ရခုိင္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္သစ္နဲ႔ သေဘာထား

ဓမၼဒူတဆရာေတာ္ ေဒါက္တာ အရွင္ေဆကိႏၵ (နားေထာင္သင့္တယ္ထင္လို ့တင္လို္က္တာပါ)

လင္းလင္း (ငါတို ့စိတ္ထားအလွတရား)

သခင္မ်ိဳးေဟ့ဒို႔ဗမာ (လင္းလင္း)

လင္းလင္း သံမဏီလိပ္ျပာ

တန္ဘိုးနားမလည္ၾကသူမ်ား

တန္ဘိုးနားမလည္ၾကသူမ်ား

တို႔ရြာနံေဘးက ကားလမ္းမွာ
ကုန္စိမ္းကားတစ္စီး ဘီးေပါက္လို႔
ကားဆရာကားေအာက္၀င္ နတ္ျဖဳတ္ေနတုန္း
ျဖတ္သြားျဖတ္လာ လူတစ္ေယာက္က
ကားဆရာအလစ္မွာ နတ္တစ္လံုးကိုေကာက္ယူလို႔
သံတိုသံစ၀ယ္တဲ့ဆိုင္ သြားေရာင္းတာ ၁၅၀ ေတာင္ရသတဲ့။
သူ႔အတြက္ေတာ့
ကြမ္းယာေဆးလိပ္ တစ္ေန႔စာ ဖူလံုသြားေပမဲ့
ပံုစံတူနတ္ရွာမရလို႔ ကုန္စိမ္းကားကေတာ့
အဲဒီေနရာမွာ ၂ ညေတာင္အိပ္လိုက္ရသတဲ့။
ကုန္စိမ္းေတြလည္း အခ်ိန္မွီ ေစ်းမေရာက္ေတာ့ပုပ္ကုန္ျပီး
အမွိဳက္ပံု ေရာက္သြားၾကတယ္။
ကုန္စိမ္းသည္ေတြလည္း ရွံဳးလိုက္တာ ခြက္ခြက္လန္ဘဲ။

တို႔ရြာနားက လယ္ကြင္းမွာ
ဘိုဒူဇာတစ္စီး ေျမတူးရင္းမိုးက်လာလို႔
ေနာက္ႏွစ္အတြက္ မျပန္ေတာ့ဘဲ
နီးရာလယ္သမား တစ္ေယာက္ကို အပ္ခဲ့သတဲ့။ရြာမွာ ဇရွိတဲ့လူေတြက
ဘိုဒူဇာအတြင္း ကလီဇာကို ျဖဳတ္ဖ်က္ျပီး
သံရည္ၾကိဳတဲ့ ဆိုင္သြားေရာင္းတာ ၂ေသာင္းခြဲေတာင္ရသတဲ့။
ဘိုဒူဇာျပင္ဘို႔ ကုမၼဏီကစကၤာပူကိုပစၥည္းမွာတာ သိန္း၃၀၀ဘိုးက်သတဲ့။
သူခိုး ႏြားေကာင္းမသိရ ဆိုတာ
ဒါမ်ိဳးနဲ႔တူပါရဲ႕။

မုတၱမေကြ႔က ေရနံနဲ႔ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ကိုယိုးဒယားကိုေရာင္းတာ
တစ္စည္ကို ၁၇ ေဒၚလာၾကီးမ်ားေတာင္ ရသတဲ့။ယိုးဒယားကလာတဲ့ ဓာတ္ဆီက
တစ္ဂါလံမွ ၅၅၀၀ိ တည္းရယ္။
မနက္မိုးလင္းတိုင္းမွာထိုင္းျပည္သူေတြက
ဆာ၀ါသီခပ္ ျမန္မာျပည္ဆိုျပီးေန႔တိုင္း
နွဳတ္ခြန္းဆက္ေနေလရဲ႕။

ေရႊလီျမစ္ေပၚက
ေရအားလွ်ပ္စစ္ရဲ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္
တရုပ္ျပည္ ယူနန္ျပည္နယ္မွာ
တႏွစ္ကိုေက်ာက္မီးေသြးတန္ခ်ိန္ ၂ ေသာင္းေတာင္သက္သာသြားေလရဲ႕။

လွ်ပ္စစ္အေရာင္းအ၀ယ္ ဘယ္လိုဆိုတာ
က်ဳပ္တို႔ျပည္သူေတြမသိရေပမဲ့
ယူနန္ျပည္သူအေပါင္းကေတာ့
ညေနမိုးခ်ဳပ္ေလတိုင္း
ေထာင္ေသာင္းမက ရွဲရွဲနီပါရဲ႕ျမန္မာျပည္ ဆိုျပီးအိပ္ယာ၀င္တိုင္းေက်းဇူးတင္ေလရဲ႕။

က်ဳပ္တို႕ျမန္မာျပည္မွာေတာ့
မီးအားမမွန္လို႔ ၀ါယာေရွာ့ျဖစ္ျပီး
မဂၤလာေစ်းၾကီးမီးေလာင္တာ သိန္း……ေထာင္ဘိုး
သကၤန္းကၽြန္းေစ်း…………
ပခုကၠဴေစ်း……………
မံုရြာေစ်း………………………ေမာ္လျမိဳင္ေစ်း………………
ေစ်းေတြ…………..ေစ်းေတြ…….

မီးေတြေလာင္တာ သိန္းရာေထာင္ေသာင္းေပါင္းမ်ားစြာ
လွ်ပ္စစ္မလံုေလာက္ေတာ့ ထင္းမီးနဲ႔ခ်က္လို႕
ေလာင္တဲ့မီးက မေရမတြက္နိဳင္တဲ့ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ
အိုးမဲ့ အိမ္မဲ့ ေထာင္ေသာင္းေပါင္းမ်ားစြာ

ပူအိုက္တဲ့ရာသီမွာ မီးမလာလို႕
မီးစက္နဲ႕ အဲယားကြန္းတြဲဖြင့္ျပီးအိပ္တာ
အိမ္ထဲရွိရွိသမွ် လူအားလံုးကေလး လူၾကီးေခြးေၾကာင္ပါမက်န္
ကာဗြန္အဆိပ္သင့္ျပီးမာလက စ်န္ၾကြ သြားရတာေတြလည္းရွိရဲ႕။
ဒီအခ်ိန္မွာ မီးပ်က္ေနက်
မီးပ်က္တုန္း ၀ါယာျပင္လိုက္ဦးမွဆိုျပီး
လက္နဲ႔အကိုင္ သူနဲ႕က်မွတိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္
ဆိုသလို ဓာတ္လိုက္ျပီးေသတာလည္း ရွိရဲ႕။

တျမိဳ႕လံုးညံေနတဲ့မီးစက္သံနဲ႕ ထြက္လာတဲ့
ကာဗြန္ဓာတ္ေငြ႕ေတြေၾကာင့္
ေထာင္ေသာင္းမကေသာ
အဆုတ္ေရာဂါသည္ေတြဟာ
တရုပ္ကလာတဲ့ ေစ်းေပါေပါေဆးကို
ကြမ္းယာသည္ကုလားေဒါက္တာအပ္ပနားရဲ႕လမ္းညႊန္မွဳနဲ႔ ၀ယ္ေသာက္ေနၾကရတယ္။
၅၀တန္တဲ့ေဆးကို ၁၅၀ ေရာင္းျပီး အႏုတ္မရွိတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႕
သၾကားလံုးက အဆစ္ပါလာေသးတယ္။

ေခ်ာင္းဆိုးရင္ ေရႊေတာင္ၾကီး
ရင္ၾကပ္ေတာ့ ထက္လင္း
ေသြးတိုး ေလငန္း ႏွလံုးစတာေတြက ေအးျငိမ္းသီတာ
ဒီထက္ပိုလာရင္ေတာ့ ျဖဴနီျပာ၀ါ ေရာင္မ်ိဳးစံုျပီး
ဘာမွန္းမသိတဲ့ ေဆးေတြနဲ႕
၂ပါးသြားေနလိုက္ၾကတာ
ကြမ္းယာသည္ ကုလားအတြက္ေတာ့
ဟီးေနတဲ့တိုက္အိမ္ၾကီးကို
အျပီးတိုင္ေစခဲ့တယ္။
ေဆးထိုးအပ္ကိုင္ျပီး စတိုင္အျပည့္နဲ႔ ရမ္းကုေတြကလည္း
ျမိဳ႔ျပနဲ႕အလွမ္းေ၀းတဲ့ေဒသေတြမွာ
မွိဳလိုေပါလာခဲ့တယ္။

ေငြေၾကးတက္နိဳင္တဲ့ သူေတြကေတာ့
ကိုယ့္တိုင္းျပည္က ေဆးရံုကို
ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိ ေက်ာ္ခြလို႔
ယိုးဒယားသြား ေဆးကုဘို႔အတြက္
သံရံုးမွာ ဗီဇာတန္းစီေနေလရဲ႕။

တရုပ္နဲ႔ ထိုင္းကလာတဲ့
လွ်ပ္စစ္နဲ႔ ပတ္သက္သမွ်ေသာ
တီဗီေအာက္စက္ ေရခဲေသတၱာအစရွိေသာလူသံုးကုန္ပစၥည္း အေပါင္းတို႔သည္လည္း
မမွန္ေလေသာ လွ်ပ္စစ္မီးေၾကာင့္
ပ်က္အစဥ္ ျပင္ခဏဆိုေသာစကားကဲ့သို႕
ျပင္လွ်င္ခဏသာေကာင္းျပီး အျမဲပ်က္ေနေသာေၾကာင့္
ျပင္ခမတတ္နိဳင္ရကား
အမိွဳက္ပံုသို႔ သာျမန္းရေလသတည္း။

လွ်ပ္စစ္မီး မလံုေလာက္ေသာေၾကာင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း
လွ်ပ္စစ္မီးမရ ေလေသာေၾကာင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း
ဘတၳရီအိုး ၀ယ္သံုးေလေသာေၾကာင့္
အက္စစ္ႏွင့္ခဲ ဓာတ္ျပဳကာ ထြက္လာေသာအနံ႔ကို ရွဴမိေသာေၾကာင့္
ခဲဆိပ္သင့္ရေသာ ခေလးငယ္တို႔ကား မေရတြက္နိဳင္ကုန္။

နံနက္လင္းတိုင္း
ရွဲရွဲျမည္ျပီးမွ စီးတတ္ေလထေသာ အရည္ေၾကာင္းမွ အစျပဳ၍
ျမန္မာျပည္တ၀ွမ္းရွိရွိသမွ် ေျမာင္းေခ်ာင္းျမစ္အေပါင္းတို႕၏
အေၾကာင္းခ်င္းရာအစံုလင္ကို
ႏွံ႔စပ္သိျမင္ေသာအရာ၌
ငါ့ေလာက္သိသူ ဤျမန္ျပည္၌ ငါသည္ပင္လွ်င္မရွိဟူ၍
မိမိကိုယ္ကို မိမိဘာသာအမြန္းတင္လြန္းေသာ
ျမစ္ေခ်ာင္းေျမာင္းတကာအရာ၌ ပါရဂူ
ဆည္အရာ၌ ဧတဒဂ္ရေတာ္မူေသာ
ႏြားႏွင့္ပင္လွ်င္
လွ်ပ္စစ္ထုတ္ရန္ၾကိဳးပမ္းဘို႔ရာ လမ္းညႊန္တတ္ေသာ၀န္ၾကီးအဖြဲ႕၌
သူလည္းတပါးအပါ၀င္ျဖစ္ေသာ
ဟို၀န္ၾကီးေျပာစကားအရ
လွ်ပ္စစ္ဟူသည္ ပါကင္ထုပ္၍မရ
ျမန္မာျပည္၌ ပိုလွ်ံလြန္းေသာေၾကာင့္
အိမ္နီးခ်င္းတိုင္းျပည္ကိုအလကားနီးပါးေစ်းႏွင့္
ၾကိဳးသြယ္၍ေရာင္းရသည္။

ထိုစကားကို ကၽြန္ဳပ္တို႕ျမန္မာျပည္သူအေပါင္းသည္
ေဒါနေတာင္တန္းသို႔တိုင္ ရုိက္ခတ္၍လာေသာ
ရေနာင္း မဲေဆာက္ ဘန္ေကာက္ အနိွပ္ခန္းတို႕မွလံုမပ်ိဳတို႕၏ရွိဳက္သံကဲ့သို႔ ေသာ္လည္းေကာင္း

ရွမ္းကုန္းေျမျမင့္ကိုပင္ တုန္ခါေစခဲ့ေသာ
ၾကယ္ေခါင္ ကာရာအိုေကခန္းမွ
ပေလာင္ပ်ိဳျဖဴငယ္တို႔၏
ငိုညည္းသံကဲ့သို႔ေသာ္လည္းေကာင္း

ဧရာ၀တီျမစ္ကိုပင္ လွိဳင္းတံပိုးထေစအပ္ေသာ
ကိုယ့္တိုင္းျပည္မွာ အလုပ္မရွိေလေသာေၾကာင့္တိုင္းတပါး၌ ရရာအလုပ္ကိုေအာက္က်ခံကာ လုပ္ကိုင္ေနၾကရေသာ
ျမန္မာတို႔၏ ေတာက္ေခါက္သံ ကဲ့သို႔ေသာ္လည္းေကာင္း
အံၾကိတ္ကာ ဟန္လုပ္ျပီး လက္ခုပ္တီး၍
ေထာက္ခံအပ္၏။

တိမ္သလႅာဖုံးအုပ္ေသာ
လကြယ္ည၏သန္းေကာင္ယံအခါကာလ၌ေတာအုပ္အလယ္တြင္ ေရာက္ေနေသာ သူကဲ့သို႕အေမွာင္တြင္းမွ ကၽြန္ဳပ္တို႕ျမန္မာျပည္သူအေပါင္းသည္ကားညအိပ္ယာ၀င္ေလတိုင္း
ယိုးဒယားဘက္သို႕လည္း ရွိခိုးရ၏။
တရုပ္ဘက္သို႔လည္း လက္အုပ္ခ်ီရေလသည္။
ကုလားျပည္ဘက္သို႔လည္း ေမတၱာအစစ္ပို႔လႊတ္ရေသး၏။

စက္မွဳစြမ္းအား ေခတ္ေက်ာ္လႊား
ေခတ္မီဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေသာ စက္မွဳနိဳင္ငံေတာ္ၾကီးတည္ေဆာက္အံ့
အစရွိေသာေဆာင္ပုဒ္တို႔ျဖင့္ ေၾကြးေၾကာ္ကာစက္မွဳစြမ္းအားအတြက္ မရွိမျဖစ္လိုအပ္ေသာ
လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားကို
ေစ်းေပါေပါျဖင့္ ေရာင္းစား၀ံ့ေသာ
ကၽြန္ဳပ္တို႔၏ ေခါင္းေဆာင္အေပါင္းတို႔သည္ကား
ဘူရိဒတ္ ဇာတ္ေတာ္လာ
စူဠလိပ္အား ေရနစ္သတ္ရန္ အၾကံေပးေသာပုဏၰားႏွင့္သာ တူေခ်ေတာ့သည္။

နံနက္လင္းေသာ္
ယိုးဒယားျပည္ဘက္မွ ဆာ၀ါသီခတ္ ဟူ၍လည္းေကာင္း

ညေနမိုးခ်ဳပ္ေသာ္
တရုပ္ျပည္ဘက္မွ ရွဲရွဲနီ ဟူ၍ေသာ္လည္းေကာင္း
ျမန္မာျပည္ဘက္သို႔ လွည့္ကာ
ႏွစ္ေပါင္းသံုးဆယ္ မျပည့္မခ်င္း
မဂၤလာႏွဳတ္ခြန္း ဆက္ေလေတာ့သတည္း။

( ေနရဲနီ )

Share on facebook Share on twitter Share on email Share on print More Sharing Services 3

