လူေတြကေတာ့ ေဒါက္တာ ဂ်င္းရွပ္ (Dr. Gene Sharp) အား အီဂ်စ္သမၼတ မူဘာရက္ကို ျဖဳတ္ခ်ခဲ့သူလို႔ ေျပာစမွတ္ျပဳေနၾကတယ္။ ဒီလို ပံုေဖာ္ေျပာဆိုတာဟာ အာဏာရွင္အုပ္စိုးမႈကို ဆန္႔က်င္အန္တုခဲ့တဲ့ အီဂ်စ္ျပည္သူေတြရဲ႕ အံုႂကြမႈကို အထင္ေသးလိုုက္တာပဲလို႔ သူကေတာ့ ျမင္ပါတယ္။ အဲဒီမတိုင္ခင္က ေဒါက္တာ ဂ်င္းရွပ္ဟာ လူထုအံုႂကြမႈ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ေအာက္ကေန အေမရိကန္လိုလားတဲ့ အစိုးရ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ေရးအတြက္ လုပ္ေပးေနသူတေယာက္လို႔ တီးတိုးေဝဖန္ ခံခဲ့ရသူ တေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ သူက အဲဒီလိုစြပ္စြဲခ်က္ေတြကို “ရယ္စရာ” လို႔ ေျပာဆိုလုိက္ၿပီး အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ ကိုရီးယားစစ္ပြဲအတြင္း စစ္မႈမထမ္းမေနရ ဥပေဒကို ဆန္႔က်င္လို႔ အာဏာဖီဆန္မႈနဲ႔ ေထာင္က်ခံရဖူးတာကို အမွတ္ရပါတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
“အာဏာရွင္စနစ္မွသည္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ဆီသုိ႔” စာအုပ္ဟာ သူ႔ရဲ႕ လူသိအမ်ားဆံုးနဲ႔ ၾသဇာတကၠိမ အရိွဆံုး စာအုပ္လို႔လည္း ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ကမာၻတလႊား မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ ႏွလံုးရည္တုိက္ပြဲေတြအတြက္ ထင္ရွားတဲ့ လက္စြဲစာအုပ္ဟာ အမွန္စင္စစ္ ၁၉၉၀ အေစာပိုင္းႏွစ္မ်ားအတြင္း ေဒါက္တာ ရွပ္ ျမန္မာအတိုက္အခံမ်ား၊ တိုင္းရင္းသားအုပ္စုမ်ားနဲ႔ လက္တြဲလုပ္ေဆာင္ရာမွ ထြက္ေပၚလာေသာ စာအုပ္တအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အာရွင္အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွ တိုင္းျပည္တခု လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ စီမံခ်က္တခုသဖြယ္ ရည္ရြယ္ေရးသားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံက တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြ၊ အတိုက္အခံ အင္အားစုေတြ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ စိန္ေခၚခ်က္ေတြအနက္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ အေကာင္းဆံုးတခုကေတာ့ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္စၿပီး အာဏာရယူထားၿပီး အခုအခ်ိန္မွေတာ့ လႊတ္ေတာ္မ်က္ႏွာစာ ေနာက္ကြယ္ကေန ခံကတုတ္နဲ႔ အခိုင္အမာ အာဏာဆက္ယူထားေသးတဲ့ စစ္တပ္ပါပဲ။
ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္းက နာဇီ/Quisling အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို ဆန္႔က်င္္ေတာ္လွန္ေသာ ေနာ္ေ၀ ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြနဲ႔ လက္တြဲတိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ဖူးသူ ယခု အသက္ ၈၃ ႏွစ္အရြယ္ ေဒါက္တာ ဂ်င္းရွပ္ကို ဆိုင္မြန္ ရပ္ဖ္နင္းက ယခုျဖစ္ပြားေနတဲ့ အာဖရိက ေျမာက္ပိုင္းနဲ႔ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းက ဆႏၵျပမႈေတြအေပၚ သူ႔ရဲ႕ အျမင္အယူအဆေတြကို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ျမန္မာအတိုက္အခံေတြက အာဏာရွင္ေတြကို ပလႅင္ထက္ကေန ဘာေၾကာင့္ မဖယ္ရွားႏိုင္ေသးတာလဲ ဆိုတဲ့အေပၚ သူ႔ရဲ႕ ယူဆခ်က္ကိုလည္း ေျပာထားပါတယ္။
ေမး ။ ။ ေဒါက္တာ ရွပ္ ခင္ဗ်ား၊ ေဒါက္တာ့အေနနဲ႔ ျမန္မာႏို္င္ငံနဲ႔ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈအေပၚမွာ ဟိုးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက စိတ္၀င္စားလာခဲ့တာပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံအေရးနဲ႔ ဘယ္လိုဘယ္ပံု စတင္ပတ္သက္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို ဧရာ၀တီ ပရိသတ္ေတြသိေအာင္ ေျပာျပေပးပါ။
ေျဖ ။ ။ က်ေနာ့္ကို အရင္ ရန္ကုန္အေျခစုိက္ အေမရိကန္ စစ္သံမႉးေဟာင္း ေရာဘတ္ ဟာလ္ဘီက ျမန္မာျပည္ကို ေခၚသြားတယ္။ ေရာဘတ္ ဟာလ္ဘီ ဆိုတာ စစ္အစိုးရကို ဆန္႔က်င္တဲ့အုပ္စုေတြအေပၚ စာနာေထာက္ခံတဲ့သူပါ။ အထူးသျဖင့္ ကရင္ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြကိုပါ။ အဲဒီတုန္းက ကြယ္လြန္သြားၿပီျဖစ္တဲ့ ဦးတင္ေမာင္၀င္း ဦးစီးၿပီး ဘန္ေကာက္ အေျခစိုက္ အဂၤလိပ္၊ ျမန္မာႏွစ္ဘာသာနဲ႔ ထုတ္ေ၀တဲ့ ေခတ္ၿပိဳင္သတင္းစာအတြက္ က်ေနာ့္ကို ေဆာင္းပါးေတြေရးဖို႔ ေျပာလာတယ္။
အဲဒီေဆာင္းပါးေတြက ေနာင္ထုတ္ေ၀တဲ့ “အာဏာရွင္စနစ္မွသည္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ဆီသုိ႔” ဆိုတဲ့စာအုပ္မွာ ပါလာတာပါပဲ။ မာနယ္ပေလာကိုလည္း က်ေနာ္ ၂ ႀကိမ္၊ ၃ ႀကိမ္ ေရာက္ဖူးပါတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ျပည္ပေရာက္ျမန္မာေတြနဲ႔လည္း ဆံုဖူးပါတယ္။
