Thursday, 9 June 2011



Posted: 07 Jun 2011 06:23 AM PDT



Video၅ဖိုင္အစအဆံုးအက်ယ္ၾကည့္ရန္အေပၚမွပံုကိုႏွိပ္ပါ။

Burmese women political activists launch humour campaign to raise awareness about the Burmese governments human rights abuse against civilian, misguided economic policies and the impact of foreign investment. The campaign highlight the need for keeping targeted economic sanctions on Burma/Myanmar

Posted: 07 Jun 2011 04:38 AM PDT

အသိမွတ္ၿပဳတယ္ဆုိတာ စိတ္သတၱိရွိမွလုပ္ရဲတဲ႔အလုပ္ၿဖစ္တယ္ ( ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက )

ဦးသိန္းစိန္ႀကံ႕ဖြတ္အစုိးရတက္လာေတာ႔ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ကအစုိးရတရပ္အၿဖစ္ရႈၿမင္တယ္ဆုိတာကုိ ေၿပာခဲ႔တယ္။မဲလိမ္လုိ႔ပဲတက္လာလာ၊မတရားလုပ္လုိ႔ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ခပ္တည္တည္နဲ႔ေတာ့အစုိးရၿဖစ္လာတာပဲ (ၿပည္သူေတြကမဲေပးလုိက္တာကုိး)ဒါကုိေဒၚစုသေဘာေပါက္တယ္၊လက္ခံခ်င္သည္ၿဖစ္ေစ၊လက္မခံခ်င္သည္ ၿဖစ္ေစ..အစုိးရတရပ္ေတာ႔ၿဖစ္လာၿပီ၊ေဒၚစုဘက္ကရုိးသားတယ္အရွိတရားကုိအရွိတရားအၿဖစ္ၿမင္လုိက္တယ္….ဒါဟာစိတ္သတၱိတမ်ိဳးပါ။

ဂၽႊန္မက္ကိန္းၿမန္မာႏုိင္ငံကုိလာေရာက္လုိ႔ ႀကံ႕ဖြတ္အစုိးရရဲ႕ဒု သမၼတ ဦးတင္ေအာင္ၿမင္႔ဦး နဲ႔ေတြ႔ေတာ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ကုိသာမန္အရပ္သားတေယာက္လုိသေဘာထားပါတယ္တဲ႔ ၊ သေဘာကေတာ႔သူလုိကုိယ္လုိပါပဲဆုိတဲ႔အဓိပၸါယ္သက္ေရာက္တယ္၊သူတုိ႔အေနနဲ႔ထူးထူးၿခားၿခားလူထုေခါင္းေဆာင္တုိ႔၊ဒီမုိက ေရစီေခါင္းေဆာင္တုိ႔သတ္မွတ္ဘုိ႔ အသိမွတ္မၿပဳပါဘူးေပါ႔----ဒါဟာအရွိတရားကုိမ်က္ကြယ္ၿပဳလုိက္ၿခင္းပါ။

က်ေနာ္အရင္က အသိမွတ္ၿပဳၿခင္းရဲ႕အႏွစ္သာရ နဲ႔ စိတ္ခြန္အားသတၱိကုိသိပ္သေဘာေပါက္ခဲ႔ပါဘူး၊
ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိကရဲ႕တရားေတာ္ေတြကုိစာအုပ္စာေပေတြကေနဖတ္ရႈရတဲ႔အခါေရာက္မွေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္လာတယ္။ တကယ္ေတာ႔အသိမွတ္ၿပဳတယ္ဆုိတာစိတ္သတၱိရွိမွလုပ္ရဲတဲ႔အလုပ္တဲ႔၊သိပ္မွန္လုိက္တဲ႔စကားဗ်ာ။က်ေနာ္႔ဘ၀မွာဒီအယူအဆေလးကအေတာ္ကုိလႊမ္းမုိးသြားခဲ႔တယ္၊အတိတ္ကုိၿပန္စဥ္းစားႀကည္႔လိုက္တဲ႔အခါကုိယ္႔ကုိယ္ကုိယ္အေတာ္ရွက္စရာေကာင္းတဲ႔လုပ္ရပ္ေတြနဲ႔စိတ္အစဥ္ေတြကုိေၿပးၿမင္မိတယ္၊ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာမေကာင္းတာမ်ားကုိသာအသိမွတ္ၿပဳဘုိ႔၀န္မေလးတတ္ႀကေပမဲ႔လုိ႔ ေကာင္းကြက္ေတြကုိ အသိမွတ္ၿပဳဘုိ႔ႀကအေတာ္၀န္ေလးတတ္ႀကတာမဟုတ္လား၊ ဒါဟာ သာမန္စိတ္ပါ ၊ လူတေယာက္ေယာက္ရဲ႕ေကာင္းကြက္ေတာ္ကြက္ေတြကုိအသိမွတ္ၿပဳဘုိ႔ဆုိတာအေၿပာလြယ္သေလာက္အလုပ္ခက္တယ္၊ဆရာေတာ္ေၿပာသလုိစိတ္ခြန္အားစိတ္သတၱိေတြလုိတယ္၊က်ေနာ္ဒီအမွန္တရားကုိလက္ေတြ႔က်င္႔သုံး ႀကည္႔တယ္၊က်ေနာ္ အဂၤလိပ္စာ က်ဴရွင္ဆရာတေယာက္အၿဖစ္ရပ္တည္ေတာ႔ စာေတာ္တဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြကုိအရွိကုိအရွိတုိင္းအပုိအလုိမရွိအသိမွတ္ၿပဳႀကည္႔တယ္အဲဒီေတာ႔ဒီေက်ာင္းသားေတြဟာပုိပုိၿပီးေတာ္လာတာကုိေတြ႔ရတယ္..လုိအပ္ခ်က္ေတြကုိလည္းေစတနာေရွ႕ထားေထာက္ၿပတယ္ေက်ာင္းသားေတြဟာလုိလုိလားလားခံယူၿပီး ႀကိဳးစားလာတာကုိ ေတြ႔ရတာအမွန္ပါ ၊

