၀ါရွင္တန္ပို႔စ္ နဲ႔သမၼတ ဦးသိန္းစိန္,ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အင္တာဗ်ဴး အျပည္႔အစံု

 သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ ရဲ႔ ၀ါရွင္တန္ပို႔စ္ နဲ႔ အင္တာဗ်ဴး အျပည္႔အစံု (ပထမပိုင္း) (ကိုမိုးထက္) (January 25, 2012 )

ျမန္မာနိုင္ငံ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ ဟာ သူ႔ရဲ႕ ပထမဆံုးေသာ(သီးျခား) ျပည္ပ အင္တာဗ်ဴး ကို ၀ါရွင္တန္ပို႔စ္ သတင္းစာဆရာတစ္ဦး နဲ႔ ေနျပည္ေတာ္မွာ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။

ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းသူက ၀ါရွင္တန္ပို႔စ္ က လာလီ၀ီးေမာက္ ျဖစ္ျပီး ၂၀၁၂ ဇန္န၀ါရီ ၂၀ မနက္ပိုင္း မွာ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

သမၼတဦးသိန္းစိန္။ ။ ေနျပည္ေတာ္ က ၾကိဳဆိုပါတယ္ဗ်ာ။ ခင္ွဗ်ား တို႔ရဲ႕ ၀ါရွင္တန္ပို႔စ္ သတင္းစာၾကီး ဟာ အေမရိက မွာ လူသိမ်ားတဲ့ သတင္းစာၾကီးလို႔ က်ေနာ္ သိထားပါတယ္။ နိုင္ငံျခား မီဒီယာ နဲ႔ ေတြ႔ဆံုတာေတာ့ ဒါပထမဆံုး အၾကိမ္ပါပဲ။ ဒါကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ရဲ႕ နိုင္ငံျခားေရး၀န္ၾကီးပါ၊ ဒါက ျပန္ၾကားေရး၀န္ၾကီး ၊ ဒါက အလုပ္သမား၀န္ၾကီးပါ။

၀ါရွင္တန္ပို႔စ္။ ။ အေနာက္နိုင္ငံေတြကေတာ့ သမၼတၾကီး ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ အေျပာင္းအလဲေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကပါတယ္။ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လႊတ္ေပးတာ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ပါတီကို လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ၀င္ျပိဳင္ခြင့္ရေစတာ၊ ေနာက္ျပီး တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔တခ်ိဳ႕နဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲ တာေတြေပါ့။ သမၼတၾကီးအေနနဲ႔ တိုေတာင္းတဲ့ အခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာပဲ အင္မတန္ထူးျခားတဲ့ အေျပာင္းအလဲ ေတြ လုပ္ခဲ့တာေပါ့ေလ။ ဒီေတာ့က်မ သိခ်င္တာက သမၼတၾကီးအေနနဲ႔ ကိုယ့္နိုင္ငံကို ေျပာင္းလဲခ်င္လာေအာင္၊ ဒီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ငန္းစဥ္ကို စတင္ခ်င္လာေအာင္ ဘယ္အရာက လႈ႔ံေဆာ္ေပးခဲ့တာပါလဲ။

စိန္။ ။ က်ေနာ္တို႔ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းစဥ္ နဲ႔ ပတ္သတ္ရင္ က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူေတြ ရဲ႕ တိုက္တြန္းအားေပးမႈေတြ အမ်ားၾကီး ပါ၀င္ပါတယ္။ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို ျငိမ္းခ်မ္းတည္ျငိမ္ျပီး စီးပြားေရးဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ တာျမင္ေတြ႔လိုတဲ့ ျပည္သူေတြရဲ႕ သေဘာဆႏၵ အေပၚမွာ အေျခခံျပီး အခုလို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အစီအမံေတြ ေဆာင္ရြက္ေနတာပါ။ ကိုယ့္ျပည္တြင္းမွာ ျငိမ္းခ်မ္းျပီး တည္ျငိမ္မႈ ရွိဖို႔၊ စီးပြားေရးဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ေစဖို႔ ရာမွာ က်ေနာ္တို႔နိုင္ငံမွာရွိေနတဲ့ နိုင္ငံေရးပါတီေတြနဲ႔ ေကာင္းမြန္တဲ့ဆက္ဆံေရး ရွိေနဖို႔ အေရးၾကီးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္းပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ထိေတြ႔ဆက္ဆံခဲ့တာပါ။ က်ေနာ္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တို႔ ေတြ႔ဆံုခဲ့တဲ့ အခါမွာ က်ေနာ္တို႔ နွစ္ေယာက္ၾကားမွာ နားလည္မႈတစ္ခု ရရွိေအာင္ လုပ္ေဆာင္နိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ တိုင္းျပည္ျငိမ္းခ်မ္းတည္ျငိမ္မႈရတာကိုလည္း ျမင္ေတြ႔လိုၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တိုင္းရင္း သားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးမႈလုပ္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းစဥ္ဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ သေဘာဆႏၵ၊ စိတ္ဆႏၵေတြ အေပၚ အေျခခံေနတာလို႔ ေျပာရတာပါ။

၀ါ။ ။ သမၼတၾကီးရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈမပါဘဲနဲ႔ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ ဒီလုပ္ငန္းစဥ္ကို လုပ္ေဆာင္နိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သမၼတၾကီးဟာ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို လႊတ္ေပးဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္နဲ႔ လည္းေတြ႔ဆံုခဲ့တယ္။ ေနာက္ ဘာမ်ားေဆာင္ရြက္ဦးမွာပါလဲ။ အခုလုပ္ေနတဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ေျခလွမ္းအတိုင္းအဆမ်ိဳးနဲ႔ ေရွ႕ဆက္သြားဦးမွာလား။

စိန္။ ။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အနာဂတ္အလားအလာေတြနဲ႔ပတ္သတ္ရင္ က်ေနာ္တို႔လည္း ပြင္႔လင္းျမင္သာမႈ ကို ျမင္ ေတြ႔ခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ ကမာၻ႔နိုင္ငံေတြနဲ႔ ခင္မင္ရင္းနွီးတဲ့ ဆက္ဆံေရးကို ဆက္လက္တည္တံ့ ေအာင္ထိန္းသိမ္းနိုင္လိမ့္မယ္၊ ထိန္းသိမ္းနိုင္စြမ္းရွိတယ္ လို႔ က်ေနာ္ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

၀ါ။ ။ အခုလုပ္ေနတဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းစဥ္ထဲ မွာ ေနာက္ထပ္လုပ္မယ့္အရာကို က်မတို႔ကို မွ်ေ၀ေပးပါလားရွင္။ ဘာမ်ားပါလဲ။

စိန္။ ။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကို ခင္ဗ်ားတို႔ သိဖို႔လိုအပ္တယ္လို႔ က်ေနာ္ယံုၾကည္ပါတယ္။ အဲဒီ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြမွာ နိုင္ငံတြင္း ျငိမ္းခ်မ္းတည္ျငိမ္မႈရွိဖို႔၊ စီးပြားေရးဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္မႈ ရွိဖို႔ ၊ ဒါေတြ ပါ၀င္ရမွာျဖစ္ ပါတယ္။ အနာဂတ္ အတြက္ေတာ့ ဒီရည္မွန္းခ်က္ေတြ ျပည္႔ေအာင္ က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ လိုအပ္တဲ့ အေရးတယူ လုပ္ေဆာင္မႈေတြ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။

၀ါ။ ။ သမၼတၾကီးဟာ အေမရိကန္နိုင္ငံနဲ႔ ဆက္ဆံေရးပံုမွန္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ခဲ့တယ္။ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ေတြကို လႊတ္ေပးခဲ့တယ္။ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔ အခ်ိဳ႕နဲ႔ အပစ္ရပ္စဲမႈ ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ထပ္ ေသခ်ာတဲ့ ေျခလွမ္းတစ္ခု မ်ား ရွိပါသလား။

စိန္။ ။ လႊတ္ေတာ္ကလည္း လာမယ့္ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပါ၀င္ယွဥ္ျပိဳင္နိုင္ေစဖို႔ အလို႔ငွာ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ ဥပေဒကို ျပင္ဆင္မႈေတြလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အခုဆိုရင္ သူ႔ ရဲ႕ အမ်ိဳးသားဒီမို ကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ပါတီဟာ နုိင္ငံေရးပါတီ တစ္ခုအျဖစ္ မွတ္ပံုတင္ခဲ့ျပီးျပီ။ ေနာက္ျပီး သူကိုယ္တိုင္လည္း လာမယ့္ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္လိမ့္မယ္။ တကယ္လို႔ ျပည္သူေတြက သူ႔ကို မဲေပးခဲ့ရင္ သူ ေရြးေကာက္ခံရျပီး လႊတ္ေတာ္အမတ္တစ္ေယာက္ျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ က်ေနာ္အေသအခ်ာေျပာနိုင္တာက လႊတ္ေတာ္က သူ႔ကို ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ၾကိဳဆိုၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒါ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အစီအစဥ္ (Plan) ပါပဲ။

ေနာက္ထပ္က်ေနာ္ အေလးေပးေျပာခ်င္တာက က်ေနာ္တို႔ နိုင္ငံမွာရွိေနတဲ့ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ ကိုင္ေတြ အေၾကာင္းပါ။ ပထမဆံုးအေနနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ နွစ္ဘက္ၾကားမွာ ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အေနနဲ႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ ေပၚမွာ သေဘာတူညီမႈေတြ ရရွိ ထားျပီးပါျပီ။ လုိအပ္ေနတာက နွစ္ဘက္ၾကား သေဘာတူညီမႈ တစ္ခု လက္မွတ္ေရးထိုးဖို႔ နဲ႔ လက္နက္ေတြ မပါဘဲ ဥပေဒ ေဘာင္ထဲ ျပန္လာၾကဖို႔ပါ။

၀ါ။ ။ ကရင္အဖြဲ႔နဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲခဲ့ျပီးျပီေနာ္။

စိန္။ ။ က်ေနာ္တို႔ နိုင္ငံမွာ လက္နက္ကိုင္အုပ္စု စုစုေပါင္း ၁၁ ခု ရွိပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အဲဒီ ၁၁ခု စလံုးနဲ႔ ေစ့ စပ္ေဆြးေႏြးျပီးပါျပီ။ တခ်ိဳ႕ အဖြဲ႔ ေတြနဲ႔ သေဘာတူညီမႈေတြ လည္းရေနပါျပီ။ ဒါေပမယ့္ လံုး၀ျပီးျပတ္ျခင္းေတာ့ မရွိေသးပါဘူး။ ေစ့စပ္ညႈိနႈိုင္းမႈေတြ က်ေနာ္တို႔ ဆက္လုပ္ေနပါတယ္။

