Fwd: လူငယ္တုိ႔ရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ လက္ရွိတပ္မေတာ္........မက္စ္ျမန္မာ ဦးေဇာ္ေဇာ္ ႏွင့္ ဆက္စပ္သည့္ FIFA ဥကၠဌ စစ္ေဆးခံရဖြယ္ရွိ..........

မက္စ္ျမန္မာ ဦးေဇာ္ေဇာ္ ႏွင့္ ဆက္စပ္သည့္ FIFA ဥကၠဌ စစ္ေဆးခံရဖြယ္ရွိ............

by San Maung on Tuesday, March 29, 2011 at 4:46am

အကယ္၍ FIFA ၏ ေထာက္ပံ့ေငြမ်ားသည္ မက္စ္ျမန္မာ ကုမၸဏီထံ စီး၀င္ေနမႈမ်ား ေတြ႕ရွိရပါက FIFAမွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားသည္ေထာင္ဒဏ္ ၁ ႏွစ္ သုိ႔မဟုတ္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၅ သိန္း ၇ ေသာင္း ဒဏ္တပ္ခံရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ျမန္မာေဘာလုံးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဥကၠဌ ဦးေဇာ္ေဇာ္ ၏ ဖိတ္ၾကားခ်က္အရ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ သြားေရာက္ခဲ့ေသာ ကမၻာ့ေဘာလုံးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (FIFA) ဥကၠဌ မစၥတာ ဆတ္ ဘလတၱာကုိ ဆြစ္ဇာလန္အစုိးရက စုံစမ္းစစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္သြားဖြယ္ ရွိေနသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ မတ္လ ၁၅ ရက္က မႏၲေလးၿမိဳ႕တြင္ တည္ေဆာက္ထားေသာ ေဘာလုံးအကယ္ဒမီ ေက်ာင္းဖြင့္ပြဲ၌ ဦးေဇာ္ေဇာ္ႏွင့္ အတူေတြ႕ရသည့္ မစၥတာ ဘလတၱာ (ယာဘက္ ပန္းကုံးစြပ္ထားသူ) (ဓာတ္ပုံ - Reuters)

ျမန္မာေဘာလုံးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဥကၠဌ ဦးေဇာ္ေဇာ္သည္ ဆြစ္ဇာလန္အပါအ၀င္ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ား၏ စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔အေရးယူခံထားရ သူျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္ စုံစမ္းစစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္သြားရန္ ဆြစ္ဇာလန္အစုိးရက စဥ္းစားေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဆြစ္ဇာလန္ မဂၢဇင္း Woz တြင္ ေရးသားထားသည္။

ဦးေဇာ္ေဇာ္သည္ ေဘာလုံးကြင္းတည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကုိင္ေနသည့္ မက္စ္ျမန္မာကုမၸဏီပိုင္ရွင္ျဖစ္ေနရာ FIFA ၏ျမန္မာေဘာလုံးအဖြဲ႕သုိ႔ ေထာက္ပ့ံေငြမ်ားသည္ မက္စ္ကုမၸဏီထံသို႔ တဘက္လွည့္ စီး၀င္သြားမည့္ အလားအလာလည္း ရွိေန သျဖင့္ ယင္းကိစၥရပ္မ်ားကုိ  စုံစမ္းစစ္ေဆးရန္ ဆြစ္ဇာလန္အစုိးရက စုိင္းျပင္းေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ဆြစ္ဇာလန္အစုိးရသည္ ဆြစ္ဇာလန္ႏုိင္ငံ ဇူးရစ္ၿမဳိ႕အေျခစုိက္ FIFA ၏ ရန္ပုံေငြသုံးစြဲမႈႏွင့္ စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔မႈမ်ားသည္ ကမၻာ့ေဘာ လုံးေလာကသုိ႔ပါ သက္ေရာက္ႏုိင္ျခင္း ရွိမရွိ စုံစမ္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္သြားမည္ျဖစ္သည္။

ဆြစ္ဇာလန္အစုိးရ၏ ကနဦးထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ဖီဖာႏွင့္ေတြ႕ဆုံကာ ယင္းကိစၥရပ္မ်ားကုိ ေမးျမန္းစုံစမ္းရန္လုိအပ္ေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။

အကယ္၍ FIFA ၏ ေထာက္ပံ့ေငြမ်ားသည္ မက္စ္ျမန္မာ ကုမၸဏီထံ စီး၀င္ေနမႈမ်ား ေတြ႕ရွိရပါက FIFAမွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားသည္ေထာင္ဒဏ္ ၁ ႏွစ္ သုိ႔မဟုတ္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၅ သိန္း ၇ ေသာင္း ဒဏ္တပ္ခံရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ျမန္မာေဘာလုံးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ျပန္ၾကားေရးတာ၀န္ခံ ဦးဇာဏီေအာင္က" FIFA ဥကၠဌနဲ႔ပတ္သက္တဲ့သတင္းေတြကုိ က်ေနာ္တုိ႔ မဖတ္ရ ေသးေတာ့ ၊ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တစုံတခု မေျပာႏုိင္ေသးပါဘူး။ ဒီမွာကလည္း သတင္းဆုိက္ေတြဖြင့္ဖုိ႔ မလြယ္ပါဘူး။ FIFA ဥကၠဌ လာစဥ္တုန္းက က်ေနာ္တုိ႔ ဥကၠဌ က ေနာက္ထပ္ ေတာင္ႀကီးၿမဳိ႕မွာလည္း ေဘာလုံးအကယ္ဒမီေက်ာင္း ထူေထာင္ဖုိ႔ FIFAက အကူအညီေပးပါလုိ႔ ေတာင္းခံထားတယ္။ FIFAဥကၠဌကလည္း သူရွိေနစဥ္မွာ အတတ္ႏုိင္ဆုံး အကူအညီေပးပါမယ္လုိ႔ ေျပာသြား ပါတယ္"ဟု ဧရာ၀တီသုိ႔ ေျပာသည္။

မစၥတာ ဆတ္ ဘလတၱာ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ ပထမဆုံးအႀကိမ္ အျဖစ္ မတ္လ ၁၅ ရက္ေန႔က သြားေရာက္ခဲ့ၿပီး မႏၲေလးၿမိဳ႕၌ FIFA ၏ အကူအညီျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားသည့္ ေဘာလုံးအကယ္ဒမီ သင္တန္းေက်ာင္းဖြင့္လွစ္ ေပးခဲ့သည္။

ထုိ႔ေနာက္ ဦးေဇာ္ေဇာ္၏ စီစဥ္ေပးမႈျဖင့္ ေနျပည္ေတာ္သုိ႔ သြားေရာက္၍ အစုိးရသစ္တြင္ သမၼတ ျဖစ္လာမည့္ လက္ရွိ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးသိန္းစိန္ကုိလည္း ေတြ႔ဆုံခဲ့သည္။

ထုိေတြ႕ဆုံမႈသည္ အရပ္သား အစုိးရသစ္ကုိ ပြဲထုတ္ရန္ ႀကိဳးစားျခင္းျဖစ္သည္ဟု ရန္ကုန္ သံတမန္အသုိင္းအ၀န္းတြင္ ေျပာဆုိေန ေၾကာင္း မတ္လ ၁၄ ရက္ထုတ္ ဘန္ေကာက္ပုိ႔စ္ သတင္းစာက ေရးသားခဲ့သည္။

ျမန္မာေဘာလုံးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဥကၠ႒ ဦးေဇာ္ေဇာ္သည္ စစ္အစုိးရႏွင့္ နီးစပ္သည္ဟု နာမည္ေက်ာ္ၾကားၿပီး အထူးသျဖင့္ အသစ္ျဖစ္ေပၚလာမည့္ အစုိးရအဖြဲ႔တြင္ ဒု သမၼတျဖစ္လာမည့္ လက္ရွိအတြင္းေရးမႉး ၁ သီဟသူရ ဦးတင္ေအာင္ျမင့္ဦးႏွင့္ အလြန္ရင္းႏွီးသူစီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ႀကီး တဦးျဖစ္သည္။

ထုိ႔အျပင္ ဦးေဇာ္ေဇာ္သည္ လာမည့္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ျပဳလုပ္မည္ဆုိေသာ အေရွ႕ေတာင္အာရွ အားကစားၿပိဳင္ပြဲ(SEA GAME)အတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ေနျပည္ေတာ္၌ တည္ေဆာက္ေနသည့္ ေဘာလုံးကြင္း၂ ကြင္း ႏွင့္ အားကစားရြာ တည္ေဆာက္ခြင့္ ကုိပါ ရထားသူျဖစ္ၿပီး အေရွ႕ေတာင္အာရွတြင္ အႀကီးဆုံး စီးပြားေရး ဇုန္ျဖစ္လာမည္ဟု ေျပာဆုိေနသည့္ ထား၀ယ္ ေရနက္ ဆိပ္ ကမ္း တည္ေဆာက္ခြင့္ အပါအ၀င္ အစုိးရႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းတခ်ိဳ႕ကို လုပ္ကုိင္ခြင့္ရထားသူျဖစ္သည္။

