိပ္ကြပ္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေတာ္လွန္ေရးကိုု တိုုက္ရိုုက္မလုုပ္ႏိုုင္သူေတြက ဘာသာေရးကိုု ပိုုမိုုလိုုက္စားလာၾကတယ္။ အစၥလာန္ဘာသာ၀င္ေတြဟာ အက်ီအရွည္၀တ္ျပီး မုုတ္ဆိပ္အရွည္ထားလာတယ္။ ဒါဟာ စစ္အစုုိးဆန္႔က်င္ေရးစိတ္အရင္းခံျဖစ္တယ္။ ဒါကိုု ဒီဖက္ေခတ္မွာ အျမင္ေတြေစာင္းျပီး အျပစ္တင္တာဟာ ၀မ္းနည္းစရာပဲလိုု႔ အစၥလာန္ဘာသာ၀င္ဖက္က တုုန္႔ျပန္ထားပါတယ္။
            အဲသည္မွာ သူတိုု႔ကေန ထုုတ္ျပတဲ့ ဥပမာျဖစ္ရပ္တခုုကေတာ့ စိတ္၀င္စားစရာပါ။
စစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ တိုက္ပံုအက်ီဝတ္တဲ့ ျမန္မာလိုေနတဲ့ အစလာမ္ဘာသာေရးအဖြဲ့ အစည္းေတြ ဘာလပ္ရွားမမွ ခြင့္မျပခဲ့ဘူး။အ့ံသစရာေကာင္းတာက အက်ီရွည္ဝတ္ပီး မုတ္ဆိပ္ထားပီး ႈပ္ရွားတဲ့ အဖြဲ့အစည္းကိုေတာ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြအမ်ားကီးေပးခဲ့တာ ထင္ထင္ရွားရွားေတြခဲ့ရတယ္။
တိတိက်က်ေျပာရရင္ "တဗလိဂ္" လို႔ ေခတဲ့ အပတ္စဥ္-လစဥ္-ွစ္စဥ္ ခရီးထြက္ပီး သာသနာေရးက်င့္ကံတဲ့ အဖြဲ႔ကို အထူးအခြင့္အေရးေတြေပးခဲ့တယ္လိုု႔ ဆိုုထားပါတယ္။ သူတိုု႔ေတြက သာမန္လူေတြထက္ အခြင့္ထူးခံရတာေတြကိုု အေၾကာင္းျပျပီး အမ်ဳိးသားေရးျပင္းထန္သူေတြက ကုုလားေတြကိုု မုုန္းတီးေအာင္ လႈံေဆာ္မႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာေစတယ္လိုု႔ သူက မွတ္ခ်က္ေပးထားပါတယ္။ အဲသည္မွာ ထိုုအဖြဲ႔၀င္ေတြကလည္း ငါတိုု႔လမ္းစဥ္မွန္လိုု႔ စစ္အစုုိးရက ခြင့္ျပဳတယ္ဆိုုျပီး စိတ္ေတြ၀င္ကုုန္တယ္လိုု႔ ဆိုုပါတယ္။ ဒါဟာ စစ္အုုပ္စုု ျမန္မာေတြကိုု အိမ္ၾကက္ခ်င္း အိုုးမည္းသုုတ္ တိုုက္တာပဲလိုု႔ သူက သုုံးသပ္ျပပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခုုျပႆနာေတြဟာ ေခတ္ရဲ့ ျပႆနာေတြပါ။ အခုုအခ်ိန္မွာ ပြင့္လင္းလြတ္လပ္မႈ အမွန္တကယ္ရခဲ့ရင္ လြဲမွားေနတာေတြ ေပ်ာက္ျပီး ပုုံမွန္ျပန္ျဖစ္သြားမယ္လိုု႔ ယူဆေၾကာင္း ေျပာထားပါတယ္။ ဒီအတြက္ အစၥလာန္အဖြဲ႔ၾကီးေတြနဲ႔ တဗလိဂ္က တာ၀န္ရွိသူေတြကိုုယ္တိုုင္ ေျဖရွင္းတာက ေကာင္းပါလိမ့္မယ္လုုိ႔ သူက အၾကံေပးလိုုက္ပါတယ္။
ေနာက္ ကိုုျမေအးတိုု႔ဖက္က တင္ျပတဲ့ အခ်က္တခုုကေတာ့ ဗလီေတြကေန ျမန္မာဗုုဒၶဘာသာ၀င္ေတြကိုု လက္ထပ္ဖိုု႔ ေဆာ္ၾသေနတယ္လိုု႔ သတင္းေတြ ထြက္ေနတာ၊ ေထာက္ပံ့မႈေတြလုုပ္တယ္ ဆိုုတာေတြဟာ မဟုုတ္မမွန္ေၾကာင္း ေျဖရွင္းေပးေစလိုုတယ္လိုု႔ ပါ၀င္ပါတယ္။ အစၥလာန္ဘာသာ၀င္ ျပန္လွန္ေဆြးေႏြးသူေတြဖက္က လက္မခံပါဘူး။ သူမ်ားအျပစ္တင္တိုုင္း လိုုက္ရွင္းရမယ္ဆိုုရင္ ျပီးေတာ့မွာ မဟုုတ္ဘူးဆိုုျပီး ပယ္ခ်လိုုက္ပါတယ္။ အၾကိမ္ၾကိမ္ ရွင္းဖူးပါတယ္လိုု႔ သူက တုုန္႔ျပန္ပါတယ္။
