လူ႔တန္ဖိုး ကင္းမဲ့ျခင္း - ေဆာင္းပါးရွင္-ထိန္လင္း
Posted: 11 Jan 2012 11:12 PM PST
ဒါေပမယ့္ လူနာဟာ အသက္႐ွဴပံု အေနအထားမမွန္ေတာ့တဲ့ အေနအထား ေရာက္ေနတာေတာင္ အူေရာင္ငန္းဖ်ားနဲ႔ ငွက္ဖ်ား ျဖစ္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ မွတ္ခ်က္ ေလာက္သာေပးၿပီး ေအာက္ဆီဂ်င္ေပးျခင္း၊ အစာပိုက္သြင္းျခင္း စတဲ့ ကုသမႈမ်ိဳးေတြကို မေပးခဲ့ပါဘူး။ လူသည္ သက္ရွိသတၱဝါျဖစ္၏။ လူသည္ အမွားအမွန္ အေကာင္းအဆိုးကို ဆင္ျခင္ေဝဖန္ႏိုင္စြမ္းရွိ၏။ ထိုထက္ပို၍ လူသည္ ရည္မွန္းခ်က္ရွိသည့္အတိုင္း လုပ္ေဆာင္ႏိုင္၏။  အထက္ပါအဆိုကို ကမာၻေပၚက လူမ်ားစုႀကီးက လက္ခံပါလိမ့္မယ္။ ကမာၻတဝန္္းလံုးက တညီတညြတ္တည္း ဆံုးျဖတ္လက္ခံထားတဲ့ လူမႈအခြင့္အေရးဆိုင္ရာ ကမာၻ႔အဓိ႒ာန္ျပဳ ေၾကညာစာတမ္းမွာေတာင္ "လူတိုင္း၌ လူ႔ဘဝ အခြင့္အေရး၊ လြတ္လပ္မႈ အခြင့္အေရးႏွင့္ လံုòခံစိတ္ခ်ရမႈ အခြင့္အေရးမ်ားရွိသည္"လို႔ ေဖာ္ျပထားေသးတယ္မဟုတ္လား။ ဒါေပမယ့္ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ သေဘာတူညီိခ်က္ေတြကို အတည္ျပဳခဲ့တဲ့ တခ်ိန္္တည္းမွာပဲ လြတ္လပ္တဲ့ နိုင္ငံျဖစ္လာတဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ခုဟာ လူ႔အခြင့္အေရးေတြကို ယေန႔အခ်ိန္ထိ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ က်ဴးလြန္ေဖာက္ဖ်က္ ေနေပမယ့္ ကမာၻႀကီးက လတ္တေလာ ေျဖရွင္းစရာ အေရးတႀကီး ကိစၥတစ္ခုလို႔ သေဘာ မထားၾကတာကေတာ့ တကယ့္ကုိ ရင္နာစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ အဲဒီႏိုင္ငံကေတာ့ ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲကို အဆံုးသတ္ေပးခဲ့တဲ့ ကမာၻ႔ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ တစ္ေယာက္ ေပၚထြက္ရာ၊ လက္ရွိအခ်ိန္မွာ အက်ယ္ခ်ဳပ္ အထိန္းသိမ္းခံထားရဆဲ ျဖစ္တဲ့ ကမာၻ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ တစ္ဦးတို႔ ေမြးဖြားရာ ျမန္မာနိုင္ငံပဲျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာနိုင္ငံဟာ ကုလသမဂၢ အဖြဲ႔ဝင္နိုင္ငံတစ္ခု ျဖစ္ေပမယ့္ အဖြဲ႔ဝင္ နိုင္ငံမ်ား လိုက္နာက်င့္သံုးရမယ့္ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ား ကို မလိုက္နာတဲ့အျပင္ ႏိုင္ငံသားမ်ားအေပၚ တကယ္တမ္းခြင့္ðပရမယ့္ အေျခခံ အခြင့္အေရး မ်ားကိုလည္း ပိတ္ပင္တားျမစ္ထားပါတယ္။ ႏိုင္ငံေနရာ အႏွ႔ံအျပားမွာလည္း အဓမၼ အႏိုင္က်င့္မႈေတြ ျပည့္ႏွက္လ်က္ရွိပါတယ္။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြမွာ ပါဝင္ရင္း စစ္အုပ္စုကို ဆန္႔က်င္သူမ်ားအေပၚ ဖိႏွိပ္မႈမ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံက အက်ဥ္းေထာင္ ၂ဝ ေက်ာ္မွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကို ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းထားဆဲျဖစ္ၿပီး အဲဒီလို ထိန္းသိမ္းထားသူေတြထဲမွာ အသက္အရြယ္မ်ိဳးစံုနဲ႔ ပညာရွင္မ်ားစြာ ပါဝင္ၿပီး ေသဒဏ္ အစရွိတဲ့ ျပစ္ဒဏ္မ်ိဳးစံု ခ်မွတ္ထားျခင္း ခံေနၾကရပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာက ယဥ္ေက်းတဲ့ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔ မတူဘဲ ထူးျခားတယ္လို႔ ေျပာနိုင္တဲ့ အခ်က္ ကေတာ့ သူတို႔ အားလံုးလိုလိုဟာ ကမာၻ႔လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ ေၾကညာစာတမ္း အပုိဒ္ (၁ဝ)ပါ "အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ တာဝန္ဝတၱရားမ်ားကို အဆံုးအျဖတ္ခံရာတြင္၎၊ ရာဇဝတ္ေၾကာင္း တရားစြဲဆိုျခင္း၌ အဆံုးအျဖတ္ခံရာတြင္၎ လူတိုင္းသည္ လြတ္လပ္၍ ဂတိမလိုက္ေသာ တရား႐ံုးေတာ္၏ လူအမ်ားေရွ႕ေမွာက္တြင္ မွ်တစြာ ၾကားနာစစ္ေဆးျခင္းကို တူညီစြာ ခံစားပိုင္ခြင့္ရွိသည္"ဆိုတဲ့ အခ်က္နဲ႔ လံုးဝ မကိုက္ညီတဲ့ တရား႐ံုးေတြက ထင္သလို ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ျခင္း ခံထားရသူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ သူတို႔ရဲ႕ မ်က္ကြယ္မွာ ျပစ္ဒဏ္စီရင္ျခင္း ခံထားရသူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ သာမန္ျပည္သူတစ္ေယာက္ေတာင္ အေျခခံရပိုင္ခြင့္ေတြ လက္လြတ္ဆံုး႐ႈံးေနရၿပီဆိုေတာ့ ေထာင္က်ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအဖို႔ ဆိုဖြယ္ရာ မရွိေလာက္ေအာင္ ဆိုးဝါးလွတဲ့ ဘဝေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနၾကရပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံက အက်ဥ္းေထာင္ေတြဟာ လူသားခ်င္းစာနာမႈ ကင္းမဲ့လွၿပီး ငရဲတမွ် ေၾကာက္လန္႔စရာ ျဖစ္ပါတယ္။ အက်ဥ္းေထာင္ထဲကို ေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာ အားလံုးမရွိေတာ့ဘဲ အာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ ဥပေဒမဟုတ္တဲ့ အႏိုင္အထက္က်င့္မႈေတြၾကားမွာ က်န္မာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ ကင္းမဲ့ျခင္း၊ ျဖစ္သလိုခ်က္ျပဳတ္ထားတဲ့ အစားအေသာက္၊ မိသားစုနဲ႔ လြယ္လင့္တကူ ဆက္သြယ္ခြင့္မရမႈ စတဲ့အရာေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရင္း ခ်ိဳ႔တဲ့စြာ ေနထိုင္ၾကရပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားဟာလည္း ဒီလိုႏွိပ္စက္မႈေတြကို အံတုရင္း သူတို႔ရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္အတြက္ ရွင္သန္ေနၾကရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲက လူမဆန္မႈေတြဟာ ေတာ္႐ံုစိတ္ဓာတ္ေလာက္နဲ႔ဆိုရင္ တျခားႏွိပ္စက္မႈေတြ မခံစားရဘဲနဲ႔ေတာင္ အသက္ပါ ေသဆံုးသြားနိုင္ပါတယ္။ အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာ အက်ဥ္းခ်ျခင္း ခံထားရတဲ့ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား