Posted: 07 Nov 2012 03:54 PM PST
ေဆာင္းသည္ေအးစျပဳလာေပျပီ။ခါတို င္းရန္ကုန္ေဆာင္းသည္အအးလြန္ျခင္ းမရွိ။အခုေတာ့ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ျ ဖင့္။သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ျပဳန္းတီး ပ်က္စီးမွဳ႕ေႀကာင့္ကမာၻအႏွ႔ံအျ ပားရာသီဥတုေတြေဖာက္ျပားလာေနႀကျ ပီဟုသက္ဆိုင္ရာပညာရွင္ေတြကဆိုေ နႀကသည္။သဘာ၀ပတ္က်င္ထိန္းသိမ္းမွ ဳ႕ေတြအားသြန္ခြန္စိုက္ျပဳလုပ္လာ ႀကသည္။ေလးစားအားက်လိုက္မိပါဘိ။
သို႕ေသာ္ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ျဖင့္စာ း၀တ္ေနေရးအတြက္အသည္းအသန္ရုန္း ကန္လွဳပ္၇ွားေနရသည္။
ပုံႏွိပ္တိုက္တစ္ခုတြင္ညဘက္’စက္ ၇ိုက္ဆရာ’လုပ္ျခင္းကို၀င္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ရင္းအေ၀းသင္တကၠသိုလ္ ကဘြဲ႕ေလးတစ္ခုရဖို႕ရုန္းကန္ေ နရသည္။
ပုံႏွိပ္တိုက္တြင္တစ္လလုံးတြင္ နားရက္ ႏွစ္ရက္သာယူျပီးလုပ္ပါမွတစ္လကို သုံးေသာင္းက်ပ္ေလာက္သာရသည္။အခ်ိ န္က ၂၀၀၃ခုႏွစ္ဆိုေတာ့မဆိုးေသးလို႔ေ ျပာနိုင္ပါသည္။ရလာတဲ့အထဲကပင္အေ ၀းသင္တက္လွ်င္သုံးရန္စရိတ္၊အညာ မိသားစုထံျပန္ပို႕ရန္ေငြအခ်ိဳ႕၊ မိမိအတြက္လိုတာေလးေတြ၀ယ္နိုင္ ရန္စရိတ္အခ်ိဳ႕စသည္ျဖင့္ဖယ္ထား ရသည္။
အခ်ဳပ္ဆိုရေသာ္လကုန္လွ်င္ေငြကု န္သည္။လဆန္းလွ်င္ေငြရသည္။အညာကမိ ဘေတြကလည္းသေဘာေပါက္သည္။
လူႀကဳံရွိျပီဆိုတာနဲ႕ငါ့သားေလးႀ ကိဳက္တတ္တဲ့အညာထြက္ထန္းလ်က္၊ပု န္းရည္ႀကီးေတြ၊ပို႔ေပးေလ့လရွိ သည္။အညာေဒသရဲ႕ဘုရားေစ်းပြဲေတြရွ ိလွ်င္ေတာ့အ၀တ္အစားလုံခ်ည္၊အညာေ စာင္သစည့္ျဖင့္ပို႕ေပးတတ္သည္။
ရန္ကုန္မွာ၀ယ္လွ်င္ပိုက္ဆံအပို ကုန္ေနမယ္ဟုလည္းဆိုတတ္ေသးသည္။ဒီ ႏွစ္ေဆာင္းမ၀င္ခင္ေလးတုန္းဆီက
အေမ့ထံမွ ခ်ည္သားနီနီျဖင့္ရက္လုပ္ထားေသာ အညာေစာင္ေလးတစ္ထည္လူႀကဳံျဖင့္ပါ လာသည္။ေဆာင္းတြင္းမွာ
ငါ့သားေလးျခဳံဖို႕တဲ့။ကၽြန္ေတာ္ လည္းအညာေစာင္ကိုသေဘာက်သည္။ထူသည္ ၊။ေႏြးသည္။ခန္႔သည္ကိုး။