"FIFAဆီက ရထားတဲ့ေငြေတြနဲ႔ ေဘာလုံးကြင္းတည္ေဆာက္ေရးေတြကုိေတာ့ မက္စ္ျမန္မာကုမၸဏီကပဲ ရယူထားတာ အမွန္ပါပဲ။ ဆတ္ဘလတၱာလည္း ဥကၠဌသက္တမ္းကုန္ခါနီးပါၿပီ။ FIFAဥကၠဌ ေနရာအတြက္ အာရွေဘာလုံးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဥကၠဌ ကာတာႏုိင္ငံသား  မုိဟာမက္ဘင္ဟမ္မန္က ယွဥ္ၿပဳိင္ဖုိ႔ရွိေနတယ္။ ဘင္ဟမ္မန္အတြက္ကေတာ့ ဒီျပႆနာဟာ လက္နက္ေကာင္းတခု ျဖစ္သြားႏုိင္ပါတယ္"ဟု အားကစား ေဆာင္းပါးရွင္တဦးက သုံးသပ္ေျပာဆုိသည္။

FIFAဥကၠဌရာထူး ေရြးပြဲကုိ ယခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ က်င္းပသြားမည္ျဖစ္သည္။ မစၥတာ ဘလတၱာသည္ ယခုအခါ အသက္ ၇၅ ႏွစ္ ရွိၿပီး FIFAဥကၠဌအျဖစ္ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္ကတည္းက တာ၀န္ယူခဲ့သူျဖစ္သည္။

FIFAဥကၠဌ ရာထူးယွဥ္ၿပဳိင္မည့္သူ စာရင္းကုိ ဧၿပီ ၁ ရက္ေန႔ ေနာက္ဆုံးထား တင္သြင္းရမည္ျဖစ္ရာ ယခုအခ်ိန္ထိ အာရွေဘာလုံး အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဥကၠဌ မုိဟာမက္ ဘင္ဟမ္မန္ ႏွင့္ လက္ရွိ ဥကၠဌ မစၥတာ ဆတ္ ဘလတၱာတုိ႔ ႏွစ္ဦးသာ စာရင္း ေပးသြင္းထားေသး

ေၾကာင္း သိရသည္။

မင္းႏိုင္သူ

ဧရာ၀တီ

သီဟသူရတင္ေအာင္ျမင့္ဦးႏွင့္ ေဇာ္ေဇာ္

လူရမ္းကား ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးကုိ လိမၼာသြားေအာင္ အစစ အရာရာ သင္ၾကားေပးေနသူကေတာ့ မက္စ္ျမန္မာ ေဇာ္ေဇာ္ပါပဲ၊ သူတုိ႔ႏွစ္ဦး ဆက္ဆံေရးကုိ လူေတြက သားအဖလုိ႔ေတာင္ ေျပာၾကတယ္။ Trade Council ဥကၠ႒ ရာထူး ရခါစမွာ ကားသြင္းခြင့္ ပါမစ္ေတြကုိ စစ္တပ္ပုိင္ ဦးပုိင္လီမိတက္ထက္ မက္စ္ျမန္မာ ေဇာ္ေဇာ္ကုိ အမ်ားဆုံးသြင္းခြင့္ေပးခဲ့လုိ႔ လူကုံထံ ဇိမ္ခံကား ကေန မိီးသတ္ကား အထိ သုံးလုိတဲ့သူတုိင္း ေဇာ္ေဇာ္ ဆီက ျပန္၀ယ္ရတယ္၊ အဲသည့္အတြက္ ေဇာ္ေဇာ္က ေက်းဇူးဆပ္တဲ့ အေနနဲ႔ သူ႔ကုိ အခ်ိဳးက် အ

ျမတ္ခြဲ ေပးရတယ္။

စီးပြားေရးသမားေတြကို လူေမြးတဲ့ ေနရာမွာကေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး က ေတဇ၊ ဒု ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉး ႀကီးေမာင္ေအးက ေအာင္ကုိ၀င္း၊ ဦးေရႊမန္းက သူ႔သားႏွစ္ေယာက္၊ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးသိန္းစိန္က လားစုိးျမင့္ဆုိတဲ့ ရွမ္းတရုတ္ ဆိုေတာ့ ဒု သမၼတ ျဖစ္မယ့္ လူရမ္းကား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးနဲ႔ ေဇာ္ေဇာ္တို႔ ၂ ေယာက္ ေပါင္းသြားတာ သိပ္ေတာ့လည္း မထူးဆန္းဘူး။

အတြင္းသိေတြ ေျပာစကားကေတာ့ စစ္ေထာက္ခ်ဳပ္ဘ၀ ေက်ာက္သူေဌး အုိက္လင္းနဲ႔ ေပါင္းၿပီး ေက်ာက္မ်က္ျပပြဲက ပတၱျမားနဲ႔ ေက်ာက္စိမ္း ၈၀ ရာခုိင္ႏႈန္းကုိ တရုတ္နဲ႔ ထုိင္းနယ္စပ္မွာရွိတဲ့ ေက်ာက္ေစ်းကြက္ကုိ ေမွာင္ခုိခုိးထုတ္ခဲ့တဲ့ ေငြမည္းေတြကုိ ခ၀ါခ်ဖုိ႔ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕လုိအပ္ခ်က္ပါဆုိတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ဖြင့္ထားတဲ့ ေဇာ္ေဇာ္ပုိင္ ဧရာ၀တီဘဏ္မွာ သူ႔ရွယ္ယာေတြ ထည့္ထားတယ္၊  ျမန္မာတျပည္လုံးမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ မက္စ္ျမန္မာ ေလာင္စာဆီ ဆုိင္တုိင္းမွာ သူ႔ပုိက္ဆံပါတယ္ လုိ႔လည္း သိရတယ္။ တႏုိင္ငံလုံးရွိတဲ့ ေဘာလုံးကြင္း တည္ေဆာက္ျပဳျပင္ေရး၊ ရန္ကင္းက သတၱဳတြင္း ၀န္ႀကီးဌာန ရုံးေဟာင္းကုိ ကေလးေဆးရုံးေဆာက္ခြင့္တုိ႔ကုိ ေဇာ္ေဇာ္ကုိ ေပးထားသလုိ အထူးအခြင့္အေရး အေနနဲ႔ ရုရွားသံရုံးကလုပ္တဲ့ အခမ္းအနား တုိင္းမွာ ေဇာ္ေဇာ္ကုိ တက္ခြင့္ေပးခဲ့ တယ္။

ေနာက္ဆုံးပိတ္ အိတ္နဲ႔လြယ္ဆုိသလုိ အစုိးရ စီမံကိန္းႀကီးျဖစ္တဲ့ ထား၀ယ္ေရနက္ စီးပြားေရး အထူးဇုန္ တည္ေဆာက္ေရးကုိ လည္း ေဇာ္ေဇာ္ တဦးတည္းကုိ ေပးခဲ့တယ္။ နီးစပ္သူေတြ အေျပာကေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း သီဟသူရ ဦးတင္ေအာင္ျမင့္ဦးကုိ အက်ိဳးအျမတ္ရဲ႕ တ၀က္ခြဲေပးရတယ္လုိ႔ သိရတယ္။ 

ေဇာ္ေဇာ္ အလိုက္သိတတ္ပုံကလည္း မိန္းမလုိက္စားတတ္တဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး အတြက္ သူပုိင္တဲ့ မာရီနာ ဟုိတယ္မွာ အရက္ေရာ ၾကက္ေရာ ရွာေပးတဲ့ အထိတဲ့။ ဒါ့အျပင္ အင္းစိန္ စက္မႈတကၠသုိလ္အနီး ေအာင္သိဒိၶလမ္းနဲ႔ ေအးရိပ္ၿငိမ္လမ္းဆုံတဲ့ ေနရာမွာ နန္းေတာ္ႀကီးတမွ် တခမ္းတနား ေဆာက္ထားတဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး အိမ္အတြက္ အီတလီႏုိင္ငံလုပ္ အတြင္းပရိေဘာဂေတြကုိ ေဇာ္ေဇာ္ က ၀ယ္ထည့္ ေပးခဲ့တယ္။  ဖိနပ္စင္ တခုေတာင္ သိန္းေလးရာေလာက္ တန္တယ္လို႔ အတြင္းသိ တခ်ိဳ႕ကဆုိတယ္။ ၿခံထဲက လမ္း ေတြကုိ အားလုံး ကြန္ကရစ္ေတြ ခင္းထားၿပီး လုံၿခဳံေရး ဂိတ္ေတာင္ ႏွစ္ထပ္တုိက္ ေဆာက္ထားတယ္တဲ့။

သီဟသူရတင္ေအာင္ျမင့္ဦး၏သရုပ္မွန္ကို ဆက္လက္ဖတ္ရွဴလိုပါက >>> http://www.facebook.com/album.php?aid=27681&id=100001368265940&saved#!/note.php?note_id=206622636017240

တတိယ မ်ိဳးဆက္သို႔ အိပ္ဖြင့္ေပးစာ

• ကၽြန္ေတာ္ ဒီေန႔ေတာ့ တတိယ မ်ဳိးဆက္လူငယ္ေတြဆီ တိုက္ရိုက္လိပ္မူၿပီးေရးခ်င္တယ္ဗ်ာ။ တတိယမ်ဳိးဆက္လို႔ အမည္တက္ရတာကေတာ့ (၁၉၈၈)ကေန ယေန႔ တည္ရွိေနတဲ့ လူငယ္မ်ဳိးဆက္ အထိကို ရည္ရြယ္ခ်င္လို႔ပါ။(၁၉၈၈)မွာ အသက္(၂၅)ႏွစ္ ပတ္ဝန္းက်င္ လူငယ္ေတြကိုေတာ့ ပထမ မ်ဳိးဆက္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ဆိုလိုခ်င္ၿပီး (၁၉၈၈) မွာအသက္(၁၅)ႏွစ္ဝန္းက်င္ လူငယ္ေတြကိုေတာ့ ဒုတိယမ်ဳိးဆက္လို႔ ဆိုလိုခ်င္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ (၁၉၈၈)ကာလအတြင္းနဲ႔ (၁၉၈၈) ကာလအၿပီးမွာ ေမြးဖြားတဲ့ လူငယ္ေတြကေတာ့ တတိယမ်ဳိးဆက္ေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ဒီမ်ဳိးဆက္ေတြအတြက္ ရည္ရြယ္တာပါ။