ကိုုျမေအးတိုု႔ဖက္က ၂ ဖက္ေသာ ဘာသာ၀င္ေတြ အတူတူပူးေပါင္းျပီး ႏိုုင္ငံေတာ္တည္ေဆာက္ေရးမွာ ေဆာင္ရြက္ၾကဖိုု႔ တိုုက္တြန္းသြားတယ္၊ ဘာသာေပါင္းစုုံ ခ်စ္ၾကည္ေရးလုုပ္ငန္းမ်ားလုုပ္ေဆာင္ၾကဖိုု႔ မွာၾကားသြားတယ္လိုု႔ ေရးထားပါတယ္။ အဲသည္မွာ တဖက္က ျပန္ေျပာထားတာကေတာ့ ျပႆနာကိုု မီးထြန္းရွာေနတာက လူနည္းစုုျဖစ္တယ္။ က်ေနာ္တိုု႔ မႏၱေလးမွာ အစလာန္ကို ဘက္ေပါင္းစံုကေန ျပသနာရွာေနတဲ့ ဆရာေတာ္ တစ္ပါးထဲရွိလို့သာေပါ့မ်ားမ်ားမဟုတ္ဘူး-အဲ့ဒီဆရာေတာ္လိုမ်ိ သံုးပါးေလာက္ရွိကည့္လိုက္ -ႏၱေလးမိ ပ်က္သြားတာကာလွပီ လိုု႔ သူက မွတ္ခ်က္ထုုတ္လိုုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္တိုု႔ဖက္က
သေဘာထားေပ်ာ့ေျပာင္းတဲ့ ေထကီးဝါကီး သံဃာေတာ္ကီးမ်ားထံ ခ်ဥ္းကပ္သဝါဒခံပီး ဘာသာေပါင္းစံု ခ်စ္ကည္ရင္းွီးေရးကိုေဆာင္ရြက္ေနသလို အစလာမ္ဘာသာအေပမွာ သေဘာထားတင္းမာပါတယ္ ဆိုတဲ့ ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူ တို့လို ဆရာေတာ္ကီးမ်ားနဲ့လဲ ဘာသာေပါင္းစံုခ်စ္ကည္ေရး- ငိမ္းခ်မ္းေရးေတြ လုပ္ေနပါတယ္လိုု႔ ဆိုလိုုက္ပါတယ္။
ဆိုုေတာ့ အထက္ကေဆြးေႏြးပြဲမွာ တဖက္နဲ႔ တဖက္ ေျပာဆိုုေနၾကတာေတြမွာ တိုုက္ရိုုက္ေျပလည္မႈျဖစ္ေစတဲ့ ေစ့စပ္မႈကိုု မေတြ႔ရဘဲ၊ ၂ဖက္စလုုံးရဲ့ ကြာဟေနတာေတြ၊ အထင္အျမင္လြဲေနတာေတြကိုုပဲ ထုုတ္ေဖာ္တင္ျပခဲ့ၾကတာကိုု ေတြ႔ရပါတယ္။
အဲသည္ရဲ့ အလြတ္သေဘာေဆာင္တဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ တဖက္ကေတာင္းဆိုုတာကေတာ့ ဗုုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ hate speechေတြ ၀ါဒမျဖန္႔ပါနဲ႔လိုု႔ ေတာင္းဆိုုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသည္မွာ အစၥလာန္အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ ေဖေဖာ္၀ါရီလထဲေတြ႔ဆုုံခဲ့တဲ့ ၀န္ၾကီး ဦးေအာင္မင္းနဲ႔ ဦးစိုုးသိန္းတိုု႔က ျပန္လွန္ ေတာင္းဆိုုခဲ့တဲ့အခ်က္ကိုု ထိုုသူက ေကာက္ႏုုတ္ခဲ့ပါတယ္။ ၀န္ၾကီးေတြဖက္ကလည္း အစၥလာန္ဘာသာ၀င္ေတြဖက္ကလည္း love speech ေတြ မ်ားမ်ား ေျပာၾကပါ။ ေျပာခြင့္ရေအာင္ တင္ျပေပးပါ့မယ္လိုု႔ ေျပာသြားေၾကာင္း သူက ေရးထားပါတယ္။
ဆိုုေတာ့ … အထက္ပါ အခ်က္မ်ားအရ ကြာဟေနတဲ့ ၂ ဘာသာ၊ ၂ လူမ်ဳိး စလုုံးက ျခားနားမႈေတြ လြဲမွားမႈေတြကိုု ေစ့စပ္ႏိုုင္ဖိုု႔  ၂ဖက္စလုုံးက စတင္ျပီး လုုပ္ေဆာင္ၾကမွသာ အေျဖေပၚမည္။ ျပႆနာေတြကိုု ရွင္းႏိုုင္လိမ့္မည္ဆိုုတာ ထင္ရွားတယ္လိုု႔ ဆိုုခ်င္ေၾကာင္းပါ။