Experts on Preservation of Yangon's Old Colonial Architecture

စံလွႀကီး –

June 9, 2014

ျမန္မာစာ ျမန္မာစကားက သိပ္မဟန္ပါဘူးတဲ႔လား!
စံလွႀကီး
ဇြန္ ၉၊ ၂၀၁၄

လြန္ခဲ႔ေသာ လအနည္းငယ္ခန္႔က ေလထန္ကုန္း တခုသို႔ ခရီးသြားဟန္လႊဲ ေရာက္သြားခဲ႔ပါသည္။ ေလထန္ကုန္း ဘာေလထန္ကုန္းလည္း။ စာေပေလထန္ကုန္း ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူသည္ ေက်ာင္းသားဘဝ ကတည္းက ဝါႆနာတူ စာေပသမား အခ်င္းခ်င္း ကိုယ္သန္ရာသန္ရာ ေဝဖန္ေဆြးေႏြးၾကေသာ ေနရာမ်ားကို စာေပ ေလထန္ကုန္းဟု တင္စားေလ႔ ရွိပါသည္။ ကိုယ္သည္လည္း ေက်ာင္းသားဘဝ ကတည္းက ထိုေလထန္ကုန္းမ်ားကို ေမြ႕ေလ်ာ္တတ္သူ တဦး ျဖစ္ေခ်သည္။
မွတ္မွတ္ရရ ေက်ာင္းသားဘဝက စာေမးပြဲ ေဝးေနခ်ိန္တြင္ ဝါႆနာတူ သူငယ္ခ်င္း သံုးေယာက္သား ရပ္ကြက္ထဲမွ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္တြင္ ထိုင္ကာ ကိုယ္ဖတ္ဖူးေသာ စာအုပ္မ်ားအေၾကာင္းကို ေဆြးေႏြး ျငင္းခံုၾကရာ ငါးနာရီခန္႔ ၾကာသြားခဲ႔ဖူးသည္ကိုလည္း သတိရမိပါသည္။ မလြန္လြန္းဘူးလား ဆိုင္ရွင္က ေမာင္းမထုတ္ဖူးလားဆိုလွ်င္ ဆိုခဲ႔သည္႔အတိုင္း ရပ္ကြက္ထဲက ဆိုင္ဆိုေတာ႔ အမ်ိဳးလို ျဖစ္ေနသည္က တေၾကာင္း စာေရးသူတို႔ကလည္း နည္းနည္းေလး ၾကာသြားသည္ႏွင္႔ မုန္႔တခုမဟုတ္တခု ထပ္မွာကာ စားေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္ပါသည္။
အခု ဒီဘက္ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ႔ စာေပ ေလထန္ကုန္းေတြက ဟုိတုန္းကလို လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတာင္ သြားစရာ မလိုေတာ႔။ အင္တာနက္ ေပၚျပီးကတည္းက facebook မ်ား အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚတြင္ ေဆြးေႏြးၾကသည္မွာ အေတာ္ၾကီးကို စည္စည္ကားကား ရွိသည္ မ်ားကိုလည္း ၾကားဖူး ေတြ႕ဖူးရပါသည္။ ဒါနဲ႔ပဲ ထိုကဲ႔သို႔ ေဆြးေႏြးေနၾကေသာ စာေပ ေလထန္ကုန္းတခုသို႔ ေရာက္သြားကာ သြားနားေထာင္ မိျခင္းမွ စတာပဲ ျဖစ္ပါသည္။
ေဆြးေႏြးေနေသာ လူအေရအတြက္က စာေရးသူ စိတ္ထင္ ၁၀ ေယာက္ေက်ာ္ေလာက္ေတာ႔ ရွိမည္ထင္သည္။ ေဆြးေႏြးေနေသာ အေၾကာင္းအရာမွာ တေယာက္က သူေတြ႕ခဲ႔ဖူးေသာ ျမန္မာစာတန္းထိုး ဗီစီဒီ ျပစက္ကေလး အေၾကာင္း ေျပာျပတာကို ဝိုင္းေဆြးေႏြးေနၾက တာ ျဖစ္သည္။ ဦးေဆာင္သူက ေဆြးေႏြးတာက ရိုးရိုးေလးပါပဲ။
သူရြာေလးတခုသို႔ အသြားတြင္ ျမန္မာစာတန္းထိုးထားေသာ ဗီစီဒီစက္ကေလးတလံုး ေတြ႕ခဲ႔ေၾကာင္းနဲ႔ ထိုစက္ကေလးမွာ ေရးထားေသာ စာမ်ားကို သူနားေထာင္ရတာ နား႐ႈပ္လွပါေၾကာင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဆိုပါစို႔ အဂၤလိပ္လို Repeat လို႔ သူနားလည္ေနေသာ စကားလံုးကို ထပ္ခါ ထပ္ခါျပသျခင္း ခလုတ္ဆိုေတာ႔ သူေၾကာင္ေနျပီး သူ႕အတြက္ေတာ႔ ေမြးစားစကားလံုးမ်ားနဲ႔သာ ပိုအဆင္ေျပေၾကာင္း ဆိုပါသည္။ သူက ျမန္မာစာ ျမန္မာစကားက ျမန္မာေတြ နားမလည္တဲ႔ အဆင္႔ ျဖစ္ေနွျပီဟု ဆိုလိုက္ေသးသည္။
ဒီမွာတင္ ေဆြးေႏြးသူထဲက ပုဂၢိဳလ္ၾကီး တဦးက မွတ္ခ်က္ ဝင္ေပးလိုက္ပါသည္။ သူေျပာလိုက္တာက ျမန္မာစာ ျမန္မာစကားက သိပ္မဟန္ပါ ဘူးဗ်ာ ေတာ္ေတာ္ ခ်ိဳ႕တဲ႔ပါတယ္ ဆိုျပီး ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူ အေတာ္ အံ႔ၾသသြားမိပါသည္။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ႔ သူ ဆက္ေျပာတဲ႔ စကားအရ သူ႕ဟာ စာအေတာ္ဖတ္သည္လို႔ (က်န္လူမ်ား အေျပာအရ) သိလိုက္ရျပီး ေဆြးေႏြးေနသူထဲတြင္လည္း သူ႕ကို ေလးစားေသာ လူမ်ားမွန္း သိလိုက္ရလို႔ပါပဲ။ သူက ဒီအေၾကာင္းကို ဂ်ာနယ္ထဲေတာင္ထည္႔ဖို႔ ေကာင္းသည္လို႔ ဆိုလိုက္ေသးသည္။ တေယာက္ ႏွစ္ ေယာက္ဆို ကိုယ္႔မ်က္စိေရွ႕တြင္ပဲ သူ ထိုကဲ႔သို႔ ျမန္မာစာအေပၚ ေဝဖန္လိုက္ျခင္းအတြက္ အမွန္ေတြကို အမုန္းခံျပီး မေထာက္မညွာပဲ ေျပာတတ္လို႔ သူ႔ကို ေလးစားေနရတာလို႔ ဝင္ေျပာၾကတာလည္း ေတြ႕လုိက္ရပါသည္။
ပိုအံ႔ၾသစရာ ျဖစ္ရသည္မွာ သူတို႔ ေျပာစကားအရ ေဆြးေႏြးေနသူ အားလံုးမွာ စာတိုေပစမ်ား ေရးေနၾကျပီး စာဖတ္ ဝါႆနာပါသူမ်ားလို႔ သိရသည္႔ အျပင္ အထက္ပါ မွတ္ခ်က္ျပဳသူ ပုဂၢိဳလ္ၾကီးဆိုရင္ ျမန္မာစာအုပ္မ်ားသာမက အဂၤလိပ္စာအုပ္မ်ားကိုပါ ဖတ္ေလ႔ရွိသူဟု သိရသည္။ အၾကီးအက်ယ္ေတာ႔ လြဲမွားေနခဲ႔ျပီ ျဖစ္သည္။ ႏွစ္ဘာသာစလံုးကို ဖတ္ရွဳသည္ဆိုေသာ လူထံမွ ဒီလို စကားမ်ိဳး ထြက္လာျခင္းအတြက္ အံ႔ၾသမိသည္သာမက စာဖတ္ပါသည္ ဆိုေသာ လူငယ္မ်ားထံမွ ဒီကိစၥကို သေဘာတူသေယာင္ ေလသံမ်ား ထြက္လာျခင္း အတြက္လည္း စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိပါသည္။
အႏွီ ပုဂၢိဳလ္ၾကီး၏ ျမန္မာစာ ျမန္မာစကားက ခ်ိဳ႕တဲ႔ပါတယ္ ဆိုေတာ႔ ေလသံၾကားကာမွ ဦးဖိုးက်ားေရးေသာ အခမဲ႔ကူလီထမ္းျခင္းအက်ိဳး ဝတၳဳကိုပင္ သတိရမိေသးသည္။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ မိဘထံ ျပန္လာေသာ ေကာလိပ္ ေက်ာင္းသားအား ဦးဖိုးက်ားက Advanced English ဆိုေသာ စကားကို ျမန္မာလို ဘယ္လို ေခၚပါသလည္း ေမးေတာ႔ အိုးနင္းခြက္နင္း ျဖစ္ေနျပီးမွ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသား ေမာင္ေသာင္းက ခင္ဗ်ားၾကီးတို႔ ျမန္မာစကားကလည္း ဒီလို အဆင္႔ျမင္႔တာေတြကို မျပန္ႏိုင္ေသးပါဘူးဗ်ာ ဆင္းရဲပါတယ္ ဆိုျပီး ေျပာခဲ႔ဆိုကိုး။ သူက ဦးဖိုးက်ားကို ပညာတတ္ အမ်ိဳးသားပညာဝန္မွန္း မသိပဲ ေတာသားၾကီးတေယာက္လို႔ ထင္ေနခဲ႔တာ ျဖစ္သည္။ ထိုဝတၳဳကို ဦးဖိုးက်ားေရးတာ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးမရမီ ဒုတိယကမၻာစစ္ပင္ မျဖစ္ေသးသည္႔ အခ်ိန္က ျဖစ္ရာ အခု ႏွစ္ေပါင္း ၇၀ ေက်ာ္လာတာေတာင္ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသား ေမာင္ေသာင္းလိုလူေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေသးမွန္း သိလုိက္ရပါသည္။
ဝင္ေဆြးေႏြးသူထဲက ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ကေတာ႔ ၾကိဳးစားျပီး ေျပာၾကပါသည္။ ျမန္မာေတြ တီထြင္ထုတ္လုပ္ျခင္း မဟုတ္သည္႔ ပစၥည္းမ်ားအတြက္ ျမန္မာစကားလံုး မရွိႏိုင္သျဖင္႔ အဂၤလိပ္ စကားလံုးကိုသာ ယူသံုးရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း technical term သို႔မဟုတ္ ဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ စကားလံုးမ်ားကို ဘာသာျပန္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္သည္႔ သေဘာ ေျပာၾကပါသည္။ သူတို႔ ေျပာတာ မမွားပါ။ ဒါေပမယ္႔ မျပည္႔စံုဟု ထင္ပါသည္။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ႔ သူတို႔ ေဆြးေႏြးေနေသာ စက္ပစၥည္းတြင္ ေရးထားသည္ ဆိုေသာ Repeat ကဲ႔သို႔ေသာ စကားလံုးမ်ားသည္ ဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ စကားလံုး မဟုတ္ေတာ႔ပဲ ေန႔စဥ္သံုး စကားလံုးမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ တကယ္ဆို ဘာသာျပန္လို႔ ရရမည္သာ။
ကာလတခု ၾကာရွည္စြာ ကိုယ္ပိုင္ဘာသာ အျဖစ္ ရပ္တည္လာေသာ ဘာသာစကား တခုကို မ်က္စိလည္ျပီး နားမလည္ ျဖစ္သည္ဆိုလွ်င္ ျဖစ္ႏိုင္ေသာ အခ်က္ ၂ ခ်က္ ရွိသည္။ တစ္အခ်က္က ထိုဘာသာစကားက ခ်ိဳ႕တဲ႔လို႔ ညံ႔ဖ်င္းလို႔ ျဖစ္ျပီး ႏွစ္အခ်က္က ကိုယ္က ထိုဘာသာနဲ႔ ပက္သက္ျပီး ဗဟုသုတ အေျခခံ နည္းလို႔ျဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ႔ ဒုတိယအခ်က္မွာ အျဖစ္ႏိုင္ဆံုး ျဖစ္ပါသည္။
အထက္ပါ ျမန္မာစာ ျမန္မာစကားက ေတာ္ေတာ္ ခ်ိဳ႕တဲ႔ပါတယ္ ဆိုျပီး မွတ္ခ်က္ေပးေသာ ပုဂၢိဳလ္ၾကီး မွားသလား ဆိုလွ်င္ မွားပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။ ဒီလို မွတ္ခ်က္မ်ိဳးကို သူေပးျခင္းမွာ တကယ္ေတာ႔ သူက ဘာသာေဗဒနဲ႔ ပက္သက္ျပီး နားမလည္ေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္ပါသည္။ အနည္းငယ္ ရွင္းျပပါမည္။
လြန္ခဲ႔ေသာ ၃ ႏွစ္ေလာက္က စာေရးသူသိေသာ ရံုးတရံုးတြင္ မိန္းကေလးတဦးမွာ Human Resources Department  ဝါ အတိုေကာက္ HR ဟုေခၚေသာ ဌာနကို ျမန္မာလို လူ႕စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ဌာန ဆိုျပီး ေခၚေလ႔ ရွိပါသည္။ စာရွဳသူမ်ားလည္း ရပ္ျပီး စဥ္းစားၾကည္႔ပါ။ ဘယ္လို အဓိပၸါယ္မွန္းမသိ ျဖစ္ေနတာ ေတြ႕ရပါမည္။ ေစာေစာက ေျပာေသာ ထပ္ခါ ထပ္ခါ ျပသျခင္း ခလုတ္ ဆိုတာထက္ေတာင္ ဆိုးေသးသည္။ ခဏ ခဏ ၾကားလာရေတာ႔ စာေရးသူလည္း မေနႏိုင္တာနဲ႔ သူ႕ကို အဲဒီလို မေခၚရေၾကာင္း တကယ္႔အမွန္မွာ ဝန္ထမ္းေရးရာဌာနလို႔ ေခၚရေၾကာင္း ခပ္တိုတို ရွင္းျပလိုက္ပါသည္။ သူ သိပ္လက္ခံခ်င္ပံု မေပၚပါ။ သူ ေစာဒက တတ္တာက သူ အဘိဓါန္ထဲမွာ ၾကည္႔ေတာ႔ Human ဆိုတာက လူ Resources ဆိုတာက စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ Department ကဌာန ျဖစ္သျဖင္႔ လူ႕စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ဌာနလို႔ ေခၚျခင္းဟု ေျပာပါသည္။ သူ႔ကို ရွင္းျပလွ်င္ စကားအၾကာၾကီး ေျပာရမည္ သာမက သူလက္မခံခ်င္ပံု ေပၚသျဖင္႔ ထိုစဥ္က အက်ယ္တဝင္႔ မေျပာျပခဲ႔။
သို႔ေသာ္ ထုိမိန္းကေလး မသိသည္မွာ သူထြက္သြားမွ အနားမွာ ရွိေနေသာ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္က စာေရးသူအား ဝန္ထမ္းေရးရာဌာနလို႔ ေျပာလိုက္မွပဲ သူတို႔ ျမန္မာလို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း နားလည္သြားေၾကာင္း ေျပာၾကပါသည္။ အရင္တုန္းက သူတို႔လည္း ဒီ လူ႕စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ဌာန ဆိုတာၾကီးကို နားေထာင္ျပီး ဘာမွန္းမသိ ျဖစ္ခဲ႔ပါသည္တဲ႔။ အဓိက အမွားမွာ အဘိဓါန္မွ စကားလံုးကို တိုက္ရိုက္ၾကီး အဓိပၸါယ္ျပန္ျပီး သံုးသူ၏ အမွားသာ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာဘာသာ စကားလံုး ခ်ိဳ႕တဲ႔ျခင္း မဟုတ္ပါ။
ဘာသာျပန္ရာတြင္ တခါတရံ တိုက္ရိုက္ အဓိပၸါယ္ ျပန္ဆိုလို႔ မရပါ။ ဘာသာျပန္သူသည္ ႏွစ္ဘာသာစလံုးကို ကၽြမ္းက်င္သူ ျဖစ္ရပါသည္။ ကိုယ္ဘာသာျပန္ေသာ တိုင္းျခား ဘာသာစကားကို ကၽြမ္းက်င္ျပီး ကိုယ္႔မိခင္ဘာသာ ဆိုလွ်င္ေတာ႔ အႏုအယာဥ္ သူ႕ျပင္မရွိဟု ဆိုရေလာက္ေအာင္ ကၽြမ္းက်င္မွ ဘာသာျပန္ဆိုလို႔ ရပါသည္။
ထို မိန္းကေလး ဘာသာျပန္ေသာ လူ႕စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ဌာန ဆိုတာကို ေဆြးေႏြးေနေသာ လူမ်ားသာ ၾကားသြားပါက ျမန္မာစာကို အထင္ေသးေတာ႔မွာ ေသခ်ာပါသည္။ စာေရးသူ မွန္းၾကည္႔ရသည္မွာ အခု ေနာက္ပိုင္း စက္ပစၥည္းေတြကို ျမန္မာလိုျပန္ကာ ေရာင္းခ်ေသာ စီးပြားေရးသမားမ်ားမွာ သူတို႔ ျပန္ဆိုမည္႔ အဂၤလိပ္ စကားလံုးမ်ားကို ဘာသာျပန္ရာတြင္ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားနဲ႔ တိုင္ပင္မွာ မဟုတ္တာ ေသခ်ာသည္။ ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္ လြယ္လြယ္ပဲ အဓိပၸါယ္ ျပန္လိုက္မွာလည္း ေသခ်ာသည္။ ဒီလုိ ဟာေတြကို နားမလည္တဲ႔ လူမ်ားက ဖတ္မိေတာ႔ ကိုယ္႔မိခင္ဘာသာကပဲ အသံုးမက်သလို ျဖစ္ကုန္ပါေတာ႔သည္။ ဒီလုိ အမွားမ်ိဳးမ်ားကို သတိထားသင္႔သည္ဟု ထင္ပါသည္။ ဒါက စာလံုးေပါင္း အမွတ္တမဲ႔ မွားတာေလာက္ မဟုတ္ပဲ အလကားေနရင္း ကိုယ္႔စာေပ လူအထင္ေသးစရာ ျဖစ္လာတတ္ေသာေၾကာင္႔ပင္။
ဘာသာျပန္ဆိုရာတြင္ ဆိုခဲ႔ျပီးသည္႔အတိုင္း မကၽြမ္းက်င္သူ ဘာသာျပန္လွ်င္ အိုးနင္းခြက္နင္း ျဖစ္တတ္ေသာ္လည္း ႏွစ္ဘာသာစလံုးကို ကၽြမ္းက်င္သူက ဘာသာျပန္လွ်င္ အလြန္လွပသည္ကို ေတြ႕ရဖူးပါသည္။ အမွန္ေတာ႔ စာေရးသူလည္း ဘာသာျပန္သမား မဟုတ္ပါ။ ထို႕ေၾကာင္႔ ဘာသာျပန္ရာတြင္ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ား ျပန္ဆိုခဲ႔သည္မ်ားကို နမူနာသေဘာ ေရးျပပါမည္။
အဂၤလိပ္ဘာသာစကားတြင္ ရွိတ္စပီးယား ျပဇတ္တပုဒ္တြင္ The last but not the least ဆိုေသာ စာသား ပါခဲ႔ပါသည္။ အခန္းမွာ ဘုရင္ၾကီးက သမီးေတာ္သံုးပါးတြင္ တတိယေျမာက္ သမီးေတာ္အား ထိုသို႔ ေခၚလိုက္ေသာအခန္း ျဖစ္ပါသည္။ တိုက္ရိုက္ၾကီးသာ အဓိပၸါယ္ ျပန္ပါက ေနာက္ဆံုး ဒါေပမယ္႔ အနည္းဆံုး မဟုတ္တဲ႔ သမီးဆိုျပီး ျဖစ္ေနပါသည္။ နားေထာင္လို႔လည္း မလွပါ။ အဲဒါကို ဘယ္လို ဘာသာျပန္လိုက္သလည္း ဆိုေတာ႔ "အေထြးဆံုးေပမယ္႔ အေသးဆံုး မဟုတ္ပါတဲ႔ ေဖ႔ေဖ႔မ်က္ေဖ်ာ္ သမီးေတာ္အလွ ေကာ္ေဒလ်" ဆိုျပီး ဘာသာျပန္လိုက္ရာ စာဖတ္ေနရင္းပင္ သမီးအေထြးဆံုးေလးကို ေခၚလိုက္ေသာ ဘုရင္ၾကီးကို မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္မိပါသည္။ အလြန္လွပေသာ ျပန္ဆိုမွဳပါပဲ။ ဘာသာျပန္သူက ဘယ္သူလည္းဆိုေတာ႔ အဂၤလိပ္ဘာသာ ကၽြမ္းက်င္သလို ျမန္မာဘာသာတြင္လည္း ကၽြမ္းလွသည္႔ ဆရာၾကီး မင္းသုဝဏ္ေပကိုး။
ဆရာၾကီး ေရႊဥေဒါင္း ဘာသာျပန္ခဲ႔ေသာ ရတနာသိုက္ ဝတၳဳတြင္ 'Mercedes!' Well,yes,you are right,that name has still its charms" ဟု မူရင္းဝတၳဳတြင္ ပါခဲ႔ေသာ စာသားကို "မာဆဒိ ဟုတ္ပါရဲ႕ ဒီနာမည္ကေလးဟာ ခုထက္ထိ နားဝင္ခ်ိဳတုန္းပဲ ရွိေသးတယ္" ဟု ဘာသာျပန္ခဲ႔ရာ charms ဟူေသာ စကားေလးကို ေပၚလြင္ေအာင္ "နားဝင္ခ်ိဳ" ဟု ဘာသာျပန္လိုက္ပံုကို ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။
ခုေခတ္ေပၚေသာ ဇာတ္လမ္းထဲတြင္ ဟယ္ရီေပၚတာ ဇတ္လမ္းတြဲမ်ားကို ၾကည္႔ဖူးသူမ်ား ရွိပါလိမ္႔မည္။ ထို ဟယ္ရီေပၚတာ ဝတၳဳမ်ားကို အဂၤလိပ္ဘာသာမွ ျမန္မာဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုခဲ႔ရာ ျပန္ဆိုသူ၏ အရည္အခ်င္းေပၚ မူတည္ျပီး ဘာသာျပန္ဝတၳဳ၏ ရသကြာသြားသည္ကို ေတြ႕ဖူးပါသည္။
ဥပမာ ဆိုရလွ်င္ မူရင္း ဝတၳဳနာမည္က Harry Potter And The Prisoner of Azkaban ျဖစ္ပါသည္။ တိုက္ရိုက္ဘာသာျပန္လွ်င္ ဟယ္ရီေပၚတာ ႏွင္႔ အက္ဇခါဘန္ အက်ဥ္းသား ျဖစ္ပါသည္။ အဓိက စကားလံုးမွာ Azkaban ဆိုေသာ စကားလံုး ျဖစ္ျပီး ဝတၳဳ အဓိပၸါယ္အရ ေမွာ္ေလာကမွ ေထာင္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုေထာင္တြင္ Dementor ဆိုေသာ ေၾကာက္စရာ ေမွာ္သတၱဝါဆန္းမ်ား ရွိျပီး အက်ဥ္းသား၏ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳမ်ားကို ေပ်ာက္ဆံုးေစသည္။ လိုအပ္ပါက အက်ဥ္းသား၏ ဝိညာဥ္ကိုပင္ စုပ္ယူတတ္သည္ ဆိုသည္။ အဘိဓါန္လွန္ၾကည္႔လည္း ထိုစကားလံုးမ်ား၏ အဓိပၸါယ္ ေတြ႕မည္ မဟုတ္ပါ။ မေတြ႕လုိ႔ ဘာသာ မျပန္ရင္လည္း ဒါက အဓိက စကားလံုးမ်ား ျဖစ္ေနသည္။ ဒီေတာ႔ ဘာသာျပန္သူက Dementor ကို ဝိညာဥ္စုပ္ေကာင္ဟု ဘာသာျပန္ေပးလိုက္ျပီး ဝတၳဳနာမည္ကိုလည္း ဟယ္ရီေပၚတာႏွင္႔ဝိညာဥ္ႏုတ္ အက်ဥ္းသားဟု ဘာသာျပန္လိုက္ရာ အဓိပၸါယ္ မမွားသလို အလြန္လည္း ျမန္မာဆန္သည္႔ စကားလံုး ျဖစ္သြားပါသည္။ ဘာသာျပန္သူမွာ ဆရာ မင္းခိုက္စိုးစန္ ျဖစ္ပါသည္။
ဘာသာျပန္ရာတြင္ စကားလံုးမ်ား ေထာက္ေနျခင္းသည္ ျမန္မာစာ ျမန္မာစကား၏ မၾကြယ္ဝမွဳ မဟုတ္ပဲ မကၽြမ္းက်င္သည္႔ ဘာသာျပန္သူမ်ားေၾကာင္႔သာ ျဖစ္ပါသည္။
အဂၤလိပ္ဘာသာမွ ျမန္မာဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုရာတြင္ အခက္အခဲမ်ား ရွိတတ္သည္ဆိုေတာ႔ ျမန္မာဘာသာမွ အဂၤလိပ္ဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုမည္။ အခက္အခဲ ရွိႏိုင္ပါသလားဟု ေမးပါက ရွိႏိုင္သည္ မဟုတ္ ရွိကို ရွိခဲ႔ဖူးပါသည္တဲ႔။ ဆရာ ေသာ္တာေဆြေရးေသာ ေက်ာက္ျဖဳန္းေက်ာ္ၾကီးဆိုေသာ ဝတၳဳတိုကို ျမန္မာဘာသာမွ အဂၤလိပ္ဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုခဲ႔ဖူးပါသည္တဲ႔။ ထိုဝတၳဳတြင္ ေက်ာ္ၾကီးမွာ အလြန္ ရိုးအသျဖင္႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ေက်ာင္းေရွ႕က ျခေသၤ႔ၾကီး ဖင္တုန္ေနတယ္ သြားၾကည္႔စမ္းဟု ေျပာသျဖင္႔ အဟုတ္မွတ္ျပီး သြားၾကည္႔ရာ ျပန္လာေတာ႔ ဆရာဘုန္းၾကီး၏ အရိုက္ခံရသည္ ဆိုေသာ အခန္းျဖစ္သည္။ ထိုဝတၳဳကို ဘာသာျပန္ရာတြင္ အဂၤလိပ္ စာေရးဆရာမက ျခေသၤ႔ၾကီး ဖင္တုန္ေနတယ္ ဆိုတာကို အဂၤလိပ္လို back part sharking ဟု ဘာသာျပန္ခဲ႔သည္တဲ႔။ ေနာက္ပိုင္း တုန္ေနတယ္ေပါ႔။ ဘာသာျပန္ျပီး ျမန္မာစာေရးဆရာကို ျပၾကည္႔ေတာ႔မွ ဖင္တုန္တယ္ ဆိုတာ တကယ္ ဖင္တုန္တာ မဟုတ္။ ျခေသၤ႔ၾကီး ဖင္တုန္ေနတယ္ ဆိုတာ ျခေသၤ႔ၾကီး ဖုံတင္ေနတယ္ကို စကားလိမ္ျဖင္႔ ျပန္ေရးထားတာဟု ရွင္းျပလိုက္ရာ ဘယ္လို ဘာသာျပန္ရမွန္း မသိေအာင္ ျဖစ္သြားခဲ႔သည္ ဆိုပဲ။ အဂၤလိပ္စကားတြင္ စကားလိမ္ လံုးဝ မရွိေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္ပါသည္တဲ႔။ ဒါကို ဆရာ ဦးေအာင္သင္းက သူ႕စာအုပ္တအုပ္တြင္ ေရးခဲ႔သည္ကို ဖတ္ရဖူးပါသည္။
စာေရးဆရာၾကီး မင္းေက်ာ္ေရးေသာ ငါတို႔ေခတ္ႏွင္႔အျပိဳင္ဆိုေသာ ဝတၳဳရွည္ၾကီးကိုသာ အဂၤလိပ္ဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုရလွ်င္ အေတာ္ခက္မွာ ေသခ်ာသည္။ ထိုဝတၳဳရွည္ၾကီးတြင္ ပါေသာ အခန္းတခန္းမွာ တရုတ္ျမန္မာကျပား ဟုတ္လိွဳင္ဆိုေသာ ေကာင္ေလးအား သူ႕ သူငယ္ခ်င္း လူေနာက္တေယာက္က ဗရုတ္သုတ္ခ ေျပာျပီး ေနာက္ေျပာင္ေသာ အခန္းျဖစ္သည္။
သူ႕ သူငယ္ခ်င္းက ဟုတ္လိွဳင္ကို "ေဟ႔ ေပါက္ေဖာ္ လုေနာ္ လု မလုရင္ေလ တသက္လံုး မဝဘူး။ ဝေနာ္ ေနာင္ေရလာ ေထာ္မတိုင္ ေဂၚေပြး" ဟု အေျပာင္အပ်က္ ေျပာကာ စသျဖင္႔ ဟုတ္လိွဳင္ စိတ္ဆိုးကာ ဆရာအား သြားတိုင္ေသာ အခန္းျဖစ္သည္။ ျခေသၤ႔ၾကီး ဖင္တုန္ေနတယ္ ဆိုေသာ စာသားကိုပင္ အဂၤလိပ္ဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုရန္ ခက္ခဲ႔သည္ ဆိုသျဖင္႔ ဆရာမင္းေက်ာ္၏ ဝတၳဳမွ ေနာက္ဆံုး စကားလိမ္ဆိုလွ်င္ ျပန္ဆိုဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္သေလာက္ပင္ ျဖစ္သည္။
ဒီလုိဆိုေတာ႔ စာေရးသူ ဆိုလိုတာက ျမန္မာစာက အဂၤလိပ္စာထက္ ပိုၾကြယ္ဝတယ္လို႔ ဆိုခ်င္တာလား ဆိုလွ်င္ေတာ႔ မဟုတ္ပါ။ ဘာသာစကားတိုင္း သူ႕အလွနဲ႔သူ ဆိုတာကို သိေစလိုတာသာ ျဖစ္သည္။ တခ်ိဳ႕ ျမန္မာဘာသာတြင္ ရွိေသာ စည္းစနစ္မ်ားမွာ အဂၤလိပ္စာတြင္ မရွိ။ အဂၤလိပ္စာတြင္ ရွိေသာ တခ်ိဳ႕ စည္းစနစ္မ်ားလည္း ျမန္မာဘာသာတြင္ မရွိဆိုတာကို သိေစလိုျခင္းသာ။ မိမိစာေပ မိမိယာဥ္ေက်းမွဳကိုသာ အထင္ၾကီးျပီး သူတပါးစာေပ ယာဥ္ေက်းမွဳမ်ားအား အထင္ေသးျခင္းသည္ အစြန္းေရာက္ျခင္း ျဖစ္သလို တိုင္းျခားစာေပ ယာဥ္ေက်းမွဳကိုမွ အထင္ၾကီးျပီး ကိုယ္႔စာေပ ယာဥ္ေက်းမွဳမ်ားကို ႏွိမ္႔ခ်ျခင္းသည္လည္း အစြန္းေရာက္ျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။
ဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ စကားလံုးမ်ား technical term မ်ားကိုမူ ဘာသာမျပန္ပဲ ေမြးစားစကားလံုးမ်ား အျဖစ္ သံုးစြဲလို႔ ရပါသည္။ သံုးလည္း သံုးစြဲသင္႔ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ စာေရးသူတို႔ ႏိုင္ငံမွာ စက္မွဳႏွင္႔ နည္းပညာပိုင္းတြင္ တိုးတတ္ေအာင္ ၾကိဳးစားရဦးမွာ ျဖစ္သျဖင္႔ အဂၤလိပ္လို ေလ႔လာရဦးမွာ ျဖစ္ပါသည္။ ဂ်ပန္ကဲ႔သို႔ စက္မွဳႏိုင္ငံ ျဖစ္ျပီးသား ႏိုင္ငံအတြက္မူ ဂ်ပန္ဘာသာျဖင္႔ တကၠသိုလ္မ်ားတြင္ သင္ၾကားႏိုင္ေသာ္လည္း အမိျမန္မာႏိုင္ငံ အေနႏွင္႔မူ ထိုကဲ႔သို႔ လုပ္ရန္မလိုပါ။ အင္တာနက္ ဆိုေသာ အဂၤလိပ္စကားလံုး အသစ္ကို ျမန္မာလူငယ္တိုင္းနီးပါး သိေနျပီ ျဖစ္သျဖင္႔ ဘာသာမျပန္ေတာ႔ပဲ အလြယ္တကူ ေမြးစားျပီး သံုးႏိုင္ပါသည္။ စႏၵရားသည္ ျမန္မာတို႔ တီထြင္ေသာ ပစၥည္းမဟုတ္ေသာ္လည္း ျမန္မာသံ သီခ်င္းမ်ားကို တီးခတ္ရာတြင္ သံုးႏိုင္သကဲ႔သို႔ ျဖစ္ပါသည္။
အဂၤလိပ္ဘာသာသည္ပင္ ကမၻာသံုး ဘာသာစကားတခု ျဖစ္လာရာတြင္ ေမြးစားစကားလံုးေပါင္း မ်ားစြာကို ဘာသာအသီးသီးမွ ယူငင္ သံုးစြဲခဲ႔ပါသည္။ ျမန္မာမ်ား အသိမ်ားေသာ အခ်ိဳ႕ အဂၤလိပ္ စကားလံုးမ်ားမွာလည္း ေမြးစား စကားလံုးမ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္။ Salary ဆိုေသာ စကားသည္ လက္တင္ဘာသာမွ စကားလံုး ျဖစ္ျပီး အဓိပၸါယ္မွာ ဆားဝယ္ရန္ေငြ ျဖစ္ပါသည္။ ေရာမႏိုင္ငံေတာ္ ေခတ္ေကာင္းစဥ္က စစ္သည္မ်ားအား ဆားဝယ္ရန္ ခ်ီးျမွင္႔ေသာေငြ ျဖစ္ပါသည္။
အဂၤလိပ္ဘာသာသည္ စာေပႏွင္႔ ဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ စကားလံုး အေတာ္မ်ားမ်ားကို လက္တင္ႏွင္႔ ဂရိဘာသာမွယူကာ အခ်က္အျပဳတ္ အႏုပညာျဖင္႔ ဆိုင္ေသာ စကားလံုးမ်ားကို ျပင္သစ္ဘာသာမွ ယူပါသည္။ အျခားဘာသာမ်ားမွ ယူသည္မ်ားလည္း ရွိပါသည္။ Tattoo ဆိုေသာ စကားလံုးမွာ ေဟာ္လန္ဘာသာမွ ျဖစ္ျပီး mosquito မွာ စပိန္ဘာသာမွ ျဖစ္ကာ cobra ဆိုေသာ စကားလံုးမွာ ေပၚတူဂီဘာသာမွ ျဖစ္သည္ဟု သိရပါသည္။ kindergarden ႏွင္႔ hamburger ဆိုေသာ စကားလံုးမ်ားမွာ ဂ်ာမန္ဘာသာမွ ျဖစ္ျပီး piano မွာ အီတလီဘာသာမွ ျဖစ္ကာ theory ဆိုေသာ စကားလံုးမွာ ဂရိဘာသာမွ ျဖစ္ပါသည္တဲ႔။
ဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ စကားလံုးမ်ားကို မူရင္း အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင္႔ အဓိက ေလ႔လာသင္႔ျပီး မွီျငမ္းအေနႏွင္႔ ျမန္မာမွဳျပဳရန္ ၾကိဳးစားသင္႔ပါသည္။ ျမန္မာမ်ားကိုယ္တိုင္ တီထြင္ေသာ ပစၥည္းမ်ား ေပၚလာလွ်င္ေတာ႔ ျမန္မာအမည္ျဖင္႔ နည္းပညာ ေဝါဟာရမ်ား ေခတ္မီပစၥည္းမ်ား ေပၚထြက္လာႏိုင္ပါသည္။ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ ေႏွာင္းပိုင္းတြင္ ျမန္မာမ်ား စက္မွဳႏိုင္ငံ တည္ေထာင္ရန္ ၾကိဳးစားခဲ႔ၾကရာ ထိုစဥ္က ျမန္မာနာမည္ျဖင္႔ ေခတ္မီ ပစၥည္းမ်ား တီထြင္ခဲ႔ၾကဖူးသည္။ ကေနာင္မင္းသား၏ လက္နက္စက္ရံုမွ တီထြင္ထုတ္လုပ္ေသာ ဝဇီရာဝုဒ အေျမွာက္ၾကီး ဗထက္ခ်ိဳက္ ေသနတ္ အစရွိသည္တို႔ ျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္က အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္႔ ျမန္မာမ်ား မေအာင္ျမင္ခဲ႔ၾကေပ။
သို႔ေသာ္ ေနာင္အနာဂတ္တြင္ ျမန္မာမ်ား ျမန္မာနာမည္မ်ားျဖင္႔ တီထြင္ေသာ ေခတ္မီပစၥည္းမ်ား ေပၚလာႏိုင္ပါေစဟု ဆႏၵျပဳပါသည္။ ဥပမာ ဝလံုးတံဆိပ္ ေနာက္ဆံုးေပၚ ကြန္ပ်ဴတာ အေမရိကန္လုပ္ F-16 တိုက္ေလယာဥ္ကို ယွဥ္ျပိဳင္တိုက္ခိုက္ႏိုင္ေသာ "ဋ" တံဆိပ္ တိုက္ေလယာဥ္ စသည္ျဖင္႔ ျဖစ္ပါသည္။ ဒီခရီး နီးသလားဆိုရင္ေတာ႔ မိုင္ေထာင္ခ်ီေဝးေသာ ခရီးကိုလည္း ပထမေျခလွမ္းျဖင္႔သာ အစျပဳရသည္ မဟုတ္ပါလား။
အခ်ဳပ္အားျဖင္႔ ဆိုရေသာ္ ေနာင္ အနာဂတ္တြင္ ျမန္မာလူငယ္မ်ား ျမန္မာစာေပကို ႏွံ႕စပ္ရံုသာမက ကမၻာ႔စာေပမ်ားကိုပါ ဖတ္ရွဳႏိုင္ျပီး ျမန္မာဘာသာသို႔ လွပစြာ ျပန္ဆိုကာ မိမိအမ်ိဳးသားတို႔၏ သုတ ရသ အသိဥာဏ္မ်ား တိုးတတ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္စြမ္း ရွိၾကပါေစ။ ထို႔အတူ မိမိမိခင္ဘာသာ၏ အလွအပမ်ားကိုလည္း ကမၻာ႕စာေပသို႔ ဘာသာျပန္ႏိုင္ၾကကာ မိမိစာေပကို ျမွင္႔တင္ႏိုင္ၾကပါေစဟု ဆႏၵျပဳလိုက္ရပါသည္။
(ေဝဖန္ အၾကံျပဳ မွတ္ခ်က္ေပးလိုပါက sanhlagyi@gmail.com သို႔လည္း စာေရးသား ေပးပို႔ႏိုင္ပါသည္။)