စိန္။ ။ သမၼတၾကီးက သူတို႔ကို ဥပေဒေဘာင္အတြင္းျပန္လာသင့္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့ေတာ့ ဘာကိုဆိုလို တာပါလဲ။ အစိုးရနဲ႔ သေဘာတူညီမႈတစ္ခု ရျပီးတဲ့ေနာက္မွ လို႔ ေျပာတာပါလား။

၀ါ။ ။ ဒါကနွစ္ဘက္ၾကားက သေဘာတူညီခ်က္ေပၚမွာ တည္ပါတယ္။ မၾကာခင္မွာ က်ေနာ္တို႔နိုင္ငံမွာ ထာ၀ရ ျငိမ္းခ်မ္းေရး တစ္ခု ရဖို႔ က်ေနာ္တို႔ ၾကိဳးစားသြားမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ေတာ့ လိုအပ္မွာေပါ့ေလ။

(ဒုတိယပိုင္းဆက္လက္ တင္ပါမည္)

ကိုမိုးထက္

--------------------------------------------

သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ ရဲ႕ ၀ါရွင္တန္ပို႔စ္ နဲ႔ အင္တာဗ်ဴး အျပည့္အစံု ( ဒုတိယပိုင္း)(ကိုမိုးထက္) (January 25, 2012 )

၀ါ။ ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လာမယ့္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အေျခအေနေကာင္းခဲ့မယ္ဆိုရင္ သူ႔ကို ၀န္ၾကီးရာထူးေပးမယ္လို႔ ထင္ပါသလား။

စိန္။ ။ ဒါက သူ႔ကို ျပည္သူေတြက မဲေပး၊ မေပးအေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္။ သူ ေရြးေကာက္ခံရျပီ ဆိုရင္ေတာ့ လႊတ္ေတာ္အမတ္တစ္ေယာက္ျဖစ္လာမွာပါ။ အခုခန္႔ထားတဲ့ ကက္ဘိနက္၀န္ၾကီးေတြ အားလံုးကလည္း လႊတ္ေတာ္က သေဘာတူညီခ်က္နဲ႔ ခန္႔ထားတာပါ။

၀ါ။ ။ သူ႔ကို ကက္ဘိနက္ ၀န္ၾကီးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သမၼတၾကီး ျမင္လိုပါသလား။

စိန္။ ။ လႊတ္ေတာ္က ခန္႔အပ္ဖို႔ သေဘာတူတယ္ဆိုရင္ သူ ကက္ဘိနက္ အဖြဲ႕၀င္တစ္ေယာက္ျဖစ္လာတာကို က်ေနာ္တို႔ လက္ခံရမွာေပါ့။

၀ါ။ ။ အနာဂတ္ အေမရိကန္ ျမန္မာ ဆက္ဆံေရး အတြက္ သမၼတၾကီး ရည္မွန္းခ်က္က ဘာမ်ားပါလဲ။ ဘာေတြ ေမွ်ာ္လင့္ထားပါသလဲ။ ဘယ္လို တိုးတက္ေျပာင္းလဲတာ ျမင္လိုပါသလဲ။

စိန္။ ။ အေမရိကန္ ျမန္မာ ဆက္ဆံေရး နဲ႔ ပတ္သတ္ ရင္ က်ေနာ္ အခ်က္သံုးခ်က္ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ပထမအခ်က္က အေမရိကန္နဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ထိေတြ႔ ဆက္ဆံမႈေတြ လုပ္ျပီးပါျပီ။ နုိင္ငံျခားေရး ၀န္ၾကီး ကလင္တန္ က်ေနာ္တို႔ နိုင္ငံကို လာေရာက္လည္ပတ္ခဲ့ သလို ဒီကေန႔ မွာပဲ -အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ မစ္ခ်္မက္ ကြန္-ယ္လ္ လာေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒုတိယအခ်က္က က်ေနာ္တို႔မွာ သံအမတ္ၾကီးအဆင့္နဲ႔ အရာရွိေတြ ကိုယ္စားျပဳခန္႔အပ္ရျခင္းမရွိေသးတာပါ။ ဒါကို အဆင့္ျမွင့္တင္နိုင္လိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားပါတယ္။

တတိယအခ်က္ကေတာ့ အေမရိကန္နဲ႔ အီးယူ တို႔ဟာ က်ေနာ္တို႔ နိုင္ငံအေပၚ စီးပြားေရးဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔ ထားၾကတယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ပါ။ ဒါဟာ အခုဆိုရင္ နွစ္နွစ္ဆယ္နီးပါးရွိသြားပါျပီ။ က်ေနာ္ကေတာ့ အဲဒီပိတ္ဆို႔မႈေတြကိုေျပေလ်ာ့ျပီး ေနာက္ဆံုးမွာ လံုး၀ပေပ်ာက္သြားတာ ျမင္လိုပါတယ္။

၀ါ။ ။ မစၥ ကလင္တန္က ျပီးခဲ့တဲ့အပတ္က အေမရိကန္နဲ႔ ျမန္မာဆက္ဆံေရး ပုံမွန္ျပန္လုပ္သြားမယ္၊ သံအမတ္ၾကီး ေတြ အျပန္အလွန္ထားရွိသြားမယ္ လို႔ ေၾကညာ ခဲ့တယ္မဟုတ္လား။

စိန္။ ။ ဟုတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ ဒီသတင္းကိုၾကားျပီးပါျပီ။ ဒီကေန႔အထိေတာ့ သံအမတ္ၾကီးတစ္ေယာက္ခန္႔အပ္လိုက္ျပီဆိုတဲ့ ေၾကညာခ်က္ မရွိေသးပါဘူး။

အေနာက္နိုင္ငံေတြ အေနနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ကို လုပ္ေစခ်င္တဲ့ အခ်က္သံုးခ်က္ရွိပါတယ္။ ပထမ က နိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြျပန္လႊတ္ေပးေရးပါ။ ဒုတိယ က ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေရး၊ တတိယ က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔တျခားသူေတြ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ နိုင္ငံေရး လုပ္ငန္းစဥ္ထဲမွာ ပါ၀င္ၾကရေရး တို႔ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီအခ်က္ေတြ ကို က်ေနာ္တို႔ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ျပဳလုပ္ခဲ့ျပီးျပီ လို႔ က်ေနာ္ ယံုၾကည္ပါတယ္။ အေနာက္နိုင္ငံေတြဘက္က လို အပ္ေနတာက သူတို႔အပိုင္းသူတို႔ လုပ္ဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။ အထက္ကက်ေနာ္ေျပာခဲ့တဲ့ အခ်က္သံုးခ်က္ နဲ႔ ပတ္သတ္ ျပီး က်ေနာ္တို႔ အေရးတယူလုပ္ေဆာင္ခဲ့တာေတြဟာ က်ေနာ္တို႔ နိုင္ငံအေပၚ တျခားနိုင္ငံေတြက ဖိအားေပး လို႔ လုပ္ခဲ့တာေတြမဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ လုပ္ခဲ့တာက က်ေနာ္တို႔နိုင္ငံအတြက္ လိုအပ္တယ္လို႔ ယူဆလို႔ လုပ္ခဲ့ တာပါပဲ။

၀ါ။ ။ ဆန္ရွင္ေတြရဲ႕ ဖိအားေၾကာင့္ အေျပာင္းအလဲေတြ လုပ္ဖို႔ တြန္းအားျဖစ္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးလား။

ဆန္ရွင္က ဘာမွ အလုပ္မျဖစ္ခဲ့ဘူးလား။

စိန္။ ။ ဆန္ရွင္ က တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ အစိုးရကို ထိခိုက္ေအာင္ ရည္ရြယ္ခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ တကယ္တမ္း ထိတာက က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူေတြရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို ထိခဲ့တာပါ။ ဒါေတြဟာ အရင္ အစိုးရ ကိုလည္း ထိခိုက္မႈမရွိခဲ့ပါဘူး။ တကယ္ဆိုရင္ အရင္အစိုးရဟာ အစီအစဥ္ေတြခ်မွတ္ျပီး က်ေနာ္တို႔နိုင္ငံအတြက္ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ တစ္ခု ကို လႊဲေပး နိုင္ခဲ့ပါတယ္။

၀ါ။ ။ ၂၀၀၄က ခ်ျပခဲ့တဲ့ အဆင္႔ ၇ ဆင့္ အစီအစဥ္ကို ေျပာေနတာပါလား။

စိန္။ ။ အရင္အစိုးရဟာ အဲဒီ အစီအစဥ္ ၇ ခ်က္ကို ခ်မွတ္ခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔က က်ေနာ္တို႔ နိုင္ငံ အတြက္ ဒီမိုကေရစီ စနစ္တစ္ခုကို အေကာင္အထည္ေဖာ္နိုင္ခဲ့တာပါ။ သူတို႔ဟာ တစ္ဆင္႔ျပီးတစ္ဆင့္ လိုအပ္ တဲ့ အစီအမံေတြကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကပါတယ္။

၀ါ။ ။ အဲဒီ အစီအစဥ္ကို ခ်မွတ္ခဲ့တာေၾကာင့္ သူတို႔က ဒီမိုကေရစီကို အေကာင္အထည္ေဖာ္နိုင္ ခဲ့တယ္ေပါ့။ ဒီလိုလား။

စိန္။ ။ ဟုတ္ပါတယ္။ အမွန္ပါပဲ။

( တတိယ ဇာတ္သိမ္းပိုင္း ဆက္တင္ပါမည္။)

ကိုမိုးထက္

------------------------------------------------------------------

သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ ရဲ႕ ၀ါရွင္တန္ပို႔စ္ နဲ႔ အင္တာဗ်ဴး အျပည့္အစံု (တတိယနွင့္ေနာက္ဆံုးပိုင္း)(ကိုမိုးထက္) (January 25, 2012 )

၀ါ။ ။အခု လုပ္ေနတဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြကို သမၼတႀကီး ဘာေၾကာင့္လုပ္ေနသလဲလို႔ လူေတြက သိခ်င္ေနၾကပါတယ္။ သမၼတႀကီးရဲ႕အေျဖက ဒါေတြကို ဟုိးအရင္ကတည္းက စီစဥ္ခဲ့တာ၊ အခု အဆင့္ဆင့္လုပ္ေဆာင္ေနတယ္၊ အဲသလိုလား။

စိန္။ ။စနစ္တစ္ခုကို ေျပာင္းလဲဖို႔ လုိအပ္လာတဲ့အခါမွာ ညတြင္းခ်င္းအၿပီးလုပ္လို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။ ညတြင္းခ်င္းေျပာင္းလဲဖို႔ ႀကိဳးစားတဲ့ႏိုင္ငံတခ်ိဳ႕ဟာ ပ်က္စီးျခင္းကိန္းဆိုက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အခ်က္ ၇ ခ်က္ပါ လမ္းျပေျမပံုကို ခ်မွတ္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခ်က္ၿပီးတစ္ခ်က္၊ တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ အစီအစဥ္ေတြ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ အခုဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ ဒီမုိကေရစီနည္းက်ေရြးေကာက္ထားတဲ့ အစိုးရအဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ ရွိေနၿပီဆုိတာကို ခင္ဗ်ားတို႔ ျမင္ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။

