Photo...Nld
ကၽြန္မတုိ႔ ဧၿပီလ ၁ ရက္မွာ လုပ္မယ့္ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ကၽြန္မတုိ႔ရဲ႕ကိုယ္စားလွယ္ ေအာင္ျမင္ဖုိ႔ လာၿပီးေတာ့
မဲဆြယ္တာပါ။ ကၽြန္မတို႔ကိုယ္စားလွယ္ကို မဲေပးၾကပါ။ ကၽြန္မတုိ႔ဟာ မဲဘာျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္ေတာင္လိုခ်င္လဲဆိုလို႔ရွိရင္
ကၽြန္မတုိ႔ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားႏိုင္သေလာက္ မ်ားမ်ား လႊတ္ေတာ္ထဲကို၀င္ဖို႔ပါ။ လႊတ္ေတာ္ထဲကို၀င္ၿပီး ဘာလုပ္မလဲဆုိလို႔ရွိရင္ ျပည္သူရဲ႕အသံကို ဒီႏိုင္ငံတင္မက တစ္ကမၻာလံုးကၾကားၿပီး ေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔ရဲ႕ျပည္သူလူထုဟာ ဘာေတြလိုခ်င္လဲ ကၽြန္မတို႔ျပည္သူလူထုေတြ တုိးတက္ေရးအတြက္ ဘာေတြလုပ္ဖို႔လုိလဲဆိုတာကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျဖစ္ေအာင္
လို႔ ကၽြန္မတုိ႔က ႀကိဳးစားမွာပါ။ ကၽြန္မတုိ႔ ဒီေရြးေကာက္ပြဲမွာႏိုင္လုိ႔ အစုိးရျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး။ အားလံုးဒါကို သေဘာေပါက္ပါတယ္ေနာ္။ (ေဟးးးး)
*
ဒီမုိကေရစီမွာဆုိလို႔ရွိရင္ အာဏာခြဲေ၀ေရးဆုိတာရွိတယ္။ အဲဒါဘာလဲဆုိတာ အၾကမ္းဖ်ဥ္းေျပာရမယ္ဆုိလို႔ရွိရင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာရယ္၊ တရားစီရင္ေရးအာဏာရယ္ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဥပေဒျပဳေရးအာဏာရယ္ တရားေရးမ႑ိဳင္ရယ္ ခြဲျခားထားတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆုိတာေတာ့ အစိုးရအဖြဲ႕ေပါ့။ ဥပေဒျပဳေရးဆုိတာေတာ့ လႊတ္ေတာ္ေပါ့။ တရားေရးမ႑ိဳင္ကေတာ့ တရားသူႀကီးေတြအခရာျဖစ္တဲ့ တရား႐ံုးေတြေပါ့။ ဒီလိုသံုးပိုင္းခြဲထားတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ သံုးပုိင္းခြဲထားလဲဆိုေတာ့ အဖက္ဖက္ကေန ျပည္သူရဲ႕အက်ိဳးကိုထမ္းေဆာင္ႏုိင္ေအာင္လို႔။ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕တာ၀န္က ဘာလဲ။ ဥပေဒနဲ႔ဆုိင္တဲ့
ကိစၥေတြကိုလုပ္ဖုိ႔ပဲ။ ဥပေဒနဲ႔ဆုိင္တဲ့ကိစၥေတြမွာ ကၽြန္မတုိ႔ဘာလုပ္ေပးလို႔ရလဲဆိုေတာ့ လႊတ္ေတာ္အတြင္းကေနၿပီးေတာ့ ျပည္သူလူထုကို မလိုအပ္ဘဲနဲ႔ ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ထားတဲ့ ဥပေဒေတြဖယ္ရွားေရးအတြက္
ကၽြန္မတုိ႔ ပထမလုပ္သြားရမယ္။ (ေဟးးးး)
*ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ျပည္သူလူထုကို အက်ိဳးျပဳမယ့္ ျပည္သူလူထု ရဲ႕ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ စီးပြားေရးကို အေထာက္
အကူျဖစ္မယ့္ ဥပေဒ အသစ္ေတြျပ႒ာန္းဖို႔ ႀကိဳးစားရမယ္။ ႏွစ္မ်ိဳးစလံုး ႀကိဳးစားရမယ္။ မလိုအပ္တဲ့ဥပေဒေတြဖယ္ရွားဖို႔ လိုအပ္တဲ့ဥပေဒေတြ ျပ႒ာန္းႏိုင္ဖို႔။ ဒါဟာ ဥပေဒျပဳအာဏာျဖစ္တဲ့ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ တာ၀န္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီတာ၀န္ေတြကို ကၽြန္မတုိ႔ ထမ္းေဆာင္သြားရမယ္။