ဒါကုိအသိမွတ္ၿပဳၿခင္းရဲ႕အက်ိဳးရလာဒ္လုိ႔ခံယူမိတယ္။ အၿပင္ေလာကလူမူ႔ဆက္ဆံေရးနယ္ပယ္မွာလည္း က်င္႔သုံးႀကည္႔တယ္ အဲဒီလုိအသိမွတ္ၿပဳခံရတဲ႔သူေတြဟာ ကုိယ္႔ကုိ ခင္မင္ေလးစားလာတာ လက္ေတြ႔ပါ၊ အသိမွတ္ၿပဳတယ္ဆုိတာအပုိအလုိမရွိက်င္႔သုံးရတဲ႔ကိစၥပါ၊ပုိသြားတယ္ဆုိေၿမွာက္ေၿပာတာ၊ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႔ေတြခ်ီးက်ဴးတာၿဖစ္သြားမယ္၊လုိေၿပာတယ္ဆုိရင္ေတာ႔အသိမွတ္မၿပဳရဲတာနဲ႔အတူတူပါပဲ၊ အသိမွတ္မၿပဳရဲတာဟာမုန္းတီးၿခင္းေတြမနာလုိၿခင္းေတြယွဥ္တြဲရာကၿဖစ္ေပၚလာတဲ႔ေဒါသစိတ္ေတြပါ၊ ဒါေပမဲ႔လုိ႔အယူအဆတခုလုပ္ရပ္တခုအေပၚမွာေတာ႔ရႈ႕ေထာင္႔ဆုိတာရွိပါတယ္ဘယ္ရႈေထာင္႔ကရပ္တည္ေၿပာတာလည္းဆုိတဲ႔ အေပၚတည္မွီၿပီး အသိမွတ္ၿပဳၿခင္းေတြ မၿပဳၿခင္းေတြဆုိတာ ကြဲၿပားႏုိင္ပါတယ္၊ ဥပမာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာတုိင္းၿပည္ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ၿဖစ္တယ္၊တပ္မေတာ္ဖခင္ၿဖစ္တယ္ဒါဟာအသိမွတ္ၿပဳကုိၿပဳရမဲ႔အရာပါ၊ပကတိတည္ရွိခဲ႔တဲ႔အရာေတြမဟုတ္လား၊သူလုပ္ခဲ႔တဲ႔လုပ္ရပ္ေတြသူၿပဳမူေဆာင္ရြက္ခဲ႔တဲ႔အရာေတြ ေပၚမွာေတာ႔ ရႈေထာင္႔အေပၚလုိက္ၿပီးကြဲၿပားႏုိင္ပါတယ္၊ ထုိနည္းတူစြာပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ဟာ လူထုေခါင္းေဆာင္ ၊ ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ ၊ အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ပါတီရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ဗ်ာ ရွင္းပါတယ္ ဒါေတြဟာ လက္ေတြ႔ပကတိအရွိတရားေတြပါ ၊ သူ႔ရဲ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ အသိမွတ္ၿပဳမယ္ မၿပဳဘူးဆုိတာ ဒါက ရပ္တည္ခ်က္ရႈေထာင္႔နဲ႔ဆုိင္သြားၿပီ ( ဒါသူတုိ႔သေဘာ )၊

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ဟာဗုိလ္ခ်ဳပ္မူးႀကီးေစာေမာင္လက္ထက္ကလည္းဗုိလ္ခ်ဳပ္မူးႀကီးေစာေမာင္လုိ႔ပဲသုံးတယ္ ဦးေစာေမာင္လုိ႔ေတာင္မသုံးဘူး ၊ ထုိနည္းတူစြာပဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မူးႀကီးသန္းေရႊ ၊ ေမာင္ေအး စသည္ၿဖင္႔ေပါ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မူးႀကီးလုိ႔ပဲေခၚေ၀ၚတယ္၊ဒါဟာအသိမွတ္ၿပဳရဲတဲ႔စိတ္သတၱိကုိေဖာ္ညႊန္းေနတာပဲစစ္အာဏာရွင္မ်ားဘက္ကႀကေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ကုိေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္လုိ႔ေခၚေ၀ၚဘုိ႔သတၱိေတြေမြးႏုိင္ပါၿပီလားအသိမွတ္ၿပဳရဲ ပါၿပီလား၊သာမန္ႀကည္႔မယ္ဆုိ ဘာမွမဟုတ္သလုိထင္ရေပမဲ႔ သိပ္အေရးႀကီးတဲ႔ကိစၥပါ ၊ ၿမန္မာ ဆုိတာကုိမေၿပာင္းလည္းပဲနဲ႔ဗမာလုိ႔ဆက္သုံးစြဲေနတဲ႔ႏုိင္ငံတကာနဲ႔အတုိက္အခံမ်ားကုိရႈတ္ခ်လုိက္တဲ႔အာဏာရွင္ ႀကီးမ်ားကေရာ အထက္ေဖာ္ၿပပါ ကိစၥမ်ားကုိေၿပာင္းလည္းဘုိ႔ အသိမွတ္ၿပဳရဲဘုိ႔ စိတ္ခြန္အားေတြရွိပါရဲ႕လား၊

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ဟာဒုသမၼတႀကီးဦးတင္ေအာင္ၿမင္႔ဦးေၿပာသလုိသာမန္အရပ္သားတေယာက္ပါဆုိရင္ဘာ႔ေႀကာင္႔စူပါပါ၀ါနုိင္ငံႀကီးကထင္ရွားတဲ႔ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တေယာက္ကေရးႀကီးခြင္က်ယ္ေၿပာဆုိၿပီး သမၼတ ႀကီးကေရာ ဘာလုိ႔ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ စကားထဲ ထဲ႔ေၿပာေနရတာလည္း ဒါဟာ အာဃာၤတေတြ အၿငိဳးေတြ အမုန္းေတြႀကီးေနဆဲဆုိတာကုိ ေဖာ္က်ဴးလုိက္ၿခင္းရဲ႕သေကၤတ စကားရိပ္ေတြပါ။

က်ေနာ္အက်ဥ္းေထာင္တြင္းမွာရွိေနတုန္းအခါတုန္းကေထာင္က်လာတဲ႔တပ္ရင္းမူးတေယာက္နဲ႔ဆုံခဲ႔ တယ္ ၊ က်ေနာ္က သူ႔ကုိ တပ္ရင္းမူးႀကီးလုိ႔ပဲေခၚတယ္ ( ဒီအေခၚေ၀ၚကုိ သူမၿငင္းပယ္ခဲ႔ပါဘူး - အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူဟာေထာင္က်လာတဲ႔ေထာင္သားတေယာက္ပါ)ဒါေပမဲ႔လုိ႔က်ေနာ္ကေထာင္ရဲ႕အႀကီးဆုံးအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအရာရွိကုိ ေထာင္ပုိင္ႀကီး ေထာင္ပုိင္ႀကီးလုိ႔ေခၚေ၀ၚတဲ႔ ကိစၥကုိႀက သူကတားၿမစ္ခဲ႔တယ္၊ နံမည္တပ္ေခၚပါတဲ႔ ၊ က်ေနာ္သူ႔ရဲ႕စိတ္သတၱိနဲ႔စိတ္ခြန္အားကုိသေဘာေပါက္လုိက္ပါတယ္၊သူ႔မွာလူေတြကုိအသိမွတ္မၿပဳရဲတဲ႔ေရာဂါ ၿဖစ္ေနတာကုိး၊(သူ႔ကုိအသိမွတ္ၿပဳတာကုိေတာ႔ခံခ်င္ၿပီးသူကႀက အသိမွတ္ၿပဳဘုိ႔၀န္ေလးတတ္တဲ႔အမ်ိဳးစားပါ )



