ဘုန္းၾကီး၀င္စားေသာကေလးငယ္

Safeguard Cultural Heritage in Myanmar

ေကာင္းလို ့သစ္ထူးသြင္မွ ကူးယူေဖၚၿပေပးလိုက္ပါတယ္။

ပင္လယ္ျပင္ကိုၾကိဳးနဲ႔ဆဲြသူေတြ- ကိုညိဳ(Oslo)

“ဇာဂနာ႕က်င္ငယ္ေရမွာသာတဲ႔လ
မင္းကိုနိုင္ရဲ႔ေသေရးရွင္ေရးနဲ႕
ပင္လယ္ျပင္ကိုၾကိဳးနဲ႔ဆဲြသူေတြ
အဲဒီညမွာလအရမ္းသာတယ္။
သံတိုင္ေတြၾကားကအိပ္မေပ်ာ္နိုင္

ေသးတဲ႔အက်ဥ္းသား၊ဟိုေငးဒီေၾကာင္၊
ငုတ္တုတ္ထိုင္လိုက္၊လမ္းထေလွ်ာက္လိုက္၊အျပင္ဘက္က“၀ါကာ..၀ါကာ
ေအ႕ေအ႕..”သီခ်င္းနဲ႔ဘုန္းၾကီးတရားသံကေရာေထြးျပီးေထာင္နံရံကိုေဖာက္လာတယ္။
သံတိုင္အျပင္ဘက္မွာလေရာင္္ေတြဖိတ္လွ်ံက်ေနတာ၀င္း၀င္းလက္လက္။
ေထာင္နံရံေမ်ာ္စင္လည္းပ်ိဳးပ်ိဳးျပက္ျပက္။
သံတိုင္ထဲကလူ..
လေရာင္ကိုသတိျပဳမိသြားတယ္။လျပည္႔ညလည္းျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။
သံတိုင္နားကပ္ျပီးေစာင္းငဲ႔ေမာ့ၾကည္႔တယ္၊လ၀န္္းကိုမျမင္ရ။
သံတိုင္အျပင္ဘက္လက္ဆန္႔ျပီးလေရာင္ကိုခံၾကည္႔တယ္၊
လရိပ္ကသူ႕လက္ဖ်ားနဲ႔တစက္ကေလးမွမထိဘူး။
နည္းနည္းေလးေရွ႔တိုးနိုင္ရင္ေတာ့
သူျမင္ခ်င္တဲ႔လျပည္႕၀န္းကိုေတြ႕နိုင္မယ္။
သံတိုင္နဲ႔ပါးကပ္နိုင္သမ်ွကပ္၊လက္ကိုဆန္႔တန္းျပီးအျပင္ထုတ္ေပမဲ႔
လရိပ္ကစိမ္းစိမ္းကားကားပဲ။မထိမတို႕နိုင္တဲ႔လေရာင္ကိုပိုျပီးငတ္မြတ္လာတယ္။
ပိုျမင္ခ်င္လာတယ္။ဒီညေတာ့လျပည္႔ျပည္႔ကိုျမင္မွျဖစ္မယ္၊
ဒီလကို။မျမင္ရမခ်င္းမအိပ္ေတာ့ဘူးလိုဆံုးျဖတ္လိုက္ပံုရတယ္။
အၾကံရတယ္။အခန္းေဒါင္႕ကိုသြားျပီးက်င္ငယ္စြန္႔တဲ႔ဂန္ဖလားကိုဆဲြျပီး
သံတိုင္အျပင္ဘက္ထုတ္လိုက္တယ္။ျပီးေတာ့အဲဒီခြက္ထဲရႈရႈပန္းထည္႔လိုက္တယ္။
ျပီးေတာ့ဂန္ဖလားကိုလေရာင္က်ေနတဲ႔ေနရာထိတိုးေရႊ႔လိုက္တယ္။
လႈတ္ခတ္ေနတဲ႔အျဖဴေရာင္အရိပ္ေတြကက်င္ငယ္ေရထဲ၀ါးတားတားေပၚလာတယ္။
ခြက္ထဲကက်င္ငယ္ေရေဘာင္ဘင္ခတ္တာျငိမ္သက္သြားေတာ့၀ိုင္း၀ိုင္းစက္စက္လမင္းၾကီးဟာ
က်င္ခြက္ထဲမွာျပည္႔လို႕သာလို႕။သံတိုင္ၾကားကမလြတ္လပ္တဲ႔အက်ဥ္းသား၊က်င္ခြက္ထဲကလရိပ္ကို
အငမ္းမရၾကည္႔လိုက္တယ္။လျပည္႕ညကိုအားရပါးရခံစားလိုက္တယ္။
---------
အဲဒီ Short Film ေလးကိုဒါရိုက္တာဇာဂနာက“မျမင္ရတဲ႔လ”လ႔ိုနာမည္ေပးထားတယ္။
“အက်ဥ္းခန္းထဲမွာ
လေရာင္ကိုျမင္နိုင္တဲ႔အခြင္႔အေရးမရိွသလို၊ေသာက္စရာေရေတာင္မရိွဘူး၊ဒီဇာတ္လမ္းကို

ေထာင္ထဲမွာစိတ္ကူးထားတာၾကာျပီ၊အခုအျပင္ေရာက္မွတကယ္ရိုက္ျဖစ္တာ”
ေရခဲအမွတ္သုညေအာက္ေရာက္ေနျပီး၊ေအာ္စလိုပင္လယ္ကမ္းေျမွာင္ကိုေမးတင္
ေဆာက္ထားတဲ႔ေနာ္ေ၀းနိုင္ငံအမ်ိဳးသားေအာ္ပရာဇာတ္ရံုအျပင္မွာ
ျမန္မာအမ်ိဳးသား၀တ္စံု၀တ္ထားတဲ႔
ကတံုးေျပာင္နဲ႔ကိုဇာဂနာေမးခိုက္ခိုက္တုန္ျပီးမီဒီယာေတြကို
အင္တာဗ်ဴးေပးေနတာေတြ႔ရတယ္။
ေအာက္တိုဘာ၂၅နဲ႔၂၆ရက္ေန႔၂ရက္တာ
က်င္းပတဲ႔“All that is banned is desired”
“ပိတ္ဆို႔ခံခဲ႕ရတဲ႔လိုအင္ဆႏၵေတြ
” ဆိုတဲ႔ ေခါင္းစဥ္နဲ႔
အႏုပညာနဲ႔ လြတ္လပ္စြာ သေဘာထား ထုတ္ေဖာ္တဲ့ ႏိုင္ငံတကာ
အနုပညာရွင္၅၀ေက်ာ္ထဲမွာျမန္မာနိုင္ငံကလူရႊင္ေတာ္၊ဒါရိုက္တာ၊
နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းကိုဇာဂနာနဲ႔မွတ္တမ္းရုပ္ရွင္(Documentary Film)
ဒါရိုက္တာမင္းထင္ကိုကိုၾကီးတို႕၂ဦးလည္းပါ၀င္တယ္။သူတို႕၂ေယာက္
ရဲ႔တင္ဆက္မႈကို
(Beauti Under Pressure)“ဖိနွိပ္မႈေအာက္ကအလွတရား”လို႕နာမည္ေပးထားတယ္။
အေစာပိုင္းကနိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းေရႊသံစဥ္တီး၀ိုင္းေခါင္းေဆာင္
ကို၀င္းေမာ္လာဖို႕ရိွေပမဲ႔နိုင္ငံကူးလက္မွတ္မရလို႔မလာနိုင္ခဲ႔ဘူး။
“က်ေနာ္ပတ္စ္ပို႕ရဖို႕လအတန္ၾကာကတည္းကအၾကိမ္ၾကိမ္က်ိဳးစားခဲ႔ေပမဲ႔
အထမေျမာက္ခဲ႔ဘူး၊
ၾသဂုတ္လကလည္းက်ေနာ္နဲ႔က်ေနာ့အဖဲြ႔ကိုထိုင္းဘုရင္မေမြးေန႔ပဲြမွာ
ေျဖာ္ေျဖဘို႕ဖိတ္ၾကားခံရတာလည္းသြားခြင္႔မရခဲ႕ဘူး”လို႕သူ႔ရဲ႔Videoအမွာစကားမွာ
ကို၀င္းေမာ္ကရွင္းျပသြားပါတယ္။သူုကဗြီဒီယိုအေခြကတဆင္႕ေက်ာင္းသားေတြညအခ်ိန္မေတာ္
တိတ္တဆိတ္အဖမ္းခံေနရတဲ႔အေၾကာင္း
ေထာင္ထဲမွာေရးဖဲြ႔ထားတဲ႔Evil Go Away(မိစၦာေတြအေ၀းထြက္သြား)
သီခ်င္းကိုဆိုျပသြားတယ္။
ဒီကေန႔လိုဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚအားလံုးကတြန္းတင္ျပီးသြားေနခ်ိန္ဘာေၾကာင္႕
အတိတ္ကပံုရိပ္ေတြကိုနိုင္ငံတကာလွည္႕ျပသေနရသလဲဆိုတာကသိလိုတဲ႔ေမးခြန္းတခုပါ။
“ဒီလိုဇာတ္လမ္းေတြျပဖို႕အေစာပိုင္းကစိတ္ကူးမရိွဘူး၊ဒါေပမဲ႔ခရီးထြက္ဘို႕နီးကပ္ခ်ိန္ထိ
ကို၀င္းေမာ္ပတ္စ္ပို႕မရေတာ့ဒီကိစၥေခါင္းထဲ၀င္ေဆာင္႔လာတယ္၊ငါတို႕ကလြတ္လပ္မႈရွာေနသလို၊သူတို႕က
လည္းလြတ္လပ္ပါျပီ၊ဒီမိုကေရစီအစိုးရပါလို႕ေျပာတယ္၊ဒါဆိုလူလူခ်င္းခဲြျခားျပီးနိုင္ငံသားတိုင္း
ရပိုင္ခြင္႔ရိွတဲ႔႔ပတ္စ္ပို႕ေတြထုတ္မေပးၾကတာလဲ၊ကို၀င္းေမာ္မွမဟုတ္ဖူး၊ကိုေဇာ္သက္ေထြးနဲ
႔နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း၉၀ရာခိုင္နႈံးကနိုင္ငံကူးလက္မွတ္ေတြမရေသးဘူး၊
ဒီေတာ့လူ႔အခြင္႔ေရးတို႕၊ဒီမိုကေရစီတို႕တည္ေဆာက္ေနပါတယ္လို႕ေျပာေနတာကိုက်ေနာ္တို႕ဘယ္လိုယံုၾကည္ရမွာလဲ..
ဒါေၾကာင္႔လဲဒီလာခါနီးမွကမန္းကတန္း“မျမင္ရတဲ႔လ”ကိုရိုက္ျပီးယူလာခဲ႔တာပဲ”
ရင္အပူနဲ႔ေျပာလိုက္တဲ႕ကိုဇာဂနာေရခဲေအာက္သုညဒီဂရီေရာက္ေနတဲ႔အေအးဓာတ္ကို
ခဏေတာ႔အံတုနိုင္မွာပဲ။
-------------
ေအာ္စလိုပဲြမွာတရုတ္၊မေလးရွား၊တိဘက္စတဲ႔အာရွနိုင္ငံကအနုပညာရွင္ေတြနဲ႔၊
လူ႔အခြင္႔အေရးလႈပ္ရွားသူေတြ၊ဂ်ာနယ္လစ္ေတြအျပင္၊ျပင္သစ္၊အာဖရိက၊အေမရိကန္၊
ဆီြဒင္၊ဒိန္းမတ္၊စတဲ႔နိုင္ငံတကာကအနုပညာသမားနဲ႔နိုင္ငံေရး၊လူ႕အခြင္႔အေရး၊ဒီမိုကေရစီအေရးလႈပ္ရွားသူဟာ
ကိုယ္႔နယ္ပယ္အသီးသီးမွာပိတ္ဆို႕ခံေနရတဲ႔ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔လုပ္တဲ႔အနုပညာေတြကိုတင္ျပၾကတာပါ။
အဆို၊အက၊အတီးအမႈတ္နဲ႔သရုပ္ေဖာ္အနုပညာျပကြက္ေတြအျပင္၊
ပရိသတ္နဲ႔ပါအျပန္အလွန္ေမးခြန္းထုတ္ေဆြးေႏြးမႈေတြလည္းပါတယ္။
ထူးထူးျခားတင္ဆက္မႈတခုကျပင္သစ္နိုင္ငံကအမ်ိဳးသမီးတဦးရဲ႔၁၀မိနစ္ၾကာတင္ဆင္တဲ႔
သရုပ္ျပကြက္ေလးပါ။Hijabလို႕ေခၚတဲ႔အစၥလမ္ဘာသာ၀င္မ်က္နွာဖံုးကာ၀တ္ရံုေတြနဲ႔အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႔
မလြတ္လပ္မႈ၊အခြင္႔အေရးမဲ႔မႈ၊နဲ႔လူသားဆန္ဆန္မေနနိုင္တဲ႔ဘ၀ကိုအသံ၊အလင္း၊ေတြရဲ႔အေထာက္အပံ႔နဲ႔ျပသြားတာပါ။
ထူးျခားတာကဒီျပကြက္ကိုအသက္အႏၱရယ္ေၾကာင္႕ဓာတ္ပံု၊ဗီီြဒီယိုလံုး၀မရိုက္ဖို႔တားျမစ္ထားသလို
၊ဒီေနရာမွာပထမဆံုးျပတာျဖစ္သလို၊ဘယ္ေနရာမွာမွထပ္မျပသမဲ႔ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္
သရုပ္ျပကြက္ျဖစ္တယ္လို႕လည္းေျပာခဲ႔တာပါ။၁၀မိနစ္ၾကာျပကြက္တခုလံုးမွာမ်က္နွာဖံုးစြတ္ထားတဲ႔
အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ရဲ႔၊တီးလံုးနဲ႔အညီ၊ေအာ္ဟစ္သံ၊ျငီးျငဴသံ၊သက္ပ်င္းခ်သံေတြနဲ႔
အဖံုးအကြယ္မပါတဲ႔မ်က္လံုးေတြကတဆင္႕ေၾကာက္လန္႔မႈ၊အားငယ္စိုးရိမ္မႈေတြကိုသရုပ္ေဖာ္ျပသသြားတာပါ။
ကဇာတ္ရံုထဲကပရိႆတ္၂၀၀ေက်ာ္ဟာေခ်ာင္းဟန္႕သံ
ေတာင္မျပဳျငိမ္သက္ေနတယ္။လြတ္လပ္မႈမရိွတဲ႔အဓိပၸါယ္ကိုပီျပင္ေစခ်င္လို႕လားမသိ၊
သတင္းသမားေတြကိုေတာင္ဓာတ္ပံု၊Videoမရိုက္ဖို႕ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။
ဒါရိုက္တာမင္းထင္ကိုကိုၾကီးကေတာ့ကိုမင္းကိုနိုင္အက်ဥ္းက်စဥ္
ေရးခဲ႔တဲ႔“အလွ်င္”ဆိုတဲ႔ကဗ်ာစာသားျမန္မာအဂၤလိပ္လိုေရးထားတာကို
ကင္မရာအနီးအေ၀း၊အနိမ္႕အျမင္႕၊အတြန္းအေရႊ႔၊အလွည္႔အေျပာင္းရိုက္ခ်က္ေတြနဲ႔
ေနာက္ခံစႏၵယားတီးကြက္ေတြကိုပံ႔ပိုးျပီးရိုက္ထားတာေလးက
ထူးျခားျပီးပရိသတ္ရဲ႔စိတ္အာရံုကိုဖမ္းစားနိုင္ခဲ႔တယ္။
ေသျခင္းနဲ႔ရွင္ျခင္းဆိုတဲ႔အဓိပၸါယ္ကုိစကားလံုးက်စ္က်စ္လစ္လစ္နဲ႔
ေရွ႔ေနာက္ေရႊ႔ေရးစပ္ထားတဲ႔ကိုမင္းကိုနိုင္ရဲ႔အေတြးနဲ႔ဒႆနေတြ
ဘယ္ေလာက္ေလးနက္၊က်ယ္ျပန္႔ေနတယ္ဆိုတာကိုအဲဒီကဗ်ာေလးမွာျမင္ရတယ္။
လြတ္လပ္မႈ၊မလြတ္လပ္မႈနဲ႔မတရားမႈ၊ဖိနွိပ္မႈ၊ျခိမ္းေျခာက္မႈ၊မလံုျခံဳမႈ၊
ဘ၀အာမခံမရိွမႈ၊ျဖစ္ခ်င္သလိုျဖစ္ျပီး၊လူသားတေယာက္ရဲ႔ဘ၀အဓိပၸါယ္မျပည္႕၀တဲ႔
အေနအထားေတြကိုသာမက၊လူေသျပီးနာမည္မေသတဲ႔ဘ၀ေတြ၊လူရွင္ျပီးနာမည္ေသေနတဲ႔ဘ၀ေတြ၊
သခၤါရေတြ၊တရားဓမၼနဲ႔ဆင္ျခင္ေတြးေတာစရာအဓိပၸါယ္ေတြအမ်ားၾကီးကိုခံစားရမွာျဖစ္တယ္။
             အလွ်င္
ေသဆံုးတယ္ဆိုတာမရိွဘူး၊
ေသတယ္မဆံုးဘူး၊
မဆံုးေအာင္ေသတယ္၊
ေသျပီးသားလူေတြထပ္ေသတယ္၊
ေသရမဲ႔လူေတြအသက္ဆက္တယ္၊
မေသမရွင္ေတြကမရွင္မေသ၊
ေသျခင္းနဲ႔ရွင္ျခင္းဟာသိတ္မကဲြျပားေတာ့ဘူး။