*အစိုးရကိုျပည္သူကထိန္းထားႏိုင္ဖို႔ ကၽြန္မတို႔ ဒီမုိကေရစီကိုလိုလားတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မတုိ႔ကလာၿပီး ေတာ့ ျပည္သူကို ျပည္သူ႔ဆီက မဲဆႏၵကိုေတာင္းခံတယ္ဆုိတာ ျပည္သူေတြရဲ႕ထိန္းခ်ဳပ္မႈကို ခံပါမယ္လို႔ ေျပာတာနဲ႔အတူတူပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ မဲေပးမွ ကၽြန္မတို႔ ကိုယ္စားလွယ္က လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိမွာပါ။
*
အဲဒီေတာ့ မဲေပးတဲ့ေန႔မွာ မေမ့နဲ႔ေနာ္။ တစ္ေယာက္ခ်င္း တစ္ေယာက္ခ်င္း ကိုယ့္မဲဟာ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးတယ္။ မဲတစ္ကတ္ျခင္းတစ္ကတ္ျခင္းဟာ တန္ဖိုးျဖတ္မရဘူးဆိုတာ မေမ့ၾကပါနဲ႔။
*
အားလံုးသိတဲ့အတုိင္း ပင္လံုဆိုတာ ရွမ္းျပည္နယ္က ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕ျဖစ္ပါတယ္။ ပင္လံုစိတ္ဓါတ္ဆုိတာ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ လြတ္လပ္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ အေျခခံျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရလာတာဟာ တိုင္းရင္းသားေတြအားလံုးတက္ညီလက္ညီလုပ္ဖို႔ ပင္လံုအစည္းေ၀းမွာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္တာက ရလာတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မတုိ႔ ဒီမုိကေရစီရဖို႔ဆုိရင္ တုိင္းရင္းသားေတြ အားလံုး တက္ညီလက္ညီ ျပတ္ျပတ္သားသားဆံုးျဖတ္ဖုိ႔လိုတယ္လို႔ ကၽြန္မေျပာပါရေစ။ (ေဟးးးး)
*၀င္ၿပိဳင္မဲ့သူက ေဒါက္တာလည္းျဖစ္တယ္ အမ်ိဳးသမီးလည္းျဖစ္တယ္ ကၽႊန္မတုိ႔က ပညာတတ္အမ်ိဳးသမီးေတြကုိ အားေပးရမယ္။ ပညာတတ္အမ်ိဳးသမီးေတြကို အားေပးမွ ကၽြန္မတုိ႔ႏုိင္ငံကတုိး တက္မယ္။ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ ပ်မ္းမွ်အားျဖင့္ ဒီႏုိင္ငံမွာရွိတဲ့ လူဦးေရရဲ႕ တ၀က္ထက္နည္းနည္းပိုတယ္။ အမ်ိဳသမီးအင္အားဟာ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးတယ္။ ပညာတတ္အမ်ိဳးသမီးေတြရွိမွ ကၽြန္မတုိ႔ႏုိင္ငံဟာ ကမၻာနဲ႔ ရင္ေဘာင္တန္းႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ …..
*
ကၽြန္မတုိ႔ဟာပုဂိၢဳလ္ေရး တစ္ဦးတစ္ေယာက္အတြက္မဲေပးခုိင္းေနတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး ။ ကၽြန္မတုိ႔စနစ္တခုအတြက္မဲေပးခုိင္းတာပါ။ ဒါေၾကာင့္အမ်ိဳဳးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ ခ်ဳပ္က ဘာလဲ ဘယ္စနစ္ကုိဦးတည္ေနတာလဲဆုိတာျပည္သူေတြ အေနနဲ႔ ေလ့လာပါ။ ကၽြန္မတုိ႔ကို ေလ့လာပါ၊ သံုးသပ္ပါ ။ ကၽြန္မတုိ႔ကို သံုးသပ္တာကိုခံရဲပါတယ္။ ခံယူပါတယ္။ ျပည္သူေတြရဲ႕ သံုးသပ္ခ်က္ကိုခံယူပါတယ္။ ကၽြန္မတုိ႔ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္မွာ ဘာေတြလုပ္ခဲ့သလဲ ဘယ္လုိရပ္တည္ခဲ့သလဲ ဒီမုိကေရစီမူေတြအတြက္ဘယ္လုိ ရုန္းကန္ခဲ့ရသလဲဆုိတာ အမ်ားျပည္သူသံုးသပ္ေလ့လာၿပီး အေျဖေဖာ္ႏုိင္ပါတယ္။
အလုပ္လက္မဲ့ပညာတတ္ေတြဟာ အင္မတန္ႏွေျမာစရာေကာင္းပါတယ္။ ပညာတတ္ေတြက အလုပ္မရွိတဲ့အခါက်ေတာ့ အရက္ဆုိင္ ထုိင္တာတုိ႔ ေလာင္းကစားလုပ္တာတုိ႔ အဲဒါေတြျဖစ္သြားေရာ။ အဲဒါမ်ိဳးေတာ့မလုပ္ၾကပါနဲ႔။ ကိုယ္ရဲ႕အနာဂတ္အတြက္ ကိုႀကိဳးစားၾကပါ။