၀ါ။ ။ဒါေပမယ့္ အစိုးရအဖြဲ႕ရဲ႕ ၂၅ ရာခုိင္ႏႈန္းကို စစ္တပ္အတြက္ သီးသန္႔သတ္မွတ္ထားတယ္ေလ။ ေနာက္ၿပီး သမၼတႀကီးကိုယ္တုိင္အပါအ၀င္ အစိုးရအဖြဲ႔၀င္အမ်ားစုဟာ စစ္ဘက္အရာရွိေဟာင္းေတြျဖစ္တယ္ေလ။ ကြ်န္မတို႔အတြက္ေတာ့ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ စစ္တပ္အေပၚ အာဏာလႊမ္းတဲ့ အရပ္သားအစိုးရတစ္ရပ္ကို ဆိုလိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။

စိန္။ ။အစိုးရလုပ္ငန္းအဖြဲ႕ထဲမွာ စစ္တပ္က ပါ၀င္ပတ္သက္ျခင္းမရွိေတာ့ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ကို ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ေတာင္ ေလးပံုတစ္ပံုက စစ္တပ္အတြက္ သီးသန္႔လ်ာထားတာပါ။ က်ေနာ္တုိ႔ႏိုင္ငံ တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးမွာ စစ္တပ္ရဲ႕ ပါ၀င္မႈကို လုိအပ္ေနတာေၾကာင့္ စစ္တပ္ကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ေနာက္ခ်န္မထားခဲ့ႏိုင္ပါဘူး။

၀ါ။ ။အေမရိကန္ ကေတာ့ သမၼတၾကီးတို႔ဆီမွာ အင္အားေကာင္းတဲ့စစ္တပ္တစ္ခု ရွိရမယ္ လို႔ျမင္မွာပါ။ ဒါေပမယ့္ အရပ္သားေတြဆီမွာလည္း (ၾသဇာ) အာဏာရွိရမယ္လို႔ လည္း ျမင္ပါလိမ့္မယ္။ က်မတို႔ အေမရိကန္သမၼတၾကီး က က်မတို႔ရဲ႕ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ထက္ အာဏာပိုရွိပါတယ္။ ဒါဟာ က်မတို႔ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သမၼတၾကီး အေနနဲ႔ ဒီလိုေျပာင္းလဲမႈလုပ္ငန္းစဥ္မ်ိဳး ဘယ္ေလာက္အထိ လုပ္သြားနိုင္ပါသလဲ။

စိန္။ ။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒကို ခင္ဗ်ား ေလ့လာနုိင္မယ္လို႔ က်ေနာ္ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒ အရ သမၼတဟာ တပ္မေတာ္စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ကို ခန္႔အပ္တာ၀န္ေပးရတာျဖစ္ပါတယ္။

၀ါ။ ။ အေမရိကန္က ေျမာက္ကိုရီးယား နဲ႔ သမၼတၾကီးတို႔နိုင္ငံရဲ႕ ဆက္ဆံေရးကို လည္း စိုးရိမ္ေနပါတယ္။ မၾကာေသးခင္ ကပဲ အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ ရစ္ခ်တ္လူဂါ က ျမန္မာနိုင္ငံဟာ ေျမာက္ကိုရီးယား အကူအညီနဲ႔ န်ဴကလီးယား ပရုိဂရမ္ တစ္ခု ဖြံ႔ျဖိဳးေကာင္းဖြံျဖိဳးနိုင္ေနတယ္လို႔ တင္ျပခဲ့ပါတယ္။ ဒီအေပၚ သမၼတၾကီး ဘာမွတ္ခ်က္ ေပးလိုပါသလဲ၊ ေျမာက္ကိုရီးယားနဲ႔ စစ္ဘက္ဆက္ဆံေရး ဆိုးရြားသြားေစဖို႔ သမၼၾကီး လိုလားပါသလား။

စိန္။ ။ေျမာက္ကိုရီးယား နဲ႔ က်ေနာ္တို႔ သံတမန္ဆက္ဆံေရးထားရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔မွာ န်ဴကလီးယား နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ စစ္ဘက္ပူးေပါင္းေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘာဆက္ဆံေရးမွ ရိွမေနပါဘူး။ ဒါေတြဟာ စြပ္စြဲတာ သက္သက္ပါပဲ။ နိုင္ငံတကာ နယ္ပယ္မွာ က်ေနာ္တို႔ နိုင္ငံဟာ န်ဴကလီးယားလက္နက္ မျပန္႔ပြားေရး ဘက္ကရပ္တည္တဲ့ နိုင္ငံတစ္နိုင္ငံျဖစ္ပါတယ္။ ကုလသမဂၢ အေရးယူဆံုးျဖတ္ခ်က္မွန္သမွ်ကို က်ေနာ္တို႔ အျမဲတမ္း လိုက္နာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေတြဟာ စြပ္စြဲေနတာ ေတြပါ။ ေျမာက္ကိုရီးယား နဲ႔ ဘာ န်ဴကလီးယား၊ ဘာ လက္နက္မွ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေနတာ မရွိပါဘူး။ ေျမာက္ကိုရီးယား ဟာ က်ေနာ္တို႔နိုင္ငံကို အကူအညီေထာက္ပံ့ေပးနိုင္တဲ့ အေျခအေနမွာ လည္းမရွိပါဘူး။ ေနာက္ျပီး က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ လည္း န်ဴကလီးယား ပရုိဂရမ္ တစ္ခု အေကာင္အထည္ ေဖာ္မယ့္ ေငြေၾကးအေျခအေနလည္းမရွိပါဘူး။

၀ါ။ ။ သမၼတၾကီးတို႔နိုင္ငံကို အိုင္ေအအီးေအ (နုိင္ငံတကာ အဏုျမဴစြမ္းအင္ ေအဂ်င္စီအဖြဲ႔) စစ္ေဆးေရးမွဴးေတြကို လာခြင့္ ေပးဖို႔ ဆႏၵ ရွိပါသလား။

စိန္။ ။ က်ေနာ္တို႔ အိုင္ေအအီးေအရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲလုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြကို လက္မွတ္ထိုးဖို႔ စီစဥ္ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ ေလ့လာမႈတစ္ခုလည္းလုပ္ဖို႔ လိုအပ္ေနပါတယ္။ ဒါကိုလည္း က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ကို အတည္ျပဳခ်က္ေတာင္းခံ ရဦးမွာပါ။

၀ါ။ ။ အေမရိကန္က စာဖတ္သူေတြကို သမၼတၾကီး ဘာမ်ားေျပာခ်င္ပါေသးလဲ။

စိန္။ ။ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဟာ ဒီမိုကေရစီ လမ္းေၾကာင္းေပၚကိုေရာက္ရွိေနပါျပီ။ ဒီလမ္းေၾကာင္းေပၚ ကိုေရာက္ရွိေနတာေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ ေရွ႕ကိုပဲဆက္ေရြ႕သြားရမွာပါ။ ေနာက္ျပန္လွည့္ဖို႔ က်ေနာ္တို႔မွာ ရည္ရြယ္ ခ်က္လံုး၀မရွိပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ အစိုးရဟာ အခုမွ ကိုးလသားအရြယ္သာရွိပါေသးတယ္။ ဒီမိုကေရစီ အေတြ႔အၾကံဳ ေတြ၊ အေလ့အက်င့္ ေတြ အရေျပာရင္ က်ေနာ္တို႔မွာ အင္မတန္ အေတြ႔အၾကံဳ၊ အေလ့အက်င့္ နည္းေနပါေသး တယ္။ က်ေနာ္တို႔နိုင္ငံကို အေမရိကန္နဲ႔ နိုင္းယွဥ္ၾကည့္လို႔ ရျပီလို႔ က်ေနာ္မထင္ပါဘူး။ အေမရိကန္ဟာ ဒီမိုကေရစီ က်င့္သံုးလာတာ နွစ္ေပါင္းတစ္ရာေက်ာ္ရွိေနျပီျဖစ္တဲ့ နိုင္ငံပါ။ က်ေနာ္တို႔နိုင္ငံမွာေတာ့ ဒီမိုကေရစီ ထြန္းကားဖို႔ အဓိ က လိုအပ္ခ်က္နွစ္ခုရွိပါတယ္။ ပထမအခ်က္က ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး၊တည္ျငိမ္ေရး ရဖို႔ပါ။ ဒုတိယ က စီးပြားေရး ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ စီးပြားေရးဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္လာေအာင္ လိုအပ္တဲ့ အစီအမံေတြ လုပ္ ေဆာင္ေနပါတယ္။ ဒါမွသာ က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူေတြ ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့ဘ၀ေတြရလာၾကမွာပါ။ က်ေနာ္တို႔ျပည္သူ သံုးသန္းခန္႔ဟာ တျခားတိုင္းျပည္ေတြမွာ သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ေနၾကပါတယ္။ ျပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ နိုင္ငံရဲ႕ ဆင္းရဲမႈႏႈန္းက ၂၆ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ ရွိပါတယ္။ ဒါဟာ က်ေနာ္တို႔နိုင္ငံအေပၚ နွစ္ေပါင္း နွစ္ဆယ္ေက်ာ္ထားရွိခဲ့တဲ့ ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈ (ဆန္ရွင္) ေတြေၾကာင့္ပါ။ ဆန္ရွင္ေတြဟာ က်ေနာ္တို႔ျပည္သူေတြရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို ထိခိုက္ေစပါတယ္။ ဘာလုိ႔လဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔နိုင္ငံမွာ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းေတြ မရွိေတာ့လို႔ပါ။ က်ေနာ္ တို႔နိုင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီ ထြန္းကားတာ ျမင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားတို႔အေနနဲ႔ က်ေနာ္တို႔နိုင္ငံအေပၚထားရွိ ထားတဲ့ ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈေတြကို ေလ်ာ့ပါးသြားေစေအာင္ လိုအပ္တဲ့ အေရးယူလုပ္ေဆာင္မႈေတြ လုပ္ၾကသင့္ပါတယ္။

၀ါ။ ။ သမၼတၾကီးအေနနဲ႔ စီးပြားေရးဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ တခ်ဳိ႕လုပ္ငန္းေတြကို ပုဂၢလိက ပိုင္လုပ္တာ၊ ျပည္ပရင္းနွီးျမဳပ္နွံသူေတြကို ျပည္တြင္း၀င္ခြင့္ျပဳတာေတြ လုပ္ဖို႔ ဆႏၵရွိပါသလား။