ဟိုနားမွာေမြးျပီး၊ဒီနားမွာေသတယ္၊
ေစာေစာကေမြးျပီးခုေလးတင္ေသတယ္၊
ေမြးကတည္းကေသျပီးသားလည္းျဖစ္မယ္၊
အေသ၊
အရွင္၊
မေသမရွင္၊
အဲဒီၾကားမွာအေပ်ာက္ရိွတယ္။

အေသလည္းေပ်ာက္တယ္၊
အရွင္လည္းေပ်ာက္တယ္၊
မေသမရွင္ေတြလည္းေပ်ာက္တယ္။

အရွင္ျဖစ္ျဖစ္၊
အေသျဖစ္ျဖစ္ျဖစ္၊
မေသမရွင္ျဖစ္ျဖစ္၊
အေပ်ာက္ျဖစ္ျဖစ္၊
ဖက္နဲ႔ထုတ္ထားရတဲ႔အသက္ဟာဘယ္ေတာ့မွအေသမေျဖာင္႕ဘူး။

အသက္ငင္ေနတဲ႔
စားစရာ၊
ေသာက္စရာ၊
၀တ္စရာ၊
ေနစရာ၊
ေသငယ္ေဇာနဲ႔ေျမာေနတဲ႔
ေသစရာနဲ႔ရွင္စရာ။

မေသမခ်င္းေတာ့ရွင္လိမ္႕မယ္
ရွင္ေပမဲ႔လည္းဆံုးေနပါျပီ။
(မင္းကိုနိုင္)
တကယ္ေတာ့မွတ္တမ္းရုပ္ရွင္Documentary Filmေတြဟာလူ႔အဖဲြ႔အစည္းကအေျခအေနေတြကိုတင္ျပရာမွာ
အခ်ိန္တိုတိုနဲ႔အားေကာင္းတဲ႔အခ်က္အလက္ေတြ၊ခံစားမႈေတြ၊အသိပညာနဲ႔ရသတဲြျပီးရနိုင္တာေတာ့မွန္ပါတယ္။
က်ေနာ္တို႕နိုင္ငံလိုအရာရာေနာက္က်ျပီးအမ်ားလက္ခံေအာင္ဆဲြတင္ေပးရမဲ႔အခ်ိန္မွာအခုလိုရသနဲ႔အျဖစ္အပ်က္မွန္ေတြ၊
သတင္းအခ်က္အလက္နဲ႔ဒႆနကိုအခ်ိန္တိုတိုေတာင္းေတာင္းနဲ႔ရင္ဘတ္ထဲေရာ၊
ဦးေခါင္းထဲေရာခ်က္ခ်င္းေရာက္ေအာင္ပို႕ေပးတဲ႔ေနရာမွာအခုလိုမွတ္တမ္းဇာတ္လမ္းတိုေတြက
အေတာ္ေလးတန္ခိုးၾကီးတယ္လို႕ျမင္မိတယ္။
၁၉၉၄ေလာက္က က်ေနာ္အိႏိၵယမွာDocumentary Filmအေၾကာင္းေလ႕လာသင္ၾကားခဲ႔ခ်ိန္က
သင္တန္းဆရာကမွတ္တမ္းဇာတ္လမ္းတိုတခ်ိဳ႕ျပသျပီးေ၀ဖန္သံုးသပ္ခိုင္းတယ္။
အိုင္ဒီယာ၊အေတြးစိတ္ကူးဆိုင္ရာနဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ရိုက္ကူးခ်က္ေတြြေလ႔လာရတဲ႔
အခါဒီေန႔ထိစဲြေနတဲ႔တမီးလ္လူမ်ိဳးဒါရိုက္တာတေယာက္ရိုက္ကူးတဲ႔ဇာတ္လမ္းတိုေလးတခုရိွတယ္။
ဇာတ္ကားနာမည္က“Rope”(လြန္ၾကိဳး)တဲ႕ျပကြက္အစကို.. အျပာေရာင္ပင္လယ္
ကမ္းစပ္ကေက်ာက္ေဆာင္ေပၚမွာထိုင္ေနတဲ႔လူတေယာက္န႔ဲျပတယ္။
ေကာင္းကင္ကျပာျပာ၊ေရျပင္ကျပာျပာ၊ေနကသာျပီးလိႈင္းလံုးေတြကစီးခ်က္မွန္မွန္နဲ႔ကမ္းစပ္ကိုလာရိုက္ေနတယ္။
ဟိုး..အေ၀းသဲေသာင္ျပင္မွာလူတေယာက္လဲေနတာကို
ကင္မရာကLong Shotအေ၀းရိုက္ခ်က္နဲ႔ျပတယ္။ေက်ာက္ေဆာင္ေပၚထိုင္ေနသူက၊
လဲေနသူကိုမ်က္ေတာင္မခတ္
လွမ္းၾကည္႔ေနတယ္။အနီးကပ္ကင္မရာရိုက္ခ်က္မွာ
အသက္ျပင္းျပင္းရႈဴထုတ္လိုက္တိုင္းနွာ၀နဲ႔ထိေနတဲ႔ေသာင္ျပင္က
သဲေတြဖြာကနဲ၊ဖြာကနဲထြက္ေနလို႕လဲေနသူဟာအေသေကာင္မဟုတ္မွန္းသိရတယ္။သူ႕ခဗ်ာ
အေတာ္ေလးေမာပမ္းေနဟန္ရိွတယ္။
ခနေနေတာ့လဲေနရာကရုန္းထလာတယ္။သူ႕လက္ကိုဆန္႕တန္းလိုက္ျပန္ေကြးလိုက္
ေနာက္ေျခတလွမ္းစီဆုတ္လိုက္နဲ႔ပင္လယ္ကိုမ်က္နွာမူျပီးလြန္ၾကိဳးတေခ်ာင္းကို
တေယာက္ထဲဆဲြေနတဲ႔ဟန္ပဲ(ၾကိဳးေတာ့မပါဘူး၊ဟန္သက္သက္)သိတ္မၾကာဘူးေရွ႔ကိုငိုက္ဒရြတ္တိုက္ပါျပီးေသာင္ျပင္မွာ
အေစာကအတိုင္းေမွာက္ရက္လဲသြားျပန္တယ္။ဒီေတာ့ေက်ာက္ေဆာင္မွာထိုင္ၾကည္႔ေနသူမေနနိုင္ဘူးထလာတယ္။
လဲေနသူကိုထူလိုက္တယ္။နွစ္ေယာက္သားေျခလွမ္းညီညီ၊လက္ညီညီနဲ႔(ေနာက္ခံဗံုသံေလးနဲ႔)စီးခ်က္မွန္မွန္
လြန္ၾကိဳးကိုဆဲြျပန္တယ္။သူတို႕ဆဲြေနတာကပင္လယ္ျပင္ၾကီး။
ဒါေပမဲ႔ပင္လယ္ေရကတုတ္တုတ္မလႈတ္၊လႈိုင္းၾကက္ခြတ္ေလးေတာင္မထ၊
ဖ်ာတခ်ပ္ခင္းထားသလိုျငိမ္သက္ေနတယ္။၂လွမ္း၃လွမ္းဘဲဆဲြရေသးတယ္
၂ေယာက္သားေရွ႕ငိုက္ျပီးဟတ္ထိုးလဲက်တယ္။လူးလဲထျပီးေနာက္ထပ္တခါျပန္ဆဲြတယ္။
သူတို႕ဆဲြေနတာက၊ိုဟိုး..အေ၀းေက်ာက္ေဆာင္နားမွာတံငါသည္လင္မယား၂ေယာက္
လွမ္းၾကည္႔ေနတယ္။ခ်က္ခ်င္းမကူဘူး။၂ခါေလာက္လဲျပီးေတာ့သူတို႕လည္းမေနသာလြန္ၾကိဳးကိုကူဆဲြေပးတယ္။
မရဘူး။ပင္လယ္ေရကၾကြမလာဘူး။ခနခနလဲက်တယ္။
ေနာက္ထပ္ေသာင္ျပင္ကိုေရာက္လာတဲ႔တံငါသည္ေတြထမ္းထားတဲ႔ေလွေတြအျမန္ခ်ျပီးၾကိဳးကိုဆဲြကူတယ္။
(ကင္မရာရိုက္ခ်က္လည္းျမန္လာသလို၊ေနာက္ခံဗံုသံျမိဳင္ျမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္နဲ႔စီးခ်က္
၀ါးခ်က္ညီျပီးသိတ္သြက္လာတယ္)ပင္လယ္လႈိုင္းလံုးေတြကလည္းတလံုးျပီးတလံုးၾကြလာတယ္။
ဒါေပမဲ႔လြန္ဆဲြသူေတြအေရးနိမ္႕တံုး၊ဒါနဲ႔ပဲ..ေနာက္ထပ္၅ေယာက္၊၁၀ေယာက္ထပ္တိုးတိုးလာျပီး
ေသာင္ျပင္မွာမိန္းမေတြေရာ၊ေယာက်ၤားေတြေရာ၊
လူငယ္လူလတ္အဖိုးအဖြားခေလးေတြပါမက်န္အားလံုး၀ိုင္းကူဆဲြလိုက္တာ
(ကင္မရာရိုက္ခ်က္ကလည္းZoom Outအေ၀းျမင္ကြင္းကိုဆဲြျပလိုက္တဲ႔အခါ)
ဟိုး..ေသာင္ျပင္မွာလူေတြေျခလွမ္းညီညီ၊လက္ဟန္ညီညီ၊ဗံုတီးကြက္နဲ႔အညီ၊ညာသံဟစ္ျပီး
ဟန္ခ်က္ညီညီၾကိဳးကိုအဆဲြ၊
ပင္လယ္ျပင္ကလိႈင္းလံုးၾကီးေတြကလည္းဆဲြလိုက္တိုင္းတလံုးျပီးတလံုး၊တလံုးျပီးတလံုး..
အဆက္မျပတ္ၾကြၾကြတက္လာလိုက္တာေနာက္ဆံုးေတာ့ပင္လယ္ၾကီးဟာလူေတြဆဲြေခၚရာ
တလွိမ္႔လွိမ္႕နဲ႔လႈိုင္းလံုးေတြၾကြျပီးပါလာပါေတာ့တယ္။လႈိုင္းေတြတလံုးျပီးတလံုးၾကြတက္လာတာနဲ႔
အဆံုးသပ္ထားတယ္။
သိတ္ေကာင္းတဲ႔ရိုက္ခ်က္၊သိတ္ေကာင္းတဲ႔ေနာက္ခံတီးလံုးနဲ႔သံစံု၊ျပီးေတာ႔..
သိတ္လွပညီညာတဲ႔အေျခလွမ္းအတက္အၾကြ၊လက္ဟန္အပင္႔အေျမွာက္အခ်၊
အလဲအျပိဳ..သိတ္ညီတယ္၊သိတ္လွတယ္။
ညီညြတ္ေရးမွာအားေတြပါတယ္။စည္းခ်က္ေတြရိွတယ္၊ေအာင္ပဲြေတြရိွတယ္။
အမ်ားညီတယ္ဆိုပင္လယ္ျပင္လႈိုင္းၾကြလာေအာင္ၾကိဳးနဲ႔ဆဲြလို႕ရတယ္ဆိုတဲ႔သေဘာကိုျပသြားတာသိတ္လွတဲ႔ဇာတ္လမ္းတိုေလး။
စုစုေပါင္းမွ၄မိနစ္ေတာင္မျပည္႕ဘူး။
ျမန္မာျပည္မွာလည္းဒီလိုအားေကာင္းတဲ႔ဖန္တီးခ်က္ေတြနဲ႔
လုပ္ကိုင္နိုင္စြမ္းရိွတဲ႔အနုပညာရွင္ေတြအမ်ားၾကီးရိွတယ္လို႕ကိုဇာဂနာေျပာလို႕သိရတယ္။
၂၀၀၃ခုနွစ္ကရုပ္ရွင္ဒါရိုက္တာ၊စာေရးဆရာဆရာၾကီးဦး၀င္းေဖရဲ႔ဲ႔အင္တာဗ်ဴးတခုမွာ
ျမန္မာ့ရုပ္ရွင္အေျပာင္းအလဲျဖစ္ဘို႕ဆိုရင္ Dramatize Documentary
(ျပဇာတ္ဆန္ဆန္၊၀တၱဳဆန္ဆန္မွတ္တမ္းဇာတ္လမ္း)ေတြလုပ္ဖို႕
လိုတယ္လို႕ေျပာတာၾကားျပီးကိုဇာဂနာနဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ
မွတ္တမ္းဆန္ဆန္ျငီးေငြ႔စရာတင္ျပခ်က္ကေန
ဇာတ္လမ္းဆန္တဲ႔မွတ္တမ္းေတြျပန္ရိုက္တယ္။
အဲဒီကာလစာေပစီစစ္ေရးတင္လိုက္တိုင္းအပယ္ခံရတယ္။
၂၀၀၆ခုနွစ္မွာကိုေဇာ္သက္ေထြး၊တာရာမင္းေ၀ရယ္နဲ႔တဲြျပီးရိုက္ၾကတယ္။
၄ေခြေလာက္ရိွတယ္။တင္တိုင္းအပယ္ခံရတယ္လို႕ကိုဇာဂနာကေျပာျပတယ္။
“ေနာက္ဆံုး၂၀၁၀ေအာက္တိုဘာမွာက်ေနာ္ေထာင္ကလြတ္ျပီးေနာက္မွစလုပ္နိုင္တယ္၊
အဲဒီမွာလြတ္လပ္ေသာအနုပညာပဲြေတာ္နဲ႔တြန္းတင္ျပီးDocumentaryနဲ႔အတူ
ဇာတ္လမ္းတိုေတြ၊မွတ္တမ္းဇာတ္လမ္းေတြစလုပ္လာတာပဲ”
ဒါဆို Dramatize Documentaryေတြအသက္ရႈဴေပါက္ရလာတဲ႔သက္တမ္းဟာနုနုေလးပဲရိွပါေသးတယ္။
စိတ္၀င္တစားနဲ႔လုပ္လာသူေတြတေျဖးေျဖးမ်ားလာျပီလို႕သိရတယ္။
ဟိုတံုးကေတာ့တေယာက္စနွစ္ေယာက္စအေတြး၊အၾကံအားထုတ္မႈနဲ႕လုပ္ခဲ႔ေပမဲ႔
အားကမရိွေတာ့ေသာင္ျပင္မွာေမွာက္ရက္လဲခဲ႔ရတယ္။ဒီကေန႕ေတာ့အနုပညာရွင္ညီေနာင္ေတြ
အားလံုးပင္လယ္ျပင္ကိုၾကိဳးတုပ္ဆဲြေနၾကျပီ။
စည္းခ်က္ညီညီ၀ိုင္း၀န္းဆဲြေနၾကျပီဆိုေတာ့တခ်ိန္မွာလိုအင္ဆႏၵလႈိုင္းလံုးဆင္႕ဆင္႕
တျမင္႕ျမင္႕နဲ႔ကိုယ္႔ဘက္ပါလာၾကမယ္လို႕ေမ်ာ္လင္႔ရပါတယ္။

Shwe Nya War Sayadaw on current Rakhine unrest - 28th October 2012

"အပစ္ပယ္ခံ မရမ္းေခ်ာင္ အနာၾကီးေရာဂါသည္ေ၀ဒနာရွင္ (၁၃၀)ဦး အား လွဴဒါန္းလိုသူမ်ား ဆက္သြယ္နိုင္ပါသည္။"

