မ်က္ေမွာက္ေခတ္က လူေတြ၊ အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႔ ဦး၀င္းတင္ မ်က္ေျချပတ္ေနျပီလား
ဦး၀င္းတင္နဲ႔ ေမးခြန္းမ်ား
မိုုးမခ၊ ဇူလိုုင္ ၂၅၊ ၂၀၁၁
ဆရာဦး၀င္းတင္နဲ႔ မိုုးမခ အင္တာဗ်ဴးမလုုပ္ျဖစ္တာ အေတာ္ၾကာသြားတယ္။ အဓိကျပသနာကေတာ့ တယ္လီဖုုံးလိုုင္းေတြေၾကာင့္ပါ။ ဖုုံးဆက္လိုု႔ မရတာရယ္၊ ေဆးရုုံတက္ေနရခ်ိန္မွာ လူခ်င္းလြဲေနရတာေတြေၾကာင့္ပါ။ အင္တာဗ်ဴးေတြ မဖတ္ၾကရလိုု႔ သတင္းေမးသူေတြရွိသလိုု အင္တာဗ်ဴးေတြ ဆက္လုုပ္မေနပါနဲ႔ ဦး၀င္းတင္က က်န္းမာေရးကလည္း မေကာင္း၊ ပါတီနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အဆက္ျပတ္၊ ေခတ္နဲ႔ အဆက္ျပတ္ေနတာေၾကာင့္ သူ႔အာေဘာ္ေတြ ထည့္ေနလဲ မထူးပါဘူးလိုု႔ အားေပးသူလည္း အားေပးၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း မိုုးမခမွာက မ်က္ေမွာက္ေရးရာ ေမးျမန္းစရာ ဦး၀င္းတင္ကိုုပဲ ရွိတာမိုု႔ သူ႔ကိုုပဲ ဖုုံးလိုုင္းကေလး သေဘာေကာင္းတုန္း ေမးျမန္းလိုုက္ပါတယ္။
ဆရာနဲ႔ က်ေနာ္တိုု႔ ေနာက္ဆုုံး ဇူလိုုင္လဆန္း အင္တာဗ်ဴးမွာ ဆရာက ဥပေဒေၾကာင္းအရ ပါတီရပ္တည္ေရး၊ တရား၀င္ျဖစ္ေျမာက္ေရးေတြကိုု ရင္ဆိုုင္သြားမယ္လိုု႔ ေျပာသြားတယ္။ ဦး၀င္းတင္က ေပ်ာ့သြားတာလားလိုု႔ ေမးၾကတယ္။
က်ေနာ္တိုု႔ေျပာတာက ၁၉၈၈ အေရးေတာ္ပုုံၾကီးက ေမြးဖြားလာတဲ့ ျပည္သူေတြဆီမွာ မွတ္ပုုံတင္ထားတဲ့ ႏိုုင္ငံေရးပါတီ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီတုုန္းက ဥပေဒနဲ႔အညီ ၁၉၈၈ စက္တင္ဘာ ၃၀ မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္၊ ဦးမိုုးသူတိုု႔နဲ႔ က်ေနာ္တိုု႔ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္မွာ မွတ္ပုုံတင္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ဒါေတြကိုု ထည့္သြင္းစဥ္းစားျပီးေတာ့ လက္ရွိအစုုိးရတရပ္က ႏိုုင္ငံေရးပါတီတရပ္အျဖစ္ ဆက္လက္ရပ္တည္ႏိုုင္ေရးကိုု တရားမွ်တတဲ့ ဥပေဒေတြနဲ႔ ညိွႏိႈင္းေဆြးေႏြးၾကမယ္ဆိုုရင္ က်ေနာ္တိုု႔က လက္ခံေဆြးေႏြးႏိုုင္တယ္လိုု႔ ေျပာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ေတြ႔က်တဲ့ ပြင့္လင္းတဲ့ ညိွႏႈိင္း ေျဖရွင္းမႈေတြကိုု လက္ခံမယ္လိုု႔ ေျပာတာျဖစ္တယ္။
သူတိုု႔ေတြဆီက ဥပေဒနည္းလမ္းေတြအရ လက္မခံႏိုုင္ဘူးဆိုုရင္ေကာ။
ဒါကေတာ့ ရွင္းေနျပီးသားပဲ။ ျပည္သူေတြအသိအမွတ္ျပဳျပီးသား ျပည္သူ႔ပါတီတရပ္အေနနဲ႔ က်ေနာ္တိုု႔က ဆက္လက္ရပ္တည္သြားရမွာပဲ။ ျပည္သူေတြတင္သာမက ႏိုုင္ငံတကာကပါ အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံထားတဲ့ ႏိုုင္ငံေရးပါတီတရပ္အျဖစ္ ျဖတ္သန္းရပ္တည္ထားျပီးသားကိုု က်ေနာ္တိုု႔ကိုုယ္တိုုင္က ျငင္းပယ္ပစ္လိုု႔ မရဘူး။