စိန္။ ။ က်ေနာ္တို႔ ျပည္ပကရင္းနွီးျမဳပ္နွံသူေတြကို ၾကိဳဆိုပါတယ္။ ျပည္ပရင္းနွီးျမဳပ္နွံမႈေတြနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ဥပေဒေတြကို က်ေနာ္တို႔ လိုအပ္တဲ့ ျပင္ဆင္ျဖည့္စြက္မႈေတြ လုပ္ထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပည္ပရင္းနွွီးျမဳပ္နွံသူေတြအေနနဲ႔ က်ေနာ္တို႔နိုင္ငံအေပၚထားရွိတဲ့ ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈေတြ ေျဖေလ်ာ့သြားျပီးမွသာ က်ေနာ္တို႔နိုင္ငံဆီ ၀င္လာၾကမွာပါ။

၀ါ။ ။ ဒါေပမယ့္ ရင္းနွီးျမဳပ္နွံသူေတြက တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးနဲ႔ တရားမွ်တေရး တို႔ကို ေတာင္းဆိုၾကမွာေပါ့။

စိန္။ ။ က်ေနာ္တို႔နိုင္ငံမွာ နိုင္ငံျခားသားေတြ လာေရာက္ရင္းနွီးျမဳပ္နွံမႈလုပ္ဖို႔ အခက္အခဲေတြ ရွိတယ္လို႔ က်ေနာ္ေတာ့ မထင္ပါဘူး။ တစ္ခုတည္းေသာ အခက္အခဲက အဲဒီ ဆန္ရွင္ေတြပါပဲ။

၀ါ။ ။သမၼတၾကီးအေနနဲ႔ ၁၉၆၂ မီဒီယာ ဥပေဒကိုဖ်က္သိမ္းျပီး လြတ္လပ္တဲ့ မီဒီယာေလာက တစ္ခု ခြင့္ျပဳဖို႔ ဆႏၵရွိပါသလား။ ေန႔စဥ္သတင္းစာထုတ္ေ၀ခြင့္နဲ႔ ပုဂၢလိကပိုုင္မီဒီယာ တည္ေထာင္ခြင့္ ခြင့္ျပဳမွာပါလား။

စိန္။ ။ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ေတာ့ အရင္ကလိုမဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုတာကို ခင္ဗ်ားလည္း ေတြ႔နိုင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔မွာ ေန႔စဥ္ပံုနွိပ္ထုတ္ေ၀ေနတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြရွိပါတယ္။ အဲဒီစာေစာင္ေတြမွာ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ တင္ျပနိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လို႔ က်ေနာ္တို႔မွာ ဒီမိုကေရစီ အေလ့အက်င့္ ေတြလိုအပ္ေနပါေသးတယ္။ မီဒီယာ ဟာ တာ၀န္ယူမႈလိုအပ္သလို မွန္ကန္တဲ႔ လုပ္ေဆာင္မႈရွိဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ မီဒီယာ လြတ္လပ္ခြင့္ကလည္း မီဒီယာ ေတြရဲ႕ တာ၀န္ခံမႈ အေပၚမူတည္ပါလိမ့္မယ္။

( (ကိုမိုးထက္)
---------------------------------------------
Washington Post အင္တာဗ်ဴး မူရင္းကုိ ေအာက္မွာ ေဖာ္ျပလုိက္ပါတယ္။

Burma’s president gives his first foreign interview

By Lally Weymouth, Friday, January 20, 8:05 AM NAYPYIDAW, Burma

Since Thein Sein took office as Burma’s president nine months ago, the country’s famous opposition leader, Aung San Suu Kyi, has been freed from house arrest, political prisoners have been released and the United States has normalized bilateral relations with Burma, also known as Myanmar. This week, Sein granted The Post’s Lally Weymouth his first interview with a foreign journalist. Excerpts:

President Sein: I would like to welcome you to our capital and I know The Washington Post is a renowned newspaper in America. This is the first time to meet with the foreign media. This is our foreign minister, our minister of information and our minister of labor.

Q: The West has been watching the changes you have brought about in your country — the freeing of political prisoners, enabling Aung San Suu Kyi’s party to run in the upcoming April election and the cease-fires you’ve declared with some of the ethnic groups. You have made extraordinary changes in a short time. What motivated you to want to change your country and to start this reform process?

A: With regard to the reform process we are undertaking in our country, there is a lot of encouragement from our people. The reform measures are being undertaken based on the wishes of the people [who want] to see our country have peace and stability as well as economic development. To have internal peace and stability and economic development, it is important to have good relations with the political parties that we have in our country. That is why we have had engagement with Daw Aung San Suu Kyi. In my meeting with Daw Aung Sang Suu Kyi, we were able to reach an understanding between the two of us.

People would like to see peace and stability and that is why we have had engagement with the ethnic armed groups. That’s why our reform process is based on the wishes and the will of the people.

The people could not had this reform process without your leading it. You decided to release the political prisoners, you met Aung San Suu Kyi. . . . What is next? Will you continue with this pace of reforms?

With regards to our future perspectives, we’d like to see transparency. I hope that we can and will be able to maintain friendly relations with countries of the world.

Can you share with us what is next in the reform process? What your vision is?

I believe that you need to know our aims, and they are to have peace and stability and economic development in our country. For the future, we need to continue to take necessary actions to achieve these goals.

You have normalized relations with the U.S., you have released political prisoners and achieved cease-fires with some of the ethnic groups. Do you have a definite next step?

The parliament also made amendments to the election commission law so that Aung San Suu Kyi can contest the upcoming by election [April 1]. Now, The National League for Democracy — her party, the NLD — has registered as a political party, and Aung San Suu Kyi will be contesting the upcoming by-election. If the people vote for her, she will be elected and become a member of parliament. I am sure that the parliament will warmly welcome her. This is our plan.

Another thing I would like to shed some light on is the ethnic armed groups we have in our country. First of all, we need to build confidence between the two sides. We have reached agreements on certain things. This requires the two sides to sign an agreement and return to the legal fold without carrying arms.

You made a cease-fire with the Karen group.

There are a total of 11 armed groups in our country. We have engagement with all the armed groups. We also have agreements with some of the ethnic armed groups. But this is not over yet. We are continuing negotiations.

What did you mean when you said they should return to the legal fold? Is that after reaching an agreement with the government?

This is based on the agreement between the two sides. Soon we will try to achieve an eternal peace in the country. However, this will require time.

If she does well in the upcoming election, would you think of giving Aung San Suu Kyi a cabinet post?

It depends on the elections and if she was voted for by the people or not. Once she has been elected, she will become a member of parliament. All of the cabinet ministers that we have now are appointed based on the agreement given by the parliament.

Would you like to see her become a cabinet minister?

If one has been appointed or agreed on by the parliament, we will have to accept that she becomes a cabinet member.

What is your vision for U.S.-Myanmar relations in the future? What are your hopes for that relationship and how would you like to see it evolve?

With regard to U.S.-Myanmar relations, I would like to make three points. First, we already have engagement with the United States. Secretary of State [Hillary] Clinton visited our country and just today we were visited by Senator Mitch McConnell. The second point is that we are not represented by [diplomats at the] ambassadorial level. We hope the representation can be upgraded. The third point I would like to make is that the U.S. and the E.U. have had economic sanctions on our country. It has been [for] nearly 20 years now. I would like to see them ease . . . and eventually get rid of the sanctions. . . .

Secretary Clinton announced last week that relations would be normalized and that the U.S. and Myanmar will exchange ambassadors.

Yes, I have heard that news also. Until today it has not been announced that there has been an appointment of an ambassador.

There are three requirements that Western countries would like to see us do. First is the release of political prisoners. Second is to hold the [parliamentary] election. Thirdly, to have Aung San Suu Kyi and others participate in our political process. I believe we have accomplished these steps already. What is needed from the Western countries is for them to do their part. In taking actions with regard to the three points I have mentioned, we have done it not because others were putting pressures on our country. We did it because we felt it was necessary to do for our country.

It was not [Your reforms were not motivated by] because of the pressure from the sanctions? Didn’t sanctions work?

Sanctions were aimed at harming our government but, actually, they harmed the interest of our people. Nor did they affect the previous government, which actually laid down the procedures so they could hand over a democratic system for our country.

You are speaking about the seven-step program outlined in 2004?

The previous government laid down the seven-step program so they could implement a democratic system in our country. They have taken the necessary measures step by step.

They laid out the program so they could implement democracy?

Yes, it’s true.

People are wondering, why are you reforming now. Your answer is that this was planned a long time ago and it has been moving along in stages?

When a system needs to be changed, it cannot be done overnight. Some countries that have tried to change overnight have deteriorated. That is why we laid down the seven-step road map and have taken step-by-step measures. You can see we are a democratically elected government.

But 25 percent of the government is reserved for the military, and most of the members of the government, including yourself, are former members of the military. Democracy to us means a civilian government that has power over the military.

The military is no longer involved in the executive body. Even if you look at our parliament, one-fourth is reserved for the military. We cannot leave the military behind because we require the military’s participation in our country’s development.

The U.S. perspective would be that you have to have a strong military but the civilians have to have the power. Our president is more powerful than our chief of staff of the armed forces. That to us is democracy. So how far can you take this reform process?

I hope that you can study our constitution. [Under it] the president has to appoint the commander in chief of the armed forces in our country, too.

The U.S. is also concerned about your relationship with North Korea. Senator [Richard] Lugar recently stated that your country might be developing a nuclear program with the help of the DPRK. Could you comment on this? Are you willing to sever military ties with North Korea?

We have diplomatic relations with the DPRK [but] we don’t have any relations with regard to a nuclear program or military cooperation. These are only allegations. In the international arena, our country is one that stands for the nonproliferation of nuclear weapons. We have always abided by the resolutions of the United Nations and these are only allegations. We don’t have any nuclear or weapons cooperation with the DPRK. The DPRK is not in a situation to provide assistance to our country, and we don’t have the financial means to implement a nuclear program.

Are you willing to let IAEA [International Atomic Energy Agency] inspectors into your country?

We are in the process of signing the additional protocol of the IAEA. This requires a study, which has to be submitted to our parliament for approval.

Is there anything you would like to say to American readers?

My message is that we are on the right track to democracy. Because we are on the right track, we can only move forward, and we don’t have any intention to draw back. Our government is only about nine months old. In terms of democratic experiences and practices, we still have very little experience and practice. I don’t think that we can compare with the United States — a country that has been practicing democracy for over 100 years. For democracy to thrive in our country there are two main requirements. First is to have domestic peace and stability. Second is that we need economic development and we are taking necessary measures for our economy to develop so our people will have a better livelihood. . . . About 3 million of our people are working in other countries. We have about a 26 percent poverty rate. That is because for over 20 years sanctions were placed on our country. Sanctions hurt the interest of our people. For that reason, there were no job opportunities in our country. If you would like to see democracy thrive in our country, you should take the necessary actions to encourage this by easing the sanctions that were placed on our country.

If you want to build up your economy and develop it, would you be willing to privatize some industries and let foreign investors come in?