ကၽြန္မတုိ႔ ဒီမုိကေရစီအတြက္ရုန္းကန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ အတြင္းမွာဆုိရင္ ကန္႔သတ္ထားတဲ့အခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳး ခ်ဳပ္ခ်ယ္ခ်က္အမိ်ဳးမ်ိဳး ဖိႏွိပ္ခ်က္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးၾကားထဲကေန ကၽြန္မတုိ႔ ရုန္းကန္ၿပီးေတာ့ လုပ္ရတယ္။ အခုဆုိလုိ႔ရွိရင္ ကၽြန္မတုိ႔က အရင္ထက္စာရင္ အခြင့္အေရးေတြ အမ်ားႀကီး ရလာပါၿပီ။ ဒီလုိအခြင့္အေရး ရေအာင္လုိ႔ လုပ္ေပးခဲ့တာေတြ အားလံုးကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ။ ကၽြန္မတုိ႔ဟာ အားလံုး ေသြးရင္း ညီအစ္ကိုေတြလုိ လက္တြဲ ၿပီးေတာ့လုပ္ေဆာင္ရပါမယ္။ ကၽြန္မတုိ႔ ဟာအျခား အဖြဲ႔အစည္းေတြကို လည္းတုိက္ခုိက္ခ်င္တဲ့စိတ္ မရွိပါဘူး။ ကၽြန္မတုိ႔ကိုမဲေပးပါလုိ႔ ေျပာတာဟာ အျခားအဖြဲ႔ အစည္း ေတြကိုမဲမေပးပါနဲ႔လုိ႔ ေျပာတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။ အဲဒါကတုိက္ခုိက္တာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ။ မဲကတစ္ျပားတည္းပဲရွိတယ္ေလ တစ္ပါတီပဲေပးလုိ႔ရတာေလ။ လက္ေတြ႔ က်က်ေျပာတာပါ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔ကိုပဲေပးပါလုိ႔ ေျပာပါရေစကၽြန္မတုိ႔ အေနနဲ႔မဲဆြယ္တဲ့ ေနရာမွာလာဘ္ေပးၿပီးေတာ့လည္း မဲမဆြယ္ဘူး။ ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီးေတာ့လည္း မဲမဆြယ္ဘူး။ လာဘ္ေပးၿပီးေတာ့ မဲမဆြယ္ဘူးဆုိတာ ကၽြန္မတုိ႔ျပည္သူေတြကိုတာ၀န္သိစိတ္ရွိေစခ်င္လုိ႔ ကၽြန္မတုိ႔က ကၽြန္မတုိ႔ကိုမဲေပးပါ၊ ဟိုဟာ ႀကီးျဖစ္ေစရမယ္ ဒီဟာႀကီးျဖစ္ေစရမယ္ဆုိၿပီးေတာ့ ေျပာရင္ ျပည္သူေတြမွာ ဘာတာ၀န္မွမရွိသလုိပဲ။ ကၽြန္မတုိ႔က မုိးေပၚကက်လာတဲ့ နတ္ေတြမဟုတ္ဘူး။ ျဖစ္ေစခ်င္သလုိျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး။ အဲေတာ့ အားလံုးက၀ိုင္းၿပီးေတာ့ ရုန္းမွရမယ္။ အဲေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔က ျပည္သူေတြကိုကတိက၀တ္ေတြ လြယ္လြယ္ေပးၿပီး ေတာ့မစည္းရံုးဘူး ။ လာဘ္ထုိးဖို႔ ဆုိတာကလည္းအဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွာ ပိုက္ဆံမွမရွိတာ။ ျပည္သူဆီကေနျပန္ေတာင္းေနရတာ ။ အဲေတာ့လာဘ္ေပးရင္းနဲ႔လည္းမစည္းရံုးဘူး။ ပိုက္ဆံရွိရင္ေတာင္ အဲဒီနည္းနဲ႔ မစည္းရံုးဘူး ။ ေနာက္ၿပီးကၽႊန္မတုိ႔က ျပည္သူေတြကို ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီးေတာ့လည္းမေျပာဘူး။ ကၽြန္မတုိ႔ကုိမဲမေပးရင္ ဘာလုပ္မယ္ညာလုပ္မယ္ဆုိၿပီးေတာ့လည္းမေျပာဘူး။ စဥ္းစားပါ ျပည္သူေတြကုိယ္တုိင္စဥ္းစားပါ ။ ကၽြန္မတုိ႔အဖြဲ႕ကိုမလုိလားဘူးဆုိရင္ ဘယ္အဖြဲ႔ကိုလုိလားမလဲ။ အဲဒီလုိလားတဲ့ အဖြဲ႔က ႏုိင္ငံအက်ိဳးအတြက္ဘယ္ေလာက္သယ္ပိုးႏုိင္မလဲ ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားပါ။ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၿပီးေတာ့ ျပည္သူေတြကိုယ္တုိင္ ဆံုးျဖတ္ပါ။ ကၽြန္မတုိ႔ကေနာက္ဆံုးေတာ့ ျပည္သူေတြဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုလက္ခံရမယ္ ။ ေရြးေကာက္ပြဲဆုိတာဒါပဲ။ ျပည္သူေတြရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ပြဲေလးပဲ။