ဆရာက က်န္းမာေရးကလည္း မေကာင္း၊ ေဆးရုုံကလည္း တက္ရ၊ ရုုံးလည္း မတက္ႏိုုင္၊ အစည္းအေ၀းေတြမွာလည္း မေတြ႔ရဆိုုေတာ့ အခုုအခ်ိန္မွာ ဆရာ့ကိုု ေခတ္နဲ႔ လူေတြနဲ႔ ပါတီနဲ႔ အဆက္ျပတ္ေနျပီ၊ ဆရာ မ်က္ေျချပတ္ေနတာေတြ မ်ားေနျပီလိုု႔ ေျပာရင္ ဘာေျပာမလဲ။
က်ေနာ္က အခုုခ်ိန္မွာ ႏိုုင္ငံ့အေရးဆိုုတဲ့ စိတ္တခုုတည္းပဲ ရွိတယ္။ ေတာက္ေလ်ာက္ က်ေနာ့္ဆီမွာ ဧည့္သည္ေတြ လာေန၊ ဖုုံးေတြ ေျပာေန၊ ေဆြးေႏြး တိုုင္ပင္ေနတာေတြ အားလုုံးက ဒီအေရးကိစၥေတြခ်ည္းပဲ။ ျပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကိုု သတင္းလာေမးတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္တိုု႔၊ ဦးတင္ဦးတိုု႔က အစ သူတိုု႔တေတြက “ဆရာေနေကာင္းလား” ဆိုုျပီး ေမးျပီးေတာ့ ျပန္သြားၾကတာ မဟုုတ္ဘူး ဆိုုတာေတာ့ သိေစခ်င္တယ္။ က်ေနာ္တိုု႔တေတြ ေျပာဆိုုေဆြးေႏြး တိုုင္ပင္ေနၾကတာခ်ည္းပဲ။ လူၾကီးေတြေကာ လူငယ္ေတြေကာ။ က်ေနာ့္ ဖုုံးေတြ၊ တံခါးေတြ၊ ေဆးရုုံတံခါးက အစ က်ေနာ္ ဖြင့္ထားတယ္။ ပိတ္ထားတာ တခုုမွ မရွိပါဘူး။
ဒါဆိုုရင္ အာဇာနည္ေန႔ကိုု ဆရာ ဒီတႏွစ္မွာ ပထမဦးဆုုံးအၾကိမ္ ႏိုုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ အစုုံအလင္နဲ႔ ျဖတ္သန္းရတာပဲ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၉၈၉ ဇူလိုုင္တုုန္းက အတားဆီးခံခဲ့ရတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္၊ ဦးတင္ဦး၊ ဦး၀င္းတင္နဲ႔ အတိုုက္အခံအင္အားစုုေတြ၊ လူၾကီး လူငယ္ေတြ ဒီႏွစ္ ၂၀၁၁ ဇူလိုုင္ ၁၉ မွာ ျပန္လည္ ျဖတ္သန္း ရင္ဆိုုင္ၾကရတယ္။ ဘယ္လိုုေနသလဲ။ ဘာေတြ ထူးျခားတာရွိသလဲ။ အဲသည္တုုနး္ကေတာ့ အာဏာဖီဆန္ေရးစိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔ ျပင္ဆင္ခဲ့ၾကရတယ္။ အခုု ၂၂ ႏွစ္အၾကာမွာ ဆရာတိုု႔ ဘယ္လိုု ရင္ဆိုုင္ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကသလဲ။
ဒီႏွစ္မွာ က်ေနာ္တိုု႔က သေဘာထားၾကီးမႈေတြ၊ နားလည္မႈေတြ၊ ညိွႏိႈင္းေဆြးေႏြးလိုုမႈေတြ၊ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈေတြနဲ႔ အာဇာနည္ေန႔ကိုု ျဖတ္သန္းတယ္လိုု႔ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ကိုု အာဇာနည္မိသားစုု၀င္တဦးအျဖစ္ ဖိတ္ေခၚတာကိုု လက္ခံျပီး အခမ္းအနားကိုု တက္ေရာက္သလိုု၊ အင္န္အယ္ဒီပါတီနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္တဦးအပါအ၀င္အျဖစ္ အားလုုံး စုုေ၀းၾကျပီးေတာ့လည္း ျပည္သူလူထုုနဲ႔အတူ အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနားကိုု ခ်ီတက္ဂါရ၀ျပဳခဲ့ၾကတာကိုု ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္တယ္။ ေျပာခ်င္တာက လက္ရွိအစုုိးရရဲ့ ဥပေဒစည္းမ်ဥ္းေတြက မွ်တညီညြတ္မႈ ရွိရင္ ရွိသလိုု ေပ်ာ့ေျပာင္းညင္သာစြာ ရင္ဆိုုင္မႈ ရွိမွာ ျဖစ္တယ္။ ျပည္သူလူထုုကလည္းပဲ စည္းကမ္းတက် ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ လႈပ္ရွားႏိုုင္ၾကတယ္ဆိုုတာကိုုလည္း ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္တယ္။ အဲသည္မွာ အာဇာနည္ေန႔အခမ္းအနားကိုု ၂ မ်ဴိး ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာကိုု ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္တယ္။
၁၉၈၉ ဇူလိုုင္လ ၁၉ ရက္ေန႔က ေၾကြးေၾကာ္သံျဖစ္တဲ့ မတရားတဲ့ အမိန္႔အာဏာဟူသမွ် တာ၀န္အရ ဖီဆန္ၾကဆိုုတာက မလိုုအပ္ေတာ့ဘူးလား။
အစပိုုင္းမွာ က်ေနာ္ေျဖၾကားခဲ့သလိုုပဲ က်ေနာ္တိုု႔တေတြဟာ အေရးေတာ္ပုုံက ေပါက္ဖြားလာတဲ့ ျပည္သူ႔ပါတီျဖစ္တယ္။ မတရားတဲ့ အမိန္႔ အာဏာ ဥပေဒဆိုုတာေတြကိုု က်ေနာ္တိုု႔ ျပည္သူ႔ပါတီက အျမဲ ရင္ဆိုုင္ခဲ့ၾကတာခ်ည္းပဲ။ အခုုအခ်ိန္မွာ မတရားတဲ့ အမိန္႔အာဏာဥပေဒေတြကိုု ဆန္႔က်င္ဖိုု႔ ရင္ဆိုုင္ဖိုု႔ လိုုအပ္လာရင္လည္း က်ေနာ္တိုု႔ကေတာ့ ရင္ဆိုုင္ရမွာပါပဲ။
ဇူလိုုင္လ ၂၃ ရက္ေန႔က ဆရာၾကီးသခင္ကိုုယ္ေတာ္မႈိင္းရဲ့ ကြယ္လြန္ျခင္း ႏွစ္ပတ္လည္ဆြမ္းေကၽြး က်င္းပတယ္။ အဲသည္မွာ ဆရာဒဂုုန္တာရာရဲ့ ၉ ၃ ၾကိမ္ေျမာက္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးပန္ၾကားလႊာကိုုလည္း ထပ္မံျဖန္႔ေ၀တယ္။ အဲသည္ ေမလဆရာဒဂုုန္တာရာေမြးေန႔တုုန္းကလည္း ဆရာကိုုယ္တိုုင္ သြားေရာက္ခဲ့တယ္ေလ။အခုုအခ်ိန္မွာ ေပၚထြန္းလာတဲ့ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးလႈပ္ရွားမႈေတြအတြက္ ဆရာဘာေျပာခ်င္သလဲ။
အဲသည္ေမလ ခရီးထြက္တုုန္းက ဆရာဒဂုုန္တာရာေမြးေန႔မွာ က်ေနာ္ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ၁၉ ၅၂/၅၃ ကေန ၁၉ ၆၂ ကာလ၁0 ႏွစ္အတြင္းမွာ ျပည္တြင္းစစ္ေတြ အေၾကာင္းျပဳျပီး ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြ ေပၚေပါက္ခဲ့တယ္။ ဆရာၾကီးသခင္ကိုုယ္ေတာ္မႈိင္းကိုုယ္တုုိင္က ဦးေဆာင္တယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ကိုု မ႑ဳိင္ျပဳျပီး ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးလႈပ္ရွားမႈေတြ ေပၚေပါက္လာတယ္။ အခုုအခ်ိန္မွာ ဒါေတြလည္း ျပည္သူလူထုုၾကားမွာ ေပၚေပါက္လာသင့္တယ္။ အဲသည္မွာ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးလႈပ္ရွားမႈေတြဆိုတာ၊ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ ဆိုုတာ အင္န္အယ္ဒီပါတီကေန ဦးေဆာင္တာမ်ဴိးမဟုုတ္ဘဲ လက္ရွိ မ်ဴးိဆက္ေဟာင္း၊ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြ၊ လူၾကီး လူငယ္ေတြ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အားလုုံးပါ၀င္တဲ့ အမ်ားျပည္သူလႈပ္ရွားမႈေတြအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ၾကဖိုု႔ က်ေနာ္ တိုုက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။
အဲသည္ ဆရာၾကီးသခင္ကိုုယ္ေတာ္မႈိင္းရဲ့ ႏွစ္လည္ကိုု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္သြားေရာက္တာက ဒီအခ်က္ကိုု အားေပးတယ္၊ သေဘာတူတယ္လိုု႔ ေျပာရင္ ရမလား။
ဒါက အားလုုံးက၊ တုုိင္းရင္းသားေတြအပါအ၀င္ အားေပးၾက၊ ၀ိုုင္း၀န္းၾကရမယ့္ အေရးၾကီးတဲ့ အေရးလိုု႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါကိုုလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ကိုုယ္တိုုင္က သေဘာေပါက္တယ္လိုု႔ ျမင္ပါတယ္။
ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးကိုု တဖက္သတ္ေတာင္းဆိုုေနတာမ်ဳိးဆိုုရင္ ႏိုုင္ငံတကာဖက္က အျမင္မွာ ဘယ္လိုုေတြ ျဖစ္ကုုန္မွာလဲ ဆရာ။ အခုုခ်ိန္မွာ ျပည္တြင္းက တိုုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုုင္အဖြဲ႔အစည္းေတြက သူတိုု႔ရဲ့ နယ္ေျမေတြမွာ ခုုခံစစ္ကိုု ဆင္ႏႊဲေနရတယ္။ အျပစ္မဲ့တဲ့ လက္နက္မဲ့တဲ့ တိုုင္းရင္းသားျပည္သူေတြကိုု အကာအကြယ္ေပးဖိုု႔ လိုုအပ္ေနတယ္။ ဒုုကၡသည္ေတြဟာ အေျမာက္အမ်ားတိုုးပြားလာေနတယ္။ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုုတာက ႏွစ္ဦး ႏွစ္ဖက္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကိုု ေရွ႔ရႈမွ ျဖစ္ေပၚ လာမွာ မဟုုတ္လားဆရာ။
တေလာက တရုုတ္ျပည္အေၾကာင္းေဆြးေႏြးပြဲ ေဟာင္ေကာင္မွာ လုုပ္တယ္ ၾကားတယ္။ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး၊ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးေတြကိုု ပန္ၾကားေပးၾကဖိုု႔ အၾကံေပးၾကတယ္ဆိုုလား ေျပာၾက၊ ေဆြးေႏြးၾကတယ္ ေျပာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက တဖက္သတ္ေတာင္းဆိုုတာမ်ဴိး မဟုုတ္ရဘူး။ တိုုင္းရင္းသားျပည္သူလူထုု တရပ္လုုံးအသြင္နဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရးလႈပ္ရွားမႈအတြက္ ဦးတည္ေဆာင္ရြက္မႈကိုု အားေပးသင့္တယ္လိုု႔ ေျပာခ်င္တယ္။ တဖက္ဖက္က ဒါကိုု အသုုံးခ်ဖိုု႔ အျဖစ္မခံႏိုုင္ဘူး။ ၂ ဖက္စလုုံးက နားေထာင္မွ လိုုက္နာမွ ျဖစ္ေပၚလာမွာ ျဖစ္တယ္။ အဲဒါကိုုေတာ့ နားလည္ရမယ္။ ႏိုုင္ငံတကာက အဖြဲ႔အစည္းေတြကလည္း မတရားတာကိုု မတရားဘူး၊ တရားတာကိုု တရားတယ္ဆိုုတာကေတာ့ ထုုတ္ေဖာ္ရပ္တည္ေပးဖိုု႔လည္း လိုုအပ္တယ္။