ေမး ။ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အၾကမ္းမဖက္ ႏွလံုးရည္နည္းနဲ႔ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို တြန္းလွန္ေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ အခုထိ မေအာင္ျမင္ေသးတာလဲ။ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ အခုလတ္တေလာ ျဖစ္ေနတဲ့ အီဂ်စ္တို႔၊ တူနီးရွားတို႔နဲ႔ ဘယ္လိုကြာသလဲ။ ဒါ့အျပင္ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ ႐ုရွလက္ေအာက္ခံ တုိင္းျပည္ေဟာင္း ဆာဗီးယားမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ Colour Revolutions နဲ႔ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္ ဖိလစ္ပိုင္မွာျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးေတြနဲ႔ေရာ ဘယ္လိုကြာျခားပါသလဲ။
ေျဖ ။ ။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ရွင္းျပစရာ နည္းနည္းပါးပါးရွိမယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။ အတိုက္အခံ အင္အားစုေတြ ေတာ္တာ္မ်ားမ်ားမွာ ကရင္၊ မြန္အျပင္ တျခားတိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔ေတြမွာ ကုိယ္ပိုင္လက္နက္ကိုင္တပ္ေတြ၊ စစ္တပ္အေသးစားေတြ ရိွခဲ့ၾကပါတယ္။ သူတို႔ထင္တာက လက္နက္ကိုင္တပ္ေတြကို စြန္႔ၿပီး အၾကမ္းမဖက္ ႏွလံုးရည္နည္လမ္း (ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ႏုိင္ငံေရးအံတုမႈလို႔ လူသိမ်ားပါတယ္) ကို လိုက္မယ္ဆိုရင္ သူတို႔ေတြဟာ အားနည္းကုန္မယ္လို႔ ထင္ခဲ့ၾကတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမိုကရက္တစ္တပ္ဦး (ABSDF) လို အဖြဲ႔ေတြမွာလည္း စစ္တပ္အေသးစားေလးေတြရိွခဲ့ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအံတုမႈလုပ္ငန္းကို ယာယီသာ ကိုင္စြဲခဲ့ၾကတယ္။ ၂ ႏွစ္ ၃ ႏွစ္ၾကာေတာ့ မူရင္းလက္နက္ကိုင္ဆီကိုပဲ ျပန္သြားခဲ့ၾကတယ္။ လက္နက္ကိုင္အုပ္စုေတြ အားလံုးထင္တာက စစ္တပ္ကို အႏိုင္တိုက္ႏိုင္မယ္လို႔ ထင္ထားၾကတယ္။ လူအင္အား၊ လက္နက္အင္အား အလြန္ႀကီးမားတဲ့စစ္တပ္ကို အႏုိင္တိုက္ဖို႔ဆိုတာက သဘာဝမက်တဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ပဲလို႔ က်ေနာ္ေတာ့ အဲဒီလိုထင္တယ္။
ျပည္ေထာင္္စုျမန္မာႏိုင္ငံ ၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရလို႔ေခၚတဲ့ အစုိးရဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ဘာၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရမွ မဟုတ္ပါဘူး။ ၀ါရွင္တန္ဒီစီမွာ အေျခစုိက္ၿပီး ျမန္မာျပည္နဲ႔ အေ၀းႀကီးပါ။ သူတို႔နည္းသူတို႔ဟန္နဲ႔ လြတ္လပ္ေရးရမယ္၊ အစိုးရကို ၿဖိဳခ်ႏိုင္မယ္လို႔ ထင္ေနၾကတယ္။ နည္းလမ္းအသစ္ေတြကို ေလ့လာဖို႔လည္း သိပ္စိတ္၀င္စားပံု မေပၚပါဘူး။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ အလြန္အံ့ၾသဖြယ္ အရည္အခ်င္းေတြရိွတဲ့အျပင္ သတိၱအရာမွလည္း ထြန္းေျပာင္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရးနဲ႔ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးေတြကို ယံုၾကည္သူေတြအတြက္ သူဟာခြန္အားတရပ္ပါ။ ဒါပေမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ ေတြးေခၚႏိုင္သူတဦးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားအရ ဦးေဆာင္မႈေပးတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တဦးပါ။ ဒီတခ်က္တည္းနဲ႔ မဟာဗ်ဴဟာတခုကို မဆြဲႏိုင္ပါဘူး။
“အာဏာရွင္စနစ္မွသည္ ဒီမုိကေရစီစနစ္ဆီသို႔” စာအုပ္ကို ျမန္မာေတြအတြက္ ေရးခဲ့ေပမယ့္လည္း ဘယ္ျမန္မာအဖြဲ႔အစည္းကမွ စာအုပ္ပါ ဆန္းစစ္ခ်က္ေတြကို အေရးတယူ မျပဳခဲ့သလို ျမန္မာျပည္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ မဟာဗ်ဴဟာတခုအျဖစ္လည္း မသံုးခဲ့ၾကပါဘူး။ ျမန္မာဘာသာနဲ႔ေရာ၊ တျခားဘာသာနဲ႔ ေရးထားတဲ့ အဲဒီစာအုပ္ လက္၀ယ္ရိွတဲ့သူေတြ အဖမ္းခံခဲ့ရတယ္။ ေထာင္က်ခဲ့ၾကတယ္။ ရန္ကုန္နဲ႔ တျခားေနရာေတြမွာ အရမ္းအားေကာင္းၿပီး ရဲရင့္တဲ့ဆႏၵျပပြဲေတြ သူတို႔လုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လႈပ္ရွားမႈတခုလံုးအထိေတာ့ သူတို႔ မစီစဥ္ခဲ့ၾကဘူး။ ခင္ဗ်ား အစီအစဥ္မဆြဲဘူးဆိုရင္ ခင္ဗ်ားမွာ ပိုႀကီးက်ယ္တဲ့ မဟာဗ်ဴဟာလည္း မရိွႏိုင္ဘူး။ အဲဒီအတြက္ ခင္ဗ်ား ဘယ္ေတာ့မွ အႏိုင္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။
ေမး ။ ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏို၀င္ဘာလေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ဇန္န၀ါရီလ ၃၁ ရက္ေန႔မွာ လႊတ္ေတာ္ စတင္က်င္းပတဲ့အခ်ိန္ကစလို႔ အေျပာင္းအလဲတစံုတရာ ျမင္မိပါသလား။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ လမ္းမေပၚထြက္စရာ မလိုသလို၊ အရင္က ေဒါက္တာ အႀကံျပဳခဲ့တဲ့ နည္းလမ္းေတြကိုလည္း ျပန္သံုးစရာမလိုဘဲ ႏွလံုးရည္တိုက္ပြဲ၀င္ႏိုင္တဲ့ အတိုက္အခံတခု ေပၚလာႏိုင္စရာ လမ္းစရိွပါသလား။
ေျဖ ။ ။ ဒီအေျခအေနနဲ႔ပတ္သက္လို႔ က်ေနာ့္မွာ အေသးစိတ္ အခ်က္အလက္မရိွတဲ့အတြက္ က်ေနာ္ ထင္ျမင္ခ်က္ မေပးႏိုင္ပါဘူး။ စိတ္မရွိပါနဲ႔။