ေနာက္တခါႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားကိစၥႏုိင္ငံေရးလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေႀကာင္႔ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ခံရတယ္ဆုိ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေပါ႔ ဒါရွင္းပါတယ္ ဒါကုိၿငင္းပယ္တဲ႔ကိစၥဟာ အမွန္ကုိမ်က္ကြယ္ၿပဳလုိက္ၿခင္းပါ အသိမွတ္မၿပဳရဲၿခင္းပါ၊ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေႀကာင္႔အက်ဥ္းခ်ခံရသူဟာနုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားၿဖစ္တယ္္ ယုံႀကည္ခ်က္အက်ဥ္းသားတုိ႔ဘာတုိ႔ဆုိတာ စကားလုံးေတြနဲ႔ရႈတ္ေထြးသြားႏုိင္တဲ႔ကိစၥ

ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြလႊတ္ေပးပါလုိ႔ေၿပာတာ-ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေႀကာင္႔ပုဒ္မအမ်ိဳးမ်ိဳးတပ္ၿပီးေထာင္ခ်ထားေသာသူမ်ားကုိဆုိလုိတာဒါကုိေ၀႔လည္ ေႀကာင္ပတ္နဲ႔ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမရွိပါဘူးဆုိတာအသိမွတ္ၿပဳဘုိ႔စိတ္ခြန္အားနည္းေနတဲ႔အရာလုိ႔ပဲစြပ္ဆြဲခ်င္တယ္။အသိမွတ္ၿပဳဘုိ႔ကုိေတာင္မွ၀န္ေလးေနတယ္ဆုိရင္ေရွ႔ဆက္သြားမယ္႔အမ်ိဳးသားၿပန္လည္သင္႔ၿမတ္ေရးဆုိတာကုိ ဘယ္လုိလွမ္းႀကမလည္း ။စစ္အာဏာရွင္အဆက္ဆက္ဟာ သူတုိ႔စည္းစိမ္အာဏာတည္ၿမဲေရးအတြက္ တပ္မေတာ္ကုိအသုံးခ်သြားႀကတယ္။က်ေနာ္တုိ႔အတုိက္အခံမ်ားဟာတပ္မေတာ္နဲ႔စစ္အာဏာရွင္တစုကုိခြဲၿမင္ဘုိ႔ေတာ႔လုိတယ္။ ႏုိင္ငံ၀န္ထမ္းဆုိတာ ႏုိင္ငံေရးသိပၸံအသုံးအႏႈန္းနဲ႔ေၿပာရရင္(state)ပဲ ၊ ႏိုင္ငံရဲ႕သယံဇာတေတြ ၊ အရင္းအၿမစ္ေတြ ၊ေလထု ၊ ေၿမထု ၊ေရထု စသၿဖင္႔ေပါ႔ ၊ ဒါေတြဟာ တုိက္ရတဲ႔အမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး ၊ က်ေနာ္တုိ႔တုိက္ရမွာ အစုိးရ ( Government ) ၊ state ဆုိတာ ဘယ္အစုိးရတက္လာလာ သူကရွိေနမွာပဲ တပ္မေတာ္ဟာ ႏုိင္ငံ၀န္ထမ္းၿဖစ္တယ္ ၊ သူကဘယ္အစုိးရတက္လာလာ တပ္မေတာ္ဆုိတာရွိေနမွာပဲ ၊ ဒါကုိအသိမွတ္ၿပဳရမယ္။ အသိမွတ္လည္းၿပဳရဲရမယ္။

စစ္အာဏာရွင္ႀကိဳးကုိင္ခံအစုိးရလုိ႔ပဲေၿပာေၿပာ၊ႀကံဖြတ္အစုိးရလုိ႔ပဲေခၚေခၚသူတုိ႔ကုိတခုေမးခ်င္ပါတယ္ ၿမန္မာႏုိင္ငံမွာရွိတဲ႔လူထုအမ်ားစုဟာဆင္းရဲတြင္းနက္ေနပါတယ္ဆုိတာကုိ အသိမွတ္ၿပဳရဲပါသလား ၊ လူထုႀကီး အမွန္တကယ္ ဆင္းရဲတြင္းနက္တယ္ မနက္ဘူးဆိုတာကုိ စာဖတ္သူမ်ားပဲ သုံးသပ္ၿပီး အေၿဖမွန္ထုတ္ေပးပါ၊ အမွန္တကယ္ အဘက္ဘက္က ယုိယြင္းပ်က္စီးၿပီး နိမ္႔က်ေနတာကုိ လက္ရွိအုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ႔အစုိးရ အသိမွတ္မၿပဳႏုိင္သမွ်ကာလပတ္လုံးအတုိက္အခံမ်ားနဲ႔ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရးတုိ႔၊အမ်ိဳးသားၿပန္လည္သင္႔ၿမတ္ေရးတုိ႔ဆုိတာေတြဟာ အလွမ္းေ၀းေနဦးမွာပါ။

တခုေတာ႔ေၿပာခ်င္ပါတယ္…ဂၽႊန္မက္ကိန္းကေၿပာတယ္……ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလည္းေရးေတြမလုပ္ဘူးဆုိရင္ အာရပ္ကမၻာလုိလူထုေတာ္လွန္ေရးေတြနဲ႔ႀကဳံေတြ႔ႏုိင္တယ္လုိ႔ေၿပာဆုိခ်က္ဟာ..တန္ခုိးရွင္မုိ႔ေဖာက္ထြင္းၿမင္နုိင္လုိ႔ေၿပာသြားတာမဟုတ္ဘူး၊ရမ္းတုတ္ၿပီးေၿပာသြားတာလည္းမဟုတ္ဘူး……သူဟာႏုိင္ငံေရးကၽႊမ္းက်င္သူၿဖစ္ တယ္….ေရွ႕ကုိႀကိဳၿမင္ေနတယ္………..အေတြ႔အႀကဳံနဲ႔သင္ခန္းစာေတြက ေပးလုိက္တဲ႔ ၿပဌာန္းခ်က္ပဲ