8 Responses to စံလွႀကီး – ျမန္မာစာ ျမန္မာစကားက သိပ္မဟန္ပါဘူးတဲ႔လား!

1. 

   mindin3000 on June 9, 2014 at 2:18 pm

   လႊတ္ေကာင္းအလြန္ေကာင္း ဗ်ာ။ ဗမာစာသံုးစားမရဘူးလုိ႔ ေျပာတဲ့သူေတြလည္း ကိုယ္တုိင္ၾကံဳဖူးပါ့ဗ်ား။

   Reply
2. 

   Ba Ba Gyi on June 9, 2014 at 6:31 pm

   မွန္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ငယ္စဥ္ကသင္ခဲ့ရေသာ "အိုးထိန္းသည္ႏွင့္ခဝါသည္"
   ပံုျပင္ကို သိသူရွားသြားသည့္အျပင္ ေခတ္ပညာတတ္လူငယ္အမ်ားစုမွာ Potter
   ကိုသိေသာ္လည္း အိုးထိန္းသည္ ဆိုေသာျမန္မာစကားစစ္စစ္ကိုမသိ၊ ဒိုဘီ၊ Laundry
   တို႔ကိုသိေသာ္လည္း ခဝါသည္ ဆိုေသာျမန္မာစကားကိုမသိသူအမ်ားအျပားရွိေနပါၿပီ။
   ဘယ္သူ႕အျပစ္ပါနည္း။ အႏွစ္ ၅၀ ခန္႔ အေမွာင္ေခတ္တြင္ေနခဲ့ရ၍ေလာ၊
   မိဘဆရာသမားမ်ား၏သြန္သင္မႈၫံ့ခဲ့၍ေလာ၊ ၁၉၈၈
   ေနာက္ပိုင္းမွစၿပီးမသိသူကမတတ္သူကိုဆရာလုပ္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ပင္ေလာ၊
   လူငယ္မ်ားကိုယ္တိုင္ကပင္ ပညာဗဟုသုတရွာေဖြလိုစိတ္မရွိေတာ့ဘဲ ေရသာခို
   ေလွႀကံဳလိုက္လိုသည့္စိတ္ဓာတ္မ်ားလာ၍ပင္ေလာ။

   Reply
   • 

     San Hla Gyi on June 10, 2014 at 9:08 pm

     ကို mindin ခင္ဗ်ာ ဖတ္ၿပီး ၾကိဳက္ေၾကာင္း ခ်ီးက်ဴးတဲ႔အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ႔ ၿမန္မာအမ်ိဳးသား တေယာက္ၿဖစ္လို႔ ဘယ္ေတာ႔မွ ကိုယ္မိခင္စာေပကို အထင္မေသးပါ။ တကယ္လည္း သိပ္မညံ႔လွပါဘူး။ အားနည္းရင္ေတာင္ ကိုယ္က တိုးတတ္ေအာင္ လုပ္ေပးရမယ္ လုပ္ႏိုင္တဲ႔ လူေတြကို တိုက္တြန္းေပးရမွာေပါ႔။ သိပၸံေမာင္ဝ(ဦးစိန္တင္) ေၿပာသလို ကၽြႏု္ပ္တို႔ ၿပဳမွ တိုးတတ္ရမည္႔ ၿမန္မာစာ ၿဖစ္သည္။ ၾကိဳးစားၾကစို႔ရဲ႕ ဆိုသလိုေပါ႔။
     ဦး Ba Ba Gyi ေရ ဦးေလးေၿပာတဲ႔ ခဝါသည္နဲ႔ အိုးထိန္းသည္ဆိုတဲ႔ စကားလံုးေတြဟာ ငါးရာငါးဆယ္ ဇတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ ဇတ္ၾကီးဆယ္ဘြဲ႕ ၿမန္မာၿပန္ေတြမွာ အၾကိမ္ၾကိမ္ ပါခဲ႔တာ မွတ္မိပါတယ္။ က်ေနာ္႔ အၿမင္ကေတာ႔ က်ေနာ္တို႔ ကေလးစာေပက စၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာ လုပ္ဖို႔လိုတယ္လို႔ ထင္မိတယ္။ ၁၉၈၀ ေရွ႕ႏွစ္ေတြတုန္းက ေရႊေသြးစာေစာင္ေတြဆို အေရာင္အေသြးေရာ ဇာတ္လမ္းေရာ တကယ္႔ကို ေကာင္းပါေပ႔။ က်ေနာ္ဆို အဲဒါေတြ ဖတ္ၿပီး ၾကီးလာေတာ႔ စာလည္း ဖတ္တတ္ေရာ စာဖတ္ခ်င္စိတ္ အလိုလိုကို ရွိလာေတာ႔တာပဲ။

     Reply
3. 

   Dr. Maung Maung Gyi on June 9, 2014 at 7:48 pm

   မွန္ပါသည္။ Culture ဆိုတိုင္း "ယဥ္ေက်းမႈ" ဟုဘာသာျပန္လြဲမွားေနၾကပါသည္။ Tissue Culture, Pearl Culture, Fish Culture တို႔တြင္ "ေမြးျမဴေရး" ဟုဘာသာျပန္ရပါမည္။ "ငါးေမြးျမဴေရး" ဟုဘာသာမျပန္ဘဲ "ငါးယဥ္ေက်းမႈ"ဟုဘာသာျပန္လိုက္ပါလွ်င္ ကြယ္လြန္သူစာေရးဆရာႀကီးတက္တိုး (ဦးအုန္းေဖ)၏ မူရင္းအာေဘာ္အတိုင္းသံုးရပါက "ေစာက္ရမ္းဘာသာမျပန္နဲ႔"ဟုေျပာရပါေတာ့မည္။
   တခါတရံတြင္ Culture ကို "ဓေလ့၊ စရိုက္၊ အက်င့္" စသည္စကားလံုးတို႔ႏွင့္လည္း ဘာသာျပန္ႏိုင္ပါသည္။ ယခုေခတ္ Media မ်ားတြင္ Living Together Culture ကို "လက္မထပ္ပဲအတူေနယဥ္ေက်းမႈ" ဟုျပန္ေနၾကပါသည္။ မိမိယဥ္ေက်းမႈ၌မရွိသည္ကို "ယဥ္ေက်းမႈ"ဟုျပန္ထားျခင္းကပင္ "အျမင္မေတာ္ ဆင္ေတာ္ႏွင့္ခေလာက္"ျဖစ္ေနပါၿပီ။ "လက္မထပ္ပဲအတူေနေသာစနစ္"၊ "လက္မထပ္ပဲအတူေနေသာဓေလ့"၊ တို႔က ပိုဆီေလ်ာ္ေသာျမန္မာစကားမ်ားျဖစ္ပါသည္။
   အတူေနသူႏွစ္ဦးသည္ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားျဖစ္ပါက "If a man and a woman live together, eat together, sleep together and if seven neighbours can attest for that, they become husband & wife automatically without any legal marraige contract" ဟုဆိုထားေသာ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ အိမ္ေထာင္မႈဓမၼသတ္အရ အက်င္လင္မယားအရာေရာက္သည္သာျဖစ္ေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။
   ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ႀကီး

   Reply
4. 

   surmi on June 10, 2014 at 10:38 am

   မဂၤလာပါ ကိုစံလွႀကီး
   surmi

   Reply
   • 

     San Hla Gyi on June 10, 2014 at 9:20 pm

     Dr. Maung Maung Gyi ခင္ဗ်ာ အခုလို ၿဖည္႔စြက္ ေဆြးေႏြးတဲ႔အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဘာသာၿပန္တဲ႔ ေနရာမွာ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ၿပန္ဖို႔လိုတာ ေၿပာရင္ေတာင္ မကုန္ႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင္႔ က်ေနာ္ ဥပမာေပးေတာ႔ က်ေနာ္ၾကိဳက္တဲ႔ စာေရးဆရာၾကီးေတြရဲ႕ ဘာသာၿပန္ပံုေတြကို နမူနာအေနနဲ႔ ထည္႔ေပးခဲ႔တာပါ။ သူတို႔က ကၽြမ္းက်င္တာကိုး။ ဆရာၾကီး ဦးတတ္တိုးက က်ေနာ္ သိဖူးသေလာက္ ဖတ္တဲ႔ စာေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္မိတယ္ဆိုပဲ။ က်ေနာ္႔ဖခင္က ေၿပာၿပဖူးတာပါ။
     ဆရာၿမသန္းတင္႔ဆို စစ္နဲ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ဘာသာၿပန္ေတာ႔ ေရေႏြးကရားအိုး တလံုးကို ဘယ္လိုမွ ၿမင္ေယာင္ၾကည္႔လို႔ မရလို႔ ဆိုဗီယက္သံရံုးအထိ သြားေမးရတယ္တဲ႔။ ဆရာဦးေအာင္သင္းရဲ႕ ေဟာေၿပာပြဲမွာ နားေထာင္ခဲ႔ဖူးတယ္။ ဘယ္ေလာက္အထိ ေလးေလးနက္နက္ လုပ္ဖို႔ လိုအပ္သလည္းဆိုတာ သိသာေစပါတယ္။
     ကိုဆာမိေရ မဂၤလာပါဗ်ာ။ ေတြ႕ရလို႔ ဝမ္းသာမိပါရဲ႕။

     Reply
5. 