ေမး ။ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံအေရးကေန တျခားကိစၥအေၾကာင္း ေျပာၾကရေအာင္။ ေဒါက္တာရဲ႕ အေတြးအေခၚေတြဟာ အေမရိကန္အစိုးရအတြက္ ဒါမွမဟုတ္ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပို္င္ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ျပည္တြင္းေရးကို အေနာက္ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ၾကား၀င္ေႏွာက္ယွက္မႈ ဒါမွမဟုတ္ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္မႈေတြအတြက္ အားေပးေနတဲ့ အေတြးအေခၚေတြျဖစ္ေၾကာင္း၊ အၾကမ္းမဖက္လႈပ္ရွားမႈ အေရၿခံဳထားတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာလုယူမႈပဲျဖစ္ေၾကာင္း အဆိုးျမင္ သီအိုသီသမားေတြက ေျပာၾကတဲ့အေပၚ ေဒါက္တာ ဘယ္လိုေျပာခ်င္ပါသလဲ။
ေျဖ ။ ။ အဲဒါက တကယ့္ရယ္စရာႀကီးပါ။ အေမရိကန္အစိုးရထံကေရာ၊ အေမရိကန္ စစ္တပ္ဆီကေရာ ဘယ္ေထာက္လွမ္းေရး ေအဂ်င္စီကမွ က်ေနာ္တို႔ အေထာက္အပံ့့ တခါမွ မရခဲ့ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔႐ံုးခန္းကို ၾကည့္ပါ။ ခပ္ေသးေသးေလးပါ။ က်ေနာ္တို႔လုပ္ငန္းေတြ လည္ပတ္ဖို႔ေတာင္ ဘ႑ာေငြ နည္းနည္းပဲရိွပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ကူညီေပးတဲ့ ဆန္းစစ္ေလ့လာခ်က္ေတြကို သိကၡာက်ေအာင္ တစံုတဦးက လုပ္ေနတာပါ။ အဲဒီသေဘာပါပဲ။ စြပ္စြဲခ်က္ေတြက အမွားေတြပါ။
ေမး ။ ။ ႏိုင္ငံတြင္းျပႆနာေတြကို ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္တာ သို႔မဟုတ္ ျပင္ပၾကား၀င္ေႏွာက္ယွက္မႈလို႔ ျမင္ၾကတဲ့ ေဒါက္တာ့အလုပ္ကို ေ၀ဖန္သူတခ်ိဳ႕က ကုိလိုနီ၀ါဒဆိုတဲ့ အယူအဆေအာက္မွာ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ အျပစ္ရိွသူေတြလို႔ ျမင္ေနၾကမလား။ ဆိုလုိတာက ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြလို၊ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံသားေတြလိုမ်ိဳး ကိုယ့္တုိင္းျပည္အေရးကို ျပင္ပအကူအညီမရိွဘဲ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ျခင္းမရိွတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးမွာ ျပည္ပအကူအညီ ေတာင္းၾကရတဲ့အခါမွာ အဲဒီလိုျမင္ၾကပါလား။
ေျဖ ။ ။ တကယ္ေကာင္းတဲ့အခ်က္ပါ။ က်ေနာ့္ရဲ႕ ေလ့လာဆန္းစစ္ခ်က္ေတြကို လူေတြက သိကၡာက်ေအာင္ လုပ္္တဲ့အခါမွာ အဓိက သတိခ်ပ္သင့္တဲ့အရာက က်ေနာ့္ရဲ႕ ေလ့လာဆန္းစစ္ခ်က္ေတြဟာ ႏိုင္ငံေပါင္းမ်ားစြာမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာ လက္ေတြ႔ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္း၊ ကမာၻအ၀ွမ္းက လြတ္လပ္မႈကို ျမတ္ႏိုးသူမ်ားစြာနဲ႔ လက္တြဲေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္းကို အေျခခံထားတယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ပါ။
တခါတရံမွာ က်ေနာ္တို႔ကို တိုက္ခိုက္တဲ့သူေတြက အၾကမ္းဖက္မႈကို ယံုၾကည္တဲ့သူေတြပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူတို႔က လူထုရဲ႕ အၾကမ္းမဖက္ ႏွလံုးရည္တိုက္ပြဲကို အားနည္းေစခ်င္တယ္။ အၾကမ္းမဖက္ ႏွလံုးရည္တိုက္ပြဲ မဟာဗ်ဴဟာရဲ႕ လက္ေတြ႔အသံုး၀င္မႈကို ခ်ိနဲ႔ေစခ်င္လို႔ပါ။
အဲဒီလုိမ်ိဳးလူေတြကို ခင္ဗ်ားၾကည့္လုိက္ပါ။ သူတို႔ဘာေတြ လုပ္ေပးႏိုုင္သလဲ ေမးၾကည့္ပါ။ တကယ့္႐ိုးသားစစ္မွန္တဲ့ ေ၀ဖန္မႈကို အၿမဲႀကိဳဆိုလက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ယုတၱိမတန္တဲ့ စြပ္စြဲခ်က္ေတြကေတာ့ ရယ္စရာေကာင္းလြန္းပါတယ္။
က်ေနာ့္ကို အေမရိကန္အစိုးရရဲ႕ အသံုးခ်ကိရိယာတခုလို႔ ေျပာေနၾကတဲ့သူေတြကို က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက က်ေနာ္ဟာ အေမရိကန္အစိုးရရဲ႕ မူ၀ါဒေတြကို ေ၀ဖန္လို႔၊ အာခံခဲ့လို႔ ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္ ခ်မွတ္ခံခဲ့ရၿပီး ေထာင္ထဲမွာ ၉ လ ေနခဲ့ရတယ္ဆိုတာကို မေမ့သင့္ဘူးလို႔။
ေမး ။ ။ ေျမာက္အာဖရိကနဲ႔ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ အေရးအခင္းေတြေၾကာင့္ ေဒါက္တာ့ရဲ႕ အယူအဆေတြဟာ ျပည္သူေတြၾကားမွာ တေက်ာ့ျပန္ ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ သတင္းစာတခုရဲ႕ ေခါင္းႀကီးပိုင္းမွာဆို “ဂ်င္းရွပ္ - အသက္ ၈၃ ႏွစ္အရြယ္၊ အီဂ်စ္ကို ၿဖိဳခ်ႏိုင္ခဲ့သူ” လို႔ ေရးထားပါတယ္။ အဲဒီအေပၚမွာ ေဒါက္တာ ဘယ္လိုထင္ပါသလဲ”
ေျဖ ။ ။ အဲဒီက ျပည္သူေတြ တိုက္ပြဲထဲမွာ လက္ေတြ႔က်င့္သံုးေနတဲ့ တခ်ိဳ႕ေသာ အယူအဆေတြကို က်ေနာ္ ေပးေကာင္း ေပးခဲ့ႏုိင္သလို၊ ေပးျဖစ္ခ်င္မွာလည္း ေပးျဖစ္မွာပါ။ အဲဒီအတြက္ က်ေနာ္ အတိအက်ေျပာလို႔ မရပါဘူး။ က်ိန္းေသတာ မူဘာရက္အစိုးရကို ျဖဳတ္ခ်ႏိုင္ခဲ့တာဟာ အီဂ်စ္ျပည္သူေတြပါ။ က်ေနာ္ မဟုတ္ပါဘူး။
ေမး ။ ။ တူနီးရွားနဲ႔ အီဂ်စ္ လူထုအံုႂကြမႈ ၿပီးကတည္းက ေဒသတြင္း ဆႏၵျပပြဲေတြဟာ ပံုစံေျပာင္းလာပါတယ္။ လစ္ဗ်ားရဲ႕ လူထုအံုႂကြမႈက လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး တိုက္ပြဲျဖစ္လာေနပါတယ္။ အခုလို လမ္းဆံုေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ လစ္ဗ်ားကို ၾကား၀င္စြက္ဖက္တာကို မွန္ကန္တယ္လို႔ ေဒါက္တာ ယူဆပါသလား။ ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီကေရာ အာရပ္အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကေတာ့ ေထာက္ခံေနပါတယ္။