ျမန္မာျပည္အျပင္ဖက္က ႏိုုင္ငံတကာမွာလည္းပဲ ဘာသာျခားေတြအခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ ျပႆနာေတြ ရွိေၾကာင္းပါ။ အထူးသျဖင့္ အေနာက္အုုပ္စုု ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ လူမ်ားစုုရွိတဲ့ ႏိုုင္ငံေတြနဲ႔ အစၥလာန္ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္ အၾကမ္းဖက္သမားေတြနဲ႔ ေထာက္ခံသူ အစုုအဖြဲ႔ေတြ၊ ႏိုုင္ငံေတြၾကားထဲမွာ ျပႆနာေတြ ရွိပါတယ္။ ျပႆနာကိုု ျပႆနာအျဖစ္ လက္ခံထားတဲ့အတြက္ တိုုင္းျပည္ေတြမွာ ျပဌာန္းထားတဲ့ တရားဥပေဒ၊ လြတ္လပ္ခြင့္ အာမခံမႈ၊ တရားမွ်တမႈ ေဘာင္ထဲကေနပဲ ေျဖရွင္းမႈေတြ ရင္ဆိုုင္မႈေတြ လုုပ္ၾကရပါတယ္။
ဥပမာအားျဖင့္ ျမန္မာျပည္က နယ္ျမိဳ့မွာ ျဖစ္ပြားသလိုု ရာဇ၀တ္မႈ၊ အျငင္းပြားမႈေတြကိုု တရားဥပေဒရႈေထာင့္၊ လုုံျခဳံေရး ဥပေဒစိုုးမိုုးေရး ရႈေထာင့္ကပဲ ရပ္တည္ျပီး ေျဖရွင္းမယ္ဆိုုရင္ လူထုုေတြၾကားထဲက မင္းမဲ့စရိုုက္ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ျဖစ္ပြားစရာမရွိႏိုုင္ပါ။ အာဆီယံႏိုုင္ငံေတြထဲက ဖိလစ္ပုုိင္၊ မေလးရွား၊ အင္ဒိုုနီးရွားႏိုုင္ငံေတြမွာ ဘာသာျခားေတြအခ်င္းခ်င္း အၾကမ္းဖက္တာ၊ သတ္ျဖတ္ၾကတာဟာ တရားဥပေဒစိုုးမိုုးမႈ၊ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မႈေတြကိုု သက္ဆိုုင္ရာ အာဏာပိုုင္ေတြ၊ အစုုိးရေတြက ပ်က္ကြက္လိုု႔ အားနည္းလုုိ႔ ျဖစ္ရတာခ်ည္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သည္ေတာ့ ပဋိကၡနယ္ေျမက လူထုုဟာ ဥပေဒကိုု သူတုုိ႔လက္ထဲမွာ ထည့္ျပီး စီရင္ကုုန္ၾကရတာေၾကာင့္ ေသြးေခ်ာင္းစီးၾကရတာျဖစ္ပါတယ္။
အေရွ႔အလယ္ပိုုင္းက အာရပ္ေႏြဦးမွာ အစၥလာန္ဘာသာ၀င္ေတြနဲ႔ အျခားဘာသာ၀င္ေတြ အတူတူ ပူးေပါင္းျပီး အာဏာရွင္ေတြ၊ အစြန္းေရာက္ေတြ၊ အစြဲအလန္းၾကီးသူေတြကိုု ဆႏၵျပ ျဖဳတ္ခ်ခဲ့ၾကတယ္။ ျဖဳတ္ခ်တာက တပုိုုင္းပဲ။ ေနာက္ပိုုင္းကာလမွာ ဘာသာတူေတြ အခ်င္းခ်င္း၊ ဘာသာျခားေတြအခ်င္းခ်င္း သာတူညီမွ်၊ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ လက္တြဲေနထုုိင္ဖိုု႔၊ ေျဖရွင္းဖိုု႔၊ ထူေထာင္ၾကဖိုု႔ဆိုုတာက အေရးၾကီးတဲ့ အေရးပါတဲ့ က႑နဲ႔ စိန္ေခၚခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ျပႆနာက ၂ ဖက္ၾကားထဲက ကြာဟမႈေတြျဖစ္တယ္လိုု႔ သေဘာမထားဘဲ၊ ျပႆနာက ဟိုုဖက္ကခ်ည္းပဲလိုု႔ တဖက္သတ္ျမင္ေနသမွ် ကာလပတ္လုုံး က်ေနာ္တို႔ ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းႏိုုင္ၾကမွာမဟုုတ္ဘူး။
hate speech ကိုု ၂ ဖက္စလုုံးက ရပ္ပါ။ love speech ကိုု ၂ ဖက္စလံုုးက စပါ။ ၾကားထဲက အဖ်က္သမားေတြ သူတိုု႔လမ္း သူတိုု႔သြားပါလိမ့္မယ္။ သူတိုု႔ေနာက္ေတာ့ လိုုက္မသြားပါနဲ႔။




--
http://www.burmaburo.blogspot.com