   Zaw Aung on June 10, 2014 at 4:43 pm

   ဟုတ္ပါသည္…..ဆရာစံလွၾကီး..
   လူတိုင္း မိမိစာကိုသာသံုးခ်င္ပါသည္။
   ျမန္မာျပည္ မိုဘိုင္း Touch Screen ဖုန္းေဆာ့ဝဲမ်ားတြင္ ဖြင့္ပါ၊ ပိတ္ပါ ..စသည့္ ျမန္မာစာလံုမ်ား၊ ျမန္မာ Ring Tone မ်ားကို ျမန္မာျပည္ရွိမိုဘိုင္းဖုန္း လူငယ္ပညာရွင္မ်ားက ေအာင္ျမင္စြာလုပ္ေပးသည္။ ျမန္မာလူထုကလဲ တြင္တြင္ၾကီးသံုးေနပါသည္။
   အခ်ိန္အခါ ေပးလွ်င္ ျမန္မာစာလံုးသည္ ျပည္သူအၾကိဳက္ ျဖစ္လာပါမည္။
   လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ၾကီးမ်ား၊ စစ္တပ္အရာရွိၾကီးမ်ားပင္ အဂၤလိပ္စာလံုးညွပ္မပါေသာ ျမန္မာစာ ဖတ္မွ အဓိပၸါယ္ပိုေပါက္သည္ ဟုဆိုသည္။
   ထိုင္း၊ ကိုးရီးယား ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ သူတို႕ဘာသာစကားရိုက္ႏွိပ္ထားေသာ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္း ခလုပ္မ်ားကို ပိုၾကိဳက္သည္။
   ျမန္မာျပည္တိုးတက္လာလွ်င္ ျမန္မာစာသည္ ေရကန္အတင့္၊ ၾကာျမင့္တက္လာမည္ျဖစ္သည္။ …

   Reply
   • 

     San Hla Gyi on June 11, 2014 at 9:17 pm

     ကိုေဇာ္ေအာင္ေရ ဖတ္ရွဳ ေဆြးေႏြးေပးတဲ႔အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္။ က်ေနာ္႔ ေဆာင္းပါးရဲ႕ အဓိက ဆိုလိုခ်က္က ဒီလိုပါ။ ၿမန္မာလူမ်ိဳးတိုင္း ကိုယ္႔မိခင္ ဘာသာစကားကို ၿမတ္ႏိုးရပါမယ္။ ကိုယ္႔မိခင္ ဘာသာစကားကို ကိုယ္မွ မၿမတ္ႏိုး တန္ဖိုးမထားရင္ ဘယ္သူက လာၿပီး တန္ဖိုးထားမွာလည္း။ ဒါက ပထမအခ်က္ပါ။ ဒုတိယအခ်က္က သူမ်ား ဘာသာစကားကိုက်ေတာ႔ ေလးစားၿပီး ေလ႔လာဖို႔ ၾကိဳးစားရပါမယ္။ ဒါမွ သူတို႔ စာေပေတြထဲက ေကာင္းတဲ႔ အခ်က္ေတြကို ကိုယ္႔အမ်ိဳးသားေတြအတြက္ အက်ိဳးရွိေအာင္ မွ်ေဝႏိုင္မွာပါ။ အရာရာမွာ အစြန္းႏွစ္ဘက္ကို ေရွာင္ၿပီး အလယ္လမ္းကို လိုက္ႏိုင္ရင္ ပိုေကာင္းပါတယ္။ သူ႕ေၿမမွာ ၿဖဴၿပာပြင္႔ရင္ ငါ႔ေၿမမွာလည္း နီဝါတင္႔ေစရမွာေပါ႔။
     ဘယ္ပညာရပ္မဆို တတ္ထားရင္ သံုးႏိုင္ရင္ အက်ိဳးရွိတာပါပဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ ကိုလိုနီ နယ္ခ်ဲ႕စနစ္ကို တိုက္ၿပီး လြတ္လပ္ေရးအတြက္ လုပ္ခဲ႔ေပမယ္႔ အဂၤလိပ္စာကို အထူးေလ႔လာခဲ႔ပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔လည္း ၿမန္မာ႔ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ၿဗိတ္သွ်ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဆလင္းနဲ႔ ေတြ႕ဆံုတဲ႔အခ်ိန္ အိႏၵိယဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ေနရူးနဲ႔ ေဆြးေႏြးတဲ႔အခ်ိန္ အဂၤလိပ္ နန္းရင္းဝန္ အက္တလီနဲ႕ ေဆြးေႏြးတဲ႔ အခ်ိန္ေတြမွာ ကိုယ္႔လိုလားခ်က္ အၿမင္ေတြကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ေဆြးေႏြးႏိုင္ခဲ႔ပါတယ္။ လန္ဒန္မွာ ၿမန္မာစာ ပါေမာကၡ လုပ္သြားတဲ႔ ေဒါက္တာလွေဘဆိုရင္ အဂၤလိပ္စာကို ေက်ာင္းသားဘဝ ကတည္းက ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ႔လာခဲ႔တယ္လို႔ ဖတ္ဖူးပါတယ္။ ေဒါက္တာထင္ေအာင္တို႔ ေဒါက္တာေက်ာ္သက္တို႔ ဆိုလည္း အဂၤလိပ္စာ ပိုင္လို႔သာ ၿမန္မာ႔သမိုင္းကို အဂၤလိပ္လို စာအုပ္ေတြေရးၿပီး ကမၻာကို အသိေပးႏိုင္ခဲ႔ပါတယ္။ ကိုယ္႔အမ်ိဳးသားေတြ အက်ိဳးအတြက္ တိုင္းၿခားဘာသာစကားကို အက်ိဳးရွိရွိ အသံုးခ်ခဲ႔တာပါ။ ၿမန္မာလူေက်ာ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အမိ ၿမန္မာစာကို တန္ဖိုးထားသလို တိုင္းၿခားဘာသာစကားကိုလည္း ကိုယ္႔အမိေၿမ အက်ိဳးအတြက္ သံုးႏိုင္ခဲ႔တာကို သိေစလိုပါတယ္။
     က်ေနာ္႔ ေဆာင္းပါးကို ဖတ္သြားၾကတဲ႔ စာဖတ္သူ အားလံုးကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေၿပာလိုပါတယ္။

     Reply

--
http://www.burmaburo.blogspot.com

--
http://www.burmaburo.blogspot.com

ဒီမိုေဝယံ

---

ခ်စ္ၾကစမ္းပါဗ်ာ . . . . Posted: 22 Jun 2014 07:57 AM PDT ခ်စ္ၾကစမ္းပါဗ်ာ . . . . ကမ႓ာေျမျပင္ႀကီး႐ွိ ကမ႓ာ့လူသားမ်ား လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးနဲ႔ တစ္မ်ိဳး၊ ဘာသာတစ္မ်ိဳးနဲ႔ တစ္မ်ိဳး၊ ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ၊ ပညာ႐ွိ / ပညာမဲ့ … စသည့္ အလႊာေပါင္းစံု လူသားမ်ား ခ်စ္ခင္ေစခ်င္သည္။ လူသားအခ်င္းခ်င္း စာနာစိတ္မ်ား ေမြးဖြားေစခ်င္သည္။ ၾကင္နာစိတ္၊ ေဖးမစိတ္တို႔ ေမြးဖြားေစသည္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ အျပင္းျပဆံုးေသာ ဆႏၵတစ္ခုျဖစ္ေပသည္။ ထိုကဲ့သို႔ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ခ်စ္ႏိုင္ဖို႔ … မိမိကိုယ္ကို ခ်စ္ၾကဖို႔၊ တန္ဖိုးထားဖို႔၊ ေလးစားဖို႔က အေရးႀကီး ဆံုးျဖစ္သည္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခ်စ္ႏိုင္မွ အမ်ားကိုလည္း ခ်စ္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ အမ်ားကိုခ်စ္ႏိုင္မွ တိုင္းျပည္ ကိုလည္း ခ်စ္ရာေရာက္မည္။ ဒီကေန႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ကမ႓ာႀကီးဟာ လူေတြအတြက္ အက်ပ္အတည္း ျဖစ္ေစတဲ့ သဘာဝေဘးအႏၲရာယ္မ်ားျဖစ္သည့္ ရာသီဥတုေဖာက္ျပန္ေျပာင္းလဲမႈေတြနဲ႔အတူ ေလထုညစ္ ညမ္းမႈ၊ ေရထုညစ္ညမ္းမႈ၊ ေျမဆီၾသဇာခမ္းေျခာက္မႈ၊ သားငွက္တိရစၧာန္မ်ိဳးစိတ္မ်ား ႐ွားပါးေပ်ာက္ကြယ္ လာမႈ၊ စည္းကမ္းမဲ့အမိႈက္စြန္႔ပစ္မႈေတြႏွင့္ သဘာဝတရားကို ညႇဥ္းပန္းအႏိုင္က်င့္မႈမ်ားစတာေတြနဲ႔ ျပည့္ ႏွက္လို႔ လာေနပါၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)သည္ "ကိုယ့္အမိႈက္ … ကိုယ္႐ွင္း" ဆိုၿပီး အသင္း႐ံုးခ်ဳပ္ တည္ေနရာသည္ ေျမာက္ဒဂံုၿမိဳ႕နယ္၊ ၄၂ ရပ္ကြက္ျဖစ္ပါသည္။ ၄၂ ရပ္ကြက္သည္ အပိုင္း (၇) ပိုင္း၊ လမ္းေပါင္း (၅၈) လမ္း႐ွိၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႔႐ံုးမွ တာဝန္႐ွိသူမ်ားႏွင့္ ရပ္ကြက္ေန မိဘျပည္သူ အေပါင္းတို႔အား ၆.၅.၂ဝ၁၄ ရက္ေန႔တြင္ "သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးႏွင့္ အမိႈက္ကင္းစင္ဇံု" ျဖစ္ ေျမာက္ေရးအတြက္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈအား ျပဳလုပ္ခဲ့သလို၊ ၁၅.၆.၂ဝ၁၄ ရက္ေန႔တြင္ ေျမာက္ဒဂံုၿမိဳ႕နယ္၊ ၄၂ ရပ္ကြက္႐ွိ "ပုဗၺဝိေဒဟဓမၼာ႐ံု" တြင္ ဒု-ဥကၠ႒ ေဒၚသန္းျမင့္ေအာင္၊ ဆရာမ ဂ်ဴး၊ ဆရာ ထင္လင္းဦးတို႔ ေဟာေျပာခဲ့ၿပီး ၃.၆.၂ဝ၁၄ ရက္ေန႔တြင္ ေျမာက္ဒဂံုၿမိဳ႕နယ္၊ ၄၂ ရပ္ကြက္ (တိုးခ်ဲ႕)႐ွိ "စိတၱသုခ အ႐ုဏ္ ဆြမ္းေလာင္းအသင္း" ေနရာ၌လည္း ဒု-ဥကၠ႒ ေဒၚသန္းျမင့္ေအာင္ႏွင့္ ဆရာ ထင္လင္းဦးတုိ႔မွ ထပ္မံေဟာ ေျပာခဲ့ၾကသည္။ ၇.၆.၂ဝ၁၄ ရက္ေန႔တြင္ အသင္းသား/သူမ်ားတို႔သည္ ၄၂ ရပ္ကြက္အတြင္း႐ွိ မိဘျပည္ သူတုိ႔၏ ေနအိမ္မ်ားသို႔ တစ္အိမ္ဝင္ တစ္အိမ္ထြက္၍ လက္ကမ္းစာ႐ြက္မ်ားေဝငွၿပီး အမိႈက္မ်ား စြန္႔ပစ္ စနစ္တက် စြန္႔ပစ္ၾကဖို႔ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ၈.၆.၂ဝ၁၄ (တနဂၤေႏြေန႔) နံနက္ (၇း၃ဝ) နာရီတြင္ ၄၂ ရပ္ ကြက္၊ တိုးခ်ဲ႕အပါအဝင္ ေဇာ္ဂ်ီလမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွ စတင္ခဲ့ၿပီး ၁၅.၆.၂ဝ၁၄ (တနဂၤေႏြေန႔) နံနက္ (၇း၃ဝ) နာရီတြင္ ၄၂ တိုးခ်ဲ႕ရပ္ကြက္႐ွိ ေအးသာယာ (၁) (၂) လမ္း႐ွိ အမိႈက္မ်ားအား ရပ္ကြက္တြင္း႐ွိ "မာဃ လုလင္" နာေရးကူညီမႈအဖြဲ႔၊ ရပ္ကြက္ျပည္သူမ်ား၊ ကေလးငယ္မ်ားတို႔ႏွင့္လက္တြဲ၍ ဒု-ဥကၠ႒ ေဒၚသန္းျမင့္ ေအာင္၊ အတြင္းေရးမွဴး ေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္ေဖ (ခ) ေဒၚေ႐ႊဇီးကြက္၊ အသင္းသား/သူမ်ားႏွင့္ သဘာဝပတ္ဝန္း က်င္ထိန္းသိမ္းရန္ စိတ္ပါဝင္စားၾကသည့္ လူမႈေရးအသင္းအဖြဲ႔မ်ားပါ လာေရာက္ပူးေပါင္း၍ ဝိုင္းဝန္းလုပ္ ေဆာင္ခဲ့ၾကသည္။ အမိႈက္မ်ားအား လိုက္လံေကာက္ယူ သိမ္းဆည္းၾကသည့္အျပင္ စည္းကမ္းတက် အ မိႈက္မ်ား စြန္႔ပစ္ႏိုင္ၾကရန္အတြက္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)မွ သတ္မွတ္ထားသည့္ အမိႈက္ပံုးမ်ားကို ရပ္ကြက္မွ တာဝန္႐ွိသူမ်ားႏွင့္ တိုင္ပင္၍ ေနရာတက် စီစဥ္ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ အပါတ္စဥ္ တနဂၤေႏြေန႔တိုင္း အမိႈက္ေကာက္ျခင္းတုိ႔အား သတ္မွတ္ထား႐ွိသလို အပါတ္စဥ္ အဂၤါေန႔၊ ၾကာသပေတးေန႔မ်ားတြင္လည္း မိမိတို႔၏ အမိႈက္ပံုးမ်ားထဲမွ စနစ္တက် စြန္႔ပစ္ထား႐ွိသည့္ အမိႈက္မ်ားတုိ႔အား သိမ္းဆည္း၍ စြန္႔ပစ္ရန္လို အပ္သည့္ အမိႈက္မ်ားတို႔အား သတ္မွတ္ေနရာမ်ားသို႔ စနစ္တက် စြန္႔ပစ္ေစခဲ့ၿပီး ျပန္လည္၍ အသံုးျပဳႏိုင္ သည့္ အမိႈက္မ်ားတို႔အား စနစ္တက် ခြဲျခမ္းထုတ္ပိုး၍ မိမိတို႔ႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ထားၿပီး လာေရာက္သယ္ယူ ၾကသူမ်ားထံသို႔ ေပးအပ္ခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ လုပ္ေဆာင္ေနၾကသလို ကၽြန္ေတာ္ လူမႈေရးေဟာေျပာ ပြဲ ျဗဟၼစိုရ္ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ မႏၲေလးဘက္သို႔ ေရာက္႐ွိေနခ်ိန္တြင္လည္း ဦးပိန္တံတား ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ ေလွ်ာက္ႏွင့္ မႏၲေလးေတာင္ေတာ္ဝန္းက်င္႐ွိ အမိႈက္မ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ လုိက္ပါလာၾကသည့္ အသင္း သား/သူမ်ားတို႔သည္ မႏၲေလးမွ လူမႈေရးအသင္းအဖြဲ႔မ်ားႏွင့္အတူူ လိုက္လံေကာက္ယူ သိမ္းဆည္းခဲ့ၾက သည္။ ထိုသို႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ရာတြင္ ရပ္ကြက္တြင္း႐ွိ အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားသည္ မိမိတို႔အသင္းမွ လာေရာက္ အမိႈက္ေကာက္ေနၾကခ်ိန္တြင္ အိမ္တြင္းအေမွာင္တစ္ေနရာမွ ပုန္းေအာင္း၍ ေခ်ာင္းေျမာင္းေနျခင္း၊ မဆိုင္ သလိုေနၾကျခင္း၊ အမိႈက္ေကာက္ရမည္ကို ႐ွက္စိတ္မ်ားျဖစ္ေပၚေနျခင္း၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏွင့္အတူ လိုက္ပါၿပီး အမႈိက္ေကာက္ရန္ မဝံ့မရဲျဖစ္ေနၾကေသာ္လည္း ကေလးငယ္အခ်ိဳ႕တုိ႔သည္ အင္တိုက္အားတိုက္ လုပ္ကိုင္ ေနၾကသလို အခ်ိဳ႕ကေလးမ်ားသည္လည္း ေဆာ့ကစားေနၾကၿပီး မိမိတို႔ႏွင့္ မဆိုင္သလို ေနထိုင္ၾက သည္ကို ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရသည္။ ထုိအခါ မိမိတို႔အသင္းသို႔ လူမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ လာေရာက္ ေလ့လာၾကေသာ ေဟာင္ေကာင္ႏိုင္ငံ႐ွိ ေက်ာင္းသူေလးမ်ား၏ ဆႏၵအေလ်ာက္ လိုက္ပါၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔ႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာျဖင့္ အမိႈက္မ်ားကို လိုက္လံေကာက္ယူ လုပ္အားေပးမႈမ်ားကိုလည္း ျပဳ လုပ္ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႐ွက္စိတ္ျဖစ္ေနေသာသူမ်ား၊ မဝ့ံမရဲျဖစ္ေသာသူမ်ားႏွင့္ မိမိတို႔ႏွင့္ မဆိုင္သလို ျဖစ္ေနသူမ်ားအျပင္ မိမိတို႔ႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ အမိႈက္ေကာက္ရန္ ဇေဝဇဝါျဖစ္ေနသူမ်ားတို႔အား အတြင္းေရး မွဴး ေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္ေဖ (ခ) ေဒၚေ႐ႊဇီးကြက္မွ "ကိုရီးယားကား ႀကိဳက္ၾကသလား။" ဟု ေမးလိုက္ေသာအခါ "ဟာ .. ႀကိဳက္တာေပါ့။" ဟု ျပန္လည္ေျဖဆိုၾကသည္။ ဆက္လက္၍ "ေအး .. ကိုရီးယားႏိုင္ငံလို ကမ႓ာ ေပၚမွာ အဆင့္အတန္းျမင့္မားၿပီး သန္႔႐ွင္းသာယာလွပတဲ့ ေဟာင္ေကာင္ႏိုင္ငံက မိန္းကေလးေတြက ေတာင္ အမိႈက္လာၿပီး ေကာက္ေနၾကၿပီ၊ ကေလးတို႔ကလည္း ဒီအတိုင္းဘဲ ၾကည့္ေနေတာ့မွာလား။" ဟု ေျပာၾကားလိုက္ေသာအခါ ထို လူငယ္/႐ြယ္မ်ားႏွင့္ ကေလးငယ္မ်ားပါ မိမိတို႔ႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ တတ္ၾကြစြာ ေကာက္ယူသည္ကို ဝမ္းေျမာက္စြာျဖင့္ ေတြ႔႐ွိခဲ့ရသည္။ ထုိ႔အျပင္ ရပ္ကြက္အတြင္း႐ွိ လမ္းအခ်ိဳ႕ မိသားစု မ်ားႏွင့္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) မွလည္း ဆီထမင္း၊ ေကာက္ညႇင္းေပါင္း၊ သာကူ၊ မုန္႔လုံးႀကီး၊ ေကာ္ဖီ စသည့္ အာဟာရဒါနအျဖစ္ လုပ္အားေပးသူမ်ားတို႔အား ေကၽြးေမြးဒါနျပဳခဲ့သည္။ EMERALO LION ကုမၸဏီမွလည္း REAKTOR Energy Drink မ်ားအား လာေရာက္တိုက္ေကၽြးၿပီး ဝိုင္းဝန္းကူညီ လုပ္ အားေပးခဲ့သည္ကို ဝမ္းေျမာက္စြာ သာဓုေခၚဆိုလိုက္မိသည္။ ထို႔အျပင္ လမ္းတစ္ခုအတြင္း အမိႈက္မ်ားေကာက္ယူၾကစဥ္ ေနအိမ္ၿခံဝန္းထဲ႐ွိ အမိႈက္မ်ားကိုပါ အိမ္႐ွင္မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ ေကာက္ယူရာတြင္ အိမ္အတြင္းသို႔ မထင္မွတ္ဘဲ ၾကည့္႐ႈမိေသာအခါ အိမ္တြင္း ၌ ႐ႈပ္ပြေနေသာ အမိႈက္မ်ား၊ စားၾကြင္းစားက်န္မ်ားကို ေတြ႔႐ွိခဲ့ရ၍ အိမ္႐ွိကေလးငယ္မ်ားအား "သားတုိ႔ သမီးတုိ႔ ညအိပ္တဲ့အခါ ဒီလိုအမိႈက္ေတြ အိမ္ထဲမွာ႐ွိေနရင္ ၾကြက္ေတြလာမွာေပါ့" ဟု ဒု-ဥကၠ႒ ေဒၚသန္း ျမင့္ေအာင္မွ ေျပာၾကားလိုက္ေသာအခါ ကေလးငယ္မ်ားမွ "ဟုတ္တာေပါ့။ သားတို႔ သမီးတုိ႔က ၾကြက္ေတြ နဲ႔အတူ ညအိပ္ရတာ" ဟု ႐ိုးသားစြာ ျပန္လည္ေျပာဆုိၾကသည္။ ထိုအခါ ဒု-ဥကၠ႒ ေဒၚသန္းျမင့္ေအာင္မွ "ေနၾကထိုင္ၾက စားၾကရင္ သားတို႔ သမီးတို႔ ေရာဂါေတြထူေျပာလာမယ္။ က်န္းမာေရးေတြ ထိခိုက္လာ မယ္။ စာသင္လည္းပ်က္မယ္။ အခုလို ေဆာ့ကစားႏိုင္ေတာ့မွ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီအမိႈက္ေတြကို ႐ွင္းပစ္ဖို႔လိုတယ္" ဟု ေျပာၾကားလိုက္ေသာအခါ ကေလးငယ္မ်ားႏွင့္အတူ အိမ္႐ွင္မိသားစုမ်ားကပါ ဝင္ ေရာက္ ႐ွင္းလင္းမႈ ျပဳလုပ္ေနသည္ကိုလည္း ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရျပန္သည္။ သို႔ရာတြင္ အခ်ိဳ႕ေသာ လူႀကီးမ်ားသည္ ေမွာင္ရိပ္မွ ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ ၾကည့္႐ႈေနျခင္း "ဒီအမိႈက္ ေကာက္တဲ့ အလုပ္ဟာ ငါတို႔နဲ႔ မသက္ဆိုင္ဘူး။ ငါတို႔အလုပ္ မဟုတ္ဘူး" ဟု ဆိုၾကေသာ ယူဆခ်က္မ်ား ျဖင့္ ဖာသိဖာသာ ေနထိုင္ေနျခင္းမ်ိဳးကိုလည္း ေတြ႔ျမင္ေနရဆဲျဖစ္သည္။ "ကေလး ကေလး အထင္မေသးနဲ႔။ ကေလးေကာင္းမွ လူႀကီးေကာင္းမွာ။ လူႀကီးေကာင္းမွ အားလံုးေကာင္းမွာ။" ဟူေသာ စကားအတိုင္း ကေလးငယ္မ်ား၏ အတြင္းသေႏၶတည္ ေကာင္းမြန္ေစရန္အတြက္ လူႀကီး မ်ားတုိ႔မွ စံျပအျဖစ္ ေ႐ွ႕ေဆာင္ေျပာဆို လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားကို ျပဳလုပ္ၾကရန္ အေရးႀကီးလွေပသည္။ မိမိတုိ႔ ရပ္႐ြာ၊ ရပ္ကြက္၊ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားသို႔ ေစတနာျဖင့္ လာေရာက္သစ္ပင္စိုက္ျခင္း၊ အမိႈက္ေကာက္ျခင္း၊ ျခင္ေဆး ဖ်န္းေပးျခင္းတုိ႔ကို ျပဳလုပ္ေပးေနေသာ ျဗဟၼစိုရ္တရားလက္ကိုင္ထားသည့္ ပရဟိတသမားမ်ား၊ ပရဟိတ အသင္းအဖြဲ႔မ်ားႏွင့္အတူ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ေပးရန္အတြက္လည္း အေရးႀကီးလွသည္။ အမ်ားအက်ိဳး အတြက္ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ေပးျခင္းသည္ မဂၤလာတစ္ပါးပင္ ျဖစ္ေပေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိကိုယ္ကို ခ်စ္ဖို႔လိုသည္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုခ်စ္မွ မိသားစုကိုခ်စ္မည္။ မိသားစုကိုခ်စ္မွ ရပ္ကြက္ကိုခ်စ္မည္။ ရပ္ကြက္ကို ခ်စ္မွ ၿမိဳ႕နယ္ကိုခ်စ္မည္။ ၿမိဳ႕နယ္ကိုခ်စ္မွ ႏိုင္ငံကိုခ်စ္မည္။ ႏိုင္ငံကိုခ်စ္မွ ကမ႓ာအလယ္ ဝင့္ၾကြားႏိုင္ေတာ့ မည္ျဖစ္ေတာ့သည္။ "ခ်စ္သည္" ဟုဆိုရာ၌ လူ႔က်င့္ဝတ္၊ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာ၊ လူ႔သီလတို႔အား ေစာင့္ထိန္း လိုက္နာက်င့္သံုးရန္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ "ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခ်စ္ၾကစမ္းပါဗ်ာ" ဟု ကၽြန္ေတာ္ လႈံ႔ေဆာ္ တိုက္တြန္း ေရးသားလိုက္ရပါေတာ့သည္။   ေက်ာ္သူ ( ဒီမိုေဝယံမွကူးယူေဖၚၿပပါသည္)

You are subscribed to email updates from ဒီမုိေ၀ယံ To stop receiving these emails, you may unsubscribe now.	Email delivery powered by Google
Google Inc., 20 West Kinzie, Chicago IL USA 60610

--
http://www.burmaburo.blogspot.com

A trip to midnight-sun. northern Norway.