အေနနဲ႔ အက်ဥ္းေထာင္ထဲကို ေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ လူ႔တန္ဖိုးအားလံုးကို ခဝါခ်လိုက္ရပါေတာ့တယ္။ သူတို႔ဟာ ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုရင္ တိုင္းျပည္ကို ဖ်က္ဆီးသူလို႔ မိႈင္းတိုက္ျခင္းခံထားရတဲ့ အက်ဥ္းေထာင္အာဏာပိုင္ ဝန္ထမ္းေတြရယ္၊ ရာဇဝတ္မႈနဲ႔ အက်ဥ္းခ်ထားျခင္း ခံထားရတဲ့ အက်ဥ္းသားမ်ားရဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေတြရယ္ကို မလြဲမေသြ ခံစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သာမန္ ရာဇဝတ္ အက်ဥ္းသားမ်ားနဲ႔ မတူတဲ့အခ်က္ကေတာ့ ျပင္ပက ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္ေပၚတိုးတက္မႈအေပၚမွာ မူတည္ၿပီး ပိုမိုဖိႏွိပ္ျခင္း ခံရတတ္သလို စစ္ေထာက္လွမ္းမ်ားရဲ႕ အခ်ိန္မေရြး ဝင္ေရာက္ စစ္ေမးျခင္းမ်ားကိုလည္း ခံရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီထက္ ဆိုးတာကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကို တရားမဲ့စြာ ေထာင္ဒဏ္တိုးျမွင့္ျခင္းပါပဲ။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအဖို႔ အက်ဥ္းေထာင္ထဲကို မေရာက္ခင္မွာ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားရဲ့ နည္းမ်ိဳးစံု ညွဥ္းဆဲမႈမ်ားကို ခံစားခဲ့ၾကရပါတယ္။ တခ်ိဳ႔သူေတြဆိုရင္ အဲဒီစစ္ေဆးေရးစခန္းမ်ားမွာတင္ အသက္ဆံုးပါး ခဲ့ၾကရရွာပါတယ္။ ဒီအဆင့္ကို ျဖတ္ေက်ာ္လာခဲ့တဲ့ သူေတြမွာလည္း စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔မႈေတြရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာျပႆနာေတြ အနည္းနဲ႔အမ်ား ကပ္ၿငိလာၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအခ်ိဳ႕ဟာ စိတ္ေရာဂါေဝဒနာသည္ေတြ ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။ ရာဇဝတ္က်ဴးလြန္လို႔ အက်ဥ္းက်တာ မဟုတ္တဲ့ အက်ဥ္းသားမ်ားအေနနဲ႔ အျပစ္မရွိဘဲ အနိုင္က်င့္ခံၾကရၿပီး ကိုယ္မွန္တယ္ထင္ရာ ေျပာခြင့္မရွိ၊ ကိုယ့္ရပိုင္ခြင့္ အခြင့္အေရးကို ေတာင္းပိုင္ခြင့္ မရွိ္တဲ့ အေနအထားမ်ိဳးနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ အက်ဥ္းစံဘဝကို ျဖတ္သန္းၾကရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ႕ ေန႔စဥ္ဘဝကို စိတ္ေရာ ကိုယ္ပါ အဖိႏွိပ္ခံထားရတဲ့ ဘဝလို႔ ေျပာနိုင္ပါတယ္။ ေသဒဏ္ေပးထားျခင္း ခံထားရသူေတြ၊ ၃၆ ႏွစ္၊ ၄၅ ႏွစ္ စသျဖင့္ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္မ်ား ခ်မွတ္ထားျခင္း ခံေနရသူမ်ားအေနနဲ႔ ဘယ္လိုဖိစီးမႈေတြ ခံစားၾကရမယ္ဆိုတာ စိတ္ကူးထဲမွာ ေတြးၾကည့္႐ံုနဲ႔ ကိုုယ္ခ်င္းစာနိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ျမန္မာနိုင္ငံက ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအေနနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးေတြ ဘယ္လို ဆံုးပါးေနတယ္၊ လူသားခ်င္းစာနာမႈ ကင္းမဲ့လွတဲ့ အုပ္စိုးသူ လူရမ္းကားေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနၾကရတယ္ဆိုတာကို သာဓက တစ္ခုနဲ႔ သက္ေသျပလိုပါတယ္။ အဲဒီ ဥပမာကေတာ့ တရားလက္မဲ့ျပဳက်င့္မႈမ်ားေအာက္မွာ မေသသင့္ဘဲ ေသဆံုးခဲ့ရတဲ့ လူတစ္ေယာက္အေၾကာင္းပါပဲ။ သူကေတာ့ ယခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၂ ရက္ေန႔က သာယာဝတီ အက်ဥ္းေထာင္အတြင္း အသက္ဆံုးပါးခဲ့ရတဲ့ ကိုစည္သူ (ခ) ကိုရဲႏိုင္ ရဲ႕ ရင္နင့္စရာ အျဖစ္အပ်က္ပါ။ သူ႔ရဲ႕ ေၾကကြဲစရာ အျဖစ္အပ်က္ကို ၾကည့္လိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ ျမန္မာႏိုင္ငံက ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ အေနအထားကို ေတြးၾကည့္ ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ကိုစည္သူက ကြယ္လြန္ခ်ိန္မွာ အသက္ ၃၅ ႏွစ္ပဲ ရွိေသးတယ္. ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္က လူရြယ္တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အေရးေတာ္ပံုကာလက ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ (ၾကည့္ျမင္တိုင္နယ္ေျမ) မွာ ပညာသင္ယူေနတဲ့ သတၱေဗဒ ဒုတိယႏွစ္ ေက်ာင္းသား တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ အေရးအခင္းကာလ တေလွ်ာက္လံုး ျမန္မာနိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈ အစည္းအရံုး (မကဒ)ရဲ႕ ဗဟုိစည္းရံုးေရး တာဝန္ခံ တစ္ဦးအျဖစ္နဲ႔ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ ခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ကို ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ေမလမွာ အာဏာပိုင္ေတြက ဖမ္းဆီးလိုက္ၿပီး အဲဒီႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလမွာ ေထာင္ဒဏ္ ၁၂ ႏွစ္ခ်မွတ္ခဲ့ပါတယ္။ ျပစ္ဒဏ္မခ်ခင္ ၇ လ လံုးလံုး ရန္ကုန္òမိ႔က အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာ ထိန္းသိမ္းထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ကို ျပစ္ဒဏ္ တစံုတရာ မခ်မွတ္ဘဲ ႏွစ္ဝက္ေက်ာ္ေလာက္ ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ခဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ကို ၾကည့္လိုက္ရင္ ျမန္မာနိုင္ငံသား တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ "မည္သူမွ် ဥပေဒအရ မဟုတ္ေသာ ဖမ္းဆီးျခင္းကို ျဖစ္ေစ၊ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းကိုျဖစ္ေစ၊ ျပည္ႏွင္ျခင္းကို ျဖစ္ေစ မခံေစရ" ဆိုတဲ့ ကမာၻ့ လူ႔အခြင့္အေရး ေၾကညာစာတမ္း အပိုဒ္ (၇) မွာ ပါတဲ့အတိုင္း က်င့္ေဆာင္ျခင္းကို မခံရဘဲ စစ္ေထာက္လွမ္ေရးရဲ႕ ထင္သလို ဖမ္းဆီးျခင္းကို