• ဒီမ်ဳိးဆက္(၃)ခုမွာ ပထမမ်ဳိးဆက္ေတြက အခုေခတ္နဲ႔ ယွဥ္လိုက္ရင္ အလြန္ေကာင္းေသာ ေခတ္တခုကို မွီလိုက္တဲ့သူေတြလို႔ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ဒီလိုေျပာရတာလဲဆိုရင္ သူတို႔ေခတ္မွာ ယၡဳလက္ရွိကာလလို ေခတ္မွီဆက္သြယ္ေရး ကရီယာေတြ၊ ေဖ်ာ္ေျဖေရး တန္ဆာပလာေတြ မရွိေသးေမမယ့္ သူတို႔ေခတ္မွာ သူတို႔ေခတ္အေလွ်ာက္ ေပ်ာ္ရြင္မႈေတြနဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖမႈေတြရွိခဲ့တယ္။ ပထမမ်ဳိးဆက္ေတြဟာ အခုေခတ္ တတိယမ်ဳိးဆက္လူငယ္ေတြ ဘယ္လိုမွ ခံစားလို႔ မရႏိူင္တဲ့ ပီတိ ခံစားခ်က္ေတြကို ရရွိခံစားခဲၾကရတယ္။ သူတို႔ဟာ မိသားစု စံုစံုညီညီ သိုက္သိုက္ဝန္းဝန္းနဲ႔ ထမင္းစားႏိူင္သလို ဖခင္ရဲ႕ လုပ္စာကို မိခင္အပါအဝင္ မိသားစုတခုလံုး ေမွ်ာ္လင့္တႀကီး အားထားႏိူင္တယ္ ဖခင္တေယာက္ရဲ႕ လုပ္စာနဲ႔ မိသားစုဘဝ ေနာင္ေရးေတြကို ေမွ်ာ္လင့္ ႏႈိင္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီလိုဘဲ ပထမ မ်ဳိးဆက္မွာ ေက်ာင္းသားျဖစ္ခဲၾကတဲ့သူေတြဟာလည္း ေက်ာင္းသားတေယာက္ရဲ႕ အဆင့္အတန္း ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ ေနထိုင္ႏိူင္ခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းသားတေယာက္ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာ ဆိုတာကေတာ့ ဘယ္ေနရာကို သြားသြား ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာင္းသားလို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ အားလံုးက ေလးေလးစားစား ဆက္ဆံၾကတယ္ စာႀကိဳးစားဖို႔ တိုက္တြန္းၾကတယ္။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ဆိုရင္ေတာ့ ဆိုဖြယ္မရွိေပါ့ ေရြထြက္တဲ့ ကိုယ္လို ပ်ဳိတိုင္းႀကိဳက္တဲ့ ႏွင္းဆီခိုင္ေတြေပါ့။ ပထမမ်ဳိးဆက္မွာ ရွိတဲ့ တပ္မေတာ္သားေတြလည္း ဒီလိုပါဘဲ။ တပ္မေတာ္သားတေယာက္ အရပ္ထဲဝင္လာၿပီဆို အရပ္ထဲမွာရွိတဲ့သူေတြက သိသိမသိသိ ေဟ့ ရဲေဘာ္ေလး ဘယ္သူ႔အိမ္ရွာေနတာလဲ ေလာက္ေတာ့ ေမးလိုက္ရမွ သူတို႔အေနနဲ႔ ေက်နပ္ၾကတယ္။ အဲ့ဒီေခတ္က တပ္မေတာ္သားဆိုတာကလည္း ဒီေခတ္လို ေခြးျပစ္တဲ့ဒုတ္ေလာက္ ေကာင္းေလးေတြ မဟုတ္ၾကဘူးေလ။ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းနဲ႔ တကယ့္ အားကိုးေလာက္တဲ့ ပံုေတြ။ အရာရွိအဆင့္ ဗိုလ္ႀကီး ၊ ဗိုလ္မွဴး ဆိုရင္ေတာ့ ဆိုဖြယ္မရွိေပါ့။ဆရာဝန္ဆိုတာ ရပ္ကြက္တခုမွာ တေယာက္မရွိေပမယ့္ ေဆးခန္းျပရတဲ့လူနာဆိုတာလည္း သက္ႀကီးရြယ္အိုကလြဲလို႔ ရွိတာမဟုတ္ဘူး။ေက်ာင္းဆရာ/ဆရာမဆိုတာေတာ့ ဂုဏ္အရွိဆံုးအလုပ္ေတြေပါ့။ပထမ မ်ဳိးဆက္မွာ ႏိူင္ငံျခားအလုပ္သြားလုပ္တဲ့သူဆိုတာ အရပ္ထဲမွာ ခေလးေတြကေတာင္ စတာေနာက္တာ ခံၾကရပါတယ္။ လူႀကီးေတြကေတာ့ လမ္းမွာေတြ႕ရင္ ႏူတ္ဆက္တဲ့သူေတာင္ အေတာ္ရွားပါတယ္။

• ဒီလိုပါဘဲ ပထမမ်ဳိးဆက္မွာရွိခဲ့တဲ့ ေတာင္သူလယ္သမားေတြဆိုလည္း တႏွစ္ေနလို႔ ၿမိဳ႔ေပၚတေခါက္လာတာမဟုတ္ပါဘူး၊ သူတို႔ လယ္ယာအလုပ္နဲ႔သူတို႔ ေပ်ာ္ပိုက္ေနၾကတာ အဲ့ဒီေခတ္က လယ္သမားၿငီးတယ္ဆိုတာ မၾကားဖူးပါဘူး။ ေတာသားေတြ ၿမိဳ႔ကိုလာလည္ၾကၿပီ ဆိုရင္လည္း အသယ္ႀကီး အပိုးႀကီးေတြနဲ႔လာၾကတာ ဆန္ဆိုရင္ အိပ္လိုက္သယ္လာၿပီး ဆီဆိုရင္လည္း ပဲဆီ၊ႏွမ္းဆီစစ္စစ္ကို ေလးေထာင့္သံပံုးနဲ႔ အျပည့္သယ္လာၾကတာ။ ၿမိဳ႕ေပၚေရာက္လို႔ ေနျပန္ရင္လည္း တလ ကိုးသီတင္း ေအးေအးေဆးေဆး ေနေပမယ့္ သက္ဆိုင္ရာ အိမ္ရွင္ေတြက ျပန္မွာေၾကာက္လို႔ မျပန္နဲ႔အံုးေနာ္ ေအးေအးေဆးေဆးမွျပန္ပါလို႔ ဆြဲထားၾကရပါတယ္။ ၿမိဳ႔ေပၚက အိမ္တိုင္းလိုလိုမွာလည္း ေရွ႕မွီ ေနာက္မွီ အဖိုးအဖြားေတြရွိတတ္ၾကၿပီး အရပ္ထဲမွာရွိတဲ့ လူတိုင္းကလည္း သက္ႀကီးရြယ္အိုဆိုၿပီ ေလးစားသမႈနဲ႔ ရိုရိုေသေသ ဆက္ဆံၾကပါတယ္။။ လူငယ္တိုင္းဟာလည္း သမီးရည္းစား အျဖစ္ခ်စ္ႀကိဳက္ၾကၿပီးရင္ တအိုးတအိမ္ ထူေထာင္ဖို႔ ရွည္ရွည္ေဝးေဝး စဥ္းစာမေနၾကသလို႔ ႏွစ္ဖက္မိဘေတြကလည္း သူတို႔သားသမီးေတြအတြက္ သင့္ေတာ္တယ္ထင္ရင္ ထိမ္းမ်ားေပးလိုက္ၾကပါတယ္။ အိမ္ငွားေနတဲ့သူဆိုတာ ရွာမွရွားပါ။အလွဴအတန္းဆိုလည္း စီစီကားကား သိုက္သိုက္ဝန္းဝန္းနဲ႔ အင္မတန္ ေပ်ာ္ရြင္ဖြယ္ေန႔ရက္ေတြကို ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ၾကတာေပါ့။

• ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီေပ်ာ္ရြင္ဖြယ္ ေန႔ရက္ေတြဟာ ေနဝင္း(မဆလ)အစိုးရလက္ထက္မွာ တစထက္တစ လံုးပါး ပါးလာခဲ့တာေၾကာင့္(၈၈)လူထု အံုၾကြမႈႀကီး ႏိူင္ငံနဲ႔ အဝွမ္းမွာေပၚေပါက္ခဲ့ၿပီး ေနဝင္းအစိုးရကို ျဖဳတ္ခ်ျပစ္ခဲ့ၾကတာပါ။ ပထမ မ်ိဳးဆက္ေတြ ယၡဳလို ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိ ေနထိုင္ႏိူင္ၾကတာဟာ သူတို႔ေခတ္မွာ ရွိေနတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ အေဖအေမ အဖိုးအဖြားေတြရဲ႕ တိုင္းျပည္အေရးဟာ ဒို႔အေရးဘဲျဖစ္တယ္ တိုင္ျပည္အနာဂတ္ဟာ ဒို႔မိသားစုေတြရဲ႕ အနာဂတ္ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အသိရွိခဲ့ၾကလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