ကၽြန္ေတာ္တို႕လုပ္ကိုင္ေနရေသာပု ံႏွိပ္လုပ္ငန္းဆိုတာကလည္း မီဒီယာေတြအတြက္အဓိကပံပိုးေပးမွဳ ႕တခုပင္။
အထူးသျဖင့္ဂ်ာနယ္ေတြထြက္ရက္ဆို လွ်င္အခ်ိန္လုရိုက္ထုတ္ေပးရသည္။ မနက္ထြက္မည့္ဂ်ာနယ္အတြက္ယေန႔ညမွ စီစစ္ေရးခြင့္ျပဳခ်က္ရတာမ်ိဳးေ တြေပါ့။
အဲဒီလိုအခါမ်ိဳးမွာေတာ့မနက္မိုး လင္းအခ်ိန္မွီျပီးနို္ငသေလာက္အျ မန္ရိုက္ထုတ္ေပးရသည္။အဲသလိုညမ်ိ ဳးဆိုလွ်င္ေတာ့ဒီဇိုင္းနာေတြ ဖလင္လုပ္သူေတြလည္းမအိပ္နိုင္ေတာ ့။ေဆာင္းညသည္အိပ္ယာထက္တြင္ေကြးေ နရပါကဇိမ္ရွိလွေသာ္လည္း
ကၽြႏ္ေတာ္တို႕မွာေတာ့ေခၽြးထြက္ေ အာင္လွဳပ္ရွားေနႀကရသည္။
ေဆာင္းတညေပါ့…..အခ်ိန္အားျဖင့္ ည၁၁နာရီေက်ာ္ေက်ာ္။
မနက္ထြက္မည့္ဂ်ာနယ္အတြက္မ်က္ႏွာ ဖုံးအတြက္ပုံႏွိပ္ေပးေနရသည့္အခ် ိန္လဲျဖစ္သည္။စာေဖာင္ေတြကိုပုံႏ ွိပ္စက္ေပၚတင္နို္င္ရန္
အတြက္ဖလင္ေတြကိုပုံႏွိပ္ပလိပ္ျ ပားေပၚတင္ျပီးႀကိဳကူးထားရသည္.။ ဒါမွအေရာင္တင္ေသာအခါတစ္ေရာင္နဲ႕ ေနာက္တစ္ေရာင္အႀကားအခ်ိန္ေလလြင္ ့မွဳ႕မရွိေစရန္ျဖစ္သည္။ပုံေတြကူ းရင္ဖလင္တစ္ခ်ပ္ေပ်ာက္ေနသည္။ဘယ္ လိုမွရွာမရ။ဖလင္ထုတ္လုပ္သူထံဖု န္းဆက္ေမးရသည္။သူ႔ဆီမွာက်န္ေနခဲ ့သည္တဲ့…။
ကၽြန္ေတာ္အခုခ်က္ခ်င္းလာယူပါမည္ ဟုေျပာကာစာေဖာင္ေတြလာသယ္ေသာကားျ ဖင့္အႀကဳံစီးလိုက္သြားရသည္။ဖလင္ ထုတ္သူရုံးခန္းက ၃၈လမ္းအေပၚဘေလာက္။ကၽြန္ေတာ္ကပု ဇြန္ေတာင္ကလာရသည္။
ဖလင္လုပ္သူထံမွဖလင္ေတာင္းယူကာျ ပန္မည့္အျပဳေတာ့ ပိုက္ဆံငါးေသာင္းႏွစ္ေထာင္ထုတ္ေ ပးသည္။
အရင္လကေႀကာ္ျငာေဖာင္ရိုက္ခေပးျ ခင္းျဖစ္သည္။ပိုက္ဆံအိပ္လည္းယူ မလာမိေတာ့စကၠဴနဲ႕ပတ္ကာခါးႀကားထိ ုးလိုက္သည္.။
ေက်းဇူးတင္ေႀကာင္းေျပာကာသူ႔ရုံး ခန္းဆီမွထြက္လာလိုက္သည္။ဆိုက္ကာ းငွါးရန္စဥ္းစားမိေသးသည္။ညဘက္ဆိ ုေတာ့သုံးရာႏွင့္
အထက္ေပးရမည္ေစ်းႀကီးသည္.။
ဘယ္ငွါးမလဲ၊လမ္းေလွ်ာက္မွာေပါ့။ အဲေလာက္ေငြဆိုတာကၽြႏ္ေတာ့အတြက္ မနက္စာေကာင္းေကာင္းစားလို႕ရသည္ေ လ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းမႀကီးအတိုင္းပုဇြ န္ေတာင္ဘက္ကိုေလွွ်ာက္လိုက္သည္။ သိမ္ျဖဴလမ္းမႀကီးမီးပြိဳင့္မေရာ က္ခင္နားမွာ ခ်မ္းးေျမ႕ေစ်းဆိုတာရွိသည္။