ေျဖ ။ ။ က်ေနာ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီလိုမ်ိဳး နည္းလမ္းကို မေရြးပါဘူး။ လစ္ဗ်ားဒီမိုကရက္ေတြက အီဂ်စ္ေတြလိုမ်ိဳး အိမ္စာႀကိဳမလုပ္ထားဘူးလို႔ က်ေနာ္ထင္တယ္။ အီဂ်စ္ေတြက လံုး၀လက္တြန္႔ျခင္းမရိွတဲ့ အၾကမ္းမဖက္ ႏွလံုးရည္တိုက္ပြဲ အစီအစဥ္တခုကို အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ယူၿပီး ေလ့လာျပင္ဆင္ခဲ့ပံုရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း သူတို႔ ေအာင္ပြဲ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ရခဲ့တာေပါ့။ လစ္ဗ်ားမွာေတာ့ အဲဒီလိုပံုမ်ိဳး ျဖစ္ခဲ့ပံုမရဘူး။ လစ္ဗ်ားေတြေခါင္းထဲမွာ ရႈပ္ေထြးေနပံုရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကဒါဖီက ဘယ္လိုဖိႏွိပ္မႈမ်ိဳး လုပ္လာႏိုင္တယ္ဆိုတာကိုလည္း သူတို႔ေတြ ေမွ်ာ္မွန္းထားခဲ့သင့္တယ္။
ႏိုင္ငံေရးအံတုမႈရဲ႕ ပါ၀ါကို လက္ေတြ႔သိတဲ့လူေတြက်ေတာ့ အကယ္၍ စစ္အစိုးရက ဒါကို ၿခိမ္းေျခာက္မႈလုိ႔ ျမင္လာရင္ သူျပန္တိုက္မယ္ဆိုတာ သူတို႔သိၾကတယ္။ အစိုးရက လူေတြကို ဖမ္းမယ္၊ ေထာင္ခ်မယ္၊ ႐ိုက္မယ္၊ သတ္မယ္ဆိုရင္၊ အဲဒီလကၡဏာက ခင္ဗ်ားဟာ အစိုးရကို ၿခိမ္းေျခာက္ေနၿပီဆိုတာကို ျပေနတာပဲ။
ခင္ဗ်ားက အၾကမ္းဖက္နည္းနဲ႔ တိုက္မယ္ဆိုရင္ အာဏာရွင္ေတြကလည္း ခင္ဗ်ားကို အၾကမ္းဖက္နည္းနဲ႔ ျပန္ႏွိပ္ကြပ္မွာပါ။ သူပုန္ေတြက ကဒါဖီအစိုးရကို လက္နက္ကိုင္နည္းနဲ႔ အႏိုင္မယူႏိုင္ဘူးဆိုတာ လံုး၀ေသခ်ာတယ္။ ဆိုေတာ့ သူတို႔အတြက္ ျပင္ပအကူအညီရွာဖို႔ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ ျပင္ပအကူအညီဆိုတာ သူတို႔လိုခ်င္တဲ့ လုပ္ႏိုင္စြမ္းမ်ိဳး (ဒါမွမဟုတ္) ေအာင္ပြဲမ်ိဳး ျဖစ္မွာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။
ေမး ။ ။ ဥပမာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလိုမ်ိဳး ဥပေဒေဘာင္အတြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ဆႏၵျပပြဲေတြဟာ အစိုးရရဲ႕ အၾကမ္းဖက္မႈေတြနဲ႔သာ ရင္ဆိုင္ၾကရတဲ့အခါ ဆႏၵျပတဲ့သူေတြအေနနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခုခံကာကြယ္ပိုင္ခြင့္ သို႔တည္းမဟုတ္ ျပန္လည္တိုက္ခုိက္ခြင့္၊ ဒါမွမဟုတ္ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲတပ္ဖြဲ႔၊ စစ္တပ္အတြင္းမွာရိွတဲ့ စာနာသူေတြနဲ႔ မဟာမိတ္ဖြဲ႔တာမ်ိဳး၊ ဒီလိုမွမဟုတ္လည္း လစ္ဗ်ားသူပုန္ေတြလို ႏိုင္ငံတကာ စစ္ေရးအကူအညီ ေတာင္းခံတာမ်ိဳး လုပ္ႏုိင္တယ္လို႔ ေဒါက္တာ ယူဆပါသလား။
ေျဖ ။ ။ ဒီေရြးခ်ယ္မႈကို က်ေနာ္ကေတာ့ လူထုရဲ႕ ကံအေၾကာင္းမလွတဲ့ ေရြးခ်ယ္မႈတခုလို႔ပဲ ထင္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ရန္သူက ခင္ဗ်ားကို ဖိႏွိပ္မႈပံုစံမ်ိဳးစံုနဲ႔ အၾကမ္းဖက္မယ္ဆိုတာ တင္ႀကိဳခန္႔မွန္းႏိုင္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားက တစံုတဦးထံက အကူအညီယူမယ္ဆိုရင္ သူတို႔ကလည္း သူတို႔အက်ိဳးစီးပြားနဲ႔ လာၾကမွာပဲ။ ျဖစ္ႏုိင္တာက ခင္ဗ်ားတိုင္းျပည္ကို စစ္ေျမျပင္အျဖစ္ ေျပာင္းလိုက္ၾကမယ္။ သူတို႔ေတြက ဖိႏွိပ္သူကို ကူညီႏွိမ္နင္းေပးတယ္ ဆိုတာေတာင္ ဒါဟာ ျပည္သူေတြရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရဲ႕ ရလဒ္မဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ကို ထပ္သိမ္းပိုက္ဖို႕ႀကိဳးစားတဲ့ ေနာက္ထပ္ ဖိႏွိပ္သူကို ေတာ္လွန္ဖို႔ ျပည္သူေတြမွာ အဆင္သင့္ရိွမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဆိုလိုတာက အကယ္၍ အီဂ်စ္စစ္တပ္ကသာ အာဏာကို ရယူဖို႔ႀကိဳးစားမယ္ဆိုရင္ လူထုက ဘယ္လိုတန္ျပန္ေဆာင္ရြက္ရမယ္ဆိုတာ သိေနၿပီ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူတို႔ကိုယ္ပိုင္အား သူတို႔ကိုယ္တိုင္ လုပ္ႏိုင္စြမ္းေတြ အီဂ်စ္ျပည္သူေတြမွာ ရိွေနလို႔ပဲ။
အႏၲိမရည္မွန္းခ်က္အရ ဆိုရင္ေတာ့ အၾကမ္းမဖက္ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္မယ္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ အစီအစဥ္ေရးဆြဲရမယ္၊ ေလ့လာရမယ္။ ခင္ဗ်ား ဘာလုပ္ေနတယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားသိဖို႔လိုတယ္။
ေမး ။ ။ ကမၻာအ၀ွမ္း အေတြးအေခၚပညာရွင္ေတြ၊ လက္ေတြ႔ေဆာင္ရြက္သူေတြရဲ႕ လုပ္ငန္းေတြအေပၚမွာ ေဒါက္တာရဲ႕ အယူအဆေတြက လႊမ္းမိုးမႈရိွေနတယ္လို႔ ေဒါက္တာ့ကို ခ်ီးက်ဴးေျပာဆိုတာေတြ ရိွပါတယ္။ ဒါပမယ့္ ေဒါက္တာကိုေရာ ဘယ္သူက လႊမ္းမိုးပါသလဲခင္ဗ်ား။