We welcome foreign investors and we have made necessary amendments to our law as it relates to foreign investment. But foreign investors will only come once sanctions have been eased up on our country.

But investors will ask for rule of law and for courts.

I don’t think there are any difficulties for foreigners to make investments in our country. The only difficulty they [would have] is sanctions.

Are you willing to allow a free media in this country, to abolish the 1962 media law, allow daily papers to be published and also allow for private ownership of the media?

With regards to freedom of the media, you can see that it is not like it was before. We have a daily journal published in our country and [the media] can express freely in the paper. However, we still require democratic practices. The media needs to take responsibility and proper actions. Media freedom will be based on the accountability they have.

© The Washington Post Company
--------------------------------------------------------------

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နဲ႔ ၀ါရွင္တန္ပို႔စ္ အင္တာဗ်ဴး (ပထမပိုင္း) (ကိုမိုးထက္) (January 25, 2012 )

၀ါရွင္တန္ပို႔စ္ ရဲ႕ အၾကီးတန္းတြဲဖက္အယ္ဒီတာ လာလီ၀ီးေမာက္ ဟာ ၂၀၁၂ ဇန္န၀ါရီ ၁၈ မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ရဲ႕ ေနအိမ္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကို ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။ ၀ါရွင္တန္ပို႔စ္ ရဲ႕ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပခ်က္ေတြ ကို ဘာသာျပန္ဆို ေဖာ္ျပပါ့မယ္။

၀ါရွင္တန္ပို႔စ္။ ။ အေမရိကန္က လူေတြက သမၼတဦးသိန္းစိန္ လုပ္ေနတဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းစဥ္ ဟာ တကယ္ စစ္မွန္ရဲ႕လား လုိ႔ေမးေနၾကတယ္။ အစ္မ အေနနဲ႔ေရာ တကယ္အစစ္အမွန္လို႔ ထင္ပါသလား။ ျပီးေတာ့ သမၼတ နဲ႔ အစ္မ ေတြ႔ဆံုခဲ့တာကေရာ ဘယ္လိုအေျခအေနရွိခဲ့ပါသလဲ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္။ ။ သမၼတနဲ႔ ေတြ႔ဆံုခဲ့တာ အဆင္ေျပပါတယ္။ သူဟာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို အမွန္တကယ္လိုလား တယ္လို႔ က်မ ယံုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အစိုးရအဖြဲ႔ထဲမွာ သူတစ္ေယာက္တည္းမွ မဟုတ္တာ။ က်မတို႔ရဲ႕ လက္ရွိ ဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒ က စစ္တပ္ကို အာဏာသိပ္ေပးလြန္းအားၾကီးပါတယ္။ သမၼတက နိုင္ငံ့ ဦးေသွ်ာင္ ျဖစ္ေပမယ့္လို႔ သူ႔မွာ အျမင့္ဆံုး အာဏာရွိတယ္လို႔ ေသခ်ာေပါက္ေျပာလို႔မရပါဘူး။ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္က လိုအပ္ တယ္လို႔ သူ ယူဆတဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ အစိုးရရဲ႕အာဏာအလံုးစံုကို လႊဲေျပာင္းရယူနုိင္ပါတယ္။ ဒါဟာ က်မတို႔ သမၼတ ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ အေနအထားပါ။ ရွင္တို႔ ဒီေနရာမွာဆိုရင္လည္း အင္မတန္ခက္ခဲမွာပါပဲ။ သူ႔မွာ စစ္တပ္ထဲမွာ ဘယ္ေလာက္ေထာက္ခံမႈရွိသလဲဆိုတာေတာ့ က်မ မသိပါဘူး။ သူကိုယ္၌ကလည္း စစ္သား တစ္ဦးပဲေလ။ ဒါေၾကာင့္ စစ္တပ္အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ သူ႔ကိုေတာ္ေတာ္ေလးေထာက္ခံအားေပးၾကမွာပဲလို႔ က်မ ယူဆပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါက ယူဆခ်က္သက္သက္ေနာ္။

က်မအထင္ေတာ့ သမၼတဟာ အေျပာင္းအလဲလုပ္ဖို႔ တကယ့္ကို လိုလားသူပါ။ အစိုးရအဖြဲ႔ထဲမွာ သူ႔ကို ေထာက္ခံသူေတြရွိတယ္လို႔ က်မထင္ပါတယ္။ အားလံုးေထာက္ခံသလားဆိုတာေတာ့ က်မလည္း မေျဖနိုင္ပါဘူး။

၀ါ။ ။ အခုေျပာင္းလဲေရးလုပ္ငန္းစဥ္ဟာ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္သြားနိုင္တယ္လို႔ အစ္မ စိုးရိမ္မိပါသလား။

စု။ ။ က်မ အစိုးရိမ္ မလြန္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္သြားနိုင္ေျခ တစ္ခုရွိတယ္လို႔ က်မ သတိထားပါတယ္။ ဒီျဖစ္နိုင္ေခ်ကို မွိန္ေဖ်ာ့သြားရေအာင္ က်မတို႔ ေတာ္ေတာ္ၾကိဳးစားပမ္းစားလုပ္ရမယ္ လို႔ က်မ ထင္ပါတယ္။ အခုဒီလုပ္ငန္းစဥ္ကို အေမရိကန္က အားေပးလုပ္ေဆာင္ေနတာကို က်မ တကယ့္ကို ေလးစားခ်ီးက်ဴးမိပါတယ္။ ျမန္မာနိုင္ငံအတြင္းက က်မတို႔ေတြလည္း ဒီလုပ္ငန္းၾကီးရဲ႕ အဓိက အခန္းကဏၭ ကပါ၀င္မွျဖစ္မယ္လို႔ က်မထင္ပါတယ္။

၀ါ။ ။ အေမရိကန္အေနနဲ႔ ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈ ဆန္ရွင္ ကိုရုတ္သိမ္းျပီး ထိေတြ႔ဆက္ဆံသင့္ပါသလား။

စု။ ။ သူတို႔ က ဒီလိုလုပ္ဖို႔ အခ်ိန္က်ျပီလို႔ ထင္ရင္ လုပ္ၾကပါ။ အေမရိကန္ ဟာ သူတို႔ရဲ႕ ဆန္ရွင္ ျပန္ရုတ္သိမ္းဖို႔ အတြက္ ဘယ္လုိသတ္မွတ္ခ်က္ေတြရွိတယ္ ဆိုတာကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ခ်ျပထားျပီးသားပါ။ တကယ္လို႔ အစိုးရက ဆန္ရွင္ေတြကို ျပန္ရုတ္သိမ္းဖို႔ အလိုရွိတယ္ဆိုရင္ အဲဒီ ၾကိဳတင္သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကို ၾကိဳးစား ျဖည့္ဆည္း ၾကရပါလိမ့္မယ္။

၀ါ။ ။ အဲဒီသတ္မွတ္ခ်က္ထဲမွာ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားျပန္လႊတ္ေပးတာပါတယ္ေလ။ အခု မၾကာခင္ကပဲ သမၼတ က ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လႊတ္ေပးခဲ့တာပဲ။

စု။ ။ ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အကုန္လံုးေတာ့ မလြတ္ေသးပါဘူး။ အဓိကက်တဲ့ နိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ ေတာ့ ျပန္လြတ္လာပါျပီ။

၀ါ။ ။ အစ္မအေနနဲ႔ အစိုးရနဲ႔ တိုင္းရင္းသားေတြ အၾကားမွာ ျငိမ္းခ်မ္းေရး နဲ႔ ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ေဆာင္ၾကဥ္း ေပးဖို႔ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ေပးနိုင္္ပါသလား။

စု။ ။ နွစ္ဘက္စလံုးက လိုလားတယ္ဆိုမွသာ က်မ က႑တစ္ရပ္က ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ေပးနိုင္တာပါ။ တစ္ဘက္ ကပဲ က်မကို ပါ၀င္ပါလို႔ ေျပာေနေတာ့ က်မ လုပ္လို႔ မရနိုင္ပါဘူး။ တိုင္းရင္းသားေတြက က်မကို ပါ၀င္ေစ ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာၾကပါတယ္။

၀ါ။ ။ အစ္မကို ကက္ဘိနက္ ၀န္ၾကီးရာထူးေပးဖို႔ စဥ္းစားထားပါသလားလို႔ သမၼတၾကီးကို က်မေမးခဲ့ပါတယ္။ သူက လႊတ္ေတာ္ရဲ႕သေဘာအတိုင္းပါပဲလို႔ ေျပာပါတယ္။

စု။ ။ သိပ္မွန္တာေပါ့။ က်မတို႔ အခုယွဥ္ျပိဳင္မယ့္ ေနရာအားလံုးကို နိုင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာင္ အမတ္ေနရာ ၆၀၀ ထဲက ၄၈ ေနရာ ပဲရမွာပါ။ က်မတို႔ လႊတ္ေတာ္ထဲ ေရာက္ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အလုပ္ေတြ အားလံုးလုပ္ရမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားတာေၾကာင့္မဟုတ္ပါဘူး။ လႊတ္ေတာ္ ထဲမွာ က်မတို႔ရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြကို တိုးခ်ဲ႕သြားခ်င္တာပါ။

၀ါ။ ။ အေမရိကန္ရဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြဆီ ျပန္သြားၾကရေအာင္။ တျခား ျဖည့္ဆည္းရမယ့္ သတ္မွတ္ခ်က္ ေတြက ဘာေတြမ်ားလဲ။

စု။ ။ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ နယ္ေျမအားလံုးမွာ ရန္လိုတိုက္ခိုက္မႈေတြအားလံုး အဆံုးသတ္သြားရပါမယ္။ အခု ေကအင္န္ယူနဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲျပီးပါျပီ။ ဒါေပမယ့္ ေကအိုင္ေအ နဲ႔ မရပ္စဲရေသးပါဘူး။ ဒါဟာ က်မတို႔ နုိင္ငံအတြက္ ၾကီးမားတဲ့ ျပႆနာတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။

၀ါ။ ။ အေမရိကန္ ထိပ္တန္းအရာရွိၾကီးေတြက ဒီဆန္ရွင္ေတြ ျပန္ရုတ္သိမ္းေရးနဲ႔ ပတ္သတ္ရင္ ညႊန္ျပေပးဖို႔ အစ္မကို ေမွ်ာ္ေနၾကပါတယ္။
စု။ ။ ဒီအေျခအေန နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ရုိးသားတဲ့ အကဲျဖတ္ခ်က္တစ္ခုေပးမယ့္ သူ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို သူတို႕ အလိုရွိတာပါ။ ကခ်င္ျပည္နယ္က အေျခအေနက တကယ့္ ျပသနာၾကီးတစ္ခုပါ။ က်မတုိ႔အေနနဲ႔ အစစ္အမွန္ျငိမ္းခ်မ္းေရး တစ္ခုရဖို႔ဆိုရင္ ဒီလိုျပသနာေတြကို စစ္ေရးနည္းနဲ႔ မဟုတ္ဘဲ၊ နိုင္ငံေရးနည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းရပါလိမ့္မယ္။