ခံၾကရပါတယ္။ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက နိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူတစ္ဦးကို "ေဆြးေႏြးစရာ ရွိလို႔ ခဏလိုက္ခဲ့ပါ" လို႔ ေျပာလိုက္ၿပီဆိုရင္ အဲဒီစကားလံုးရဲ႕ ေနာက္မွာ အနိမ့္ဆံုးက နာရီေပါင္းမ်ားစြာ စစ္ေဆးေမးျမန္းျခင္းျဖစ္ၿပီး ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ ခ်မွတ္ျခင္းခံရႏိုင္တဲ့အထိ ဆိုးဝါးတဲ့ အေနအထားရွိပါတယ္။ လက္ရွိအုပ္ခ်ဳပ္ေနဆဲျဖစ္တဲ့ စစ္အာဏာပိုင္မ်ားအေနနဲ႔ ဥပေဒကို အလြဲသံုးစားလုပ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားသူမ်ားကို ႏွိပ္ကြပ္တဲ့ေနရာမွာ တခါတရံ မွားယြင္းတဲ့ အမႈေတြကိုပါ စီရင္တတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခ်ိဳ႔ေသာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားဟာ လူမွားၿပီး ျပစ္ဒဏ္စီရင္ထားျခင္းကို ခံၾကရပါတယ္။ ဒါဟာလည္း တကယ္ဆိုးရြားလြန္းတဲ့ လုပ္ရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုအျဖစ္အပ်က္မ်ိဳး ကမာၻမွာ ရွိေနေသးတယ္ဆိုတာ ဂုဏ္ယူစရာ မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါကို ကမာၻ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းႀကီး တစ္ခုလံုးက ဝိုင္းဝန္း တည့္မတ္ဖို႔ အေရးႀကီး ပါတယ္။ ေထာင္ဒဏ္ ၁၂ ႏွစ္ခ်မွတ္ျခင္းခံထားရတဲ့ ကိုစည္သူဟာ ေနာက္ပိုင္း ၁၉၉၂ ခုႏွစ္မွာ စစ္အစိုးရက ၁ဝ ႏွစ္ အထက္ အက်ဥ္းသားအားလံုးကို ၁ဝ ႏွစ္တည္ေစခဲ့တာေၾကာင့္ သူဟာလည္း ၁ဝ ႏွစ္တည္ခဲ့ပါတယ္။ ကိုစည္သူဟာ စတင္ေထာင္က်ခ်ိန္ကေန ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လထိ အင္းစိန္ေထာင္မွာ ေနထိုင္ရၿပီး ေနာက္ပိုင္းကာလ တေလွ်ာက္လံုး ရန္ကုနò္မိ႔နဲ႔ ၇၈ မိုင္ေဝးတဲ့ သာယာဝတီ အက်ဥ္းေထာင္မွာ ေနထိုင္ခဲ့ရပါတယ္။ ကိုယ္ခႏၾၶြာေသးေသးည‡က္ည‡က္သာရွိတဲ့ ကိုစည္သူဟာ တည္တည္တံ့တ့ံေနထိုင္တတ္ၿပီး မထင္မွတ္ေလာက္ေအာင္ စိတ္ဓာတ္ခိုင္မာလွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ အက်ဥ္းေထာင္ ဥပေဒအရ တရားဝင္ ျပန္လႊတ္ေပးရမယ့္ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္ မတ္လ မွာ ျပန္မလႊတ္ေပးဘဲ "ဆန္႔က်င္ဘက္ နိုင္ငံေရးစိတ္ဓာတ္ ျပင္းထန္ေနဆဲျဖစ္သည္" ဆိုတဲ့ ျမန္မာနိုင္ငံ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ဥကၠ႒၊ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီး ဗိုလ္မႈးႀကီး တင္လိႈင္ရဲ႕ မွတ္ခ်က္နဲ႔ ဆက္လက္ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားခဲ့ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ဟာလည္း လူသားခ်င္း စာနာမႈကင္းမဲ့စြာ ðပမူတဲ့ လုပ္ရပ္ပါပဲ။ မိမိရဲ႕ ေဆြမ်ိဳးစု အသိုင္းအဝိုင္း၊ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းမ်ားနဲ႔ ေဝးကြာစြာ ေနထိုင္ရၿပီး အေနအစား၊ က်န္မာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ အရာခပ္သိမ္း ဆိုးဝါးလွတဲ့ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ဆယ္စုႏွစ္ခ်ီေနရတဲ့ သူတစ္ေယာက္အဖို႔ စိတ္ဓာတ္ခြန္အား တစ္ခုတည္းနဲ႔ ႀကံ့ႀကံ့ခံရတာပါ။ ဒီလိုေနထိုင္ျခင္းက ဆက္လက္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ေလာက္စရာ ျပစ္ခ်က္ တစ္ခုျဖစ္မယ္ဆိုရင္ အရာရာကို အ႐ႈံးေပး အညံ့ခံ႐ံုသာ က်န္ပါေတာ့တယ္။ သာယာဝတီေထာင္ဟာ သာယာဝတီၿမိဳ႕နဲ႔ အတန္ငယ္ေဝးၿပီး ငွက္ဖ်ားေရာဂါထူေျပာရာ ပဲခူး႐ိုးမနဲ႔ နီးကပ္စြာတည္ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီေထာင္မွာ အက်ဥ္းက်ေနသူေတြမွာ ငွက္ဖ်ားေရာဂါ ကပ္ၿငိပါလာတတ္စၿမဲပါ။ ဒီအေျခခံေၾကာင့္ပဲ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလမွာ ကိုစည္သူဟာ ငွက္ဖ်ားေရာဂါ အျပင္းအထန္ ျဖစ္ပြားၿပီး အက်ဥ္းေထာင္ အတြင္းက ေဆး႐ံုမွာ တက္ေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။ သူဟာ ငွက္ဖ်ားေရာဂါကတဆင့္ အူေရာင္ငန္းဖ်ားေရာဂါ ကိုပါ ဆက္လက္ခံစားခဲ့ရရွာပါတယ္။ ျမန္မာနိုင္ငံက အေျခခံ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ အေနအထားဟာ òမိ႔ျပေတြမွာေတာင္ အလြန္အမင္း ညံ့ဖ်င္းေနတာမို႔ အက်ဥ္းေထာင္အတြင္းက က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈဟာ တကယ့္ကို မည္ကာမတၱ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုစည္သူအေနနဲ႔ လိုအပ္တဲ့ေဆးဝါးမ်ားကို ကိုယ္ပိုင္ေငြနဲ႔ ဝယ္ယူခဲ့ရပါတယ္။ ဒီလိုဝယ္ယူႏိုင္ဖို႔ေတာင္ မိသားစုနဲ႔ ဆက္သြယ္ရရွိႏိုင္မႈ၊ ေဆးဝါးဝယ္ယူခြင့္ ရရွိဖို႔တို႔အတြက္ ေတာင္းဆိုမႈေတြျပဳလုပ္ခဲ့ရပါတယ္။ အတန္ၾကာ ေဆးဝါးကုသၿပီးလို႔ ေဆး႐ံုက ဆင္းလာခဲ့ရေပမယ့္ ပံုမွန္အေနအထားကို ျပန္လည္မေရာက္ရွိလာဘဲ ငွက္ဖ်ားေရာဂါက ဆက္လက္ဖိစီးခဲ့ပါတယ္။ သူရ့ဲေဝဒနာဟာ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် ပိုဆိုးလာတာမို႔ ၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္ ႏုိဝင္ဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔မွာ ေထာင္တြင္းေဆး႐ံုကို ထပ္မံတက္ခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူရဲ႕ ကိုယ္အပူခ်ိန္က ၁ဝဝ- ၁ဝ၂ ဒီဂရီ ဖာရင္ဟိုက္ ကေန မေလ်ာ့က်ခဲ့ပါဘူး။ ေဝဒနာကို ဆက္တိုက္ခံစားေနရတဲ့ ကိုစည္သူက သူ႔ရဲ႕ ေဝဒနာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဓာတ္ခြဲ စမ္းသပ္မႈကအစ ေသေသခ်ာခ်ာ လုပ္ေပးဖို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ေတာင္းဆိုေတာ့မွ ခ႐ိုင္ အရပ္ဘက္ေဆး႐ံုနဲ႔ တြဲဖက္စမ္းသပ္ခြင့္ ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ဓာတ္မွန္႐ိုက္ျခင္း၊ ေသြးစစ္ျခင္း တို႔ျပဳလုပ္ၿပီးမွ ဒီဇင္ဘာလဆန္းမွာ ေထာင္တြင္း ဆရာဝန္ရဲ႕ "Unknown Fever" ဆိုတဲ့ မွတ္ခ်က္နဲ႔ သာယာဝတီ ခ႐ိုင္ေဆး႐ံုႀကီးရဲ႕ သီးျခားအခ်ဳပ္ခန္းမွာ ေျပာင္းေရႊ႕ကုသေစခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို အေျခအေနမ်ိဳးမွာေတာင္ လြတ္ရက္ေစ့ၿပီး အက်ဥ္းသားတစ္ဥိီးကို ဆက္လက္ ဖမ္းဆီးထားတာကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ျမန္မာစစ္အာဏာပိုင္မ်ားရဲ႕ လူသားခ်င္းကိုယ္ခ်င္းစာနာစိတ္ ကင္းမဲ့စြာျပဳမူပံုကို တြက္ဆႏိုင္ပါတယ္။ ေဆး႐ံုမွာ တစ္လေက်ာ္ ကုသၿပီးတဲ့ေနာက္ ၂ဝဝ၁ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၁ဝ ရက္ေန႔မွာ ေထာင္ကို ျပန္လည္ပို႔ေဆာင္လိုက္ျပန္ပါတယ္။ လြတ္ရက္ေစ့ေပမယ့္ မလႊတ္ဘဲ ဆက္လက္ဖမ္းဆီးျခင္း ခံထားရတဲ့ က်န္းမာေရး အေျခအေန ဆိုးရြားေနသူ အက်ဥ္းသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘဝကို မ်က္ကြယ္ðပထားျခင္းမ်ားဟာ လြန္စြာ အက်ည္းတန္လွတာမို႔ လြတ္လပ္စြာ ရွင္သန္ႀကီးျပင္းခြင့္ရတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းထဲက လူေတြအဖို႔ ယံုခ်င္မွ ယံုပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာစစ္အာဏာပိုင္မ်ားအေနနဲ႔ သားသတ္သမားဟာ သူ႔ေရွ႕ေမွာက္ ေရာက္ရွိလာတဲ့ ဘယ္သတၱဝါကိုမဆို သတ္ဖို႔ ဝန္မေလးသလို အၾကင္နာတရားကင္းေဝးစြာ ျပဳက်င့္ေနခဲ့တာကေတာ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာျမင့္ေနခဲ့ပါၿပီ။ အက်ဥ္းေထာင္ထဲကို ျပန္ေရာက္လာတဲ့ ကိုစည္သူဟာ တီိဘီေရာဂါ ေပ်ာက္ေဆးေတြကို ေထာင္တြင္းဆရာဝန္ ၫႊန္ၾကားတဲ့အတိုင္း ၆ လေလာက္ ေသာက္ခဲ့ရပါတယ္။ ထူးျခားတာက သူ႔ကို ၫႊန္ၾကားတဲ့အၫႊန္းက ပံုမွန္ကုထံုးအၫႊန္း မဟုတ္တာပါပဲ။ ကိုစည္သူမွာ HIV ပိုး ကပ္ၿငိေနခဲ့ၿပီ ဆိုတာကိုလည္း ၾကားၾကရပါတယ္။ ျမန္မာနိုင္ငံက အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာ တစ္ခါသံုး ေဆးထိုးအပ္ အသံုးðပခြင့္ မရရွိဘဲ ေဆးထိုးအပ္ တစ္ေခ်ာင္းတည္းနဲ႔ လူမ်ားစြာကို ကုသတာေၾကာင့္ HIV ပိုး၊ တီဘီေရာဂါ ကူးစက္ျခင္း စတာေတြကို ႀကံဳေတြ႔ၾကရၿပီး အဲဒီ ကူးစက္ေရာဂါေတြေၾကာင့္ ေသဆံုးရသူေတြ မနည္းပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကိုစည္သူမွာ HIV ပိုး ကပ္ၿငိေနၿပီ ဆိုတာကို မျဖစ္နိုင္ပါဘူးလို႔ ဘယ္သူကမွ ကာကြယ္ေျပာဆိုနိုင္ျခင္း မရွိတာျဖစ္ပါတယ္။ မိုးရာသီျဖစ္တဲ့ ဇြန္လ ၂ဝ ရက္ေန႔မွာ ကိုစည္သူဟာ ရာသီဥတုဒဏ္ေၾကာင့္ အေအးမိၿပီး ဖ်ားပါေတာ့တယ္။ ေထာင္တြင္းဆရာဝန္ကို ျပသေပမယ့္ ေရာဂါအေျခအေန ေမးျမန္းျခင္း မရွိ၊ ေဆးဝါးကုသမႈ မေပးဘဲ သာမန္အကိုက္အခဲ ေပ်ာက္ေဆးသာ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ေလးရက္ၾကာတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ အပူခ်ိန္ ၁ဝ၃ ဒီဂရီ ဖာရင္ဟိုက္အထိ ရွိခဲ့ၿပီး အသက္႐ွဴ ခက္ခဲလာတဲ့အထိ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုိအခ်ိန္ထိ ထိေရာက္တဲ့ ကုသမႈ မေပးခဲ့ပါဘူး။ ဇြန္လ ၂၇ ရက္ေန႔မွာ အပူခ်ိန္က ၁ဝ၇ ဒီဂရီထိ ျမင့္တက္လာခဲ့ၿပီး အစာအာဟာရ စားေသာက္ႏိုင္ျခင္း မရွိေတာ့တဲ့ အေျခအေနကို ေရာက္ရွိသြားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ေဝဒနာဒဏ္ကို လံုးဝ ခံနိုင္ရည္မရွိေတာ့ဘဲ ခႏၶြာကိုယ္မွာ ေရဓာတ္ သိသိသာသာ ခန္းေျခာက္သြားပါေတာ့တယ္။ ဒီအခ်ိန္ကို ေရာက္မွ ေထာင္တြင္းဆရာဝန္က ကုသမႈ တစံုတရာေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ လူနာဟာ အသက္႐ွဴပံု အေနအထားမမွန္ေတာ့တဲ့ အေနအထား ေရာက္ေနတာေတာင္ အူေရာင္ငန္းဖ်ားနဲ႔ ငွက္ဖ်ား ျဖစ္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ မွတ္ခ်က္ ေလာက္သာေပးၿပီး ေအာက္ဆီဂ်င္ေပးျခင္း၊ အစာပိုက္သြင္းျခင္း စတဲ့ ကုသမႈမ်ိဳးေတြကို မေပးခဲ့ပါဘူး။ ဇူလိုင္လ ၆ ရက္ေန႔က်မွ ခ႐ိုင္ဆရာဝန္ႀကီးနဲ႔ အထူးကုဆရာဝန္ႀကီး တစ္ဦးတို႔ ေရာက္လာၿပီး ကုသပံု ေျပာင္းလဲေစပါတယ္။ သူတို႔က လူနာဟာ အဆုတ္ေရာင္ၿပီး အသည္းႀကီးေနတယ္လို႔ ေကာက္ခ်က္ေပးၾကပါတယ္။ အေျခအေနက ပိုမိုဆိုးရြားလာတာေၾကာင့္ ေနာက္တေန႔မွာ ခ႐ိုင္ေဆး႐ံုႀကီးကို ေျပာင္းေရႊ႔ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း အမ်ားသူငါနဲ႔ တန္းတူမဟုတ္တဲ့ ေဆး႐ံုက သီးသန္႔အခ်ဳပ္ခန္းကိုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဆး႐ံုေျပာင္းၿပီး ၅ ရက္အၾကာ ဇူလိုင္လ ၁၂ ရက္မွာေတာ့ ကိုစည္သူဟာ သီးျခားအခ်ဳပ္ခန္းထဲမွာပဲ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ျမန္မာနိုင္ငံအတြင္းမွာ အက်ဥ္းက်ေနရတဲ့ နိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားအဖို႔ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ဘယ္ေလာက္ဆိုးရြားတဲ့ အေနအထားေတြနဲ႔ ရပ္တည္ေနၾကရတယ္ဆိုတာကို သူရဲ႕ အသက္နဲ႔ ရင္းၿပီး သက္ေသျပသြားျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အာဏာပိုင္မ်ားရဲ႕ ႏိုင္လိုမင္းထက္ျပဳမူပံုက ဒီေလာက္နဲ႔ မရပ္ေသးပါဘူး။ ကိုစည္သူ ကြယ္လြန္ၿပီးခ်ိန္မွာ သူ႔ရဲ႕ နာေရးသတင္းကို သတင္းစာေတြထဲမွာ ထည့္ဖို႔ သူ႔အေပါင္းအသင္းေတြက စီစဥ္ၾကပါတယ္။ အ့ံၾသဖို႔ ေကာင္းတာက ကိုစည္သူေသဆံုးတဲ့ သတင္းက သတင္းစာတိုက္ဆီ ႀကိဳၿပီးေရာက္ေနပါတယ္။ ဒီလို ႀကိဳေရာက္ေနလို႔ အဆင္ေျပေျပ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္လို႔ေတာ့ မယူဆလိုက္ပါနဲ႔။ ဒါဟာ ေသသူတစ္ဦးအတြက္ ေနာက္ဆံုးအခြင့္အေရးကို ပိတ္ပင္ဖို႔ ႀကိဳးစားတဲ့ နည္းလမ္းတစ္ရပ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုစည္သူရဲ႕ နာေရးေၾကာ္ျငာသတင္းကို ဘယ္သတင္းစာတိုက္မွာမွ ထည့္လို႔ မရခဲ့ပါဘူး။ သံုးေလးေစာင္ေလာက္သာ ရွိတဲ့ သတင္းစာေတြကလည္း စစ္အစိုးရလက္ေအာက္ခံ သတင္းစာေတြဆိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ မတတ္ႏိုင္ၾကပါဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘဝဟာ စစ္အာဏာပိုင္မ်ားရဲ႕ လူမဆန္မႈေအာက္မွာ စေတးလိုက္ရပါေတာ့တယ္။ ဒီျဖစ္ရပ္ကို ၾကားလိုက္ရသူေတြအေနနဲ႔ ျမန္မာနိုင္ငံအတြင္းက ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ရင္ဆိုင္ေနရတာ ဒီေလာက္ထိ ဆိုးဝါးပါလားလို႔ ေတြးမိမွာ မလြဲပါဘူး။ ျဖည့္စြက္ၿပီး ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဒီျဖစ္ရပ္ကို အဆိုးဆံုးျဖစ္ရပ္လို႔ မယူဆေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူ႔ထက္ပိုၿပီး ဆိုးရြားတဲ့ ျဖစ္အင္ေတြရွိေနလို႔ပါပဲ။ တခါတေလ က်ေတာ့ အာဏာပိုင္မ်ားရဲ့ မတရားျပဳက်င့္မႈကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ခံစားလိုက္ရတဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြက ပံုစံကြဲျပားစြာ ေတြ႔ျမင္ၾကားသိ ေနၾကရတာမို႔ ဘယ္သူ႔အျဖစ္ဟာ ဘယ္သူ႔ထက္ပိုၿပီး ဆိုးတယ္လို႔ မွန္းဆလို႔ မရနိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ၾကရပါတယ္။ ဒါေတြဟာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္က တိုင္းျပည္တစ္ခုရဲ႕ ပံုရိပ္ပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ကမာၻေပၚကလူအမ်ားဟာ အမွန္တရားကို ျမတ္နိုးတယ္။ အမွန္တရားဘက္က တကယ္ပဲ ရပ္တည္တယ္ဆိုတာကို ျမန္မာႏိုင္ငံသူ၊ ႏိုင္ငံသားေတြက ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကပါတယ္။ အာဏာရွင္ စနစ္ဆိုးကို ကမာၻႀကီးတစ္ခုလံုးက လက္မိခံေတာ့ဘူးဆိုတာကို ယံုၾကည္ခ်င္ေနၾကပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ မတရားဖိႏွိပ္ရက္စက္မႈေတြကို ဘယ္ေလာက္ရြံမုန္းၿပီး ဘယ္လို႐ႈတ္ခ်တယ္ဆိုတာကိုလည္း မ်က္ဝါးထင္ထင္ ေတြ႔ျမင္လိုၾကပါတယ္။ နည္းပညာတိုးတက္မႈေတြအရ က်ဥ္းေျမာင္းသြားၿပီလို႔ ေျပာဆိုေနၾကတဲ့ ကမာၻႀကီးဟာ လက္နက္နဲ႔အႏိုင္ယူၿပီး ျပည္သူလူထုကို ႏွိပ္စက္ေနၾကသူ လူနည္းစုအတြက္ ေနရာေပးမွာလား၊ လူမ်ားစြာရဲ႕ ဘဝေတြကို ကယ္တင္မလားဆိုတာကေတာ့ အခ်ိန္ကပဲ အဆံုးအျဖတ္ေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ။ ထိန္လင္း ၂၄၊ ၁ဝ၊ ၂ဝဝ၁  |
|
Posted: 11 Jan 2012 08:49 AM PST
submission for THE ART OF FREEDOM FILM FESTIVAL the story about a prostitute who is working at night & an officer who try to chase her. the actress is real professional prostitute.  |
|
Posted: 11 Jan 2012 08:26 AM PST
9 ရက္ေန႔က ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရး လုပ္ငန္းရဲ႕ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ သိပ္မၾကာေသးခင္ရက္ပိုင္းက ေငြငါးေထာင္နဲ႔ ဂ်ီအက္စ္အမ္မိုဘိုင္းလ္ဖုန္း သံုးလို႔ ရေအာင္လုပ္မယ့္ စီမံကိန္းတစ္ခုကို ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတရံုးကို ပရိုပိုဆယ္လ္ တင္ထားတယ္လို႔ ေရႊျပည္တံခြန္ ကုမၸဏီက ၃-၁-၂၀၁၂ ေန႔ ပါ့ခ္ရြိဳင္ရယ္လ္မွာ လုပ္ခဲ့တဲ့ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ မွာ ေျပာခဲ့ တယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေလးလဲ အားလံုးၾကားၾကမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ အဲလို ဘဲ ျမန္မာျပည္က လူတန္းစားအလႊာ အသီးသီးကလဲ ၀မ္းသာအားရ ၾကိဳဆိုခ်င္ခဲ့ၾကတဲ့ သတင္းပါ။ အန္တီၾကီးတစ္ဦးဆို ဘာေျပာလဲ ဆိုေတာ့ အဲဒီ ဖုန္းထြက္ရင္ ငါ့ေယာကၤ်ားကို တစ္လံုး၀ယ္ေပးထားဦးမွဘဲ ဆိုျပီး ေျပာရွာပါတယ္။ ဒါမွ အိမ္မွာ အလုပ္ ေပၚရင္ ခ်က္ခ်င္းဆက္သြယ္ လို႔ရမယ္ေပါ့။ သူေျပာလိုက္တာ ရယ္စရာမဟုတ္ပါဘူး ။ သူတကယ္ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ေျပာလိုက္တာပါ။ ဒါဟာ ဆက္သြယ္ေရးပါ။ အားလံုး လိုခ်င္တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပါ။ အရင္တုန္းက ကုိရီးယား ကားေလးေတြထဲ က ေက်ာင္းသားေလးေတြ ဟန္းဖုန္းတကိုင္ကိုင္ကို တီဗြီမွာ ျမင္ရျပီး အားက်ခဲ့ၾကရတဲ့ ျပည္သူလူထုၾကီးတရပ္လံုးက ၀မ္းသာအားရ ။ ငါ့သားေလးကို ေက်ာင္းသြားရင္လဲ ဟန္းဖုန္းေလး ၀ယ္ေပးထားမွ။ ဒါဆို သူ တစ္ခုခု ျဖစ္ရင္ ငါ့ကို ခ်က္ခ်င္းဆက္သြယ္လုိ႔ရတယ္။ ဒီလို အေသးဖြဲေလးေတြကေန လုပ္ငန္းအလယ္လတ္ လုပ္ၾကသူေတြ အဆံုး ဒီသတင္း ၾကားမွာ ျပံဳးလို႔ေပ်ာ္လို႔ ေပါ့။ အိမ္နီးနားခ်င္းတိုင္းျပည္ေတြနဲ႔ ပခံုးတိုက္ျပီး တုိ႔လဲ မိုဘိုင္းဖုန္းေလးေတြ သံုးႏိုင္ျပီဆိုျပီး ေမာ္လို႔ ေက်ာ္လို႔ ေတာ္လို႔ေတာင္ေျပာလို႔မရတဲ့ သတင္းေလ။ အဲဒီသတင္းနဲ႔ မေရွ႕ မေႏွာင္းမွာဘဲ ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္း၊ ေျကးနန္း ဆက္သြယ္ေရးနွင့္ စာတိုက္ သင္တန္းေက်ာင္းမွာ ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရး လုပ္ငန္းက လက္ရိွေပးေနတဲ့ ဝန္ေဆာင္မႈေတြနဲ့ ပတ္သက္ျပီး ျပဳလုပ္တဲ့ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ အျပီးမွာ သတင္းအခ်က္အလက္နွင့္ နည္းပညာဌာန အင္ဂ်င္နီယာခု်ပ္ ဦးေဇာ္မင္းဦး ကို သတင္းသမား တစ္ဦးဦး က အင္တာဗ်ဴး ခဲ့ပံုရတဲ့ သတင္းေလးကလဲ ျပန္႔လြင့္လာျပန္ ေကာ ။ အဲဒီဟာကို ဗ်ာ အတိုခ်ဳပ္ျပန္ေျပာရရင္ေတာ့ ဥပေဒအရ မျဖစ္ႏိုင္ေသးဘူး ဆိုတဲ့ ဟာက တစ္ခ်က္ေပါ့ ။ ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းကို ႏိုင္ငံေတာ္အေနနဲ႔သာ လုပ္ခြင့္ေပးထားတယ္ေပါ့ ဒီလို မ်ိဳး ေျဖသြားတယ္။ အဲလိုေလးဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က ဆက္သြယ္ေရးနဲ႔ ေပါင္းလုပ္မွ ျဖစ္မယ္ ။ အဲလိုမ်ိဳးလဲ ေျပာသြားတာေတြ႕ရပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ဆက္သြယ္ေရးနဲ႔ ေပါင္းမလုပ္ရင္ အခု ဆက္သြယ္ေရးက ခ်ေပးထားတဲ့ ဖုန္းေတြ ကို ေခၚဆိုလုိ႔ မျဖစ္ႏိုင္တာရယ္ ။ ႏိုင္ငံျခားကို ဖုနး္ေခၚဖုိ႔ အတြက္ကိုလဲ ဆက္သြယ္ေရး လက္ေအာက္ကြန္ယက္ကို သာ ျဖတ္ရမွာမို႔ မျဖစ္ႏိုင္တာရယ္ ကို ေျပာသြားတာေတြ႕ရတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က ဆက္သြယ္ေရးကို မဆက္သြယ္ဘဲ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတရံုးကို တင္ခဲ့တာ မုိ႔ ဆက္သြယ္ေရး အေနနဲ႔ ေသခ်ာမသိလုိ႔ ထင္ျမင္ခ်က္မေပးလုိဘူးလို႔ ေျပာခဲ့တာလဲ ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ ေမွ်ာ္ေနတဲ့ လူထဲလဲ အဲ ဒီ သတင္းႏွစ္ပုဒ္ၾကားမွာ မျပံဳးဘဲ နဲ႔ ၀ါးလံုးကြဲ ရယ္ဖုိ႔ အေတာ္ခက္လို႔ အေပ်ာ္ေလးေတြလဲပ်က္သလိုလို ျဖစ္သြားၾကရတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ သမၼတရံုးက ဒါကို ဘယ္လို အေျဖေပးမယ္ဆိုတာေတာ့ ခုထိ မသိေသးပါဘူး ။ ႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႔ စည္းပံု အေျခခံဥပေဒရဲ႕ အပိုဒ္ (၃၅) မွာ ေရးထားတာက"ႏုိင္ငံေတာ္၏ စီးပြားေရး စနစ္ သည္ ေစ်းကြက္ စီးပြားေရး စနစ္ျဖစ္သည္။ ဆိုတာပါပါတယ္။ ဒါဟာ ေစ်းကြက္စီးပြားေရး ရႈေထာင့္ကေန ၾကည့္ရင္ ေတာ့ ခြင့္ျပဳေပးခ်င္စရာပါ။ ႏိုင္ငံတကာမွာလဲ ဆင္းကဒ္ေတြရဲ႕ ေစ်းက အဲေလာက္ဘဲရွိပါတယ္။ ျပည္တြင္းေခၚဆိုခေတြဆိုလဲ သိပ္သက္သာပါတယ္။ အပိုဒ္ (၃၆) ႏိုင္ငံေတာ္သည္ (က) အမ်ိဳးသားစီးပြားေရး တိုးတက္ ဖြံ႕ျဖိဳးေရးအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္၊ ေဒသဆိုင္ရာ အဖြဲ႔ အစည္းမ်ား ၊ ဖက္ဆက္အဖြဲ႔ အစည္းမ်ား ၊ ပုဂၢလိက စသည့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းစု အားလံုးကို စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခြင့္ျပဳသည္လို႔ ေရးထားပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒါဟာ ႏိုင္ငံတကာမွာ private လုပ္ခြင့္ျပဳထားတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းျဖစ္တာမို႔ ႏိုင္ငံေတာ္က ေသခ်ာစဥ္းစားေပးလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ရဖြယ္ရွိပါတယ္။ အပိုဒ္ ၃၆ (ခ) မွာဘဲ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ တရားသျဖင့္ ယွဥ္ျပိဳင္ျခင္းကို ပ်က္ျပားေစရန္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္က ျဖစ္ေစ၊ အစုအဖြဲ႔က ျဖစ္ေစ လက္၀ါးၾကီးအုပ္ေဆာင္ရြက္မႈ သို႔မဟုတ္ ေစ်းကစားမႈ ျပဳျခင္းျဖင့္ အမ်ားျပည္သူတုိ႔၏ အက်ိဳးစီးပြားကို ထိခိုက္နစ္နာေစခ်င္းမွ တားစီး ကာကြယ္ ရမည္ ဆိုတာပါေလေတာ့ ဒါဟာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတစ္ခုက တရားသျဖင့္ယွဥ္ျပိဳင္ဖုိ႔ ၀င္လာတာသာျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာ နဲ႔ ယွည္ရင္ ျမန္မာျပည္ရဲ မိုဘိုင္းဆင္းကဒ္ ေစ်းဟာ သိပ္ၾကီးျမင့္ေနေသးတာမို႔ လူထုဘက္ကၾကည့္ရင္ ဒါဟာ သံုးစြဲေနရသူ လူထု အတြက္ အက်ိဳးစီးပြားထိခိုက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီယွဥ္ျပိဳင္မႈကို သမၼတရံုး က ခြင့္ျပဳမွာ လား မျပဳဘူးလားဆိုတာကလဲေစာင့္ၾကည့္ခ်င္စရာပါ။ အပိုဒ္ ၃၆ (ဂ) မွာဘဲ ဘာထပ္ပါေသးလဲ ဆိုေတာ့ အမ်ားျပည္သူတုိ႔၏ ေနထိုင္မႈ အဆင့္တန္း ျမွင့္တင္ေရးႏွင့္ အေထြေထြ အရင္းႏွီးမ်ား တိုးတက္ဖြံ႕ျဖိဳးေရးတို႔ကို ေရွးရႈ ေဆာင္ရြက္မည္ ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို ျပန္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္လဲဒီလို အဖိုးနဲ ဖုန္းေတြသာ လူထုက တကယ္သုံးႏိုင္ရင္ လူထုအတြက္ စီးပြားေရး လုပ္ေဆာင္ရာမွာ ျဖစ္ေစ အျခားေသာ က်န္းမာေရး လူမႈ ဆက္ဆံေရး အေျခေနမ်ားအတြက္ပါ အသံုး၀င္လွတာမို႔ ဒါဟာ လူထုအတြက္ အက်ိဳးတကယ္ရွိေစမယ့္ အရာေလးကလဲ ျဖစ္ေနျပန္ေေတာ့ သမၼတရံုး ရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေလးကို ၾကည့္ရဦးမွာေပါ့။ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာစီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကို ႏိုင္ငံေတာ္ အေနနဲ႔ ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ရျခင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ တစ္ခုမွာ က လူထု အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ အရႈံးခံသင့္တဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ိဳး အဲလို အေျခေနမ်ိဳးေတြမွာ လူထု ကိုငဲ့ကြက္ျပီး အစိုးရက လုပ္တာရွိပါတယ္။ ယခု မိုဘိုင္းဖုန္းဟာ ဆက္သြယ္ေရးထက္ သက္သက္ သာသာ လုပ္ေပးႏို္င္တာမ်ိဳးေပၚလာတဲ့ အခါမွာ ၾကိဳဆိုမလား ။ မၾကိဳဆိုဘူးလားဆိုတာကေတာ့ ေျပာရ ခက္ေနပါေသးတယ္။ ကဲ ဘယ္လို ဘယ္ပံု လုပ္ေဆာင္ၾကမလဲဆိုတာေတာ့ က်ေနာ္လဲ မသိတာမုိ႔ ကို္ယ့္ ဘာကိုယ္သာ ေတြးၾကည့္ၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းပါရေစ။ Ko Wai(ကိုေ၀)  |
|
Posted: 11 Jan 2012 08:04 AM PST
 source: Reuters ျမန္မာႏွင့္ အေမရိကန္တို႔၏ ဆက္ဆံေရး ပိုမိုတိုးတက္ေကာင္းမြန္လာျခင္း ျပယုဂ္တစ္ခုအျဖစ္ Microsoft Corp ဥကၠဌ ဘီလ္ဂိတ္အပါအဝင္ အေမရိကန္ စီးပြားေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕သည္ မၾကာမီ ျမန္မာျပည္သို႔ လာေရာက္ၾကမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ျမန္မာ့စက္မႈလုပ္ငန္း အရာရွိတို႔က ဗုဒၶဟူးေန႔က ေျပာၾကားခဲ့သည္ဟု သိရသည္။ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕မွာ ေဖေဖၚဝါရီလအတြင္း လာေရာက္ၾကမည္ ျဖစ္ၿပီး အေမရိကန္၏ စီးပြားေရး ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔မႈမ်ားၾကားမွ ယခုကဲ့သို႔ ေရာက္ရွိလာၾကျခင္းမွာထူးျခားေနေၾကာင္း၊ ျမန္မာ့အစိုးရသစ္၏ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမ်ား ေဖၚေဆာင္ေနခ်ိန္ႏွင့္ တိုက္ဆိုင္ေနေၾကာင္း သိရသည္။ ျမန္မာအရာရွိတို႔အဆိုအရ အဆိုပါကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕သည္ သမၼတဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုရန္ရွိၿပီး ျပည္တြင္းမွ အေမရိကန္အစိုးရ၏ ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔မႈ ခံထားရေသာ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအပါအဝင္ ျမန္မာ့ စီးပြားေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္လည္း ေတြ႕ဆံုးေဆြးေႏြးၾကမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ ခင္မင္စြာျဖင့္ ေမာင္သစ္စိမ္း(MMCP)  |