ေျဖ ။ ။ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာအတြင္း ကမာၻအ၀ွမ္းက်ေနာ္နဲ႔ ထိေတြ႔ခဲ့တဲ့ သူေတြထံကေန က်ေနာ္ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။ တသီးတျခား တဦးတေယာက္ရယ္လို႔ေတာ့ မရိွခဲ့ပါဘူး။ မဟတၱမဂႏၶီႀကီးဆီက က်ေနာ္ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။ ဂႏၶီႀကီးကို အလြန္ေတာ္တဲ့ ႏုိင္ငံေရး မဟာဗ်ဴဟာရွင္ ရႈေတာင့္ကေန က်ေနာ္ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။ ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္း Quisling ဖက္ဆစ္အစိုးရကို ေတာ္လွန္တဲ့ ေနာ္ေ၀းေတာ္လွန္ေရး အင္အားစုေတြထံကေန က်ေနာ္ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။ အၾကမ္းမဖက္ေတာ္လွန္ေရး ဆင္ႏႊဲၾကတဲ့ ေဘာလ္တစ္တိုင္းျပည္ေတြျဖစ္တဲ့ အက္စတိုးနီးယား၊ လပ္ဗီးယားနဲ႔ လစ္သူေယးနီးယား စတဲ့ တိုင္းျပည္ေတြကေန က်ေနာ္ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအစိုးရေတြကလည္း က်ေနာ့္ စာေပေတြကို ဖတ္ၾကပါတယ္။ က်ေနာ့္မွာ ႏိုင္ငံေရးအယူ၀ါဒ မရိွသလို ႏိုငံေရးကယ္တင္ရွင္၀ါဒလည္း မရိွပါဘူး။ က်ေနာ္အယူအဆ အမ်ားစုက ကိုယ္ပိုင္စဥ္းစားခ်က္၊ ေလ့လာခ်က္ သက္သက္ပါပဲ။
(ေဒါက္တာ ဂ်င္းရွပ္ ေရးသားျပဳစုခဲ့ေသာ စာအုပ္တခ်ိဳ႕၏ ျမန္မာ ဘာသာျပန္မ်ားကို ဤေနရာတြင္ (http://www.aeinstein.org/organizations2764.html) ရယူဖတ္႐ႈႏိုင္ပါသည္။)
ေဒါက္တာ ဂ်င္းရွပ္သည္ သူ၏ အၾကမ္းမဖက္ေတာ္လွန္ေရး အယူအဆမ်ားေၾကာင့္ ေက်ာ္ၾကားသည္ (ဓာတ္ပံု - AP)
ျမန္မာႏိုင္ငံက တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြ၊ အတိုက္အခံ အင္အားစုေတြ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ စိန္ေခၚခ်က္ေတြအနက္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ အေကာင္းဆံုးတခုကေတာ့ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္စၿပီး အာဏာရယူထားၿပီး အခုအခ်ိန္မွေတာ့ လႊတ္ေတာ္မ်က္ႏွာစာ ေနာက္ကြယ္ကေန ခံကတုတ္နဲ႔ အခိုင္အမာ အာဏာဆက္ယူထားေသးတဲ့ စစ္တပ္ပါပဲ။
ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္းက နာဇီ/Quisling အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို ဆန္႔က်င္္ေတာ္လွန္ေသာ ေနာ္ေ၀ ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြနဲ႔ လက္တြဲတိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ဖူးသူ ယခု အသက္ ၈၃ ႏွစ္အရြယ္ ေဒါက္တာ ဂ်င္းရွပ္ကို ဆိုင္မြန္ ရပ္ဖ္နင္းက ယခုျဖစ္ပြားေနတဲ့ အာဖရိက ေျမာက္ပိုင္းနဲ႔ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းက ဆႏၵျပမႈေတြအေပၚ သူ႔ရဲ႕ အျမင္အယူအဆေတြကို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ျမန္မာအတိုက္အခံေတြက အာဏာရွင္ေတြကို ပလႅင္ထက္ကေန ဘာေၾကာင့္ မဖယ္ရွားႏိုင္ေသးတာလဲ ဆိုတဲ့အေပၚ သူ႔ရဲ႕ ယူဆခ်က္ကိုလည္း ေျပာထားပါတယ္။
ေမး ။ ။ ေဒါက္တာ ရွပ္ ခင္ဗ်ား၊ ေဒါက္တာ့အေနနဲ႔ ျမန္မာႏို္င္ငံနဲ႔ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈအေပၚမွာ ဟိုးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက စိတ္၀င္စားလာခဲ့တာပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံအေရးနဲ႔ ဘယ္လိုဘယ္ပံု စတင္ပတ္သက္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို ဧရာ၀တီ ပရိသတ္ေတြသိေအာင္ ေျပာျပေပးပါ။
ေျဖ ။ ။ က်ေနာ့္ကို အရင္ ရန္ကုန္အေျခစုိက္ အေမရိကန္ စစ္သံမႉးေဟာင္း ေရာဘတ္ ဟာလ္ဘီက ျမန္မာျပည္ကို ေခၚသြားတယ္။ ေရာဘတ္ ဟာလ္ဘီ ဆိုတာ စစ္အစိုးရကို ဆန္႔က်င္တဲ့အုပ္စုေတြအေပၚ စာနာေထာက္ခံတဲ့သူပါ။ အထူးသျဖင့္ ကရင္ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြကိုပါ။ အဲဒီတုန္းက ကြယ္လြန္သြားၿပီျဖစ္တဲ့ ဦးတင္ေမာင္၀င္း ဦးစီးၿပီး ဘန္ေကာက္ အေျခစိုက္ အဂၤလိပ္၊ ျမန္မာႏွစ္ဘာသာနဲ႔ ထုတ္ေ၀တဲ့ ေခတ္ၿပိဳင္သတင္းစာအတြက္ က်ေနာ့္ကို ေဆာင္းပါးေတြေရးဖို႔ ေျပာလာတယ္။
အဲဒီေဆာင္းပါးေတြက ေနာင္ထုတ္ေ၀တဲ့ “အာဏာရွင္စနစ္မွသည္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ဆီသုိ႔” ဆိုတဲ့စာအုပ္မွာ ပါလာတာပါပဲ။ မာနယ္ပေလာကိုလည္း က်ေနာ္ ၂ ႀကိမ္၊ ၃ ႀကိမ္ ေရာက္ဖူးပါတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ျပည္ပေရာက္ျမန္မာေတြနဲ႔လည္း ဆံုဖူးပါတယ္။
ေမး ။ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အၾကမ္းမဖက္ ႏွလံုးရည္နည္းနဲ႔ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို တြန္းလွန္ေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ အခုထိ မေအာင္ျမင္ေသးတာလဲ။ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ အခုလတ္တေလာ ျဖစ္ေနတဲ့ အီဂ်စ္တို႔၊ တူနီးရွားတို႔နဲ႔ ဘယ္လိုကြာသလဲ။ ဒါ့အျပင္ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ ႐ုရွလက္ေအာက္ခံ တုိင္းျပည္ေဟာင္း ဆာဗီးယားမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ Colour Revolutions နဲ႔ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္ ဖိလစ္ပိုင္မွာျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးေတြနဲ႔ေရာ ဘယ္လိုကြာျခားပါသလဲ။