မနက္က ညီမေလးဆုကဗ်ာက ဖုန္းဆက္လာပါတယ္။ " မမ၀ါေရ- ဆုေမြးေန႔(၆.၁၀.၂၀၁၂)ေန႔က်ရင္ စိတ္ေရာဂါေဆးရံု ၊ မိဘမဲ႔ေဂဟာ၊ မရမ္းေခ်ာင္ အနာၾကီးေရာဂါေ၀ဒနာရွင္ေတြကို အလွဴသြားလုပ္မွာမို႔ အထည္ေဟာင္းေတြလွဴစရာ ရိွရင္ လွဴလိုက္လို႔ရပါတယ္"လို႔ ဆိုလာလို႔ ကၽြန္မက၀မ္းသာအားရနဲ႔ပဲ ပုသိမ္-သာေပါင္းေရေဘးအလွဴအတြက္ စကၤာပူမွ ေမာင္နွမမ်ားလွဴဒါန္းထားတဲ႔ ညီမေလးခင္ျဖဴစင္မွ ေစတနာအျပည္႔နဲ႔ ျမန္မာျပည္သို႔ သယ္ယူလာေပးေသာ အ၀တ္အထည္ေဟာင္း ၂ထုတ္ကို ေရေဘးအလွဴအတြက္က ထပ္သြားဘို႔ မေသျခာေသးတာနဲ႔ မရမ္းေခ်ာင္သို႔ လွဴခ်င္ပါေၾကာင္း နဲ႔ တျခားဘာေတြလွဴလို႔ရနိုင္ပါေသးလဲ"လို႔ ညီမေလးဆုကို ေမးတဲ႔အခါ ဆုမွ အနာၾကီးေရာဂါသည္ေတြအတြက္ ေကာ္ဖီထုတ္ေတြ လွဴဘို႔ စီစဥ္ထားပါေၾကာင္း ၊မမ၀ါ လွဴခ်င္ရင္ ေကြကာအုတ္ထုတ္ေတြ လွဴနိုင္ပါေၾကာင္း အထုတ္(၅၀)ပါ ေကြကာအုတ္ တစ္ထုတ္ကို ၃၈၀၀က်ပ္- ၄၀၀၀ က်ပ္ အတြင္း ေစ်းနွဳန္းရိွျပီး လူနာတစ္ဦးလ်ွင္ (၅)ထုတ္နွဳန္းနွင္႔ လွဴပါက လူနာ ၁၃၀ ဦးအတြက္ အထုတ္ေပါင္း (၆၅၀)ထုတ္ လိုအပ္မွာမို႔ အထုတ္ၾကီး (၁၃)ဆိုပါလ်ွင္ ၅၂၀၀၀ က်ပ္ခန္႔က်ျပီး လူနာအားလံုးအတြက္ တစ္ဦးကို (၅ထုတ္)စီ လွဴနိုင္မွာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ၊တစ္ဦးကို (၁၀)ထုတ္စီလွဴပါက (၁၀၄,၀၀၀က်ပ္)ခန္႔ ကုန္က်မွာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း သိလိုသမ်ွကို စိတ္ရွည္စြာ ေျဖၾကားေပးတာေၾကာင္႔ ကိုယ္တိုင္သြားေရာက္ရန္အခက္အခဲရိွေသာေနရာမ်ားသို႔ ေစတနာသဒၶါေပါက္စြာျဖင္႔ လွဴခ်င္သူမ်ားရိွပါက ဆက္သြယ္လွဴဒါန္းနိုင္ၾကပါေၾကာင္း ကုသိုလ္အက်ိဳးေမ်ွာ္၍ ဖိတ္ေခၚလိုက္ရပါတယ္ရွင္။

(အလွဴရွင္မ်ားအေနနွင္႔ ၄.၁၀.၂၀၁၂ ေန႔ေနာက္ဆံုးထား၍ ဆက္သြယ္ လွဴဒါန္းနိုင္ၾကပါသည္။)

ေလးစားစြာျဖင္႔

၀ါ၀ါခိုင္မင္း@ နန္း၀ါ၀ါေမာင္

nanwarwarmg2009@gmail.com

http://warwarkhaingmin.blogspot.com/

မတင္ဇာပိုင္ (စကၤာပူ)

Bank Account: POSB Saving 245-83465-9

Ph: +65 8383 8365

E-mail: tinzarpaing@gmail.com

  

 

Subject:             THE SPINE -  A must see

Dear all, It takes a minute before the spine loads.  Amazing !Roll your mouse over any of the 24 vertebrae in the human spine!!!Roll slowly, dont want to miss any.What a fascinating demo of how our spine affects our bodies.Move your mouse over back bones and see the parts that are affected! What an amazing site! http://www.chiroone.net/why_chiropractic/index.html

ျပင္ညာေရး စနစ္

တစ္ခါတုန္းက ေတာအုပ္ထဲမွာရွိတဲ့တိရိစၦာန္ေတြဟာ ေက်ာင္းတစ္ခု စဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္ ။ ေက်ာင္း သားေတြ ထဲမွာ ငွက္တစ္ေကာင္ရယ္ ၊ ရွဥ္႔တစ္ေကာင္ရယ္ ၊ ငါးတစ္ေကာင္ရယ္ ၊ ေခြးတစ္ေကာင္ ရယ္ ၊ ယုန္တစ္ေကာင္ရယ္ ၊ စိတ္ခ်ိဳ႕ယြင္းေနရွာတဲ့ ငါးရွဥ္႔တစ္ေကာင္ရယ္ပါ၀င္ပါတယ္ ။

ဒီလိုနဲ႔ ေတာတြင္းပညာေရး အဖြဲ႔ကေနျပီး သင္ရိုးညႊန္းတမ္းတစ္ခုျပဳစုဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္ ။ အဲဒီသင္ရိုး ညႊန္းတမ္းထဲမွာ ပ်ံသန္းျခင္း ၊ သစ္ပင္တက္ျခင္း ၊ ေရကူးျခင္း ၊ ေျမတူးဆြျခင္းေတြပါ၀င္ျပီး အဲဒါေတြက ပညာေရးအေျခခံေတြျဖစ္တယ္လို႔ယူဆထားၾကတယ္ ။ တိရိစၦာန္အားလံုးဟာ ဘာသာရပ္အားလံုးကို သင္ၾကား ရမွာျဖစ္တယ္ ။

ငွက္ဟာ ပ်ံသန္းျခင္းမွာ အေတာ္ဆံုးျဖစ္ျပီး A အဆင့္ရသြးတယ္ ဒါေပမယ့္ ေျမတူးဆြျခင္းမွာေတာ့ အဆင္မေျပခဲ့ ဘူး ။ သူ႔အေတာင္ပံေတြနဲ႔ ေျမတူးဆြဖို႔ရာ သူ႔ႏွတ္သီးနဲ႔လႈိဏ္ေခါင္းတစ္ခုစာရဖို႔ တူးဆြဖို႔ရာ မွာ အဆင္မေျပတဲ့အတြက္ အဲဒီဘာသာရပ္ရွံုးနိမ့္ခဲ့ရတယ္ ။ သစ္ပင္တက္ျခင္းမွာ C အဆင့္ရခဲ့ တယ္ ေရကူးတဲ့ေနရာမွာေတာ့ F အဆင့္ပဲရခဲ့တယ္ ။ ရွဥ့္ကေတာ့ သစ္ပင္တက္တဲ့ေနရာမွာ ဆရာၾကီးပါပဲ ဒါေပမယ့္ ေရကူးတဲ့ေနရာမွာေတာ့ ရွံုးနိမ့္ခဲ့ရတယ္ ။ ငါးဟာလည္းေရကူးတဲ့ေနရာမွာ အေတာ္ဆံုးျဖစ္ေပ မယ့္ ေရအျပင္ကိုမထြက္ႏုိင္ခဲ့ဘူး တျခားအရာေတြမွာ F အဆင့္ပဲရခဲ့တယ္ ။ ေခြး ဟာ ေက်ာင္း ဆက္မတက္ေတာ့ပဲ ေက်ာင္းအတြက္လခေပးတာကိုလည္းရပ္ခဲ့တယ္ ။ ျပီးေတာ့ ပညာေရး အဖြဲ႔ကို သင္ရိုးညႊန္း တမ္းမွာ " ေခြးေဟာင္နည္း " ပါ ထည့္ သင္ဖို႔ အတြက္ ဆႏၵျပခဲ့တယ္ ။ ယုန္ ကေတာ့ ေျမ တူးဆြတဲ့ေနရာမွာ A အဆင့္ရပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သစ္ပင္ေတြတက္ဖုိ႔ကေတာ့ သူ႔အတြက္ျပႆ နာတစ္ခုျဖစ္ေနခဲ့ရတယ္ ။ ေျမျပင္ေပၚ ခဏခဏျပန္ျပဳတ္က်ျပီး ဦးေႏွာက္ကိုပါ ထိခိုက္ခဲ့ရ တယ္ ။ မၾကာခင္မွာ ေျမတူးဆြျခင္းကိုပါ သိပ္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ပဲ အဆင့္ C ပဲရခဲ့တယ္ ။

စိတ္အာရံုခ်ိဳ႕ယြင္းေနတဲ့ငါးရွဥ္႔ကေတာ့ အရာရာကို တစ္၀က္ေလာက္ပဲလုပ္ႏုိင္ျပီး သူဟာ တစ္တန္းလံုးမွာ အမွတ္အရဆံုး သတၱ၀ါျဖစ္ခဲ့တယ္ ။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ ပ်ံသန္းျခင္းလည္းမရွိ တူးဆြျခင္းလည္းမရွိ ၊ သစ္ပင္ တက္ျခင္းလဲမရွိ ခဲ့ဘူး ။

ေတာတြင္းပညာေရးအဖြဲ႔ကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ သင္ရိုးညႊန္းတမ္းကို သတၱ၀ါတိုင္းသင္ယူၾကတယ္ သူတို႔ေအာင္ျမင္ တယ္ဆိုျပီးေပ်ာ္ေနခဲ့ၾကတယ္ ။

------------------------------------------------

တကယ့္ပညာေရးစနစ္ဆိုတာဟာ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ တစ္ဘ၀စာ ေရရွည္အ တြက္ျပင္ ဆင္ေပးျခင္းျဖစ္တယ္ ။ အထူးသျဖင့္ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ အရည္အေသြးနဲ႔ ၊ ေမြးရာပါ ထူးခၽြန္တဲ့ ဗီဇ အစြမ္းအစေတြကို ထိခိုက္ေစျခင္းမရွိပဲန႔ဲေပါ့ ။

အားလံုးနဲ႔လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္မယ့္သင္ရိုးညႊန္းတမ္းတစ္ခုကိုျပဳစုဖို႔ဆိုတာ လြယ္ကူတဲ့အလုပ္တစ္ ခုေတာ့မ ဟုတ္ ပါဘူး ။ဒါေပမယ့္မလိုအပ္တဲ့ အရာေတြ ( ေက်ာင္းသားတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ အရည္အေသြးနဲ႔ ၊ ေမြးရာ ပါ ထူးခၽြန္တဲ့ဗီဇ အစြမ္းအစေတြကို ထိခိုက္ေစတဲ့အရာေတြ ) ကို ဖယ္ထုတ္ျပီး အားလံုးနဲ႔လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္မယ့္ အားလံုးကို အေကာင္ဆံုး ေက်ာင္းပညာေရးသာမက ဘ၀ပညာေရးပါ တတ္စြမ္းေအာင္သင္ေပးႏုိင္တဲ့ သင္ရိုးညႊန္းတမ္း ေက်ာင္းပညာေရးျဖစ္ဖို႔လိုပါတယ္ ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
Broad Based Education? အားခံစားဘာသာျပန္သည္ ။

ပဋိပကၡေျဖရွင္းေရး အင္ဒိုနီးရွား သင္ခန္းစာ ျမန္မာကို ေဝငွ

ရခိုငႏွင့္္ ကခ်င္ျပည္နယ္တို႕တြင္ ရင္ဆိုင္ၾကဳံေတြ႕ေနရသည့္ ပဋိပကၡမ်ား ေျဖရွင္းေရးတြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အေျဖရွာႏုိင္ေရး အင္ဒုိနီးရွား၏ အေတြ႕အၾကဳံမ်ား ေဝငွေဆြးေႏြးရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ အင္ဒုိနီးရွား ဒု သမၼတေဟာင္း ယူစြပ္ဖ္ ကယ္လာ ေနျပည္ေတာ္သုိ႔ စက္တင္ဘာလ ၁၀ ရက္ေန႔က သြားေရာက္ခဲ့သည္။

ခရီးစဥ္အတြင္း အင္ဒိုနီးရွား ၾကက္ေျခနီအသင္း ဥကၠဌ ျဖစ္သူ ယူစြပ္ဖ္ ကယ္လာသည္ ျမန္မာၾကက္ေျခနီအသင္း ဥကၠဌ ဦးသာလွေရႊႏွင့္ ေတြ႕ဆံုခဲ့ျပီး ရခိုင္ျပည္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ေရတို၊ ေရရွည္စီမံကိန္းမ်ား ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ရန္ သေဘာတူစာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့သည္။

အင္ဒိုနီးရွား ၾကက္ေျခနီအသင္း အေနျဖင့္ ဘက္မလိုက္ေသာ ခ်ဥ္းကပ္မႈမ်ား၊ ေထာက္ပံ့ကူညီမႈမ်ားျပဳလုပ္မည္ျဖစ္ျပီး အင္ဒိုနီးရွားတြင္ ေတြ႕ၾကဳံခဲ့ဖူးေသာ ပဋိပကၡမ်ားအား မည္သို႕ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရသည္ကို မွ်ေဝသြားရန္ရွိေၾကာင္းလည္း ဆိုသည္။

အင္ဒိုနီးရွား အာဏာရွင္ဆူဟာတိုအုပ္ခ်ဳပ္ေရး တစခန္းရပ္ျပီး အေျပာင္းအလဲကာလတြင္ ဆူလာေဝဆီခ႐ိုင္ ပိုဆိုေဒသတြင္ ခရစ္ယာန္ႏွင့္ မူဆလင္မ်ား သတ္ျဖတ္ၾကရာ လူ ၅၀၀၀ ခန္႕ ေသေၾကပ်က္ဆီးျပီး အစိုးရက ေျဖရွင္းခဲ့ရျခင္းကို ေထာက္ျပျပီး ယူစြပ္ကယ္လာက ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရးမခြဲျခားဘဲ လူသားဆန္မႈ၊ ဘက္မလိုက္မႈ၊ ဓမၼဒိဌာန္က်မႈတို႕ေၾကာင့္သာ တရားဥပေဒ စိုးမိုးမႈ၊ တရားမွ်တေရး၊ ေရရွည္ လူမႈေရးသဟဇာတျဖစ္မႈကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ႏိုင္မည္ဟု ဆိုသည္။

ထို႕ျပင္ ကခ်င္ျပည္နယ္ကဲ့သို႕ စစ္ေရးအရ တင္းမာေနေသာ တိုင္းရင္းသားေဒသမ်ားကို ရည္ရြယ္၍ အင္ဒုိနီးရွားႏိုင္ငံ အာေခ်းေဒသ ပဋိပကၡတြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အေျဖရွာမႈႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ရရွိခဲ့သည့္ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားကို ျမန္မာႏုိင္ငံအား မွ်ေ၀ေပးေရးအတြက္ ေဆြးေႏြးညွိႏႈိင္းေၾကာင္း ဂ်ာကာတာပုိ႔စ္ သတင္းစာက ဆုိသည္။

"လက္နက္ကိုင္သူပုန္ေတြနဲ႕ ေဆြးေႏြးရာမွာ အေရးအႀကီးဆံုးက အတိတ္က ျဖစ္ခဲ့တာေတြ ကို ထားခဲ့ၿပီး အနာဂတ္အတြက္ စကားစေျပာဖုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာအစုိးရကို ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေစ့စပ္ညွိႏႈိင္းမႈဟာ အနာဂတ္ကို တည္ေဆာက္ဖို႕ပါ။ အတိတ္အတြက္ မဟုတ္ဘူး" ဟု ယူစြပ္ဖ္ ကယ္လာက ဂ်ာကာတာပုိ႔စ္ သတင္းစာကို ေျပာသည္။

ျမန္မာႏို္င္ငံက လူနည္းစု အုပ္စုမ်ား ၾကားတြင္ မတရားမႈႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ျပႆနာမ်ားကို ျမန္မာအစုိးရက ထုတ္ ေဖာ္ျပသရန္လုိအပ္ေၾကာင္းႏွင့္ သို႔မွာသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စကားေျပာဆုိမႈသည္ ေအာင္ျမင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ဆိုသည္။ ပဋိပကၡလြန္ ျပန္ထူေထာင္ေရးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္မႈအတြက္ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး တည္ၿငိမ္မႈ၊ လူမႈ စီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈမ်ား လုိအပ္သည္ဟု ယူစြပ္ဖ္ ကယ္လာက ေထာက္ျပေျပာဆုိသည္။

ယူစြပ္ဖ္ ကယ္လာသည္ ဖင္လန္ႏိုင္ငံ ဟယ္ဆင္ကီးၿမိဳ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ အာေခ်းလြတ္ေျမာက္ေရး လႈပ္ရွား မႈ အဖြဲ႔ GAM ႏွင့္ ယခင္ အင္ဒုိနီးရွား စစ္တပ္ ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Endriartono Sutarto တုိ႔အၾကား ေစ့စပ္ ညွိႏႈိင္း ေရး အဖြဲ႔ကို ဦးေဆာင္ခဲ့သူ ယခင္ ဥပေဒ ေရးရာႏွင့္ လူ႔ အခြင့္အေရး ၀န္ႀကီး ဟာမစ္ အ၀ါလူဒင္တုိ႔ႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ ရြက္ခဲ့သူလည္းျဖစ္သည္။

ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ၾကာ အာေခ်းျပည္နယ္က အၾကမ္းဖက္ တိုက္ခုိက္ေနမႈမ်ား ၿပီးဆံုးေစခဲ့သည့္ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္ လ က ဟယ္ဆင္ကီ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး သေဘာတူညီမႈကို ေဖာ္ေဆာင္ႏုိင္မႈေၾကာင့္ ယူစြပ္ဖ္ ကယ္လာ နာမည္ေကာင္းရခဲ့သည္။ သမၼတ ေမဂါ၀တီလက္ေအာက္တြင္ လူမႈဖူလံုေရး ညွိႏႈိင္းေဆာင္ရြက္ေရး ၀န္ႀကီးအျဖစ္ တာ၀န္ယူေနခ်ိန္တြင္ အာေခ်းေဒသ ေစ့စပ္ေရးအတြက္လည္း တာဝန္ယူေဆာင္ရြက္ခဲ့သူျဖစ္သည္။

အာေခ်း ျပည္နယ္ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားေၾကာင့္ လူေပါင္း ၁ ေသာင္း ၅ ေထာင္ထဲ မနည္း ေသဆံုးခဲ့ရသည္။

ေနျပည္ေတာ္ ေဆြးေႏြးဝိုင္းသို႕ တက္ေရာက္ရန္ ဂ်နီဗာ အေျခစိုက္ လူသားဆိုင္ရာ ေဆြးေႏြးျခင္း စင္တာ Center for Humanitarian Dialogue မွ ယူစြပ္ဖ္ ကယ္လာကို အင္ဒိုနီးရွား ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ဖိတ္ၾကားခဲ့သလို ဖိလစ္ပို္င္ မင္ဒါနာအုိ ေတာင္ပိုင္းျပည္နယ္က သူပုန္မ်ားႏွင့္ စကားေျပာဆိုရာတြင္ ရရွိေသာ အေတြ႕အၾကဳံကို တင္ျပေဆြးေႏြးရန္ ဖိလစ္ပိုင္ အစိုးရကိုယ္စားလွယ္တဖြဲ႕လည္း ပါဝင္တက္ေရာက္ ေဆြးေႏြးခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

အဆိုပါ ေဆြးေႏြးပြဲကို ျမန္မာဘက္မွ သမၼတရံုး ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းက ဦးေဆာင္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ၾကာ ျပည္တြင္းစစ္ႏွင့္ ရင္ဆုိင္ေနရၿပီး တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကို္င္ အုပ္စုမ်ားႏွင့္ ၿငိမ္း ခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားကို ေဖာ္ေဆာင္လာျခင္းသည္ သမၼတဦးသိန္းစိန္ အစုိးရလက္ထက္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းစဥ္၏ အဓိကရည္မွန္းခ်က္ တခုလည္း ျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အဓိက တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ ၁၁ ဖြဲ႔ရွိရာ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ပိုင္းက အဖြဲ႔ ၁၀ ဖြဲ႔ႏွင့္ အပစ္ အခတ္ ရပ္ဆဲေရး သေဘာတူညီမႈမ်ား ရရွိခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရး အဖြဲ႔ျဖစ္သည့္ KIO ႏွင့္ မူ ယခုထိ သေဘာတူညီမႈ မရေသးေပ။

သမၼတရံုး ၀န္ႀကီး ဦးစုိးသိန္းကလည္း အျခားႏို္င္ငံမ်ား၏ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားကို ေလ့လာသင္ခန္းစာယူေနေၾကာင္း၊ ျမန္မာ အစုိးရသည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားအတြက္ ႏုိင္ငံတကာ၏ အေထာက္အပံ့ အကူအညီမ်ား အေရးတႀကီး လုိအပ္ေနေၾကာင္းလည္း ေျပာဟု ဂ်ကာတာပို႕စ္က ဆိုသည္။

Ask A Monk: How I Became a Buddhist Monk

စပ္မိစပ္ရာ

ဒီကေန႕ သတင္းစာထဲ မွာ ရန္ကုန္ မန္းတေလး ကားလိုင္းေတြ ကားခ ေတြ အၿပိဳင္ အဆိုင္ေလ်ာ႕ခ်ၾကတဲ႕ ေၾကာ္ၿငာေတြ ပါလာပါတယ္ ၊ အရင္ ၁ ေသာင္းေက်ာ္ က ေန အခု ရွစ္ေထာင္ဘဲ ရွိပါေတာ႕တယ္ ၊ တာယာေတြ ေစ်းက် လို႕လား ၊ ဒီဇယ္ဆီေစ်းေတြ က် ကုန္ လို႕လား ဆိုေတာ႕ မဟုတ္ရပါခင္ဗ်ာ။ မန္းတေလး အၿပင္ မံုရြာ ေမာ္လၿမိဳင္ ေရဦး ေတာင္ၾကီး ကားခ ေတြပါ က် ကုန္ၾကပါတယ္။

ၿပီးခဲ႕တဲ႕ တနွစ္ က စ ၿပီး ကားသြင္းတာေတြ ကို လြယ္လြယ္ ကူကူ ၿဖစ္ လာေတာ႕ ကား ကိုေနာက္က် မွ သြင္းေလ ေစ်းခ်ဳိ ေလ၊ ႕ကားကမိုဒယ္ပိုၿမင္႕ၿပီး တပ္ထားတဲ႕ ပစ္စည္း ပိုေကာင္းေလပါဘဲ ခင္ဗ်ာ ၊ ေနာက္ မွ ေပၚတဲ႕ ကားလိုင္း ေတြက ကားအမ်ိဳး ပိုေကာင္း ေတာ႕ ၊ အရင္ကားလိုင္းေဟာင္းေတြ က လိုက္ ဖိုက္ ရ ပါ ေတာ႕ တယ္ ၊

ပထမ ပိုင္း တံုး က ေစ်း မခ် ေပး ပါဘူး ၊ ကား ေပၚ က ခရီးသည္ ကို ဧည္႕ခံတာ ကို ၿပိဳင္ၾကပါတယ္ ၊ မ်က္နွာ သုတ္ ပု၀ါ ေကာင္းေကာင္း ေပးတာ ၊ ကား ေပၚမွာလဘက္ရည္တိုက္တာ ၊ အမ်ိဳး သမီး ယဥ္ အကူထားတာ ၊ ၁၁၅ မိုင္ မွာ ေကာ္ဖီ အလကားတိုက္ တာ ၊ ကား ေပၚမွာ ၃၂ လက္မ အယ္စီဒီ ကံစမ္းမဲ ေဖာက္တာ ေတြ နဲ႕ ၿပိဳင္ၾကပါတယ္

အခု ကား လိုင္း ေတြ ကား အေရ အတြက္ ေတြ က တအား မ်ား ေတာ႕ ၊ ဘယ္ ကို သြားသြား တနာရီ ၁ စီး ေတာ႕ အနဲေလး ရွိ ပါ တယ္။ လူ ေတြ အတြက္ ေရြးခ်ယ္ စရာ ေတြအမ်ားၾကီး ၿဖစ္ လာ ေတာ႕ ၊ ဟို ကား လိုင္း က သူ႕ကားစီး ပါ ၊ ဒီ ကား လိုင္းက သူ႕ကားစီးပါ ၿဖစ္လာၾကတာပါ။ အခု ေတာ႕ ခုန ေၿပာတဲ႕ နည္း ေတြ က လူ စိတ္ ၀င္စား စရာမဟုတ္ေတာ႕ အခု လို အၿပိဳင္ အဆိုင္ ကား ခ ေတြ ေလ်ာ႕ခ် ၿပိဳင္ ကုန္ ၾက တာပါ။

ဒီလိုၿဖစ္ လာတာ အမွန္တရားပါ ။ စ က တဲ က ဒီလိုဘဲ ၿဖစ္ ရ မွာ ပါ ၊ အဂၤလိပ္ ေခတ္က မြန္သူေဌးၾကီး ဦးနာေအာက္ နဲ႕ ဧရာ၀တီ ဖလုပ္တီလာ သေဘၤာ ကုန္ပဏီတို႕ ၿပိဳင္ ၾကတာအခမဲ႕ သေဘၤာစီးခြင္႕ ၿပဳတဲ႕ အၿပင္ ပု၀ါတပိုင္ နဲ႕ ထမင္း ပါ အလကား ေကြ်း ပါ ေသးတယ္ လက္၀ါးၾကီး အုပ္တာ မရွိ ဘဲ ၊ တကယ္ အၿပိဳင္ အဆိုင္ရွိလာပီ ဆိုရင္ ဒီလို အထိ ၿဖစ္မွာပါ။

ကြ်န္ေတာ္ ေၿပာခ်င္ တာ က အရင္ ရန္ကုန္ မန္းတေလး ခရီး က ေတာ္ ေတာ္ စိတ္ပ်က္ စရာေကာင္းပါတယ္ ။ ရထား က တပါး ၊ မွ တပါး အၿခား မရွိ ေခတ္ မွာ ရထားခ ကို ေမွာင္ခိုမွာ ၃ ဆ ၄ ဆ ေပး ၀ယ္ခဲ႕ရ ၊ သြားမဲ႕ ေန႕ ထက္ ၃ ရက္ ၾကိဳ ၊ မနက္ မိုး မလင္း ခင္ရထား လက္ မွတ္ ရ မယ္ ၊ မရ မယ္ မေသခ်ာ ဘဲ တန္း စီ တိုး ရ ၊ မီးရထား ဌာန က၀န္ထမ္းေတြ အက်င္႕ ပ်က္ ၊ တန္းစီ တိုး စား တဲ႕ လူတန္းစား တရပ္ ေပၚလာ နဲ႕ စိတ္ပ်က္စရာၾကီး ပါ။ အခု မ်ား ေတာ႕ ရထား ဆို တာ ေမ႕ ေတာင္ ေန ပါ ဘီ။

အရင္ မီးရထားေခတ္ တံုး က မွတပါး အၿခား မရွိ ပံုစံမ်ိဳး နဲ႕ ခု ေခတ္ မွာ ကား လိုင္း ေတြၾကိဳက္တာ ေရြးစီး ခြင္႕ ၊ ကား မေကာင္း ရင္ မစီး ဘ ဲေန နိိုင္ခြင္႕ တို႕ ကြာၿခား လာ တာကို အဓိကေၿပာခ်င္တာပါ ခင္ ဗ်ာ ။ ရန္ကုန္ ထဲ ေၿပးေန တဲ႕ ဘတ္ကား ေတြ လဲ ဒီလိုပါဘဲ

ေလယဥ္ ခရီးေတြ လဲ ဒီလိုပါဘဲ ၊ ေလယဥ္ ဆိုတာ က ဇိမ္လုပ္ခ်င္ လို႕ ၊ ဂုဏ္ထုတ္ခ်င္ လို႕စီးၾကတာ မဟုတ္ ရ ပါ ခင္ ဗ်ာ ၊ ရိုး ရိုး ကုန္းလမ္း ခရီး ထက္ စရိတ္ ပို မွန္း လူ တိုင္းသိပါ တယ္ ၊ မ စီး ရင္ မၿဖစ္ လို႕ စီး ၾက ရ တာ ပါ ခင္ ဗ်ာ ၊ စစ္ ေတြ က လူ ေတြ တာခ်ီလိတ္ က လူ ေတြ ၊ ပူ တာ အို ၊ ၿမစ္ၾကီးနား က လူ ေတြ ၊ က်ိဳင္း တံု က လူေတြ ၊ ကေလး ၊ ဂန္႕ ေဂါ ၊ ခန္းတီး က လူ ေတြ ၊ ပလက္ ၀ က လူ ေတြ ၊ ထား၀ယ္ ၿမိတ္ ေကာ႕ေသာင္း က လူ ေတြ ၊ ရန္ ကုန္ ကို လာ ခ်င္သပ ဆို ၊ ေလယဥ္ မွ မစီးဘယ္ လို လုပ္ ခရီး ေရာက္ မွာ လဲ ခင္ ဗ်ာ။

အဲဒီ ဘက္ က သာမန္ ၿပည္သူ ၿပည္ သား ေတြ ဟာ အင္ မတန္ သနား စရာ ေကာင္းပါ တယ္။ ဒီ ေလယဥ္ ခရီး ေတြ ဟာ ၊ ၀န္ထမ္း ၊ စစ္ တပ္ နဲ႕ ပါတ္သက္ ရာ ကုန္သည္ေတြ က သာ အၿမဲ ဘြတ္ကင္ေတြ ၿပည္႕ ေနဘို႕ ၊ သာမန္ အရပ္သားဆို ရင္ အနည္း ဆံုးသံုး ပါတ္ ေလာက္ ေစာင္႕ ရ ပါ တယ္ ။ အသြား အၿပန္ ဆို အနည္းဆံုး တလခြဲေစာင္႕ ေပ ေရာ႕ ေပါ႕ ခင္ ဗ်ာ။

အဲဒီ ေန ရာ က ၿပည္ သူ ေတြ က်န္းမာ ေရး ေဆး ကု ခ်င္ လို႕ ရန္ ကုန္ ကို လာ ရမယ္ ဆို ရင္ လူ နာ သာ ေနာက္ ဘ၀ ကူး သြား မယ္ ၊ ေလယဥ္ လက္ မွတ္ ကမေသခ်ာ ပါ ခင္ ဗ်ာ။ ၿပီး ေတာ႕ ရန္ ကုန္ ေရာက္ လို႕ ဘယ္ ေဆး ရံု တက္ ရပ ဆို တာ က လည္း ၀ါး တား တား ။ ခု ေခတ္ လူ ေတြ က ေတာ႕ ဒါ ေတြ ကို စိတ္ပ်က္ လြန္း လို႕ က်ိဳင္းတံု တာခ်ီလိတ္ က လူ ေတြ ေန မေကာင္း ရင္ ေယာင္ လို႕ ေတာင္ရန္ ကုန္ မလာေတာ႕ ပါဘူး ၊ ယိုးဒယား ကို သြား ကု ပါ တယ္။ သြား စရိတ္ လဲသက္ သာ ၊ ေဆး ကု ရ တာ လဲ ေကာင္း မွ ေကာင္း ။ စုစုေပါင္း စရိတ္ က လဲရန္ ကုန္ လာ ကု တဲ႕ စရိတ္ တ၀က္ ေတာင္ မရွိ ပါဘူး ။

ဒီလို ပါ ဘဲ ၊ ခ်င္း ၿပည္ ၊ ရခိုင္ ၿပည္ ေတြ က လူ ေတြ ေန မေကာင္း ရင္ အိန္ဒီယားက မွ တကဲ႕ ကို အားထားရာ ၿဖစ္ လာ သလို ၊ ကခ်င္ ၿပည္ ၊ ရွမ္းၿပည္ ေၿမာက္ ပိုင္း ကလူ ေတြ ဆို က်န္းမာေရး ကိတ္စ ရွိ ရင္ တရုပ္ ၿပည္ ကို ေဆး သြားကု ၾက ပါ တယ္။

ေအး ေပါ႕ ဗ်ာ ၊ ေမး ခြန္း လ ဲေမး စ ရာ ၿဖစ္ လာ ပါတယ္။ ခင္ ဗ်ား တို႕ တြင္ တြင္ေၿပာ ေန တဲ႕ ( ၿပည္ ေထာင္ စု စိတ္ ဓါတ္ ) ဆို တာ ဘယ္ လို အဓိတ္ပါယ္ ရ ပါသလဲ ဆို တာ ပါ ၊ လက္ ေတြ႕ ဘ၀ နဲ႕ ယွဥ္ ၿပီး ေၿဖ ၾကည္႕ ၾက ပါ ခင္ ဗ်ာ။

အခုေခတ္ ရန္ကုန္ထဲ စီတီးမတ္ တို႕ ၊ စိန္ေဂဟာ တိို႕ ၊ ဂ်န္ရွင္း စကြဲယား တို႕ လို ကုန္တိုက္ၾကီး ေတြ မွာ ေစ်း၀ယ္ရတာနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ငယ္ငယ္ က ပပက လို႕ေခၚတဲ႕ ၿပည္သူ႕ဆိုင္ေတြ မွာ ေစ်း ၀ယ္ ရ တာ နဲ႕ ေတြး ၾကည္႕ ၾက ပါ ခင္ဗ်ာ ။ ဘာ လို ခ်င္ ခ်င္ တန္းစီရပါတယ္ ၊ ပရုပ္ဆီ ၀ယ္ခ်င္ ေတာင္ ေထာက္ခံစာ လို ပါ တယ္။ ဓါတ္ခဲ ၀ယ္ခ်င္ ရင္တန္းစီ ရ ယံု မက ၊ ေရဒီယို လိုင္စင္ စာအုပ္ ပါ ၿပ ရ ပါ ေသး တယ္ ။ဘယ္ ေလာက္ ေတာင္ လူ ၿဖစ္ ရွံဳး ခဲ႕ သလဲ ဆို တာ ကို ပါ ခင္ ဗ်ာ။