သာသနာေရးဝန္ႀကီးကို အေရးယူျပီးေနာက္ ထိန္းသိမ္းထားသည့္ သံဃာငါးပါးအား ျပန္လႊတ္ေပး

Jun 20, 2014

SOCIALIZE IT →

4

Friday, June 20, 2014

သာသနာေရး၀န္ၾကီးကို တာ၀န္မွရပ္စဲသည့္ေၾကညာခ်က္ထြက္လာျပီးေနာက္ ထိန္းသိမ္းထားသည့္ သံဃာငါးပါးအား အာမခံျဖင့္ ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ေၾကာင္း သတင္း ရရွိသည္။


သာသနာေရး၀န္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးဆန္းဆင့္ကို အဂတိ လိုက္စားမႈ၊ သံဃာႏွင့္ သံဃာ့ နာယကအဖြဲ႕ အၾကား၊ သံဃာ့ နာယကႏွင့္ အစိုုးရၾကား အထင္ျမင္လဲြမွားေအာင္ လုုပ္ေဆာင္ခဲ့မႈ တို႔ျဖင့္ ဇြန္လ ၁၉ ရက္တြင္ တာဝန္မွဖယ္ရွားၿပီး ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရသည္။

ဦးဆန္းဆင့္အား တာ၀န္မွရပ္စဲျပီးေနာက္ ဇြန္လ ၂၀ ရက္ေန႔တြင္ တာေမြျမဳိ႔နယ္ တရားရုံးတြင္ ထိန္းသိမ္းထားသည့္ သံဃာငါးပါးအား ရုံးထုတ္စစ္ေဆးကာ ထိုသို႔ အာမခံျဖင့္ ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

လူ၀တ္လဲခံထားရေသာ သံဃာငါးပါးကို တာေမြတရား႐ုံးမွာပင္ သကၤန္းျပန္ဆီးေပးသြားဖြယ္ရွိေၾကာင္း မေကြးေက်ာင္းတုိက္ဆရာေတာ္ ဦးပါေမာကၡက မိန္႔ၾကားသည္။

ဦးဆန္းဆင့္ ျပဳတ္သြားရျခင္းမွာ မဟာသႏိၲသုခေက်ာင္းကို ဝင္ေရာက္စီးနင္းမႈႏွင့္ ပတ္သက္ ေၾကာင္း၊ မဟာသႏၱိသုခေက်ာင္းကိစၥကို သမၼတက ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေျဖရွင္းရန္ ညႊန္ၾကားေသာ္လည္း ဦးဆန္းဆင့္က သမၼတအမိန္႔ကို မနာခံဘဲ မဟာသႏိၲသုခေက်ာင္းကို အင္အားသံုးစီးနင္းခဲ့သည့္အျပင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးငါးပါးကိုပါ လူဝတ္လဲ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ၿပီး တရားစြဲဆိုခဲ့ေၾကာင္း၊ ဝန္ၾကီး ဦးဆန္းဆင့္၏ လုပ္ရပ္သည္ သမၼတကိုပမာမခန္႕လုပ္ရာေရာက္သည့္အျပင္ သံဃာႏွင့္ သမၼတၾကား ရန္တိုက္ ေပးသည့္ သေဘာျဖစ္၍ အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၂၃၅၊ ပုဒ္မခြဲ(ဂ) ပုဒ္မခြဲငယ္(၁) အရ ေပးအပ္ေသာတာဝန္ကို ေက်ပြန္စြာ မထမ္းေဆာင္ႏိုင္သည့္အတြက္ တာဝန္မွ ရပ္စဲခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဦးဆန္းဆင္႔သည္ မဟာသႏၱိသုခ ကိစၥအပါအဝင္ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼက တာဝန္ေပးသည့္ လုပ္ငန္းတာ၀န္မ်ားတြင္ လုပ္ပုိင္ခြင္႔ထက္ ေက်ာ္လြန္ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ား ရွိေနျခင္းေၾကာင့္
ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးဌာနက ယခုလုိ အေရးယူရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတ၏ ေျပာခြင့္ရပုဂၢဳိလ္ ဦးရဲထြဋ္က ဇြန္လ ၂၀ ရက္ေန႔တြင္ ေျပာၾကားသည္။

ေငြေၾကး အလြဲသုံးစားမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဦးဆန္းဆင္႔၏မိသားစုဝင္မ်ား၊ သူႏွင့္ ပတ္သက္သူမ်ား၏ ေနအိမ္မ်ားကုိ ဝင္ေရာက္ စစ္ေဆးေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ျမန္မာႏုိင္ငံ ရဲတပ္ဖြဲ႔မွ အႀကီးတန္း အရာရွိတစ္ဦးက The Voice သို႔ အတည္ျပဳေျပာၾကားေၾကာင္း သိရသည္။

ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးဌာနက စစ္ေဆးေတြ႕ရွိခ်က္ အေပၚ မူတည္ၿပီး ဦးဆန္းဆင္႔ကုိ အေရးယူမႈ ျပဳလုပ္မည္ ဟု ယင္း အႀကီးတန္း အရာရွိက ေျပာၾကားသည္။

မဟာသႏၱိသုခေက်ာင္းကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ သမၼတၾကားဝင္ေျဖရွင္းေပးရန္ ကာယကံရွင္ ပီနန္ဆရာေတာ္ၾကီး၊ အထက္ျမန္မာျပည္ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ အျခားသံဃာအဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ထုတ္ျပန္ခဲ့ၾကၿပီးေနာက္ သာသနာေရးဝန္ႀကီးအား တာဝန္မွ ရပ္စဲလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

က်ပ္သိန္းတစ္ေထာင္ျဖင့္ ဖမ္းဆီးခံသံဃာငါးပါးအား အာမခံရ

Written by  Mizzima News

• Print
• Email

ရန္ကုန္၊ မဇၥ်ိမ ။                  ။ မဟာသႏၱိသုခ ေက်ာင္းတိုက္ ခ်ိတ္ပိတ္သည့္ ညက ဖမ္းဆီး လူ၀တ္လဲ ခံထားရသည့္ သံဃာငါးပါး အား တာေမြတရား႐ုံးတြင္ တစ္ပါးလွ်င္ က်ပ္သိန္းႏွစ္ရာႏႈန္းျဖင့္ က်ပ္သိန္းတစ္ေထာင္ အာမခံေၾကးေပးၿပီး ျပန္ လြတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု သြားေရာက္သတင္းယူေနသည့္ မဇၩိမသတင္းေထာက္မ်ားက သတင္းေပးပို႔ပါ သည္။

ယင္းအျပင္ အဆိုပါသံဃာတစ္ပါးစီအတြက္ ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးစီက ေက်ာင္းပိုင္ဆိုင္မႈ ေျမဂရန္ျပၿပီး အာမခံခဲ့ရျခင္းလည္းျဖစ္သည္။
လက္ရွိတြင္ သံဃာငါးပါးစလံုး သာသနာ့ေဘာင္သို႔ ျပန္လည္ဝင္ေရာက္ၿပီးျဖစ္ကာ အာမခံေပးသည့္ ဆရာေတာ္ တစ္ပါးျဖစ္ေသာ တာေမြၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ သံုးထပ္ေက်ာင္းဆရာေတာ္၏ ေက်ာင္းတိုက္တြင္ သတင္းသံုးမည္ ျဖစ္သည္။
ထုိ႔ေနာက္ တရား႐ံုးက ယခုလ ၂၇ရက္တြင္ ႐ံုးခ်ိန္ျပန္ေခၚထားသည့္အတြက္ ျပန္လည္အမႈရင္ဆိုင္ၾကရမည္ျဖစ္ သည္။
လန္ဒန္ဆရာေတာ္အပါအဝင္ သံဃာငါးပါးမွာ ဇြန္လ ၁ဝရက္ညက မဟာသႏၲိသုခေက်ာင္းတိုက္ကို ခ်ိတ္ပိတ္ စဥ္ ဖမ္းဆီးခံရျခင္းျဖစ္သည္။
သာသနာေရးဝန္ၾကီးဌာန၊ ဝန္ၾကီးဦးဆန္းဆင့္ကိုလည္း ေငြအလႊဲသံုးစားမႈျဖင့္ အမႈဖြင့္ထားသလို တာဝန္မွ ရပ္စဲလိုက္ေၾကာင္းလည္း ဇြန္လ ၂ဝရက္တြင္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္က ေၾကျငာထားသည္။

ရခိုင္ၿပည္နယ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ရာထူးမွ ႏုတ္ထြက္ခြင့္ၿပဳၿခင္း

20 June 2014 09:34(+0630) (လြန္ခဲ့ေသာ 9 နာရီ ခန္႔က)

ၿပည္ေထာင္စုသမၼတၿမန္မာႏိုင္ငံေတာ္

ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ႐ုံး

(အမိန္႔အမွတ္၊ ၁၃/၂၀၁၄)

၁၃၇၆ ခုႏွစ္၊ နယုန္လၿပည့္ေက်ာ္ ၇ ရက္

(၂၀၁၄ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၁၉ ရက္)

ရခိုင္ၿပည္နယ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ရာထူးမွ ႏုတ္ထြက္ခြင့္ၿပဳၿခင္း

ၿပည္ေထာင္စုသမၼတၿမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၊ ဖြဲ႕စည္းပုံအေၿခခံဥပေဒပုဒ္မ ၂၆၄၊ ပုဒ္မခြဲ(က)ႏွင့္ တိုင္းေဒသႀကီး သို႔မဟုတ္ ၿပည္နယ္ အစိုးရအဖြဲ႕ ဥပေဒပုဒ္မ ၅၂၊ ပုဒ္မခြဲ(က)တို႔ပါ ၿပ႒ာန္းခ်က္မ်ားအရ ရခိုင္ၿပည္နယ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးလွေမာင္တင္အား ၎၏သေဘာ ဆႏၵ အေလ်ာက္ ရာထူးမွ ႏုတ္ထြက္ခြင့္ၿပဳလိုက္သည္။

(ပုံ) သိန္းစိန္                 

ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ             

ၿပည္ေထာင္စုသမၼတၿမန္မာႏိုင္ငံေတာ္

သမၼတရုံး ၀က္ဆုိဒ္

--
http://www.burmaburo.blogspot.com

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ (၆၉)ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔

--
http://www.burmaburo.blogspot.com

မိသားစုတစ္စု၊ လူဦးေရ ၈၂ ေယာက္ – လင္းယုန္

ဦးမ်ဳိးေအာင္

ယခု ေမလ အေစာပိုင္းက ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနာက္ တံခါးေဒသ ျဖစ္ေသာ ေမာင္ေတာေဒသ သို႔ ေရာက္ရွိခိုက္ ရခိုင္ျပည္နယ္အေရး အေလးထားသူတိုင္း ဂ႐ုျပဳမိၾကေသာ မိသားစုတစ္စုႏွင့္ ကတိုက္က႐ိုက္ ေတြ႕ဆံု ျဖစ္ခဲ့သည္။ ထိုေတြ႕ဆံုမႈကို ပံုစံသစ္ တစ္မ်ိဳးႏွင့္ တင္ျပရန္ ႀကံရြယ္ထားေသာ္လည္း အထမေျမာက္ေသး ျဖစ္ေနရသည္။ ယင္းသို႔အေျခအေနတြင္ ရခိုင္ေဒသကို ပိုင္ႏိုင္ ကၽြမ္းက်င္စြာ ေလ့လာ သုေတသန ျပဳထားေသာ သမိုင္းသုေတသီ ဆရာတစ္ဦးႏွင့္ စကားစပ္မိေတာ့ ထိုဆရာသည္လည္း ယင္းမိသားစုကို အေလးဂ႐ုျပဳ တခုတ္တရ စကားဆို၏။

ဤမွ် ပညာရွင္မ်ား ကိုယ္တိုင္ ဂ႐ုျပဳေသာ မိသားစုတစ္စုကို ကိုယ္ေတြ႕ ႀကံဳခဲ့ရပါလ်က္ ျပည္သူလူထုထံ အသိေပးတင္ျပျခင္း မျပဳႏိုင္ေသးသည္ကို စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိေပသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ရည္ရြယ္ရင္း ျပဳထားေသာ တင္ျပပံု မဟုတ္ေသးသည့္တိုင္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္အတြင္း ဘဂၤါလီ ေက်းရြာတစ္ရြာတြင္ ေနထိုင္လ်က္ရွိသည့္ ထိုမိသားစုထံ ေရာက္ရွိခဲ့စဥ္ အိမ္ေထာင္ဦးစီးျဖစ္သူ ဦးမ်ိဳးေအာင္ႏွင့္ မိသားစု၀င္အခ်ိဳ႕အား လွ်ပ္တစ္ျပက္ ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့ မိသည္မ်ားကို တင္ျပလိုက္ရပါသည္။

ဦးမ်ဳိးေအာင္၏ မိသားစု၀င္အခ်ဳိ႕

ဦးမ်ဳိးေအာင္

ေျမးေတြနာမည္ေရာ မွတ္မိရဲ႕လား။

မွတ္မိပါတယ္။

ေနာက္ဆံုးရတဲ့ေျမးကိုမွတ္မိလား။

မမွတ္မိေတာ့ဘူး။

ေျမးအငယ္ဆံုးက ဘယ္ႏွႏွစ္ေလာက္ ရွိလဲ။

အဲဒါ သူတုိ႔က ႏိုင္ငံျခားမွာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး။ လူဦးေရေတြလည္း ကၽြန္ေတာ္မသိ။ သားသမီးေတြ ႏိုင္ငံျခားမွာ မ်ားတယ္။

အဘ အမ်ိဳးသမီး ဘယ္ႏွေယာက္ရွိ လဲခင္ဗ်။

ေလးေယာက္။

အိမ္ေထာင္ အမ်ိဳးသမီး ေလးေယာက္က တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာက္ေလာက္ျခားၿပီး ယူခဲ့တာလဲ ခင္ဗ်။ မွတ္မိႏိုင္လား။

ဒါကေတာ့ မွတ္မိပါတယ္။ ပထမယူၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္က ေလးႏွစ္ၾကာၿပီးမွ ယူတယ္။ ေနာက္တစ္ေယာက္က ဆယ္ႏွစ္ၾကာၿပီးမွ၊ ေနာက္တစ္ေယာက္က ဆယ့္ငါးႏွစ္ၾကာၿပီးမွ။

သားသမီးေတြကို အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္စီက ဘယ္ေလာက္စီေမြးလဲ။

ပထမ အမ်ိဳးသမီးက ၉ ေယာက္ပါ။ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ႏွစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ တစ္ေယာက္ေမြးတယ္၊ ႏွစ္ႏွစ္ၾကာ၊ ႏွစ္ႏွစ္ၾကာ၊ သံုးႏွစ္ၾကာတခ်ိဳ႕က။

ပထမ အမ်ိဳးသမီးနဲ႔ ေလးႏွစ္ၾကာၿပီးမွ ေနာက္အိမ္ေထာင္ထပ္ျပဳတာေပါ႔။

ဟုတ္တယ္။

အဲဒီအမ်ိဳးသမီးကေရာ ႏွစ္ႏွစ္ျခား၊ သံုးႏွစ္ျခား အဲလိုပဲ ေမြးလား။

အဲလိုပဲေမြးတာပဲ။

ေနာက္အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ငါးႏွစ္ ေျခာက္ႏွစ္မွာဆိုရင္ အဘတစ္ႏွစ္၊ တစ္ႏွစ္မွာ သားသမီးေမြးတာ ႏွစ္ႏွစ္ သံုးႏွစ္ကို ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ ေမြးေနတဲ့ သေဘာေပါ႔။

သံုးႏွစ္ ေလးႏွစ္ၾကာမွ ႏွစ္ေယာက္ေပါ႔။

အားလံုး တစ္အိမ္တည္းမွာ ေနၾကတာလား။

မေနပါ။ သူတို႔ဟာနဲ႔သူ။

မိသားစုႀကီးတဲ့ အခါက်ေတာ့ ဒီမိသားစုကို ထိန္းသိမ္းရတာ အဆင္ေျပရဲ႕လား။ စား၀တ္ေနေရးတုိ႔၊ ေနေရးထိုင္ေရးတို႔။

အဆင္ေျပတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္က အားလံုး ေက်ာင္းထားခဲ့တယ္။ ဘြဲ႕ရ သံုးေယာက္ ရွိတယ္။ မိန္းကေလး ေတြလည္း အကုန္ စာသင္ေပးပါတယ္။

အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း ဘာလုပ္လဲ ခင္ဗ်။

လယ္လုပ္ငန္းပါပဲ။

လယ္ဧကဘယ္ေလာက္ပိုင္လဲ ခင္ဗ်။

ဧက ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ရွိပါတယ္။

ဧကႏွစ္ဆယ္က တစ္ႏွစ္ကို စပါးဘယ္ေလာက္ေလာက္ ထြက္လဲခင္ဗ်။ ပ်မ္းမွ်ေပါ႔ခင္ဗ်။ အဘအိမ္ေထာင္ စက်တဲ့အခ်ိန္ ကေနၿပီးေတာ့ေပါ႔။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က တင္းနဲ႔မဟုတ္ဘူး ေတာင္းနဲ႔ေဒသ အျခင္အတြယ္နဲ႔ေပါ႔။ ပ်မ္းမွ်တစ္ႏွစ္ကို ေတာင္းႏွစ္ေထာင္ ေလာက္ ရတယ္ေလ။

ဘာစပါးလဲ အဘ။

စပါးက ဒီကထြက္တဲ့စပါး။ ေမးရွည္တုိ႔၊ ငစိန္တို႔၊ ဘာတို႔။

ကုန္က်စရိတ္ ဘာညာ ႏုတ္ၿပီးေတာ့ တစ္ႏွစ္ဘယ္ေလာက္ေလာက္ က်န္လဲခင္ဗ်။

အဲဒါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မတြက္ပါဘူး။ ဘာလို႔ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္လုပ္တယ္၊ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ စားတယ္ေပါ႔။ အဲလိုပဲလုပ္ပါတယ္။

ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ စပါးက်ီေဆာက္ၿပီးေတာ့ ထားၿပီးစားတာေပါ႔။ အျပင္ေရာ မေရာင္းဘူးလားခင္ဗ်။

အျပင္ကိုမေရာင္းဘူး။ အရင္တုန္းက ပုစြန္ကန္တို႔ ဘာတုိ႔လည္း ရွိတယ္ေလ။ အခုမရွိေတာ့ဘူး ဒါေတြက။

အဲဒီတုန္းက ပုစြန္ကန္ေတြကေရာ ၀င္ေငြဘယ္ေလာက္ေလာက္ ရွိႏိုင္လဲခင္ဗ်။

၀င္ေငြကေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတယ္ေလ သိန္းႏွစ္ဆယ္၊ သံုးဆယ္၊ ငါးဆယ္။

အဘမိသားစု အားလံုးေပါင္း ဘယ္ႏွေယာက္ရွိတာလဲ။

၈၂ ေယာက္။

အဘလိုမ်ိဳး အိမ္ေထာင္စုႀကီးတဲ့လူ ဒီရြာမွာ ဘယ္ေလာက္ရွိလဲ။

မရွိေတာ့ပါ။

အဘအမ်ားဆံုးေပါ႔။

ဟုတ္ပါတယ္။

အဘက ဒီမွာပဲ ေမြးတာလား။

ဒီမွာေမြးတာပါ။

အဘအေမ၊ အေဖေတြကေရာခင္ဗ်။

အေဖအေမေတြလည္း ဒီမွာပါပဲ။

ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ထံုးတမ္းစဥ္လာမွာ မ်ိဳး႐ိုးစဥ္ဆက္ကို ၾကည့္တဲ့အခါမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ဘိုးေဘး ဘီဘင္ေလာက္ထိ ၾကည့္ၾကတယ္၊ ေနာက္ ေျမးျမစ္တီကၽြတ္ေပါ႔။ အဘတုိ႔ေလာက္ အထိကို ဒီမွာပဲ ေနခဲ့တာလားခင္ဗ်။