၀ါ။ ။ အစိုးရက တိုင္းရင္းသားနယ္ေျမေတြမွာ ၾကမ္းတမ္းမႈေတြရွိခဲ့တယ္လို႔ သတင္းေတြထြက္ခဲ့ပါတယ္။

စု။ ။ ဟုတ္ပါတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီေနရာေတြမွာ တကယ္တမ္း ဘာေတြျဖစ္ပ်က္ေနသလဲဆိုတာကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ အဲဒီေနရာေတြဆီ ၾကားခံအဖြဲ႔ ၀င္ခြင့္ရဖို႔ လိုအပ္ေနတာပါ။

၀ါ။ ။ အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ ရစ္ခ်တ္လူဂါ က ေျပာပါတယ္။ ျမန္မာနိုင္ငံဟာ ေျမာက္ကိုရီးယားနိုင္ငံ အကူ အညီနဲ႔ န်ဴကလီးယားလက္နက္တစ္ခု ဖြံ႕ျဖိဳးထုတ္လုပ္ေနျပီတဲ့။ စု။ ။ ဒါကိုေတာ့ က်မ မသိပါဘူး။ ေသခ်ာတာကေတာ့ သူတို႔ ေျမာက္ကိုရီးယားနဲ႕ သံတမန္ဆက္ဆံေရး ျပန္လည္ထူေထာင္ထားပါတယ္။ ဒါကိုေတာ့ ျငင္းလို႔မရပါဘူး။

၀ါ။ ။ အစိုးရ ဟာ ေဗဒင္ဆရာတစ္ဦးေၾကာင့္ ေနျပည္ေတာ္ကို ျမိဳ႕ေတာ္အသစ္ အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ အမွန္ပဲလား။

စု။ ။ က်မ နားလည္တာကေတာ့ အရင္အစိုးရကို နကၡတ္ေဗဒင္ဆရာေတြ လမ္းညႊန္ခဲ့တယ္လို႔ နားလည္ထားပါ တယ္။

၀ါ။ ။ ဦးသိန္းစိန္ ဟာ ေဂၚဘာေခ်ာ့ဗ္ ေနာက္တစ္ေယာက္လို႔ ထင္ပါသလား။

စု။ ။ မထင္ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ေဂၚဘာေခ်ာ့ဗ္ ဟာ ရာထူးအဆင့္ဆင့္ျဖတ္သန္းျပီး တျဖည္းျဖည္း ခ်င္း အာဏာရလာခဲ့သူပါ။ ျပီးေတာ့ သူဟာ အေျပာင္းအလဲေတြ ဆီ ဦးမလွည့္ခင္မွာ အာဏာကို ေတာ္ေတာ္ေလး အခိုင္အမာ စြဲကိုင္ခဲ့သူပါ။ ဦးသိန္းစိန္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး မတူတဲ့ အေနအထား ျဖစ္ပါတယ္။ က်မ အထင္ေတာ့ သူ႔ကို နိုင္ငံ့ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့သူ အေတာ့္ကို နည္းလိမ့္မယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ သူဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး သန္းေရႊ လက္ထက္မွာ အျမင့္ဆံုးရာထူးရခဲ့သူ မဟုတ္ပါဘူး။

၀ါ။ ။ စစ္တပ္က သမၼတကို ျဖဳတ္ခ်နိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို အစ္မ ရည္ညႊန္းခဲ့တယ္ေနာ္။ ဒီေတာ့ သမၼတနဲ႔ စစ္တပ္ ဆက္ဆံေရးက ဘယ္လိုပါလဲ။

စု။ ။ သမၼတ ဟာ က်မသိသေလာက္ေတာ့ စစ္တပ္မွာ လူေလးစားခံရသူပါ။ သူဟာ အရင္အစိုးရ လက္ထက္ က အဂတိကင္းရွင္း ျပီး သန္႔ရွင္းတယ္ လို႔ ယူဆခံရတဲ့ အစိုးရအဖြဲ႔၀င္လူနည္းစုထဲက တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ သူတင္မကပါဘူး။ သူ႔မိသားစုကလည္း သူ႕လိုပါပဲ။ ဒါ ထူးျခားပါတယ္။

(ဒုတိယပိုင္း ဆက္ တင္ပါမည္။)

(ကိုမိုးထက္)
-------------------------------------------------------------------------------------

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နဲ႔ ၀ါရွင္တန္ပို႔စ္ အင္တာဗ်ဴး (ဒုတိယနဲ႔ေနာက္ဆံုးပိုင္း) (ကိုမိုးထက္) (January 25, 2012 )

၀ါ။ ။ဒီအိမ္က အစ္မ အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ေနခဲ့တဲ့အိမ္ေနာ္။ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာေနခဲ့ရလဲ။
စု။ ။အားလံုးေပါင္း ၁၅ ႏွစ္ပါ။

၀ါ။ ။အခက္အခဲေတြကို ဘယ္လိုျဖတ္သန္းခဲ့လဲ။

စု။ ။ဒီအိမ္ႀကီး လံုး၀ၿပိဳက်မပ်က္စီးသြားရေအာင္ က်မလုပ္စရာရွိတာေတြ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ျပီးေတာ့ က်မ ေရဒီယိုနားေထာင္္တယ္၊ စာအုပ္ေတြ ဖန္တရာေက်ေအာင္ ဖတ္ခဲ့တယ္။ အၿမဲတမ္းေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့ေလ။

၀ါ။ ။အစ္မရဲ႕မိသားစုက အဂၤလန္မွာလား။

စု။ ။ဟုတ္ပါတယ္။ တစ္နည္းေျပာရရင္ေတာ့ သူတို႔အဲဒီမွာရွိတာ ေကာင္းပါတယ္။ က်မ သူတို႔အတြက္စိတ္မပူခဲ့ရဘူးေလ။ က်မသိသေလာက္ေတာ့ သူတို႔ေဘးကင္းလံုၿခံဳခဲ့ၾကပါတယ္။ ပထမဦးဆံုး ၆ ႏွစ္ေလာက္ မွာ က်မကုိ တကယ့္ကို တစ္ေယာက္တည္းထားခဲ့တာပါ။ ေနာက္ဆံုး ၆ ႏွစ္မွာမွ အိမ္မွာလာေနဖို႔ လူႏွစ္ေယာက္ရတာပါ။ ပထမ ၆ ႏွစ္ကေတာ့ က်မကို ေကာင္းေကာင္းအေလ့အက်င့္ရေစခဲ့တယ္။

၀ါ။ ။တစ္ေန႔ေန႔မွာ သမၼတျဖစ္ဖုိ႔ ဆႏၵရွိပါသလား။

စု။ ။က်မ သမၼတမျဖစ္ခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီႏိုင္ငံရဲ႕သမၼတ က်မျဖစ္ခ်င္သလား၊ မျဖစ္ခ်င္ဘူးလားဆိုတာဆံုးျဖတ္ဖို႔ လြတ္လပ္မႈရွိဖုိ႔ိကုိပဲ က်မ လုိခ်င္ပါတယ္။

၀ါ။ ။၂၀၁၅ မွာ (၁၉၉၀ တုန္းကလို) လႊတ္ေတာ္ေနရာအမ်ားစုကို အစ္မတို႔အႏိုင္ရမယ္ဆုိရင္ သူတို႔က အစ္မကို အာဏာေပးလိမ့္မယ္လို႔ ထင္သလား။

စု။ ။ဒါက ေမးသင့္တဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုမဟုတ္ပါဘူး။ ၂၀၁၅ မွာ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေနရာအမ်ားစုကို ဘယ္ပါတီကပဲနိုင္ႏိုင္၊ အဲဒီပါတီက အစိုးရအဖြဲ႔ကို ဘယ္လိုဖြဲ႔စည္းရမလဲ ဆိုတာကို ဆံုးျဖတ္နိုင္ရဖို႔ပဲ က်မတို႔ ေသခ်ာေအာင္ လုပ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ က်မတို႔ NLD ပါတီရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခုက လက္ရွိဖြဲ႕စည္းပံုကို လုိအပ္တဲ့ျပင္ဆင္မႈေတြလုပ္ဖို႔လို႔ က်မတို႔ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေျပာထားၿပီးသားပါ။

၀ါ။ ။စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင့္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့အေၾကာင္းေလး။

စု။ ။က်မတို႔ဆီမွာ စစ္မွန္တဲ့စာေပလြတ္လပ္ခြင့္မရွိေသးပါဘူး။ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ က်မလြတ္လာခ်ိန္က က်မတို႔ဆီမွာ အခုရွိေနတဲ့ ဂ်ာနယ္လစ္ေတြ၊ စာေစာင္ေတြရဲ႕တစ္၀က္ေလာက္ေတာင္ မရွိခဲ့ဘူးလို႔ က်မထင္ပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ထဲမွာေတာ့ စာေစာင္ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား မႈိလုိေပါက္ခဲ့ပါတယ္။

၀ါ။ ။ဒါေပမယ့္ သူတို႔ စာေပစိစစ္ေရးကို တင္ၾကရတယ္ေလ။

စု။ ။ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စာေပစိစစ္ေရးဥပေဒေတြဟာ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ ေပ်ာ့ေျပာင္းသြားပါၿပီ။ က်မ လြတ္တုန္းကဆိုရင္ က်မနာမည္နဲ႔ ဘာတစ္ခုမွ ပံုႏွိပ္ေဖာ္ျပလို႔ မရခဲ့ပါဘူး။

၀ါ။ ။ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ လူေနမႈအဆင့္အတန္းေတြတိုးတက္ေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္မလဲဆိုတဲ့စိတ္ကူး အစ္မမွာရွိပါသလား။

စု။ ။က်မတို႔အေနနဲ႔ ျပည္သူေတြမွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္အာဏာေတြရွိလာေအာင္ လုပ္ဖို႔လုိပါတယ္။ ျပည္သူေတြကို အာဏာရွိေအာင္ လုပ္ေပးဖို႔နည္းလမ္းတစ္ခုက သူတို႔ကို စီးပြားေရးပိုေတာင့္လာေအာင္ လုပ္ေပးဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်မမိတ္ေဆြေတြကို ဒီမွာကူညီေစခ်င္တာပါ။