• ဒုတိယ မ်ဳိးဆက္ေတြေခတ္မွာေတာ့ (မဆလ)ေခတ္မွာ လံုးပါးပါးခဲ့ရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိူင္ငံသားေတြရဲ႕ စိတ္ခ်မ္းေျမ့ ေပ်ာ္ရြင္မႈေတြဟာ လံုးလံုးေပ်ာက္ခဲ့ရတယ္လို႔ ေျပာရမလားဘဲ။ မိသားစု စံုစံုညီညီ ထမင္းစားႏိူင္ဖို႔ေဝးစြ ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္ မနဲးရံုးကန္ေနၾကရတယ္။ ဖခင္လုပ္စာဆိုတာ ငါတို႔အေဖမွာ အလုပ္ရွိပါလားဆိုတဲ့ အသိတခုကို ေပးရံုထက္မပိုေတာ့ဘူး။ မိသားစု ေနာင္ေရးဆိုတဲ့ ေဝါဟာရက အိမ္ေထာင္ဦးစီး ဖခင္ကို ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႔ ေငြမ်ားမ်ားရွာပါလို႔ ေျပာသလိုျဖစ္ေနတယ္။ (၈၈)လူထုအံုၾကြမႈႀကီးကို ေက်ာင္းသားေတြကစတင္ခဲ့တာဆိုတဲ့ အဆြဲေၾကာင့္ အစိုးရေတြဟာ ေက်ာင္းသားေတြကို တရာခံၾကည့္နဲ႔အၿမဲတေစေစာင့္ၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ ဒုတိယ မ်ဳိးဆက္က ေက်ာင္းသားေတြဟာ ေက်ာင္းသားဂုဏ္သိကၡာ ဆိုတာ ဘာမွန္းမသိၾကရရွာဘူး။ ဒုတိယမ်ဳိးဆက္မွာရွိတဲ့ တပ္မေတာ္သားေတြကေတာ့ အစိုးရေတြရဲ႕ လက္ကိုင္ဒုတ္သဖြယ္ ျပည္သူကို ဖိနိပ္ဖို႔ ယႏၱရား တခုလိုအသံုးခ်ခံရတာေၾကာင့္ ျပည္သူရဲ႕ မလိုမုန္းထားမႈ႕ေတြကို ခံခဲ့ၾကရတယ္။ဆရာဝန္ေတြ အထိုက္အေလွ်ာက္ရွိလာသလို ေဆးခန္းျပတာကို ဂုဏ္တခုလို ၾကြားဝါတဲ့အဆင့္ေတာင္ေရာက္လာတယ္။ဂုဏ္ရွိခ်င္တဲ့သူေတြက ေက်ာင္းဆရာ/ဆရာမအလုပ္ကို ေရြးခ်ယ္လာၾကတယ္။ ေတာင္သူလယ္ကမားေတြကေတာ့ အစိုးရဆီက စိုက္ပ်ဳိးစရိတ္ ေခ်းေငြေတြကို လံုေလာက္စြာမရရွိတာေၾကာင့္ မိဘ လက္ငုတ္လက္ရင္း လယ္ယာအလုပ္ေတြကို ျပစ္ၿပီး ရွိစုမဲစုေလးနဲ႔ တဝမ္းဝဖို႔ ကုန္သည္ ပြဲစား လက္သမား ၊ ပန္းရန္ စသျဖင့္ ၾကံဳရာအလုပ္ေတြကို လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနၾကရတယ္။ သက္ႀကီးရြယ္အို အဖိုးအဖြားဆိုတာ အိမ္မွာ လူပိုေတြလို ျဖစ္လာတယ္။ လူငယ္ေတြဆိုတာလည္း အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ေဝးစြ တဦးနဲ႔တဦးခ်စ္တဲ့ႀကိဳက္တဲ့ အဆင့္ကို ေရာက္ဖိုေတာင္ မလြယ္ၾကေတာ့ဘူး။ အလွဴဆိုတာ လူေရြးၿပီး ဖိတ္ရတဲ့အဆင့္ ေရာက္လာလို႔ စီကားတဲ့အလွဴဆိုတာ မရွိသေလာက္ရွားသြားတယ္။အိမ္ကို ညအိမ္ညေန ဧည္သည္လာရင္လည္း သိပ္မႀကိဳက္ခ်င္ၾကေတာ့ဘူး။ ႏိူင္ငံျခားမွာ အလုပ္သြားလုပ္တယ္ဆိုတာ ဂုဏ္တခုလို ျဖစ္လာတယ္။

• အခုေခတ္ တတိယ မ်ဳိးဆက္လူငယ္ေတြကေတာ့ နည္းပညာေတြ ထြန္းကားတဲ့ေခတ္မွာ အရြယ္ေရာက္တဲ့သူေတြဆိုေတာ့ ေခတ္ေကာင္းမွီတယ္လို႔ဆိုရေပမယ့္ မိသားစုဘဝဆိုတာ ဗီဒီယိုထဲမွာေလာက္သာ ျမင္ဘူးၾကေတာ့တယ္။ လမ္းေဘးထမင္းဆိုင္နဲ႔ ညဖက္အရက္ဆိုင္ေတြက လူငယ္အမ်ားစုရဲ႕ ထမင္းစားခန္းေနရာကို ယူလာၾကတယ္။ ဖခင္ရဲ႕အလုပ္အကိုင္ကို တိတိက်က်ေျပာဆိုႏိူင္တဲ့သူ မရွိသေလာက္ျဖစ္လာတယ္။ အိမ္ရွိ လူကုန္အလုပ္လုပ္တယ္ဆိုတာ အေလ့အထတခုလိုျဖစ္လာေနတယ္။ ရရွိတဲ့ ဝင္ေငြကလည္း အသက္ရွင္ဖို႔ ထမင္းစားေနရတာထက္ မပိုေတာ့ဘူး။ ပညာေရးဆိုတာ ဘာလဲလို႔ ေမးေနတဲ့ လူငယ္ေတြက ဒူးနဲ႔ေဒး ျဖစ္လာတယ္။က်မ္းမာေရးအဆင့္ နိမ့္က်ခ်က္က ေဆးဝါးေတြကို လမ္းေဘး ကြမ္းယာဆိုင္ေတြမွာ သၾကားလံုးဝယ္သလို လူတိုင္း ဝယ္ယူသံုးစြဲေနၾကရတယ္။ အသက္(၅၀) ဝန္းက်င္ေတြက သက္ႀကီးပူေဇာ္ပြဲေတြမွာ ေရွ႕ဆံုးက ေနရာယူလာၾကတယ္။ တတိယမ်ဳိးဆက္မွာ ရွိတဲ့လူငယ္ေတြဟာ ကိုယ့္ႏိူင္ငံမွာ ကိုယ္ေနၿပီး ႏိူင္ငံမဲ့ဘဝေတြ ေရာက္ေနၾကရသလို ျဖစ္ၿပီး သူေဌးအိမ္သြားလည္တဲ့ ဆင္းရဲသားေတြလို ျဖစ္ေနတယ္။ တိုင္းျပည္ႀကီးက ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေနပါတယ္ဆိုေပမယ့္ ကိုယ္နဲ႔ မဆိုင္သလို ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ ျမန္မာျပည္မွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အေျခအေနေတြဟာ တတိယမ်ဳိးဆက္ လူငယ္ေတြကို ပ်က္ရယ္ျပဳ စိန္ေခၚေနသလိုျဖစ္ေနတယ္။အစိုးရဆိုသူေတြရဲ႕ လက္မွာ မိမိတို႔ရဲ႕ ဘဝေတြကို ဝကြပ္ အပ္ထားၾကရသလို ဝင္ေငြေကာင္းတဲ့ အလုပ္အကိုင္ မွန္သမွ်ဟာ အစိုးရဆိုသူေတြနဲ႔သာ ဆိုင္သလို ျဖစ္ေနၿပီး အစိုးရဆိုတာ မ်ဳိးရိုး အေမြဆက္ခံတဲ့ အလုပ္တခုလို ျဖစ္ေနတယ္။ မိမိ မိသားစုဘဝ ေပ်ာ္ရြင္ခ်မ္းေျမ့ဖို႔ အစိုးရဆိုသူေတြနဲ႔ ျဖစ္တဲ့နည္နဲ႔ သင့္ျမတ္ေအာင္ ေပါင္းရမယ္ဆိုတဲ့ ဘဝေပးအသိကို ရိုက္ထည့္တာ ခံေနၾကရတယ္။ တတိယ မ်ဳိးဆက္လူငယ္ေတြ နားလည္ထားရမွာက ဒိုဟာ ႏိူင္ငံတခုကို ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ သူေတြျဖစ္တယ္။ ဒို႔ႏိူင္ငံရဲ႕ သယံဇာတေတြဟာ ဒို႔တိုင္းသူျပည္သားေတြ အားလံု အတြက္ျဖစ္တယ္။ ဒီကေန႔ ျမန္မာျပည္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ဒုကၡေတြဟာ လူတစုက ဖန္တီးထားတဲ့ ဒုကၡေတြသာျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို နားလည္ထားဖို႔ လိုတယ္။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ဟာ တတိယမ်ဳိးဆက္ေတြရဲ႕ တိုင္းျပည္အေပၚ ဘယ္ေလာက္ ေပးဆပ္ႏိူင္သလဲ ဆိုတဲ့ အေပၚမွာတည္ေနတယ္။ တိုင္းျပည္မွာ ယေန႔ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကို တတိယမ်ဳိးဆက္ေတြက ငါတို႔နဲ႔ မဆိုင္ဘူး ဆိုၿပီး လက္ပိုက္ၾကည့္ေနမယ္ဆိုရင္ တေန႔မွာ အုပ္စိုးသူအာဏာရွင္ရဲ႕ အိမ္တခါး လာေခါက္တာကို ခံရမွာျဖစ္တယ္။ အာဏာရွင္တိုင္းဟာ ငါဟာအာဏာရွင္ပါ ဆိုၿပီး အာဏာယူလာၾကတာ မဟုတ္ဘူဆိုတာကို တတိယမ်ဳိးဆက္ေတြ သေဘာေပါက္ထားဖို႔ လိုတယ္။ဒီလိုဘဲ အာဏာရွင္ေတြဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အာဏာကို စတင္ရယူခ်ိန္မွာ ဘယ္ေတာ့မွ မီးျပင္းတိုက္ေလ့ မရွိဘူး သူတို႔ဟာ စတင္အာဏာယူခ်ိန္မွာ အလြန္ေအးျမတဲ့ ေရရွိတဲ့ ခြက္ထဲက ဖါးသူငယ္ေတြလို ျပည္သူကိုထားတယ္ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီခြက္ကို ေအာက္ကေန တျဖည္းျဖည္းျခင္း အပူေပးသလို တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေလ့ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္ဟာ ျမန္မာျပည္မွာ လက္သစ္ အာဏာရွင္တစုက တိုင္းျပည္ကို ခ်ဳပ္ကိုင္ဖို႔ အားယူေနသလို ပထမမ်ဳိးဆက္နဲ႔ ဒုတိယမ်ဳိးဆက္ ေတြကလည္း တိုင္းျပည္ရဲ႕ လူထုေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ လက္တြဲၿပီး အာဏာရွင္ မ်ဳိးဆက္ ျမန္မာျပည္မွာ အျမစ္တြယ္ျခင္း မရွိေအာင္ တက္ႏိူင္တဲ့ဘက္က ေဆာင္ရြက္ေနၾကတာေတြကို တတိယမ်ဳိးဆက္ေတြအေနနဲ႔လည္း ဝိုင္းဝန္း ပူေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အမိျမန္မာျပည္ႀကီးဟာ ဒို႔ပိုင္တဲ့ျပည္ ဒို႔ပိုင္တဲ့ေျမ ေသခ်ာေပါက္ ျဖစ္လာမွာျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ သမၼတႀကီး ေဂ်ာ့ ဝါရွင္တန္ ေျပာဘူးတဲ့ စကားတခုရွိပါတယ္( က်ဳပ္တို႔ေခတ္မွာ စစ္ပညာကို စနစ္နက် တတ္ေျမာက္ထားမွ က်ဳပ္တို႔ သားသမီးေတြေခတ္မွာ ရႈပေဗဒဘာသာရပ္နဲ႔ သခ်ာၤပညာေတြကို ေအးေအးေဆးေဆး သင္ၾကားႏိူင္မွာ ျဖစ္တယ္)ဆိုတဲ့ စကားပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာျပည္မွာလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ေခတ္မွာ အာဏာရွင္စနစ္ကို အၿပီးတိုင္ ဖယ္ရွားျပစ္ႏိူင္မွ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သား/သမီးေတြဟာ ကမၻာအလည္မွာ သိကၡာရွိရွိ အသက္ရွင္ရပ္တည္ ႏိူင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္လို႔ ေရးသားလိုက္ရပါတယ္။