လမ္းမႀကီးကေနႀကည့္လွ်င္ေစ်းသည္ ဆိုင္းပုဒ္ေလးသာျမင္ရသည္။အေႀကာ င္းကားေစ်းေရွ႔တည့္တည့္တြင္အေဆာ က္အဦးႀကီးတခုက ရွိေနတာကိုး။ထိုအေဆာက္အဦးမွာ ဆင္၀င္ေခၚေရွ႔ထြက္အမိုးပါရွိသည္ ။
ထိုဆင္၀င္အမိုးေအာက္ႀကမ္းျပင္ေ ပၚတြင္ကေလးမငယ္ေလးတစ္ေယာက္၊သူမ၏ အေဖႏွင့္အေမျဖစ္ဟန္တူေသာလင္မယား တတြဲအိပ္ေနႀကသည္။
ေဘးနားမွာေတာ့အသက္ငါးဆယ္ေက်ာ္ အရြယ္ေလာက္ရွိဦးေလးႀကီးတစ္ေယာ က္မအိပ္ေသးပဲႀကမ္းခင္းေက်ာ္ကျပာ းထက္တြင္မီးဖို၍ သူ႕လက္၀ါးႏွစ္ဘက္ျဖန္႕ကာလ်က္အေႏ ြးဓါတ္ခံေနသည္။ေဘးနားမွာေတာ့ဖ်ာ ႀကမ္းေလးတစ္ခ်ပ္၊ေစာင္ပါးပါးေလး တစ္ထည္၊ေခါင္းအုံးငယ္ေလးတစ္လုံး ေတြ႕ရသည္။
ကၽြႏ္ေတာ္လမ္းျဖတ္ေလွ်ာ္ကလာရင္း ဦးေလးႀကီးတို႕ရွိရာကိုႀကည့္မိ သည္။သူကေတာ့လမ္းမႀကီးဘက္ကိုေတြေ တြစိုက္ႀကည့္ရင္းတခုခုကိုေတြးေ နပုံရသည္။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေျပာျပလို႕သိ ရတာကသူတို႕သည္ေန႕ခင္းဘက္တြင္ခ် မ္းေျမ႕ေစ်းထဲတြင္ေတာက္တိုမရအလု ပ္ေတြလုပ္ႀကျပီးညဘက္က်လွ်င္အေဆာ က္အဦးႀကီး၏ဆင္၀င္အမိုးေအာက္မွာ အိပ္ႀကသည္။
ဘယ္သူ႕ဆီကမွေတာင္းရမ္းတာမ်ိဳးျ ပဳလုပ္ေလ့မရွိပဲေပးကမ္းလာလ်ွင္ေ တာ့၀မ္းသာစြာယူတတ္ႀကသည္။
ေအာ္….သူတို႕ဘ၀ေတြမ်ားေနာ္ အမိုးသာရွိျပီအကာမဲံ့ေသာေန၇ာေလး မွာ ဘယ္လိုလုပ္ေပ်ာ္ရႊင္နိုင္ပါ့မလဲ ဟုေတြးမိ၍ႀကည့္မိျခင္းျဖစ္သည္။ ငါ့ထက္ပင္ဆိုးေနပါေရာ့လားဟုဆိုျ ပီးလည္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္။
သူတို႕အေႀကာင္းေတြးရင္ဆင္၀င္အမိ ုးေအာက္ကေနထြက္လာျ႔ီးေျခလွမ္း ၁၀လွမ္းေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္အေရာက္မွ ာေတာ့
‘ေဟ့..ငါ့တူႀကီး…….ေဟ့…ငါ့တူႀကီ း’
အေလာတႀကီးျဖင့္ေနာက္ဘက္ဆီမွေခၚ သံႀကားေသာေႀကာင့္လွမ္းစေျခလွမ္း အားရပ္လိုက္ျပီးျပန္လွည့္ႀကည့္ မိ