၀ါ။ ။စီးပြားေရးကို ပုဂၢလိကပိုင္ခြင့္ျပဳတာ အစ္မနွစ္သက္ပါသလား။

စု။ ။ဟုတ္ကဲ့။ ဒါေပမယ့္ က်မတို႔မွာ စီးပြားေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ခုိင္မာတဲ့ဥပေဒေတြရွိဖို႔လုိပါတယ္။ ခုိင္မာတဲ့ ဘဏ္ဥပေဒေတြ၊ ခိုင္မာတဲ့ ရင္းနွီးျမဳပ္နွံမႈဥပေဒေတြ ရွိဖို႔လိုပါတယ္။ က်မတို႔ျပည္သူေတြထဲမွာ ဘဏ္ေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္အလုပ္လုပ္ၾကတာ တကယ့္လူနည္းစုေလးပါပဲ။

၀ါ။ ။ အာရပ္ေႏြဦးေတာ္လွန္ေရးအေပၚ အစ္မ ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ။ ေနျပည္ေတာ္အစိုးရဟာ အဲဒီေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈခံခဲ့ရ တယ္လို႔ အစ္မထင္ပါသလား။

စု။ ။ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းအေျခအေနက ေတာ္ေတာ္ေလးကြဲျပားပါတယ္။ ဘယ္ေနရာကျပည္သူေတြျဖစ္ျဖစ္၊ က်မတို႔နဲ႔ လံုး၀ကြဲျပား တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈရွိေနပါေစဦးေတာ့ အေျခခံလြတ္လပ္ခြင့္ေတြ လိုခ်င္ေနၾကတာကို က်မက အားေပးျပီးသားပါ။

၀ါ။ ။ သမၼတနဲ႔ အစ္မေတြ႔ေတာ့ ဦးသိန္းစိန္ က အစ္မ အေဖရဲ႕ ဓါတ္ပံုကို ထင္ထင္ရွားရွား ခ်ိတ္ဆြဲျပခဲ့တယ္ေနာ္။

စု။ ။ စစ္အစိုးရ အာဏာစတင္လႊဲယူခ်ိန္က က်မ ေဖေဖရဲ႕ မ်က္နွာပံုေတြ ေငြစကၠဴေတြ၊ အေၾကြေစ့ေတြ အေပၚမွာ ရွိေနခဲ့တယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အဲဒီပံုေတြ ဖယ္ရွားခံခဲ့ရျပီး USDP ( ၾကံ႕ခိုင္ဖြံ႕ျဖိဳးေရး) ရဲ႕ သေကၤတပံု ကို အစားထိုးခဲ့ၾကတယ္။ က်မ ေဖေဖ ရဲ႕ ပံုေတြအားလံုး ေက်ာင္းေတြ၊ရုံးေတြကေန ျဖဳတ္ခ်ခံခဲ့ရတယ္။ ဂ်ာနယ္ေတြ၊ မဂၢဇင္းေတြ မွာလည္း ေဖာ္ျပခြင့္ မရခဲ့ဘူး။ က်မတို႔ရဲ႕ ေတြ႔ဆံုမႈမွာ ေဖေဖ့ ပံုမပါရင္ ..ဘာမွ အဓိပၸါယ္မရွိသလုိ ျဖစ္ေနခဲ့မွာေပါ့။

၀ါ။ ။ အစ္မ အခန္းထဲ ၀င္သြားေတာ့ အံ့အားသင့္သြားေသးလား။

စု။ ။သင့္တာေပါ့။ က်မ ေမွ်ာ္မွ မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တာ။ က်မအေဖရဲ႕ပံုက အလယ္ေခါင္တည့္တည့္မွာေလ။

၀ါ။ ။အစ္မတို႔ အတူ လက္တြဲအလုပ္လုပ္မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကသလား။

စု။ ။က်မကေတာ့ သူနဲ႔အတူတူ အလုပ္လုပ္ႏိုင္တယ္လို႔ ခံစားမိပါတယ္။ သူလည္း က်မလိုပဲ ခံစားမိမွာပါလို႔ က်မေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

၀ါ။ ။ မစၥကလင္တန္က အစ္မကို ၀ါရွင္တန္ကိုလာဖို႔ ဖိတ္ေခၚခဲ့ေသးလား။

စု။ ။ ဖိတ္ပါတယ္။ က်မလည္း ျမန္နိုင္သမွ် ျမန္ျမန္ ၀ါရွင္တန္ကို သြားလိုက္ခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ လြန္ခဲ့တဲ့ နွစ္ေလးဆယ္အတြင္း အေတာ္ေလး ေျပာင္းလဲသြားျပီလား။

၀ါ။ ။ အခုတေလာ အစ္မမွာ နိုင္ငံျခားဧည့္သည္ေတြ အေတာ္မ်ားတယ္ေနာ္၊ ျပီးခဲ့တဲ့ နွစ္အတြင္း အစ္မရဲ႕ ဘ၀ သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲ မသြားဘူးလား။

စု။ ။ အမ်ားၾကီး ကြာသြားတဲ့ပံုေတာ့ မရွိပါဘူး။ အလုပ္ေတြ ပိုမ်ားလာတာက လြဲလို႔ေပါေလ။ က်မမွာ စာဖတ္ခ်ိန္သိ္ပ္မရွိဘူး။

၀ါ။ ။ အစ္မ ကြန္ပ်ဴတာကို ဘယ္လိုသံုးရသလဲ သိလား။

စု။ ။ သိတာေပါ့။ က်မ အက်ယ္ခ်ဳပ္မက်ခင္နွစ္ပိုင္းေတြက ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ အလုပ္ဘယ္လိုလုပ္ရသလဲ ဆိုတာ ေလ့လာခဲ့တယ္။ အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ခ်ိန္မွာ ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႔ က်မ မွာ လပ္ေတာ့ပ္ နွစ္လံုးရွိေနခဲ့တယ္။ တစ္လံုးက အက္ပဲလ္။ ေနာက္ တစ္လံုးက မတူတဲ့ တျခား ေအာ္ပရိတ္တင္းစစၥတမ္ နဲ႔။ က်မ က အဲဒီ စစၥတမ္ နွစ္ခုစလံုးကို ဘယ္လိုသံုးရမလဲ သိေနတာေၾကာင့္ တအားကို ဂုဏ္ယူမိတယ္။ က်မ မွာ ျပင္ပကမာၻနဲ႔ အဆက္အသြယ္လံုး၀မရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ မတူညီတဲ့ ပရုိဂရမ္ေတြကို အသံုးျပဳပံုကို က်မ ေလ့လာခဲ့တယ္။ ဘယ္လိုအသံုးျပဳရမလဲဆိုတာ ေလ့လာရုံသက္သက္ပါပဲ။

၀ါ။ ။ အစ္မ ဘာကို အစိုးရိမ္ဆံုးလဲ။

စု။ ။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲခ်င္တဲ့သူေတြေတာင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးနဲ႔ပတ္သတ္ျပီး ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတာကို မေရမရာ ျဖစ္ေနတာ က်မ အစိုးရိမ္ဆံုးပါပဲ။ က်မတို႔ လုပ္စရာေတြအမ်ားၾကီးရွိေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကမာၻ႔ဘဏ္က ပထမဆံုးအဆင့္တစ္ခုအျဖစ္နဲ႔ က်မတို႔ဆီကို လာေရာက္ ေလ့လာအကဲျဖတ္မႈလုပ္ဖို႔ က်မ အင္မတန္ျဖစ္ေစခ်င္ေနတာပါ။

၀ါ။ ။ တခ်ိဳ႕ကေျပာၾကတယ္၊ အစိုးရက အခုလိုျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြလုပ္ေနတာက တရုတ္ရဲ႕ ၾသဇာသက္ေရာက္မႈ နိုင္ငံမွာ အင္မတန္မ်ားလာေနျပီလို႔ ယံုၾကည္လို႔၊ ေနာက္ျပီး အေမရိကန္နဲ႔ နိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀ိုင္းေတြကို တန္ျပန္ၾသဇာ ထိန္းညွိတဲ့ ဟန္ခ်က္တစ္ခုအျဖစ္ အလုိရွိလို႔ လို႔ေျပာၾကတယ္။ အစ္မရဲ႕ အျမင္ကေရာ။

စု။ ။ တရုတ္နဲ႔ဆက္ဆံေရး နဲ႕ဒါ ဆက္စပ္မႈ မရွိပါဘူး။ ဗမာ့တပ္မေတာ္က အရာရွိအေျမာက္အျမားဟာ အေမရိကန္နဲ႔ ဆက္ဆံေရး ေကာင္း ရွိဖို႔ အျမဲတမ္းအလိုရွိခဲ့ၾကတာပါ။ အရင္တုန္းကလည္း က်မတို႔မွာ အေမရိကန္နဲ႔ ေကာင္းမြန္တဲ့ ဆက္ဆံေရး ရွိခဲ့ဖူးပါ တယ္။ တခ်ိဳ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဆို အေမရိကန္မွာ သင္တန္းေတြတက္ခဲ့ၾကတာပါ။ အလုပ္သမား ၀န္ၾကီး ဆိုရင္ Fort Benning မွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးတယ္။

၀ါ။ ။ သူက အစ္မနဲ႔ ဆက္သြယ္ဖို႔ သမၼတ ကခန္႔အပ္ထားတဲ့ ဆက္သြယ္ေရး အရာရွိ မဟုတ္လား။

စု။ ။ မွန္ပါတယ္။ သူက က်မနဲ႔အစိုးရ အဖြဲ႔အၾကား ၂၀၀၇ ကတည္းက ဆက္သြယ္ေရးအရာရွိတာ၀န္ ယူခဲ့သူပါ။ က်မ တုိ႔ အစိုးရ ဧည္႔ရိပ္သာ တစ္ခုမွာ တစ္နွစ္ကို အၾကိမ္ေရ ခပ္က်ဲက်ဲ ေတြ႔ခဲ့ၾကတယ္။

၀ါ။ ။ သူ႔ကို အစ္မ ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ။

စု။ ။ သူ က ဥာဏ္ထက္တဲ့သူပါ။ ေနာက္ျပီး ႏွစ္လိုဖြယ္စိတ္ထားလည္းရွိပါတယ္။ မွန္ကန္တဲ့ အေျပာင္းအလဲမ်ိဳး အလိုရွိသူ တစ္ေယာက္ပါ။ ၂၀၀၄ ေရွ႕ပိုင္းကေတာ့ ၾကားခံ ဆက္သြယ္ေရးအရာရွိတစ္ေယာက္ လ်ာထားခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ ျပဳတ္သြားပါတယ္။ က်မရဲ႕ ပထမဆံုး ဆက္သြယ္ေရးအရာရွိက ဗိုလ္မွဴး တစ္ေယာက္ပါ။ ေနာက္ေတာ့ သူ အဆင့္ဆင့္ ရာထူး တက္သြားျပီး ေနာက္ဆံုးမွာ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ တစ္ေယာက္ျဖစ္သြားပါတယ္။ က်မ က စစ္တပ္အေၾကာင္းအရာတခ်ိဳ႕ကို ေကာင္းေကာင္းသိထားပါတယ္။ က်မ ကို စစ္ေထာက္လွမ္းေရးက တာ၀န္ယူခဲ့တာေလ။