ေျဖ ။ ။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ရွင္းျပစရာ နည္းနည္းပါးပါးရွိမယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။ အတိုက္အခံ အင္အားစုေတြ ေတာ္တာ္မ်ားမ်ားမွာ ကရင္၊ မြန္အျပင္ တျခားတိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔ေတြမွာ ကုိယ္ပိုင္လက္နက္ကိုင္တပ္ေတြ၊ စစ္တပ္အေသးစားေတြ ရိွခဲ့ၾကပါတယ္။ သူတို႔ထင္တာက လက္နက္ကိုင္တပ္ေတြကို စြန္႔ၿပီး အၾကမ္းမဖက္ ႏွလံုးရည္နည္လမ္း (ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ႏုိင္ငံေရးအံတုမႈလို႔ လူသိမ်ားပါတယ္) ကို လိုက္မယ္ဆိုရင္ သူတို႔ေတြဟာ အားနည္းကုန္မယ္လို႔ ထင္ခဲ့ၾကတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမိုကရက္တစ္တပ္ဦး (ABSDF) လို အဖြဲ႔ေတြမွာလည္း စစ္တပ္အေသးစားေလးေတြရိွခဲ့ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအံတုမႈလုပ္ငန္းကို ယာယီသာ ကိုင္စြဲခဲ့ၾကတယ္။ ၂ ႏွစ္ ၃ ႏွစ္ၾကာေတာ့ မူရင္းလက္နက္ကိုင္ဆီကိုပဲ ျပန္သြားခဲ့ၾကတယ္။ လက္နက္ကိုင္အုပ္စုေတြ အားလံုးထင္တာက စစ္တပ္ကို အႏိုင္တိုက္ႏိုင္မယ္လို႔ ထင္ထားၾကတယ္။ လူအင္အား၊ လက္နက္အင္အား အလြန္ႀကီးမားတဲ့စစ္တပ္ကို အႏုိင္တိုက္ဖို႔ဆိုတာက သဘာဝမက်တဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ပဲလို႔ က်ေနာ္ေတာ့ အဲဒီလိုထင္တယ္။
ျပည္ေထာင္္စုျမန္မာႏိုင္ငံ ၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရလို႔ေခၚတဲ့ အစုိးရဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ဘာၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရမွ မဟုတ္ပါဘူး။ ၀ါရွင္တန္ဒီစီမွာ အေျခစုိက္ၿပီး ျမန္မာျပည္နဲ႔ အေ၀းႀကီးပါ။ သူတို႔နည္းသူတို႔ဟန္နဲ႔ လြတ္လပ္ေရးရမယ္၊ အစိုးရကို ၿဖိဳခ်ႏိုင္မယ္လို႔ ထင္ေနၾကတယ္။ နည္းလမ္းအသစ္ေတြကို ေလ့လာဖို႔လည္း သိပ္စိတ္၀င္စားပံု မေပၚပါဘူး။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ အလြန္အံ့ၾသဖြယ္ အရည္အခ်င္းေတြရိွတဲ့အျပင္ သတိၱအရာမွလည္း ထြန္းေျပာင္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရးနဲ႔ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးေတြကို ယံုၾကည္သူေတြအတြက္ သူဟာခြန္အားတရပ္ပါ။ ဒါပေမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ ေတြးေခၚႏိုင္သူတဦးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားအရ ဦးေဆာင္မႈေပးတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တဦးပါ။ ဒီတခ်က္တည္းနဲ႔ မဟာဗ်ဴဟာတခုကို မဆြဲႏိုင္ပါဘူး။
“အာဏာရွင္စနစ္မွသည္ ဒီမုိကေရစီစနစ္ဆီသို႔” စာအုပ္ကို ျမန္မာေတြအတြက္ ေရးခဲ့ေပမယ့္လည္း ဘယ္ျမန္မာအဖြဲ႔အစည္းကမွ စာအုပ္ပါ ဆန္းစစ္ခ်က္ေတြကို အေရးတယူ မျပဳခဲ့သလို ျမန္မာျပည္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ မဟာဗ်ဴဟာတခုအျဖစ္လည္း မသံုးခဲ့ၾကပါဘူး။ ျမန္မာဘာသာနဲ႔ေရာ၊ တျခားဘာသာနဲ႔ ေရးထားတဲ့ အဲဒီစာအုပ္ လက္၀ယ္ရိွတဲ့သူေတြ အဖမ္းခံခဲ့ရတယ္။ ေထာင္က်ခဲ့ၾကတယ္။ ရန္ကုန္နဲ႔ တျခားေနရာေတြမွာ အရမ္းအားေကာင္းၿပီး ရဲရင့္တဲ့ဆႏၵျပပြဲေတြ သူတို႔လုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လႈပ္ရွားမႈတခုလံုးအထိေတာ့ သူတို႔ မစီစဥ္ခဲ့ၾကဘူး။ ခင္ဗ်ား အစီအစဥ္မဆြဲဘူးဆိုရင္ ခင္ဗ်ားမွာ ပိုႀကီးက်ယ္တဲ့ မဟာဗ်ဴဟာလည္း မရိွႏိုင္ဘူး။ အဲဒီအတြက္ ခင္ဗ်ား ဘယ္ေတာ့မွ အႏိုင္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။
ေမး ။ ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏို၀င္ဘာလေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ဇန္န၀ါရီလ ၃၁ ရက္ေန႔မွာ လႊတ္ေတာ္ စတင္က်င္းပတဲ့အခ်ိန္ကစလို႔ အေျပာင္းအလဲတစံုတရာ ျမင္မိပါသလား။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ လမ္းမေပၚထြက္စရာ မလိုသလို၊ အရင္က ေဒါက္တာ အႀကံျပဳခဲ့တဲ့ နည္းလမ္းေတြကိုလည္း ျပန္သံုးစရာမလိုဘဲ ႏွလံုးရည္တိုက္ပြဲ၀င္ႏိုင္တဲ့ အတိုက္အခံတခု ေပၚလာႏိုင္စရာ လမ္းစရိွပါသလား။
ေျဖ ။ ။ ဒီအေျခအေနနဲ႔ပတ္သက္လို႔ က်ေနာ့္မွာ အေသးစိတ္ အခ်က္အလက္မရိွတဲ့အတြက္ က်ေနာ္ ထင္ျမင္ခ်က္ မေပးႏိုင္ပါဘူး။ စိတ္မရွိပါနဲ႔။
ေမး ။ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံအေရးကေန တျခားကိစၥအေၾကာင္း ေျပာၾကရေအာင္။ ေဒါက္တာရဲ႕ အေတြးအေခၚေတြဟာ အေမရိကန္အစိုးရအတြက္ ဒါမွမဟုတ္ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပို္င္ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ျပည္တြင္းေရးကို အေနာက္ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ၾကား၀င္ေႏွာက္ယွက္မႈ ဒါမွမဟုတ္ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္မႈေတြအတြက္ အားေပးေနတဲ့ အေတြးအေခၚေတြျဖစ္ေၾကာင္း၊ အၾကမ္းမဖက္လႈပ္ရွားမႈ အေရၿခံဳထားတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာလုယူမႈပဲျဖစ္ေၾကာင္း အဆိုးျမင္ သီအိုသီသမားေတြက ေျပာၾကတဲ့အေပၚ ေဒါက္တာ ဘယ္လိုေျပာခ်င္ပါသလဲ။
ေျဖ ။ ။ အဲဒါက တကယ့္ရယ္စရာႀကီးပါ။ အေမရိကန္အစိုးရထံကေရာ၊ အေမရိကန္ စစ္တပ္ဆီကေရာ ဘယ္ေထာက္လွမ္းေရး ေအဂ်င္စီကမွ က်ေနာ္တို႔ အေထာက္အပံ့့ တခါမွ မရခဲ့ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔႐ံုးခန္းကို ၾကည့္ပါ။ ခပ္ေသးေသးေလးပါ။ က်ေနာ္တို႔လုပ္ငန္းေတြ လည္ပတ္ဖို႔ေတာင္ ဘ႑ာေငြ နည္းနည္းပဲရိွပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ကူညီေပးတဲ့ ဆန္းစစ္ေလ့လာခ်က္ေတြကို သိကၡာက်ေအာင္ တစံုတဦးက လုပ္ေနတာပါ။ အဲဒီသေဘာပါပဲ။ စြပ္စြဲခ်က္ေတြက အမွားေတြပါ။