• အေတြးအေခၚမွား၊ စာလံုးေပါင္း သတ္ပံုမွားလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္စာေရးသူရဲ႕ တာဝန္သာျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေရးတဲ့ စာကို ဖတ္လိုက္လို႔ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီအေရးအတြက္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔ အသိတရား တစံုတရာ ရရွိတယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ ေရးရႀကိဳးနပ္ပါတယ္။ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

Aung Min

ေငြေတာင္းၿပီး ႏွိပ္စက္သူ စစ္သားႏွစ္ဦး အသတ္ခံရ


မေကြးတိုင္း ေတာင္တြင္းႀကီး ၿမိဳ႕နယ္မွာ သစ္ဝါးခုတ္သူအရပ္သားေတြဆီက ေငြေကာက္ၿပီး (ကပစ) စက္႐ံုမႉးကိုေပးေနရတဲ့ စစ္သားႏွစ္ေယာက္က အရပ္သားလူငယ္ႏွစ္ဦးဆီကေငြေတာင္းတဲ့အျပင္ ႏွိပ္စက္တဲ့အတြက္ အဲဒီလူငယ္ေတြက ရဲတင္းနဲ႔ ခုတ္လို႔ စစ္သားေတြေသဆံုးတဲ့ အမႈတခု၊ မတ္လ ၂၁ ရက္ေန႔က ျဖစ္ခဲ့တယ္လုိ႔ စံုစမ္း သိရွိရပါတယ္။

ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔အခင္းျဖစ္ၾကတဲ့ လူငယ္ေတြနဲ႔ နီးစပ္သူတဦးက RFA ကို အခုလိုေျပာပါတယ္။

"၂၁ ရက္ေန႔ ညက ျဖစ္တာက ဒုတပ္ၾကပ္ ျမင့္ေဇာ္ရယ္၊ တေယာက္က ေက်ာက္ပန္းေတာင္းနယ္သား တပ္သားသစ္၊ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္က ေနၿပီး သစ္လွည္း၊ ဝါးလွည္းသမားေတြ ဆီကေန ေတာင္းတယ္။ ေတာင္းတဲ့အခါက်ေတာ့ သစ္လွည္းသမား ျဖစ္တဲ့ ေဇာ္လိႈင္ဝင္းနဲ႔ လွခိုင္၊ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ကေနၿပီးေတာ့ ဒီ ခုနလိုမ်ိဳး ႐ိုက္ႏွက္ၿပီး ေတာင္းတာေပၚမွာ မခံႏိုင္လို႔မို႔ သစ္ခုတ္တဲ့ ရဲတင္းနဲ႔ ေပါက္သတ္ပစ္တာမွ ပြဲခ်င္းၿပီး ေသတယ္။"

"တပ္သား ျမင့္ေဇာ္ကေတာ့ ျပည္ေဆး႐ံုေရာက္မွ အဆုတ္ ပြင့္သြားတာမွာ သူက ၂ ရက္ ၃ ရက္ေလာက္ ရွိမွ ေသသြားတယ္။ စစ္သားေတြ ေတာင္းတဲ့ ဂိတ္ေပါင္းမ်ားစြာကေန ရလာတဲ့ ပိုက္ဆံကို ကပစ စက္႐ံုမႉး ဗိုလ္မႉး မ်ိဳးတင့္ ဆိုတဲ့လူကို အပ္ရတယ္။ မ်ိဳးတင့္ကမွ စစ္သားေတြကို ျပန္ခြဲေပးတယ္။ လက္ေအာက္ငယ္သားေတြ။ အခုလို ျပႆနာ ျဖစ္ၿပီ ဆိုတဲ့အခါက်ေတာ့ စက္႐ံုမႉး ကိုယ္တိုင္က တာဝန္ေရွာင္တဲ့ စကားမ်ိဳး ေျပာတယ္။ အဲဒီ ေသတဲ့လူေတြက စစ္သား မဟုတ္ပါဘူး ဆိုၿပီးေတာ့ သူနဲ႔ ဘာမွ မဆိုင္ပါဘူး ဆိုတာမ်ိဳး လုပ္တယ္။"

အဲဒီ ေတာင္တြင္းႀကီးၿမိဳ႕နယ္မွာ၊ အနီးတဝိုက္ သစ္ေတာထဲက သစ္၊ ဝါးေတြကို ေဒသခံေတြက သြားခုတ္ၿပီး အသံုးျပဳတာ၊ ျပန္ေရာင္းတာေတြ ရွိၿပီး၊ အဲဒီလို သစ္၊ ဝါးသယ္တဲ့ လွည္းသြားရာ လမ္းေတြ အားလံုးမွာ စစ္သားေတြက တားၿပီး ေငြေတာင္းေနတာ ၄-၅ ႏွစ္ ရွိေနၿပီလို႔ သိရပါတယ္။

အဲဒီလိုေငြေတာင္းတဲ့အခါမွာ မၾကာခဏ ဆိုသလို စစ္သားေတြက အရပ္သားေတြကို ဆဲဆို ႀကိမ္းေမာင္းတာ၊ ဖားခုန္ ခုန္ခိုင္းတာ၊ ႐ိုက္ႏွက္တာေတြလည္း ရွိတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဒသခံေတြက အဲဒီလို ေတာင္းေနတဲ့ စစ္သားေတြကို ေၾကာက္႐ြ ံ႔ေနရသလို၊ မေက်နပ္တာေတြလည္း မ်ားေနတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

အခုအမႈမွာလည္း စစ္သားေတြေတာင္းတဲ့ ေငြအတြက္ ေပးတဲ့အခါမွာ အနည္းငယ္ လိုေနလို႔ အျခားအေဖာ္ေတြ ေငြသြားယူေနတုန္းမွာ လွည္းနဲ႔အတူ ေနခဲဲ့တဲ့ လူငယ္ႏွစ္ေယာက္ကို ႏွိပ္စက္ရာကေန မခံရပ္နိုင္လို႔ ျပန္လည္ခုခံတဲ့အထိ ျဖစ္လာတာလို႔ သိရပါတယ္။