*ကၽြန္မ ခဏခဏ ေစာင္းေပးၿပီး ေျပာေနတာကေတာ့ ပညာေရးပ။ဲ ကၽြန္မတုိ႔ ရဲ႕လူငယ္ေတြ အဆင့္ျမင့္ ပညာတတ္ဖုိ႔လုိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါနဲ႔အတူ အေရးႀကီးတာ ဒီပညာေတြကိုမွန္မွန္ကန္ကန္ သံုးႏုိင္မဲ့ အလုပ္ေတြ ကိုဖန္တီးေပးဖုိ႔ လုိတယ္။ အလုပ္လက္မဲ့ပညာတတ္ေတြဟာ အင္မတန္ႏွေျမာစရာေကာင္းပါတယ္။ ပညာတတ္ေတြက အလုပ္မရွိတဲ့အခါက်ေတာ့ အရက္ဆုိင္ ထုိင္တာတုိ႔ ေလာင္းကစားလုပ္တာတုိ႔ အဲဒါေတြျဖစ္သြားေရာ။ အဲဒါမ်ိဳးေတာ့မလုပ္ၾကပါနဲ႔။ ကိုယ္ရဲ႕အနာဂတ္အတြက္ ကိုႀကိဳးစားၾကပါ။ လူတုိင္းလူတုိင္းကေတာ့ အနည္းဆံုးေတာ့ကိုယ့္ဘ၀အတြက္ ကိုယ္တာ၀န္ယူၾကလိမ့္မယ္ ။ အဲဒါက်ေတာ့ဘယ္သူမွ လုပ္ေပးလုိ႔မရဘူး လူငယ္ေတြကို ကိုယ့္ရဲ႕ဘ၀ကို မဖ်က္စီး က်ပါနဲ႔ ။ လူငယ္ေတြဟာကိုယ့္ရဲ႕ ဘ၀အတြက္ ကိုယ္တာ၀န္ယူရမယ္ဆုိတာ ဒါ့ထက္ႀကီးမားတဲ့ တာ၀န္ရွိလုိ႔ ပါ။ လူငယ္ေတြဟာ ကၽြန္မတုိ႔ႏုိင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ တာ၀န္ယူရမွာပါ။ လူငယ္ေတြဟာ တာ၀န္မယူလုိ႔မျဖစ္ဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ယေန႔အခ်ိန္အခါမွာကၽြန္မတုိ႔လူႀကီးေတြက တခ်ိန္ခ်ိန္မွာကြယ္ေပ်ာက္သြားၾကမွာပဲ။ လူငယ္ေတြက တာ၀န္ယူရမွာဆုိတာက ဒီႏုိင္ငံကိုဆက္ၿပီးေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္သြားေအာင္ ဒီနုိင္ငံကုိဖြံ႕ၿဖိဳးသြားေအာင္လုပ္ၾကရမွာ။ ဒါေၾကာင့္လူငယ္ေတြဟာ ကိုယ့္ရဲကဘ၀ကို အလဟာသ မျဖစ္ပါေစနဲ႔။ ကိုယ့္ ဖာသာကိုယ္တာ၀န္ရွိတယ္ဆုိတာမေမ့ပါနဲ႔။ ကိုယ့္အတြက္ တာ၀န္ယူတယ္ဆုိရင္ ကိုယ့္ႏုိင္ငံ အတြက္လညး္တာ ၀န္ယူႏုိင္တယ္။ အဲဒီတာ၀န္သိစိတ္ေတြနဲ႔ ဆက္ၿပီးေတာ့သြားၾကပါလုိ႔ ကၽြန္မေတာ့ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။
*
အမ်ားသိၾကမွာေပါ့ေနာ ္ဒီဆန္ရွင္ဆုိတဲ့ကိစၥ။ စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔မႈေၾကာင့္ ျပည္သူေတြကဆင္းရဲတယ္ စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔တာနဲ႔ပတ္သတ္လုိ႔ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀းမေျပာပါဘူး ။ အခ်ိဳ႕လုပ္ငန္းေတြကုိထိခုိက္တာေတာ့ရွိပါတယ္။ သို႔ေသာ္ျငားလည္း ကၽြန္မတုိ႔ ႏုိင္ငံရဲ႕စီးပြားေရးျပသာနာဟာ ဒီဆန္ရွင္ စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔မႈေၾကာင့္ တခုတည္းမဟုတ္ဘူးဆုိတာ ကိုေတာ့ ျပည္သူေတြရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိဖုိ႔ လုိတယ္။ ေနာက္ၿပီး ကၽြန္မတို႔ ႏိုင္ငံဟာ တကယ့္ကိုစစ္မွန္တဲ့ ဒီမုိကေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚေရာက္သြားတာ ေသခ်ာၿပီးဆုိတာနဲ႔ ဒီနုိင္ငံကို ကူညီေပးၾကမယ့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအတြက္ ၀ိုင္းၿပီး ကူညီေပးမဲ့အဖြဲ႔ အစည္းေတြကလည္း အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကူညီႏုိင္တဲ့ သူေတြကူညီခ်င္ေအာင္ကၽႊန္မတုိ႔က လုပ္ၾကရပါမယ္။ ကူညီခ်င္ေအာင္ မလုပ္ျပႏုိင္ရင္ ကူညီမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္စစ္မွန္တဲ့ဒီမုိကေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚကုိ ကၽြန္မတုိ႔ သြားၾကရမယ္။ ကၽြန္မတုိ႔ဟာ မွန္ကန္တဲ့စီးပြားေရးမူ၀ါေဒေတြကို ခ်မွတ္ရမယ္။ အဲဒါေတြက်ေတာ့လႊတ္ေတာ္လည္းပါလာမယ္၊ အစိုးရလည္းပါလာမယ္။ အဓိကကေတာ့ျပည္သူေတြလည္းပါလာရမယ္။ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ျဖစ္သင့္ျဖစ္ ထုိက္တာကို ေထာက္ျပရမယ္။ မျဖစ္သင့္မျဖစ္ထုိက္တာေတြ ျဖစ္ေနတာကိုလည္း ေထာက္ျပရမယ္။
*
ကၽြန္မအထဲမွာ ေနတုန္းက ကၽြန္မကိုေမးတယ္။ ျပည္သူေတြကုိဘာေျပာမလဲ ဘာမွာမလဲေပါ။့ အဲဒီတုန္းက ျပည္သူေတြကလည္း ေၾကာက္ေနၾကတယ္ေလ။ ကၽြန္မကေတာ့ တစ္ခုပဲမွာလုိက္တယ္။ မမွန္ကန္တဲ့ကိစၥကိုမွန္ကန္တယ္လုိ႔မေျပာပါနဲ႕ မတရားတဲ့ကိစၥကိုတရားတယ္လုိ႔မေျပာပါနဲ႔။ မတရားတဲ့ကိစၥကို တရားတယ္လို႔မေျပာပါနဲ႔ အဲဒါနဲ႔စပါ။ ေနာက္တစ္ဆင့္က်မွ မွန္တဲ့ကိစၥကို မွန္တယ္လို႔ေျပာရမယ္။ မွားတဲ့ကိစၥကို မွားတယ္လို႔ေျပာရမယ္။ ပထမဦးဆံုးအဆင့္ဟာ သိပ္အျမင့္ႀကီးမဟုတ္ဘူးေနာ္။ စၿပီးေတာ့ထိန္းသိမ္းဖို႔လိုတယ္။ မမွန္တာကို မွန္တယ္လို႔မေျပာပါနဲ႔။ မတရားတာကို တရားတယ္လို႔မေျပာပါနဲ႔။ ဒုတိယအဆင့္က်ရင္ေတာ့ မမွန္တာကို မမွန္ဘူးေျပာၿပီးေတာ့ မွန္တာကို မွန္တယ္လုိ႔ေထာက္ခံရဲရမယ္။ အဆင့္ဆင့္တက္သြားရမယ္။ (လက္ခုပ္သံမ်ား) ဒီလိုအဆင့္ဆင့္တက္သြားႏုိင္မွ ဒီႏုိင္ငံဟာတုိးတက္မယ္။ တိုးတက္တယ္။ ျပည္သူေတြက တိုးၿပီးေတာ့ တက္မွ ဒီႏိုင္ငံဟာတုိးတက္မွာလို႔ ကၽြန္မတို႔ မွတ္ထားရမယ္။ (လက္ခုပ္သံမ်ား)
ကၽြန္မတို႔ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ေျပာႏိုင္တာတစ္ခုရွိတယ္။ ကၽြန္မတို႔ဟာ ျပည္သူေတြနဲ႔ အတူေပါင္းၿပီးေတာ့ တက္မယ့္ေနရာမွာေတာ့ ျပည္သူေတြအေနာက္ကေနပဲတက္မယ္လို႔ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ျပည္သူေတြရဲ႕ဆႏၵမရွိဘဲနဲ႔ တက္တဲ့အလုပ္ ကၽြန္မတုိ႔လံုး၀မလုပ္ပါဘူး။ တုိးတဲ့ေနရာမွာေတာ့ ေရွ႕ကေနၿပီး တုိးရရင္လည္း တိုးေပးမယ္။ ေနာက္ကေနၿပီးတုိးရရင္လည္း တိုးေပးမယ္။ ေဘးကအတူလက္ခ်ိတ္ၿပီးတုိးရရင္လည္း တုိးေပးမယ္။ ကၽြန္မတို႔ ျပည္သူေတြဟာ တုိးတက္ဖို႔အတြက္ ဒီႏိုင္ငံသာယာဖုိ႔အတြက္ အားလံုးတက္ညီလက္ညီနဲ႔ လုပ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ညီညြတ္ေရးဟာအဓိကပဲ။
*
ကၽြန္မနိဂံုးခ်ဳပ္စကားမေျပာခင္ေတာ့ ျပည္သူလူထုကို ေက်းဇူးတင္စကားေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒါကၽြန္မေနရာတုိင္းမွာေျပာသြားတာပဲ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ကၽြန္မအျမင္မွာ ေက်းဇူးတရားဆုိတာ တိရိစၧာန္မ်ားမွာေတာင္ရွိတယ္။ ကၽြန္မသတိထားမိတယ္။ တိရိစၧာန္မ်ားေတာင္မွ ေက်းဇူးတရားဆုိတာသိတယ္။ အဲဒီေတာ့ လူဆိုတာပိုၿပီးေတာ့သိရမယ္။ ကၽြန္မတုိ႔ဟာ ျပည္သူေတြရဲ႕ေက်းဇူးကိုသိပါတယ္ဆိုတာ နည္းနည္းေတာ့ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္မတုိ႔ ရပ္တည္ႏုိင္ခဲ့တာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ေထာက္ခံမႈေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို ေထာက္ေပးထားတဲ့ေဒါက္ႀကီးဟာ ျပည္သူပဲ။ ျပည္သူရဲ႕ေထာက္ခံမႈဟာ ကမၻာကအမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို အသိအမွတ္ျပဳခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔လို႔လဲ ကၽြန္မတုိ႔ဟာ အခက္အခဲအမ်ိဳးမ်ိဳးၾကားထဲကေန ရပ္တည္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေက်းဇူးေတြကို ကၽြန္မတုိ႔ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔ အဆင့္ဆင့္လုပ္သြားမယ္အလုပ္ေတြမွာလည္း ျပည္သူရဲ႕ေထာက္ခံမႈကိုပဲ အားကိုးၿပီးေတာ့ လုပ္သြားရမွာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မတုိ႔ဟာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ေက်းဇူးေတြကို ဘယ္လုိဆပ္မလဲဆုိရင္ေတာ့ ျပည္သူေတြရဲ႕အက်ိဳးကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းအားျဖင့္ပဲဆပ္ရပါမယ္။ အဲဒီလိုထမ္းေဆာင္ႏုိင္ဖုိ႔ဆုိတာလည္း ျပည္သူလူထုကတာ၀န္ေပးမွျဖစ္မွာပါ။ ကၽြန္မကို လမ္းမွာဆုိရင္ က်န္းမာပါေစလို႔ဆုေပးၾကတယ္။ က်န္းမာပါေစဆုိတာ ေျပာတဲ့စကားေလးကေတာ့ ႐ိုး႐ိုးေလးပါ။ လူဆုိတာ က်န္းမာမွ အလုပ္လုပ္ႏုိင္မယ္။ အလုပ္လုပ္ႏုိင္မွ ဒီႏိုင္ငံကိုအက်ိဳးျပဳႏုိင္မယ္။ ကၽြန္မကို က်န္းမာပါေစလို႔ ဆုေပးလိုက္တဲ့ျပည္သူေတြဟာ ကၽြန္မတုိ႔ကို ႏိုင္ငံ့အက်ိဳးအတြက္ လုပ္ႏုိင္ပါေစလို႔ဆုေပးလိုက္တာနဲ႔အတူတူပဲလို႔ ကၽြန္မကဒီလိုပဲ ယူဆပါတယ္။ (ေဟးးး) ျပည္သူေတြရဲ႕ေက်းဇူးကိုသိေသာအားျဖင့္ ကၽြန္မတုိ႔အေနနဲ႔ ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ ျပည္သူေတြရဲ႕အက်ိဳးကိုထမ္းေဆာင္ေပးပါမယ္။ ကၽြန္မတုိ႔ကိုထမ္းေဆာင္ခြင့္ေပးပါလို႔ ေမတၱာရပ္ခံလိုပါတယ္။
*
ရွမ္းျပည္နယ္ဆုိတာ ပင္လံုေျမပါ။ ပင္လံုေျမဆုိတာ ကၽြန္မတုိ႔ရဲ႕ ျပည္ေထာင္စုေပါက္ဖြားခဲ့ရာေျမျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မတုိ႔ရဲ႕ႏိုင္ငံမွာ တုိင္းရင္းသားေတြအားလံုးၾကားမွာ ေသြးစည္းညီညြတ္မႈရွိဖို႔ဆိုတာ ကၽြန္မတုိ႔အားလံုးႀကိဳးစားတဲ့ေနရာမွာ ျပည္နယ္က ကၽြန္မတုိ႔တုိင္းရင္းသူတုိင္းရင္းသားေတြက ေရွ႕တန္းကပါ၀င္ေစခ်င္ပါတယ္။ ပါ၀င္မွ ကၽြန္မတုိ႔ႏိုင္ငံဟာ တစ္ကယ့္စစ္မွန္တဲ့ျပည္ေထာင္စုတစ္ခုရဲ႕ လကၡဏာေတြနဲ႔တူညီမွာပါ။
*
ပင္လံုစာခ်ဳပ္ဆုိတာ ၁၉၄၇ တုန္းက ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့စာခ်ဳပ္။ အဲဒီတုန္းက လြတ္လပ္ေရးမရေသးဘူး။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဦးပိုင္း ဇန္န၀ါရီလမွာ ကၽြန္မရဲ႕အေဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေပါ့၊ ေဖေဖတုိ႔အဖြဲ႕ဟာ ဘိလပ္ကိုသြားခဲ့ၿပီး အစိုးရနဲ႔ေတြ႕ခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အဂၤလိပ္အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာင္မွာပဲရွိေသးတယ္။ လြတ္လပ္ေရးကိုသြားၿပီးေဆြးေႏြးတဲ့အခါမွာ ၿဗိတိသွ်အစိုးရက ဘယ္လိုေျပာလဲဆုိေတာ့ ေတာင္တန္းေဒသေတြက ျပည္မက ဗမာေတြနဲ႔ တြဲမလား မတြဲမလားဆုိတာကို သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ဆံုးျဖတ္ရလိမ့္မယ္လို႔ေျပာလိုက္တယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံလံုးမွာ စည္းစည္းလံုးလံုးနဲ႔ လြတ္လပ္ေရးရေအာင္ယူဖုိ႔အတြက္ တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ၫႇိရတယ္။ တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ၫႇိႏိႈင္းၿပီး ဘယ္လိုအေျဖရခဲ့လဲဆိုေတာ့ ဒီပင္လံုရဲ႕အဓိကသေဘာ ကဘာလဲဆုိေတာ့ အားလံုးပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ျခင္းအားျဖင့္ လြတ္လပ္ေရးအျမန္ရႏိုင္တယ္ဆုိတာ ယံုၾကည္တယ္ဆုိၿပီးေတာ့ ဒီသေဘာထားအရ ဒီႏုိင္ငံအတြင္းမွာ တုိင္းရင္းသားအားလံုးဟာ တန္းတူညီတူမႈရရမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာထားကိုလည္း ခိုင္ခိုင္မာမာတည္ေဆာက္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေတာ့ အဲဒီဟာက အေရးႀကီးဆံုးပဲ။
*လြတ္လပ္ေရးကိုျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ရဖုိ႔ အခုေခတ္က ပင္လံုစိတ္ဓာတ္ေပါ့။ ကၽြန္မတုိ႔ အားလံုးတြဲၿပီးလုပ္မွ စစ္မွန္တဲ့ဒီမုိကေရစီျမန္ျမန္ရႏုိင္မယ္။ ဒီေတာ့ တန္းတူညီတူ ရွိမႈဆိုတာရွိရမယ္။ အဲဒီတုန္းက ေဖေဖတုိ႔ ေျပာခဲ့တာေတာ့ ကခ်င္တစ္မတ္ ဗမာတစ္မတ္ ေပါ့ ေနာ္။ အဲဒါကေတာ့ ကခ်င္တမ်ိဳးတည္းေျပာခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တုိင္းရင္းသားအားလံုး ညီညီမွ်မွ်ေပါ့။ ဗမာလည္းတစ္မတ္ ပအုိ႔၀္လည္းတစ္မတ္ ပေလာင္လည္းတစ္မတ္ေပါ့ေနာ္။ အာလံုးတန္းတူညီတူရွိရမယ္လုိ႔ ေျပာတာ။ ၿပီးေတာ့ ျပည္နယ္ေတြဟာကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းဖုိ႔ဆုိတာ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအရ ျပထားရတယ္။ ဒါပဲေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ အားလံုးၫႇိႏႈိင္းၿပီးေတာ့ တုိင္းရင္းသားအားလံုး သေဘာတူညီႏိုင္တဲ့အတြက္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ တစ္ခုနဲ႔ဒီႏုိင္ငံကုိတည္ေဆာက္ရမယ္။ ဒီေတာ့ အားလံုးၫႇိႏႈိင္းရမယ္။ တည္ေဆာက္ရမယ္။ ကၽြန္မတုိ႔အားလံုးေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ၿပီးေတာ့ေျဖရွင္းရမယ္။ က်ည္ဆန္နဲ႔ မေျဖရွင္းရဘူး၊ ေဆြးေႏြးခ်က္နဲ႔ ေျဖရွင္းရမယ္။ ကၽြန္မတုိ႔ စားပြဲ၀ိုင္းမွာ ထုိင္မယ္၊ စကားေျပာမယ္ဆုိတာလြယ္တဲ့ကိစၥေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိ ေတာ့သူငယ္ခ်င္းအခ်င္းခ်င္းေတာင္ ရန္ျဖစ္ရတယ္ေလ။ ဒါကေတာ့လြယ္တဲ့ကိစၥေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္မျဖစ္မေန ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ရမယ့္ကိစၥျဖစ္တယ္။
*လူငယ္ေတြ ရဲ႕ အနားဂတ္ကုိ အေလးထားၾကပါ သိခ်င္တဲ့စိတ္ရွိၾကပါ စပ္စုတဲ့စိတ္ရွိၾကပါ။ မသိတာေတြကုိေမးၾကပါ။ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးၾကပါ။ ေမးပိုင္ခြင့္ရွိတယ္ေနာ္။ ေမးၾကပါ။ ျပည္သူေတြက ေမးရမွာမေၾကာက္ပါနဲ႔။