|
Posted: 11 Jan 2012 07:54 AM PST
  ရန္ကုန္ကို ျပန္ေရာက္တဲ့ ဒီဇင္ဘာ လကုန္ပိုင္းရက္ေတြမွာ အျပင္ထြက္ေတာ့ ျမင္ေတြ႔ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ထိတ္လန္႔ အံ့ဩသြားပါတယ္.. လမ္းေပၚမွာကသြားလာေနတဲ့ ကားေတြထဲက ခပ္လတ္လတ္ ကားသစ္နဲ႔ တူတဲ့ ကားတစ္စီးဟာ နံပတ္ျပားမပါဘဲ ေမာင္းႏွင္ေနတာကို ေတြ႔ရလို႔ပါဘဲ... ဒါေပမယ့္ သိပ္မၾကာခင္မွာ သတိျပဳမိတာက အဲဒီလို နံပတ္ျပားမပါတဲ့ ကားေတြ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ရဲ့လမ္းေတြေပၚမွာ ဥဒဟိုေမာင္းႏွင္ေနၾကတာ ကို သတိျပဳမိတဲ့အခါ အင္မတန္ အံ့အားသင့္ခဲ့ရတာပါ... ေနာက္ေတာ့မွ သတင္းစာနဲ႔ ဂ်ာနယ္ေတြကို ဖတ္ၾကည့္တဲ့အခါ အစိုးရအသစ္ရဲ့ စီမံခ်က္နဲ႔ ဆိပ္ကမ္းက တင္သြင္းလာတဲ့ ကားေတြကို ေနအိမ္ဒါမွမဟုတ္ ဆိပ္ကမ္းကေန လိုင္စင္ရံုး ( က.ည.န )ကို သြားေရာက္တဲ့ အခါ ေမာင္းႏွင္ခြင့္ျပဳထားတာျဖစ္ၿပီး က်န္တဲ့ ကိစၥေတြမွာ အသံုးမျပဳဖို႔ ကန္႔သတ္ထားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္... ဒါ့အျပင္ ဂ်ာနယ္တစ္ခ်ိဳ႔နဲ႔ သတင္းစာမွာ လည္း အဲဒီလို နံပတ္ျပားတပ္ဆင္ျခင္းမရွိဘဲ ေမာင္းႏွင္ေနတဲ့ ကားေတြကို အေရးယူဖို႔ တိုက္တြန္းထား တာကို လည္း ဖတ္ရျပန္ပါေရာ.... ဒါေပမယ့္ အခြင့္အေရးတစ္ခု ေပးလိုက္ရင္ လက္တစ္ဆံုးႏွိဳက္ၿပီး အခြင့္အေရးယူတတ္တဲ့စရိုက္ ထြန္းကား ေနလို႔လားမသိပါ... ရန္ကုန္လမ္းမေတြေပၚမွာ က်ေနာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံက ျပန္လည္ထြက္ခြာခဲ့တဲ့ ဇန္နဝါရီလ ပထမပတ္အကုန္အထိ ရန္ကုန္လမ္းမေပၚမွာ ေျပးလႊားေမာင္းႏွင္ေနတဲ့ နံပတ္ျပားမဲ့ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ေတြကို ျမင္ေတြ႔ေနရဆဲပါဘဲ.... တစ္ခ်ိဳ႔ကားေတြကေတာ့ ဆိပ္ကမ္းက ထုတ္ေပးလိုက္ဟန္တူတဲ့ ( စကၠဴေပၚမွာ လက္ေရး နဲ႔ ေရးထားၿပီး အစိမ္းေရာင္ လိုင္းႏွစ္ခု အထက္ေအာက္တားေပးထားတဲ့ ) ယာယီနံပတ္ ေလးေတြကို ေရွ႕မွန္ ေနာက္မွန္မွာ ကပ္ထားၿပီးေမာင္းႏွင္ေနတာလည္း ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္.. ဒါေပမယ့္ ဒီလိုကားေတြက အနည္းစု ျဖစ္ၿပီး အမ်ားစု ကားေတြကေတာ့ နံပတ္နဲ႔တူတာ တစ္ခုမွ မပါဘဲ ပံုမွာ ျပထားတဲ့အတိုင္း ကားရႈပ္ လူရွဳပ္တဲ့ လမ္းမ ေတြေပၚမွာ ေမာင္းႏွင္ေနၾကတာကို ေတြ႔ခဲ့ရပါရဲ့... က်ေနာ္ေရာက္ဖူးသမွ် ဘယ္ႏိုင္ငံမွာမွ မျမင္မေတြ႔ဖူးတဲ့ ျမင္ကြင္းကို အမိျမန္မာျပည္မွာ ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရတာပါ... လမ္းမေပၚမွာ ေမာင္းႏွင္တဲ့ စက္တပ္ယာဥ္လို႔ ေခၚဆိုႏိုင္တဲ့ ယာဥ္ေတြကို နံပတ္ျပားနဲ႔ တပ္ဆင္ၿပီး ေမာင္းႏွင္ ေစခဲ့တာက ကမၻာေပၚမွာ ႏွစ္ေပါင္းအေတာ္ၾကာခဲ့ပါၿပီ... ဒါေပမယ့္ ဒီကေန႔ က်ေနာ္တို႔တိုင္းျပည္မွာကေတာ့ ေခတ္မီတယ္လို႔ဘဲဆိုဆို ေခတ္ေနာက္ျပန္ဆြဲတယ္ေျပာေျပာ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ ဥပေဒမဲ့ တိုင္းျပည္တစ္ခုလို ျဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရေတာ့ စိတ္မေကာင္းလွပါဘူး... ေနာက္ထပ္ၾကားသိခဲ့ရတဲ့ သတင္းတစ္ခုအရ အခုလို ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ အသစ္ ( ျပည္ပကေနတင္သြင္းတဲ့ တစ္ပတ္ရစ္ )ေတြ အလံုးအရင္းနဲ႔ တင္သြင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ အေကာက္ခြန္ဌာနနဲ႔ ဆိပ္ကမ္းဌာနလို ဌာနေတြ ကုန္သြယ္ေရးလို ဌာနေတြက one stop service ဆိုၿပီး ဆိပ္ကမ္းထဲက အျမန္ဆံုးထုတ္ေပးႏိုင္ေအာင္ ဝန္ေဆာင္မႈေပးၾကတယ္လို႔ဆိုေပမယ့္ အဲဒီကားေတြကို တရားဝင္ လိုင္စင္နဲ႔ နံပတ္ျပားထုတ္ေပးႏိုင္တဲ့ ပို႔ေဆာင္ေရးဝန္ႀကီးဌာနရဲ့ က.ည.န ရံုးကေတာ့ ဝန္ေဆာင္မွဳက တိုးတက္မလာေသးဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္... ကားေတြကို မွတ္ပံုတင္ႏိုင္ဖို႔ တန္းစီေနတဲ့ လူေတြက ရာနဲ႔ခ်ီေနၿပီး ဝန္ေဆာင္မွဳေပးတဲ့ ဝန္ထမ္းအင္အားက တိုးခ်ဲ့ထားတာ အသင့္ျပင္ထားတာမရွိတဲ့အတြက္ အင္မတန္ေႏွးေကြးတဲ့ ႏွဳန္းထားနဲ႔ ကားသစ္ေတြကို လိုင္စင္ျပဳလုပ္ေပးေနတယ္လို႔ သိရတဲ့အခါ ဝန္ႀကီးဌာနအခ်င္းခ်င္း အခ်ိတ္အဆက္မမိတဲ့သေဘာကို သတိျပဳမိေစပါတယ္.... ဒါ့အျပင္ လတ္တေလာအေျခအေနကို ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္နဲ႔ သံုးသပ္ၿပီး လိုက္ေလ်ာ ညီေထြျဖစ္ေအာင္ အမ်ားျပည္သူအဆင္ေျပေအာင္ ဝန္ေဆာင္မွဳေပးဖို႔ ပ်က္ကြက္ခဲ့တဲ့ ဌာနေတြ ရွိေနေသးတယ္... အဲဒီလို ေခတ္နဲ႔ေလ်ာ္ညီေအာင္ ေျပာင္းလဲလုပ္ေဆာင္ဖို႔ အဆင့္အတန္းမမီတဲ့ ဝန္ႀကီးေတြ တာဝန္ရွိသူေတြ ဟာလည္း အခုအခ်ိန္အထိ အစိုးရယႏၱယားထဲမွာ ေနရာရေနတုန္းဘဲဆိုတာကို သတိျပဳမိေစပါရဲ့.....  