ဒီမွာပဲ ေနခဲ့တာပါ။

ဒါက ေျမးလားခင္ဗ်။

ဒါက အေထြးဆံုးသားပါ။

ဦးမ်ိဳးေအာင္၏ အေထြးဆံုးသား

နာမည္ဘယ္လိုေခၚလဲခင္ဗ်။

—– ။

အသက္ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲခင္ဗ်။

၂၅ ႏွစ္ပါ။

အစ္မအႀကီးဆံုးျဖစ္ျဖစ္၊ အစ္ကို အႀကီးဆံုးပဲျဖစ္ျဖစ္ ရွိလားခင္ဗ်။

မရွိဘူး၊ ေဆာ္ဒီမွာပဲ။

အစ္မလား၊အစ္ကိုလား အႀကီးဆံုးက။

အစ္ကို။

အသက္က ဘယ္ေလာက္ေလာက္ရွိ ၿပီလဲခင္ဗ်။

အစ္ကိုက အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္ပါ။

အစ္ကိုအႀကီးဆံုးနဲ႔ အစ္ကိုၾကားထဲမွာ ေမာင္ႏွမ ဘယ္ေလာက္ ရွိလဲခင္ဗ်။

၂၂ ေယာက္ရွိပါတယ္။

ဒါဆို အစ္ကိုအႀကီးအတြက္ဆုိရင္ တစ္ႏွစ္ကို ေမာင္ႏွမ တစ္ေယာက္စီ ရေနတဲ့ သေဘာေပါ႔။

အစ္ကိုအႀကီးဆံုး ဆိုရင္လည္း ၄၅ ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီ၊ ေဆာ္ဒီမွာရွိတယ္လို႔ သိရတယ္ခင္ဗ်။ ခုနအဘေျပာသလို သားသမီးေတြလည္း ႏိုင္ငံျခားမွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိတယ္လုိ႔ ေျပာေတာ့ ႏိုင္ငံျခားမွာ ဘယ္ႏွဦးေလာက္ ရွိလဲခင္ဗ်။

၁၂ ေယာက္ရွိတယ္။

အလုပ္သြားလုပ္တာလား။ ဘယ္လို ထြက္သြားတာလဲခင္ဗ်။

သူတုိ႔က ဒီမွာအလုပ္မရွိေတာ့ အဲဒီမွာ သြားလုပ္တယ္ေလ။

ဒီမွာက်န္တဲ့သားသမီးေတြက ဘာ လုပ္လဲခင္ဗ်။

ဆိုင္တည္တယ္၊ လယ္လုပ္တယ္၊ ပိုက္လုပ္တယ္။

ဦးမ်ိဳးေအာင္၏ ကိုးေယာက္ေျမာက္ သား

ဟိုတစ္ေယာက္ကေရာ သားပဲလား ခင္ဗ်။ ဘယ္နံပါတ္စဥ္ေလာက္မွာ ရွိလဲခင္ဗ်။

ကၽြန္ေတာ္က နံပါတ္ကိုးမွာ ရွိပါတယ္။

အစ္ကိုအိမ္ေထာင္နဲ႔လားခင္ဗ်။

ဟုတ္ပါတယ္။

သားသမီး ဘယ္ႏွေယာက္ရၿပီလဲခင္ဗ်။

ႏွစ္ေယာက္။

ထပ္ယူဖို႔ အစီအစဥ္ရွိေသးလား။ အိမ္ေထာင္ဘက္ ဘယ္ႏွေယာက္ရွိ လဲခင္ဗ်။

တစ္ေယာက္ပါ။

ေလာေလာဆယ္ အတူေန မိသားစုေတြ ဘယ္ႏွေယာက္ေလာက္ ရွိလဲခင္ဗ်။ ဒီ၀င္းထဲမွာ။

ဒီမွာဆိုရင္ ၂၀ ေက်ာ္ေလာက္ ရွိပါတယ္။

ေနလို႔ထိုင္လို႔ အဆင္ေျပရဲ႕လား ၂၀ ေက်ာ္ ဆိုေတာ့ေလ။

ေျပပါတယ္။

၀င္းက ဘယ္ေလာက္က်ယ္လဲခင္ဗ်။

သံုးဧကေက်ာ္ရွိပါတယ္။

ဒီလိုပဲ အိမ္ေလးေတြ ေဆာက္ေနၾကတာေပါ႔ေနာ္။

အိမ္မေဆာက္ႏိုင္လို႔ ေပါင္းေနတာလည္းရွိတယ္။

ဒီမွာရွိေနတဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ အမ်ားစု ဘာလုပ္ၾကလဲခင္ဗ်။

အစ္ကိုတစ္ေယာက္က ဆန္ေရာင္းတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္က တံငါလုပ္တယ္။ အငယ္ေတြရွိတယ္။ သူတုိ႔က ဘာမွမလုပ္ဘူး။

က်န္တဲ့ မိသားစု ၁၆ ေယာက္ထဲမွာ အေဖ့ေျခရာကို နင္းႏိုင္တာ ဘယ္ႏွေယာက္ ရွိလဲ။

တစ္ေယာက္မွ မရွိပါ။ လံုး၀ ၀ါသနာ မပါတာ အဲလိုမ်ိဳး။

ဦးမ်ဳိးေအာင္၏ အိမ္မႀကီးေနာက္ဖက္ ၿခံစည္း႐ံုးအကန္႔တစ္ကန္႔ ျမင္ကြင္း

ဦးမ်ိဳးေအာင္

ဒါက ၀င္းထဲမွာဆို အိမ္မႀကီးေပါ႔။

ဟုတ္ပါတယ္။

ထူးဆန္းတာေလး တစ္ခုေတြ႕လို႔။ မိသားစုခ်ည္းပဲ အိမ္၀ိုင္းထဲမွာ ေနတာဆိုလို႔ေလ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆိုရင္လည္း ရြာမွာေနတာ အဲလိုပဲ ၿခံ၀င္းႀကီးက အက်ယ္ႀကီးပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္အဘိုးက သားသမီးခ်ည္းပဲ ၁၁ ေယာက္ရွိတယ္။ မိန္းမ တစ္ေယာက္တည္း ကေန ၁၁ ေယာက္ ေမြးတာ။ သားသမီးေတြလည္း မိသားစုေတြနဲ႔ ၀င္းထဲမွာ အိမ္ေလးေတြနဲ႔ ေနၾကတယ္ခင္ဗ်။ ဒါေပမဲ့ အခုအေတြ႕ရသလုိ တစ္အိမ္တစ္အိမ္ သီးသန္႔လိုမ်ိဳး ၀င္းထဲမွာ ၿခံစည္း႐ိုးေတြ ျပန္ခတ္ ထားတာမ်ဳိးေတာ့ မရွိဘူး။ အဲဒါဘာ ျဖစ္လုိ႔လဲ သားသမီးေတြက မတည့္ၾကဘူးလား။

မတည့္ၾကလို႔မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘာသာေရးအရ အမ်ိဳးသမီးေတြက တျခားလူေတြက မျမင္ရဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔က အဲဒါကာကြယ္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မိသားစုထဲမွာဆိုရင္ ကာစရာမလိုဘူး။ ဒ့ီျပင္လူေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔ သားအရြယ္လာမယ္၊ သမီးအရြယ္ လာမယ္ဆိုရင္ အဲဒီလူေတြက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သားသမီးေတြကို မျမင္ရေအာင္ မိန္းကေလးေတြကို မျမင္ရေအာင္ အဲလို ကာထားရတာ။ မတည့္တာေတာ့ မရွိပါဘူး။ စည္းစည္းလံုးလံုးပဲ အားလံုး။

ေက်းဇူးပါပဲခင္ဗ်။

--
http://www.burmaburo.blogspot.com

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြ တိုင္းရင္းသားျဖစ္မလာႏိုင္ . . . ဒါေပမဲ့

Published on: June 8, 2014

Written by: 

ေနထြန္းႏိုင္

Photo:static.wixstatic.com

"ျမန္မာအစိုးရက ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြကို တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ မျပဳ႐ံုသာမက တရားဝင္ ထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြမွာလည္း ဘဂၤါလီလို႔ပဲ သံုးႏႈန္းေဖာ္ျပခဲ့တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုယ္တိုင္ပင္ အဲဒီ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ လူနည္းစုအတြက္ က႐ုဏာစိတ္ အနည္းငယ္သာ ျပသခဲ့တယ္"

ေဖာ္ျပပါ စကားရပ္ဟာ ေမ ၂၉ ရက္ ေန႔စြဲနဲ႔ Foreign Policy မဂၢဇင္း ဘေလာ့ဂ္စာမ်က္ႏွာမွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္မွာ ပါဝင္ခဲ့ပါတယ္။ ေဆာင္းပါးနာမည္က The Self-Censorship Shuffle: Why One Australian Media Mogul Chose to Kowtow to Myanmar's Generals ျဖစ္ၿပီး ေရးသူေတြက Catherine A. Traywick နဲ႔ Jake Scobey-Thal တို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။

(၂)
ေဆာင္းပါးရဲ႕ အသြားအလာက ျမန္မာတိုင္း (မ္) ကို ပူးတြဲတည္ေထာင္ခဲ့သူ ဩစေၾတးလ်ႏိုင္ငံသား ေရာ့စ္ဒန္ကေလကို အမႊမ္းတင္ဖို႔ ႀကိဳးစားတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးပါ။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ မီဒီယာေလာက အေျခအေနကို ထည့္ေရးၿပီး ဘဂၤါလီအေရးမွာ ျမန္မာမီဒီယာရဲ႕ ေဖာ္ျပမႈဟာ ဓမၼဓိ႒ာန္က်မႈ အားနည္းတယ္ဆိုၿပီး ေဝဖန္ျပစ္တင္ပါတယ္။

ဘဂၤါလီ(႐ိုဟင္ဂ်ာ) လူနည္းစုရဲ႕ ဒုကၡေတြကို ေဖာ္ျပသင့္ေပမဲ့ ဒီကိစၥဟာ အကဲဆတ္လြယ္ၿပီး အစိုးရကလည္း ေဖာ္ျပလိုျခင္း မရွိဘူးလို႔ ေဆာင္းပါးမွာ ေဖာ္ျပပါတယ္။ သမိုင္းေၾကာင္းအရ ဘဂၤါလီလူနည္းစုဟာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က ဆင္းသက္လာတာျဖစ္ၿပီး ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲမွာ တရားမဝင္ ေရႊ႕ေျပာင္းေနထိုင္သူေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကိုေတာ့ ေဆာင္းပါးရွင္က ထည့္ေရးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ေတြရဲ႕ အစၥလာမ္အယူဝါဒက ဗုဒၶဘာသာ ေနထိုင္မႈပံုစံကို ၿခိမ္းေျခာက္တယ္ဆိုၿပီး ႏွိမ္ခ်ဆက္ဆံ ခံေနရတယ္။ သူတို႔ေတြဟာ အၾကမ္းဖက္မႈရဲ႕ ဓားစာခံေတြ ျဖစ္ခဲ့ရၿပီး အၾကမ္းဖက္မႈေတြကလည္း လူသားထုအေပၚ က်ဴးလြန္တဲ့ ရာဇဝတ္မႈေတြ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း လူ႔အခြင့္အေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလွယ္ရဲ႕ ေျပာၾကားခ်က္ေတြကို ကိုးကားၿပီး ေဆာင္းပါးမွာ ေရးသားခဲ့ပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ ျမန္မာအစိုးရက ဘဂၤါလီေတြကို တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ မျပဳဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း ဒီလူနည္းစုကို က႐ုဏာစိတ္ အနည္းငယ္ပဲ ျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ ေဆာင္းပါးမွာ ဆက္ေျပာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

(၃)
ေနာက္တစ္ခ်က္က ျမန္မာႏိုင္ငံက မီဒီယာသမားေတြကို ေဝဖန္ျပစ္တင္ခဲ့တာပါ။ ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့ ဝါရင့္သတင္းသမားတစ္ဦးရဲ႕ ေျပာၾကားခ်က္ဆိုၿပီး "သတင္းစာတိုက္ေတြဟာ မြတ္စလင္ သို႔မဟုတ္ ဘဂၤါလီေတြပါဝင္တဲ့ ပဋိပကၡေတြကို သတင္းယူတဲ့အခါ ဓမၼဓိ႒ာန္က်က် ေဖာ္ျပႏိုင္မႈ အားနည္းတယ္။ ဒါဟာ သတင္းေထာက္ေတြ ကိုယ္တိုင္က ျပည္သူလူထုနဲ႔အတူ သူတို႔ေတြ (ဘဂၤါလီမ်ား) အေပၚ မလိုမုန္းထားစိတ္ေတြ ရွိေနလို႔ျဖစ္တယ္" လို႔ ေဆာင္းပါးမွာ ေဖာ္ျပပါတယ္။ ဘဂၤါလီေတြဟာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က တရားမဝင္ ခိုးဝင္လာသူေတြ ျဖစ္ၾကတယ္ဆိုတဲ့ တပ္မေတာ္အစိုးရရဲ႕ ဝါဒျဖန္႔မႈကို သတင္းေထာက္ေတြက လံုးဝလက္ခံထားတယ္ဆိုၿပီး ရန္ကုန္သတင္းေထာက္ရဲ႕ ေျပာဆိုခ်က္ ဆိုတာကို ကိုးကားၿပီး ေဆာင္းပါးမွာ ဆိုပါတယ္။

ဒီအခ်က္ကို ထပ္ၿပီး အတည္ျပဳဖို႔အတြက္ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဇန္နဝါရီမွာ ထုတ္ျပန္ခဲ့တဲ့ United States Institute of Peace ရဲ႕ အစီရင္ခံစာပါ မွတ္ခ်က္ကို ေဆာင္းပါးမွာ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပပါတယ္။

"ယခင္တပ္မေတာ္ အစိုးရနဲ႔ ၎ရဲ႕ သတင္းေရးစီေၾကာင္းအေပၚ ထိန္းခ်ဳပ္မႈအေမြက အရည္အေသြးျပည့္ဝၿပီး က်င့္ဝတ္ညီတဲ့ သတင္းတင္ဆက္မႈေတြကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္တဲ့ ကြ်မ္းက်င္ပညာရွင္ေတြ မရွိတာပါပဲ" လို႔ USIP ရဲ႕ အစီရင္ခံစာမွာ ေဖာ္ျပပါတယ္။

ဒီမိုကေရစီ ျဖစ္ထြန္းတိုးတက္ေရးနဲ႔ စစ္မွန္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ျဖစ္ေရးအတြက္ မဟုတ္ဘဲ တျခားကိစၥေတြမွာ လိုအပ္တာထက္ပိုၿပီး တြန္းအားေပး လုပ္ေဆာင္ခဲ့မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အာရွရဲ႕က်ားတစ္ေကာင္ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘဲ က်ားစာျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္ . . . . .

"Weekly Eleven လို မီဒီယာႀကီး တစ္ခုေတာင္မွ ျပည္သူ႔သေဘာဆႏၵနဲ႔ လြန္ဆန္ၿပီး အမွန္တရားကို ေဖာ္ထုတ္မျပႏိုင္ဘူး" လို႔ USIP အစီရင္ခံစာမွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့အေၾကာင္း Foreign Policy ေဆာင္းပါးမွာ ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ Weekly Eleven ဟာ နယ္စည္းမျခား သတင္းေထာက္မ်ားအဖြဲ႕ (RSF) ကေပးတဲ့ Press Freedom ဆုကို ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္မွာ ရရွိထားတယ္လို႔ ေဆာင္းပါးရွင္က ဆိုပါတယ္။

(၄)
Foreign Policy မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ေဆာင္းပါးရဲ႕ အႏွစ္ခ်ဳပ္က ေရာ့စ္ဒန္ကေလကို အမႊန္းတင္ၿပီး ဘဂၤါလီကိစၥကို အေၾကာင္းျပဳလို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသားပိုင္ မီဒီယာေတြ၊ ျမန္မာသတင္းေထာက္ေတြကို ေဝဖန္ျပစ္တင္ခဲ့ပါတယ္။ သင္တန္းေပး ေလ့က်င့္မႈနဲ႔ အေတြ႕အၾကံဳ မရွိတာေၾကာင့္ အရည္အခ်င္း နိမ့္ပါးရတယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပံုရပါတယ္။

အေမရိကန္သမၼတ၊ အေမရိကန္အစိုးရနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရး အဖြဲ႕ေတြအျပင္ အေမရိကန္ရဲ႕ အထင္ကရ မီဒီယာေတြ၊ သတင္းစာေတြဟာ ဘဂၤါလီအေရးနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ လိုတာထက္ပိုၿပီး တြန္းအားေဖာ္ျပ ေျပာဆိုေလ့ ရွိပါတယ္။ အဲဒီလို ေဖာ္ျပသူေတြထဲမွာ The New York Times သတင္းစာနဲ႔ Foreign Policy မဂၢဇင္းေတြလည္း ပါဝင္ၾကပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘဂၤါလီေတြ အလြန္အမင္း ဖိႏွိပ္ခံေနရတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္ခံေနရတယ္။ ဘဂၤါလီေတြ လူမ်ဳိးသုဥ္း သတ္ျဖတ္ခံေနရတယ္ ဆိုတာအထိ သူတို႔ေတြက ေဖာ္ျပေျပာဆို ေနခဲ့ၾကပါတယ္။

(၅)
ဘဂၤါလီအေရးနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံက တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစု၊ ျပည္သူေတြ၊ အစိုးရ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အားလံုးရဲ႕ သေဘာထားက ရွင္းလင္းျပတ္သားပါတယ္။

တိုင္းရင္းသားမဟုတ္ဘဲ ခိုးဝင္လာတဲ့ ဘဂၤါလီေတြကို လက္ခံဖို႔ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ သမၼတဦးသိန္းစိန္က ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္မွာ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ေျဖရွင္းႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းက ခိုးဝင္လာတဲ့ ဘဂၤါလီေတြကို UNHCR ကိုအပ္ၿပီး ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ထားမယ္။ သူတို႔ေတြကို UNHCR က ေကြ်းေမြးရမယ္။ တတိယႏိုင္ငံေတြက လက္ခံမယ္ဆိုရင္ ပို႔ေပးမယ္လို႔ ေျပာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္မွာပဲ ဂ်ီနီဗာမွာ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အလုပ္သမားအဖြဲ႕ (ILO) ရဲ႕ ႏွစ္ပတ္လည္ ညီလာခံမိန္႔ခြန္းမွာ ဘဂၤါလီနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ပဋိပကၡေတြအေပၚ သေဘာထားကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ျပႆနာဟာ နယ္ျခားမလံုၿခံဳမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာလို႔ ဆိုပါတယ္။ ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္ ၿဗိတိန္ကို ေရာက္ရွိစဥ္ ဘီဘီစီနဲ႔ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ အင္တာဗ်ဴးမွာေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လူမ်ဳိးသုဥ္းသတ္ျဖတ္မႈ မရွိဘူးလို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေျပာခဲ့ပါတယ္။

"ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ပဋိပကၡေတြက လူမ်ဳိးသုဥ္းသတ္ျဖတ္မႈ မဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံတကာအေနနဲ႔ နားလည္ေပးဖို႔ လိုတဲ့အခ်က္က ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔မႈေတြဟာ မြတ္စလင္ အသိုင္းအဝိုင္းၾကားမွာပဲ ရွိေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြမွာလည္း စိုးရိမ္မႈေတြ၊ ေၾကာက္ရြံ႕မႈေတြ ရွိေနပါတယ္" လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဘီဘီစီကို ေျပာခဲ့ပါတယ္။

သမိုင္းေၾကာင္းအရ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္လည္း ဘဂၤါလီေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲကို ခိုးဝင္လာသူေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုလိုနီေခတ္က အဂၤလိပ္ေတြ ေခၚသြင္းလာရာက ျမန္မာႏိုင္ငံထဲကို ေရာက္လာပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း မျပန္ေတာ့ဘဲ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာပဲ အေျခခ် ေနထိုင္ခဲ့သူေတြ ရွိပါတယ္။ သူတို႔ေတြဟာ တိုင္းရင္းသား ဘယ္ေတာ့မွ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္ ႏိုင္ငံသားဥပေဒနဲ႔ ေလ်ာ္ညီလို႔ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ ရွိတယ္ဆိုဦးေတာ့ တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳဖို႔ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရွိေနတဲ့ ျပည္သူေတြနဲ႔ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုတိုင္းက ဒီအခ်က္ကို ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဝါဒျဖန္႔ မိႈင္းတိုက္မႈ မပါဘဲ ယံုၾကည္စြာ လက္ခံထားပါတယ္။

(၆)
လူ႔အခြင့္အေရး႐ႈေထာင့္က ဘယ္လိုပဲၾကည့္ၾကည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ကို ၁၉၈၂ ခုႏွစ္ ဥပေဒနဲ႔ပဲ ဆံုးျဖတ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုခ်ိန္မွာတင္ ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲမွာ ေနထိုင္ေနတဲ့ ဘဂၤါလီ အေရအတြက္ဟာ ရွစ္သိန္းခန္႔ ရွိေနပါတယ္။

တကယ္လို႔သာ ဘဂၤါလီကို တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ လက္ခံလိုက္မယ္ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံျပင္ပမွာ ေရာက္ရွိေနတဲ့ ၄ ဒသမ ၂ သန္းခန္႔ရွိတဲ့ ဘဂၤါလီေတြကို ျမန္မာႏိုင္ငံက လက္ခံရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လာမယ့္ ႏွစ္ ၂ဝ ကာလအတြင္း ခိုးဝင္လာသူေတြ ထပ္မ်ားလာရင္ မြတ္စလင္ဦးေရ သန္း ၂ဝ အထိ ေရာက္လာႏိုင္ပါတယ္။

၁၉၈၂ ခုႏွစ္ ႏိုင္ငံသားဥပေဒနဲ႔သာ ခ်ဳပ္ကိုင္မထားဘူးဆိုရင္ အခုခ်ိန္ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ ဘဂၤါလီအေရအတြက္ လြန္လြန္ၾကဴးၾကဴး တိုးပြားေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာအေနနဲ႔ အခုခ်ိန္ ရခိုင္ျပည္နယ္ လူဦးေရရဲ႕ သံုးပံုတစ္ပံုဟာ ဘဂၤါလီေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။ က်န္တဲ့ သံုးပံုႏွစ္ပံုက ရခိုင္နဲ႔ အျခားတိုင္းရင္းသားေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘဂၤါလီေတြကို တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ ျပဳလိုက္မယ္ဆိုရင္ လာမယ့္ ႏွစ္ ၂ဝ အတြင္း ရခိုင္ျပည္နယ္ လူဦးေရရဲ႕ သံုးပံုႏွစ္ပံုဟာ ဘဂၤါလီေတြ ျဖစ္သြားမွာပါ။ ဒါဟာ ယူဂိုဆလားဗီးယား ၿပိဳကြဲတဲ့ပံုစံမ်ဳိး ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ျဖစ္လာႏိုင္တဲ့ အေျခအေနပါ။

ဘဂၤါလီအေရးမွာ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ပံုစံျဖစ္ေအာင္ အေမရိကန္အစိုးရနဲ႔ အေမရိကန္မီဒီယာေတြက ပံုသြင္းလို႔ မရပါဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ တိုင္းရင္းသားေတြထဲမွာ ဗမာမုန္းတီးေရးဝါဒကို လက္ကိုင္ျပဳၿပီး အစြန္းေရာက္တဲ့ လူမ်ဳိးစုေတြ ရွိေနတယ္။ ဘဂၤါလီကို တိုင္းရင္းသားခြင့္ျပဳဖို႔ ေတာင္းဆိုေနသူေတြထဲမွာလည္း အစြန္းေရာက္သူေတြ ရွိတယ္။

သူတို႔အားလံုးက စစ္အာဏာရွင္ ဆန္႔က်င္ေရးကို ဗန္းျပၿပီး ဗမာမုန္းတီးေရးဝါဒနဲ႔ ျပည္ေထာင္စုၿပိဳကြဲေရးကို ဝါဒျဖန္႔ လုပ္ေနၾကပါတယ္။

ရခိုင္အေရးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မြတ္စလင္ျပႆနာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာမီဒီယာေတြဟာ ဓမၼဓိ႒ာန္က်က် ေတြးေခၚတတ္ပါတယ္။ စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရးကိုလည္း ငံု႔မခံတတ္ဘူး။ ပညာဉာဏ္ နည္းေနတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ တိက်တဲ့ ရပ္တည္ခ်က္ ရွိပါတယ္ . . . . .