ကဲ ဒါဆိုုရင္ အခုုေျပာေနတဲ့ အခ်ိန္အတြင္းမွာပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ကိုု လက္ရွိအစုုိးရရဲ့ အလုုပ္သမား၀န္ၾကီး ဦးေအာင္ၾကည္က ေတြ႔ဆုုံဖိုု႔ စီစဥ္ေနၾကျပီ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီအေရးကိုုေကာ ဆရာက ဘယ္လိုုျမင္ပါသလဲ။
ဦးေအာင္ၾကည္က အယင္စစ္အစုုိးရလက္ထက္မွာကတည္းက စစ္တပ္စကားနဲ႔ေျပာရရင္ ဆက္သားပဲ။ သူ႔မွာ ဘာဆုုံးျဖတ္ပိုုင္ခြင့္မွ မရွိခဲ့ဘူး။ ဆက္သားဆိုုတာက အထက္အရာရွိေတြရဲ့ စကားကိုု သယ္ေဆာင္လာရတဲ့ အဆင့္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ အခုုဒီတခါမွာကေတာ့ သူက လက္ရွိအစိုုးရရဲ့ ၀န္ၾကီးျဖစ္ေနတယ္။ ဦးသန္းေရႊလက္ထက္က ၀န္ၾကီးထက္ အခုု ဦးသိန္းစိန္လက္ထက္က ၀န္ၾကီးအေနနဲ႔ အယင္တုုန္းထက္ကထက္ ပိုုျပီး ေကာင္းမြန္ဖိုု႔ အလားအလာ ရွိသင့္တယ္လိုု႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ေမွ်ာ္လည္း ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
ေမွ်ာ္လင့္တယ္သာဆိုုတယ္ ေဒၚစုုနဲ႔ ဦးေအာင္ေရ႔ႊကိုု လိပ္တပ္ျပီး သတိေပးစကား ေျပာတာက ျပည္ထဲေရး၀န္ၾကီး ဦးကိုုကိုု ျဖစ္တယ္ေလ။ အခုုေတြ႔ရတာက အျခား၀န္ၾကီးဌာနက ဦးေအာင္ၾကည္ဆိုုေတာ့ သီးသန္႔စီ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုုျပီး က်ေနာ္တိုု႔ဆီက စာေရးသူတဦးကေတာင္ သူတုုိ႔အာေဘာ္မွာ ေရးထားတယ္။ အဲဒါကိုုေကာ ဆရာက ဘာေျပာမလဲ။
ဒါကိုု က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ေျပာႏိုုင္တာကေတာ့ သူတိုု႔သက္ဆိုုင္ရာ ၀န္ၾကီးဌာနေတြအလိုုက္ သူတိုု႔ လုုပ္ပိုုင္ခြင့္ေတြအရ ေတြ႔ဆုုံေဆြးေႏြးခြင့္ေတြ၊ သတိေပးေျပာဆိုုခြင့္ေတြ ရွိၾကမယ္ ထင္တယ္။ ဒါေတြကိုု က်ေနာ္တိုု႔ဖက္ကလည္း ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဦးေအာင္ၾကည္က သူ႔၀န္ၾကီးဌာနနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ကိစၥေတြ ေဆြးေႏြးတယ္ဆိုုရင္လည္း ထားပါေတာ့ေလ။ ဒါက တပုုိင္းေပါ။့ ဟိုုခုုနင္က သတိေပးထားသလိုု ဖ်က္သိမ္းထားျပီးသားပါတီဆိုုျပီး ဖိအားေတြ ေပးလာတာမ်ဴိး ဆိုုရင္ေကာ ဆရာက ဘာေျပာမလဲ။
က်ေနာ္ေရွ႔မွာေျပာျပီးသားပဲ ျပည္သူ႔ပါတီတရပ္အေနနဲ႔ က်ေနာ္တိုု႔က ခိုုင္ခိုုင္မာမာ ရပ္တည္သြားရမွာပဲ ဆိုုတာ။