အခု ကုန္ တိုက္ ၾကီး ေတြ မွယ ဟင္းသီး ဟင္း ရြက္ အသား ၊ ငါး က အစ အီလက္ထေရာနစ္ ပစ္စည္း အမ်ိဳးစံု အ၀တ္အထည္ အမ်ိဳး စံု ၊ ေရခဲသစ္တာ အ၀တ္ေလ်ာ္စက္ အမ်ိဳး မ်ိဳးပိုက္ဆံသာ ယူလာခဲ႕ အကုန္ ၀ယ္လို႕ ရ ပါ တယ္။ ပစ္စည္း ကို တန္ဘိုး အမ်ိဳးမ်ိဳး ကုန္အမွတ္ တံဆိပ္ အမ်ိဳး မ်ိဳး ကို စု စည္း ၿပီး သား ၊ စိတ္ ၾကိဳက္ နွိဳင္း ယွဥ္ ၀ယ္ လို႕ ရပါ တယ္။ အရင္ ၿပည္သူ႕ဆိုင္ စနစ္ နဲ႕ အခု ေခတ္ ကုန္ တိုက္ ၾကီး မ်ား ေစ်း ေရာင္း တဲ႕စနစ္ ဘယ္ လို ကြာ သလဲ ၊ ေရာင္း တဲ႕၀န္ထမ္း ဆက္ ဆံ ပံု ၊ ဘာ ကြာ သလဲစဥ္း စား ၾကည္႕ ေတာ္ မူ ၾက ပါ ခင္ ဗ်ာ ။

ကြ်န္ေတာ္ တို႕အမ်ား ၿပည္သူ က လဲ စိတ္ကူး ေကာင္း ဘို႕ လို ပါ တယ္။ မန္းတေလးေစ်း ခ်ိဳ ထဲ က ဆိုင္ ေတ ြေစ်း ေရာင္း သလို ၊ ေစ်း ေရာင္း ရင္ ၊ ေရာင္း ေစ်း ကို၀ယ္သူ ရဲ႕ အေၿခ အေန ကို ၾကည္႕ ၿပီး မဟုတ္ တမ္း တယား ေမာင္ၾကီးနွမ က်ား ကိုက္ပရေစ ဆို တာမ်ိိဳး ၊ အံတီ အတြက္ ဆိုရင္ သံုးေထာင္ နဲ႕ ယူ ဆို ၿပီး တစ္ ေထာင္ ေတာင္မတန္ တဲ႕ ပစ္ စည္း ကို ေရာင္း ထြက္ ေအာင္ ပလီ တတ္ တာ ကို ငါ ေတာ္ လွၿပီ အဟုတ္ၾကီး ထင္ တတ္ တဲ႕ အေလ႕ ဆိုး မ်ိဳး ကို စြန္႕ လႊတ္ တတ္ဘို႕ လို လာ ပါ ၿပီ

ေစ်း ထဲ က ေစ်း သည္ ေတြ ၊ ကုန္စံု ဆိုင္ ေသးေသး ေလး ေတြ က ေစ်း သည္ ေတြကုန္ တိုက္ၾကီး ေတြ အေပၚ က ေကာင္း တဲ႕ စနစ္ မ်ိဳး ဆို အတု ယူ တတ္ ဘို႕ လိုပါ တယ္။ အစား အေသာာက္ ေရာင္း တဲ႕ ေစ်း သည္ ေတြ လဲ ၊ ေရႊ ပုဇြန္ဆိုင္ ကဘာ ၿဖစ္ လို႕ လူ ေတြ ၾကိတ္ ၾကိတ္ တိုး ေန သလဲ ၊ ေရႊပလင္ လဘက္ရည္ဆိုင္ ကငါ႕ ဆိုင္ နဲ႕ ဘာ ကြာ ေန လဲ ၊ ၀ိုင္ ေကေက အို ဆိုင္ က ဘာ ၿဖစ္ လို႕ နာမည္ၾကီးလဲ ကီးစတုန္းဆိုင္ က ေနာက္ မွ ေပၚတဲ႕ ဆိုင္ ၿဖစ္ ေပ မဲ႕ ဘာ ၿဖစ္ လို႕ ေပါက္ သြား တာလဲ အစ ရွိ သၿဖင္႕ အတု ယူ မွန္ ရင္ ၊ ေရာင္း တဲ႕ ဆိုင္ လဲ အက်ိဳး ရွိ ၊ စား တဲ႕လူ လဲ ေၾက ေၾက နပ္နပ္ နဲ႕ အဲ 'ဒါ မွ ဒီ မို ကေရ စီ စစ္ စစ္ ပါ ခင္ ဗ်ာ။

အခု သမတၾကီး က ၿပဳ ၿပင္ ေၿပာင္း လဲ ေရး ေတြ လုပ္ ဘို႕ တအား တိုက္ တြန္း ေန ပါတယ္။ ၿပီး ခဲ႕ တဲ႕ ၾသဂုတ္ လ က တဲ က ၀န္ ၾကီး ဌာ န အလိုက္ ကိုယ္႕ လုပ္ ငန္းေတြ ကို ဘယ္ လို ၿပဳ ၿပင္ ေၿပာင္း လဲ မလဲ ဆို တာ နည္း လမ္း ရွာ ဘို႕ ၊ ေအာက္ေခ် အဆင္႕ဆင္႕ ေတြ မွာ ေဆြးေႏြးပြဲ ေတြ လုပ္ ၊ အစီရင္ခံစာ ေတြ ထုတ္ ၊ အခု ေအာက္တိုဘာလ အတြင္း ၀န္ၾကီးဌာန အဆင္႕ အမ်ိဳးသား အဆင္႕ ေဆြးေႏြးပြဲ ေတြ လုပ္ ၊ နို၀င္ဘာလ က် ရင္ ၿပဳ ၿပင္ ေၿပာင္း လဲ မဲ႕ အမ်ိဳးသားအဆင္႕ စီမံခ်က္ ေတြ ထုတ္ ၊ အဲဒီဇင္ဘာ လ ေရာက္ ရင္ ၊ နိုင္ငံတကာ ကို ေၾက ၿငာခ်က္ ထုတ္ ပါ မယ္ တဲ႕ ခင္ ဗ်

ဒီ သတင္း ေတြ လဲ သတင္းစာ ေတြ ထဲ ေန႕ တိုင္ း ပါ ေန ပါ တယ္ ၊ ေဆြးေႏြးပြဲရလာဒ္ေတြ ကို ဖတ္ ၾကည္႕ မိ သမွ် ေတာ႕ တခု မွ မစြံပါ ခင္ ဗ်ာ ၊ ၀န္ ထမ္း ေတြေခါက္ ရိုး က်ိဳး ေန ဆဲပါ ၊ ေရး ထား တာ ေတြ က ဆိုရွယ္ လစ္ ေခတ္ က စာလံုးေတြအရင္ ၾကံ႕ ခိုင္ေရး အစည္း အေ၀း ေတြ မွာ ေၿပာ ေန က် ေလ သံ ေတြ ။ ဒီ ပံု ရိပ္ေတြ ထဲ က ၊ အ ရင္ ေလာင္း ရိပ္ ေအာက္ က မထြက္ နိုင္ ၾက ေသး ပါ ခင္ ဗ်ာ။ပညာေရး ဌာန ဆို အဆိုး ဆံုး ေပါ႕ ခင္ ဗ်ာ ၊ တနွစ္ ကို မဟာဘြဲ႕ က ဘယ္ေလာက္ ပါရဂူ ဘြဲ႕ က ဘယ္ေလာက္ ေမြး ထုတ္ ေပး မယ္ ဆို တာ ခု ထိ ေၿပာ ေန တံုး ပါ ဘဲ

အရင္ က သစ္ပင္ တပင္ ဘဲ စိုက္ နိုင္ တာ ၊ အခု အပင္ တေသာင္း စိုက္ နိုင္ တယ္ေၿပာ ေန ၿခင္း မွာ ၊ တပင္ ထဲ စိုက္ နိိုင္တံုး က ၿမတလံုး သရက္ပင္ ၊ ေနာက္ ထပ္အပင္ တေသာင္း စိုက္ နိုင္ တယ္ ဆို တာ က ၿမက္ ပင္ ေတြ ဆို တာ မ်ိဳး ကိုဂုဏ္ လုပ္ ေၿပာ ေန မဲ႕ အစား ၊ လဲ ေသၿပလိုက္ တာက ပို ၾကည္႕ ေကာင္းပါတယ္ ခင္ ဗ်ာ

အထက္ မွာ ကြ်န္ေတာ္ ေရး ၿပ ထား ပါ တယ္ ခင္ ဗ်ာ။ ဒါ ေတြ က ကိုယ္႕ မ်က္ေစ႕ ေရွ႕တင္ သိသာ ထင္ ရွား ၿမင္ နိုင္ ၿပီး သား ပါ။ အရင္ က ၿပည္သူ႕ ဆိုင္ နဲ႕ အခု ကုန္ တိုက္ၾကီးေတြ ဘာ ကြာသလဲ၊ ဘာေၾကာင္႕ လဲ အရင္ က မန္းတေလးသြားရတာ နဲ႕ အခု ကားလိုင္းအသစ္ေတြ ဘာ ကြာသလဲ၊ ဘာေၾကာင္႕ လဲ အရင္ က လဘက္ရည္ဆိုင္ နဲ႕ အခု စားေသာက္ဆိုင္ေတြ ဘာ ကြာသလဲ၊ ဘာေၾကာင္႕ လဲ

အခုလဲ ေန႕စဥ္ ေန႕တိိုင္း သတင္းစာေတြ ထဲ ပါ ေန တဲ႕ ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲ ေရး အစည္းအေ၀းေတြ ကို ေဟာ္တယ္ ေပါင္းစံု မွာ အစည္းအေ၀းေတြ တခမ္းတနား လုပ္ၿပီး ေဆြးေႏြး ေန တဲ႕ဆရာ သမား တို႕ ခင္ ဗ်ာ။ ေ၀း ေ၀း မၾကည္႕ ပါ နဲ႕ ၊သူ လို ကိုယ္ လို ၊ ကမ္ေဘာဒီးယား လာအို ၊ ဗီယက္နမ္ ၊ သူမ်ား နိုင္ ငံ ၃ နိုင္ ငံ ကို ဘဲ ၊ ၿမင္ ေအာင္ ၾကည္႕ ေပးပါ ခင္ ဗ်ာ

သူမ်ားနိုင္ငံ မွ မီ ဒီ ယာေတြ နဲ႕ ကိုယ္႕နိုင္ငံ ဘာ ကြာသလဲ ၊ ဘာ ေၾကာင္႕ လဲ ၊

သူမ်ားနိုင္ငံ မွာ ေဆးကုရ တာ နဲ႕ ကိုယ္႕နိုင္ငံ ဘာ ကြာသလဲ ၊ ဘာ ေၾကာင္႕ လဲ ၊

သူမ်ားနိုင္ငံ မွာ မီးလာ တာ နဲ႕ ကိုယ္႕နိုင္ငံ ဘာ ကြာသလဲ ၊ ဘာ ေၾကာင္႕ လဲ ၊

သူမ်ားနိုင္ငံ မွာ သြားေရးလာေရး နဲ႕ ကိုယ္႕နိုင္ငံ ဘာ ကြာသလဲ ၊ ဘာ ေၾကာင္႕ လဲ ၊

သူမ်ားနိုင္ငံ မွာ စီးပြားရွာတာ နဲ႕ ကိုယ္႕နိုင္ငံ ဘာ ကြာသလဲ ၊ ဘာ ေၾကာင္႕ လဲ ၊

သူမ်ားနိုင္ငံ မွာ ၀န္ထမ္းခန္႕ထားပံု နဲ႕ ကိုယ္႕နိုင္ငံ ဘာ ကြာသလဲ ၊ ဘာ ေၾကာင္႕ လဲ ၊

သူမ်ားနိုင္ငံ မွာ တယ္လီဖုန္း ၀ယ္ရ တာ နဲ႕ ကိုယ္႕နိုင္ငံ ဘာ ကြာသလဲ ၊ ဘာ ေၾကာင္႕ လဲ ၊

သူမ်ားနိုင္ငံ မွ တကၠသိုလ္ေတြ နဲ႕ ကိုယ္႕နိုင္ငံ ဘာ ကြာသလဲ ၊ ဘာ ေၾကာင္႕ လဲ ၊

သူမ်ားနိုင္ငံ မွာ ------------- နဲ႕ ကိုယ္႕နိုင္ငံ ဘာ ကြာသလဲ ၊ ဘာ ေၾကာင္႕ လဲ ၊

သူမ်ားနိုင္ငံ မွာ -------------- နဲ႕ ကိုယ္႕နိုင္ငံ ဘာ ကြာသလဲ ၊ ဘာ ေၾကာင္႕ လဲ ၊

ကိုယ္နဲ႕ဆိုင္တဲ႕ လုပ္ငန္း ေတြ ကို ဘဲ အေၿဖ ထုတ္ ေပး နိုင္ ရင္ ေက်နပ္ နိုင္ ပါ ဘီ။

ကြ်န္ေတာ္ တိို႕ ၿမန္မာ ေတြ က ၾကံရည္ ဖန္ရည္ ေကာင္း ၾက ၿပီး သား ပါ ခင္ ဗ်ာ ။ သို႕ေသာ္ ၾကံရည္ ဆို တာ ခ်ိဳ ၿပီး ၊ ဖန္ရည္ ဆို တာ ခါး၏ ဆို တဲ႕ တလြဲ တေခ်ာ္ အေတြး မ်ိဳး နဲ႕ က ေတာ႕ ခရီး မေပါက္ နိုင္ ေသး ပါ ပ ဗ်ား ။

azawgyi

Credit to  MMCP (ျမန္မာက်ဴးပစ္)

^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^

အေပၚကစာအတြက္တစ္ခုေတာင္းပန္ခ်င္တာက အရင္ကေလာက္အခ်ိန္မရလို႕ စာလုံးသတ္ပံုအပါအဝင္အေရးအသား အဆင္မေျပမႈေတြကို ျပင္ဆင္မေပးလိုက္ႏိုင္ပါဘူး... အဲ့ဒီအတြက္ သည္းခံျပီး ဖတ္ေပးသူမ်ားအားလုံးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္...

ဗိုက္ဆီက်ေစတဲ့ ေထာပတ္သီးအစြမ္းနဲ႔ နည္းလမ္း

အိမ့္သံစဥ္

အခုေျပာမယ့္ အေၾကာင္းအရာကေတာ့ ဗုိက္ဆီရွိတ့ဲ သူေတြအတြက္ျဖစ္ပါတယ္။ အဆီအစိမ့္ေတြ စားၿပီး ဗိုက္အဆီ တက္ေနသူေတြအတြက္ အဆင္ေျပေစမယ့္ နည္းလမ္းေကာင္းေလးပါ။ ဗိုက္မွာအဆီတက္ေနတ့ဲ သူေတြအတြက္ စားသံုးသင့္တ့ဲ အသီးကေတာ့ ေထာပတ္သီးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေထာပတ္သီးမွာ ပါ၀င္တ့ဲ ဓာတ္ေတြကေတာ့ ဗီတာမင္ အီးနဲ႔ ဘီ၊ ေဖာလစ္အက္စစ္၊ ပိုတက္ဆီယမ္၊ အမွ်င္ ( Fiber) အစရွိတ့ဲ ဓာတ္မ်ား ပါ၀င္တ့ဲ အတြက္ ခႏၶာကိုယ္မွာရွိတ့ဲ ကယ္လိုရီနဲ႔ အဆီေတြကို လည္း ေလွ်ာ့ခ် ေပးပါတယ္။

ေရွးယခင္က ဂရိလူမ်ဳိးေတြကေတာ့ သံလြင္ဆီကို နတ္ဘုရားလို ကိုးကြယ္ခ့ဲၾကပါၿပီး ေရွးေခတ္ အီဂ်စ္ လူမ်ဳိးေတြကေတာ့ ေထာပတ္သီးကို မ်ဳိးပြားေစႏိုင္တ့ဲ အသီးတမ်ဳိးအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားခဲ့ၾကပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ေထာပတ္သီး အာနိသင္ကိုလည္း အနည္းအက်ဥ္းေတာ့ သိေလာက္ပါၿပီ။ ဗိုက္ခ်ပ္ေအာင္
ေထာပတ္သီးကို ေန႔စဥ္ စားေပးႏိုင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးပါဘဲ။ ေထာက္ပတ္သီးမွာပါ၀င္တ့ဲ ဓာတ္ေတြ က လူခႏၶာကိုယ္ ၀မ္းဗိုက္ဆီကို ေလွ်ာ့ခ်ေပးၿပီး ဗိုက္သားကို ခ်ပ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ ေပးႏိုင္ပါတယ္တ့ဲ။

ေနာက္ထပ္ လုပ္ႏိုင္တာေတြလည္းရွိပါတယ္။ ေနေလာင္ထားတ့ဲသူေတြမွာ ျဖစ္တတ္တ့ဲ အမည္းကြက္န႔ဲ ေျခသလံုးမွာ ေနေလာင္ခံရလို႔ အမည္းကြက္ရွိေနသူေတြအတြက္ ေထာက္ပတ္သီး အတြင္းသားကို ထုတ္ယူၿပီး ပြတ္သပ္လိမ္း ေပးျခင္း ျဖင့္လည္း အမဲကြက္ေတြကို ေပ်ာက္ကင္းေစ ပါတယ္တ့ဲ။