ေတာ့ေစာနက ဦးေလးႀကီး။
‘ဟုတ္….ဘာမ်ားပါလိမ့္’
‘ဒီမွာငါ့တူႀကီးပိုက္ဆံထုတ္က်က် န္ခဲ့လို႕ လိုက္ေပးတာ’
ကၽြန္ေတာ္အႀကီးအက်ယ္တုန္လွဳပ္အံ ့ႀသမိသြားသည္။ေလးစားမိေသာမ်က္ ၀န္း၊ေက်းဇူးတင္မိေသာမ်က္၀န္းမ် ားျဖင့္ဦးေလးႀကီးကိုႀကည့္ရင္း ပိုက္ဆံထုတ္ကိုယူလိုက္မိသည္။
ျပီးေတာ့မွပိုက္ဆံထုတ္ထဲမွေငြႏွ စ္ေထာင္က်ပ္အားႏွဳတ္ယူကာ
’ဒါေလးက ဦးေလးႀကီးလိုရာသုံးဖို႕ပါ’
‘ငါ့တူႀကီး အဆင္ေျပလို႕လားကြယ္’
ကၽြႏ္ေတာ္ပိုျပီးေလးစားတုန္လွဳ ပ္ရျပန္ပါပေကာ။ထိုအခ်ိန္မွာအိပ္ ေပ်ာ္ေနေသာကေလးမငယ္ေလးသည္လူးလူး လြန္႕လြန္႔ျဖင့္ျငီးသံျပဳလာသည္။ ကၽြႏ္ေတာ္ကမ္းေပးေသာေငြအားလွမ္း ယူျပီး
‘ငါ့ တူႀကီး..ေဘးရန္ကင္းကြာျပီးသြားေ လရာမွခလုတ္မထိဆူးမျငိပါေစနဲ႕ကြ ယ္’
ဟုဆိုကာဆင္၀င္အမိုးေအာက္ဆီသို႕ ခပ္သြက္သြက္ေလွ်ာက္သြားေတာ့သည္။ ျပီးေတာ့ေစာင္ႀကမ္းပါးပါးေလးကို
ႏွစ္ေခါက္ေခါက္လ်က္ကေလးမငယ္ေလး အေပၚသို႕လႊမ္းျခဳံေပးလိုက္သည္။ သူကေတာ့မီးဖိုေဘးျပန္ထိုင္ခ်လို က္ရင္းအေႏြးဓါတ္ခံယူေနျပန္သည္။ ကၽြႏ္ေတာ္လည္းပိုက္ဆံထုတ္ကိုျမဲ ျမဲဆုပ္ကိုင္ရင္းအလုပ္ခန္းရွိရာ သို႕အေသာ့ႏွင္ျပန္လာလိုက္သည္။
ေဆာင္းသည္ဥာဥ့္လယ္ေရာက္ေလပိုျပီ းေအးလာသလိုလိုရွိလာသည္။အလုပ္ခန္ းျပန္ေရာက္ျပီးအလုပ္လုပ္ေနရေသာ္ လည္းစိတ္ထဲမွာေတာ့ဦးေလးႀကီးကို ျမင္ေယာင္မိရင္းေလးစားမွဳ႕၊
အံ့ႀသမွဳ႕တို႕နွင့္အတူတခုခုလုပ္ ေပးလိုက္ခ်င္ေနမိသည္။ဒါနဲ႕ပင္‘ စက္ေနာက္ႀကည့္’ေခၚအကူသူငယ္ခ်င္း ကိုမွာစရာရွိတာေတြ
မွာခဲ့ကာအေဆာင္ေပၚတက္လိုက္အုံး မည္ဟုေျပာခဲ့လိုက္သည္။အေဆာင္ ကအလုပ္ခန္း၏အေပၚထပ္ ေျခာက္လႊာတြင္ရွိသည္။
အေဆာင္ရွိရာသို႕ေျပးတက္လာျပီးေ သတာၱထဲကအေမပို႕လိုက္ေသာခ်ည္သား နီနီေစာင္ေလးအားထုတ္ယူကာ
ကၽြန္ကၽြန္အိတ္နဲ႕ထည့္ကာ ခ်မ္းေျမ႕ေစ်းေရွ႕ကဆင္၀င္အမိုးေ အာက္ဆီသို႕ခပ္သြက္သြက္ပင္ေလွ်ာ က္သြားမိသည္။
ဆင္၀င္အမိုးေအာက္မွာေတာ့ဦးေလးႀ ကီးသည္မီးညႊန္႕မီးေတာက္မရွိေတာ့ ေသာျပာဖုံးမီးက်ီခဲမ်ားကိုတုတ္ တိုတေခ်ာင္းျဖင့္ထိုးဆြရင္းအေႏြ းဓါေငြ႕ေငြ႕ခံေနရွာသည္။
