ျမစ္ဆံုေရကာတာနဲ႔ က်ေနာ္သိထားသမွ် (၁) (ေဆာင္းပါးရွင္ ေဒါက္တာလွဳိင္ျမင့္) Posted: 19 Oct 2011 12:01 PM PDT ျမစ္ဆံုေရကာတာနဲ႔ က်ေနာ္သိထားသမွ်... (ေဆာင္းပါးရွင္ ေဒါက္တာလွဳိင္ျမင့္) ျမစ္ဆံုေရကာတာစီမံကိန္းႀကီးကို နိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးဦးသိန္းစိန္ လူမိုက္လုပ္ျပီး ဗီြတိုဆန္ဆန္ ရပ္ဆိုင္းလိုက္တဲ့အတြက္ ျပည္သူအားလံုး စိတ္ခ်မ္းသာမႈ ရသြားႀကရပါတယ္။ တရုတ္အလိုေတာ္ရိေတြ ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းမွာ လာဘ္စားထားသူေတြ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနသူေတြ ဗမာမဟုတ္သူေတြအတြက္ေတာ့ နားထဲကို သံရည္ပူ ေလာင္းခ်သလို ခံစားႀကရမယ္ထင္ပါတယ္။ ျမန္မာမဟုတ္ ေလာဘကဇိ့ တက္ေနသူေတြ အတြက္ အမဂၤလာသတင္းပါ။ ျမန္မာနိုင္ငံ ျပည္သူအားလံုး အတြက္က အနိဳင္းမရနိုင္တဲ့ ေအာင္ပြဲပါ။ ျမစ္ဆံုေရကာတာႀကီးကို သမၼတႀကီးက သူ႔လက္ထက္မွာ ရပ္ဆိုင္းထားမယ္ဆိုေတာ့ ေတာ္ႀကာ တရုတ္က ဖိအားေတြေပးလို႔ အမႈတခုခုဆင္ျပီး သမၼတႀကီး ျဖဳတ္ထုတ္လိုက္မယ္ ဖမ္းထဲ့လိုက္တာမ်ိဳးနဲ႔ တဖက္လွဲ႔ ျပန္လုပ္လာနိုင္ပါတယ္။ အႀကံအဖန္ ဆူပူမႈေတြလုပ္ျပီး စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းတယ္ျပျပီး သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ကို ဖယ္ရွားျပီး တဖက္လွဲ႔ ျပန္တည္ေဆာက္တာလုပ္လာနိုင္ေျခေတြ အသံေတြ သို႔သို႔သဲ့သဲ့ ထြက္လာပါျပီ။ ဒီလိုအသံမ်ိဳးေတြဟာ ျဖစ္နိုင္ေျခဘက္က မ်ားေနပါတယ္။ အဓိကအေႀကာင္းရင္းက ျမစ္ဆံုဆည္ကို တက္သုတ္ရိုက္ကေန႔ လက္မွတ္ထိုး ေနာက္တစ္ေန႔ စျပီး ဖြင့္ပြဲ အခမ္းအနားကို လုပ္တာကိုက မရိုးဘူးဆိုတာ သိပ္ရွင္းေနပါတယ္။ ဒီျမစ္ဆံုဆည္နဲ႔ ႏိွဳင္းယွဥ္မယ္ဆိုရင္ ပတ္၀န္းက်င္ ထိခိုက္မႈ အလြန္လဲနည္းတယ္။ ဧရာ၀တီျမစ္လို စိုက္ပ်ိဳးေရး အားထားရမႈလည္း မရွိသေလာက္နည္းတယ္ ေရစီးႀကမ္းလို႔ ေရေႀကာင္းသြားလာေရး လုံး၀နီးပါးလုပ္လို႔ မရနိုင္တဲ့ သံလြင္ျမစ္ေပၚက တာဆန္း ေရကာတာႀကီးကို လုပ္သင့္မလုပ္သင့္ ေလ့လာေနတာ ခ်ိန္ဆေနတာ ႀကာလွပါျပီ။ တာဆန္းေရကာတာ စီမံကိန္းကို ၁၉၉၁-ခုႏွစ္ကထဲက ထိုင္းနိုင္ငံက န.၀.တ. အစိုးရဆီကို တင္ျပထားေနပါျပီ။ သူတို႔က မ.ဆ.လ.ေခတ္ ကတည္းကိုက ခြန္ဆာနဲ႔ ညိွႏိွဳင္းျပီး အေသးစိတ္ တိုင္းတာေရးကို ဂ်ပန္နဲ႔ ထိုင္းပညာရွင္ေတြ ၂ႏွစ္တိတိ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုးမွာ အေသးစိတ္ တိုင္းတာထားတာပါ။ တစ္နစ္ကို ဘယ္လေတြမွာ တစ္စကၠန္႔ကို ေရစီးနံုးဘယ္ေလာက္ အနယ္ထိုင္မႈနံုးက ဘယ္မွ် တိုင္းတာမႈ မွႈအမ်ားႀကီး လုပ္ထားပါတယ္။ အခု ျမစ္ဆံုဆည္ကို BANCA ကတိုင္းတာ ေလ့လာထားတာမွာ အဲဒီေလာက္အထိ အေသးစိတ္ ရွိနိုင္ပါ့မလားေတာင္ သံသယျဖစ္မိရပါတယ္။ အဲဒီေလ့လာထားခ်က္ေတြကို က်ေနာ္ သိပ္နားမလည္ပါဘူး။ ေျမပံုေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးပါ။ ဆည္ေဆာက္မဲ့ ေနရာကို ဒီေလာက္ တိုင္းတာထားတာကို အျပီးအပိုင္ ဆံုးျဖတ္ မထားနိုင္ေသးပါဘူး။ ဘယ္ေက်ာက္ေတာင္က ေက်ာက္ကိုသယ္ယူမယ္။ ဘယ္ေနရာက ေက်ာက္ေတာင္ကို ဘိလပ္ေျမ ထုတ္လုပ္မယ္။ စံုေနတာပါ။ ဒါေလာက္ အေသးစိတ္ ေလ့လာထားတာကို ထပ္မျံပီး ပိုမိုတိတိက်က် ေလ့လာရဦးမည္ ဆိုပါတယ္။ တိုက္ဆိုင္တာေလးက ထူးဆန္းေနတယ္။ တာဆန္းေရကာတာ စီမံကိန္းကို န.၀.တ အစိုးရဆီကို တင္ျပခဲ့သူ ေဒါက္တာခ်န္နေရာင္းဟာ ၁၉၉၄-ခုနစ္ ႀသဂုတ္လ-၁၉-ရက္ေန႔ (ေန႔လည္-၁၁.၃၀-ေလာက္မွာ) ကန္ေတာ္ႀကီးက ေဆးရံုမွာ ေဆးထိုးမွားျပီး ကြယ္လြန္သြားပါတယ္။ အခု.ႀသဂုတ္လ-၁၉-ရက္ေန႔မွာ သမၼတႀကီးဦးသိန္းစိန္နဲ ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္တို ့ပထမဆံုးအႀကိမ္ ေတြ ့ဆံုမႈပါ။ အခုျမစ္ဆံုကို Banca အဖြဲ႔ကို ေလးလေလာက္ေလး ေလ့လာထားတာနဲ့ ခ်က္ခ်င္းႀကီး အေကာင္အထည္ ေဖၚေဆာက္တာကေတာ့ တကယ္လို႔ ဆည္ႀကီးျပိဳပ်က္ရင္ ငါတို႔ေသတာ မဟုတ္ဘူး ျမန္မာေတြေသတာ ေသေတာင္မ်ားမ်ား ေသသြားရင္ ငါတို႔အသာေလး သိမ္းလိုက္လို႔ရျပီလို႔ တြက္ထားတာ ျဖစ္ဖို႔ မ်ားေနပါတယ္။ ဒီလူမ်ိဳးေတြစိတ္ဓါတ္ကိုက ဘယ္သူေသေသ ငေတမာျပီးေရာ စိတ္ဓါတ္ေတြ။ ကမၻာက လက္လန္ယူရေအာင္ စိတ္ထားယုတ္ညံ့သူေတြ။ တရုတ္မိသားစုေတြဟာ လူဦးေရေပါက္ကြဲမႈ ျဖစ္ေနေတာ့ တစ္အိမ္ေထာင္ကိုမွ ကေလးတစ္ေယာက္သာ ယူခြင့္ရွိႀကတာပါ။ တြက္ဆႀကည့္ပါ။ ကေလးတစ္ဦးတည္း ဆိုေတာ့ မိဘေတြမွာဘယ္ေလာက္ အူတုန္အသဲတုန္ ခ်စ္ေနႀကမလဲ ဆိုတာကို။ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ သာရွိမယ္ဆိုရင္ အဲဒီလို ရွားရွားပါး ကေလးတစ္ဥိီးထည္း ယူခြင့္ရွိရွာတဲ့ တန္ဖိုး မျဖတ္နိုင္ ေလာက္ေအာင္ မိဘေတြခ်စ္ေနႀကရတဲ့ ကိုယ့္လူမ်ိဳးခ်င္းကိုေတာင္ ေသမယ္ဆိုတာ သိသိႀကီးနဲ႔ ငါတို႔ျမတ္ဖို႔က အဓိကဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ မယ္လမင္းေတြကို