ေထာက္ပတ္သီးဟာ အသားအေရးကိုလည္း ေခ်ာ့ေမြ႔ ေစတ့ဲ အတြက္ ခႏၶာကိုယ္ကိုလည္း လိမ္းေပးႏိုင္ ပါတယ္။ ေထာပတ္သီးရဲ႕ ထူးျခားမႈ ေနာက္တခုကေတာ့ ႏွလံုးေသြးေၾကာက်ဥ္းေရာဂါကို ထိမ္းသိမ္း ကာကြယ္ ေပးႏုိင္တယ္ဆုိတာပါ ပဲ။

ႏွလံုးေရာဂါဟာ လူကို ေသေစေလာက္တဲ့အထိ အႏၱရာယ္မ်ားတယ္ဆုိတာ လူတုိင္းသိၿပီးျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အေမရိကန္မွာ ဆုိရင္ ႏွလံုး ဆုိင္ရာအသင္းႀကီးျဖစ္တဲ့ The American Heart Association (AHA) က ဆုိရင္ ႏွလံုးေရာဂါ သည္ေတြအတြက္ ဓာတ္စာ သစ္သီး ၅ မ်ိဳးကို အဓိက လမ္းညႊန္ၿပီး စားသံုးဖုိ႔ကို ေထာက္ခံခ်က္ေပးရာမွာ ေထာပတ္သီး က အဓိက ပါ၀င္ပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ ေထာပတ္သီးမွာ ပါ၀င္တဲ့ အထက္ကေျပာခဲ့သလုိ ပိုတက္ဆီယမ္ဟာ အဆီနဲ႔ ကိုလက္စထေရာ ( fat and cholesterol) ေတြကို ေလ်ာ့က်ေစလုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ၀မ္းဗိုက္ အဆီတက္လို႔ စိတ္ပ်က္ေနသူမ်ားအတြက္ ေနာက္ထပ္ စားသံုးသင့္တာေလးေတြကေတာ့ အေစ့အဆံ ပါတ့ဲ အစား အစာေတြကို စားေပးသင့္ပါတယ္။

ေျမပဲ၊ သံလြင္သီး အေစ့၊ ေနၾကာေစ့ အစရွိတ့ဲ အေစ့အဆံ ပါ၀င္တ့ဲ အစားအစာ ေတြဟာ ၀မ္းဗိုက္ အဆီကိုေလွ်ာ့ခ်ေပးတ့ဲအတြက္ ၀မ္းဗိုက္ခ်ပ္ေစမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တမ်ဳိး ဗိုက္ခ်ပ္ေစႏိုင္တ့ဲ အစာကေတာ့ အမည္းေရာင္ ေခ်ာ့ကလက္( dark chocolate ) ပါဘဲ။

အမည္းေရာင္ ေခ်ာ့ကလက္ကို ေန႔စဥ္ စားေပးျခင္းဟာ ဗိုက္ခ်ပ္ေစပါတယ္တ့ဲ။ ၀မ္းဗိုက္ပူလို႔ စိတ္ပ်က္
ေနတ့ဲသူေတြအတြက္ လြယ္ကူ ေအာင္ စားသံုးေပးႏိုင္တ့ဲ နည္းလမ္းေကာင္းေလး ျဖစ္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သိထားတ့ဲ အေၾကာင္း အရာေလး ေတြကို မွ်ေ၀ ေပးလိုက္ပါတယ္။

အိမ့္သံစဥ္

REF: Irrawaddy-Burmese
Posted by Admin Team-NOM

---

26.10.2012 ရက္ေန႕ ရခိုင္ျပည္နယ္ရွိ က်ဆံုးသူမ်ား စာရင္း Posted: 25 Oct 2012 11:22 PM PDT 26.10.2012 ရက္ေန႕ ရခိုင္ျပည္နယ္ရွိ က်ဆံုးသူမ်ား စာရင္း ---------------------------- ၂၆ . ၁၀.၂၀၁၂ ရက္ေန႕ထိ RSV မွ မွတ္တမ္းမွတ္ရာမ်ားျဖင့္ ေကာက္ခံရရွိခဲ့ေသာ ေသဆံုးသူမ်ား စုစုေပါင္းမွာ (၂၀) ဦးထိ ရွိသြားၿပီးျဖစ္ပါသည္။ ယခုစာရင္းသည္ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕နယ္၊ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕နယ္၊ ေျမပံုၿမိဳ႕နယ္၊ မင္းျပားၿမိဳ႕နယ္၊ ရေသ့ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္ႏွင့္ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕နယ္အထိသာ စာရင္းေကာက္ခံ ရွိပါသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ေပါက္ေတာၿမိဳ႕နယ္ႏွင့္ တခ်ိဳ႕ ေနရာမ်ားကို ဆက္လက္ စံုစမ္းေနပါသည္။ ယခု စာရင္းေကာက္ခံ ရရွိသည့္ (၂၀) ဦးမွာ ရခိုင္အမ်ိဳးသားမ်ားသာျဖစ္ပါသည္။ ဒဏ္ရာရစာရင္းမွာ အတည္ျပဳရန္ ခက္ခဲေနပါသျဖင့္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ႀကိဳးစားၿပီး စုစည္းေနပါသည္။  ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕မွ စစ္ေတြၿမိဳ႕ ျပည္သူ႕ေဆးရံုးသို႕ ေရာက္ရွိလာေသာ ရခိုင္တိုင္းရင္းသားလူနာမ်ား ------------------------------------------ ၂၆.၁၀.၂၀၁၂ ရက္ေန႕ နံနက္ (၅)နာရီတြင္ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕ ျပည္သူ႕ ေဆးရံုးမွ စစ္ေတြၿမိဳ႕ ျပည္သူ႕ ေဆးရံုးသို႕ ေရာက္ရွိလာေသာ လူနာမ်ားမွာ - ၁။ ေမာင္ထြန္းထြန္း (ဘ)ဦးစိန္လွထြန္း ၊ အသက္ - ၁၆ ၊ညာဖက္လက္ေခ်ာင္းက်ည္ထိ။ ၂။ သန္းေရႊေမာင္ (ဘ)ဦးေအာင္စိန္ထြန္း၊ အသက္ ၃၃၊ ေျခဘယ္/ညာ /လက္ က်ည္ထိ။ ၃။ ဦးထြန္းရင္ (ဘ)ဦးေမာင္က်န္ေစာ၊ အသက္ ၃၁၊ ဘယ္ဖက္ နံရိုးက်ည္ထိ။ ၄။ ဦးစံရွားေမာင္(ဘ)ဦးထြန္းယဥ္၊ အသက္ ၃၆ ၊ ဘယ္ဖက္လက္ျပင္ က်ည္ထိ။ 26.10.2012 ရက္ေန႕ ေပါက္ေတာၿမိဳ႕နယ္သတင္း -------------------------------------- 26.10.2012 ရက္ေန႕ ေပါက္ေတာၿမိဳ႕နယ္တြင္ အခင္းဆက္ျဖစ္လွ်က္ရွိပါသည္။ ယေန႕ ၈း၃၇ နာရီ စံုစမ္းခ်က္အရ ေပါက္ေတာၿမိဳ႕နယ္ရွိ တခ်ိဳ႕ေက်းရြာမ်ားတြင္ မီးေလာင္မႈ အျပန္အလွန္တိုက္ခိုက္မႈမ်ားရွိသည္ဟု သိရွိရၿပီး ထူးျခားလွ်င္ သတင္းခ်က္ခ်င္းတင္ေပးႏိုင္ဖို႕အတြက RSV မွ ႀကိဳးစားလွ်က္ရွိပါသည္။  26.10.2012 ရက္ေန႕ ေမာင္ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္သတင္း -------------------------------------- နယ္စပ္ဂိတ္မ်ားကို နစက ကင္းစခန္းဂိတ္(ေခ်ာင္း၀)မွ ဘဂၤလီကုလားမ်ား တဖက္ႏိုင္ငံသို႕ အဆီအတားမရွိ ၀င္ထြက္သြားလာလွ်က္ရွိၿပီး ေဒသအာဏာပိုင္မ်ားမွ ဂိတ္ေၾကး(လာတ္ေငြ) ေကာက္ခံၿပီး အစစ္အေဆးမရွိ ၀င္ထြက္ သြားလာ လွ်က္ရွိပါသည္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ဖက္မွ တရားမ၀င္ မိုဘိုင္ဖုန္းမ်ားကို ဘဂၤလီမ်ားသည္ ေဒသအာဏာပိုင္မ်ား၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ လစဥ္ေၾကးေပးသြင္းကာ ကိုင္ေဆာင္လွ်က္ရွိပါသည္။ တဖက္ႏိုင္ငံ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံႏွင့္ အဆက္အသြယ္လုပ္ကာ ျပည္တြင္းလံုၿခံဳေရးအတြက္ စိုးရိမ္ရသည္ဟု ေဒသခံတေယာက္မွ သတင္းေပးပို႕လာပါသည္။  26.10.2012 ရက္ေန႕ ေက်ာက္ျဖဴျမိဳ႕သတင္း ------------------------ ရခိုင္ျပည္နယ္ ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕တြင္ ျဖစ္ပြါးခဲ့ေသာ အေရးအခင္း၌ ဒုကၡေရာက္ခဲ့ၾကေသာ ဘဂၤလီ ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ အစိုးရမွ ဂံုခၽြိန္အုပ္စုအပိုင္ ဆားကြင္းတြင္ ဒုကၡသည္စခန္းတခုဖြင့္ၿပီးေတာ့ ဘဂၤလီကုလားမ်ားကို လက္ခံလွ်က္ရွိသည္ဟု သိရွိရပါသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ဂံုခၽြိန္အုပ္စုမွ ထိုေနရာတြင္ ဒုကၡသည္စခန္းဖြင့္ျခင္းကို လံုး၀ မေက်မနပ္လွ်က္ရွိၿပီး အစိုးရဆီတြင္ အျခားတေနရာသို႕ ေျပာင္းေရြ႕ရန္ ေတာင္းဆိုလွ်က္ရွိသည္ဟု သိရွိရပါသည္။  မူရင္းလင္႔.. http://www.facebook.com/pages/Rakhine-Straight-Views/446005018756355

You are subscribed to email updates from ဒီမုိေ၀ယံ To stop receiving these emails, you may unsubscribe now.	Email delivery powered by Google
Google Inc., 20 West Kinzie, Chicago IL USA 60610

သူတို႔ အိုသြားတဲ့အခါ....

သင္ကေလးဘ၀တုန္းက ဇြန္း၊ တူေတြနဲ႔ အစာစားတတ္ဖို႔ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီးသံုးၿပီး သူတို႔သင္ေပးခဲ့တယ္...

အကၤ်ီ၀တ္တတ္ဖို႔၊ ဖိနပ္ႀကိဳးခ်ည္တတ္ဖို႔၊ ၾကယ္သီးတပ္တတ္ဖို႔ သင္ေပးတယ္။

မ်က္ႏွာသစ္ သင္ေပးတယ္။ ေခါင္းၿဖီး သင္ေပးတယ္။

လူပီသဖို႔ သင္ေပးတယ္။ ဒါေၾကာင့္.....

သူတို႔ အိုမင္းသြားတဲ့အခါ.....

သူတို႔ သတိလက္လြတ္ျဖစ္တဲ့အခါ ဒါမွမဟုတ္ စကားအဆက္အစပ္ မရွိတဲ့အခါ.....

သူတို႔ကို အျပစ္မျမင္ပါနဲ႔...

ၾကယ္သီးတပ္ဖို႔၊ ဖိနပ္ႀကိဳးခ်ည္ဖို႔ သူတို႔ေမ့ေလ်ာ့လာတဲ့အခါ...

သူတို႔ကို မေလာပါနဲ႔....

အေၾကာင္းက 

သင္ တျဖည္းျဖည္း ႀကီးျပင္းလာခ်ိန္မွာ သူတို႔တျဖည္းျဖည္း အိုမင္းသြားလို႔ျဖစ္တယ္။

 

သူတို႔မ်က္စိေရွ႕ သင္ရွိေနတဲ့အခ်ိန္ သူတို႔ရဲ႕ႏွလံုးသားဟာ ေႏြးေထြးေနတယ္။

တကယ္လို႔ တစ္ေန႔ေန႔မွာ

သူတို႔ မရပ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အခါ၊ လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အခါ

သူတို႔ရဲ႕လက္ကို တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ၿပီး

ငယ္စဥ္အခါက သင့္ကို သူတို႔တဲြေခၚခဲ့တဲ့အတိုင္း...
ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တဲြေခၚေပးပါ။

( အရင္ကအမွားေတြလုပ္ခဲ႔ေပမယ္႔.....အျမဲခြင္႔လႊတ္ေပးေသာေမေမ.....)

(အားလံုးေသာ ကၽြန္ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားလညး္.....မိဘကို အျမဲတမ္း ဦးထိပ္ထားပါ.....ဘ၀ဟာအ၇မ္းတုိေတာင္းပါတယ္....)

 

From.....သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ ထံမွ လက္ခံရရွိျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ျကက္ရိုးဒႆန

ေႏြရာသီ။

အိမ္မွာ လူစံုသည္။ ေမာင္နွမေတြ ျပန္ဆံုျဖစ္ျကသည္။ အားလံုးက အိမ္ေထာင္ရွင္ေတြ ျဖစ္ေနျကေတာ့ သူတို့မွာလည္း သားေတြ သမီးေတြနဲ့။ တစ္အိမ္လံဳး ကေလးကစားကြင္း ျဖစ္ေနသည္။ အေမကေတာ့ သူ့ေျမးေတြကို ျကည့္ျပီး ေပ်ာ္ေနသည္။ သူ့သားသမီးေတြကို ျကည့္ျပီး ျကည္နူးသည္။ သားေတြ၊ သမီးေတြ၊ ေျမးေတြအတြက္ ထမင္းဟင္း ခ်က္ေကြ်းရသည္ကိုပင္ မေမာနိုင္ပါ။ ပို၍ေတာင္ က်န္းမာေနလိုက္ေသးသည္။

အေမ၏ ေျမးမ်ားသည္ အသက္ သိပ္မကြာျက။ တစ္ေယာက္နွင့္ တစ္ေယာက္ ျကီးလွ ငယ္လွမွ တစ္နွစ္သာသာေပါ့။ ဒီေတာ့ ေဆာ့ရင္းစကားမ်ားျကသည္။ ရန္ျဖစ္ျကသည္။ ငိုျကသည္။ ျပန္ေခၚျကသည္။ ထိုေျကာင့္ ေႏြရာသီသည္ ကြ်န္ေတာ္တို့ မိသားစုအတြက္ အလြန္ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါသည္။

အေမက ညေရာက္လွ်င္ သူ၏ေျမးမ်ားကို ပံုျပင္ေျပာျပေလ့ရွိသည္။ အေမ၏ ပံုျပင္မ်ားသည္ ေခတ္မမီေတာ့ပါ။ သို့ေသာ္ အေမက ေျပာသည္။ ေျမးငယ္မ်ားက တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ေမးသည္။

အေမက ယုန္နွင့္ လိပ္ပံုျပင္ကို ေျပာသည္။

"ဘြားဘြားျကီး၊ ယုန္က အအိပ္ျကီးတာကို ဘြားဘြားျကီး ဘယ္လိုလုပ္သိတုန္း"

"ပံုျပင္ထဲမွာ ပါတာပဲကြဲ ့"

"သားထင္တာကေတာ့ ယုန္က အအိပ္ျကီးလို့ ရွံဳးတာ မျဖစ္နုိင္ဘူး၊ လိပ္ေယာင္ ေဆာင္ထားတဲ့ ယုန္တစ္ေကာင္က ၀င္ျပီး ျပိဳင္လို့ ေနမွာေပါ့။ ဘြားဘြားျကီး ဘာသိလို့လဲ၊ အဲဒီလို လိမ္ျပီး အနိုင္ယူတာေတြ အမ်ားျကီးပဲ ဘြားဘြားရဲ့"

ပုရြက္ဆိတ္နွင့္ နွံေကာင္ပံုျပင္ကို ေျပာျပန္ေလသည္။

"နွံေကာင္တို့၊ ပုရြက္ဆိတ္တို့မွာ လူလို အသိဥာဏ္ရွိလို့လား ဘြားဘြားရဲ့"

"ရွိတာေပါ့ သားရဲ့၊ နွံေကာင္မွာလည္း နွံေကာင္ဥာဏ္၊ ပုရြက္ဆိတ္မွာလည္း ပုရြက္ဆိတ္ဥာဏ္ ေပါ့"

"ဒါဆိုရင္ သားက ပုရြက္ဆိတ္ကို မုန္းတယ္"

"ဘာလို့လဲ သားရဲ့၊ ပုရြက္ဆိတ္က ၀ီရိယ ရွိတယ္ေလ"

"ဟုတ္ဖူး ဘြားဘြားရဲ့၊ ပုရြက္ဆိတ္က သူခိုးပဲ။ လူေတြရဲ့ ဆန္ေတြ၊ အစားအစာေတြကို ခြင့္မျပဳဘဲ ယူတယ္။ ခိုးတယ္ ။ နွံေကာင္က မခိုးဘူး။ မယူဘူး။ ဘြားဘြားက သူခိုးပုရြက္ဆိတ္ကို သေဘာက်တယ္ေပါ့၊ သားကေတာ့ သူခိုးပုရြက္ဆိတ္ကို မျကိုက္ဘူး"