စစ္သားေတြကို သတ္လိုက္တဲ့ ကိုေဇာ္လိႈင္ဝင္းနဲ႔ ကိုလွခိုင္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ဟာ အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ သာမန္ေတာင္သူေတြ ျဖစ္ၿပီး၊ ေတာင္တြင္းႀကီးၿမိဳ႕နယ္ထဲက ဂုန္ညင္းတန္းေက်း႐ြာ၊ ႐ြာေလးကုန္း႐ြာက ျဖစ္ၿပီး သူတို႔ကို အခုေတာင္တြင္းႀကီး ရဲစခန္းမွာ ထိန္းသိမ္းထားတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။



Lin Htein

လူငယ္တုိ႔ရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ လက္ရွိတပ္မေတာ္...................

by San Maung on Tuesday, March 29, 2011 at 6:04am

လူငယ္ေတြဘာေၾကာင့္ စစ္တပ္ထဲ၀င္တယ္ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ ၿပီး နည္းနည္းေလာက္ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အေျခခံ စစ္ပညာသင္တန္း ၿပီးတဲ့အခါ ကုိယ္နဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ ပညာသည္ အုပ္စု (အတိုေကာက္ "ပည" လို႔ ေခၚပါတယ္) ဆုိင္ရာ အတန္း (၃) သင္တန္းမတက္ရခင္ သက္ဆိုင္ရာတပ္ေတြမွာ ေခတၱတြဲ ဖက္ေနရတယ္။ တေန႔မွာေတာ့ က်ေနာ္တို႔အုပ္စုကို ဒုတပ္မွဴး က ေဟာခန္းတခုထဲမွာ ေခၚၿပီးေတြ႔တယ္။ အဲဒီ ဗိုလ္မွဴးက ခပ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္ပံုရတယ္။ က်ေနာ္တို႔တေတြကို ညီအကိုလို ရင္းရင္းႏွီးႏွီးပဲ ေခၚေျပာဆက္ဆံတယ္။

စစ္သည္ေတြအားလံုး တစ္ေယာက္စီထၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုမိတ္ ဆက္ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူကတေယာက္ခ်င္းကုိ ဘာအားက စား၀ါသနာပါသလဲ။ ဘာျဖစ္လို႔ စစ္တပ္ထဲ ၀င္တာလဲလို႔ေမး တယ္။
အားကစားကိစၥမွာေတာ့ ကိုယ္သန္ရာသန္ရာ ေျဖၾကေပမယ့္ စစ္တပ္္ထဲ၀င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ေျပာတဲ့ေန ရာမွာေတာ့ အားလံုး တေထရာတည္းလိုပဲ "ကိုယ့္ဘ၀တိုးတက္မႈကိုျဖစ္ေစ လိမ့္မယ္ထင္လို႔၀င္တာ" လို႔ ေျဖၾကတယ္။
……….

စစ္သည္အားလံုးလိုလိုက ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥကို ေရွ႕တန္းတင္ေျပာလိုက္တဲ့အခါ လူ႔ေလာကအေတြ႔အၾကံဳ နည္း နည္းရွိထားသူေတြက စိတ္ပူပန္ၾကတယ္။ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာကို တည့္တိုးႀကီး ေျပာလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဟုိအရာရွိမ်ား စိတ္ဆိုးသြားေလမလားေပါ့။ ၀န္ထမ္းေလာက ဆိုတာ "ဂါရ၀" တရားနဲ႔သတိထားၿပီး ဆက္ဆံရတာမဟုတ္လား။

ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႕ထင္ထားသလို ျဖစ္မလာဘူး။ ဒုတပ္မွဴးက စစ္သည္ေတြေျပာသမွ်ကို ျပံဳးျပံဳးႀကီးနဲ႔ နားေထာင္ေန တယ္။ တခါတခါ ေခါင္းပါညိတ္လိုက္ေသးတယ္။ အားလံုးေျပာၿပီးေတာ့မွ …

"ရဲေဘာ္တို႔ ကိုယ့္ဘ၀တိုးတက္ဖို႔ စိတ္၀င္စားတာေကာင္းပါတယ္။ ျဖစ္လည္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဘြဲ႔မရေသးသူက ဘြဲ႔ရေအာင္ႀကိဳးစား။ ဘြဲ႔ရၿပီးသူက သတ္မွတ္တဲ့အခ်ိန္တစ္ခုေစာင့္ၿပီး ရင္ ဗိုလ္သင္တန္းေျဖၾက။ စစ္တပ္ထဲမွာေတာ့ ဒီ နည္းကအေကာင္းဆံုးပဲ။ ပံုမွန္တဆင့္ၿပီးတဆင့္တက္ နဲ႔ အရာခံဗိုလ္ေစာေစာစီးစီးျဖစ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အသက္ ၆၀ ျပည့္ အၿငိမ္းစားယူတဲ့အခါ ေကာ္မရွင္ ျပန္တမ္း၀င္ဗိုလ္ႀကီးဘ၀နဲ႔ ပင္စင္ရမယ္။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္အေျခအေနနဲ႔ကိုယ္ ခ်င့္ခ်ိန္ၿပီး ႀကိဳးစားၾက။ လူငယ္ဘ၀မွာ ေမွ်ာ္လင့္စရာေတြမ်ားတယ္။ အသက္ႀကီးလာရင္ေတာ့ ေရြးခ်ယ္စရာေတြ နည္းသြားတတ္ တယ္။ အဲဒါကိုလည္း ထည့္စဥ္းစားၾကအံုး" လို႔ ေအးေအးေဆးေဆး  ေျပာျပတယ္။ အဲဒီလို အျမင္က်ယ္တဲ့လူက တပ္ထဲ မွာ ရွားေတာ့အရွားသား။

အေပၚယံၾကည့္ရင္ေတာ့ ဒီေကာင္ေတြကိုယ္က်ဳိးကိုေရွ႕တန္းတင္ၿပီး တပ္ထဲကို၀င္တာပဲ။ ဘာမ်ဳိးခ်စ္စိတ္မွ မရွိဘူးလို႔ ထင္ၾကမယ္။ က်ေနာ္တို႔ သင္တန္းဆင္းအုပ္စုမွာ လူတရာေက်ာ္ရွိတယ္။ ပညာအရည္အခ်င္းက အားလံုးဆယ္တန္း ေအာင္ၿပီးသားေတြ။ အသက္အရြယ္အားျဖင့္ေတာ့ ၂၃ ႏွစ္ ၂၄ ႏွစ္ အရြယ္က ဆယ္ေယာက္ေလာက္ရွိတယ္။ အဲဒီအထဲ မွာ ဘြဲ႔ရၿပီးသား သံုးဦးေလာက္ပါတယ္။ အေ၀းသင္တကၠသုိလ္တက္ေနဆဲ လူေတြပါတယ္။ အခ်ဳိ႕ ၀န္ထမ္းဌာနေတြမွာ လုပ္ခဲ့ဖူးသူေတြလည္း ပါတယ္။ က်န္တဲ့သူတရာေလာက္က အသက္ ႏွစ္ဆယ္ေအာက္ေတြခ်ည္းပဲ။ ဆယ္တန္းေအာင္ ၿပီးခါစ အရြယ္ေတြ။

လူငယ္ေတြရဲ႕အေတြးက ႐ိုးရွင္းပါတယ္။ ကုိယ့္ဘ၀တုိးတက္ေကာင္းမြန္ဖုိ႔အတြက္ ျဖစ္ႏိုင္ေျခေပၚမွာ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ၾက တာပါ။

တခ်ဳိ႕တေလက်ေတာ့ စိတ္ႀကိဳက္ေရြးခ်ယ္မႈ ေတြရွိႏိုင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔အထဲမွာ အမ်ားစုက တကၠသုိလ္ဆက္ တက္ဖုိ႔ အေျခအေန မျပည့္စံုၾကပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္က ျပင္ပအလုပ္ဆုိတာလည္း အေတာ္ရွားေသးတာ။ ပုဂၢလိက ကုမၸဏီ ေတြ ေခတ္မစားေသးဘူး။ ေရတပ္မွာစစ္မႈထမ္းရင္း ရလာႏိုင္တဲ့ အခြင့္အလမ္းေတြအတြက္ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ကုိယ္စီ နဲ႔ တပ္ထဲကုိ၀င္လာၾကတာ။ ေရတပ္ကထြက္ၿပီး ႏိုင္ငံျခားသေဘၤာ တက္သြားၾကတဲ့ ေနာင္ေတာ္ႀကီးေတြကုိ အားက်တာ လည္း ပါမွာေပါ့။

ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တုိ႔တေတြ ရည္မွန္းထားတဲ့အတုိင္း ေပါက္ေျမာက္ခဲ့သလားလုိ႔ ေမးရင္ အမ်ားစုမေအာင္ျမင္ဘူးလုိ႔ ေျဖ ရမွာပါ။
တပ္ထဲမွာက က်ေနာ္တို႔ထင္ထားသလုိ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြး ျပခြင့္မရွိဘူးေလ။ အရည္အခ်င္းအလုိက္ ေျမႇာက္ စားတာမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ လက္သင့္ရာစားေတာ္ေခၚတဲ့  စနစ္ႀကီးစုိးတယ္။ စီမံခန္႔ခဲြမႈ မညီမွ်တာေၾကာင့္ အခြင့္အေရးေတြ လည္း ကြာျခားလာတယ္။