ႏို႔မႈန္႔ထဲထည္႔ ေရာင္းတဲ့အထိ ယုတ္မာခ်က္ ကမ္းကုန္ေနတဲ့ လူမ်ိဳးပါ။ ကေလးေတြ ေသတာ ငါ့အေရးမဟုတ္ ငါအျမတ္ရဖို႔သာ ႀကည့္တဲ့လူေတြ။ အဲဒီလိုတစ္ဘို႔ ထဲႀကည့္တဲ့ လူေတြကိုေတာ့ တရုတ္အစိုးရကိုယ္တိုင္ ေသဒါဏ္ေပး သတ္ျပီးပါျပီ။ အခုျမန္မာျပည္သူ သိန္း၊ သန္းခ်ိီေသမွာ မေသခင္ေတာင္ ဆည္ႀကီးျပိဳခဲ့ေသာ္ ဆိုတဲ့ေသာက အေႀကာက္တရားနဲ႔ ေနေနရတဲ့ဘ၀။ အခုက်ေနာ္တို႔ ျပည္ႀကီး ဘာျဖစ္ျဖစ္ထက္ ပိုတာေတာင္ ႀကံစည္ထားလားဆိုတာကို က်ေနာ့္အျမင္ေလးပါ တင္ျပပါမယ္။ ျမစ္ဆံု ေရကာတာႀကီးအတြက္ မူလတိုင္းတာထားတာ မီဂါ၀ပ္-၃၅၀၀- ပါ။ ဘန္ကာက တိုင္းတာထား/ေလ့လာထားရတာက မီဂါ၀ပ္-၃၅၀၀-အတြက္ပါ။ ေရကာတာအျမင့္က ေပ-၅၀၀- မရွိနိုင္ပါဘူး။ အဲဒါကို တရုတ္က ၾကပ္ေျပး တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ ေဒၚလာသန္း-၅၀၀၀- လာဘ္ထိုးလိုက္ေတာ့ မီဂါ၀ပ္-၆၀၀၀-အတြက္ တိုင္းတာထားတာမရွိဘဲ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ ေပးလိုက္တာကိုက ဥပေဒေႀကာင္းအရ မွားေနပါျပီ။ ဒါလုပ္ပိုင့္ခြင့္မရွိတဲ့ ကိစၥပါ။ ဥပမာ အိမ္ေဆာက္မယ္ဆိုရင္ ျမိဳ႔ေတာ္စည္ပင္သာယာ ဆီမွာ ေဆာက္လုပ္ခြင့္ ေတာင္းခံရပါတယ္။ ေဆာက္လုပ္ဖို႔ တင္ျပထားတာ တိုင္းတာထားတာက အထပ္-၃၅-ထပ္ေပါ့။ တကယ္ေဆာက္ေတာ့ အထပ္-၆၀- ေဆာက္လို႔ရမလား။ တင္ျပထားတာတာနဲ ့ မတူတာ ေဆာက္ခြင့္မရွိပါဘူး။ ေနာက္တစ္ခါေပါ့။ အဂၤလိပ္က က်ေနာ္တို႔နိုင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္သြားတာ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ဘယ္ေနရာမွာ ေျမသားဘယ္လို ရွိတယ္။ ေရခ်ိဳကဘယ္မွာရွိတယ္ အကုန္ေလ့လာျပီး ထားခဲ့တယ္။ လွ်ပ္စစ္၀န္ႀကီးဌာနမွာ အဂၤလိပ္တိုင္းတာ ထားခဲ့တဲ့ ဆည္ေတြ တပံုႀကီး စာရင္းနဲ႔ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ အခု န.အ.ဖ အစိုးရလက္ထက္မွာ ေရကာေတြ တျပည္လံုးအတိုင္းအတာနဲ႔ တည္ေဆာက္ရင္ မီဂါ၀ပ္ေပါင္း ေလးေသာင္းေက်ာ္ ရမယ္ဆိုတာ ျမန္မာေတြတိုင္းထားတာ မဟုတ္ဘူး။ အဂၤလိပ္ေတြ တိုင္းထားခဲ့တာ။ အဲဒီစာအုပ္ႀကီးကို လွ်ပ္စစ္၀န္ႀကီးရံုးမွာ ေရအား လွ်စ္စစ္အင္ဂ်င္နီယာ ဦးေစာလြင္(ကြယ္လြန္) ဆီကေန က်ေနာ္ ေတာင္းႀကည့္ထားရတာပါ။ သူက က်ေနာ္တိုင္းျပည္အတြက္ အေတာ္ေလး အေလးထားမွန္းသိေတာ့ (မင္းကိုအန္ကယ္ျပခ်င္ပါတယ္.. မင္းအန္ကယ့္ကို ျပသနာမတက္ေအာင္ေတာ့ ကတိေပးပါ) ေျပာျပီး စာအုပ္ႀကီးကို သူ႔အိမ္ယူလာပါတယ္။ က်ေနာ္ကသူ႔ အိမ္အလည္သြားေပါ့.. သူက အျပင္သြားေနေတာ့ ေရွာင္ေနတဲ့ သေဘာလုပ္ျပီး က်ေနာ္က စာအုပ္ႀကီးထဲက ကူးခ်င္တာေတြ ကူးယူရတာပါ။ ဘုန္းႀကီး အာပတ္လြတ္ ဆိုတာလိုမ်ိဳးေပါ့။ သူကရခိုင္လူမ်ိဳး။ အဲဒီလို ေရအားလွ်ပ္စစ္ေတြ ထုတ္လုပ္နိုင္တဲ့ အေႀကာင္းေရးထားတဲ့ ဒီအစီရင္ခံစာ စာအုပ္ႀကီးထဲမွာ ဧရာ၀တီျမစ္ဆံုကို ထဲ့ေရးထားတာ မေတြ႔ရတာပါဘဲ။ တျခားဧရာ၀တီ အထက္ပိုင္းက ျမစ္ဆံုမေရာက္ခင္ ေနရာက အခုခ်ီေဘြ ဘာညာေတြကို ေရးထားပါတယ္။ စိတ္ထဲမွာ အဂၤလိပ္ကိုလိုနီ မသိတာမွ မဟုတ္တာ။ သိပ္သိတာေပါ့။ သူတို႔ေတာင္ဒါကို စိတ္နဲ႔ေတာင္ မႀကံစည္ဘူးဆိုတာ သံုးသပ္လို႔ရပါျပီ။ သန္းေရႊရဲ့ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္နဲ႔ သူတခ်ိန္လံုး လက္ညွိးထိုးေအာ္ေနတဲ့ ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕ရဲ ့စိတ္ထက္ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ကင္းမဲ့ေနတာ ျပလိုက္တာပါဘဲ။ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဆိုတာ ဘာကိုဆိုလိုတယ္ေတာင္ သိမယ္မထင္ပါဘူး။ ဦးေစာလြင္ဟာ ထမံသီေရကာတာႀကီးကို ကုလသမဂၢ အကူအညီနဲ႔ တိုင္းတာေရးမွာ ျမန္မာဘက္က ဦးေဆာင္ပါ၀င္ခဲ့သူ အင္ဂ်င္နီယာခ်ဳပ္ပါ။ နိုင္ငံျခားပညာေတာ္သင္ (အဂၤလန္ပညာတတ္ဟု ထင္မိပါတယ္)။ ထမံသီေရအား လွ်ပ္စစ္က မီဂါ၀ပ္-၁၂၀၀ ဘဲရွိပါတယ္။ အဲဒါကို ေလးႏွစ္တိုင္းတာရတာပါ။ အခုက မီဂါ၀ပ္-၆၀၀၀ နဲ႔အထက္မွာ ေနာက္ထပ္ ဆည္-ရ-ခု ရွိေသးတယ္။ ဒါကိုေလးလတင္ ေလ့လာတာ ဘယ္လိုလုပ္ ျပည့္စံုလံုေလာက္တယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ မသိဘူး။ ထမံသီေရအားလွ်ပ္စစ္က တည္ေဆာက္ဖို႔ ကုလသမဂၢက သေဘာတူ ခြင့္ျပဳထားပါတယ္။ ၁၉၇၂- ကေန ၁၉၇၆ ခုနစ္အထိ ေလ့လာေရး လုပ္ခဲ့တာပါ။ ဒါေပမဲ့ လွ်ပ္စစ္ေရာင္းဖို႔ အိႏၵိယနဲ ့စကားေျပာေတာ့ အဲဒီတုန္းက ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အိႏၵီယာဂႏၵီ က ေရာင္းရေငြကို အိႏိၵယ ရႈးပီးေငြနဲ႔ ဘဲေခ်မယ္ဆိုျပီး တဖက္သတ္လုပ္ေနလို ့ရပ္ထားရတာပါ။ ေဒၚလာနဲ႔ ေပးေခ်မယ္ဆိုရင္ တည္ေဆာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးဦိးေန၀င္းက ၅၀-%ကိုေဒၚလာ နဲ႔ေပးဖို ့အထိ ညွိိနိုင္းခဲ့ပါေသးတယ္။ အခုျမစ္ဆံုဆည္ဟာ ပတ္၀န္းက်င္ဆိုးက်ိဳးကိုလဲ ေသေသခ်ာခ်ာ မေလ့လာရေသး ေလ့လာေတာ့လဲ ရွားပါးတိရိစာၦန္ဆိုရင္ စားပစ္ဖို ့သာသိတဲ့ တရုတ္က ဘယ္အေလးထားမွာလဲ။ ရွားေလ ေဆးဘက္၀င္ေလ။ ဒါက ပတ္၀န္းက်င္ကိစၥ။ ဒီထက္ပိုအေရးႀကီးတာက ဒီဧရာ၀တီျမစ္ဆံုႀကီးကို သန္းေရႊလက္ထက္မွာကို ျမန္မာ့ရုပ္ျမင္သံႀကား ေပၚကေန အမ်ိဳးသားေရး လကၡဏာအျဖစ္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပသြားထားပါတယ္။ အမ်ိဳးသားေရး လကၡဏာဆိုတာ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ရွိသူေတြသာ အမ်ိဳးသားေရးဆိုတဲ့ တန္ဖိုးထား တတ္ႀကတာပါ။ ဟာဒါအေရးမႀကီးဘူး ေျပာခ်င္လား။ ရတယ္ အဲဒီလိုေျပာတဲ့ အေကာင္ဟာ မိန္းမသာဆိုရင္ အပ်ိဳရည္ဆိုတာ အေလးထားစရာ မလိုပါဘူး။ ေျပာတတ္တဲ့ မိန္းမစားနဲ႔ တစ္ေထရာထဲပါဘဲ။ ျပည့္တန္ဆာမဆိုတာ ဒီလိုစိတ္ရွိသူေတြက ျဖစ္လာတာမ်ားပါတယ္။ တစ္ခါအမ်ိဳးသားေရး လကၡဏာ ကို သိပ္အေလး မထားခ်င္ေသးရင္ လံုျခံဳေရး ရႈေဒါင့္ကေန သံုးသပ္ႀကပါမယ္။ သန္းေရႊဟာ ေယာက်္ားတန္မဲ့ ၂၀၀၃-မွာ ဒိီပဲယင္း မိန္းမယာဥ္တန္းကို သတ္မိျပီး ျပည္သူလူထုက ဒါသူ႔လက္ခ်က္ဆိုတာ အားလံုးက သိလိုက္ျပီဆိုေတာ့ (ေထာက္လွမ္းေရး အစီရင္ခံစာေတြကေန သိတာပါ) သူ႔လံုျခံဳေရးအတြက္ ၾကပ္ေျပးကို တက္သုတ္ရိုက္ ေဆာက္တယ္ ဘာမွမျပီးေသးဘဲ ေရႊ႔တယ္။ ဒါကိုေတာင္ သူစိတ္မွာ မလံုျခံဳလို႔ နိုင္ငံေတာ္ဘ႑ာေငြ ရသမွ်ကို သူစိတ္လံုျခံဳမႈအတြက္ ေျမေအာက္လႈိဏ္ေခါင္းေတြ တူးတဲ့အထိ လုပ္ေဆာင္ပါတယ္။ တကယ္က အဲဒီေလာက္ ေႀကာက္ေနစရာ အေႀကာင္းလဲ မရွိပါဘူး။ ျမစ္ဆံုေရကာတာႀကီး ျပိဳခဲ့ေသာ္လို႔ ေႀကာက္ေနသူေတြကို မိုးမျပိဳျပိဳခဲ့ေသာ္ ေျပာခ်င္သူေတြ မင္းတုိ႔ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး ၾကယ္ေလးပြင့္တပ္ထားျပီး ဖင္တုန္ေနတာကိုေျပာပါဦး။ တပ္ထားတဲ့ ၾကယ္ပြင့္မွ အားမနာ။ ျမစ္ဆံု ေရကာတာႀကီးက စစ္ကိုင္းျပတ္ေရြ႕ေၾကာနဲ႔ ထိစပ္ေနတယ္။ အေပၚမွာ တိုးလာမဲ့ ေရထုအေလးခ်ိန္ (ဖိအား)က တန္ေပါင္းထရီလွ်ံနဲ႔ မ်ားမယ္ဆိုတာကိုေတာ့ အမ်ားႀကီး စဥ္းစာရမွာပါ။ မက်ိဳးနိုင္ပါဘူး ဘယ္သူက လည္ပင္းႀကိဳး တပ္ေၾကးအာမခံမွာလဲ။ ပါးစပ္ဖ်ားနဲ႔ အာမခံတာလာမလုပ္နဲ႔။ တစ္ခါ က်ေနာ္က ပိုျပီး သံသယရွိေနတာက သန္းေရႊစကားကိုဘဲ ျပန္ကိုးကား ေျပာပါမယ္ ။ နိုင္ငံေတာ္သမၼတသည္ လံုျခံဳေရးအျမင္ရွိရမည္တဲ့။ လံုျခံဳေရးအျမင္ က်ေနာ္မကန္႔ကြက္ပါဘူး။ သူတို႔ လံုျခံဳေရးအတြက္ဘဲလား လို႔သာ ေမးစရာျဖစ္လာပါျပီ။ ေနာက္ အခုေဆာက္ေနတာက တရုတ္ေတြကို စိတ္လြတ္လက္လြတ္ လုပ္ခ်င္သလို လုပ္ခြင့္ေပးထားပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ႀကံႀကံဖန္ဖန္ ေတြးတာမဟုတ္ဘူး။ တရုတ္က နစ္ရွည္စီမံကိန္းေတြ ခ်တတ္ႀကတတ္တာ ဟိုအရင္ကထဲကိုက။ အခုျမစ္ဆံု ေရကာတာႀကီး တည္ေဆာက္မယ္။ ဆည္ႀကီးေအာက္ေျခမွာ ဗံုးေလးငါးခုေလာက္ ျမဳပ္ထားမယ္။ ျမဳပ္ထားလို႔ ရေနျပီေလ။ သူတို႔လက္၊ သူတို႔ေျခ စိတ္ထင္ထိုင္း လုပ္ခြင့္ေပးထားတာကိုး။ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ ေရအားလွ်ပ္စစ္ အလုပ္ျပထားျပီး မိုးေတြဆက္တိုက္ ရြာတတ္တဲ့ႏွစ္ေပါ့ အခုထိုင္းမွာ ျဖစ္သလို မိုးလြန္ကဲတဲ့ ႏွစ္တႏွစ္မွာ ဆည္ေအာက္မွာ ျမဳပ္ထားတဲ့ဗံုးေတြကို တစ္ျပိဳင္ထဲ ေဖါက္ခြဲလိုက္မယ္ဆိုရင္ ျမန္မာျပည္လူဦးေရ ထက္၀က္ေရေဘး ဒုကၡေရာက္ကုန္မယ္။ အဲဒီမွာ သူတို႔တာ၀န္ပါ ဇြတ္လုပ္၊ တရုတ္ေတြကို ကယ္ဆယ္ေရးဗန္းျပျပီး လူဦးေရ သန္းခ်ီ ျမန္မာျပည္ထဲ၀င္ခိုင္းမယ္။ တရုတ္ျပည္မွာက ကေလးတစ္ဦးထဲဘဲ ယူခြင့္ျပဳေတာ့ တရုတ္ကလဲ မ်ိဳးဆက္နာမည္ကို သားေယာက်္ားေလးကသာ မ်ိဳးဆက္အမည္ ဆက္ခံရတဲ့ ထံုးစံဆိုေတာ့ မိန္းခေလး ကိုယ္၀န္ဆိုရင္ ဖ်က္ခ်ႀကေတာ့ အခုတရုတ္ျပည္မွာ ေယာက်္ားေလးေတြ အတြက္မိန္းမသိပ္ရွားေနေတာ့ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ရင္ ေစာင္မႀကည့္ရႈလိုက္ရင္ တရုတ္ျပည္ကလူဦးေရ တစ္သန္း ကေန ႏွစ္သန္းလဲ ေလွ်ာ့သြားမယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ မိန္းမလဲရမယ္။ ႏိုင္ငံသားလဲျဖစ္လာမယ္။ အို ဘက္စံု ကိုအိုေကလို႔။ ဇြတ္ေရာအတင္းေရာ သူတို႔မွာ တာ၀န္ရွိပါတယ္ေအာ္.. ဘီလွ်ံေပါင္းမ်ားစြာ အကုန္အက်ခံ အိုး ျမန္မာေတြကို အိမ္ေဆာက္ေပး ေဆးကုသေပး ေစာင္မႀကည့္ရႈလိုက္ႀကမဲ့ျဖစ္ျခင္း မ်က္ေစ့ထဲ ျမင္ေယာင္ႀကည့္စမ္း။ တရုတ္ျမန္မာ ေမာင္ရင္းႏွမ ေပါင္းျခင္းခြ စီမံကိန္းႀကိးေလ။ ဒီတရုတ္ေတြ ဗန္းျပျပီးေနာက္ထပ္ မွတ္ပံုတင္အတုေတြနဲ႔ ခင္ညႊန္႔တရုတ္သြင္းေပးသလို ထပ္သြင္းလိုက္ရင္ ၂၀၃၀-ေလာက္ဆိုရင္ ျမန္မာျပည္က လမ္းေတြမွာ ဗမာစာေတြေနရာမွာ တရုတ္စာေတြ ေရးလိုက္ရပါေတာ့မယ္။ ေသနတ္တစ္ခ်က္ေတာင္ ေဖါက္ေနစရာ မလိုပါဘူး။ ျမန္မာမတစ္ေယာက္ ျမန္မာအထီး တစ္ေယာက္နဲ႔ယူသူကို ေထာက္ပံ့ေႀကး တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ေပးတာလဲလုပ္နိုင္တယ္။ ေငြကေထာေနတာေကာ ေသနတ္က်ည္ဆံဖိုး မကုန္ ကမၻာကလဲ ေအာ္ခ်က္ထုတ္လို႔ မရတဲ့ စီမံကိန္းဆိုေတာ့ ေငြေမွ်ာတာေပါ့။ ေဆြမ်ိဳးအေပါက္ေဖၚ စိီမံကိန္း။ အဲဒီေတာ့ ျပန္ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားလိုက္ေတာ့ သန္းေရႊဟာ သူအလွည္႔က်ေတာ့ ေႀကာက္တတ္လို႔ ၾကပ္ေျပးကို ေခြးေျပး၊၀က္ေျပးေျပးတယ္။ တစ္ခါ သူ႔လံုျခံဳေရးအတြက္ သံုးဖို႔ေငြ ေဒၚလာသန္း-၅၀၀၀-ကို ကခ်င္လူမ်ိဳး လူႏွစ္သိန္းမကရဲ့ အသက္ကို စေတးျပီး အဲဒီကေငြနဲ႔ ထပ္လံုျခံဳေအာင္ လုပ္ခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ လြန္လြန္မင္းမင္း အတၱစိတ္ လြန္ကဲေနတာျပေနျပီ။ က်ေနာ္ဟာနိုင္ငံေရးမွာ တစ္ခ်ိန္ ဒီမိုကရက္ အင္အားစုေတြ အာဏာရလာရင္ ဟိုလူကိုႀကိဳးစင္တင္၊ ဒီလူကိုသတ္ဆိုတာကို ကန့္ကြက္မဲ့သူပါ။ အမွားတစ္ခုအတြက္ လူတစ္ေယာက္ကို သတ္တာလဲ မလုပ္ခ်င္ဘူး။ ေထာင္ခ်တာလည္း မလုပ္ခ်င္ဘူး။ သူတို႔ကို ျပည္သူလူထုကို ကိုယ္တိုင္မွားတာေတြ ဘာေတြလုပ္မိခဲ့ပါတယ္ ဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ ျပည္သူေတြေရွ႕ထြက္ ေတာင္းပန္ခိုင္းတာဘဲ လုပ္ေစခ်င္သူပါ။ သူတို႔ကို သတ္ရလို႔လည္း အက်ိဳးအျမတ္မရွိပါဘူး။ ေထာင္ခ်ရင္လဲ အပိုေတာင္ကုန္ေသးတယ္။ အခုဒီလို သူ႔လံုျခံဳေရး (စိတ္ကမလံုျခံဳမႈေလး) အတြက္ ကခ်င္လူမ်ိဳးႏွစ္သိန္း၊ သံုးသိန္းနဲ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳး ေနာက္ထပ္ သိန္းဂဏန္းမ်ားစြာရဲ့ အသက္ကို ရင္းတဲ့အထိ လုပ္ေဆာင္လာတာ ေတာ္ေတာ့္ကို အေသ သတ္ျပစ္ခ်င္စိတ္ ေပါက္မိတယ္။ လြန္တာမွ ေတာ္ေတာ္ကို လြနပါ္တယ္ ။ ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။ တရုတ္ျပည္မွာ ယန္စီျမစ္ႀကီး ညစ္ညမ္းလာမႈ ေနာက္ အခုေရကာတာကရတဲ့ လွ်ပ္စစ္ေရာင္းေစ်းကို တရုတ္ကေပးထားတာ အလြန္နည္းေနတဲ့ ကိစၥေတြကို ေနာက္အပတ္မွာ ဆက္လက္ေရးသား တင္ျပပါဦးမည္ ။ အားလံုးကို ေလးစားလွ်က္ လႈိင္ျမင့္ |
ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုကို ေၾကာက္တဲ့ ျပႆနာ အပိုင္း (၃) Posted: 19 Oct 2011 09:17 AM PDT ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုကို ေၾကာက္တဲ့ ျပႆနာ အပိုင္း (၃) (ေဆာင္းပါးရွင္ The Peace) ကၽြန္ေတာ္ေရးသားတင္ျပတဲ့အခါမွာ ပုဂၢိဳလ္ေရးပုတ္ခတ္တာလည္း မပါဘူး။ ေစာ္ကားတာလည္း မပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီေဆာင္းပါးေရးေနတာ တစ္ဖတ္သတ္ ပုတ္ခတ္ေျပာဆိုခ်က္ေတြ တစ္ဖက္သတ္ အျမင္ေတြကို နည္းလမ္းက်မက်။ စဥ္းစားႏိုင္ဖို႔ တင္ျပေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒါက္တာလိႈင္ျမင့္ ေရးလိုက္တဲ့ အပိုင္း (၃) ပိုင္းေသာ ဖက္ဒရယ္ အေရးေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္သားေတြ ပိုညီညြတ္လာသလား။ ေဒါက္တာလႈိင္ျမင့္ေရးလိုက္တဲ့ အပိုင္း (၃) ပိုင္းေသာ ဖက္ဒရယ္ အေရးေၾကာင့္ ဗမာလူမ်ိဳးေတြ ပိုလို႔ မ်က္စိပြင့္လာတာလား၊ မ်က္မွန္စိမ္း တပ္ေပး ခံလိုက္ရတာလား။ ေဒါက္တာလိႈင္ျမင့္ေရးလိုက္တဲ့ အပိုင္း (၃) ပိုင္းေသာ ဖက္ဒရယ္ အေရးေၾကာင့္ ဖတ္ရသူေတြ ေမတၱာစိတ္တိုးၿပီး ျပည္ေထာင္စုသားေတြ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦးပိုခ်စ္ၾကည္လာၾက၊ ႐ိုင္းပင္းလာၾကသလား။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ထသတ္ေတာ့မတတ္ ျဖစ္လာၾကတယ္ဆိုရင္ ေဒါက္တာလႈိင္ျမင့္ ေဆာင္းပါးဟာ အက်ိဳးအေၾကာင္း သိပ္ဆီေလ်ာ္သင့္ျမတ္တဲ့ ေဆာင္းပါလား။ ဖတ္ရတဲ့ သူတိုင္း ခံစားနားလည္ မိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါက သူ႔ေဆာင္းပါးရဲ႕ ရလာဒ္ပါ။ သူ႔ေဆာင္းပါးဖတ္လို႔ လူေတြ အမုန္းပိုပြားလာၾကတယ္ဆိုရင္။ လူေတြ ေမတၱာစိတ္ ေခါင္းပါးလာၾကတယ္ဆိုရင္.. ဒီလို ေဆာင္းပါးမ်ိဳးဟာ ေရးတာထက္ မေရးဘဲ ေနတာပဲ ေကာင္းတဲ့ ေဆာင္းပါးပါ။ ယခုလက္ရိွ ျမန္မာျပည္လို႔ အမည္ခံထားတဲ့ တိုင္းျပည္အတြက္ လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံ ဖက္ကေန ခ်ီတက္လာတာပါ။ ထိုင္းဖက္မွာ ဗမာေတြ ရိွေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီနယ္ထဲ ေရာက္ေနတဲ့။ ကရင္ေတြ၊ ရွမ္းေတြ၊ မြန္ေတြနဲ႕ BIA ဖြဲ႕ၿပီး။ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ေရာက္ေနတဲ့ တနသၤာရီ ေဒသဖက္ကေန စစ္ခ်ီလာခဲ့တာပါ။ မယံုရင္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအစ္ကို ေအာင္သန္းေရးတဲ့ ေအာင္ဆန္း စာအုပ္မွာ ရွာဖတ္ပါ။ အဲဒီေနရာဟာ ဗမာ အမ်ားစု ရိွတဲ့ေနရာ မဟုတ္ပါဘူး။ လြတ္လပ္ေရးရဖို႔ ဗမာေတြက အမ်ားစု ႀကိဳးစားခဲ့ရတယ္ ဆိုတဲ့ စကားမ်ိဳးေျပာလို႔ မေျပာသင့္ပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္က လူမ်ိဳးေပါင္းစံု တက္ညီလက္ညီ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကတာပါ။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အဖိုး ဗိုလ္မင္းေရာင္ လက္ထက္က ေတာင္တြင္းႀကီး နဲ႕ ရွမ္းျပည္နယ္မွာ လူစုၿပီး အဂၤလိပ္ကို ျပန္တိုက္ခဲ့တာပါ။ ေအာက္ကစာလို လူအမ်ားေလးစားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ခ်ီးက်ဴးသလိုနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်ီးနဲ႕ သုတ္တဲ့ အေပါက္မ်ိဳး မလုပ္ေစဖို႔ ေျပာေနတာပါ။ ေဒါက္တာလႈိင္ျမင့္ေျပာထားတာ ဒီလိုပါ
ဒါဟာ မေျပာသင့္၊ မေရးသင့္တဲ့ စကားေတြ၊ စာေတြပါ။ တိုင္းရင္းသားလို႔ သတ္မွတ္ခံထားရတဲ့ လူမ်ိဳးေတြကိုယ္တိုင္က ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ တင္ေျမွာက္ၿပီး ပံ့ပိုးေပးခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို လူလိမ္ လို႔ စြပ္စြဲလိုက္တာနဲ႕ အတူတူပါပဲ။ ကိုယ္လိုရာ ကိုယ့္ဖာသာဆြဲေတြးၿပီး တိုင္းရင္းသားေတြ ယံုၾကည္ခဲ့တဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ဗီလိန္လုပ္ပစ္တာ အေတာ္ဆိုးပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ဗီလိန္ လုပ္ပစ္တာ ေကာင္းမယ္ထင္ရင္လည္း ဆက္သာ ေျပာပါ။ လူလိမ္ေအာင္ဆန္းအျဖစ္ သြတ္သြင္းခ်င္သပ ဆိုလည္း သေဘာပါပဲ။ ေဒါက္တာလႈိင္ျမင့္ ခင္ဗ်ာ ေဒါက္တာႀကီးရဲ႕ ဆင္ျခင္မႈ ေကာင္းေၾကာင္း ျပခ်င္တာနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ လုပ္ရပ္ေတြကို ေျခေထာက္နဲ႔ တက္မနင္းပါနဲ႔ လို႔ ေျပာပါရေစ။ ေနာက္ထပ္ အဆင္အျခင္မဲ့ ေျပာတဲ့ စကားက ေအာက္ကလိုပါ။ အဲဒီလိုသာဆိုရင္ ဗမာေတြက တခုခုလုပ္ခ်င္ရင္ တိုင္းရင္းသားေတြ အၾကပ္ကိုင္သမွ် လည္စင္းခံေနရေတာ့မွာ။ ဒီေတာ့တခ်ိဳ႕ ဗမာေတြက နယ္ခ်ဲ႕ကို ေတာ္လွန္တာ ဗမာက ဦးေဆာင္တယ္။ တခ်ိဳ႕တိုင္းရင္းသားေတြဆိုရင္ နယ္ခ်ဲ႕ရဲ႕ လက္ကိုင္ဒုတ္ နယ္ခ်ဲ႔ကို အသက္ဆက္ ေပးေနသူေတြ။ အသက္ေပးႀကရတာ အမ်ားစုက ဗမာ။ အခုလြတ္လပ္ေရး ရလာျပီး ျပည္ေထာင္စုဖြဲ႔ေတာ့ ဗမာက ဘာလုပ္ခ်င္လုပ္ခ်င္ ငါတို႔က သူတို႔သနားမွ လုပ္ခြင့္ရေတာ့မဲ့ ဘ၀ကို ခ်ိဳးထားတယ္ျဖစ္လာျပီ။ ကေလး ၂ ေယာက္ကို မုန္႔ေလးျပၿပီး ရန္တိုက္ေပးတဲ့ လုပ္ရပ္မ်ိဳးေတြပါ။ လူမ်ားစု ျဖစ္တဲ့ ဗမာကို လူနည္းစု ျဖစ္တဲ့ တိုင္းရင္းသား ဆိုသူေတြက ဘယ္လိုမ်ား အၾကပ္ကိုင္လို႔ ရမွာလည္း ေသခ်ာ စဥ္းစားၿပီးမွ ေျပာပါလို႔ ထပ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားေတြကို နယ္ခ်ဲ႕လက္ကိုင္ဒုတ္၊ နယ္ခ်ဲ႕ကို အသက္ဆက္ေပးေနသူေတြ ဆိုၿပီး စြပ္စြဲမႈမ်ိဳးကို ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္သင့္ပါဘူး။ ခုျမန္မာျပည္လို႔ ေခၚဆိုဖို႔ ျဖစ္လာမယ့္ ေနရာႀကီး အဂၤလိပ္လက္ထဲ ေရာက္သြားတာ တိုင္းရင္းသားေတြေၾကာင့္ ေရာက္သြားတာလား၊ ဗမာဘုရင္ေတြေၾကာင့္ ေရာက္သြားတာလား။ ဒါမ်ိဳးေတြ ေျပာေနတာဟာ လမ္းေဘးအဆင့္ ဆန္လြန္းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ မေျပာခ်င္ဘူး။ ၁၉၄၈ မွာ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေတာ့ ေရးခဲ့တဲ့ ျပည္ေထာင္စု အေျခခံဥပေဒေၾကာင့္၊ အဲဒီအခ်ိန္က ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္လုပ္သူေတြရဲ႕ ညံ့ဖ်င္းမႈ၊ သေဘာထားေသးသိမ္းမႈ၊ အျမင္က်ဥ္းေျမာင္းမႈေတြေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ခုလို ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတာ အခ်ိန္က သက္ေသျပၿပီးပါၿပီ။ ၁၉၄၈ ေနာက္ပိုင္း ဘာေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ဝက္ကို ေအာက္မွာ ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ေတာင္ေပၚသားမ်ား ရရွိေသာ ဒီမိုကေရစီ ၁၉၅၁-၅၂ တြင္ ျပဳလုပ္ေသာ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲႀကီးတြင္ ကခ်င္ျပည္နယ္၌ ယွဥ္ၿပိဳင္အေရြး ခံေသာ အဖြဲ႕အစည္းေပါင္း ၄ ဖြဲ႕ရွိရာ ကခ်င္အမ်ိဳးသားကြန္ဂရက္အဖြဲ႕သည္ အားလံုးေသာ အဖြဲ႕မ်ားထက္ အမ်ားဆံုးရရွိၾက၏။ ထို႔ေၾကာင္႔ အမ်ိဳးသားကြန္ဂရက္ အဖြဲ႕ဝင္မ်ားႏွင္႔ အမတ္မ်ား၏ ယံုၾကည္ခ်က္မွာ ျပည္နယ္၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈအာဏာကို မိမိတို႔က ရရွိလိမ္႔မည္ဟု ယံုၾကည္ခဲ႔ၾက၏။ ယံုၾကည္ခဲ႔သည့္အေလ်ာက္ ဖဆပလ အဖြဲ႕မွ အေရြးခံေသာ ဖဆပလ အမတ္ငါးေယာက္အား ေတြ႔ဆံု၍ မိမိတို႔ႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ အစိုးရဖြဲ႔ရန္ ေစ႔စပ္ေတာ႔၏။ ျပည္နယ္တြင္ ဖဆပလ အဖြဲ႔ဝင္မ်ားသည္လည္း ေကအင္စီ အဖြဲ႔ႏွင့္သာ ပူးေပါင္းလိုေၾကာင္း၊ ေကအင္စီအဖြဲ႕၏ ဝါဒလမ္းစဥ္သည္ ဖဆပလ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ႀကီးက ခ်မွတ္ေသာ လမ္းစဥ္ႏွင္႔ ဝါဒအတိုင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင္႔ ကခ်င္ျပည္နယ္ အစိုးရဖြဲ႔ေရးတြင္ ေကအင္စီႏွင္႔ ေပါင္းမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပၾက၏။ ၁၉၅၂ ခုႏွစ္ မတ္လတြင္ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္လံုးေခၚ၍ ျပည္နယ္အမတ္မ်ား အားလံုး ရန္ကုန္သို႔ ေရာက္လာၾက၏။ ေကအင္စီအမတ္မ်ားသည္ ၁၉၅၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ သခင္ႏုႏွင္႔ ေတြ႔ဆံု၍ ကခ်င္ျပည္နယ္ အစိုးရဖြဲ႕စည္းေရးႏွင္႔ ပတ္သက္၍ မိမိတို႔အဖြဲ႕သည္ ကခ်င္ျပည္ နယ္လူထု အမ်ားဆံုးေထာက္ခံ၍ အမတ္အမ်ားဆံုးရေသာ အဖြဲ႕ျဖစ္သျဖင္႔ ကခ်င္ျပည္နယ္၏ အုပ္ ခ်ဳပ္ေရးအာဏာကို ရသင္႔ေၾကာင္း တင္ျပၾကသည္။ သခင္ႏုကေျပာသည္မွာ ခင္ဗ်ားတို႔အဖြဲ႔ကို မယံုၾကည္၍ေတာ႔ မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္လည္း က်ဳပ္အေနႏွင္႔ ဆမားဒူဝါကိုပဲ ကခ်င္ျပည္နယ္ ဥကၠ႒ အျဖစ္ ဆက္လက္ခန္႔ခ်င္တယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔လည္း ျပည္မမွာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္၏ ပါလီမန္အတြင္းဝန္ တစ္ေနရာကိုယူပါ။ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ဆမားကို အတိုက္အခံမလုပ္ၾကပါနဲ႔။ ခင္ဗ်ားတို႔အခ်င္းခ်င္း ညီညြတ္ၾကပါလို႔ ေျပာပါသည္။ ေကအင္စီ အမတ္မ်ားက ျပန္ေျပာသည္မွာ "ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္။ ဒီမိုကေရစီတိုင္းျပည္ ျဖစ္တဲ႔အတိုင္း အမတ္မ်ားရာက အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာကို ရရမယ္မဟုတ္လား အခုေတာ႔ အမတ္ေလးေယာက္ပဲရတဲ႔ ဆမားကို ျပည္နယ္ဥကၠ႒ ျပန္တင္ေတာ႔ ဒီမိုကေရစီက်ပါ႔မလား။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အေနႏွင္႔က အမတ္အမ်ားဆံုး ရထားတာက တစ္ေၾကာင္း၊ ၿပီးေတာ႔ ကခ်င္ျပည္နယ္က အေရြးခံရတဲ႔ ဖဆပလ အမတ္ငါးေယာက္ကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွင္႔ ပူးေပါင္းရန္ ေျပာထားၿပီးျဖစ္တဲ႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႕က ကခ်င္ျပည္နယ္ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာပဲ ရရမယ္" လို႔ ျပန္ေျပာပါသည္။ ဒီေတာ႔ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္သခင္ႏုဟာ "ခင္ဗ်ားတို႔အဖြဲ႕က အမတ္အမ်ားဆံုးရတာေတာ့ ဟုတ္ပါၿပီ။ က်ဳပ္လည္း မျငင္းဘူး။ ဒါေပမဲ႔ ျပည္နယ္က ဖဆပလအမတ္မ်ားဟာ သူတို႔သေဘာႏွင္႔ လုပ္လို႔မရဘူး။ ဖဆပလ ဌာနခ်ဳပ္က ညႊန္ၾကားသည့္အတိုင္း လိုက္ရမယ္။ ဖဆပလ ဌာနခ်ဳပ္ကလည္း တစ္ျခား ေျပာမွာမဟုတ္ဘူး။ ယခု ငါေျပာတဲ႔အတိုင္း ဆမားကိုပဲေထာက္ခံဖို႔ ေျပာမွာပဲ" ဟု ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ ဒီေနာက္မွာ ေကအင္စီ အမတ္မ်ားသည္ ျပည္နယ္မွ ဖဆပလ အမတ္ ငါးေယာက္ဆီသြားၿပီး "ဘယ္႔နဲ႔လဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဟိုျပည္နယ္မွာတုန္းကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ ေပါင္းမယ္ဆိုတယ္ မဟုတ္ လား။ ယခု ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ကေတာ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ကို ဆမားဒူဝါကိုပဲ ေထာက္ခံခိုင္းမယ္ဆိုပါလား" ဟု သြားေျပာၾကသည္။ ျပည္နယ္က ဖဆပလ အမတ္ငါးေယာက္သည္ "ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေနႏွင္႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ေကအင္စီအဖြဲ႕ကို ေထာက္ခံခ်င္တယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ႏွင္႔ ပူးေပါင္းခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ ဖဆပလဌာနခ်ဳပ္ ဥကၠ႒လည္းျဖစ္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္လည္းျဖစ္တဲ႔ သခင္ႏုရဲ႕အမိန္႔ကိုေတာ႔ ဘယ္လြန္ ဆန္ႏိုင္မလဲ" ဟု ျပန္ေျပာပါသည္။ ဒါေၾကာင္႔ ေနာက္ဆံုးတြင္ "ကခ်င္ျပည္နယ္မွ ေရြးေကာက္လိုက္တဲ႔ လူထုကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ ဆႏၵအရ မဟုတ္ပါလား။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ လုပ္တဲ႔သူရဲ႕ ဆႏၵအတိုင္းပါလား"လို႔ ဝမ္းနည္းစြာႏွင္႔ ေကအင္စီ အမတ္မ်ားသည္ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ အတိုက္အခံအဖြဲ႕ ျဖစ္လာရေပသည္။ မေရွးမေႏွာင္းေသာ အခ်ိန္အတြင္း ကခ်င္ျပည္နယ္ အစိုးရအျဖစ္ ဆမားဒူဝါ ဆင္ဝါးေနာင္သည္ အစိုးရ ဖြဲ႔စည္းႏိုင္ေတာ႔၏။ ႏိုင္ငံေတာ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ သခင္ႏုက ေကအင္စီ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအား သူ၏ ပါလီမန္ အတြင္းဝန္ရာထူး တစ္ေနရာယူ၍ ကခ်င္ျပည္နယ္ ေကာင္စီတြင္လည္း ေကာင္စီ သဘာပတိယူရန္ တိုက္တြန္းခဲ႔သည္။ ဆမားဒူဝါကို ဝိုင္းဝန္းေထာက္ခံရန္ နားခ်ခဲ႔သည္။ ေကအင္စီ အမတ္မ်ားအေနႏွင္႔က ကခ်င္ျပည္နယ္သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အမိန္႔ရွိခဲ႔သလို ပညာေရး၊ စီးပြားေရး၊ ႀကီးပြားေရး၊ က်န္းမာေရး အစစအရာရာ၌ အင္မတန္ ေအာက္က်ေနာက္က် ျဖစ္ခဲ႔သျဖင္႔ ရရွိသမွ်ေသာ ဘ႑ာေတာ္ေငြမ်ားျဖင္႔၄င္း လူထုအက်ိဳးျပဳ လုပ္ငန္းမ်ားကို အျမန္ ေဆာင္ရြက္ခ်င္ၾက၏။ ဆမားဒူဝါအေနႏွင္႔ ၎ပထမလုပ္ရမည့္ အေရးႀကီးေသာလုပ္ငန္းမ်ားကို လ်စ္လ်ဴရႈခဲ႔၍ သူ၏ ယာယီအစိုးရအခ်ိန္တြင္ ေမာ္ေတာ္ကား တည္ေဆာက္ရန္စီမံကိန္း၊ ဂ်က္ေလယာဥ္ပ်ံ တည္ေဆာက္ရန္ စီမံကိန္း၊ မီးသေဘၤာ မီးရထားေခါင္းတြဲ လုပ္ရန္ စီမံကိန္း၊ ေရႊတူးရန္၊ ေငြတူးရန္ စီမံကိန္းမ်ားကိုသာ ပထမခ်ခဲ႔၏။ ဤကိစၥမ်ားေၾကာင္႔ ေကအင္စီအဖြဲ႕သည္ ဆမားဒူဝါအား မေထာက္ခံႏိုင္ေၾကာင္း ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ သခင္ႏုအားေျပာျပခဲ႔ရာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က "ေအးကြာ ဒါေတြက သူမွားတာပဲ။ သူရဲ႕ ဒီစီမံကိန္းေတြကို ငါရပ္ခိုင္းပါ႔မယ္။ ယခုကစၿပီး ခင္ဗ်ားတို႔ လိုလားတဲ႔ လူထုအက်ိဳးျပဳ လုပ္ငန္းေတြကို ပထမလုပ္ဖို႔ ငါေျပာပါ႔မယ္"ဟု ေျပာ၏။ တစ္ဖန္ ေကအင္စီအမတ္မ်ားက "ေကာင္းၿပီ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္၊ သူဒီစီမံကိန္း ေတြကိုရပ္ၿပီး တကယ္ ျပည္နယ္လူထုအတြက္ ေလာေလာဆယ္ အေရးႀကီးတဲ႔လုပ္ငန္းမ်ားကို စတင္ လုပ္မယ္ဆိုရင္ လုပ္တာႏွင္႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေထာက္ခံပါမယ္" ဟု ကတိေပးထားခဲ႔၏။ သို႔ရာတြင္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ သခင္ႏုသည္ ဆမားဒူဝါ၏ စီမံကိန္းမ်ားကို မရပ္ေစႏိုင္သည္ သာမက ဆမားဒူဝါ၏ ၈ မိုင္ မရမ္းကုန္းစက္ရံုဖြင္႔ပြဲတြင္ သခင္ႏုသည္ ဆမားဒူဝါႀကီးအား ဟိမဝႏၲာ ခ်ီးမြမ္း ခန္းဖြင္႔ေတာ႔သည္။ ေကအင္စီ အမတ္မ်ားအေနႏွင္႔ကား ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ သခင္ႏုသည္ အေျပာတစ္မ်ိဳး အလုပ္တစ္မ်ိဳးဟူ၍ ဤအခါက စသိခဲ႔သည္။ ကခ်င္ျပည္နယ္ထက္ ပိုမိုဆိုးေသာ ကိစၥ ရွိပါေသးသည္။ ၄င္းမွာ အျခားမဟုတ္။ ခ်င္းမ်ားအေရး ပင္ျဖစ္သည္။ ခ်င္းေတာင္သည္ ျပည္နယ္မဟုတ္ဘဲ ျပည္မတြင္ပါဝင္ေသာ ဝိေသသတိုင္းတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ထို ၁၉၅၁-၅၂ အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးတြင္ ခ်င္းေတာင္၌ ယွဥ္ၿပိဳင္အေရြးခံေသာ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕ ၂ ခု ရွိခဲ႔သည္။ ဦးဇာရဲလ်ံ ေခါင္းေဆာင္ေသာ ခ်င္းအမ်ိဳးသားကြန္ဂရက္အဖြဲ႔သည္ အမတ္ ၁၀ ေယာက္ရ၍ စစ္ဗိုလ္ထြက္ ကပၸတိန္ မန္တံု႔ႏံုးက သူႏွင္႔ေပါင္း အမတ္ ၂ ေယာက္သာ ရရွိခဲ႔သည္။ ခ်င္းအမ်ိဳးသားကြန္ဂရက္ အေနႏွင္႔ သူတို႔သည္ အမတ္အမ်ားဆံုးျဖစ္၍ ခ်င္းေရးရာဝန္ႀကီးကို သူတို႔ ရႏိုင္မည္ဟု ယံုၾကည္ခ်က္ႀကီးႀကီးျဖင္႔ ရန္ကုန္ဆင္းလာၾက၏။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ သခင္ႏုႏွင္႔ေတြ႔ေသာအခါ ခ်င္းကြန္ဂရက္ အဖြဲ႕ဝင္မ်ားသည္ သူတို႔က အမတ္အမ်ားဆံုးရ၍ လူထုဆႏၵ အမ်ားဆံုး ေထာက္ခံမႈ ရရွိေသာေၾကာင္႔ မိမိတို႔ အဖြဲ႕သာလွ်င္ ခ်င္းေရးရာဝန္ႀကီးကိုရ၍ ခ်င္းဝိေသသတိုင္း၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ကိုင္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပၾက၏။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ သခင္ႏုက ခ်င္းကြန္ဂရက္၏ အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ ဇာရဲလ်ံသည္ အသက္ငယ္ေသးသည္။ အိမ္ေထာင္ မရွိေသးဘူး၊ ႏိုင္ငံေရး ဗဟုသုတ မရွိေသးဘူး၊ ဒါေၾကာင္႔ ဝန္ႀကီးအျဖစ္ လက္မခံႏိုင္ပါ။ ကပၸတိန္ မန္တံု႔ႏံုးကိုသာ ဝန္ႀကီးေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ျပန္ေျပာလိုက္၏။ ခ်င္းကြန္ဂရက္ အမတ္မ်ားကလည္း ထိုသို႔လုပ္ျခင္းမွာ ဒီမိုကေရစီ မက်ေၾကာင္း၊ အမတ္မ်ားရာ အဖြဲ႔သာလ်င္ ဝန္ႀကီး ျဖစ္သင္႔ေၾကာင္း၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဆႏၵအရ မဟုတ္ဘဲ လူထု၏ ဆႏၵအရသာ ျဖစ္ ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာေသာအခါ သခင္ႏုက "မင္းတို႔ ဘာနားလည္သလဲ၊ တိတ္ပါ" ဟု ေငါက္ငမ္းခဲ႔၏။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ သခင္ႏုအေနႏွင္႔ အမတ္ႏွစ္ေယာက္သာရွိေသာ ကပၸတိန္မန္တံု႔ႏံုးကို ဝန္ႀကီးခန္႔လွ်င္ အရုပ္ဆိုးမည္ဟု ျမင္လာေသာ အခါ ညီညြတ္ၿပီးသားျဖစ္ေသာ ခ်င္းကြန္ဂရက္အဖြဲ႕မွ ဦးရွိန္ထန္းကို တိတ္တဆိတ္ေခၚယူ၍၊ ဝန္ႀကီးေနရာႏွင္႔ေတာ႔ ခင္ဗ်ားပဲသင္႔ေတာ္တယ္၊ ခင္ဗ်ားက အသက္လည္း ႀကီးၿပီး ဗဟုသုတလည္း ရွိတယ္ဟု၊ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပ၍ ခြဲထုတ္ခဲ႔၏။ ထိုအခါ ညီညြတ္ၿပီးသား ခ်င္းအမ်ိဳးသား ကြန္ဂရက္အဖြဲ႕သည္ ၂ ျခမ္း ကြဲသြားခဲ႔၏။ ကြဲလာေသာအခါ ဦးရိွန္ထန္းကို ခ်င္းေရး ရာဝန္ႀကီး ခန္႔ခဲ႔၏။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ သခင္ႏု၏ အခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္သည္ ဤတြင္ ေအာင္ျမင္သြား၏။ သို႔ရာတြင္ ဝန္ႀကီးဦးရွိန္ထန္းဘက္မွ အမတ္ဦးေရနည္း၍ ဦးဇာရဲလ်ံဘက္မွ အမတ္ဦးေရ မ်ားသျဖင္႔ ေကာင္စီတြင္ အလုပ္လုပ္လို႔ မျဖစ္ေသာအခါ၊ အခ်ိန္ မၾကာမီအတြင္း ဦးရွိန္ထန္းကို ျပည္မ အျခားဌာန တစ္ခုေပး၍ ခ်င္းကြန္ဂရက္ အဖြဲ႕၏ ေခါင္းေဆာင္ ဇာရဲလ်ံကိုပင္ ခ်င္းေရးရာဝန္ႀကီး ခန္႔ေပးရ၏။ ခ်င္းႏွင္႔ ကခ်င္ကိုသာ ဤသို႔လုပ္သည္ မဟုတ္ပါ။ ကရင္ကိုလည္း ထိုထက္ ပိုဆိုးရြားေအာင္ လုပ္ခဲ႔၏။ ကရင္ျပည္နယ္သည္ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၁ ရက္ ေန႔မွာ ျပည္နယ္ျဖစ္ေပၚလာ၏။ ကရင္ျပည္နယ္ ျဖစ္ေပၚလာသည္ႏွင္႔ ကရင္ျပည္နယ္တြင္ ကရင္ျပည္နယ္ ဝန္ႀကီးေခၚ ကရင္ျပည္နယ္ ဥကၠ႒ ခန္႔ရေပမည္။ ကရင္ျပည္နယ္ ဥကၠ႒ခန္႔ရာ၌ ကရင္ျပည္နယ္မွ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ေသာ ကိုယ္ စားလွယ္မ်ားထဲက ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေရြးခ်ယ္ခန္႔ထား ရေပမည္။ အေျခခံဥပေဒကလည္း ထိုသို႔ခြင္႔ျပဳထား၍ ထိုသို႔ ျဖစ္မွသာလွ်င္ သဘာဝက်ေပမည္။ သို႔ရာတြင္ ထိုသို႔မဟုတ္ဘဲ ကရင္ျပည္နယ္ ဥကၠ႒ေနရာတြင္ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသမွ အေရြးခံေသာ ဦးေအာင္ပကို ကရင္ျပည္နယ္ဝန္ႀကီးႏွင္႔ ကရင္ျပည္နယ္ဥကၠ႒ ခန္႔ခဲ႔သည္။ ဤသို႔ လုပ္ခဲ႔ရာတြင္ ကရင္ျပည္နယ္ လူထုသည္လည္းေကာင္း၊ ျပည္နယ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားသည္ လည္းေကာင္း မေက်နပ္၍ ကန္႔ကြက္ခဲ႔သည္။ သို႔ေသာ္ အခ်ည္းႏွီးသာ ျဖစ္ခဲ႔သည္။ ေနာက္ဆံုး၌ ေကာင္စီတြင္ အလုပ္လုပ္၍ မျဖစ္ေတာ႔မွ ဦးေအာင္ပကိုေခၚယူၿပီး ျပည္မတြင္ က်န္းမာ ေရး ဝန္ႀကီးဌာနေပး၍ ကရင္ျပည္နယ္မွ ေရြးေကာက္ တင္ေျမွာက္ခဲ႔ေသာ ေဒါက္တာေစာလွထြန္းကို ကရင္ျပည္နယ္ဥကၠ႒ ခန္႔ခဲ႔သည္။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္သခင္ႏုသည္ ျပည္နယ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ လူမ်ိဳးစုကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင္႔ ေတြ႔တဲ့အခါတိုင္း၊ မင္းတို႔အားလံုးကို ငါခ်စ္ပါတယ္၊ သနားပါတယ္၊ မင္းတို႔ အေပၚမွာ ေသြးခြဲစနစ္ (Divide And Rule) ကို သံုးၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူးဟု မၾကာခဏ ေျပာေလ႔ရွိေသာ္လည္း တကယ္႔ လက္ေတြ႕က်ေသာအခါ ညီညြတ္ၿပီးသား ျပည္နယ္သားမ်ား၊ ညီညြတ္ၿပီးသား လူနည္းစုမ်ားကိုကြဲ ျပားေအာင္ ဖန္တီးေပးခဲ႔သည္။ ဒီမိုကေရစီ အစစ္ကိုမေပးဘဲ ဝါမိုကေရစီ ကိုသာေပးခဲ႔၏။ ဒါေတြေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားလို႔ အသတ္မွတ္ ခံရတဲ့ လူမ်ိဳးေတြက ၈ ျပည္နယ္မူကို တင္လာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၾကည္လင္တဲ့ေရကို ဘယ္သူ စေနာက္တယ္။ ဘယ္သူေတြက မယံုၾကည္ေအာင္ လုပ္လိုက္တယ္ဆိုတာ။ သမိုင္းက သက္ေသျပေနပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စုႀကီးလည္း မြဲျပာက်ေနပါၿပီး။ ဒီလိုမြဲျပာက်မယ္မွန္း ႀကိဳသိရင္၊ ဒီလိုလိမ္မယ္ ညစ္မယ္မွန္းႀကိဳသိရင္၊ ခုကၽြန္ေတာ္တို႔ သိပ္ခ်စ္ပတယ္ဆိုတဲ့ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ ဆိုတာႀကီး ျဖစ္လာခဲ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ တကြ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြ ရင္ထဲက ကတိေတြ၊ ေလးနက္တဲ့ ယံုၾကည္မႈေတြကို ဘယ္သူေတြက သုတ္သင္၊ သတ္ျဖတ္၊ အေရာင္းဆိုး ေသြးခြဲျဖစ္ခဲ့ၾကတာလည္း။ ၁၉၄၈ ကတည္းက ေဖာက္ဖ်က္ခဲ့တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ မုသာဝါဒ ကံေၾကာင့္ တျပည္လံုးလဲ ေဘးအမ်ိဳးမ်ိဳးသင့္၊ မြဲျပာက်ခဲ့ ၿပီးပါၿပီ။ အဂၤလိပ္လက္ထက္ က်န္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၱာရားလည္း ပ်က္စီးၿပီး။ လက္နက္ရိွသူ အႏိုင္ရတဲ့ ဖက္ဆစ္ဝါဒ ေပၚေပါက္လာခဲ့တာပဲ အဖတ္တင္ပါတယ္။ ခု ဒီဖက္ဆစ္ဝါဒကို ျမန္မာေျမေပၚ အေစ့ခ် အေညွာက္ေဖာက္ခဲ့တဲ့ ဦးေနဝင္းနဲ႔တကြ ဗမာ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ မရိွေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဖက္ဆစ္ စံနစ္ႀကီးကေတာ့ ျမန္မာျပည္ထဲမွာ အတြင္းလႈိက္ၿပီး တိုင္းျပည္တစ္ခုလံုးကို တိုက္စား ေခ်ဖ်က္ေနတုန္းပါပဲ။ ကတိသစၥာ မတည္ၾကည္ၾကေသး သေရြ႕ေတာ့ တိုင္းျပည္လည္း ေသြးအလူးလူးနဲ႔ အကုသိုလ္တြင္းထဲ နစ္ၿပီးရင္း နစ္ေနၾကရဦးမွာပါပဲ။ ဆက္ေရးပါဦးမည္... The Peace |
You are subscribed to email updates from ဒီမိုေဝယံ To stop receiving these emails, you may unsubscribe now. | Email delivery powered by Google |
Google Inc., 20 West Kinzie, Chicago IL USA 60610 |
No comments:
Post a Comment