|
Posted: 01 Oct 2013 11:59 PM PDT
 ႏြယ္နီမဂၢဇင္းတြင္ေဖာ္ျပထားသည့္ ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံေတြထဲမွာ ထိပ္ဆံုးကိုရာက္ခဲ့ဖူးတယ္လို႔ ေျပာလိုက္ရင္ အခုေခတ္လူငယ္ေတြက နားေထာင္ ေကာင္းေအာင္ေျပာတဲ့ ပံုျပင္လို႔ မွတ္ယူေကာင္း မွတ္ယူႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ပံုျပင္မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ ဗမာျပည္ စစ္အာဏာရွင္ လက္ ေအာက္မေရာက္ခင္က ဒါမွမဟုတ္ ေရႊထီးေဆာင္းခဲ့စဥ္ကပါ။ ဒါေပမဲ့ စစ္အာဏာရွင္လက္ေအာက္ေရာက္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကစလို႔ က်မတို႔ တိုင္းျပည္ဟာ မွားယြင္းမႈေတြၾကား နလံမထူႏိုင္ေတာ့တာက လက္ရွိပစၥဳပန္အခ်ိန္အထိပဲျဖစ္ပါတယ္။ စစ္တပ္က အာဏာမသိမ္းမွီအထိ တပ္နဲ႔ ျပည္သူဟာ စိတ္၀မ္းမကြဲၾကေသးပါဘူး။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မတ္လမွာ တပ္မေတာ္က အာဏာသိမ္းလိုက္ၿပီးေနာက္ 7 July ကစလို႔ တပ္မေတာ္ဟာ ျပည္သူေသြးနဲ႔ ေျခေဆးခဲ့ပါတယ္။ ဦးသန္႔အေရးအခင္း၊မႈိင္းရာျပည့္ စတဲ့ အေရးေတာ္ပံုေတြမွာ ျပည္သူဟာ တပ္မေတာ္အေပၚမွာ အျမင္မၾကည္လင္ေတာ့ပါဘူး။ တပ္မေတာ္ဟာ စစ္အာဏာရွင္ရဲ႕ အာဏာ တည္ျမဲေရးအတြက္ဆိုရင္ ဘယ္အရာမွမွ မငဲ့ကြက္ဘူးဆိုတာကို ျပည္သူေတြနားလည္ထားၾကပါတယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ကေတာ့ တပ္မေတာ္နဲ႔ ျပည္သူေတြရဲ႕ လမ္းခြဲပဲျဖစ္ပါေတာ့တယ္။ ျမန္မာျပည္သူေတြ တပ္မေတာ္အေပၚ နာက်ည္းခဲ့ၾကပါတယ္။ တပ္မေတာ္နဲ႔ ျပည္သူ စိတ္၀မ္းကြဲ ခဲ့ၾကတာ အခုဆိုရင္ ၂၅ ႏွစ္ရွိခဲ့ပါၿပီ။ ခၽြင္းခ်က္အေနနဲ႔ ျပည္သူအေပၚေထာက္ထားစာနာတဲ့ တပ္မေတာ္သားအခ်ဳိ႕ေပၚလာခဲ့သလို ျပည္သူေတြ ကလည္း ဒီလိုစိတ္သေဘာမ်ဳိးရွိတဲ့ တပ္မေတာ္သားေတြအေပၚမွာ ေလးစားခ်စ္ခင္ၾကပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ဟာ ျပည္တြင္းစစ္အရွည္ၾကာဆံုးႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံျဖစ္ပါတယ္။ အခုလက္ရွိအခ်ိန္အထိ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရေသးပါဘူး။စစ္ျဖစ္ေန တဲ့ ေဒသေတြမွာ အစိုးရတပ္ေတြရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြကို ေဒသခံျပည္သူေတြခံစားေနခဲ့ရတာရာစုႏွစ္၀က္ ေလာက္ရွိေနပါၿပီ။ အစိုးရတပ္ေတြဟာ တိုင္းရင္းသားရြာေတြကို မီးရႈိ႕ေလ့ရွိပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ အဲဒီ့ရြာေတြဟာ ရန္သူေတြကို အေထာက္အပံေပးတယ္လို႔ ယူဆတာေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒသခံရြာသားေတြကို တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြအျဖစ္သတ္မွတ္ၿပီး ဖမ္းဆီးတာ၊ႏွိပ္စက္တာ ေတြကို ျပဳလုပ္ခဲ့တာေၾကာင့္လည္း ေဒသခံတိုင္းရင္းသားေတြဟာ အစိုးရ စစ္တပ္ေတြကို ေၾကာက္လန္႔ယံုသာမက၊ ယံုၾကည္မႈလည္း မရွိၾက ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာ ပဋိပကၡျဖစ္ေနတဲ့ အုပ္စုဟာ ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သားေတြနဲ႔ တိုင္းျပည္အာဏာကိုခ်ဳပ္ကိုင္ထားသူမ်ား၊ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုေတြနဲ႔ တိုင္းျပည္အာဏာကိုခ်ဳပ္ကိုင္ထားသူေတြ ဆိုၿပီး အုပ္စု ၃ စုျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သားေတြအေနနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြရဲ႕ ဖိႏွိပ္မႈကို အစဥ္တစိုက္ရင္ဆိုင္ခဲ့ရပါတယ္။ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းေတြမွာ ၁၀တန္းေအာင္ၿပီးတဲ့ ေယာက်ႍားေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အိပ္မက္က ဗိုလ္သင္တန္းတက္ခြင့္ရဖို႔ပါပဲ။ ဗိုလ္သင္တန္းေလ်ာက္တဲ့ လူတိုင္းရဲ႕ ေနာက္ေၾကာင္းရာဇ၀င္ကို ေထာက္လွမ္းေရးေတြကအျမဲေလ့လာေလ့ရွိပါတယ္။ အကယ္၍ ဖခင္၊ ဦးႀကီး၊ ဦးေလးစသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးအေဆြ ထဲက လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္က ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ျပစ္ဒဏ္ က်ခံ ခဲ့ဘူးတယ္ဆိုရင္ အဲဒီလူ႔ဟာ စစ္တကၠသိုလ္တက္ခြင့္မရပါဘူး။ တကယ္လို႔ စစ္တကၠသိုလ္တက္ဆဲဆိုရင္လည္း ေက်ာင္းထုတ္ခံရပါတယ္။ ဒါတင္မကပါဘူး၊ မိသားစု၀င္တစ္ဦးဦးဟာ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္ခဲ့တယ္ဆိုရင္ အဲဒီ့မိသားစုဟာ ေထာက္လွမ္းေရးေတြရဲ႕ မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ၾကည့္တာကို ခံရမွာပါ။ သားသမီးတစ္ဦးဦးက ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ မိဘေတြရဲ႕ အလုပ္အကိုင္၊ ရာထူး စတာေတြကိုထိခိုက္ပါတယ္။ ၁၉၈၈ မွာေတာ့ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သူေတြ ပိုမ်ားလာပါတယ္။ ၁၉၈၈ မတ္လက ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဘုန္းေမာ္အေရးအခင္းမွာ ေဆး႐ံုေရာက္ၿပီးေတာ့မွ ကြယ္လြန္ခဲ့တဲ့ ကိုစိုးႏိုင္ရဲ႕ မိသား စုဟာ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ ဖိႏွိပ္မႈေအာက္မွာ ဒုကၡမ်ိဳးစံုခံစားေနခဲ့ရတယ္လို႔ မိသားစုနဲ႔ေတြ႔ဆံုခဲ့သူေတြက ေျပာျပၾကပါတယ္။ ကိုစိုးႏိုင္ရဲ႕ မိခင္ဟာ ကိုစိုးႏိုင္ေသဆံုးသြားတဲ့ အေၾကာင္းကို ၾကားတဲ့ အခါမွာ စိတ္ထိခိုက္လြန္းလို႔ စိတ္ေ၀ဒနာကို ခံစားခဲ့ရပါတယ္။ ကိုစိုးႏိုင္ရဲ႕ ဖခင္ဟာလည္း သားလုပ္သူရဲ႕ ျဖစ္ရပ္ေၾကာင့္ စိတ္ထိခိုက္ခဲ့ရၿပီး ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မွာ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါတယ္။ ဖခင္ကြယ္လြန္ၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာ ကိုစိုးႏိုင္ရဲ႕ ညီအငယ္ဆံုးဟာ ဆယ္တန္းကို ႏွစ္ဘာသာဂုဏ္ထူးနဲ႔ ေအာင္ျမင္ခဲ့ေပမဲ့ မိသားစုတာ၀န္ကို ပခံုးထမ္းယူခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုစိုးႏိုင္တို႔ မိသားစုဟာ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္ခဲ့တဲ့ အတြက္ သူ႔ညီေလးကို ဘယ္သူကမွ အလုပ္မခန္႔ရဲခဲ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီကေလးဟာ ၁၀ တန္းေအာင္ျမင္ခဲ့ေပမဲ့ ၾကံဳရာ က်ပန္းအလုပ္လုပ္ရင္း မိသားစု ဘ၀ကိုရင္ဆိုင္ခဲ့ရပါတယ္။ သူတို႔မိသားစုလိုပါပဲ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္ လာရင္ အားလံုးဟာ ဖိႏွိပ္ခံခဲ့ၾကရတာပါ။ ေထာင္ထဲက ထြက္လာတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား တစ္ဦးဟာ သာမန္ရာဇ၀တ္မႈက်ဴးလြန္ခဲ့သူေတြထက္ကိုပိုၿပီး ဖိအားေပးခံရပါ တယ္။ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္မွာပဲ ကၽြန္မ ႏိုင္ငံေရးျပစ္မႈနဲ႔ ျပစ္ဒဏ္က်ေနရာကေန ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာခဲ့ပါတယ္။ ျပန္လြတ္လာၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာ ေထာက္လွမ္းေရးဟာ အိမ္ကို မၾကာမၾကာ ေရာက္လာၿပီးကၽြန္မကို စစ္ေဆးသလို၊ ေမးျမန္းသလိုလာလုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ေထာက္လွမ္းေရး ေတြေရာက္လာတဲ့အခါတိုင္း မိသားစု၀င္ေတြ စိတ္ဆင္းရဲၾကရပါတယ္။ ေထာင္ကေနလြတ္ၿပီး ၂ လအၾကာ မဂၢဇင္းတိုက္တစ္ခုမွာ အလုပ္ ၀င္လုပ္ေတာ့လည္း ေထာက္လွမ္းေရးက ရံုးကိုေရာက္လာၿပီး သတင္းေမးတာေတြကိုလုပ္လို႔ ကၽြန္မရဲ႕ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ စိတ္အႏွာက္ အယွက္ ျဖစ္ရပါတယ္။ အိမ္ေထာင္က်ေတာ့ ခင္ပြန္းကိုယ္တိုင္လည္း ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းတစ္ဦးပါပဲ။ သူ႔ကိုလည္း ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ သက္လို႔ အေၾကာင္း တစ္စံုတစ္ခုရွိတိုင္းလာေမးေလ့ရွိတာေၾကာင့္ သူ႔အိမ္က မိသားစုေတြစိတ္ညစ္ၾကပါတယ္။ ေထာက္လွမ္းေရးလို႔ ထင္ရ သူတစ္ဦးဦးက အိမ္နားမွာ မေယာင္မလည္ရွိေနရင္၊ အိမ္ထဲကို၀င္ၿပီး ေမးျမန္းတာေတြ လုပ္ရင္ မိသားစု၀င္ေတြအတြက္ ေျခာက္အိပ္မက္ တစ္ခု ျဖစ္ၿပီး သူတို႔ ရင္မဆိုင္ခ်င္ဆံုးအရာေတြပါပဲ။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းကေနစၿပီး လမ္းေပၚမွာ ေသဆံုးသြားရသူေတြ၊ ေထာက္လွမ္းေရးစခန္းေတြမွာ ေသဆံုးၾကရသူေတြ၊ အက်ဥ္းေထာင္ ေတြထဲမွာ ေသဆံုးသြားၾကသူေတြ အေျမာက္အမ်ားရွိပါတယ္။ ၁၉၈၈ ၊စစ္အာဏာသိမ္းၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ ပိုမ်ားလာသလို စစ္ေၾကာေရးစခန္းေတြမွာ ၊ အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာ ေသဆံုးသူအေရအတြက္လည္းပိုလို႔ ျမင့္တက္ လာခဲ့ပါတယ္။ ခင္ပြန္းရဲ႕ ငယ္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သလို၊ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္လည္း ျဖစ္တဲ့ ကိုစည္သူဟာ ေတာတြင္းကို ခဏ သြားပါ တယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူျပန္ေရာက္လာၿပီး ေရွာင္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔က ေရဒီယိုေတြကေန သူကိုယ္တိုင္ ေၾကညာခ်က္ေတြ ထုတ္ပါတယ္။ ေတာတြင္းကျပန္လာသူေတြရွိရင္ အေၾကာင္းၾကားဖို႔နဲ႔ အေရးမယူပါဘူးလို႔ဆိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုစည္သူရဲ႕ အေမက သူကိုယ္တိုင္ပဲ အေၾကာင္းၾကားေပးခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ေစတနာက သူ႔သား အခုလို ခိုးေခ်ာင္ခိုး၀ွက္ေနရတာထက္ အေၾကာင္းၾကား လိုက္ရင္ ေပၚေပၚထင္ထင္ေနခြင့္ရမယ္လို႔ ယူဆတာေၾကာင့္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးက ကိုစည္သူကို လာေခၚသြားခဲ့ပါတယ္။ စစ္ေၾကာေရးစခန္း ကိုေရာက္ေတာ့ နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ ႏွိပ္စက္ပါေတာ့တယ္။ ကိုစည္သူရဲ႕ လက္ဖ်ံကို ဘလိတ္ဓားေတြနဲ႔ မြန္းသလို ႐ိုက္ႏွက္တာေတြလည္း လုပ္ပါတယ္။ အဲဒီ့ေနာက္ေတာ့ ၁၉၉၁ခုႏွစ္မွာ ကိုစည္သူ၊ ကၽြန္မခင္ပြန္းနဲ႔ ကိုေဌးၾကြယ္တို႔ကို တစ္တြဲတည္းေထာင္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ကိုေဌးၾကြယ္ကို ေထာင္ ဒဏ္ ၁၅ ႏွစ္၊ ကိုစည္သူကို ေထာင္ဒဏ္ ၁၂ ႏွစ္နဲ႔ ကၽြန္မခင္ပြန္းကို ေထာက္ဒဏ္ ၁၀ ႏွစ္ခ်မွတ္လိုက္ပါတယ္။ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္မွာထုတ္ျပန္တဲ့ လြတ္ၿငိမ္းသက္သာခြင့္အရ သူတို႔အားလံုးေထာင္ဒဏ္ ၁၀ ႏွစ္ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေထာင္ထဲမွာ ကိုစည္သူဟာ သြား ၆ ေခ်ာင္းႏုတ္ခဲ့ရပါတယ္။ ေထာင္ထဲမွာ ေဆးထိုးရတယ္ဆိုတာ အရမ္းကိုအႏၱရာယ္မ်ားပါတယ္။ ေထာင္၀န္ထမ္းေတြအသံုးျပဳတဲ့ အပ္ေတြဟာ သန္႔မသန္႔ဆိုတာကို ဘယ္သူမွ အာမ မခံႏိုင္ပါဘူး။ ပိုဆိုးတာက ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ဆိုတာ တစ္ခါသံုးအပ္ေတြ ေထာင္ထဲမွာ ေပါေပါမ်ားမ်ား သြင္းခြင့္မရေသးတဲ့ အခ်ိန္ပါ၊ ေထာင္၀န္ထမ္းေတြအပါအ၀င္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနသူေတြက ေထာင္ထဲက လူေတြကို လူလို႔မွ သတ္မွတ္ရဲ႕လားလို႔ ေမးခြန္းထုတ္ရေလာက္ေအာင္ကို ေထာင္ထဲက အေျခအေနက ဆိုးရြားပါတယ္။ ေထာင္ထဲမွာ မေသသင့္ပဲေသဆံုးသူေတြအမ်ားအျပားရွိပါတယ္။ သံုး ခြၿမိဳ႕က ကၽြန္းျပန္ဦးစိန္၀င္းဆိုရင္ ၀မ္းကိုက္ေရာဂါေၾကာင့္ေထာင္ထဲမွာ ကြယ္လြန္ခဲ့ ရပါတယ္။ အမွန္အတိုင္းလႊတ္မယ္ဆိုရင္ ကိုစည္သူဟာ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္မွာ လြတ္ရမွာပါ။ သို႔ေသာ္လည္း သူ႔ကို ၁၀(က)နဲ႔ ထပ္မံထိန္းသိမ္း ထားတာေၾကာင့္ သူဟာေထာင္ထဲမွာပဲ ဆက္ေနခဲ့ရပါတယ္။ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းကစလို႔ ကိုစည္သူရဲ႕ က်မ္းမာေရးဆိုး႐ြားလာပါတယ္။ မၾကာခဏဖ်ားလာတယ္၊ ေခ်ာင္းဆိုးတာကလည္းမေပ်ာက္ဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ ေဆးစစ္လိုက္ေတာ့ သူ႔ဆီမွာ HIV ပိုးေတြ႔ရတယ္။ ေထာင္ထဲကေဆးထိုးအပ္မွတစ္ဆင့္ကူးစက္ခံလိုက္ရပါတယ္။ ကိုစည္သူလိုပဲ ကိုဘိုနီေအာင္၊ ကိုသုတ၊ ဦးလွသန္း ကိုးကိုကၽြန္းအမတ္(၁၉၉၀) တို႔လည္း ေထာင္ထဲကေန HIV ပိုး ကူး ဆက္ခံခဲ့ရပါတယ္။ ၂၀၀၁ ခု ဇူလိုင္လထဲမွာ ကိုစည္သူ ကြယ္လြန္ပါတယ္။ ကိုစည္သူ ကြယ္လြန္ခဲ့တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သူ႔မိသားစုကို ေမးၾကည့္တဲ့ အခါမွာ " အဲဒီ့အခ်ိန္တုန္းက တာ၀န္ရွိခဲ့တဲ့ လူေတြအေနနဲ႔ ခံစားခဲ့ရတဲ့ မိသားစုေတြကို ၀န္ခံသင့္ပါတယ္။ အဲဒီ့ အခ်ိန္က ေထာက္လွမ္းေရးအႀကီးအကဲလည္း in service မဟုတ္ေတာ့ေပမဲ့ ၀န္ခံမယ္ဆိုရင္ ၀န္ခံလို႔ရေနေသးတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူက ၀န္မခံတဲ့ အျပင္ အင္တာဗ်ဴးေတြမွာ ခံခဲ့ရသူေတြကပဲ လုပ္ၾကံေျပာသလိုေျပာေနေတာ့ မိသားစုေတြကို ပိုေဒါသထြက္ေအာင္ လုပ္ေနတာနဲ႔တူတယ္။ " လို႔ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလိုပါပဲ၊ ၁၉၈၈၊ ၾသဂုတ္လ ၉ ရက္ေန႔က စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္၊ရွမ္းလမ္းမွာ ရွိတဲ့ နတ္မိမယ္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္အတြင္းကို ၀င္ေရာက္ပစ္ခတ္ခဲ့တာ ေၾကာင့္ ေနရာမွာတင္ေသဆံုးခဲ့ရတဲ့ စက္မႈတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ကိုေအာင္မြန္ရဲ႕ မိခင္ကေတာ့ " အန္တီ့ အေနနဲ႔ေလ သင္ပုန္းေတာ့ မေခ်ႏိုင္ေသးဘူး။ ဒါေပမဲ့ လက္စား ေျခခ်င္တာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ အန္တီတို႔သားေတြ ျဖစ္ခဲ့တာမ်ဳိးေနာက္ ထပ္မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ တာ၀န္ရွိသူ ေတြအေနနဲ႔ ဒီလိုမ်ဳိးျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို ၀န္ခံသင့္ပါတယ္။" လို႔ ၈၈ ေငြရတုသဘင္ အခန္းအနားမွာ ေတြ႔ဆံုစဥ္က ေမးခဲ့တဲ့ အေပၚမွာ ျပန္ေျဖခဲ့တာပါ။ ၁၉၈၈ စက္တင္ဘာ ၁၉ ရက္မွာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းလိုက္စဥ္ ပစ္ခတ္ခဲ့မႈေၾကာင့္ ေသဆံုးခဲ့ရတဲ့ မ၀င္းေမာ္ဦးရဲ႕ မိခင္ကေတာ့ " အန္တီံအေနနဲ႔ ဒီလိုျဖစ္ရပ္မ်ဳိးေတြ ထပ္မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ ေနာက္ထပ္ေနာက္ထပ္ တန္ဖိုးရွိတဲ့လူငယ္ေတြ ေသဆံုးသြားမွာ ကိုမျမင္ခ်င္ဘူး။ " လို႔ေျပာၾကားခဲ့ျပန္ပါတယ္။ မ၀င္းေမာ္ဦး ေသဆံုးၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာ က်န္ရစ္သူမိသားစုကို ေထာက္လွမ္းေရးေတြ မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ၾကည့္ တာကို ခံခဲ့ရတယ္လို႔လည္း ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ကၽြန္မအျမင္ကေတာ့ အစိုးရတာ၀န္ရွိသူေတြ အေနနဲ႔ ၈၈ မွာျဖစ္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းေတြကို ၀န္ခံသင့္ပါတယ္။ ဒါမွလည္း ကာယကံရွင္ေတြက ခြင့္လႊတ္ေပးႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ အသြင္ကူးေျပာင္းေနၿပီလို႔ အစိုးရက ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆို ေနတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္လို႔ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကာလမွာ တရားမွ်တမႈရွိဖို႔အတြက္လည္း လိုအပ္ေနတဲ့ အဆင့္တစ္ဆင့္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ့အျပင္ ၈၈ သမိုင္းေၾကာင္းအမွန္တစ္ခုကို ေဖာ္ထုတ္ေပး သင့္ပါတယ္။ ဒါမွ က်ဆံုးသူဘယ္ႏွစ္ေယာက္၊ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရသူဘယ္ႏွစ္ေယာက္ဆိုတာကို အနီးစပ္ဆံုးသိႏိုင္မွာပါ။ ေနာက္ထပ္ေတာင္းဆို ခ်င္တာကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြရဲ႕ ဘ၀ကိုျပန္လည္ထူေထာင္ေပးသင့္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြဆိုတာ ေထာင္ထဲမွာ အနည္းဆံုး ၇ ႏွစ္ကေန တစ္ခ်ဳိ႕ဆိုရင္ ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ေနခဲ့ရသူေတြ၊ တစ္ခ်ဳိ႕ကေတာ့ အႀကိမ္ႀကိမ္ေထာင္က်ခဲ့သူေတြျဖစ္တာေၾကာင့္ သူတို႔ ဟာ ဘ၀ကို မထူေထာင္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါဘူး။ ဒီ့ထက္ပိုဆိုးတာက ေထာင္ကေနလြတ္လာတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို အလုပ္အကိုင္ လုပ္ရ တာအဆင္မေျပေအာင္၊ ေက်ာင္းသားေတြဆိုရင္ ေက်ာင္းျပန္တက္ခြင့္မရေအာင္လို႔ ေထာက္လွမ္းေရးေတြသူတို႔ လုပ္ႏိုင္တဲ့ အခြင့္အာဏာ ကိုသံုးၿပီး ဖိႏွိပ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြရဲ႕ဘ၀ေတြ၊ မိသားစုေတြရဲ႕ ဘ၀ေတြဟာ အမ်ားအားျဖင့္ ႏြမ္းေၾကေနခဲ့ရပါတယ္။ စနစ္ဆိုးကို ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြရဲ႕ ဘ၀ကို အာဏာရ အစိုးရ ေတြအေနနဲ႔ ျပန္လည္ထူေထာင္ဖို႔ အကူအညီေပး သင့္ပါတယ္။ ဒါမွလည္း ေခတ္တကယ္ေျပာင္းသြားၿပီလို႔ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုေတြဘက္က ယံုၾကည္လာမွာပါ။ တိုင္းရင္းသားေဒသေတြမွာ စစ္ပြဲေတြျဖစ္ေနတဲ့ ရာစုႏွစ္၀က္ေလာက္ရွိေနခဲ့ပါၿပီ။ ေဒသခံေတြဟာ စစ္ျဖစ္ေနတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ ဇာတိေတြမွာ မေနရဲၾကပါဘူး။ တပ္မေတာ္ဟာ ေဒသခံတိုင္းရင္းသားေတြအားလံုးကို တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြရဲ႕ အမ်ဳိးအႏြယ္ေတြလို႔ သတ္မွတ္ၿပီး ဖိႏွိပ္ပါတယ္။ အခုလတ္တေလာျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဦးဘရန္ေရွာင္ရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ကိုၾကည့္ရင္သိသာပါတယ္။ အတင္းအဓမၼ ႏွိပ္စက္ၿပီးေတာ့ ေကအိုင္ေအ တပ္သားအျဖစ္၀န္ခံခိုင္းခဲ့တယ္လို႔ ဦးဘရန္ေရွာင္က သူ႔ရဲ႕ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္မွာ ဒုကၡသည္ ၁ သိန္းေက်ာ္ရွိေနခဲ့တာပါ။ တိုင္းရင္းသားေတြလိုခ်င္ေနတာက တန္းတူရွိမွ်မႈနဲ႔ ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ဖန္တီး ခြင့္ပါ။ တန္းတူညီမွ်မႈနဲ႔ ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ဖန္တီးခြင့္ရဖို႔အတြက္ဆိုရင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စစ္ပြဲေတြ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ ေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအရ ညွိႏႈိင္းမွသာ ေအာင္ျမင္မွာပါ။ တိုင္းရင္းသားေတြအားလံုးက ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုကို လိုခ်င္ၾကပါတယ္။ ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုျဖစ္ဖို႔ဆိုရင္ေတာ့ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ေပးရပါလိမ့္မယ္။ တကယ္လို႔ တိုင္းရင္းသားေတြလိုခ်င္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ စစ္စစ္ျပည္ေထာင္စုျဖစ္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ တိုင္းရင္းသားေတြဟာ သူတို႔ကို ဖိႏွိပ္ခဲ့တာေတြ၊ သူတို႔အေပၚ ရက္စက္ခဲ့ တာေတြကို ေမ့လိုက္ႏိုင္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္အမတ္တစ္ဦးကေတာ့ အစိုးရ၀န္ခံလာေအာင္ ခ်က္ခ်င္းလုပ္လို႔မရဘူး၊ တစ္ေျဖးေျဖးခ်င္း လုပ္ယူရမယ္လို႔ ေျပာခဲ့တာကို ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ ကၽြန္မရဲ႕ ယူဆခ်က္နဲ႔ေတာ့ ေ၀းပါတယ္။ ကၽြန္မကေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ၀န္ခံလာဖို႔၊ တရားမွ်တမႈေဖာ္ေဆာင္ဖို႔ ေတာင္းဆိုေနသင့္တယ္လို႔ယူဆပါတယ္။ အမုန္းေတြဆိုတာ အခ်ိန္ၾကာတာနဲ႔အမွ် အၿငိဳးအေတးအျဖစ္၊ လက္စားေျခလိုျခင္းအျဖစ္ ေပၚထြက္ လာတတ္သလို၊ ေတာင္းပန္မႈျပဳလုပ္စရာမလိုတဲ့ ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္မႈေတြကို ခြင့္ျပဳထားတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းမွာ အခ်ိန္မေရြး ညွင္းပန္း ႏွိပ္စက္မႈေတြ ျဖစ္ေပၚေနမွာပဲျဖစ္လို႔ပါ။ ကၽြန္မတို႔ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြဟာ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ စိတ္သေဘာထားေကာင္းမြန္ၾကေလ့ရွိပါတယ္။ ရုပ္ရွင္ေတြထဲမွာပဲျဖစ္ေစ၊ အိပ္ယာ၀င္ပံုျပင္ေတြမွာပဲျဖစ္ေစ ေတာင္းပန္လာတဲ့ လူဆိုးကို ခြင့္လႊတ္ေပးတဲ့ ဇတ္ေၾကာင္းေတြပဲရွိပါတယ္။ ကလဲ့စားေျချခင္းကို မေကာင္းတဲ့ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္ေနစိတ္ထားအျဖစ္လည္း သတ္မွတ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၀န္ခံတဲ့ သူက ၀န္ခံမယ္၊ ႏိုင္ငံေရးအရ ေစ့စပ္ညွိႏႈိင္းမႈေတြ ကိုလုပ္ မယ္ဆိုရင္ အေျခခံဥပေဒမွာ ထည့္ထားတဲ့ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ တရားမစြဲရဘူးဆိုတဲ့ ဥပေဒေတာင္ထည့္ဖို႔မလိုေလာက္ဘူးလို႔ ကၽြန္မယူဆပါတယ္။ ခင္ၿငိမ္းသစ္ |
တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးႏွင့္တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္ေရး ေကာ္မတီဥကၠဌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္သတင္းမီဒီယာမ်ားေတြ႕ဆံု
Posted: 01 Oct 2013 09:22 PM PDT
  အန္တီနားလည္သေလာက္ ဖြဲ ့စည္းပုံအေၿခခံဥပေဒကုိ သူတုိ ့ထုတ္တုန္းက အုပ္ေရကေထာင္ဂဏန္းပဲရွိတယ္လုိ ့နားလည္တယ္။ သန္း(၆၀)ေလာက္ရွိတယ္လုိ ့မွန္းရတဲ ့ၿပည္သူလူထုၾကားထဲမွာ ေထာင္ဂဏန္းပဲရွိတဲ ့အုပ္ေရကုိ ဘယ္နစ္ေယာက္က ဖတ္ဘူးမွာလဲ။ၿပည္သူအမ်ားစုက ဖြဲ ့စည္းပုံအေၿခခံဥပေဒထဲမွာ ဘာရွိမွန္းလဲ မသိဘူး။ထိေရာက္မူကုိလည္း ဂဂဏဏ မသိဘူး။အခုအဖြဲ ့ခ်ဳပ္က စၿပီး ရွင္းေနတာက ဖြဲ ့စည္းပုံအေၿခခံဥပေဒနဲ ့ၿပည္သူကဘယ္လုိစပ္ဆက္လဲဆုိတာ အဲဒီက စၿပီးရွင္းမွာ။ၿပည္သူေတြ သိသင့္သိထုိက္တာ သိဖုိ ့ပဲျဖစ္ေၾကာင္း၊၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုျပင္ဖို႔ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး (၂၀၀၈)ဖြဲ ့စည္းပုံအေၿခခံဥပေဒက ဒီမုိကေရစီနဲ ့မကုိက္ညီဘူးဆုိတာ စၿပီးဆြဲပုံဆြဲနည္းထဲက ဒီမုိကေရစီနဲ ့မကုိက္ညီတာ။ေနာက္ၿပီး အဲဒီထဲက ဘယ္အခ်က္ေတြက ဒီမုိကေရစီ စံနဳန္း စံထားေတြနဲ ့မကုိက္ညီဘူးလဲဆုိတာ ရွင္းၿပမယ္။ဒါေၾကာင့္ ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲခ်င္တယ္။ အားလုံးသိတဲ ့အတုိင္း ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲေရးနဲ ့ပတ္သတ္လုိ ့အၿမင္(၂)မ်ဳိးရွိတယ္။တစ္ခ်ဳိ ့က တစ္ခ်ဳိ ့ပုဒ္မေတြကုိ ၿပင္မယ္။တစ္ခ်ဳိ ့က အားလုံးၿပန္ၿပီး ၿပင္မယ္။အဲဒီထဲမွာ တုိင္းရင္းသားေတြနဲ ့ေဆြးေႏြးတဲ ့အထဲမွာ တစ္ဖြဲ ့က ၿပင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ လက္ခံတယ္။စ ၊ လယ္ ၊ ဆုံး ၿပင္ရမယ္။အစထဲကလည္း စ ၊ လယ္ ၊ ဆုံး ၿပင္ဖုိ ့ဆုံးၿဖတ္တယ္။ၿပင္သင့္တာေတြ အားလုံးကိုျပင္သြားမွာျဖစ္ေၾကာင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။ — National League for Democracy |
|
Posted: 01 Oct 2013 07:29 PM PDT
မၾကာေသးမီက ျပည္ခိုင္ၿဖဳိးပါတီက ျပဳလုပ္သည့္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ၌ ပါတီ ဒုဥကၠ႒က "ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ ရာတြင္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ မထိခုိက္ ရန္ အေရးႀကီးေၾကာင္း" ရွင္းလင္းေဖာ္ျပရာတြင္ " ျပည္သူေတြက ျပင္ခ်င္သည္ဟု မိမိမယံုၾကည္ ေၾကာင္း၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ဖြဲ႕စည္းပံုကို ေလ႔လာသည့္ ျပည္သူ က ရွားပါးေၾကာင္း၊ မိမိပင္ ယခုျပန္ေလ႔လာျပဳစုေနရေၾကာင္း၊ ျပင္ခ်င္ သူေတြက ျပည္သူေတြထံသြားရွင္းျပၿပီး ျပည္သူေတြက ျပင္ခ်င္တယ္ ျဖစ္ေနသည္ဟု မိမိထင္ ေၾကာင္း၊ လူေတြက ရူးၿပီးျဖစ္ေနၾကတာျဖစ္ ေၾကာင္း" စသည္ျဖင့္ ေျပာၾကားသြားပံု ကို Daily Eleven ေန႔စဥ္သတင္းစာက ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ အတြက္ အေတာ္ ဂယက္ရိုက္ ခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဒုဥကၠ႒ ဦးေဌးဦးက မိမိ ထိုသို႔မေျပာပါေၾကာင္း အသံဖုိင္ရွိ ေၾကာင္း ရွင္းလင္းၿပီးသည့္ေနာက္ ယင္း သတင္းစာက မွားယြင္း ေရးသားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းျဖင့္ ဦးေဌးဦး၏ ေျပာၾကားခ်က္ အျပည့္အစံုကို ျပန္လည္ေဖာ္ျပေပးခဲ့ပါ သည္။ ကြၽန္ေတာ္တု႔ိအေနျဖင့္ ျပည္သူႏွင့္အစိုးရၾကား၊ ျပည္သူႏွင့္ အာဏာရပါတီအၾကား တတ္ႏုိင္သမွ် ရင္ၾကားေစ႔ၿပီး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ ျဖစ္ေစလုိၿပီး အာဏာရပါတီႏွင့္ အစိုးရကလည္း ျပည္သူအေပၚ ေစတနာမွန္ေၾကာင္း၊ သေဘာထားႀကီးေၾကာင္း၊ သေဘာထားတင္းမာမႈ မရိွ ပဲပဲ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ျပဳျပင္ေဆာင္ရြက္လုိေသာ သေဘာရွိေၾကာင္း ျပသျခင္းကိုသာ ျမင္လိုသည့္အတြက္ ပထမၾကားရေသာ သတင္း အေပၚ အေတာ္စိတ္ပ်က္မိေသာ္ျငားလည္း ယင္းသတင္းမမွန္ကန္ေၾကာင္း သက္ဆုိင္ရာ သတင္းစာကပါ ေျဖရွင္းလာသည့္အတြက္ အေတာ္စိတ္သက္သာရ သြား ခဲ့ပါသည္။
သို႔ရာတြင္ ယင္းျပန္လည္ျပင္ဆင္ေဖာ္ျပမႈသတင္းကုိ ဖတ္ရႈရရာတြင္ လည္း ဘ၀င္မက်မႈကေလးမ်ား ရိွေနသည့္အတြက္ ယခုစာကို ေရးျဖစ္ျခင္း ျဖစ္ပါ သည္။ ပထမဦးစြာ ယင္းသတင္းစာေဖာ္ျပမႈတြင္ သတင္းစာဆရာက ေမးျမန္းေသာ "အမ်ားစုက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္ႏိုင္ ဆိုၿပီး ခန္႔မွန္းေနပါတယ္။ ဒီခန္႔မွန္းခ်က္အရ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ေဒၚ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အေၾကာင္း ျပဳၿပီး တိုင္းတစ္ပါးရဲ႕ပါ၀င္စြက္ဖက္မႈ၊ တိုင္း တစ္ပါးရဲ႕ ၾသဇာအာဏာနဲ႔ တိုင္းျပည္အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကို မထိခိုက္ဖို႔ လႊတ္ေတာ္ လမ္းေၾကာင္း အေနနဲ႔ေရာ ဘယ္လိုႀကိဳတင္ကာကြယ္သြားမလဲဆိုတာ သိခ်င္ပါ တယ္" ဆိုသည့္ ေမးခြန္းအေပၚ ဘ၀င္မက်မိပါ။ ယင္းေမးခြန္း၏သေဘာမွာ ေဒၚ ေအာင္ဆန္း စုၾကည္ သမၼတျဖစ္ၿပီးသည့္ေနာက္ပုိင္းတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး တုိင္းတစ္ပါး၏ ပါ၀င္စြက္ဖက္မႈ၊ တုိင္းတစ္ပါး၏ ၾသဇာအာဏာႏွင့္ တိုင္းျပည္အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိခိုက္ႏိုင္မႈ ေသခ်ာေပါက္ ရွိေနသေယာင္ သေဘာေဆာင္ေနသည္ဟု ယူဆပါသည္။ အမွန္မွာ "ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္ႏိုင္တယ္ဆိုၿပီး ခန္႔မွန္းေနပါတယ္။ အျခား တစ္ဖက္မွာလည္း ေဒၚ ေအာင္ဆန္း စု ၾကည္ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး တိုင္းတပါးရဲ႕ ပါ၀င္ စြက္ဖက္မႈ၊ တုိင္းတပါး ရဲ႕ၾသဇာအာဏာနဲ႔ တိုင္းျပည္၏အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာ ထိခိုက္ ႏိုင္တယ္ ဆိုတဲ့ အယူအဆရိွေနႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီလို ပူပန္မႈရိွသူေတြအတြက္ လႊြတ္ေတာ္လမ္း ေၾကာင္း ေပၚက ကာကြယ္မႈ ဘယ္လုိျဖစ္သင့္တယ္လို႔ ယူဆပါသလဲ"ဆိုသည္မ်ဳိး ပိုျဖစ္သင့္သည္ထင္ပါသည္။ ဦးေဌးဦး၏ ေျဖၾကားခ်က္တြင္ 'လူေတြသေဘာက်တိုင္း ျဖစ္မယ္ ဆိုရင္လည္းပဲ တျခား သေဘာက်တဲ့သူေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါပဲ' ဆိုသည္က မွန္ပါသည္။ မည္သည့္ႏိုင္ငံမွာ မဆို လူတစ္ဦး၊ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုအေပၚ သေဘာက်ျခင္း၊ မက်ျခင္းမွာ အကန္႔အသတ္မဲ့မျဖစ္ႏိုင္ပဲ ႀကိဳက္သူလည္းရွိ မႀကိဳက္သူလည္းရိွ ျဖစ္မွာ သဘာ၀ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာရိုးရာဟာသတြင္ ၾကားဖူးခဲ့သည့္ အျပစ္ျမင္တတ္သည့္ သူေ႒းႀကီးတစ္ဦးက ႏွမ္းဖတ္ခ်ဥ္၀ယ္စားၿပီး "ႏွမ္းဖတ္ခ်ဥ္ႏွယ္ ေခြးေခ်းေလာက္ ေတာင္ မေကာင္းဘူး" ဟု အျပစ္တင္သည့္အခါ ႏွမ္းဖတ္ခ်ဥ္သည္က ျပန္ေျပာသည့္ "ဒါကေတာ့ ကိုယ္ႀကိဳက္တာ ကိုယ္ေကာင္းၾကတာေပါ႔ေတာ္"ဆိုသကဲ့သို႔ ႀကိဳက္ရာကို 'ေကာင္း'ခြင့္ရိွပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဒီမိုကေရစီ၏ သေဘာမွာ ကိုယ္ႀကိဳက္ရာ ကိုယ္ ေကာင္း သည္ထင္သည့္သူေတြၾကားမွာ ႀကိဳက္သူမ်ားသည့္သူကို ေရြးခြင့္ရေအာင္ လုပ္ေပးထားသည့္စနစ္ ျဖစ္ပါသည္။ ဒီမိုကေရစီစစ္မွန္လွ်င္ အမ်ား ႏွစ္သက္ သေဘာက်သူကို ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ခြင့္ကို ဖန္တီးေပးရပါလိမ့္မည္။ ယေန႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံတြင္ ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာႏိုင္သူမ်ား၊ ျဖစ္ေနသူမ်ား ထဲမွာ တစ္နည္းမဟုတ္တစ္နည္း အျပစ္အနာအဆာမ်ား ရိွေနႏိုင္ပါသည္။ တည္ဆ ဲဥပေဒျဖင့္ ၿငိစြန္းေနသူ၊ ယခင္ဥပေဒေဖါက္ဖ်က္မႈမ်ားတြင္ ပတ္သက္ခဲ့ဖူးသည္ဟု အမ်ားက ရႈျမင္သူ၊ အမ်ိဳး သားေရးစံျမင့္ျမင့္အကဲျဖတ္လွ်င္ မကိုက္ညီႏုိင္သူ၊ သမုိင္းတြင္ အမည္းစက္စြန္းထင္းခဲ့မႈမ်ားတြင္ ပါ၀င္ပတ္သက္ခဲ့သူ၊ ျပည္ပၾသဇာ မကင္း ႏိုင္ဟု ထင္ျမင္ခံရသူ၊ တစ္စံုတစ္ဦး သို႔မဟုတ္ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခု၏ ၾသဇာမကင္းဟု အမ်ားက ယံုၾကည္သူ စသျဖင့္ အျပစ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ရိွ ႏိုင္ပါသည္။ အျခားတစ္ဖက္တြင္လည္း ျပည္သူအတြက္ ႏိုင္ငံအတြက္ မည္သို႔ ရပ္တည္ ေျပာဆို လုပ္ကိုင္လမ္းညႊန္ခဲ့သည္၊ သို႔မဟုတ္ မည္သုိ႔ အနစ္နာခံေပးဆပ္ခဲ့သည္ဆိုေသာ တစ္ဦးခ်င္းအေပၚ ျပည္သူက ယံုၾကည္ကိုးစားစြာ အမွတ္ေပးထားမႈမ်ားလည္း ကိုယ္စီရိွပါလိမ့္မည္။ ဒီေတာ့ အျပစ္မကင္းႏိုင္သူ၊ အမ်ားအက်ိဳးလည္း ေဆာင္ရြက္ ႏိုင္ သူေတြခ်င္းအတူတူ အမ်ား၏ အဆံုးအျဖတ္ခံယူခြင့္ကို တန္းတူရသင့္သည္ဟု မယူဆသင့္ဘူးလားဟု ေမးခြန္းထုတ္စရာ ရိွလာပါသည္။ ထုိ႔ျပင္ အမ်ားျပည္သူအေနျဖင့္ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ေရြးခ်ယ္ရာတြင္ "ကိုယ့္ရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို တျခားႏိုင္ငံေတြက လႊမ္းမိုး ႏိုင္တယ္၊ ထိခိုက္ႏိုင္တယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ မစဥ္းစားၾကပါဘူး" ဆိုေသာ သေဘာမ်ိဳး ေျပာဆို ထားသည္ကိုလည္း ေတြ႕ရပါသည္။ ျပည္သူမ်ားက ဒီေလာက ္ညံ့ၾကမည္ေတာ့ မထင္ပါ။ ကိုယ့္အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို တျခားႏိုင္ငံမ်ားအား လႊမ္းမိုးခြင့္ေပးမည့္ ေခါင္းေဆာင္ မ်ိဳးကို ျပည္သူေတြက ေရြးခ်ယ္လိမ့္မည္ မထင္ပါ။ မိမိတို႔ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကို မဆိုထားႏွင့္။ မိမိတို႔ သယံဇာတ၊ မိမိတို႔သစ္ေတာ၊ မိမိ တို႔ေရေျမကို တုိင္းတပါးက (ႏိုင္ငံေရးအရ မဟုတ္ေသးပဲ) စီးပြားေရးအရ လႊမ္းမိုးခ်ယ္လွယ္ လာတာမ်ိဳးကိုပင္ ျပည္သူေတြက ဆတ္ဆတ္ထိမခံႏုိင္ တံု႕ျပန္တတ္တာ အမ်ားအသိ ျဖစ္ပါသည္။ ဦးေဌးဦးက အေျခခံဥပေဒမရွိဘဲျဖင့္ ဒီမိုကေရစီႏုိင္ငံျဖစ္ေနေသာ အဂၤလန္ႏိုင္ငံတြင္ ဘုရင္စနစ္ရိွၿပီး ဘုရင့္မ်ိဳးႏြယ္မ်ားမွာ သူတို႔ သတ္မွတ္ထားသည့္လူေတြႏွင့္သာ အိမ္ေထာင္ျပဳမွသာ ဘုရင့္အခြင့္အေရးကုိရေၾကာင္း၊ ဘုရင္အမ်ိဳးအႏြယ္ မဟုတ္သူ ႏွင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳလွ်င္ ထြက္သြားရေၾကာင္း၊ အဂၤလိပ္ဘုရင့္မ်ိဳးႏြယ္က အဂၤလိပ္ ႏိုင္ငံသားကိုပင္ ယူခြင့္မရိွေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ေဖာ္ျပထားသည္ကိုလည္း ေတြ႕ရပါ သည္။ ဤေနရာတြင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းေနသည့္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ႏွင့္ စနစ္ခ်င္းျခားနားေသာ စည္းမ်ဥ္းခံဘုရင္စနစ္ က်င့္သံုးသည့္ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံမွ စနစ္ႏွင့္ မတူသည္ကို ႏိႈင္းယွဥ္ဥပမာေပးရန္ မျဖစ္ႏိုင္ဟု ထင္သည္။ စည္းမ်ဥ္းခံ ဘုရင္စနစ္တြင္ ဘုရင္၏ ထီးနန္းဆက္ ခံခြင့္ကို ဘုရင္မ်ိဳးရုိးစဥ္ဆက္ကသာ ရယူခြင့္ရိွျခင္းျဖင့္ ဘုရင္မ်ိဳးရိုးကို ထိမ္းသိမ္းထားကာ ဘုရင္သို႔မဟုတ္ ဘုရင္မကို အမ်ားကလက္ခံ ေလးစားေသာ ႏိုင္ငံဥေသွ်ာင္အျဖစ္ ထားရိွၿပီး ႏိုင္ငံ၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ႏွင့္ စီမံခန္႔ခြဲေရးကို အမ်ားျပည္သူက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ေသာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က တာ၀န္ယူ လုပ္ေဆာင္ေသာ စနစ္ျဖစ္သည္။ ဘုရင္စနစ္ကို တေလးတစား ထိမ္းသိမ္း ထားၿပီး ဘုရင့္မ်ိဳးရိုးကို ႏိုင္ငံဥေသွ်ာင္မိ်ဳးရိုး အျဖစ္ တန္ဖိုးထားေသာစနစ္တြင္ ဘုရင့္မ်ိဳးႏြယ္ခ်င္းသာ လက္ထပ္ခြင့္ျပဳျခင္းမွာ သဘာ၀က်သည္ ထင္ပါသည္။ အျခားတစ္ဖက္တြင္လည္း ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္စရာ ႏိုင္ငံတကာ ဥပမာမ်ားစြာ ရိွေနပါေသး သည္။ ဥပမာ ပီရူးႏိုင္ငံတြင္ ၁၉၉၀ခု ဇူလိုင္လမွ ၂၀၀၀ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလအထိ သမၼတ အျဖစ္ တင္ေျမွာက္ခံရသူ အယ္လ္ဘတ္တိုဖူဂ်ီမူရီ ဖူဂ်ီမူရီမွာ ဂ်ပန္လူမ်ိဳး တစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။ သူသည္ ေနာက္ပိုင္း၌ အာဏာရွင္ဆန္မႈ၊ လူ႕အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖါက္မႈမ်ားျဖင့္ ေ၀ဖန္ခံရေသာ္လည္း ဂ်ပန္လူမ်ိဳးက ပီရူးကိုအုပ္စိုးသည္၊ ပီရူး အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ဂ်ပန္ကထိပါးသည္စသျဖင့္္ ပီရူးႏိုင္ငံတြင္းမွာေရာ၊ အျခား ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ပါ မည္သူကမွ တစ္ခါမွမေျပာခဲ့ပါ။ အလား တူ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံႀကီး ျဖစ္ေသာ အိႏၵိယတြင္ ေနရူး၏ေျမးႏွင့္ အင္ဒါရာဂႏၵီ၏သားျဖစ္သူ ရာဂ်စ္ဂႏၵီ၏ဇနီး ဆိုနီယာဂႏၵီမွာ အီတလီသူ ျဖစ္ၿပီး ခင္ပြန္းျဖစ္သူကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္ သူ၏ပါတီက ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ အစိုးရကိုေခါင္းေဆာင္ေပးရန္ပင္ ကမ္းလွမ္းျခင္းရိွခဲ့ၿပီး ကာယကံ ရွင္ကသာ ျငင္းဆိုခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ၁၉၉၈တြင္ ေနရွင္နယ္လ္ကြန္ဂရက္ပါတီ၏ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ၿပီး ၁၉၉၉မွာသူ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ႏိုင္မႈကို စိန္ေခၚခဲ့သည့္ ပါတီထိပ္တန္ းေခါင္းေဆာင္သံုးဦးမွာ ပါတီ၀င္အမ်ားစုက ဆိုနီယာကို တခဲနက္ေထာက္ခံမႈျဖင့္ ပါတီကထြက္သြားၾကရသည္။ ယခုအခါဆိုနီယာမွာ ကြန္ဂရက္ပါတီဥကၠ႒အျဖစ္ ဆယ္ႏွစ္ဆက္တိုက္တာ၀န္ယူရမႈ စံခ်ိန္တင္ထားသူျဖစ္လာၿပီး သူ႕ပါတီမွာ ၂၀၀၉ ေရြးေကာက္ပြဲ တြင္ ၁၉၉၁ကတည္းက မည္သည့္ပါတီမွမရဖူးေသာ လႊတ္ေတာ္တြြင္း ေနရာအမ်ားဆံုး ၂၀၆ေနရာရရိွသည္။ဆိုနီယာကိုယ္တုိင္က အီတလီ အမ်ိဳးသမီး ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ အိႏၵိယႏိုင္ငံေရးေလာကတြင္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေရးမွာလည္း ျငင္းခုန္စရာမ်ား မရိွမဟုတ္၊ ရိွပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ အီတလီက အိႏၵိယ အခ်ုဳပ္အျခာ အာဏာကို လာထိပါးဆိုသည္မ်ိဳး၊ အိႏၵိယႏိုင္ငံႀကီးမွာ အီတလီၾသဇာခံ ျဖစ္ရွာၿပီဆို တာ မ်ိဳး ျပည္တြင္းမွာေရာ ျပည္ပမွာပါ တစ္ခါမွ မၾကားဖူးခဲ့ပါး ယခုလို ျငင္းခ်က္ထုတ္ရျခင္းမ်ားအတြက္ မည္သူသမၼတျဖစ္ေရး၊ မည္သူ သမၼတ ေရြးခြင့္ရရိွေရးကို ေျပာဆိုလုိသည့္အတြက္ မဟုတ္ပါ။ ယင္းသတင္းစာရွင္းပြဲတြင္ ဆိုမိန္႔သည့္အတုိင္း ျပည္သူေတြက ေရြးမွာပါျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ျပည္သူမ်ားက ေရြးခ်ယ္ခြင့္ကို ပီပီျပင္ျပင္ဖန္တီးေပးရန္ လိုပါလိမ့္မည္။ ျပည္သူကို အမွန္အတိုင္း သိျမင္ၿပီး အရွိအတိုင္း ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေအာင္ အခ်က္အလက္အမွန္ မ်ား ေပးႏိုင္ေရးႏွင့္ အေကာင္းအဆိုးမ်ား ဒြန္တြဲေနၾကသည့္အထဲမွ ေကာင္းသည္ထင္သည္ကုိ ေရြး ႀကိဳက္ခြင့္ရိွသလို အမ်ားစုႀကီးကေရြးခ်ယ္လိုသူက ထိုက္ထိုက္တန္တန္ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ရရိွေရးတို႔မွာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံဟု ဆိုေနေသာ ႏိုင္ငံတြင္ အေရးတႀကီးလိုအပ္ခ်က္ ျဖစ္လိမ့္မည္ျဖစ္ရာ အထက္ပါအခ်က္မ်ားကုိ အေလးအနက္ ထည့္သြင္းစဥ္းစား ေစခ်င္ပါသည္။ ။ ေမာင္လြင္မြန္ (ကသာ) (၂၀၁၃ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂၆ရက္ေန႔ထုတ္ပဲ့တင္သံဂ်ာနယ္) |
|
Posted: 01 Oct 2013 07:53 AM PDT
 ေနျပည္ေတာ္ လႊတ္ေတာ္၀င္းအတြင္းမွာရွိတဲ႔ တရားဥပေဒစုိးမုိးေရးနဲ႔ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေရး ေကာ္မတီေရးရာအေဆာင္မွာ ဒီေန႔ ေန႔လည္ပိုင္းက သတင္းေထာက္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုစဥ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အခုလုိ တုိ္က္တြန္းေျပာဆုိလုိက္တာပါ။ "တပ္မေတာ္ရဲ႕ အခန္းက႑ဆိုုတာဟာ ျပည္သူကိုုကာကြယ္ဖိုု႔၊ တိုုင္းျပည္ကိုု ကာကြယ္ဖိုု႔၊ က်မဘယ္တုုန္းကမွ ႏိုုင္ငံေရးထဲကိုု ဝင္ပါတဲ့တပ္မေတာ္ကိုု အားမေပးခဲ့ဘူး၊ အဲဒါပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာတာ၊ တပ္မေတာ္ကိုု မခ်စ္လိုု႔မဟုုတ္ဘူး၊ ခ်စ္လိုု႔ တန္ဖိုု႔းထားလိုု႔သာ မလုုပ္ေစခ်င္တာ၊ မလုုပ္သင့္တဲ့ကိစၥမိုု႔လိုု႔ မလုုပ္ေစခ်င္တာ၊ တကယ္ဆိုု ျပည္သူလူထုုက ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ အရပ္သားအစိုုးရဟာ တပ္မေတာ္အတြက္ အားလံုုးတာဝန္ယူရမယ္၊ တပ္မေတာ္ဆိုုတာ ပိုုက္ဆံရွာေနစရာ လိုုရမယ့္ဟာမဟုုတ္ဘူး၊ အရပ္သားအစိုုးရက ျပည့္ျပည့္စံုုစံုုေပးထားရမွာ၊ အဲဒါမွ တပ္မေတာ္က အဆင့္ျမင့္ျမင့္နဲ႔ အိေျႏၵရရေနႏိုုင္မွာ" တပ္မေတာ္ကုိလည္း တကယ္႔ကုိအရည္အခ်င္းျပည့္၀ၿပီး ကမာၻ႔စံခ်ိန္္မွီတဲ႔၊ ျပည္သူေတြက ေထာက္ခံအားေပးတဲ႔ ၊ ျပည္သူခ်စ္တဲ႔ တပ္မေတာ္ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္လုိ႔လည္း ေျပာခဲ့ပါတယ္။ တပ္မေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္တာအျပင္ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး ၊ တရားဥပေဒစုိးမုိးေရး၊ တုိင္းျပည္စီးပြားေရး စတဲ့အခ်က္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သတင္းေထာက္ေတြ ေမးျမန္းတာကို ေျဖၾကားခဲ့ပါတယ္။ RFA |
| You are subscribed to email updates from Dawnmanhon( ေဒါင္းမာန္ဟုန္) To stop receiving these emails, you may unsubscribe now. | Email delivery powered by Google |
| Google Inc., 20 West Kinzie, Chicago IL USA 60610 | |
--
http://www.burmaburo.blogspot.com
No comments:
Post a Comment