အေမ၏ ေျမးမ်ားက အဲဒီလို ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ ေျပာတတ္ျကသည္။ ဒီေန့ ေခတ္လူငယ္ေတြကိုး။ တခ်ိဳ့ကေလးမ်ားက္ အေတြးေကာင္းသည္။ တခ်ိဳ့က အေတြးရဲသည္။ ျဖန့္ေတြးတတ္သည္။ ေဖာက္ထြက္ေတြးတတ္သည္။

ေရႊလမွာ ယုန္၀ပ္လို့ ဆန္ဖြပ္တဲ့ အဖိုးအို ပံုျပင္ကို ေျပာျပန္ေလသည္။

"ဘြားဘြားျကီး၊ ဆန္ဖြပ္တဲ့ အဘိုးအိုက ဘာလူမိ်ဳးလဲ"

"ဘြားဘြားလည္း ဘယ္သိမလဲ ေျမးရဲ့"

"ဘာလူမိ်ဳးမွန္းလည္း မသိဘဲနဲ့ ဘြားဘြားက ဘယ္လိုလုပ္ျပီး သူ့စကားနားလည္တာတံုး"

ဘြားဘြားျကီးက သူ့ေျမးေတြ ေမးသမ်ွကို မေျဖနိုင္။ သူ့ေျမးေတါက ေရဒီယို၊ ကက္ဆက္ျဖင့္ ျကီးျပင္းခဲ့သူမ်ားမဟုတ္။ တီဗီြဂိမ္းျဖင့္ ျကီးျပင္းေနသူမ်ား၊ လက္ေတာ့ပ္ျဖင့္ ယဥ္ပါးေနသူမ်ား၊ အိုင္ပက္ပ္ျဖင့္ ေဆာ့ကစားေနသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ေခတ္ခ်င္းမတူ။ အျမင္ခ်င္းလည္းမတူျက။ သို့ေသာ္ ကြ်န္ေတာ့္အေမ၊ သူတို့ ဘြားဘြားျကီးက သူ၏ေျမးမ်ားနွင့္ စကားေျပာေနရသည္ကို ေက်နပ္ေနရွာသည္။

တစ္ေယာက္ကေမးသည္။ "လေပၚမွာ ေလမရွိဘဲ အဲဒီအဖိုးအို က ဘယ္လိုလုပ္ျပီး အသက္ရွင္လဲ ဘြားဘြား"

ေနာက္တစ္ေယာက္ကေမးသည္။ "လေပၚက အဖိုးအိုက ဆန္ဖြပ္တယ္ဆိုတာ မျဖစ္နိုင္ဘူး။ ဘာေျကာင့္လဲဆိုေတာ့ လေပၚမွာ ေရမွ မရွိဘဲ။ဆန္တကယ္ဖြပ္တယ္ဆိုရင္ လေပၚမွာ ေရရွိလို့လား။ ဆည္ေတြ၊ ျမစ္ေတြ၊ ေခ်ာင္းေတြေကာ ရွိလို့လား ဘြားဘြား"

ဘြားဘြားျကီးက သူ့ေျမးေတြေျပာသမ်ွကို စိတ္မဆိုးတမ္း သူနားလည္သလိုေျဖေပးရွာသ္ည။

"လေပၚေရာက္ေနတဲ့ အဖိုးအိုက ဧည့္စာရင္းတိုင္ရသလား ဘြားဘြားရယ္၊ သားတို့ အခု လာျပီးလည္တာ ဧည့္စာရင္းတိုင္ရတယ္ေလ"

အဲလိုေတာက္တီးေတာက္တဲ့ ေမးတတ္တဲ့ ေျမးလည္းပါသည္။

"ဘြားဘြားျကီးရယ္၊ ယုန္က ဆန္ကိုလည္း မစားဘဲနဲ့၊ ဆန္ဖြပ္တဲ့ အဖိုးအိုနားမွာ ဘာျဖစ္လို့ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနရတာလဲ။ ခါျကက္ဥတို့၊ မုန္လာဥတို့ ဆိုရင္လည္း ဟုတ္ဦးမယ္။ဘြားဘြားျကီး ပံုျပင္ျကီးက မျဖစ္နိုင္ပါဘူး"  အေမတို့ ေျမးအဘြား ေပ်ာ္ရႊင္ေနတာကို ျကည့္ျပီး ကြ်န္ေတာ့ စိတ္ထဲတြင္ ျကည္နူးေနမိသည္။

တစ္ေန့က သူ၏ေျမးမ်ားကို ရာဇ၀င္အေျကာင္း ေျပာေနျပန္သည္။

"သီေပါမင္းဆိုတာကို ေျမးတို့ျကားဖူးလား။ သူက ငါတို့ရဲ့ ေနာက္ဆံုးဘုရင္ဟဲ့။ သူက စာမဖတ္ဘူး။ ဗဟုသုတ လည္းတယ္။ အသက္ငယ္ငယ္နဲ့ ဘုရင္ျဖစ္ေတာ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မွားတယ္"

"ဘုရင္ဆိုတာ ဘာလဲ ဘြားဘြား"

"ဘုရင္ဆို တာ ဘုရင္ေပါ့ကြယ္။ လူေတြရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေပါ့။ သူ ့စကားကို နားေထာင္ရတယ္"

တစ္ေယာက္ကေမးသည္။

"ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ လူေတြရဲ့ စကားကို နားေထာင္ရတာလား၊ လူေတြက သူ ့စကားကို နားေထာင္ရတာလား"

သူ့ေျမး၏ ေမးခြန္းကို ဘြားဘြားျကီး ဘာမွ ျပန္မေျဖပါ။ တစ္ေယာက္ကေမးျပန္သည္။

"ဘုရင္ဆိုတာ လူေတြရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ဆိုရင္ သူရဲေကာင္းေတြ၊ အာဇာနည္ေတြကေတာ့ လူေတြရဲ့ ေခါင္းေဆာင္လား ဘြားဘြား"

ဒီေန့ ေခတ္ကေလးမ်ားသည္ ေတြးရဲသည္။ ေမးရဲသည္။ ရဲ၀ံ့သည္။ ရင္ထဲရွိတာကို ေျပာရဲသည္။

ေနာက္တစ္ေယာက္က ေမးျပန္ေလသည္။ "ဘုရင္ဆိုတာ သူရဲေကာင္းလား ဘြားဘြား"

"ဘုရင္တိုင္းေတာ့ သူရဲေကာင္းမဟုတ္ခဲ့ဘူးကြဲ ့၊ တခ်ိဳ့ ဘုရင္ေတြကေတာ့ သူရဲေကာင္းေပါ့"

"ဒါဆိုရင္ သီေပါမင္းက ဘုရင္ဆိုေတာ့ သူရဲေကာင္းဘုရင္လား ဘြားဘြား"

"သူရဲေကာင္းလည္း မျဖစ္ခဲ့ဘူးး။ အာဇာနည္လည္း မျဖစ္ခဲ့ဘူး၊ "

ထိုအခ်ိန္တြင္ ကိုးတန္းတက္မည့္ ေျမးအျကီးေကာင္က ၀င္ျပီးေျပာေလသည္။

"ဘြားဘြားျကီး သားတို့ေက်ာင္းသင္ခန္းစာမွာ သီေပါမင္းအေျကာင္းပါတယ္၊ သီေပါမင္းက သတၱိမရွိဘူး ဘြားဘြားရဲ့။ သူ ့ကိုလာျပီးဖမ္းတဲ့ "ကာနယ္စေလဒင္" ဆိုတဲ့ အဂၤလိပ္စစ္ဗိုလ္ကို သားဆိုရင္ ဓါးနဲ့ ခုတ္ပစ္မွာ"

တစ္ေယာက္က ၀င္ျပီးေျပာသည္။

"ဟိတ္ေကာင္၊ မင္းက ဓါးနဲ့ ခုတ္ရင္ သူက ေသနတ္နဲ့ ပစ္မွာေပါ့ကြ"

"ဟာ… မင္းကလည္း၊ သီေပါမင္းက ကာနယ္စေလဒင္ ကို ဓါးနဲ့ ခုတ္လို့ ကာနယ္စေလဒင္ ေသသြားခဲ့ရင္ သီေပါမင္းက ငါတို့ရဲ့ သူရဲေကာင္းျဖစ္ျပီကြ။ အဲဒီလို မဟုတ္ဘဲ ကာနယ္စေလဒင္ ေသသြားခဲ့ရင္ သီေပါမင္းက ငါတို့ရဲ့ သူရဲေကာင္းျဖစ္ျပီကြ။ အဲဒီလိုမဟုတ္ဘဲ ကာနယ္စေလဒင္ က သီေပါမင္းကို ေသနတ္နဲ့ ပစ္လို့ သီေပါမင္း ေသသြားခဲ့ရင္လည္း သီေပါမင္းဟာ ငါတို့ရဲ့ အာဇာနည္ကြ"

အေမတို့ ေျမးအဘြားတစ္သိုက္ သီေပါမင္းအေျကာင္း ေျပာေနသည္ကို အေ၀းမွ ျကည့္ရင္း နားေထာင္ေနျပီး ေက်နပ္ေနမိသည္၊

"ေအးကြဲ ့၊ ေျမးေျပာသလိုဆိုရင္ သီေပါမင္းက သူရဲေကာာင္း ျဖစ္ခြင့္ လည္း ျကံုတယ္၊ အာဇာနည္ျဖစ္ခြင့္ လည္း ျကံုတယ္၊ သူမသိခဲ့ဘူး ။ သူအသံုးမခ်ခဲ့ဘးူး"

"သူရဲေကာင္းဆိုတာ ဘာလဲ ဘြားဘြား"

"သူရဲေကာင္းဆိုတာ လူအမ်ားအတြက္ ရဲ၀ံ့သူ၊ လူအမ်ားေကာင္းစားေရးအတြက္ အလုပ္လုပ္သူကို ေခၚတယ္ကြဲ ံ"

"ဒါဆိုရင္ သီေပါမင္းက ကြ်န္ေတာ္တို့ ေကာင္းစားေရးအတြက္ အလုပ္မလုပ္ခဲ့ ဘူးေပါ့"

ေျမးငယ္တစ္ေယာက္က ေမးျပန္သည္။

"အာဇာနည္ ဆိုတာ ဘာလဲ ဘြားဘြား"

"အာဇာနည္ဆိုတာ အမ်ားအတြက္ ကိုယ္က်ိဳးမဖက္ဘဲ အသက္စြန့္ ၀ံ့တဲ့ သူကို ေခၚတာ"

"သီေပါမင္းက ဘာျဖစ္လို့ အသက္မစြန့္ ၀ံ့တာလဲ ဘြားဘြား"

ဘြားဘြားျကီးက မေျဖ။ ေျမးအျကီးေကာင္ တစ္ေယာက္က ေျဖသည္။

"ဟိတ္ေကာင္ရ၊ မင္းမွတ္ထား၊ အမ်ားအတြက္ မစဥ္းစားလ ို့ေပါ့ကြ၊ ကိုယ့္အတြက္ စဥ္းစားတဲ့ သူက အေသမခံရဲဘူး၊ အမ်ားအတြက္ စဥ္းစားတဲ့ သူေတြက အေသခံရဲတယ္"

သူ့ေျမးအျကီးေကာင္၏ အေျဖကို သူ့အဘြားက တအံ့တျသျဖင့္ နားေထာင္ေနရွာသည္။

"ဘြားဘြားျကီး၊ သီေပါမင္း ပါေတာ္မူတယ္ဆိုတာ ဘာလဲဗ်"

"ပါေတာ္မူတယ္ဆိုတာ အေပါ့အပါးသြားတာမဟုတ္ဘူး၊ အိမ္သာတက္တာ မဟုတ္ဘူး၊ အဂၤလိပ္ဖမ္းသြားတာကို ေျပာတာ"

"ဘယ္လမ္းက ဖမ္းသြားတာလဲ ဘြားဘြားရဲ့"

"၃၅လမ္းေပါ့ဟယ္၊ ဟိုးအေနာက္ ေဂါ၀န္ျမစ္ဆိပ္ကို ဖမ္းသြားတယ္""

"ဘာလုိ့  မႏၱေလးသူ၊ မ  ႏၱေလးသားေတြက ဘုရင္ကို ျပန္ျပီး မလုတာလဲ"

ရန္ကုန္မွာေမြးတဲ့ ရန္ကုန္က ေျမးငယ္တစ္ေယ.ာက္က ၀င္ျပီးေျပာသည္။

"မႏၱေလးသားေတြက ငေျကာက္ေတြ၊ ၀င္ျပီးလုရင္ ရရဲ့သားနဲ့ အလကားေျကာက္ေနျကတယ္"

"ေျမးရဲ့ ၊ ဒီလိုလည္း မေျပာရဘးူး၊ မႏၱေလးသူ၊ မႏၱေလးသားေတြက သတိၱရွိတယ္။ ျမန္မာပဲဟယ္…သတိၱဘယ္နည္းမလဲ၊ "

ရန္ကုန္သား ေျမးငယ္တစ္ေယ.ာက္က ၀င္ျပီးေျပာျပန္သည္။

"မႏၱေလးးသားေတြ သတိၱနည္းရင္ နည္းတယ္ေပါ့ ဘြားဘြားရယ္"

"ဒီလို မေျပာရဘူး၊ ဒီလိုမေတြးရဘူး ေျမးရဲ့၊  အဲဒီအခိ်န္တုန္းက သီေပါကိုယ္ေတာ္ေလး၇ဲ့ လုပ္ရပ္ေတြေျကာင့္ တိုင္းသူျပည္သားေတြက ဘုရင္ကို အလိုမက်ဘူး၊ မုန္းေနျကတယ္။ ဘုရင္က ေမာင္ႏွမေတြကို သတ္တယ္လို ့နန္းေတာ္အျပင္မွာ လူအမ်ားက ေျပာေနျကတယ္။ သတ္လိုက္တာလည္း အမ်ားျကီးဘဲ၊ မင္းတုန္းမင္းျကီးမွာ သားသမီးေတြ အမ်ားျကီးရွိတာကိုး၊ အဲဒါေတြ အားလံုးကို သတ္ပစ္လိုက္တာတဲ့။ တခ်ိဳ့လည္း ေျကာက္လို့ ထြက္ေျပးတယ္တဲ့။ ညီအစ္ကို အခ်င္းခ်င္းသတ္ျကတာ၊ တကယ္ရက္စက္တယ္။ အဲဒီလို ရက္စက္တဲ့ ဘုရင္ကို လူေတြက မခ်စ္ျကဘူး၊ ျပည္သူလူထု အက်ိဳးကို မျကည့္ဘဲ ကိုယ္ဘုရင္ျဖစ္ေရးကိုသာ ေ၇ွ့တန္းတင္တဲ့ အတြက္ သီေပါမင္းကို မႏၱေလးသူ၊ မႏၱေလးသားေတြက ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ျကည့္ေနလိုက္ျကတယ္လုိ့ ဘြားဘြားထင္တယ္။ သီေပါကိုယ္ေတာ္ေလးေနရာမွာ ေညာင္၇မ္းကိုယ္ေတာ္တို့၊ ေညာင္အုပ္ကိုယ္ေတာ္တို့ ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္ေျပာေကာင္းမလဲကြယ္။ သူတို့ကို ျပည္သူေတြက ခ်စ္တယ္။ မႏၱေလးသူ၊ မႏၱေလးသားေတြက ခ်စ္တယ္၊ အားကိုးတယ္၊ သူတို့ ဆိုရင္ေတာ့ အသက္ေပးျပီး ကို လုမွာ ေသခ်ာတယ္။

ျပည္သူျပည္သားဆိုတာ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္အတြက္ အသက္ေပးဖို့လည္း ၀န္မေလးျကဘူး၊ ကိုယ္လိုလားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္အတြက္ ဘာလုပ္ေပးရ၊ေပးရ ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္ည္းရွိျကတယ္။ လူဆိုတာ ကိုယ္မနွစ္သက္တဲ့၊ ကိုယ္မျကည္ျဖဴတဲ့ ကိုယ္မလိုလားတဲ့၊ ေခါင္းေဆာင္ေတြဆိုရင္ သူတို့နဲ့ မပူးေပါင္းဘူး။ သူတို့ ခိုင္းသမ်ွကို စိတ္မပါဘဲ ၀တ္ေက်တမ္းေက်လုပ္တယ္။ အရြဲ ့တိုက္တယ္။ ဒီျဖစ္ရပ္ကိုျကည့္ေလ၊ မႏၱေလးသူ၊ မႏၱေလးသားေတြ အရြဲ ့တိုက္လိုက္ျကတာမွ ကြ်န္ကို ျဖစ္သြားေရာ"

အေမက အဲလို စကားေျကာရွည္ေနေတာ့ ေျမးေတြက အိပ္ပစ္လုိက္ျကသည္။

သူ့ေျမးေတြကို ျခင္ကိုက္မွာစိုး၍ ယပ္ေတာင္ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ ခပ္ေနရွာတဲ့ အေမ့ကိုျကည့္ျပီး ကြ်န္ေတာ့ စိတ္ထဲတြင္ ပို၍ ခ်စ္လာေနမိသည္။

တစ္ေန့ မနက္မွာေတာ့….