႐ုန္းထြက္ဖုိ႔ခက္ခဲတဲ့ အျဖည့္ခံဘ၀မွာ အရက္ေသာက္ၿပီး စိတ္ထြက္ေပါက္ရွာသူေတြ မ်ားလာ တယ္။ ဒါေတာင္ က်ေနာ္တုိ႔က ကုိယ္တုိင္ေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ လမ္းေနာ္။ ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိဘဲ ေရာက္လာသူေတြ အဖုိ႔ဆုိရင္ ပုိ ၿပီးဆုိးမွာေသခ်ာတယ္။( တခုေတာ့ရွိတယ္ ခုေနာက္ပုိင္းတပ္ထဲေရာက္လာတဲ့ လူငယ္ေတြဟာ က်ေနာ္တုိ႔တုန္းကထက္ ပုိၿပီး ေျပာရဲဆုိရဲ ရွိလာတာေတြ႔ရတယ္။)

ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ တပ္ထဲမွာ ထက္ျမက္မႈ၊ၾကိဳးစားမႈနဲ႔ ထုိက္တန္မႈကုိ တုိက္႐ုိက္ညီမွ်ျခင္း ခ်လုိ႔ မရဘူး။ ဒီအေနအ ထားက အေျခခံသင္တန္းမွာကတည္းက သိသာတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ထဲက သင္တန္းသားတဦးဟာ စံျပေက်ာင္းသားဆုကုိ ဆြတ္ခူးခ်င္လုိ႔ သင္တန္းကာလတေလွ်ာက္လံုး ေျပာစရာမရွိေအာင္ ႀကိဳးစားတယ္။ သင္တန္းသားေတြသာမက သင္ တန္း ဆရာတခ်ဳိ႕ကေတာင္ သူ႔ကုိထင္ေၾကးေပးထားၾကတာ။ တကယ္ေရြးခ်ယ္ေတာ့ သူမဟုတ္ဘဲ အျခားမသိသာသူ ေတြထဲက တေယာက္ျဖစ္ေနတယ္။

အဆင့္တုိးစာေမးပဲြေျဖဆုိမႈမွာလည္း ဒီအတုိင္းပါပဲ။ တပ္မွာလုပ္ငန္း ဘယ္ေလာက္ ကၽြမ္းက်င္ကၽြမ္းက်င္ သူတုိ႔အဓိကထားေမးတဲ့ ေပၚလစီေဆာင္ပုဒ္ေတြ ရြတ္မျပႏိုင္ရင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိဘူး။ က်ေနာ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ ဗုိလ္သင္တန္းေျဖဖုိ႔သြားခါနီးမွာ ဌာနခ်ဳပ္ G1 ၾသ၀ါဒ ေပးလုိက္ပံုက မွတ္သားစရာ။

"မင္း ဟုိကုိ ေရာက္ရင္ သိပ္ၿပီး smart  ျဖစ္ေအာင္မေနနဲ႔။ ငါတုိ႔တုန္းကအရမ္း smart ျဖစ္သူေတြ ျပဳတ္က်န္ခဲ့တယ္"
တဲ့။ ဟုတ္တယ္..စစ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ လုိခ်င္တဲ့အရည္အခ်င္းက ထက္ျမက္မႈ မဟုတ္ဖူး၊ ခုိင္းသမွ်အမိန္႔နာခံေရးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ခုဆုိရင္ က်ေနာ္တို႔အုပ္စုထဲမွာ ၾကည္းတပ္ အရာရွိျဖစ္သြားတာ (၅) ဦး၊ ေရတပ္အရာရွိျဖစ္သူက (၄) ဦး ရွိတယ္။ တပ္ မွာ မေနႏိုင္လို႔ ထြက္ေျပးသြားသူေတြရွိတယ္။ က်န္းမာေရးအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ နႈတ္ထြက္သူတြရွိတယ္။ ဟိုမေရာက္ ဒီမ ေရာက္ စခန္းသြား ေနသူေတြလည္းရွိတယ္။ ကိုယ့္ျဖစ္ႏိုင္ေျခနဲ႔ကုိယ္ ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကတာျဖစ္သလို တစ္ဖက္ က လည္း တူညီတဲ့အခြင့္အေရးကို ဖန္တီးေပးမထားျပန္ဘူး။ အမွန္ကေတာ့ တူညီတဲ့အခြင့္အေရး ရွိေနတာေတာင္မွ အရည္ အခ်င္း မတူညီမႈေၾကာင့္ အားလံုးတေျပးညီ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔ဆိုတာ ျဖစ္မွမျဖစ္ႏိုင္တာ။ ဒါေပမယ့္ တန္းတူႀကိဳးစားခြင့္ရွိၿပီး မေအာင္ျမင္တာဆုိရင္ ေတာ့ ကုိယ္ည့ံတာပဲလုိ႔ ေျဖသာတာေပါ့။

ခုေနာက္ပိုင္း အခ်ိန္ေတြမွာ အဲဒီျဖစ္စဥ္ေလးကို ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ လူငယ္ေတြ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵကို မကြယ္မ ၀ွက္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရဲတာ ေကာင္းတယ္ဗ်။ အဲဒါကို လူႀကီးေတြကလည္း နားလည္ေပးဖို႔လိုတယ္။ လူတေယာက္ တိုးတက္ေအာင္ျမင္တယ္ဆိုရာမွာ သူ႔ဘ၀ရဲ႕ အနာဂတ္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က မက္လံုးတခုအေနနဲ႔ ေစ့ေဆာ္အားေပးေန တယ္။ သဘာ၀လည္းက်တယ္။ ဒါေၾကာင့္ တဦးခ်င္းဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို ႀကိဳဆိုရမယ္။ အားေပးအားေျမႇာက္ျပဳရမယ္။ တဦးခ်င္းဖြံ႔ၿဖိဳးမႈကို လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈႏွင့္ သဟာဇာတျဖစ္ေအာင္၊ ခ်ိတ္ဆက္မိိေအာင္ တည့္မတ္ေပးဖို႔ပဲလိုတယ္။ အတၱႀကီးတယ္ ကိုယ္က်ဳိး ၾကည့္တယ္လို႔ မျမင္ေစခ်င္ပါဘူး။

အဲလိုမဟုတ္ဘဲ လူငယ္ေတြကလည္း လူႀကီးေတြေရွ႕မွာ အားနာသလိုလို ေၾကာက္ရြံ႕သလိုလိုနဲ႔ ကိုယ့္ရင္ထဲရွိရာကို အ မွန္မေျပာရဲဘဲ ဖုံုးကြယ္ထိန္၀ွက္ထား။ လူႀကီးေတြကလည္း လူငယ္ေတြပါးစပ္ဖ်ားက အတၱထက္ ပရကို ဦးစားေပး ေျပာ ဆိုတာေတြသာၾကားခ်င္ ျဖစ္ေနတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမ်ဳိးမွာေတာ့ ႐ိုးသားမႈေတြ ကြယ္ေပ်ာက္ေနၿပီး ၾကာလာရင္ ေလာက ကို မခ်င့္မရဲျဖစ္တဲ့ အငံု႔စိတ္ေတြႀကီးထြားလာတတ္တာ သဘာ၀ပဲ။ စိတ္မလြတ္လပ္သူတဦးဟာ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းအေပၚ မွာ ဘယ္လုိမ်ား အေကာင္းျမင္သေဘာနဲ႔ ဆက္ဆံႏိုင္ပါ့မလဲ။ တပ္မေတာ္ထဲမွာေတာ့ မခ်စ္ေသာ္လည္း ေအာင့္ကာနမ္း ေနရတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ စခန္းသြားလုိ႔ ေကာင္းေနတုန္း။

က်ေနာ့သိျမင္မိသေလာက္ ေျပာရရင္ေတာ့ ဒီေခတ္မွာ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ရွိရမယ္၊ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔ၿပီး အမ်ားအက်ဳိးသယ္ပိုးရမယ္ စသျဖင့္ ေယဘူယ်ဆန္ဆန္ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္မရွိတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ လူငယ္ေတြရဲ႕ စိတ္ကိုတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ခ်ည္ ေႏွာင္ မထားသင့္ေတာ့ဘူးလို႔ ထင္မိတယ္။ တကယ္လက္ေတြ႔မွာလည္း အဲဒီစကားေတြဟာ လူငယ္ေတြအတြက္ အားမ ျဖစ္ဘဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အကာအကြယ္ယူတဲ့ ျခံဳလႊာ ေတြလိုျဖစ္ေနတတ္တယ္။ လူငယ္ေတြရဲ႕ပင္ကုိယ္စ႐ုိက္မွာကုိက ပရ စိတ္ေတြ ကိန္းေအာင္းေနၿပီးသားပါ။ အေရးႀကီးတာက အေတြးအေခၚလြတ္လပ္မႈရွိဖုိ႔ကုိပဲ လမ္းဖြင့္ေပးရမွာ။ တုိင္းျပည္ မွာ အေရးၾကံဳတဲ့အခါ  စိတ္လြတ္လပ္မႈ ရွိသူေတြကသာ ျပႆနာကုိ ရင္ဆုိင္ ေျဖရွင္းတတ္တာမဟုတ္လား။