ေမး ။ ။ ႏိုင္ငံတြင္းျပႆနာေတြကို ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္တာ သို႔မဟုတ္ ျပင္ပၾကား၀င္ေႏွာက္ယွက္မႈလို႔ ျမင္ၾကတဲ့ ေဒါက္တာ့အလုပ္ကို ေ၀ဖန္သူတခ်ိဳ႕က ကုိလိုနီ၀ါဒဆိုတဲ့ အယူအဆေအာက္မွာ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ အျပစ္ရိွသူေတြလို႔ ျမင္ေနၾကမလား။ ဆိုလုိတာက ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြလို၊ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံသားေတြလိုမ်ိဳး ကိုယ့္တုိင္းျပည္အေရးကို ျပင္ပအကူအညီမရိွဘဲ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ျခင္းမရိွတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးမွာ ျပည္ပအကူအညီ ေတာင္းၾကရတဲ့အခါမွာ အဲဒီလိုျမင္ၾကပါလား။
ေျဖ ။ ။ တကယ္ေကာင္းတဲ့အခ်က္ပါ။ က်ေနာ့္ရဲ႕ ေလ့လာဆန္းစစ္ခ်က္ေတြကို လူေတြက သိကၡာက်ေအာင္ လုပ္္တဲ့အခါမွာ အဓိက သတိခ်ပ္သင့္တဲ့အရာက က်ေနာ့္ရဲ႕ ေလ့လာဆန္းစစ္ခ်က္ေတြဟာ ႏိုင္ငံေပါင္းမ်ားစြာမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာ လက္ေတြ႔ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္း၊ ကမာၻအ၀ွမ္းက လြတ္လပ္မႈကို ျမတ္ႏိုးသူမ်ားစြာနဲ႔ လက္တြဲေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္းကို အေျခခံထားတယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ပါ။
တခါတရံမွာ က်ေနာ္တို႔ကို တိုက္ခိုက္တဲ့သူေတြက အၾကမ္းဖက္မႈကို ယံုၾကည္တဲ့သူေတြပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူတို႔က လူထုရဲ႕ အၾကမ္းမဖက္ ႏွလံုးရည္တိုက္ပြဲကို အားနည္းေစခ်င္တယ္။ အၾကမ္းမဖက္ ႏွလံုးရည္တိုက္ပြဲ မဟာဗ်ဴဟာရဲ႕ လက္ေတြ႔အသံုး၀င္မႈကို ခ်ိနဲ႔ေစခ်င္လို႔ပါ။
အဲဒီလုိမ်ိဳးလူေတြကို ခင္ဗ်ားၾကည့္လုိက္ပါ။ သူတို႔ဘာေတြ လုပ္ေပးႏိုုင္သလဲ ေမးၾကည့္ပါ။ တကယ့္႐ိုးသားစစ္မွန္တဲ့ ေ၀ဖန္မႈကို အၿမဲႀကိဳဆိုလက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ယုတၱိမတန္တဲ့ စြပ္စြဲခ်က္ေတြကေတာ့ ရယ္စရာေကာင္းလြန္းပါတယ္။
က်ေနာ့္ကို အေမရိကန္အစိုးရရဲ႕ အသံုးခ်ကိရိယာတခုလို႔ ေျပာေနၾကတဲ့သူေတြကို က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက က်ေနာ္ဟာ အေမရိကန္အစိုးရရဲ႕ မူ၀ါဒေတြကို ေ၀ဖန္လို႔၊ အာခံခဲ့လို႔ ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္ ခ်မွတ္ခံခဲ့ရၿပီး ေထာင္ထဲမွာ ၉ လ ေနခဲ့ရတယ္ဆိုတာကို မေမ့သင့္ဘူးလို႔။
ေမး ။ ။ ေျမာက္အာဖရိကနဲ႔ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ အေရးအခင္းေတြေၾကာင့္ ေဒါက္တာ့ရဲ႕ အယူအဆေတြဟာ ျပည္သူေတြၾကားမွာ တေက်ာ့ျပန္ ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ သတင္းစာတခုရဲ႕ ေခါင္းႀကီးပိုင္းမွာဆို “ဂ်င္းရွပ္ - အသက္ ၈၃ ႏွစ္အရြယ္၊ အီဂ်စ္ကို ၿဖိဳခ်ႏိုင္ခဲ့သူ” လို႔ ေရးထားပါတယ္။ အဲဒီအေပၚမွာ ေဒါက္တာ ဘယ္လိုထင္ပါသလဲ”
ေျဖ ။ ။ အဲဒီက ျပည္သူေတြ တိုက္ပြဲထဲမွာ လက္ေတြ႔က်င့္သံုးေနတဲ့ တခ်ိဳ႕ေသာ အယူအဆေတြကို က်ေနာ္ ေပးေကာင္း ေပးခဲ့ႏုိင္သလို၊ ေပးျဖစ္ခ်င္မွာလည္း ေပးျဖစ္မွာပါ။ အဲဒီအတြက္ က်ေနာ္ အတိအက်ေျပာလို႔ မရပါဘူး။ က်ိန္းေသတာ မူဘာရက္အစိုးရကို ျဖဳတ္ခ်ႏိုင္ခဲ့တာဟာ အီဂ်စ္ျပည္သူေတြပါ။ က်ေနာ္ မဟုတ္ပါဘူး။
ေမး ။ ။ တူနီးရွားနဲ႔ အီဂ်စ္ လူထုအံုႂကြမႈ ၿပီးကတည္းက ေဒသတြင္း ဆႏၵျပပြဲေတြဟာ ပံုစံေျပာင္းလာပါတယ္။ လစ္ဗ်ားရဲ႕ လူထုအံုႂကြမႈက လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး တိုက္ပြဲျဖစ္လာေနပါတယ္။ အခုလို လမ္းဆံုေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ လစ္ဗ်ားကို ၾကား၀င္စြက္ဖက္တာကို မွန္ကန္တယ္လို႔ ေဒါက္တာ ယူဆပါသလား။ ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီကေရာ အာရပ္အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကေတာ့ ေထာက္ခံေနပါတယ္။
ေျဖ ။ ။ က်ေနာ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီလိုမ်ိဳး နည္းလမ္းကို မေရြးပါဘူး။ လစ္ဗ်ားဒီမိုကရက္ေတြက အီဂ်စ္ေတြလိုမ်ိဳး အိမ္စာႀကိဳမလုပ္ထားဘူးလို႔ က်ေနာ္ထင္တယ္။ အီဂ်စ္ေတြက လံုး၀လက္တြန္႔ျခင္းမရိွတဲ့ အၾကမ္းမဖက္ ႏွလံုးရည္တိုက္ပြဲ အစီအစဥ္တခုကို အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ယူၿပီး ေလ့လာျပင္ဆင္ခဲ့ပံုရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း သူတို႔ ေအာင္ပြဲ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ရခဲ့တာေပါ့။ လစ္ဗ်ားမွာေတာ့ အဲဒီလိုပံုမ်ိဳး ျဖစ္ခဲ့ပံုမရဘူး။ လစ္ဗ်ားေတြေခါင္းထဲမွာ ရႈပ္ေထြးေနပံုရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကဒါဖီက ဘယ္လိုဖိႏွိပ္မႈမ်ိဳး လုပ္လာႏိုင္တယ္ဆိုတာကိုလည္း သူတို႔ေတြ ေမွ်ာ္မွန္းထားခဲ့သင့္တယ္။