‘ဦးေလးႀကီး’
‘ေဟ..ငါ့တူႀကီး..ဘာမ်ားတုန္း’
ေဟာဒါေလးေလ ဦးေလးဘကီးအတြက္လာေပးတာပါဟုဆို ကာေစာင္ထုတ္ေလးအားေပးလိုက္သည္။
ကၽြတ္ကၽြတ္အိပ္အထဲကေစာင္ေလးကို ထုတ္ယူရင္းအားရ၀မ္းသာစြာျဖင့္ ပင္
‘ေက်းဇူးတင္လိုက္တာကြယ္။ဒီလို အညာေစာင္ေလးနဲ႕သာဆိုရင္ ေဟာဒီေဆာင္းခ်မ္းခ်င္သေလာက္ခ်မ္ းစမ္းပါေစ
ေကာင္းေကာင္းအိပ္လို႕ရျပီကြယ့္’
ျပီးေတာ့ကၽြႏ္ေတာ့္ကိုေက်းဇူး တင္ေသာမ်က္၀န္းမ်ားအျပဳံးမ်ားျ ဖင့္ဆုေတြတသီႀကီးေပးေတာ့သည္။
ကၽြႏ္ေတာ္လည္းအလုပ္ကရွိေသးတာမို ႕ ဦးေလးႀကီးကိုႏွဳတ္ဆက္ကာျပန္လာ ရသည္။စိတ္ထဲမွာေတာ့ႀကည္နူးမွဳ႕ ၀မ္းသာမွဳကမ်ားျဖင့္ျပည့္ႏွက္လိ ု႕ေနသည္။ဘာေႀကာင့္ရယ္မသိ။
ေစာနကေအးသလိုလိုေဆာင္းသည္အခုေတာ ့ေႏြးသေယာင္ေယာင္ပင္။
အျပန္လမ္းတေလွ်ာက္ဦးေလးႀကီးရဲ႕ စကားသံေလး(ဒီလိုအညာေစာင္ေလးနဲ႕ သာဆိုရင္ ေဟာဒီေဆာင္းခ်မ္းခ်င္သေလာက္ခ်မ္ းစမ္းပါေစ)
ျပန္ႀကားမိရင္းေယာဆရာေတာ္မိန္႔ ခဲ့ဖူးတာေလးအလိုလိုသတိရမိသြား သည္။
‘ေမတာၱဟူသည္ သူတပါးကိုျခဳံေပးရင္းျဖင့္မိမိ ကိုယ္ကိုယ္ပါလုံျခဳေႏြးေထြးသြား ေစတတ္ေသာသတၱိရွိတဲ့ေစာင္မ်ိဳးကြ ဲ႕’
ခ်စ္ျခင္းေမတာၱအားျဖင့္
ေဇယ်ာေခ်ာ
Zay Yar Min


သို႕ေသာ္ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ျဖင့္စာ
ပုံႏွိပ္တိုက္တစ္ခုတြင္ညဘက္’စက္
ပုံႏွိပ္တိုက္တြင္တစ္လလုံးတြင္
အခ်ဳပ္ဆိုရေသာ္လကုန္လွ်င္ေငြကု
လူႀကဳံရွိျပီဆိုတာနဲ႕ငါ့သားေလးႀ
ရန္ကုန္မွာ၀ယ္လွ်င္ပိုက္ဆံအပို
အေမ့ထံမွ ခ်ည္သားနီနီျဖင့္ရက္လုပ္ထားေသာ
ငါ့သားေလးျခဳံဖို႕တဲ့။ကၽြန္ေတာ္
ကၽြန္ေတာ္တို႕လုပ္ကိုင္ေနရေသာပု
အထူးသျဖင့္ဂ်ာနယ္ေတြထြက္ရက္ဆို
အဲဒီလိုအခါမ်ိဳးမွာေတာ့မနက္မိုး
ကၽြႏ္ေတာ္တို႕မွာေတာ့ေခၽြးထြက္ေ
ေဆာင္းတညေပါ့…..အခ်ိန္အားျဖင့္
မနက္ထြက္မည့္ဂ်ာနယ္အတြက္မ်က္ႏွာ
အတြက္ဖလင္ေတြကိုပုံႏွိပ္ပလိပ္ျ
ကၽြန္ေတာ္အခုခ်က္ခ်င္းလာယူပါမည္
ဖလင္လုပ္သူထံမွဖလင္ေတာင္းယူကာျ