၀ါ။ ။ အစ္မက စစ္တပ္ အေတြးအေခၚေတြနဲ႔ တရင္းတနွီးရွိသလား။

စု။ ။ ဒါေပါ့။ ရွိတာေပါ့။ က်မက စစ္တပ္မိသားစုက ေပါက္ဖြားလာတယ္ဆိုတာကို မေမ့နဲ႕ေလ။

၀ါ။ ။ အခု ေလာေလာဆယ္ အစ္မ ဘာကို ေမွ်ာ္လင့္ထားသလဲ။

စု။ ။ က်မ ကေတာ့ လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ေနရာအားလံုးအနိုင္ရရွိဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္။ သူတို႔ (USDP) ကလည္း လက္ေလွ်ာ့မွာ မဟုတ္ ဘူး။ သူတို႔ကလည္း ၀င္ျပိဳင္ျပီး အေရြးခံၾကမွာပဲ။

၀ါ။ ။ သမၼတ အိုဘားမားက ကလင္တန္ကို ျမန္မာနိုင္ငံလႊတ္ဖို႔အေၾကာင္း အစ္မရဲ႕ သေဘာထားကိုေမးခဲ့ေသးလား။

စု။ ။ ဒီစိတ္ကူးေကာင္းရဲ႕လားလို႔ က်မကို သူ ေမးခဲ့ပါတယ္။ ေကာင္းတာေပါ့လို႔ က်မျပန္ေျဖခဲ့တယ္။

၀ါ။ ။ ကလင္တန္နဲ႔ေရာ အဆင္ေျပရဲ႕လား။

စု။ ။ ေျပပါတယ္။ သူက သိပ္ေတာ္ျပီး ဥာဏ္သိပ္ထက္တယ္။ က်မက ဥာဏ္ထက္တဲ့သူေတြကို သေဘာက်တယ္။

ျပီးပါျပီ။

( ကိုမိုးထက္)
------------------------------------------------------------------------------
အင္တာဗ်ဴး မူရင္းကိုလည္း ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။

An interview with Burma’s democracy activist Aung San Suu Kyi by Lally Weymouth for The Washington Post
jan 18,2012
Rangoon, Burma

Aung San Suu Kyi sat in the living room of the home where she lived under house arrest for so many years and talked about the future. She is now a free citizen, meeting with high-level foreign delegations; she’s a political star in her country and possibly a future president. In an interview with Washington Post senior associate editor Lally Weymouth on Wednesday — the same day Suu Kyi registered as a candidate for Burma’s parliamentary elections — she talked about her country’s president, U.S. economic sanctions and her political plans. Excerpts:

In the United States, people are asking if President Thein Sein’s reform process is real. Do you think the reforms are real? And how did your meeting with the president go?

My meeting with the president went well, and I believe he sincerely wants reform. But he is not the only one in government. Our present constitution gives the military far too much power. Although the president is the head of state, he is not necessarily the highest power in the land. The commander in chief can take over all powers of government at any time he feels it to be necessary. That must be very difficult if you are in the position in which our president is. I don’t know how much support he has within the army. He himself is an army man, so I assume there must be considerable support for him in military circles. But that is just an assumption.

I think the president is genuine about reform. I think there are those who support him in the government. Whether all people support him, I can’t answer.

Do you worry that there could be a reversal of this reform process?

I don’t worry overmuch, but I am aware that there is a possibility of reversal. I think we have to work very hard to diminish this possibility. I do appreciate what the United States is doing to encourage this process. I think we here inside Burma have to do the major part of the work.

Should the United States lift sanctions and engage?

Engage and lift sanctions when they think the time is right. The U.S. has laid out very clearly what the conditions are for the removal of sanctions. If this government wants sanctions to be removed, they will have to try and meet those conditions.

One condition was the prisoner releases, and the president did release quite a few recently.

Yes, but not all of them yet. All the major political prisoners have been released.

Do you feel you could you play a role in bringing about peace and reconciliation between the ethnic groups and the government?

I could play a role only if both sides are willing to have me play a role. I can’t just go in because one side has asked me to take part. The ethnics have indicated they want me to be part of it.

I asked the president if he would consider giving you a cabinet post. He said it was up to parliament.

Quite right. Even if we win all the seats we are contesting, that will be only 48 out of 600 seats. The reason we want to get into parliament is not because we expect to do all our work in parliament. We want to extend our activities into the parliament.

Going back to the U.S. demands — what other conditions must be met?

There should be an end to all hostilities in the ethnic areas. There has been a cease-fire with the KNU [Karen National Union] but not yet with the KIA [Kachin Independence Army]. That is a big problem for the country.

Senior U.S. officials look to you for guidance in regard to lifting the sanctions.

What they have in me is someone to give an honest assessment of the situation. The situation in the Kachin [state] is a major problem. If we are to have a genuinely peaceful nation, we will have to resolve these problems politically, not militarily.

The government reportedly has been brutal in the ethnic areas.

Yes, there have been human rights violations, and that’s why it’s necessary to allow third-party access to those areas to find out what’s really happening.

Sen. Richard Lugar (R-Ind.) has said that Burma is developing a nuclear weapon with the help of North Korea.

I don’t know that they are developing a nuclear weapon. They certainly have reestablished diplomatic relations with North Korea. That cannot be denied.

Is it true they picked Naypyidaw as the new capital because of an astrologer?

I understand that the previous government was guided by astrologers.

Do you think Thein Sein is sort of a Gorbachev?

No, because Gorbachev came into power gradually through the ranks, and he had his grip on power quite firmly before he started going towards reform. Thein Sein is in a rather different situation. I think very few people expected him to become head of state. He was not the highest-ranking member in the military government under Gen. [Than] Shwe.

You referred to the fact that the army could overthrow this president. What is his relationship with the army?

He is respected in the army, that we know. He is one of the few members of the previous regime who is considered by all to be clean. Not only he, but his family as well, and that is unusual.

This is the house you lived in when you were under house arrest. How many years did that go on?

All together, 15 years.

How did you keep going?

I had enough to do to keep this house from toppling down. I could listen to the radio, and I had access to books from time to time. Not all the time.

Your family was in England?

Yes, in some ways that was good because I didn’t have to worry about them. At least I knew that they were safe. The first six years I was kept totally alone. The last six years I had two people staying in the house. The first six years really trained me very well.

Do you want to be president one day?

I don’t want to be president, but I want to be free to decide whether or not I want to be president of this country.

If you win a majority of the parliamentary seats in 2015, as you did in 1990, do you think they would let you assume power?

What we want is to make sure that by 2015, this should not be a question at all. By 2015, we should be certain that whichever party wins the majority in parliament should decide how the government is going to be organized. We have said quite clearly that one of the aims of the NLD [National League for Democracy] is the necessary amendments to the constitution.

We have reregistered our party. I went to register myself as a candidate this morning. We have started campaigning around the country. People have been very enthusiastic. It is very encouraging — all these years, and they are still standing solidly behind us.

What about a free press?

There is no real freedom of the press yet. When I was released last year, I think we didn’t have half the number of journalists and publications that we have now. Within the last year, the number of publications have proliferated.

But they have to submit their stories to a censor.

Yes. The censorship laws have been relaxed considerably. When I was released, I couldn’t publish anything under my name.

Do you have ideas as to how to improve the living standards of the people of this country?

We need to empower the people. One way to empower them is to make them stronger economically. That’s where we would like our friends to help: foreign aid in the right way; development aid that is not frittered away to those who are administering the funds.

Do you favor privatizing the economy?

Yes, but we need sound laws with regard to the economy. We need sound banking and sound investment laws. Only a small minority of our people have anything to do with banks.

What is your view of the Arab Spring? Do you think the government in Naypyidaw was influenced by it?

The situation in the Middle East is considerably different. I was heartened that people everywhere want certain basic freedoms, even if they live in a totally different cultural environment.

I understand that when you met with President Thein Sein last summer, he had your father’s picture prominently displayed.

When the military regime first took over, my father’s face was on the currency. It was gradually removed and replaced by the symbol of the USDP [Union Solidarity and Development Party]. All the photos of my father were taken down from schools and government offices. You were not allowed to put photos of my father in journals or magazines. The meeting without the picture would have meant less.

Were you surprised when you walked in?

I was, yes. I had not expected it. My father’s picture was in the center.

Did you and the president decide you could work together?

I felt I could work with him, and I hope he felt he could work with me.

Did Secretary Hillary Rodham Clinton invite you to Washington when she was here in December?

Yes, I would love to go to Washington as soon as possible. Has it changed much in the last 40 years?

Recently you have had many foreign visitors. Hasn’t your life changed drastically in the past year?

It doesn’t seem all that different, except much busier. I don’t have enough time to read.

Do you know how to use a computer?

I do. I learned to work on a computer years before I was placed under house arrest. Fortunately I had two laptops when I was under house arrest — one an Apple and one a different operating system. I was very proud of that because I know how to use both systems. I had no contact with the outside world. But I learned how to use different programs — I would make little invitation cards for myself just for fun. Just to learn how to use it.

What do you worry about the most?

I worry that even those who want to reform are not quite sure how to go about it. There is so much to be done — this is why I am keen on an assessment by the World Bank as a first step towards finding out what we need to do.

Some say the regime undertook the recent reforms because they believe that China is gaining too much influence here and they want the United States and the international community as a counterbalance. What is your view?

It’s not necessarily connected with our relations with China. A lot of officers in the Burmese army have always wanted to have good relations with the U.S. Previously we have had good relations with the U.S., and some of the generals were trained in the U.S. The minister of labor had a stint at Fort Benning.

I heard he is the president’s liaison to you. Is that so?

That is right. He has been the liaison between me and the government for several years — since 2007. A few times a year, we had a meeting at a government guest house.

What did you think of him?

He is intelligent, which is a plus. He has goodwill. He wants the right kind of changes. Before 2004, they had a designated liaison officer. But he was removed. My first liaison officer was a major, and he rose through the ranks. At the end he was a brigadier. I knew some of the army quite well. I was the responsibility of the military intelligence.

You have some familiarity with army thinking?

Of course. And you must not forget that I come from an army family.

Right now, you hope for what?

I hope to win all the seats in the elections, which are very few. They aren’t giving it to us. They [the ruling USDP party] are going to contest this election themselves.

Did President Obama ask your opinion about sending Clinton to Burma?

He asked if I thought it was a good idea, and I said yes.

And you got along?

Yes, she is very nice and very intelligent. I like intelligent people.

lally.weymouth@washpost.com

--------------------------------------------------------------------
အင္တာဗ်ဴး ဘာသာျပန္မ်ားကို ဘာသာျပန္သူ ကိုမိုးထက္၏ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္မွ တဆင့္ ရရွိပါသည္။
ဓါတ္ပံုမ်ားကို google search မွ ရယူပါသည္။
(ဟစ္တိုင္)