သူတို႔ရဲ႕ အစြန္းေရာက္မႈေတြက ထိပ္တိုက္ေတြ႕မႈေတြ ျဖစ္လာမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ ျဖစ္ထြန္းမႈဟာ ရပ္တန္႔သြားမွာျဖစ္ၿပီး အီဂ်စ္လိုမ်ိဳး၊ ထိုင္းလိုမ်ဳိး စစ္အာဏာသိမ္းမႈေအာက္ ျပန္ေရာက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အေမရိကန္ရဲ႕ Agenda အတိုင္း ႐ိုဟင္ဂ်ာကို ျမန္မာတိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အတင္းသြတ္သြင္းမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အီဂ်စ္လို၊ ထိုင္းလို ျဖစ္လာမွာ အမွန္ပါပဲ။ အီဂ်စ္တို႔၊ ထိုင္းတို႔ဆိုတာ အေမရိကန္က ေထာက္ခံထားတဲ့ ႏိုင္ငံေတြပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အေမရိကန္ မကန္႔ကြက္တဲ့ ကေမၻာဒီးယားႏိုင္ငံလိုလည္း မျဖစ္သင့္ပါဘူး။

(၇)
ကြ်န္ေတာ္တို႔ Eleven Media Group က ဒီအခ်က္ကို ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။ ဘဂၤါလီအေရးကို လူ႔အခြင့္အေရး တစ္ခုတည္းက မၾကည့္ပါဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အမ်ဳိးသားအက်ိဳးစီးပြား ႐ႈေထာင့္က ၾကည့္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရပ္တည္ခ်က္က ရွင္းပါတယ္။ ျပည္သူရဲ႕ သေဘာဆႏၵကို မလြန္ဆန္ႏိုင္တာ မဟုတ္ဘူး။ အမွန္တရားထက္မွန္တဲ့ အမွန္တရား မရွိဘူးဆိုတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔အတူ အမွန္တရားဘက္ကပဲ ရပ္တည္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ဘက္က မ်က္စိမွိတ္၊ နားပိတ္ၿပီး က်င့္ဝတ္ကို ေသြဖည္ေျပာဆိုေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အမ်ဳိးသား အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ အမွန္တရားကိုသာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ကို အေမရိကန္သမၼတ၊ အေမရိကန္အစိုးရ၊ အေမရိကန္မီဒီယာေတြနဲ႔ အျခားလူ႔အခြင့္အေရး အဖြဲ႕ေတြ သိထားဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။

ဒီေနရာမွာ ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့ အေမရိကန္သံ႐ံုးရဲ႕ သေဘာထားကို ထည့္သြင္းေျပာရပါလိမ့္မယ္။ အေမရိကန္သံ႐ံုးက အရာရွိတခ်ဳိ႕၊ ဝန္ထမ္းတခ်ဳိ႕ဟာ သကာေလာင္းတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ ျမန္မာမီဒီယာေတြကို အေမရိကန္ပံုစံျဖစ္ေအာင္ သြတ္သြင္းေနတာ ၾကာပါၿပီ။ အရင္ကလို မီဒီယာသင္တန္း စပြန္ဆာေပးတာေတြကို ေပၚေပၚထင္ထင္ မလုပ္ေတာ့ေပမဲ့ သူတို႔နဲ႔ရင္းႏွီးတဲ့ သတင္းေထာက္ေတြကိုေခၚ၊ သတင္းေထာက္ေတြ ေျပာတာကို နားေထာင္သလိုနဲ႔ ကိုယ္ပံုေဖာ္ခ်င္တဲ့ အယူအဆေတြကို ႐ိုက္သြင္းဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။

သူတို႔ရဲ႕ ႀကိဳးစားမႈဟာ အရာမထင္ဘူးလို႔ သတ္မွတ္ရပါလိမ့္မယ္။ အထူးသျဖင့္ ဘဂၤါလီအေရးမွာ အေမရိကန္အလိုက် ျဖစ္မလာပါဘူး။ တခ်ဳိ႕ လုပ္ျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ အမ်ားစု အလုပ္မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။

ေနာက္တစ္ခ်က္က အေမရိကန္ သံ႐ံုးကတစ္ဆင့္ သြားေနတဲ့ အစီရင္ခံစာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအစီရင္ခံစာေတြဟာ ျမန္မာျပည္သူလူထုရဲ႕ လက္ေတြ႕ဘဝနဲ႔ ကင္းကြာေနပါတယ္။ ဧၿပီလက ထြက္ရွိခဲ့တဲ့ (International Republican Institute-IRI) စစ္တမ္းမွာလည္း ဒီအခ်က္ေတြကို ေတြ႕ရွိရပါတယ္။

(၈)
အေမရိကန္အစိုးရရဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚထားတဲ့ မူဝါဒက ရွင္းပါတယ္။ မုန္႔တစ္ဖက္၊ တုတ္တစ္ဖက္လို႔ ဆိုရမယ့္ Carrot and Stick သီအိုရီအတိုင္း လုပ္ပါတယ္။ ဒီလို လုပ္ေဆာင္မႈဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြအတြက္ မဟုတ္ပါဘူး။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။

ၿပီးခဲ့တဲ့ လအတြင္းမွာ ေျပာၾကားခဲ့တဲ့ အေမရိကန္သမၼတ အိုဘားမားရဲ႕ ဝက္စ္ပြိဳင့္မိန္႔ခြန္းမွာလည္း ဒီအခ်က္ကို ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံျခားေရး မူဝါဒ ေအာင္ျမင္မႈကို ေျပာတဲ့အခါ ျမန္မာ့အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ထြန္းမႈကို ဥပမာျပဳခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လက္ရွိျဖစ္ထြန္းေနတဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြအတြက္ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမႈ ရွိ၊ မရွိ ရလဒ္ကိုေတာ့ အိုဘားမားက ေျပာၾကားျခင္း မရွိပါဘူး။ ျမန္မာျပည္သူေတြက အခုခ်ိန္ထိ 'ထူးမျခားနား' အေျခအေနနဲ႔ ဇာတ္ေမ်ာေနရတုန္း ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာ့ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးဟာ အေမရိကန္ရဲ႕ ေအာင္ျမင္တဲ့ ႏိုင္ငံျခားေရး မူဝါဒလို႔ အိုဘားမားက ေျပာခဲ့တာဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ လက္ရွိအေျခအေနကို အေမရိကန္အစိုးရ မသိဘူးဆိုတာကို ျပဆိုျခင္းပါပဲ။

(၉)
အေမရိကန္သမၼတ၊ အေမရိကန္အစိုးရေတြရဲ႕ သူတို႔အက်ဳိးစီးပြား တစ္ခုတည္းကိုၾကည့္တဲ့ အျမင္ေတြဟာ ျမန္မာျပည္သူေတြအတြက္ လက္ေတြ႕မက်ဘူး ဆိုတာကို ႀကိမ္ဖန္တလဲ ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ေတြ႕မက်တာေတြအျပင္ လြဲေခ်ာ္မႈေတြကလည္း ရွိေနပါတယ္။ IRI စစ္တမ္း လြဲေခ်ာ္မႈက အေကာင္းဆံုးသက္ေသ ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္အစိုးရက လြဲေခ်ာ္မႈေတြ ရွိသလို အေမရိကန္ မီဒီယာေတြမွာလည္း လြဲေခ်ာ္မႈေတြ ရွိေနပါတယ္။

ဥပမာအားျဖင့္ Foreign Policy မဂၢဇင္းက ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္အတြက္ ကမၻာ့ထိပ္တန္း ေတြးေခၚသူမ်ားစာရင္းကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီစာရင္းမွာ ကုလသမဂၢ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္႐ံုး ဦးသန္႔ရဲ႕ေျမး ေဒါက္တာသန္႔ျမင့္ဦးကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါတယ္။ ေဒါက္တာသန္႔ျမင့္ဦးဟာ စာအုပ္ေအာင္ျမင္မႈရ႐ံု၊ ဦးသန္႔ေျမးျဖစ္႐ံုနဲ႔ ကမၻာ့ထိပ္တန္း ေတြးေခၚပညာရွင္စာရင္းမွာ မပါသင့္ပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး သူ႔ကိုသိတဲ့သူေတြက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လက္ခ်ဳိးေရလို႔ ရပါတယ္။ သိပ္မရွိပါဘူး။ ေဒသတြင္း ႏိုင္ငံေတြမွာ သူရဲ႕ ဩဇာလႊမ္းမိုးမႈကလည္း သိပ္မရွိပါဘူး။ သူ႔ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္မႈေတြက ျမန္မာျပည္သူေတြအေပၚ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမႈ အားနည္းခဲ့ပါတယ္။

(၁ဝ)
ေဒါက္တာသန္႔ျမင့္ဦးဟာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ျပစီမံကိန္း ေရးဆြဲျခင္း၊ ၿမိဳ႕ျပအေမြအႏွစ္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ျခင္း လုပ္ငန္းမ်ားကို အမ်ားျပည္သူသိေအာင္ လုပ္ခဲ့တာေၾကာင့္ အခုလို ေရြးခဲ့တာျဖစ္တယ္လို႔ Foreign Policy မဂၢဇင္းက ဆိုပါတယ္။ လက္ေတြ႕မွာ ဘယ္လိုအေျခအေန ရွိေနသလဲ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ရွိေနတဲ့ ကိုလိုနီေခတ္ ေရွးေဟာင္းအေဆာက္အအံု အမ်ားစုဟာ ခ႐ိုနီေတြလက္ထဲကို ေရာက္ေနပါၿပီ။ ခ႐ိုနီေတြလက္ထဲ ေရာက္သြားတဲ့ ေရွးေဟာင္း အေဆာက္အအံုေတြကို ျပန္ယူၿပီး ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ ေဒါက္တာသန္႔ျမင့္ဦးက စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ျခင္း မရိွခဲ့ပါဘူး။

ေနာက္ၿပီး ေဒါက္တာသန္႔ျမင့္ဦးဟာ ျမန္မာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဗဟိုစင္တာ (MPC) တို႔လို႔ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ တတိယအုပ္စုဆိုၿပီး ျပည္သူေတြရဲ႕ လက္ေတြ႕အေျခအေနကို မ်က္ကြယ္ျပဳ၊ ႏိုင္ငံေရးပေရာဟိတ္ လုပ္ေနသူေတြနဲ႔ နီးစပ္သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ရန္ကုန္ အေမရိကန္ သံ႐ံုးကလည္း တတိယအုပ္စုေတြနဲ႔ နီးကပ္တဲ့ ဆက္ဆံေရး ရွိေနတာေၾကာင့္ တတိယအုပ္စုက ဝါဒျဖန္႔ေျပာဆိုေနတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈေတြဟာ အေမရိကန္ သံ႐ံုးကတစ္ဆင့္ အေမရိကန္အစိုးရဆီကို စဥ္ဆက္မျပတ္ ေရာက္ရွိေနပါတယ္။ ျပည္သူေတြရဲ႕ 'ေရႊျပည္ေတာ္ ေမွ်ာ္တိုင္းေဝး' ဟစ္ေႂကြးမႈေတြက တတိယအုပ္စုေတြရဲ႕ ဝါဒျဖန္႔ လိႈင္းလံုးေအာက္မွာ နစ္ျမဳပ္ေနခဲ့ပါတယ္။

(၁၁)
အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ အေမရိကန္ အက်ိဳးစီးပြား ရွိပါတယ္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံမွာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ အက်ိဳးစီးပြား ရွိပါတယ္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာ တ႐ုတ္အက်ိဳးစီးပြား ရွိပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြား ရွိေနပါတယ္။

အေမရိကန္အစိုးရ၊ အေမရိကန္ မီဒီယာေတြ အေနနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ ျဖစ္ထြန္းတိုးတက္မႈနဲ႔ စစ္မွန္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ျဖစ္ေရးကိုပဲ အားေပးကူညီ ေဆာင္ရြက္သင့္ပါတယ္။ ဒါမွသာလွ်င္ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ မိတ္ေဆြေကာင္း ျဖစ္လာမွာပါ။

ရခိုင္အေရးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မြတ္စလင္ျပႆနာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာမီဒီယာေတြဟာ ဓမၼဓိ႒ာန္က်က် ေတြးေခၚတတ္ပါတယ္။ စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရးကိုလည္း ငံု႔မခံတတ္ဘူး။ ပညာဉာဏ္ နည္းေနတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ တိက်တဲ့ ရပ္တည္ခ်က္ ရွိပါတယ္။ ဘဂၤါလီဆိုတာ တိုင္းရင္းသား မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဘဂၤါလီပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မြတ္စလင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္လူနည္းစုေတြ အေပၚမွာမွ ခြဲျခားဆက္ဆံတာ၊ ဖိႏွိပ္တာေတာ့ လက္မခံပါဘူး။

ဒီမိုကေရစီ ျဖစ္ထြန္းတိုးတက္ေရးနဲ႔ စစ္မွန္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ျဖစ္ေရးအတြက္ မဟုတ္ဘဲ တျခားကိစၥေတြမွာ လိုအပ္တာထက္ပိုၿပီး တြန္းအားေပး လုပ္ေဆာင္ခဲ့မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အာရွရဲ႕က်ားတစ္ေကာင္ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘဲ က်ားစာျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။

--
http://www.burmaburo.blogspot.com

ဦးေနဝင္း ေခတ္ၿမန္မာစာသတ္ပံု

ကဝိလကၡဏာသတ္ပံုသံေပါက္မွာ

တခါတရံ
ေလာကဓံ
ဆက္ဆံကိုလည္း ေသးေသးတင္။

လို႔ေရးထားပါတယ္။ တစ္နဲ႔ေရးရရင္

တစ္ခါတစ္ရံ
ေလာကစ္ဓံ
ဆစ္ဆံကိုလည္း ေသးေသးတင္။

လို႔ေရးမွကာရန္လိုက္လိမ့္မယ္။

တစ္ခု တစ္ေကာင္ တစ္ေယာက္ (မိုးသစ္ေ၀)
Posted by Khin Lunn on June 7, 2014 0 Comment

" ကၽြန္ေတာ္ စၿပီး ေမးခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီလို တ၀မ္းပူစသတ္ တစ္ လို႔ အရင္ေရွးထံုးမရိွပဲ အမွားႀကီး စေရးခဲ႔တာ ဦးေန၀င္းလို႔ ကၽြန္ေတာ္ၾကားဖူးပါတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္း ဆရာတို႔ ေျပာျပေပးပါဦး"

" သိပ္ဟုတ္တာေပါ႔ကြာ။ ျပန္ေျပာရရင္ေတာ႔ တ႐ုတ္ျပည္က တိန္႔ယင္ေရွာင္ အလည္လာတုန္းကေပါ႔။ တခါမွ စာတပုဒ္ကို ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္မေရးဖူးတဲ႔ ဦးေန၀င္းက ကိုယ္တိုင္ ေဆာင္းပါးတပုဒ္ေရးၿပီး သတင္းစာထဲမွာ ထည့္ခိုင္းတယ္ ကြာ။ သတင္းစာ အယ္ဒီတာေတြလည္း…."

တစ္ခု တစ္ေကာင္ တစ္ေယာက္

" ဦးေန၀င္းရဲ႕ေနာက္ၿမီးဆြဲ မလုပ္ခ်င္ၾကနဲ႔ေတာ႔လို႔ ေျပာလိုက္တဲ႔ ဆရာေမာင္သင္းခိုင္၊ ဆရာေမာင္ၾကဴးရင္႔တို႔ႏွင္႔ စာေပစကား၀ိုင္း"

ပ်ဥ္းမနားကဗ်ာဆရာမ်ား ေတြ႔ဆံုေလ႔ရိွရာ ကိုမိုးႀကီး(ကဗ်ာဆရာမိုးေက်ာ္ေအာင္)ရဲ႕ Rain ကဖီးကို ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ေတာ႔ ဆရာေမာင္သင္းခိုင္က ေရာက္ႏွင့္ၿပီ။
""မဂၤလာပါဆရာ""
""မဂၤလာပါ ကိုမိုးသစ္ေ၀ေရ၊ ထိုင္ကြာ၊ ဗိုလ္ၾကဴးလည္း ခဏေနရင္ ေရာက္လာလိမ္႔မယ္""
ကၽြန္ေတာ္လည္း ခံုတလံုးမွာ ၀င္ထိုင္လိုက္ရင္း လက္ဖက္ရည္တခြက္ မွာလိုက္ပါတယ္။
""ဆရာေရ ဒီေန႔ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဆရာတို႔နဲ႔ အင္တာဗ်ဴးစရာေလးေတြ ရိွတယ္။ ဒီကိစၥက ကၽြန္ေတာ္လည္း သိမီသေလာက္ေတာ႔ သိမီခဲ႔တယ္ေပါ႔ေလ။ ဒါေပမယ္႔ ဆရာတို႔ေျပာတာ ၾကားရရင္ ပိုၿပီး ျပည္႔စံုမယ္ ထင္လို႔ပါ""
""ဘာကိစၥမ်ားလဲ ဆိုပါဦး""
""တစ္ခု၊ တစ္ေကာင္၊ တစ္ေယာက္ဆိုတဲ႔ အေရးအသား အမွားကိစၥပါဆရာ""
""သိပ္ေကာင္းတယ္ေဟ႔၊ ဒီကိစၥကို အမွန္အတိုင္းျဖစ္ေအာင္ ျပန္ေဖာ္ထုတ္သင္႔တာၾကာေနၿပီ။ ေဟာ .. အေတာ္ပဲ။ ဗိုလ္ၾကဴးလည္း ေရာက္လာၿပီ။ စကား၀ိုင္းေလး ပိုၿပီး စိုျပည္သြားတာေပါ႔ကြာ""
ဗိုလ္ၾကဴးလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ခ်စ္စႏိုးေခၚတဲ႔ ကဗ်ာဆရာေမာင္ၾကဴးရင္႔ စားပြဲမွာ၀င္ထိုင္လိုက္ၿပီးေနာက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔စကား၀ိုင္းေလး စၿပီး အသက္၀င္သြားပါေတာ႔တယ္။

သင္း။ ။ ဗိုလ္ၾကဴးေရ၊ ငါတို႔ အခုေျပာေနတာက တစ္ခု တစ္ေကာင္ တစ္ေယာက္ ဆိုတဲ႔ အေရးအသား အမွားကိစၥကြာ။ တခ်ဳိ႕ေတြလည္း တခု တေကာင္ ဆိုၿပီး ျပန္ျပင္ေရး ဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ေတာ႔ ျဖစ္မလာ ေသးဘူး။ ဒီေတာ႔ ဒီကိစၥကို အမ်ားျပည္သူလည္း ျပန္သတိရလာေအာင္ အမွန္ အတိုင္း ျပန္ေရး လာၾကေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္သင့္ၾကသလဲ ေဆြးေႏြးၾကရင္ မေကာင္းဘူးလား""