အရင္လကေႀကာ္ျငာေဖာင္ရိုက္ခေပးျ
ေက်းဇူးတင္ေႀကာင္းေျပာကာသူ႔ရုံး
အထက္ေပးရမည္ေစ်းႀကီးသည္.။
ဘယ္ငွါးမလဲ၊လမ္းေလွ်ာက္မွာေပါ့။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းမႀကီးအတိုင္းပုဇြ
လမ္းမႀကီးကေနႀကည့္လွ်င္ေစ်းသည္
ထိုဆင္၀င္အမိုးေအာက္ႀကမ္းျပင္ေ
ေဘးနားမွာေတာ့အသက္ငါးဆယ္ေက်ာ္
ကၽြႏ္ေတာ္လမ္းျဖတ္ေလွ်ာ္ကလာရင္း
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေျပာျပလို႕သိ
ဘယ္သူ႕ဆီကမွေတာင္းရမ္းတာမ်ိဳးျ
ေအာ္….သူတို႕ဘ၀ေတြမ်ားေနာ္ အမိုးသာရွိျပီအကာမဲံ့ေသာေန၇ာေလး
သူတို႕အေႀကာင္းေတြးရင္ဆင္၀င္အမိ
‘ေဟ့..ငါ့တူႀကီး…….ေဟ့…ငါ့တူႀကီ
အေလာတႀကီးျဖင့္ေနာက္ဘက္ဆီမွေခၚ
ေတာ့ေစာနက ဦးေလးႀကီး။
‘ဟုတ္….ဘာမ်ားပါလိမ့္’
‘ဒီမွာငါ့တူႀကီးပိုက္ဆံထုတ္က်က်
ကၽြန္ေတာ္အႀကီးအက်ယ္တုန္လွဳပ္အံ
ျပီးေတာ့မွပိုက္ဆံထုတ္ထဲမွေငြႏွ
’ဒါေလးက ဦးေလးႀကီးလိုရာသုံးဖို႕ပါ’
‘ငါ့တူႀကီး အဆင္ေျပလို႕လားကြယ္’
ကၽြႏ္ေတာ္ပိုျပီးေလးစားတုန္လွဳ
‘ငါ့ တူႀကီး..ေဘးရန္ကင္းကြာျပီးသြားေ
ဟုဆိုကာဆင္၀င္အမိုးေအာက္ဆီသို႕
ႏွစ္ေခါက္ေခါက္လ်က္ကေလးမငယ္ေလး
ေဆာင္းသည္ဥာဥ့္လယ္ေရာက္ေလပိုျပီ
အံ့ႀသမွဳ႕တို႕နွင့္အတူတခုခုလုပ္
မွာခဲ့ကာအေဆာင္ေပၚတက္လိုက္အုံး
အေဆာင္ရွိရာသို႕ေျပးတက္လာျပီးေ
ကၽြန္ကၽြန္အိတ္နဲ႕ထည့္ကာ ခ်မ္းေျမ႕ေစ်းေရွ႕ကဆင္၀င္အမိုးေ
ဆင္၀င္အမိုးေအာက္မွာေတာ့ဦးေလးႀ
‘ဦးေလးႀကီး’
‘ေဟ..ငါ့တူႀကီး..ဘာမ်ားတုန္း’
ေဟာဒါေလးေလ ဦးေလးဘကီးအတြက္လာေပးတာပါဟုဆို
ကၽြတ္ကၽြတ္အိပ္အထဲကေစာင္ေလးကို
‘ေက်းဇူးတင္လိုက္တာကြယ္။ဒီလို
ေကာင္းေကာင္းအိပ္လို႕ရျပီကြယ့္’
ျပီးေတာ့ကၽြႏ္ေတာ့္ကိုေက်းဇူး
ကၽြႏ္ေတာ္လည္းအလုပ္ကရွိေသးတာမို
ေစာနကေအးသလိုလိုေဆာင္းသည္အခုေတာ
အျပန္လမ္းတေလွ်ာက္ဦးေလးႀကီးရဲ႕
ျပန္ႀကားမိရင္းေယာဆရာေတာ္မိန္႔
‘ေမတာၱဟူသည္ သူတပါးကိုျခဳံေပးရင္းျဖင့္မိမိ
ခ်စ္ျခင္းေမတာၱအားျဖင့္
ေဇယ်ာေခ်ာ
Zay Yar Min
No comments:
Post a Comment