ေျပာလက္စနဲ႔ ဒီထဲမွာဘဲ ဆက္ေျပာပါရေစ.... က်ေနာ္ေရာက္ဖူးသမွ် ဘယ္ႏိုင္ငံမွာမွ အခုလို နံပတ္ျပားမပါတဲ့ကားေတြေမာင္းႏွင္ေနတာ မျမင္မေတြ႔ဖူးပါ ဘူး... ျမန္မာႏိုင္ငံတစ္ခုတည္းမွာ ျမင္ေတြ႔ရတာပါ.. က်ေနာ္လတ္တေလာေနထိုင္တဲ့ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာေတာ့ တရားဝင္ လိုင္စင္ နံပတ္မရွိေသးတဲ့ ကားေတြအတြက္ ]ခါရိဘန္းေဂါ့ } လို႔ေခၚတဲ့ အျဖဴေရာင္ေပၚမွာ အနီေရာင္ ကန္႔လန္႔စင္းနဲ႔ ယာယီနံပတ္ျပား ရွိပါတယ္... ကားအေရာင္းဆိုင္ ဒါမွမဟုတ္ ကားအလုပ္ရံုတစ္ခုကေန လိုင္စင္ဝင္ဖို႔ သြားတဲ့လမ္းမွာ သံုးပါတယ္.. အဲဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ အဲဒီကားကို လံုးဝ ေျမခ်ေမာင္းႏွင္ခြင့္မရွိဘဲ ကားတင္တဲ့ ထရပ္ကားနဲ႔ တင္ၿပီး လိုင္စင္သြားလုပ္ရပါတယ္... ကားတစ္စီးကို လိုင္စင္ျပဳလုပ္တာ ၾကာခ်ိန္ အလြန္ဆံုး ဆယ့္ငါးမိနစ္ခန္႔ဘဲရွိပါတယ္.. ယာဥ္ကိုစစ္တာနဲ႔ လိုင္စင္ နံပတ္ျပား အားလံုး ဆယ့္ငါးမိနစ ္ဝန္းက်င္အတြင္း အားလံုးၿပီးပါတယ္... ဒါက ကားအင္မတန္ေပါတဲ့ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံက အေျခအေနကို အၾကမ္းဖ်ဥ္းေျပာျပတာပါ... ဒီလိုဘဲ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလည္း ဆိပ္ကမ္းကေန ထုတ္ယူတဲ့ ကားေတြကို ေမာင္းယူမယ္ဆိုရင္ မျဖစ္မေန တပ္ဆင္ဖို႔ ယာယီနံပတ္ျပားကို စီစဥ္ေပးရပါမယ္... စီစဥ္ေပးတဲ့အတိုင္းမလိုက္နာတဲ့ ကားေတြကိုလည္း ဥပေဒနဲ႔အညီ တိတိက်က် အေရးယူရပါမယ္... ဒါမွ ႏိုင္ငံသားတိုင္း ဥပေဒရဲ့ အကာအကြယ္ တေျပးညီရရွိခံစားရတယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ရရွိႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္... အခုလို ႏိုင္ငံတကာမွာ ေတြ႔ရခဲတဲ့ ျမင္ကြင္းမ်ိဳးကို ရန္ကုန္မွာ ေတြ႔ခဲ့ရတဲ့အတြက္... ]] NO 0NE IS ABOVE THE LAW, NO 0NE IS BEYOND THE LAW }}ဒီလို စကားလံုးေတြ မၾကာခဏ ၾကားေနရတဲ့ က်ေနာ္တို႔ အမိေျမမွာ အခုလို ၁၉၆၄ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္နည္းဥပေဒ တို႔ ရာဇသတ္ႀကီးတို႔နဲ႔ ကိုက္ညီျခင္း မရွိဘဲ လမ္းေပၚမွာေမာင္းေနတဲ့ ကားေတြကို သတင္းစာနဲ႔ ဂ်ာနယ္ေတြက ဘယ္လိုဘဲ ေထာက္ျပေန ေပမယ့္... ယာဥ္ထိန္းတပ္ဖြဲ႔က ထိထိေရာက္ေရာက္ အေရးယူျခင္း မရွိတာကို စိတ္မေကာင္းစရာ ေတြ႔ျမင္ရပါတယ္... မေတာ္တဆမွဳတစ္ခု ျဖစ္ပြားခဲ့ရင္ နံပတ္ျပားမပါတဲ့ ယာဥ္ကို ဘယ္လို ေျခရာခံၿပီး ဘယ္လိုအေရးယူမယ္ဆိုတာ စဥ္းစားလို႔မရႏိုင္တဲ့အတြက္ လတ္တေလာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈ အေျခအေနဟာ ႏိုင္ငံျခားက ကားသစ္ဝယ္စီးႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံသား တစ္နည္းအားျဖင့္ ပိုက္ဆံရွိတဲ့လူေတြအတြက္ ဘဲ အကာအကြယ္ေပးႏိုင္ၿပီး... ပိုက္ဆံမတတ္ႏိုင္လို႔ ကားသစ္ဝယ္မစီးႏိုင္လို႔ လမ္းေပၚမွာ ေျခလ်င္ေလွ်ာက္ေနတဲ့ လူ ေတြ ဘတ္စ္ကားတိုးစီးေနတဲ့ ျပည္သူေတြအတြက္ အကာအကြယ္မေပးႏိုင္ဘူး လား ဆိုတာေမးခြန္းထုတ္စရာရွိပါတယ ္.. ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္သစ္ဆီသို႔ဆိုၿပီး ခ်ီတက္တဲ့ေနရာမွာ အစိုးရဖက္က လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္စရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနသလို ျပည္သူေတြဖက္ကလည္း ကိုယ္ပိုင္အသိစိတ္ဓါတ္နဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔ တာဝန္ရွိတဲ့အပိုင္းေတြအမ်ားႀကီးရွိပါရဲ့... ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႔တစ္ခ်ိဳ႔ေသာ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ရဲ့ ေနာက္ၿမီးဆြဲေတြ လက္ညွိဳးထိုးဝါဒျဖန္႔ေနသလို စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ျဖစ္မွဳေတြ... တိုးပြားလာတဲ့ ရာဇဝတ္မွဳေတြကို ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ေပးစားဖို႔ေတာ့ မသင့္ေတာ္ပါဘူး... ရာဇဝတ္မွဳေတြရဲ့ အေျခခံဟာ စီးပြားေရးက်ပ္တည္းမွဳနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး( ဒါမွမဟုတ္ ) ရဲတပ္ဖြဲ႔ရဲ့ ေလ်ာ့လ်ဲမွဳေၾကာင့္ျဖစ္ရတာပါ... ဘယ္ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံမွာမွ စားေသာက္ဆိုင္မွာ ထိုင္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို အုပ္စုနဲ႔ ဝိုင္းသတ္ခြင့္မျပဳပါဘူး.... လူတစ္ေယာက္ကို ႀကိဳးနဲ႔ခ်ည္ၿပီး ကားနဲ႔ ဆြဲသတ္ခြင့္ မျပဳပါဘူး... ထို႔အတူ နံပတ္ျပားမပါတဲ့ ကားေတြကို လမ္းေပၚမွာ ေမာင္းခြင့္မျပဳပါဘူး... ခိုးမွဳ၊ လုယက္မွဳ၊ လိမ္လည္မွဳ၊ လူသတ္မွဳ အစရွိတဲ့ ရာဇဝတ္မွဳမ်ိဳးစံုနဲ႔ အက်ဥ္းက်ေနရတဲ့ အက်ဥ္းသားမ်ားကို ေစတနာေမတၱာအျပည့္ထားၿပီး အႀကိမ္ႀကိမ္ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေပးထားခဲ့တဲ့ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္သစ္ႀကီးမွာ ရာဇဝတ္မွဳေတြ တိုးပြားလာခဲ့ရင္ အေထြအထူး အေျဖရွာေနစရာမလိုပါ. ... တိုင္းျပည္စီးပြားေရးအတြက္ အေျခခံလူတန္းစားအတြက္... လက္ေတြ႔က်တဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ စီးပြားေရးတိုးတက္မွဳေတြ ေဖာ္ေဆာင္ဖို႔ အားနည္းေနေသးမယ္ဆိုရင္... ရာဇဝတ္မွဳေတြ တိုးပြားလာတဲ့ အတြက္ အေျဖရွာေနစရာမလိုပါ.... ပိုက္ဆံတတ္ႏိုင္တဲ့လူေတြ ကားသစ္စီးခြင့္ရသလို ဆင္းရဲသား လက္လုပ္လက္စားေတြ ဘတ္စ္ကားေခ်ာင္ေခ်ာင္ခ်ိခ်ိ စီးႏိုင္ဖို႔... ေနအိမ္ကေန အလုပ္ခြင္ကို အခ်ိန္တိုတိုနဲ႔ သက္ေတာင့္သက္သာ သြားလာႏိုင္ဖို႔.... တဲနဲ႔ ေနရတဲ့ ဘဝကေန ဇရပ္ေဘးမွာ အဖီထိုးၿပီးေနရတဲ့ ဘဝကို အလံုးအရင္းနဲ႔ ကူးေျပာင္းေနရတာေတြ နည္းပါးသြားေစဖို႔...အစရွိသျဖင့္ အေျခခံလူတန္းစားမ်ား အတြက္လည္း စဥ္းစားလုပ္ေဆာင္ေပးၾကပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းေမတၱာ ပို႔သအပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား... MMCP မွkoshwemung အားေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္..  |
| You are subscribed to email updates from dawnmanhon To stop receiving these emails, you may unsubscribe now. | Email delivery powered by Google |
| Google Inc., 20 West Kinzie, Chicago IL USA 60610 | |
No comments:
Post a Comment