အသိမွတ္ၿပဳတယ္ဆုိတာ စိတ္သတၱိရွိမွလုပ္ရဲတဲ႔အလုပ္ၿဖစ္တယ္

အားလုံးကုိေလးစားစြာၿဖင္႔

( ေမာင္ေမာင္၀မ္း )ံံံံ

Posted: 07 Jun 2011 04:26 AM PDT


ဒဂံုတကၠသိုလ္၊ ဥပေဒ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ ေက်ာင္းသူ မဟန္နီဦးဟာ၂၀၀၇ ၾသဂုတ္မွာ ျပန္ဖြဲ႔ခဲ့တဲ့ ဗကသမ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ေတြထဲက တေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဖခင္ ေရွ႕ေနဦးထြန္းဦးကလည္း ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း ျဖစ္ပါတယ္။
၂၀၀၇ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ဗကသမ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟာ ျပည္သူ႔ေရွ႕က မားမားရပ္ခ့ဲပါတယ္။ အာဏာပုိင္ေတြက ဗကသ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္တ့ဲ မဟန္နီဦး၊ ကုိေက်ာ္ကုိကုိ၊ ကိုစည္သူေမာင္တို႔ ေရွာင္ပုန္းေနတ့ဲအိမ္ကုိ ၂၀၀၇ ေအာက္တိုဘာ ၉ ရက္ေန႔ မွာ ၀င္စီးနင္းခဲ့ပါတယ္။ ကိုေက်ာ္ကုိကုိ ကေတာ့ အရပ္ထဲက ကူညီလုိ႔ လြတ္သြားပါတယ္။
မဟန္နီဦးကုိ ေက်ာင္းသားသမဂၢမွာ ပါ၀င္မႈ၊ ႏုိင္ငံျခား သတင္းဌာနမ်ားနဲ႔ ဆက္သြယ္္မႈ၊ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ ၂၅၊ ၂၆ ရက္ေန႔ တုိ႔မွာ လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပမႈတုိ႔နဲ႔ တရားစြဲပါတယ္။ ဆႏၵျပတ့ဲေန႔ေတြမွာ မဟန္နီဦးက စာေမးပြဲခန္းထဲ ရိွေနပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ တရားရုံးက ၂၀၀၈ ႏုိ၀င္ဘာ ၁၃ မွာ ေထာင္ ၉ ႏွစ္ ၆ လ ခ်ပါတယ္။ ႏို၀င္ဘာလ ၂၄ ရက္ေန႔မွာ မဟန္နီဦး ကုိ ေထာင္ေျပာင္းပါတယ္။ အင္းစိန္ေထာင္ကေန သူ႔မိသားစုနဲ႔ ၆၀၇ မိုင္ ကြာေ၀းတ့ဲ လားရႈိးေထာင္ကုိ ေျပာင္းလုိက္တာပါ။
လူငယ္တဦးကုိ ငဲ့ညွာမႈ မရွိဘဲ ၾကီးေလးတဲ့ ေထာင္ဒဏ္ေတြ ခ်၊ မိသားစုနဲ႔ေ၀းရာ ေထာင္ေတြကုိ ေရြ႕တ့ဲနည္းေတြနဲ႔ စစ္အာဏာရွင္ေတြက သူတုိ႔ ဘာလဲ ဆုိတာကုိ ျပလုိက္တာပါပဲ။
မဟန္နီဦး တေယာက္ မိသားစုရဲ႕ ရင္ခြင္ကုိ အျမန္ဆုံး ျပန္လည္ ေရာက္ရွိပါေစ။
သားၾကီး (AAPP)

Posted: 07 Jun 2011 12:30 AM PDT


ဆင္းရဲမြဲေတမႈတိုက္ဖ်က္ေရးအတြက္ အဓိက လုပ္သင့္တာက ျပည္သူလူထုေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ ထမ္းပိုးေတြကို ဖယ္႐ွားေပးဖို႕ပါ။

အစိုးရဟာ စစ္မွန္တဲ့ ေစတနာေကာင္းကို ျပည္သူေတြအေပၚမွာ တကယ္ထားတယ္ဆိုရင္၊ ျပည္သူလူထု ကို အုပ္ခ်ဳပ္စီရင္စီစဥ္ေပးေနတဲ့ သူေတြ လို႕ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မျမင္ပဲ၊ ျပည္သူကို အလုပ္အေကၽြးျပဳေနတယ္ လု႕ိ အရင္ ဆံုးခံယူပါဦး။

ဒါဆို ျပည္သူကို အစိုးရက ေစ်းေရာင္းေနတဲ့ ဖုန္းေတြဟာ ႏိုင္ငံတကာမွာထက္ ဘာလို႕ ေစ်းႏႈန္းျမင့္ေနတာလဲ၊

