ပ်ဥ္းမငုတ္တို
ဖြတ္ထြတ္ရြတ္တြ ၊ ဌက္လင္းဒသို ့
ပ်ဥ္းမငုတ္တို ၊သက္ႀကားအိုသည္
ကုန္းမိုထက္တြင္ ၊တပင္တည္း၊
ခြဆံုအတြင္း ၊သစ္ေခါင္းေဆြးလည္း
အေဖးတက္လာ၊ အိုင္းအမာသို ့
က်ယ္စြာဟက္ပက္၊ ၿခအိမ္ပ်က္၊
ကုန္းမိုကမ္းဘား၊ ေၿမပတ္ႀကားတြင္
စစ္သားခေမာက္၊ ပိန္ေၿခာက္ေၿခာက္လည္း
စစ္ေရာက္စခန္း၊ လက္ၿပညြန္
ထိုပင္ငုတ္တို၊ ပ်ဥ္းမအိုသည္
စစ္ကိုလည္းႀကံဳ ၊ ၿခအံုလည္းၿဖစ္
ဓါးထစ္လည္းခံ၊ ေနလ်ံလည္းတိုက္
ေလၿပင္းခတ္လ်က္၊ မငိုက္ဦးေခါင္း
ေႏြသစ္ေလာင္းေသာ္၊ ရြက္ေဟာင္းညွာေႀကြ
ရြက္သစ္ေဝ၍၊ ေလေၿပထဲတြင္
ငယ္ရုပ္ဆင္သည္
အသင္ေယာက်ၤားေကာင္းတကား။
(၁၁.၁.၁၉၄၉ ႏွစ္ဒုတိယကမာၻစစ္ အၿပီးတြင္ ဆရာမင္းသုဝဏ္ေရးသားသည္ ့ကဗ်ာ)
No comments:
Post a Comment