လက္ရွိတပ္မေတာ္အတြင္း က်င့္သံုးေနတဲ့ အမိန္႔နာခံေရးဗဟုိျပဳ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ေအာက္မွာ လူငယ္ေတြရဲ႕ လြတ္လပ္မႈ နဲ႔ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနတယ္လုိ႔ထင္မိတယ္။ သူ႔စိတ္နဲ႔ကုိယ့္ကုိယ္ ေနသားက်လာတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူ ေတြဟာ လူ႔အဖဲြ႔အစည္းအတြက္ မွန္ကန္တဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကုိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ခ်မွတ္ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္ပါ့ မလား။
က်ေနာ့ေစတနာက လူငယ္ေတြကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြးတတ္ျမင္တတ္ ေဖာက္ထြက္ ေဆြးေႏြး လုပ္ကိုင္တတ္သူ ေတြ ျဖစ္လာေစခ်င္တာပါ။ စကားလံုးေတြနဲ႔ ၀န္ပိမေနေစခ်င္ဘဲ လက္ေတြ႔ျဖစ္ႏိုင္ေျခမွာ ရွင္သန္ေနေစခ်င္တာပါ။
လူငယ္ေတြအားလံုး  လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေတြးေခၚေဆာင္ရြက္ႏိုင္ၾကပါေစ။

ေနမင္းသူ

အဂတိလိုက္စားမွႈမ်ားၾကားမွ ထင္ရွားလာတဲ႔ ရုရွား ၀ဘ္ဆိုဒ္ ..........

by San Maung on Tuesday, March 29, 2011 at 5:22am

မစၥတာ နာဗဲလ္နီ ကေတာ႔ သူ႔ရဲ႕ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမွႈကို ျပံဳးျပဳံးၾကီး ရွင္းျပသည္။ "က်ေနာ္ ဘာေၾကာင္႔ ဒီလို ေဖာ္ထုတ္ေနရသလဲဆိုေတာ႔ ရုရွား ရဲ႕ ေရနံေတြ သဘာ၀ ဓာတ္ေငြ႔ေတြနဲ႔ လုပ္စားေနတဲ႔ သူေတြကို ၾကည့္မရလို႔ပဲ။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ၾကီးမားတဲ႔ ေရနံ သဘာ၀ အရင္းျမစ္ေတြက လာတဲ႔ ဓနက ေအာက္ေျခ လူထုေတြဆီ မေရာက္ဘူး။ လူထုနဲ႔ ဘာမွ မဆိုင္သလို ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီ အျမင္မေတာ္တာကို ဖြင္႔ ခ်ရမယ္" ဟု ဆိုသည္။

င္တာနက္ မေပၚထြန္းမီက ရုရွား အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးသမား တစ္ေယာက္အဖို႔ အစိုးရ မၾကိဳက္တဲ႔ စာေတြကို လူထုၾကားထဲ ပုန္းလွ်ဴိးကြယ္လွ်ဴိး လိုက္လံ ျဖန္႔ေ၀ရသည္။ သို႔ေသာ္ ယေန႔ ရုရွားမွာေတာ႔ လူထုကိုစည္းရံုးဖို႔ ၀ဘ္ဆိုဒ္တစ္ခု ဘေလာ႔ဂ္ တစ္ခုနဲ႔ဆို လံုေလာက္ေနျပီ။

အသက္ ၃၄ ႏွစ္ရွိ အလက္ခ္စီ နာဗဲလ္နီ ဆိုတဲ႔ ရုရွား ေရွ႕ေနနဲ႔ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ရဲ႕ ၀ဘ္ဆိုဒ္ navalny.ru ကို တစ္ေန႔ ရုရွား တစ္သန္းေက်ာ္ ၀င္ၾကည့္ေနၾကသည္။ အစိုးရပိုင္ ေရနံနဲ႔ စြမ္းအင္ ကုမၸဏီေတြရဲ႕ ျခစားမွႈ၊ အခ်င္းခ်င္း အေ၀ မတည့္မွႈ၊ လာဘ္ေပး ကန္ထရိုက္လုမွႈနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ ပြဲစားေတြရဲ႕ ေျခရွႈပ္မွႈမ်ားကို သူ႔၀ဘ္ဆိုဒ္ကေန ေန႔စဥ္ ဖြင္႔ခ် တဲ႔အတြက္ ရုရွားမွာ အလြန္ေပါက္ လူၾကိဳက္မ်ားတဲ႔ ၀ဘ္ဆိုဒ္တစ္ခု ျဖစ္လာသည္။

ရုရွား ေရနံနဲ႔ စြမ္းအင္ စေတာ႔ေစ်းကြက္မွာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမယ္႔ ျပည္တြင္း ျပည္ပက သူေတြအတြက္ေတာ႔ သူ႔ ၀ဘ္ဆိုဒ္က အက်ဳိးမ်ားလွသည္။ ရုရွားကေန တရုတ္ကို ေရနံေရာင္းဖို႔ ပိုက္လိုင္းသြယ္ေနတဲ႔ Transneft စီမံကိန္းမွာ ရွဲလ္ ကုမၸဏီ ကန္ထရိုက္ေတြရဲ႕ ရိုက္စား ဇာတ္လမ္းမ်ားနဲ႔ စားခြက္လုမွႈအေၾကာင္းေတြကို ပရိတ္သတ္ အေတာ္ ပြဲက်သည္။

ေနာက္ဆံုး ၀ဘ္ဆိုဒ္ေပၚ တင္လိုက္တဲ႔ ဇာတ္လမ္းတစ္ခုမွာ Transneft ပေရာ႔ဂ်က္ရဲ႕ မသမာမွႈက ေဒၚလာ ၄ ဘီလီယံ အထိ ရွိသည္ဟု ဆိုသည္။ Transneft တာ၀န္ရွိသူမ်ားနဲ႔ ရုရွားအစိုးရက ပ်ာပ်ာသလဲ ျငင္းရသည္။ ေနာက္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ဗလာဒီမာ ပူတင္ က ၀ဘ္ဆိုဒ္က ေဖာ္တဲ႔ ဇာတ္လမ္းကို စစ္ေဆးဖို႔ လုပ္ေနရျပီး၊ ၀ဘ္ဆိုဒ္ကိုလည္း ယာယီ ရပ္ခိုင္း ထားသည္။

မစၥတာ နာဗဲလ္နီ က ၀ဘ္ဆိုဒ္နဲ႔ ေက်ာ္ၾကားလာတာနဲ႔အမွ် ႏို္င္ငံေရး ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြလည္း ပါလာသည္။ သူ႔ရဲ႕ အဖြ အေငါ႔ ေန႔စဥ္ မရိုးအီတဲ႔ ဇာတ္လမ္းေတြက ရုရွား လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ အာရံုေၾကာထဲ သြားျငိေနသည္။ သူ႔မွာ ပရိတ္သတ္ ထုနဲထည္နဲ႔ ရွိသလို သတ္ဖို႔ ေခ်ာင္းေနသူေတြလည္း ရွိသည္။

မစၥတာ နာဗဲလ္နီ ကေတာ႔ သူ႔ရဲ႕ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမွႈကို ျပံဳးျပဳံးၾကီး ရွင္းျပသည္။ "က်ေနာ္ ဘာေၾကာင္႔ ဒီလို ေဖာ္ထုတ္ေနရသလဲဆိုေတာ႔ ရုရွား ရဲ႕ ေရနံေတြ သဘာ၀ ဓာတ္ေငြ႔ေတြနဲ႔ လုပ္စားေနတဲ႔ သူေတြကို ၾကည့္မရလို႔ပဲ။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ၾကီးမားတဲ႔ ေရနံ သဘာ၀ အရင္းျမစ္ေတြက လာတဲ႔ ဓနက ေအာက္ေျခ လူထုေတြဆီ မေရာက္ဘူး။ လူထုနဲ႔ ဘာမွ မဆိုင္သလို ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီ အျမင္မေတာ္တာကို ဖြင္႔ ခ်ရမယ္" ဟု ဆိုသည္။

သူ႔၀ဘ္ဆိုဒ္မွာ ရုရွား ပင္စင္စားေတြ ေက်ာင္းဆရာေတြ ဒုကၡေရာက္ေနပံု၊ ဆရာ၀န္ေတြ ေငြေၾကး အေတာင္းၾကမ္းပံု၊ မင္းသားမင္းသမီး နဲ႔ ေခတ္ပ်က္သူေဌးေတြ ထူးထူးျခားျခား ဇိမ္ခံၾကပံုေတြလည္း ေဖာ္ျပတတ္သည္။

၀ီကီလိခ္စ္ ရဲ႕ ဂ်ဴလီယန္ အာဆန္း လိုပဲ ရုရွားမွာေတာ႔ နာဗဲလ္နီ က ေက်ာ္ၾကားေနသည္။ ရုရွားရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး စီးပြားေရးနဲ႔ ျခစားမွႈ အတင္းအဖ်င္းေပါင္းစံုကို လိခ္စ္ လုပ္ ဖြေပးေနသည္။ နာဗဲလ္နီ က ၀ဘ္ဆိုဒ္ နဲ႔ ဘေလာ႔ဂါ သမား သက္သက္ မဟုတ္။ ရုရွားရဲ႕ ပညာတတ္ လူငယ္ ႏိုင္ငံေရး သမားလည္း ျဖစ္သည္။ မ်ဳိးဆက္သစ္ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြမွာ အဖြ အတတ္ပညာက ထူးျခားမွႈတစ္ခုလို႔ပင္ ဆိုရမည္။

ေမာကၡ ႏိုင္ငံတကာသတင္း Source: NYTimes