မေန႕တေန႕က စက္မႈ၀န္ႀကီးဌာနက ထုတ္တဲ့ မီနီဆလြန္းေတြက ထုတ္ေစ်းေတာင္ ၅၅ သိန္း ျဖစ္လို႕ေနတယ္။ မီနီဆလြန္း လိုပဲ အိႏၵိယမွာ လည္း တာတာ ထုတ္ပါတယ္။ ဘန္ေကာက္မွာလည္း နီဆန္းမာ့ခ်္ ထုတ္ပါတယ္။ အဲဒီကားေတြရဲ႕ စက္႐ုံထုတ္ေစ်းဟာ ျမန္မာေငြနဲ႕တြက္ရင္ ၂၅ သိန္းေလာက္ပဲ က်တယ္။ ဒီမွာ ဘာလို႕ ၅၅ သိန္းျဖစ္ေနတာလဲ။ ဒီက စ ေျပာရလိမ့္မယ္။ သူမ်ားေရာင္းသလို မေရာင္းႏိုင္ပဲနဲ႕ေတာ့ ေအာင္ျမင္တဲ့ ေစ်းကြက္စီးပြားေရး ေဖၚေဆာင္မယ္လို႕ ေျပာမေနပါနဲ႕။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ သူမ်ားထက္ေတာင္ သက္သာေအာင္ ေရာင္းႏိုင္ရလိမ့္မယ္။ တိုယိုတာ ကထုတ္တဲ့ ၇ ေယာက္စီး ၀က္ဂြန္ကားဟာ ေဒၚလာ ၂၅၀၀၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ ပဲ က်တယ္။ ျမန္မာေငြန႕ဲ သိန္း ၂၅၀ ထားပါေတာ့။ ဒီမွာ ရမၼာ ၀က္ဂြန္ကို သိန္း ၆၅၀ နဲ႕ေရာင္းတယ္။ ဒါေတြဟာ ျပည္သူကို လြတ္လပ္စြာ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ခြင့္ပိတ္ပင္ထားၿပီး၊ ကားေတြ တင္သြင္းခြင့္ပိတ္ထားၿပီး အခြင့္ေကာင္းယူ အျမတ္ႀကီးစားေနတာ။ စက္မႈဇံုေတြက ကားထုတ္လုပ္ေနတဲ့ သူေတြ ဟာ လက္တဆုပ္စာ လူနည္းစုပါ။ ေနာက္ ေျပာရရင္ အဲဒီ စစ္တပ္အႀကီးအကဲေတြ၊ အစိုးရအႀကီးအကဲေတြနဲ႕ မကင္းရာမကင္းေၾကာင္းေတြ၊ ဒီလူတစု ေကာင္းစားေရးအတြက္ ျပည္သူအခြင့္အေရးေတြကို ပိတ္ပင္ၿပီး အျမတ္ထုတ္ေနတာ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးမဟုတ္သလို၊ ဆင္းရဲမြဲေတမႈပေပ်ာက္ေအာင္တိုက္ဖ်က္မယ္လို႕ အသံေကာင္းဟစ္ေနလို႕မရဘူး။ ဒါ့ထက္မက ထပ္ဆင့္ လုပ္တာက အဲဒီကားေတြကို အိုးပင္းေဆးလ္ လြတ္လပ္စြာေရာင္းခ်ေပးတာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ ကန္႕သတ္ ဗီအိုင္ပီ နဲ႕ ေရာင္းေနတာ။ ဒီေတာ့ အဲဒီကားေတြဟာ စက္႐ုံထုတ္ေစ်းထက္မက အျပင္မွာ ေစ်းအဆေပါင္းမ်ားစြာ ျမင့္တက္လို႕သြားတယ္။ ဒါ သူတို႕လုပ္ေနက် မဆလ ရဲ႕အေမြ ဗီအုိင္ပီေစ်းကြက္စီးပြားေရးပါ။ ဗီအုိင္ပီေတြဟာ မဆလ တုန္းကလည္း ပဒုမၼာ၊ ေမတၱာမြန္ စတဲ့ကုန္တိုက္ေတြကေန ေဖါေဖါသီသီ၀ယ္၊ အျပင္မွာျပန္သြင္းနဲ႕လုပ္ခဲ့တယ္။ ခုလည္း ဘာထူးလဲ။ အဲဒီလို မညီမွ်မႈေတြ ႐ွိေနေသးသေရြ႕ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ကို ဘယ္လိုမွ ေအာင္ျမင္ေအာင္ မတိုက္ဖ်က္ႏိုင္ဘူးမွတ္ပါ။ ဒီမိုကေရစီစနစ္ဆိုတာလည္း မေအာင္ျမင္ဘူးမွတ္ပါ။

ကားေတြ ဖုန္းေတြကို ဥပမာ လြယ္လို႕ေပးလိုက္ေပမယ့္၊ ဓါတ္ဆီ၊ ဒီဇယ္ဆီက စၿပီး ေနရာတိုင္းမွာ ဒီလို တန္းတူညီမွ် မျဖစ္တဲ့ စည္းမ်ည္းစည္းကမ္းေတြကို မတိုက္ဖ်က္မခ်င္း ေအာင္ျမင္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ စနစ္၊ ေအာင္ျမင္တဲ့ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ ျဖစ္မလာဘူးဆိုတာ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

တိုင္းျပည္ကို တကယ္ေစတနာ႐ွိတယ္၊ တကယ္ေကာင္းေစခ်င္တယ္ ဆိုရင္ ျပည္သူလူထုကို ဖိႏွိပ္မႈ ျဖစ္ေစမယ့္ တံပိုးေတြအကုန္လံုးကို အရင္ ဖယ္ေပးပါ။ အစိုးရဟာ ျပည္သူ႕အစိုးရေကာင္း တကယ္ျဖစ္ခ်င္ရင္ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ေထာက္ခံမႈကို တကယ္လိုခ်င္တယ္ ဆိုရင္ ... ေပါ့ေလ။

ျမန္မာျပည္မွာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ဆိုးသံသရာဟာ ပေဒသရာဇ္ေတြလက္ထက္ကတည္းက ခုခ်ိန္ထိ လံုး၀ကိုမလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေသးပါဘူး။ သမိုင္းအဆက္ဆက္ ေသခ်ာေလ့လာဆန္းစစ္ၾကည့္ရင္ ျပည္သူလူထုဟာ ဒီမုိကေရစီနဲ႕ လူတဦးခ်င္းတေယာက္ခ်င္းတန္းတူညီမွ်တဲ့လူ႕အခြင့္အေရးအနည္းအက်ဥ္းကို ကိုလိုနီအဂၤလိပ္လက္ေအာက္မွာနဲ႕ ဖဆပလ ေခတ္မွာသာ ရခဲ့ဖူးပါတယ္(အနည္းအက်ဥ္းေနာ္)။ ပေဒသရာဇ္ေတြတုန္းကလည္း သူတို႕ေဆြမ်ိဳးစုတသိုက္ထင္တုိင္းႀကဲ၊ အာဏာလုတဲ့ၾကားမွာ နင္းျပားျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ေမာ္ဖူးေစ ဆိုမွ ေမာ္ၾကည့္ခြင့္ရတဲ့အထိ ဒုကၡ ေရာက္ခဲ့တယ္။ ပေဒသရာဇ္ေတြနဲ႕ ပူးေပါင္းတဲ့ ၿမိဳ႕စား၊နယ္စား၊ သူႀကီးအထိ အဆင့္ဆင့္ ျပည္သူလူထုကို ေခါင္းပံုျဖတ္ အျမတ္ထုတ္ခဲ့တယ္။

တရုတ္နဲ႕ ျမန္မာ အဓိက ကြာျခားတာက အဲဒါပါပဲ။ တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဒီမိုကေရစီေရးမွာ ပိတ္ပင္တားဆီးေနတယ္ေျပာေျပာ၊ တရုတ္ပေဒသရာဇ္လက္ေအာက္ကေန ထမင္းေတာင္နပ္မမွန္တဲ့ ျပည္သူကို လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ကယ္တင္ ခဲ့တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းတရပ္ျဖစ္တယ္။ သူတုိ႕နဲ႕ျပည္သူၾကားမွာေပါင္းကူးတခု ႐ွိေနတယ္။ ဒီမွာက ျမန္မာျပည္ၾကမၼာကိုက ဆိုးလြန္းေတာ့ ဒုတိယကမၻာစစ္မွာ စစ္တလင္းျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ လက္နက္ေပါင္းစံု၊ တပ္ဖြဲ႕ေပါင္းစံု က်က္စားရာျဖစ္ခဲ့တယ္။ ကၽြန္ျပဳခံရဘက္ အိႏၵိယက ႏိုင္ငံေရးနည္းနဲ႕ လြတ္လပ္ေရးကို ယူခဲ့ႏိုင္ၿပီး၊ ႏိုင္ငံေရး ဇာတ္ခံုေပၚမွာ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ၾသဇာကို အေရာက္မခံပဲ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းကေန မေသြမဖီေလွ်ာက္ႏိုင္ခဲ့တယ္။