ျပည္သူေတြ ကေမးပိုင္ခြင့္ ရွိတယ္။ အစိုးရဆုိတာ ေျဖရမဲ့တာ၀န္ရွိတယ္။ ႏုိင္ငံေရးပါတီဆုိလည္းဒီအတုိင္းပဲ။ ျပည္သူေတြက ေမးရင္ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြက ေျဖရမယ္။ အေျဖကို ျပည္သူေတြကမႀကိဳက္လုိ႔ရွိရင္ ဒီအဖြဲ႔အစည္းကိုလက္ခံမွာ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္အေျဖကိုျပည္သူကမႀကိဳက္လုိ႔ လက္မခံတာဆုိရင္ ကိုယ့္ရဲ႕အျပစ္ပဲ။ ကိုယ့္ရဲ႕အားနည္းခ်က္ပဲ။ ျပည္သူလူထုရဲ႕အဆံုးအျဖတ္ကို ကၽြန္မတုိ႔က လက္ခံရမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္သူေတြက အေရးပါတယ္ဆုိတာ ကၽြန္မတုိ႔ ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ရဘူး။ ကိုယ့္ရဲ႕တန္းဖုိးကို ကိုယ္မေမ့ရဘူး။ ကိုယ့္တန္းဖုိးကို ကိုယ္သိမွ တျခားသူေတြက ကိုယ့္ကိုတန္းဖုိးထားမယ္။ ျပည္သူေတြကကုိယ့္တန္းဖုိးကိုကိုသိမွ တျခားသူေတြကကိုယ့္ကိုတန္းဖုိးထားမယ္။ အစိုးရလုပ္သူမ်ားကလည္း ျပည္သူေတြကုိ တန္းဖုိးထားရပါမယ္။ အဲဒါကိုမေမ့
ပါနဲ႔လုိ႔ အၿမဲတမ္းသတိေပးေနပါတယ္။ ဒီေန႔ရွမ္းျပည္နယ္ကို ေရာက္ရတာအင္မတန္မွၾကည္ႏူးရပါတယ္။ ျပည္သူေတြရဲ႕ အၿပံဳးေၾကာင့္ပါ။ ျပည္သူေတြကလုိလုိလားလား ရွိၾကတာ။ အင္မတန္မွကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
*
ရွမ္းျပည္နယ္က တုိင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ဘာသာစကားကိုမတတ္တာ အင္မတန္မွ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ တတ္ရင္ အခုလုိ
အခ်ိန္အခါမွာ ကၽြန္မကရွမး္လုိတစ္မ်ိဳးေျပာလုိက္၊ ပအုိ႔၀္လုိ တစ္မ်ိဳးေျပာလုိက္၊ ပေလာင္လုိ တစ္မ်ိဳးေျပာလုိက္ဆုိရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ။ ကၽြန္မတတ္တာ ကေတာ့ ဗမာစကားတခုပဲရွိတယ္။ အဲဒါအတြက္ကၽြန္မေတာင္းပန္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ ဒီႏုိင္ငံမွာရွိတဲ့ တုိင္းရင္းသား ဘာသာစကားေတြ အားလံုးသင္ဖုိ႔ ဆုိတာ ကၽြန္မအတြက္ အခ်ိန္မရွိေတာ့ပါဘူး။ အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ ခ်ဳပ္ရဲ႕ ဘံုတခုကေတာ့ တုိင္းရင္းသားယဥ္ ေက်းမႈနဲ႔ ဘာသာစကားေတြကုိတတ္ႏုိင္သမွ်အားေပး
ရမယ္၊ ဖြံၿဖိဳးေအာင္လုပ္ရမယ္။ လူတုိင္း လူတုိင္းက ကိုယ့္ရဲ႕ယဥ္ေက်းမႈကို ကိုယ္ထိန္းသိမ္းပို္င္ခြင့္ရွိရမယ္။ ကိုယ့္ဘာသာ
စကားကို ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈကိုကိုကိုယ္ဂုဏ္ယူၾကတယ္။ ကၽြန္မတုိ႔ဆုိရင္ အင္မတန္မွ ေလးစားတယ္။ တန္းဖုိးထားတယ္။
ဒီႏုိင္ငံမွာ ဘာသာစကားေပါင္းစံုရွိတယ္။ တုိင္းရင္းသားေပါင္းစံုရွိတယ္။ ကၽြန္တုိ႔ရဲ႕ဓနဟာဆုိလုိ႔ရွိရင္ တစ္ကယ့္ ရတနာေတြဟာ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕လည္းမဟုတ္ဘူး၊ ေရနံလည္းလည္းမဟုတ္ဘူး၊ ပတၱျမားလည္းမဟုတ္ဘူး၊ နီလာလည္းမဟုတ္ဘူး၊ ျပည္သူေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္တုိ႔ရဲ႕ အဓိက ရတနာျဖစ္တဲ့ျပည္သူေတြ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ လုိရာဆႏၵျပည့္ ၀ၾကပါေစကၽြန္ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔ပါတယ္။
Yangonpress international
No comments:
Post a Comment