ၾကဴး။ ။ သိပ္ေကာင္းတာေပါ႔ ဗိုလ္ႀကီးရာ၊ ကိုယ္ကေတာ႔ ကဗ်ာတပုဒ္ထဲမွာေတာင္ ထည္႔ေရးခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ ကဗ်ာဆိုေတာ႔ ဖတ္တဲ႔လူနည္းေတာ႔ သိပ္ၿပီး မပ်ံ႕ႏွံ႔ခဲ႔ဘူးေပါ႔။ ဒီအေၾကာင္းကို ၀ိုင္းေဆြးေႏြးၾကၿပီး ေဆာင္းပါးေရး၊ ဂ်ာနယ္မွာထည့္ခိုင္းရင္ ပိုေကာင္းမယ္ထင္တယ္""
မိုး။ ။ ဒီေန႔ေျပာသမွ်ကို မွတ္သားၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေရးေပးပါ႔မယ္။ ကဲ ကၽြန္ေတာ္ စၿပီး ေမးခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီလို တ၀မ္းပူစသတ္ တစ္ လို႔ အရင္ေရွးထံုးမရိွပဲ အမွားႀကီး စေရးခဲ႔တာ ဦးေန၀င္းလို႔ ကၽြန္ေတာ္ၾကားဖူးပါတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္း ဆရာတို႔ ေျပာျပေပးပါဦး""

သင္း။ ။ သိပ္ဟုတ္တာေပါ႔ကြာ။ ျပန္ေျပာရရင္ေတာ႔ တ႐ုတ္ျပည္က တိန္႔ယင္ေရွာင္ အလည္လာတုန္းကေပါ႔။ တခါမွ စာတပုဒ္ကို ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္မေရးဖူးတဲ႔ ဦးေန၀င္းက ကိုယ္တိုင္ ေဆာင္းပါးတပုဒ္ေရးၿပီး သတင္းစာထဲမွာ ထည့္ခိုင္းတယ္ ကြာ။ သတင္းစာ အယ္ဒီတာေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ ေခါင္းေျခာက္ခဲ့ရတယ္တဲ႔။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူ႔ေဆာင္းပါးထဲမွာ တခါမွ သံုးေလ့သံုးထမရိွတဲ့ အသံုးအႏႈန္း အမွားေတြ ပါေနလို႔ပဲ။

""အေဆြေတာ္ႏွင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး၊ တစ္ျပည္ေထာင္နဲ႔ တစ္ျပည္ေထာင္ "" စသျဖင့္ ေပါ႔ကြာ။ ေရးထံုးအမွားကို အမွန္လို႔ မွတ္လာခဲ့ရတဲ့ အခုေခတ္ လူငယ္တေယာက္ ဖတ္ၾကည့္ရင္ေတာ့ ဘာမွားလို႔လဲေပါ႔ကြာ။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒီအခ်ိန္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ့္ကို မ်က္စိထဲမွာ ထူးဆန္းေနတဲ့ သတ္ပံု အမွားႀကီးေပါ႔ကြာ။ အယ္ဒီတာေတြလည္း ဦးေန၀င္းေရးတာဆိုေတာ့ မျပင္ရဲဘဲ ဒီအတိုင္းပဲ သတင္းစာထဲ ထည့္ေပးလိုက္တာေပါ႔။ ေနာက္ေန႔ အဲဒီေဆာင္းပါး ဖတ္ၿပီးသူေတြက ျပံဳးေစ႔ေစ႔နဲ ႔ေပါ႔ကြာ။ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္တေယာက္ လုပ္ေနၿပီး စာေလးတပုဒ္ေတာင္ ေျဖာင့္ေအာင္မေရးႏိုင္ဘူးဆိုၿပီးေတာ့ေပါ႔။

ၾကဴး။ ။ အဲဒီအမွားကို မသိလိုက္မသိဖာသာဘဲ ေနလိုက္ၾကရင္ေတာ့ အဲဒီကိစၥက အဲဒီမွာပဲ ၿပီးခဲ့မွာပဲ။ ဒါေပမယ္႔ သူ႔ရဲ႕ေနာက္လိုက္ေတြက ငါတို႔ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ေရးတဲ့ အတိုင္း လိုက္ေရးၾကမယ္ဆိုၿပီး လိုက္ေရးၾကရာက အဲဒီလိုအမွားေရးတဲ့ လူေတြ အေတာ္ေလးမ်ားလာၿပီး၊ အမွားနဲ႔အမွန္ ေရာေထြးလာတယ္။ ႏွစ္အေတာ္ၾကာလာေတာ႔ တေယာက္လို႔ေရးတာ အမွန္လား၊ တစ္ေယာက္လို႔ ေရးတာအမွန္လားဆိုတာ ျပႆနာႀကီးတခု ျဖစ္လာခဲ့ေတာ့တာေပါ႔။

သင္း။ ။ အဲဒီမွာပဲ ဦးေန၀င္းက အာဏာရွင္ညာဥ္အတိုင္း သူစခဲ့တဲ့ အမွားကို အမွန္ျဖစ္လာေအာင္ အတင္းလုပ္ခိုင္းေတာ႔တာေပါ႔။ သတ္ပံုအမွန္ျဖစ္ေရး လုပ္ၾကပါ ဆိုၿပီး ျမန္မာစာအဖြဲ႔ကို ဖိအားေပးခဲ႔တယ္ေလ။ ျမန္မာစာအဖြဲ႔ကလည္း ဦးေန၀င္းအလိုက် ႀကိဳးဆြဲရာ ကေပးခဲ႔တယ္။ ျမန္မာစာလံုးေပါင္းသတ္ပံု က်မ္းဆိုတာ ထုတ္ၿပီး တစ္ လို႔ ေရးၾကပါဆိုၿပီး သတ္မွတ္ေပးလိုက္တယ္။ ဥပေဒစကားနဲ႔ေျပာရရင္ေတာ့ အမ်ားျပည္သူမႏွစ္သက္တဲ့ ဥပေဒတခု ျပ႒ာန္းေပးလိုက္တာေပါ႔။

မိုး။ ။ ျမန္မာစာအဖြဲ႔က သတ္ပံုက်မ္းမွာ "တစ္" လို႔ေရးသင္႔တယ္ဆိုတာကို ဘယ္လိုအေထာက္အထား ေတြမ်ားရွာၿပီး အေၾကာင္းျပခဲ႔တာလဲဆရာ။
သင္း။ ။ အေထာက္အထားရွာလို႔ ဘယ္လိုရမွာလဲကြာ။ ပုဂံေခတ္ကစလို႔ ေခတ္အဆက္ဆက္ ပညာရွင္အကုန္လံုး တခု တေကာင္တေယာက္လို႔ပဲ ေရးခဲ့ၾကတာကိုကြာ။ အနႏၲသူရိယအမတ္ႀကီးရဲ႕မ်က္ေျဖအလကၤာမွာပဲ ၾကည့္ေလကြာ။ ""သူတည္းတေယာက္၊ ေကာင္းဖို႔ေရာက္မူ၊ သူတေယာက္မွာ၊ ပ်က္လင့္ကာသာ၊ ဓမၼတာတည္း"" တဲ႔။ ""သူတည္းတစ္ေယာက္""လို႔ ေရးခဲ့လို႔လား။ မင္းဘူးဆရာေတာ္ ဦးၾသဘာသရဲ႕စာေတြထဲပဲရွာရွာ၊ ဦးပုညရဲ႕စာေတြထဲပဲရွာရွာ၊ ဆရာႀကီးေရႊဥေဒါင္းရဲ႕ စာေတြထဲပဲ ရွာရွာ ဘယ္ေတြ႔လိမ့္မလဲ။ အဲဒီလိုေရးထံုးမွ မရိွခဲ့ပဲကိုး""
ဒါေပမယ့္ လိုရာဆြဲေျပာဖို႔ ဉာဏ္နီဥာဏ္နက္ထုတ္ စကားလံုးရွာတဲ့ေနရာမွာေတာ႔ ျမန္မာစာအဖြဲ႔က တကယ္ေတာ္တယ္ေဟ႔။ "" တ ႏွင့္ တစ္အေရးကို စဥ္းစားေသာအခါ ေရးေတာ႔အမွန္ ဖတ္ေတာ႔အသံ ဟူသည္ကို လိုက္နာမည္""တဲ႔။ ""သဘာ၀ယုတၲိအရ ျပဳျပင္သင္႔သည္ကို ျပဳျပင္မည္""တဲ႔။ နာမ္၊ မ်ဳိးျပပစၥည္းတို႔ႏွင့္ ယွဥ္တြဲေသာ တ သည္ ကိန္းဂဏန္းတစ္ခုကို အရင္းခံေသာ ပုဒ္ျဖစ္သျဖင့္ စသတ္ျဖင့္ေရးရန္"" တဲ႔။

ေရွးစာေပ အေထာက္အထား အကိုးအကား တခုမွ မပါဘူးေနာ္။ ငါတို႔မွာ အာဏာရိွတယ္၊ ငါတို႔ေရး ခိုင္းတဲ့အတိုင္း ျပင္ေရးရမယ္ဆိုတာကို စကားလံုးလွလွေလးေတြ နဲ႔ ေျပာလိုက္တာပဲ။

မိုး။ ။ ေရးေတာ့အမွန္ ဖတ္ေတာ႔အသံ ဆိုၿပီး "ဒို႔" ဆိုတဲ႔စကားလံုးကိုေတာင္ "တို႔" လို႔ ေျပာင္းေရးၾကရမယ္ဆိုလို႔ "" ဒို႔ေက်ာင္းသား""စာေစာင္ကိုေတာင္ ""တို႔ေက်ာင္းသား"" လို႔ နာမည္ေျပာင္းေပးခဲ့ရတာ ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိေသးတယ္ ဆရာ""

ၾကဴး။ ။ အဲဒီ ျမန္မာစာအဖြဲ႔ပဲေလ၊ စစ္အစိုးရတက္လာေတာ႔ ဒို႔တာ၀န္အေရးသံုးပါး ဆိုတာ စာလံုးေပါင္းမွားေနတယ္။ တို႔တာ၀န္အေရးသံုးပါး လို႔ေရးပါ ဆိုၿပီး ေထာက္ျပရဲခဲ့လို႔လား။

မိုး။ ။ မွန္လိုက္တာ ဆရာရယ္။

သင္း။ ။ ဆက္ေျပာရရင္ ဦးေန၀င္းက သူ႔ေရးထံုးအမွားႀကီးကို အမွန္ျဖစ္ေအာင္လို႔ ျမန္မာစာအဖြဲ႔ကိုအသံုးခ်ၿပီး တရား၀င္ျဖစ္ေအာင္ ျပ႒ာန္းခဲ႔တယ္။ ဒါေပမယ္႔ လူတိုင္းက လိုက္မေရးခဲ့ၾကပါဘူး။ ဒီေတာ႔ ဘယ္သူ႔ကို အသံုးခ်လာလဲဆိုေတာ႔ စာေပကင္ေပတိုင္လို႔ အမ်ားကေခၚၾကတဲ႔ စာေပစိစစ္ေရးအဖြဲ႔ေလ။ ပံုႏိွပ္သမွ် စာအုပ္စာတမ္းေတြ အားလံုးကို သတ္ပံုမမွန္ရင္ ထုတ္ခြင္႔မေပးဘူးဆိုၿပီး အတင္း ျပင္ခိုင္းေတာ႔တာပဲ။ ဒီေတာ႔ ေနာက္လူေတြလည္း တခု တေကာင္ ဆိုတဲ႔အေရး အသားကို မျမင္ဘူး ၾကေတာ႔ပဲ၊ တစ္ခုတစ္ေကာင္လို႔ ေရးရတယ္လို႔ပဲ အမွားႀကီးကို အ႐ိုးစြဲလာခဲ့ၾကတာေပါ႔။

မိုး။ ။ အဲဒီတုန္းက စာေရးဆရာေတြက မကန္႔ကြက္ခဲ႔ၾကဘူးလား။

သင္း။ ။ အဲဒီတုန္းက အာဏာရွင္htayစနစ္ေအာက္မွာဆိုေတာ့ ကန္႔ကြက္ေၾကာင္း တရား၀င္ေရးသားခြင့္ မရခဲ႔ဘူးေလ။ ကိုတင္မိုးႀကီးကေတာ့ ဘီဘီစီနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးမွာ မႀကိဳက္ေၾကာင္းေျပာခဲ႔တာမွတ္မိတယ္။ ဆရာမင္းသု၀ဏ္ ရြဲ႕တည္႔တည္႔ ေျပာတာခဲ့တာလည္း မွတ္မိေသးတယ္။ ဆရာမင္းသု၀ဏ္ကို ဆရာေဇာ္ဂ်ီနဲ႔ ေတြ႔ျဖစ္ လားေမးေတာ႔ ""ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခါတစ္ေလ (ေရးသည့္အတိုင္း အသံထြက္ၿပီးေျပာ) ေတာ့လည္း ေတြ႔ျဖစ္ပါတယ္"" တဲ့။ အဲဒီ တစ္ ဆိုတဲ့ အေရးအသားကို ဆရာမင္းသု၀ဏ္လို ဆရာႀကီးေတြလည္း မႀကိဳက္ခဲ့ၾကပါဘူး။

ၾကဴး။ ။ ရွင္းေနတဲ့အေရးအသားကို ႐ႈပ္ေအာင္ ေျပာင္းေရးခိုင္းေတာ့ ေနာက္ထပ္ ျပႆနာေတြကို ထပ္ေတြ႔ရျပန္ေရာ။ လူေတြလည္း ေရးေကာင္းေကာင္းနဲ႔ တ၀မ္းပူ စသတ္ တစ္ လိုက္ၾကတာ တစ္က်က္က်က္တို႔၊ တစ္သသတို႔၊ တစ္အံ့တစ္ၾသတို႔ ေတာင္ ျဖစ္သြားၾကျပန္ေရာ။ အဲဒါေတြက်ေတာ႔ စသတ္ မတစ္ရျပန္ဘူး ဆိုေတာ႔ လူေတြလည္း ဘယ္ဟာကို စသတ္နဲ႔ တစ္ရမယ္၊ ဘယ္ဟာကိုေတာ့ စမသတ္ပဲ တ လို႔ပဲ ေရးရမယ္၊ တခမ္းတနားလား တစ္ခမ္းတစ္နားလား၊ တခါတေလလား တစ္ခါတစ္ေလလား တစ္ခါတေလလားဆိုတာ မွတ္ရတဲ႔အပိုဒုကၡေတြပါ ေတြ႔လာရတယ္။ သူတို႔ရဲ႕သတ္ပံုက်မ္း ဆိုတာႀကီးကိုသာ မေဆာင္ထားရင္ ေရးတာမွားသြားဖို႔မ်ားတယ္။ အယ္ဒီတာေတြလည္း သတ္ပံုက်က္ရတဲ႔ဒုကၡ၊ သတ္ပံုလိုက္ျပင္ေပးရတဲ႔ဒုကၡေတြ အမ်ားႀကီး ၾကံဳခဲ့ၾကရတာေပါ႔။

သင္း။ ။ ကဲ၊ အဲဒါေတြ ထားလိုက္ပါေတာ႔ကြာ။ အခု ဦးေန၀င္းလည္း မရိွေတာ႔ဘူး။ အာဏာရွင္စနစ္လည္း ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားၿပီ၊ အဲ .. ဆိုေသာ္ရေကာင္း၏ေပါ႔ကြာ။ စာေပစိစစ္ေရးလည္း မရိွေတာ႔ဘူး၊ စာေပလြတ္လပ္ခြင္႔လည္း ရလာၿပီ။ ဒီလို အခြင့္အေရးရတုန္းမွာ ဦးေန၀င္းစခဲ့တဲ့ ဒီ တ၀မ္းပူ စသတ္ တစ္ အေရးမွားႀကီး ကို ျပန္ျပင္ေရးၾကဖို႔ ေကာင္းၿပီ။

မိုး။ ။ အခုဆို ကၽြန္ေတာ္လည္း စာေရးရင္ တ နဲ႔ပဲ ေျပာင္းၿပီးေရးေနတာပါပဲဆရာ။ ဒါေပမယ္႔ အယ္ဒီတာေတြက တစ္ ဆိုၿပီး ျပန္ျပန္ေျပာင္းပစ္ေတာ႔ ခက္တယ္ဆရာ။

သင္း။ ။ အယ္ဒီတာေတြကိုယ္တိုင္က ဒီကိစၥရဲ႕ေနာက္ခံသမိုင္းကို ေလးေလးနက္နက္ မစဥ္းစားမိၾက လို႔ အေရးႀကီးတယ္လို႔ မယူဆၾကလို႔ စာစီတဲ့ကေလးေတြ ကို ေသေသခ်ာခ်ာ မမွာျဖစ္တာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဒီေတာ႔ အခုအခ်ိန္ကစၿပီး ငါတို႔ခင္တဲ့ အယ္ဒီတာေတြကို စၿပီး စည္း႐ံုးၾကမယ္ကြာ။ ကိုခ်စ္ေမာင္တို႔၊ တင္တင္ဦးတို႔၊ ကို၀င္းသူရတို႔၊ ကိုေလးကိုတင္တို႔က စၾကမယ္ကြာ။ သူတို႔မဂၢဇင္းေတြမွာ စၿပီး ေျပာင္းေရးလာၾကရင္ ဒီကိစၥဟာ ဦးေန၀င္းရဲ႕လက္က်န္ အမွားႀကီးဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္အသိ စိတ္ဓာတ္ရိွတဲ့ လူေတြ လိုက္ေျပာင္းေရးလာၾကမွာပဲ။

ၾကဴး။ ။ ေနာက္ၿပီး ပိုၿပီး တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ လူသိလာဖို႔ ာသလနာနညအ တခု၊ ခောစေငါည တခုလိုကို သေဘာထားၿပီး ၀ိုင္း၀န္းလႈပ္ရွားႏိုင္ၾကရင္ အေကာင္းဆံုးပဲ။ ကိုထက္ျမက္တို႔ရဲ႕ စာေရးဆရာသမဂၢတို႔၊ မသီတာတို႔ရဲ႕ ဏနည ၾပေညာေမ တို႔လို ရိွၿပီးသားအဖြဲ႔အစည္းေတြ ပူးေပါင္းလႈပ္ရွားလာၾကရင္ ပိုထိေရာက္မယ္။

သင္း။ ။ ဒိျပင္ စာဖတ္ပရိသတ္နဲ႔ ထိေတြ႔မႈမ်ားတာ စာေပေဟာေျပာပြဲေတြကြာ။ ေမာင္သာခ်ဳိတို႔၊ ခ်စ္ဦးညိဳတို႔၊ ေန၀င္းျမင္႔တို႔ကိုလည္း ေဟာေျပာပြဲေတြမွာ ဒီကိစၥအေၾကာင္း ထည့္ေဟာေပးဖို႔ တိုက္တြန္းၾကမယ္ကြာ။

မိုး။ ။ ေကာင္းတယ္ဆရာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခင္တဲ႔စာေရးဆရာေတြ၊ အယ္ဒီတာေတြကို တျဖည္းျဖည္း စၿပီး စည္း႐ံုးၾကတာေပါ႔။ ဒီေန႔ ဆရာတို႔ေျပာတဲ႔အေၾကာင္းေတြ ကို ျပန္ေရးၿပီး ဆရာဦးခ်စ္ေမာင္တို႔ဂ်ာနယ္ကို ပို႔လိုက္မယ္။ ဆရာတို႔အေနနဲ႔ ေနာက္ဆံုး ဘာမ်ားေျပာခ်င္ပါေသးလဲ။

ၾကဴး။ ။ ဒီကိစၥကို ဦးေန၀င္းက စခဲ့တာဆိုေပမယ့္ တိုက္႐ိုက္တာ၀န္ရိွခဲ့တာက ျမန္မာစာအဖြဲ႔ပဲ။ ဒီေတာ့ သူတို႔လုပ္ခဲ႔တဲ့အမွားႀကီးကို ျပန္လည္၀န္ခ်ေတာင္းပန္ၿပီး၊ တရား၀င္ ျပန္ျပင္ဆင္ေပးဖို႔ ျမန္မာစာအဖြဲ႔အေပၚမွာ တာ၀န္ရိွတယ္လို႔ ကိုယ္ေျပာခ်င္တယ္။

သင္း။ ။ တကယ္ေတာ့ ဒီ တ၀မ္းပူ စသတ္နဲ႔ တစ္ေနရတဲ႔ကိစၥဟာ ဦးေန၀င္းက အာဏာသံုးၿပီး အတင္းျပင္ေရးခိုင္းလို႔ ေအာင္႔သက္သက္နဲ႔ လိုက္ေရးခဲ႔ရတဲ႔ကိစၥပဲကြာ။ ဒီေန႔ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာေတာင္ တခု တေကာင္ တေယာက္လို႔ အမွန္အတိုင္း ျပန္မေရးၾကပဲ၊ တစ္ခု တစ္ေကာင္ တစ္ေယာက္ လို႔ပဲဆက္လုပ္ေနတာဟာ ဦးေန၀င္း ရဲ႕ ေနာက္ၿမီးဆြဲ ဆက္လုပ္ေနရာက်တယ္ကြာ။ ဦးေန၀င္းရဲ႕ ေနာက္ၿမီးဆြဲေတာ့ ဆက္မလုပ္ခ်င္ၾကပါနဲ႔ေတာ့လို႔ စာေရးဆရာ အယ္ဒီတာ စာဖတ္ပရိသတ္ေတြကို တိုက္တြန္းလိုက္ခ်င္ပါတယ္။

မိုး။ ။ အခုလို ေျပာဆိုေဆြးေႏြးေပးၾကတဲ႔အတြက္ ဆရာတို႔ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

( မိုးသစ္ေ၀ ေရးသား မွတ္တမ္းတင္သည္။)
http://newsightsmm.com/2014/06/07/တစ္ခု-တစ္ေကာင္-တစ္ေယာက္/

--
http://www.burmaburo.blogspot.com