ဒီမွာက စစ္ေၾကာင့္ရလာတဲ့လက္နက္ရယ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေၾကာင့္ ၾသဇာကိတၱိမႀကီးခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္ရယ္၊ (ဒါေတာင္ အေျမွာ္အျမင္ႀကီးႀကီးနဲ႕ တပ္ကထြက္၊ ဦးေအာင္ဆန္းအေနနဲ႕ ႏိုင္ငံေရးဆက္လုပ္တာေနာ္၊ တပ္ကိုလည္း ႏိုင္ငံေရးမွာ လံုး၀မပါတ္သက္ဖို႕ စီစဥ္ညႊန္ၾကားခဲ့တာ) ဒါေပမယ့္ စစ္တပ္ထက္ကို အျပင္မွာ လက္နက္ေပါေနခဲ့တဲ့ ကာလမွာ ထစ္ခနဲ ႐ွိတာနဲ႕ ဖမ္းတဲ့ ဖဆပလ အစိုးရရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးမရင့္က်က္မႈေၾကာင့္ရယ္၊ ထစ္ခနဲ႐ွိတာနဲ႕ ေတာခိုလက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္ကိုေရြးခ်ယ္ၾကတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕အစည္းေတြရယ္၊ ( အျပစ္ကေတာ့ ဖဆပလမွာပဲ ပို႐ွိပါတယ္။ အာဏာလက္ကိုင္ထားတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းက ပိုတာ၀န္႐ွိတယ္လို႕ျမင္လို႕ပါ) ေၾကာင့္ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ၄၈-၄၉ ျပည္တြင္းစစ္မွာ စစ္တပ္က ၾသဇာပိုတက္လာျပန္တယ္။ ဒါ့ထက္အဆိုးရြားဆံုးလုပ္ရပ္တခုက ဦးႏုရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးကစားကြက္ပါ။

၁၉၅၈ ပင္လံု ၁၀ ႏွစ္ျပည့္မွာ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕အစည္းအသီးသီးကို လွည့္စားဖို႕အတြက္ စစ္တပ္ကို အိမ္ေစာင့္အစိုးရ အာဏာလႊဲေပးခဲ့တာ အမွားဆံုးလုပ္ရပ္ တခုပါ။ အဲဒါေတြအားလံုးရဲ႕အက်ိဳးဆက္က ဒီေန႕ျမန္မာျပည္ဟာ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ အာဏာမက္ေမာမႈ ကို မထိန္းကြပ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။

ႏိုင္ငံေရးကို ႏိုင္ငံေရးနည္းနဲ႕ပဲေျဖ႐ွင္းဖို႕ႏိုင္ငံေရးဇာတ္ခံုေပၚမွာ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ၾသဇာ မသက္ေရာက္ေစဖို႕ က တိုင္းျပည္တျပည္မွာ အေရးႀကီးလွပါတယ္။ ေနာက္ ပင္လံု ျပႆနာ ပါ။ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကုိေသခ်ာေလ့လာၾကည့္ရင္ အားနည္းခ်က္ေတြ၊ ခၽြတ္ယြင္းခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးပါေနတာကိုေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ ဒါကို ေက်လည္ေအာင္ မေျဖ႐ွင္းပဲ အဓမၼခ်ဳပ္ကိုင္ထားသေရြ႕ေတာ့ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႕ ဘယ္ေတာ့မွ စစ္မွန္တဲ့ေျပလည္မႈ ရမွာမဟုတ္ပါဘူး။

ပင္လံု တုန္းက ႐ွမ္းေခါင္ေဆာင္ႀကီးေတြက မင္းတို႕ေတြေျပာတဲ့ ျပည္ေထာင္စုကိုငါတို႕နားမလည္ဘူး၊

ေအာင္ဆန္းကို ယံုလို႕ တို႕ေပါင္းတာ။ ေအာင္ဆန္းကို ငါတို႕ယံုတယ္ လို႕ေျပာခဲ့တယ္ တဲ့။ ၅၈ မွာတုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသာ ႐ွိမယ္ဆိုရင္၊ ခုလိုျပႆနာေတြ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူးလို႕ ကၽြန္ေတာ္ယံုပါတယ္။ အေျမွာ္အျမင္ႀကီးမားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ ျပႆနာေတြကို ႀကီးထြားသထက္ႀကီးထြားေအာင္ ေမြးမထားဘူး၊

တဖက္သတ္အင္အားသံုး ႏိုင့္ထက္စီးနင္းအႏိုင္ယူတဲ့နည္းဟာ စစ္မွန္တဲ့ေျဖ႐ွင္းနည္းမဟုတ္ဘူး၊ ဒီနည္းနဲ႕ေျဖ႐ွင္းတဲ့အတြက္ ရန္ၿငိွဳးအာဃာတေတြကိုသာ မ်ိဳးဆက္တဆက္ၿပီးတဆက္လက္ဆင့္ကမ္း
သယ္ေဆာင္မႈျဖစ္ေစတယ္ လို႕ျမင္ပါလိမ့္မယ္။

အျပန္အလွန္ နားလည္မႈ ယံုၾကည္မႈေတြ ကို ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးမႈမ်ား၊ အတူတကြ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားျဖင့္သာ တည္ေဆာက္ၿပီး ေနာင္အ႐ွည္သျဖင့္ကို ၾကည့္တတ္ပါတယ္။

ဟုိဘက္၊ ဒီဘက္ အေျမွာ္အျမင္ႀကီးမားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ႐ွိလာမွ၊ ေပၚလာမွသာ ဒီျပႆနာေတြ ၿငိမ္းေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ။

ခ်ိဳတူးေဇာ္

Posted: 06 Jun 2011 04:28 PM PDT

(ပူးတဲြပါဇယားမွာ VOL 7 NO 2O THE FLOWER NEWS တြင္ ေဖာ္ၿပထားေသာ ပုဂၢလိကပိုင္
ၿပဳလုပ္ေရးေကာ္မရွင္မွ ထုတ္ၿပန္သည့္စာရင္း ၿဖစ္ပါသည္ )