ညေနေလာက္ဆိုုရင္ေတာ့ သိၾကရလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္ ဆရာ။ ထားပါေတာ့။ အခုု ျမန္မာျပည္ျပင္ပမွာ ၈၈ - ၂၃ ႏွစ္ျပည့္ အခမ္းအနားေတြ စုုစည္းမႈေတြ ျပင္ဆင္ေနၾကျပီ ဆရာ။ က်ေနာ္တိုု႔ ဆန္ဖရန္စစၥကိုုေဘးဧရိယာမွာ ႏိုုင္ငံေရအစုုအဖြဲ႔တြ စုုစည္းျပီး အခမ္းအနားလုုပ္မယ္။ ျပခန္းေတြဘာေတြနဲ႔ တင္ဆက္မယ္။ အျခားျမိဳနယ္ေတြကလည္း သူတိုု႔အစီအစဥ္ေတြနဲ႔ သူတိုု႔ လုုပ္လာၾကတယ္။ အဲဒါကိုု ဆရာ ဘာေျပာမလဲ။
ဒီဖက္မွာလည္း ျမန္မာျပည္တြင္းက ၈၈ မ်ဴိးဆက္ေတြ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြကလည္း ၈ေလးလုုံး ႏွစ္ပတ္လည္ အခမ္းအနားေတြ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ လုုပ္ၾကဖိုု႔ ျပင္ဆင္ေနၾကတယ္။ က်ေနာ့္ကိုုလည္း အမ်ားအျပား လာတိုုင္ပင္ၾကပါတယ္။ အင္န္အယ္ဒီပါတီအေနနဲ႔ အခမ္းအနားလုုပ္တာ မလုုပ္တာ က်ေနာ္မသိေသးေပမယ့္ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ဘာျပန္ေျပာလိုုက္သလဲဆိုုေတာ့ အဲသည္လိုု လုုပ္ၾကတာကိုု က်ေနာ္က အားေပးတယ္။ က်ေနာ္တိုု႔တေတြကိုု္ယ္တိုုင္ ဒီလုုိအခမ္းအနားေတြကိုု တက္ၾကမယ္လိုု႔ က်ေနာ္ကေတာ့ ေျပာတယ္။ အခုု က်ေနာ့္ကိုု ကုုေပးေနတဲ့ ဆရာ၀န္ၾကီးေျပာတာကေတာ့ ေနာက္ ၂ ရက္ ၃ ရက္ဆုုိ က်န္းမာေရး ပိုုေကာင္းလာမယ္ တုုိးတက္လာမယ္ ေျပာတယ္။ က်ေနာ္လည္း ေဆးရုုံက ဆင္းရေတာ့မွာပါပဲ။
ဒီဖက္မွာကေတာ့ ၈ေလးလုုံး အခမ္းအနားနဲ႔ လႈပ္ရွားမႈေတြမွာ တင္တဲ့ ေတာင္းဆိုုခ်က္ေတြ မီးေမာင္းထိုုးျပတာေတြကေတာ့ - ႏိုုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လြတ္ေျမာက္ဖိုု႔၊ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ျပည္တြင္းစစ္ရပ္စဲေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဴိးေဖာက္မႈေတြ တားဆီးႏိုုင္ေရး ျပီးေတာ့ စစ္မွန္တဲ့ ေတြ႔ဆုုံေဆြးေႏြးအေျဖရွာႏိုုင္ေရး တိုု႔ေတြ ကိုု အဓိကထားတယ္ဆရာ။ ဘာေတြ ျဖည့္စြက္ခ်င္ေသးသလဲ။
ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးတယ္ဆိုုတာက ဘယ္သူေတြကိုု ေျပာတာလဲ။ ေျပာစမ္းပါဦး။
ေဒၚေအာင္ဆနး္စုုၾကည္၊ အင္န္အယ္ဒီ၊ မဟာမိတ္ေတြနဲ႔ တိုုင္းရင္းသားအစုုအဖြဲ႔ေတြ အားလုုံးပါ၀င္တဲ့ အတိုုက္အခံအင္အားေတြန႔ဲ လက္ရွိ အာဏာရွင္ေတြ စစ္မွန္တဲ့ ေတြ႔ဆုုံေဆြးေႏြးအေျဖရွာႏိုုင္ေရးေပါ့ ဆရာရယ္။
ဟုုတ္ပါျပီ။ ဒီေလာက္ပဲေပါ့ေလ။ ကိုုယ္လုုပ္ႏိုုင္သေလာက္ေလး ၀ုုိင္းလုုပ္ၾကတာ ေကာင္းပါတယ္။
အဓိကက ျပည္တြင္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ဦးေဆာင္တဲ့ ဒီမုုိကေရစီအင္အားစုုေတြပါဆရာ။ အျပင္က စည္းစည္းလုုံးလုုံး၊ ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ တတ္ႏိုုင္တဲ့ ေနရာက ပံ့ပိုုး ေထာက္ခံမႈေတြ လုုပ္ေနၾကဖိုု႔ပါပဲ။
ေအးေအး။
No comments:
Post a Comment