ႏိုင္ငံေရးအံတုမႈရဲ႕ ပါ၀ါကို လက္ေတြ႔သိတဲ့လူေတြက်ေတာ့ အကယ္၍ စစ္အစိုးရက ဒါကို ၿခိမ္းေျခာက္မႈလုိ႔ ျမင္လာရင္ သူျပန္တိုက္မယ္ဆိုတာ သူတို႔သိၾကတယ္။ အစိုးရက လူေတြကို ဖမ္းမယ္၊ ေထာင္ခ်မယ္၊ ႐ိုက္မယ္၊ သတ္မယ္ဆိုရင္၊ အဲဒီလကၡဏာက ခင္ဗ်ားဟာ အစိုးရကို ၿခိမ္းေျခာက္ေနၿပီဆိုတာကို ျပေနတာပဲ။
ခင္ဗ်ားက အၾကမ္းဖက္နည္းနဲ႔ တိုက္မယ္ဆိုရင္ အာဏာရွင္ေတြကလည္း ခင္ဗ်ားကို အၾကမ္းဖက္နည္းနဲ႔ ျပန္ႏွိပ္ကြပ္မွာပါ။ သူပုန္ေတြက ကဒါဖီအစိုးရကို လက္နက္ကိုင္နည္းနဲ႔ အႏိုင္မယူႏိုင္ဘူးဆိုတာ လံုး၀ေသခ်ာတယ္။ ဆိုေတာ့ သူတို႔အတြက္ ျပင္ပအကူအညီရွာဖို႔ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ ျပင္ပအကူအညီဆိုတာ သူတို႔လိုခ်င္တဲ့ လုပ္ႏိုင္စြမ္းမ်ိဳး (ဒါမွမဟုတ္) ေအာင္ပြဲမ်ိဳး ျဖစ္မွာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။
ေမး ။ ။ ဥပမာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလိုမ်ိဳး ဥပေဒေဘာင္အတြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ဆႏၵျပပြဲေတြဟာ အစိုးရရဲ႕ အၾကမ္းဖက္မႈေတြနဲ႔သာ ရင္ဆိုင္ၾကရတဲ့အခါ ဆႏၵျပတဲ့သူေတြအေနနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခုခံကာကြယ္ပိုင္ခြင့္ သို႔တည္းမဟုတ္ ျပန္လည္တိုက္ခုိက္ခြင့္၊ ဒါမွမဟုတ္ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲတပ္ဖြဲ႔၊ စစ္တပ္အတြင္းမွာရိွတဲ့ စာနာသူေတြနဲ႔ မဟာမိတ္ဖြဲ႔တာမ်ိဳး၊ ဒီလိုမွမဟုတ္လည္း လစ္ဗ်ားသူပုန္ေတြလို ႏိုင္ငံတကာ စစ္ေရးအကူအညီ ေတာင္းခံတာမ်ိဳး လုပ္ႏုိင္တယ္လို႔ ေဒါက္တာ ယူဆပါသလား။
ေျဖ ။ ။ ဒီေရြးခ်ယ္မႈကို က်ေနာ္ကေတာ့ လူထုရဲ႕ ကံအေၾကာင္းမလွတဲ့ ေရြးခ်ယ္မႈတခုလို႔ပဲ ထင္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ရန္သူက ခင္ဗ်ားကို ဖိႏွိပ္မႈပံုစံမ်ိဳးစံုနဲ႔ အၾကမ္းဖက္မယ္ဆိုတာ တင္ႀကိဳခန္႔မွန္းႏိုင္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားက တစံုတဦးထံက အကူအညီယူမယ္ဆိုရင္ သူတို႔ကလည္း သူတို႔အက်ိဳးစီးပြားနဲ႔ လာၾကမွာပဲ။ ျဖစ္ႏုိင္တာက ခင္ဗ်ားတိုင္းျပည္ကို စစ္ေျမျပင္အျဖစ္ ေျပာင္းလိုက္ၾကမယ္။ သူတို႔ေတြက ဖိႏွိပ္သူကို ကူညီႏွိမ္နင္းေပးတယ္ ဆိုတာေတာင္ ဒါဟာ ျပည္သူေတြရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရဲ႕ ရလဒ္မဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ကို ထပ္သိမ္းပိုက္ဖို႕ႀကိဳးစားတဲ့ ေနာက္ထပ္ ဖိႏွိပ္သူကို ေတာ္လွန္ဖို႔ ျပည္သူေတြမွာ အဆင္သင့္ရိွမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဆိုလိုတာက အကယ္၍ အီဂ်စ္စစ္တပ္ကသာ အာဏာကို ရယူဖို႔ႀကိဳးစားမယ္ဆိုရင္ လူထုက ဘယ္လိုတန္ျပန္ေဆာင္ရြက္ရမယ္ဆိုတာ သိေနၿပီ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူတို႔ကိုယ္ပိုင္အား သူတို႔ကိုယ္တိုင္ လုပ္ႏိုင္စြမ္းေတြ အီဂ်စ္ျပည္သူေတြမွာ ရိွေနလို႔ပဲ။
အႏၲိမရည္မွန္းခ်က္အရ ဆိုရင္ေတာ့ အၾကမ္းမဖက္ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္မယ္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ အစီအစဥ္ေရးဆြဲရမယ္၊ ေလ့လာရမယ္။ ခင္ဗ်ား ဘာလုပ္ေနတယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားသိဖို႔လိုတယ္။
ေမး ။ ။ ကမၻာအ၀ွမ္း အေတြးအေခၚပညာရွင္ေတြ၊ လက္ေတြ႔ေဆာင္ရြက္သူေတြရဲ႕ လုပ္ငန္းေတြအေပၚမွာ ေဒါက္တာရဲ႕ အယူအဆေတြက လႊမ္းမိုးမႈရိွေနတယ္လို႔ ေဒါက္တာ့ကို ခ်ီးက်ဴးေျပာဆိုတာေတြ ရိွပါတယ္။ ဒါပမယ့္ ေဒါက္တာကိုေရာ ဘယ္သူက လႊမ္းမိုးပါသလဲခင္ဗ်ား။
ေျဖ ။ ။ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာအတြင္း ကမာၻအ၀ွမ္းက်ေနာ္နဲ႔ ထိေတြ႔ခဲ့တဲ့ သူေတြထံကေန က်ေနာ္ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။ တသီးတျခား တဦးတေယာက္ရယ္လို႔ေတာ့ မရိွခဲ့ပါဘူး။ မဟတၱမဂႏၶီႀကီးဆီက က်ေနာ္ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။ ဂႏၶီႀကီးကို အလြန္ေတာ္တဲ့ ႏုိင္ငံေရး မဟာဗ်ဴဟာရွင္ ရႈေတာင့္ကေန က်ေနာ္ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။ ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္း Quisling ဖက္ဆစ္အစိုးရကို ေတာ္လွန္တဲ့ ေနာ္ေ၀းေတာ္လွန္ေရး အင္အားစုေတြထံကေန က်ေနာ္ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။ အၾကမ္းမဖက္ေတာ္လွန္ေရး ဆင္ႏႊဲၾကတဲ့ ေဘာလ္တစ္တိုင္းျပည္ေတြျဖစ္တဲ့ အက္စတိုးနီးယား၊ လပ္ဗီးယားနဲ႔ လစ္သူေယးနီးယား စတဲ့ တိုင္းျပည္ေတြကေန က်ေနာ္ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအစိုးရေတြကလည္း က်ေနာ့္ စာေပေတြကို ဖတ္ၾကပါတယ္။ က်ေနာ့္မွာ ႏိုင္ငံေရးအယူ၀ါဒ မရိွသလို ႏိုငံေရးကယ္တင္ရွင္၀ါဒလည္း မရိွပါဘူး။ က်ေနာ္အယူအဆ အမ်ားစုက ကိုယ္ပိုင္စဥ္းစားခ်က္၊ ေလ့လာခ်က္ သက္သက္ပါပဲ။
(ေဒါက္တာ ဂ်င္းရွပ္ ေရးသားျပဳစုခဲ့ေသာ စာအုပ္တခ်ိဳ႕၏ ျမန္မာ ဘာသာျပန္မ်ားကို ဤေနရာတြင္ (http://www.aeinstein.org/organizations2764.html) ရယူဖတ္႐ႈႏိုင္ပါသည္။)
No comments:
Post a Comment