ၿပည္ေထာင္စုေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္က မၿပီးၿပတ္ေသးတဲ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲတိုင္တန္းမႈေတြကိုအခု တေလာမွာ ၿမန္ၿမန္ထက္ထက္ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ေပးေနတဲ့အထဲ NDF ႏွစ္ၿခမ္းကြဲအမႈလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ သကၤန္းကၽြန္းဦးသိန္းညြန္ ့ရံႈးၿပီး ဦးခင္ေမာင္ေဆြတို ့အသာရသြားႀကတယ္လို ့ရႈၿမင္ေနႀကပါတယ္။ေခါင္းေပၚက ခေမာက္ၿပဳတ္ၿပီး တစ္သီးပုဂၢလအမတ္ဦးသိန္းညြန္ ့အၿဖစ္ ေကာ္မရွင္က အတည္ၿပဳေပးလိုက္ပါတယ္။

ဒီဇာတ္လမ္းအစက ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီကတည္းက ပ်ိဳးခဲ့ႀကတာပါ။ NDF ရဲ ့ဘ႑ာေရးအ၀င္အထြက္ကိစၥ ေတြကို ဦးသိန္းညြန္ ့က မီဒီယာအေပၚ ဖြ လို ့ဆိုၿပီး မႀကည္မလင္ၿဖစ္ႀကရာက "ေဆြၿငိမ္း"ေခါင္းေဆာင္ေတြက ပါတီစည္းကမ္းေဖာက္ဖ်က္မႈနဲ ့ေကာ့ကရိတ္ဦးသိန္းညြန္ ့ကို ပါတီက ထုတ္ပစ္လိုက္တာပါ။ အဲဒီတုန္းက ၿပည္ပမီဒီယာတစ္ခုနဲ ့ေဒါက္တာသန္းၿငိမ္း အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုမွာ ၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပြဲမွာ လႊတ္ေတာ္အမတ္အၿဖစ္ ႀကံ့ဖြံ ့ပါတီက၀င္ၿပိဳင္မယ့္ ေဇကမာၻဦးခင္ေရႊဆီက ေငြေႀကးေထာက္ပံ့မႈကို NDF ပါတီအေနနဲ ့ရယူခဲ့ပါသလားဆိုတဲ့အေမးခြန္းကို ဥကၠဌဦးသန္းၿငိမ္း ေၿဖရွင္းသြားတာနားေထာင္လိုက္ရပါတယ္။

"ေဆြၿငိမ္းတို ့နဲ ့ႏိုင္ငံေရး တြဲမလုပ္ႏိုင္ဘူး" လို ့လည္း ဦးသိန္းညြန္ ့က ေနာက္ပိုင္းမွာ ထုတ္ေဖာ္ေၿပာဆိုခဲ့ၿပီး ရန္ကုန္တိုင္းေကာ္မရွင္ရံုးကလည္း ပက္သက္ဆက္စပ္သူေတြကို ခံုရံုးဖြဲ ့ေခၚယူစစ္ေဆးခဲ့ပါတယ္။
ၿပည္ေထာင္စုေကာ္မရွင္က မဆံုးၿဖတ္ခင္ကတည္းက ဦးသိန္းညြန္ ့ကို တစ္သီးပုဂၢလအမတ္အၿဖစ္အတည္ၿပဳ ေပးလိမ့္မယ္လို ့ အားလံုးကသေဘာေပါက္ၿပီးသားပါ။ မီဒီယာေတြကလည္း အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ (NLD)က ခြဲထြက္သြားတဲ့ ပါတီဆိုၿပီး NDF ကို ၀ိုင္း၀န္းေ၀ဖန္ခဲ့ၿပီး ေငြေရးေႀကးေရးကိစၥကို တူးဆြ
ထိုးႏွက္ႀကပါတယ္။ မွန္တယ္ မွားတယ္ဆိုတာထက္ ဒီလိုသတင္းေတြကို ေဖာ္ထုတ္ႀက၊
ဖတ္ႀကရတာ အင္မတန္ေကာင္းပါတယ္။

အခုလည္း ဒီႏွစ္မကုန္ခင္ ႀကားၿဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပမယ္လို ့ပါတီေတြက ေၿပာဆိုေနတုန္း ပါတီ
ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ဆီက သတင္းတစ္ခု ႀကားရပါတယ္။ လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာက်ားၿဖဴပါတီ (ရွမ္းတိုင္းရင္းသားမ်ား ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ)က သူတို ့ရွမ္းၿပည္မွာတင္မကဘဲ ေၿမၿပန္ ့ေတြမွာပါ အမတ္ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၀င္ၿပိဳင္ေတာ့မယ္လို ့ဆိုပါတယ္။ ဒါကိုလည္း က်ားၿဖဴပါတီက
တာ၀န္ရွိသူတစ္ဦးက ၿပင္ပမီဒီယာတစ္ခုကို ေၿပာဆိုသြားတာ နားေထာင္လိုက္ရပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္
ႏိုင္ငံေရးေလာကမွာ သိုးသိုးသန္ ့သန္ ့ထြက္လာတဲ့ က်ားၿဖဴပါတီနဲ ့ပက္သက္ၿပီး လွ်ံက်လာတဲ့သတင္း
ေတြက အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရးအုပ္စုအတြက္ စိတ္ပ်က္စရာပါ။ အထူးသၿဖင့္ ၿပည္တြင္းမွာ အုပ္စု
အေတာင့္တင္းဆံုးလို ့ေခၚရမယ့္ (၁၁)ပါတီစုစည္းထားတဲ့ "ဒီမိုကေရစီမိတ္ေဆြမ်ားအဖြဲ ့"အေပၚ လူထု
အေနနဲ ့ရႈၿမင္သံုးသပ္မႈေတြအတြက္ စိုးရိမ္စရာပါဘဲ။

ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတက အစိုးရ၊ အတိုက္အခံသေဘာထားမ်ိဳး မထားႀကဖို ့ဘယ္ေလာက္ဘဲေၿပာေၿပာ
လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အမတ္ေနရာ မဆိုစေလာက္သာ ရထားႀကတဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြအေနနဲ ့မိမိကိုယ္ကိုယ္
ဒီမိုကရက္တစ္အတိုက္အခံေတြအၿဖစ္ သဲသဲကြဲကြဲခံယူထားဖို ့လိုပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့အစိုးရဟာ
အရင္စစ္တပ္အစိုးရအေမြကို ခံယူထားတဲ့ ႀကံ့ဖြံ ့ပါတီအစိုးရလို ့ဘဲ ၿမင္ၿပီး အတိုက္အခံအလုပ္ေတြကို
ပီပီသသလုပ္ၿပဖို ့လိုပါတယ္။ အာဏာရပါတီကေတာ့ စကားလံုးလွလွေၿပာမွာဘဲ။ သူ ့ေနရာ ၀င္ လု
မခံရေအာင္ တၿခားပါတီ၊ တၿခားအုပ္စုေတြကို နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ ့ေသြးေဆာင္ၿဖားေယာင္းမွာပါဘဲ။
သူတို ့ေၿပာသလို ဒီမိုကေရစီအပင္ေပါက္ဘ၀မွာ လႊတ္ေတာ္ထဲက ဒီမိုကရက္တစ္အင္အားစုေတြ
သင္းသတ္ခံမထားရဖို ့လိုပါတယ္။ အာဏာရပါတီနဲ ့အုတ္ေရာေရာေက်ာက္ေရာေရာ ဟီးဟီးဟားဟား
လုပ္ေနရင္ မဲဆႏၵရွင္ေတြရဲ ့ဒဏ္ခတ္ၿခင္း ခံရပါလိမ့္မယ္။ ရာဇ၀င္ရဲ ့တရားခံၿဖစ္သြားလိမ့္မယ္။

္္ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ရွိလွတဲ့ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ၿပည္သူလူထုႀကီးက တမ္းတၿမင္ခ်င္ေနတာပါ။
စီးပြားေရးသမား စီးပြားရွာတာ ပံုစံမ်ိဳးစံုသံုးခြင့္ရွိပါတယ္။ ေငြရဖို ့ သူက ဘာေပးရေပးရ ေပးမွာဘဲ။
ႏိုင္ငံေရးသမား စီးပြားရွာတဲ့အခါ သူ ့မွာ ေပးစရာဆိုလို ့ႏိုင္ငံေရးတစ္ခုဘဲရွိပါတယ္။ ႏုနယ္လြန္းတဲ့
ၿမန္မာ့ဒီမိုကေရစီအခင္းအက်င္းမွာ အေတာ္ေလးသတိထားမွ ၿဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ
အ၀ယ္မခံရဖို ့လိုပါတယ္။ ကိုယ့္ပါတီကို ကိုယ္ မေရာင္းစားႀကပါနဲ ့။ ဒီေခတ္က သတင္းေတြ ၿမန္ၿမန္
ဆန္ဆန္စီးဆင္းေနတဲ့ေခတ္၊ ငါလုပ္တာ ဘယ္သူမွ မသိဘူး မွတ္ေနရင္ ကြဲ သြားလိမ့္မယ္။

အခုလည္း က်ားၿဖဴပါတီဥကၠဌ ဦးစိုင္းအိုက္ေပါင္းက ယခင္ၿပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာနေနရာကို ေလလံ
ေအာင္ထားပါတယ္။ ေငြက်ပ္ ၂၁ဘီလီယံနဲ ့၀ယ္ယူခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ ဒီႏွစ္အစိုးရက ေလလံပစ္တဲ့
ေၿမအေဆာက္အဦေတြထဲမွာ ဒုတိယတန္ဘိုးအမ်ားဆံုးၿဖစ္ၿပီး ခရိုနီစီးပြားေရးသမားႀကီးေတြၿဖစ္တဲ့
ဦးေတဇ၊ ဦးေဇာ္ေဇာ္တို ့ေတာင္ လက္ေရွာင္ေနခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီေလလံေအာင္တဲ့ေနရာကို အၿမတ္ေငြ
ဘယ္ေရြ ့ဘယ္မွ်ေပးရင္ လက္လႊဲေရာင္းခ်မယ္လို ့လည္း သတင္းေတြႀကားရပါတယ္။

က်ားၿဖဴဥကၠဌမွာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ အစကတည္းက ရွိထားတယ္လို ့သိရေပမယ့္ ႏိုင္ငံေရး
သမားႀကီးတစ္ေယာက္အေနနဲ ့အစိုးရရဲ ့ေလလံမွာ ဒီေလာက္မ်ားၿပားတဲ့ေငြတန္ဘိုးနဲ ့မရ ရေအာင္
၀င္ဆြဲသြားတာကေတာ့ ပါတီဓနအင္အားေတာင့္တင္းေရးအတြက္ လုပ္ရပါတယ္ဆိုတဲ့ ဆင္ေၿခေပး
ႏိုင္ေပမယ့္ ၿပည္သူေတြ လက္သင့္ခံဖို ့မလြယ္လွပါဘူး။ လူထုရဲ ့ႏိုင္ငံေရးယံုႀကည္ကိုးစားမႈဟာ
ႏိုင္ငံေရးသမားတစ္ေယာက္အတြက္ အသက္ေသြးေႀကာပါ။ သတင္းမီဒီယာသမားေတြအေနနဲ ့လည္း
ကိုယ့္လူ၊ သူ ့လူ သေဘာမထားဘဲ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြရဲ ့ဘ႑ာေရးရံပံုေငြနဲ ့ရပ္တည္
မႈ၀င္ေငြေတြကို အခြင့္ရရင္ ရသလို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ၿပည္သူလူထုကို အသိေပးရပါမယ္။

ႏိုင္ငံေရးသမားေတြအေနနဲ ့လည္း ေငြေရးေႀကးေရးနဲ ့ပက္သက္ရင္ ထိန္၀ွက္မထားဘဲ လိုအပ္တယ္
လို ့ယူဆတဲ့အခ်ိန္မွာ မဲဆႏၵရွင္ၿပည္သူေတြကို ထုတ္ေဖာ္အသိေပးသင့္ပါတယ္။ ေငြတစ္ပဲေၿခာက္ၿပားနဲ ့
ႏိုင္ငံေရးပါတီထူေထာင္ၿပီး အာဏာႏိုင္ငံေရးလုပ္လို ့လည္း မရပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘာကဘယ္လို၊ ဒါက
ဘာ့ေႀကာင့္ဆိုတဲ့ ပြင့္လင္းၿမင္သာမႈကို ၿပည္သူလူထုက အသည္းခိုက္ေအာင္ ႀကိဳက္ပါတယ္။
အဲဒီလိုမ်ိဳးေတြကို မဲဆႏၵရွင္ေတြက ေတြ ့ခ်င္ႀကတယ္၊ ႀကားခ်င္ႀကတယ္၊ ၿမင္ခ်င္ႀကတယ္။

ေအာင္မ်ိဳးထြန္း

၆- ၆- ၂၀၁၁

You are subscribed to email updates from ေဒါင္းမာန္ဟုန္
To stop receiving these emails, you may unsubscribe now.
Email delivery powered by Google
Google Inc., 20 West Kinzie, Chicago IL USA 60610

No comments:

Post a Comment