အေမ၏ ေျမးတစ္သိုက္ ထမင္းစားရင္း စကားမ်ားျကသည္။

"ဘြားဘြားျကီးက မတရာဘူး၊ အငယ္မ ခ်စ္ေပါက္ကိုေတာ့ ျကက္သားဟင္းကို ရင္အုပ္ထည့္ေပးတယ္၊ ခ်စ္တိုးကို က်ေတာ့ ေပါင္သားေကြ်းတယ္။ မီးသားကိုက်ေတာ့ ျကက္ျမစ္ျကက္သည္း ေကြ်းတယ္။ သားကိုက်ေတာ ့ဖင္ပိုင္းနားက အသားကိုပဲေကြ်းတယ္"

"ေဟ့ေကာင္ မင္းကေတာ္ေသးတယ္၊ ငါ့က်ေတာ့ ရင္အုပ္နားက အရိုး႔ပဲေကြ်းတာ၊ ဘြားဘြားျကီးက မ်က္နွာလိုက္တယ္"

အေမက စိတ္မဆိုးဘဲ သူ့ေျမးမ်ား၏ ျပႆနာကို ေျပလည္ေအာင္ ၇ွင္းေပးေနရွာသည္။ ထို့ေန့က ေန့လည္စာကို "ျကက္သားေရခ်ိဳခ်က္" အေမက ခ်က္သည္။ အေ၀မတည့္ျက။

အေမက သူ့ေျမးမ်ားကို အသားေကြ်းသည္။ ေကာင္းေပ့ ညြန့္ေပ့ ဆိုတာကို ေကြ်းသည္။ အေမကေတာ့ ျကက္ေျခေထာက္ရိုးကိုသာ စားသည္။ အေမ့တြင္ သြားေကာင္းေကာင္းမရွိေတာ့ ။ သို့ေသာ္ ျကက္ေျခေထာက္ရိုးကိုသာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ျကီးစားသည္။

ေန့ခင္းဖက္တြင္ သူ၏ေျမးမ်ား တစ္ေ၇းတစ္ေမာ အိပ္ျကသည္။ အေမနွင့္ ကြ်န္ေတာ္ စကားေျပာျဖစ္သည္။

"အေမရယ္၊ အသက္လည္း ျကီးပါျပီ၊ ျကက္သားဟင္းခ်က္တာပဲ၊ ရင္အုပ္ေလးေပါင္ေလးစားပါ အေမရဲ့။ အားရွိေအာင္လုိ့"

အေမက ဘာမွ ျပန္မေျဖဘဲ ျပံဳး၍ ေနရွာသည္။

"ကြ်န္ေတာမွတ္မိသေလာက္ေတာ့ အေမရယ္၊ ျကက္သားဟင္းခ်က္တိုင္း အသားစားတာ မေတြ ့ဖူးဘူး၊ ေတာင္ပံရိုးပဲစားတယ္။ ေျခေထာက္ရိုးဘဲ စားတယ္။ အရိုးနားကပ္ေနတဲ့ အသားက ပိုျပီးခ်ိဳတယ္ဆိုလို့ ကြ်န္ေတာ္လည္း စားျကည့္ပါတယ္ အေမရယ္၊ ခ်ိဳဖို့ ေနေနသာသာ ဘာအသားမွ ကိုက္လို့၊ စားလို့ မရပါဘူး အေမရဲ့၊ "

အေမက ကြ်န္ေတာ့္ဦးေခါင္းကို ပုတ္လိုက္သည္။

"ဒီမယ္သားရဲ့ အေမက လူျကီးေလ၊ ဒီအိမ္မွာ အျကီးဆံုးေလ၊ အိမ္ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေလ၊ ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ အနစ္နာခံရတယ္ကြဲ ့"

အေမက စကားေျပာရင္း အိမ္နံရံတြင္ ခ်ိတ္ထားေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းု၏ ဓါတ္ပံုကို လွမ္းျပီး ျကည့္လိုက္သည္။

"သားစဥ္းစားမိရဲ့လား။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို အေမတို့ ဘာျဖစ္လုိ့ ခ်စ္တာလဲ၊ အနစ္နာခံလို့ မဟုတ္ဘူးလား သားရဲ့။ ဘယ္ေလာက္အထိမ်ားအနစ္နာခံခဲ့သလဲဆိုရင္ လြတ္လပ္ေရးရဖို့ တရုတ္ျပည္လည္း သြားခဲ့တယ္၊ ဂ်ပန္ျပည္လည္း သြားခဲ့တယ္။ ျပန္လာေတာ့လည္း စစ္တိုက္ရတယ္။ ျပီးေတာ့ အ၀တ္အစားေတာင္ သံုးေလးထည္ပဲရွိတယ္လို့ အေမတို့ သိရတယ္။ တိုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္သာ ေျပာတာပါကြယ္၊ အိမ္ေကာင္းေကာင္း၊ ကားေကာင္းေကာင္း၊ အစားအေသာက္ေကာင္းေကာင္း သူ့မွာ ေနမသြားရ၊ စီးမသြားရ၊ စားမသြားရရွာပါဘူး။ အခုဆိုရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ့ စာအုပ္ေတြ အျပင္မွာ ဖတ္လို့ ရေနျပီပဲ။ သားလည္း သိမွာပါ"

အေမက စိတ္ပါလက္ပါျဖင့္ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေျပာေနရွာသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအေျကာင္းကို ကြ်န္ေတာ္ လွမ္းမွီသေလာက္ ဖတ္ရွဳဖူးပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ရိုးသားမွု။ တည္ျကည္မွု၊ ျပတ္သားမွု၊ ရဲရင့္မွုတို့ကို ကြ်န္ေတာ္ နွစ္သက္သည္၊ သေဘာက်သည္။

"ဒီမယ္သားရဲ့၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း က က်ဆံုးသြားတယ္။ သူက်ဆံုးသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူ့မိသားစုအတြက္ ေျမတစ္ကြက္ မထားခဲ့နိုင္ဘုူး။ မိသားစုေနာင္ေ၇းအတြက္ ဘာလုပ္ငန္းမွလည္း ထူေထာင္မေပးခဲ့ဘူး။ ျမန္မာနိုင္ငံရဲ့ ေျမစာရင္းဌာနမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနာမည္နဲ့ ေျမဂရန္ မရွိဘူး။  တုိက္ေတြ၊ အိမ္ေတြ၊ နန္းေတာ္ေတြ၊ စိန္ေတြ၊ ေရႊေတြဆိုတာ ေ၀းေရာ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ က်ဆံုးသြားေတာ့ သူတို့ မိသားစုက ပန္းစိုက္ျပီး အသက္ေမြးခဲ့ တယ္လို့ အေမ ဖတ္ဖူးတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က တိုင္းျပည္အတြက္ တကယ္အနစ္နာခံခဲ့တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ကြဲ ့။ အဲဒီလို အနစ္နာခံခဲ့လို့ သူ့ကို ဒီကေန့ အထိ လြမ္းျပီး ခ်စ္ေနျကတာေလ။ ျကက္သားဟင္းလို ေျပာရင္ တို့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ ရင္အုပ္ေတြ၊ ေပါင္ေတြ စားဖို့ ေနေနသာသာ ေျခေထာက္ရိုး၊ ေတာင္ပံရိုးေတာင္ စားခြင့္ ရမသြားရွုာပါဘူး သားရယ္"

အေမက ေဆြးေဆြးျမည့္ျမည့္ ျကီးေျပာေနရွာသည္။

"မိခင္ ဖခင္ဆိုတာ အိမ္ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္၊ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းဆုိတာ အနစ္နာခံရတယ္။ အခြင့္အေရး ရရင္ေတာင္ မယူရဘူး။ ကိုယ္ခ်င္းစာတရား ထားရတယ္။ ေမတာၱနဲ့ ေလာကျကီးကို ဆက္ဆံရတယ္။

ဒီလိုပဲ ငါ့သား….ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းဆိုတာ

ေငြေျကးခ်မ္းသာဖို့ထက္ ဂုဏ္သိကၡာခ်မ္းသာဖို့က ပိုအေရးျကီးတယ္။

ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းဆိုတာ အုတ္ရိုးနဲ့ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ နန္းေတာ္ျကီးပိုင္ဆိုင္ဖို့ထက္ ျပည္သူ့နွလံုးသားနဲ့ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ နန္းေတာ္ျကီး ပိုင္ဆိုင္ဖို့ ပိုျပီး အေ၇းျကီးတယ္။

ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းဆိုတာ စိန္ေတြ၊ ေရႊေတြ စီျခယ္ထားတဲ့ သရဖူကို ဦးေခါင္းမွာ ဆင္ျမန္းဖို့ထက္ အက်င့္သီလ သန့္စင္ျခင္းဆိုတဲ့ ေခါင္းေပါင္းကိုသာ ဦးေခါင္းမွာ ဆင္ျမန္းဖို့ ပိုျပီး အေ၇းျကီးတယ္။

ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းဆိုတာ ကိုယ္ေမြးထားတဲ့ သားသမီးေတြက ကိုယ့္ကိုခ်စ္ဖို့ထက္ တိုင္းသူျပည္သားေတြက ကိုယ့္ကိုခ်စ္ဖို့ ပိုျပီး အေရးျကီးတယ္။

ဒီေတာ့ သားရယ္…

ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းဆိုတာ စားရကံျကံုခဲ့ရင္လည္း အရိုးအရင္းပဲ စားရတယ္ကြဲ့။ ရင္အုပ္ေတြ၊ ေပါင္ေတြစားေနျပီး ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းျဖစ္ခ်င္လို့ ဘယ္ရမလဲကြယ္၊ သားပဲ စဥ္းစားျကည့္ပါ၊"

အေမက အိပ္ေမာက်ေနေသာ သူ၏ေျမးမ်ားကို ယပ္ေတာင္ခတ္ေပးေနရွာသည္။ ထိုေန့က မီးမလာပါ။ အေမေျပာသည့္ "ျကက္ရိုးဒႆန" သည္ တကယ္ေတာ့ ရိုးရိုးေလးပါ။ အရိုးစားတိုင္း အရိုးမစူးျကပါ။

အသားစားျပီး အရိုးစူးေနျကတဲ့ သူေတြ ကြ်န္ေတာ္တို့ ေခတ္သမိုင္းမွာ အမ်ားျကီး ပါလားလုိ့ ေတြးေနမိသည္။

ေျသာ္…

ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းဆိုတာ အရိုးစားေပမယ့္ အရိုးမစူးျကပါလားဗ်ာ။

ဦးဘုန္း (ဓါတု)

စစ္တပ္က ပစ္ခတ္မႈအေပၚတြင္ ရခုိင္ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား သေဘာထား

Written by အာရ္ကန္တိုင္းမ္စ္    Saturday, 27 October 2012 11:44

ရခိုင္ျပည္နယ္အႏွံ႔ ဘဂၤလီ-ရခိုင္ ႏွစ္ဘက္ပဋိပကၡအတြင္း အေသအေပ်ာက္မ်ားႏွင့္ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရရွိမႈမ်ား သည္ လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ား၏ တစ္ဖက္သတ္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းပံုေၾကာင့္ ေသဆံုးသူအေရအတြက္ပိုမို မ်ားျပားခဲ့ရေၾကာင္း ရခုိင့္ေတာ္လွန္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ရခိုင္လူမႈ႔အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ေျပာဆို လိုက္သည္။ "တစ္ဆင့္ခ်င္းစီ မတားဆီးဘဲနဲ႔ အင္အားသံုးၿပီး ေျဖရွင္းမယ္ဆိုရင္ ျပည္သူေတြနစ္နာမႈအမ်ားႀကီးရွိတယ္။  ဥပေဒအတိုင္း လုပ္ဖို႔လိုအပ္တယ္။ အစိုးရအေနနဲ႔ လံုၿခံဳေရးအဖြဲ႔၀င္ေတြကို စနစ္တက်ျဖစ္ေအာင္  ထိန္းသိမ္းေပးရန္လိုအပ္တယ္။ ပစ္မိန္႔ကို တရားဥပေဒနည္းလမ္းတက် ျဖစ္ဖို႔နဲ႔ အခုအေနအထားအရဆိုရင္  စစ္တပ္က အဓိက႐ုဏ္းျဖစ္ေနတဲ့ေနရာေတြမွာ အဆင့္ဆင့္ မတားဆီးဘဲနဲ႔ တစ္ခ်က္လႊတ္ ပစ္လိုက္တယ္ လို႔ဘဲျမင္တယ္"ဟု RNDP အတြင္းေရးမွဴး ဦးခိုင္ျပည္စိုးက ေျပာသည္။ ယခုရက္ပိုင္းအတြင္းမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္၏ အဓိက႐ုဏ္း ထိန္းသိမ္းေရး၊  ပဋိပကၡေျဖရွင္းေရးေတြဟာ လိုအပ္မႈထက္ ပိုမိုၿပီးေတာ့ ေသြးထြက္သံယို ေသဆံုးမႈေတြျဖစ္ေအာင္  အလြန္အကၽြံအင္အားသံုး ရက္ရက္စက္စက္ ကိုင္တြယ္ေနမႈကို က်ေနာ္တို႔ ရခိုင့္တပ္မေတာ္အေနနဲ႔  လံုး၀႐ႈတ္ခ်သည္ဟု ရခုိင့္တပ္မေတာ္မွ ဆိုသည္။ "ဒီကိစၥရပ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ဦးသိန္းစိန္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ အစိုးရအဖဲြ႔မွာ အဓိကတာဝန္ရွိပါတယ္။ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ရဲ႕ မင္းသားေခါင္းေဆာင္းထားတဲ့ ဘီလူးမ်က္ႏွာကို လက္ေတြ႔က်က် ျမင္လုိက္ရတာပါပဲ။  ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ရခိုင္ျပည္္မွာ တပ္ရင္းေပါင္း ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္၊ ဓည၀တီေရတပ္ႏွင့္ လံုထိန္းတပ္ေတြအပါအ ဝင္ လက္ၫွိဳးထိုးမလြဲ တပ္ေတြေနရာခ်ထားပါတယ္။ ဒီတပ္ေတြ ေနရာခ်ထားျခင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က  ရခုိင္ျပည္ႏွင့္ ရခုိင္လူထုကို ကာကြယ္ဖို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ကြ်န္ျပဳ စိုးမိုးဖို႔ႏွင့္ သယံဇာတေတြကို ထုတ္ ယူဖို႔အတြက္ပါပဲ။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က အခုလိုျဖစ္ေနတဲ့ အေျခအေနေတြမွာ ဘဂၤလီေတြကို အသံုးခ်ၿပီးေတာ့  ေဒသခံရခုိင္ေတြကို တိုက္ခိုက္ေနတာျဖစ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ရခိုင္ေတြဟာ ကိုယ္ပိုင္ဇာတိေျမမွာေနၿပီး အခြင့္ အေရးေတြ ဆံုး႐ံႈးေနတာေတာင္မကဘူး ကိုယ့္ေျမကိုပါ ဆံုး႐ံႈးရေတာ့မယ္ အေျခအေနမွာ က်ေနာ္တို႔  ရခုိင္ေတြဟာ တစ္ခုခုကိုေတာ့ ျပတ္ျပတ္သားသား ျဖစ္ဖို႔ေတာ့လိုတယ္လို႔ နားလည္ပါတယ္။ ျမန္မာ့တပ္ မေတာ္ဟာ ရခိုင္ျပည္သူေတြအတြက္ မျဖစ္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ ရခိုင့္တပ္မေတာ္ဟာ ရခိုင္ျပည္သူေတြအတြက္  အျပည့္အ၀တာ၀န္ယူႏိုင္ရန္ တပ္မေတာ္နဲ႔အတူ ရခိုင္ျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လံုးက ပူးေပါင္းပါ၀င္ရလိမ့္မယ္ လို႔ က်ေနာ္ယံုၾကည္ပါတယ္။"ဟု ရခိုင့္တပ္မေတာ္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ထြန္းျမတ္ႏိုင္က ေျပာသည္။ စစ္တပ္က အခင္းျဖစ္ပြားေနေသာ ေနရာမ်ားတြင္ ပစ္မိန္႔ကို အမ်ားသူငါသိရွိေအာင္ ေၾကျငာျခင္းမျပဳဘဲ  ယခုလိုတစ္ခ်က္လႊတ္ ပစ္ခတ္ခဲ့မႈေၾကာင့္ ပဋိပကၡတြင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ တိုက္ခိုက္၍ ေသဆံုးသည္ထက္  စစ္တပ္က ပစ္ခတ္မႈမ်ားေၾကာင့္ ေသဆံုးရျခင္းက ပိုမိုမ်ားျပားေၾကာင္း သိရွိရသည္။ "အဓိက အေရးအခင္းျဖစ္တာက ျပင္ပ ပေယာဂေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာျဖစ္တယ္။ ျပင္ပကလႈပ္ရွားမႈေတြေၾကာင့္ ျဖစ္တာလို႔ေျပာခ်င္တယ္။ ေဒသခံ အစြန္းေရာက္ေတြကလည္း ႏိုင္ငံတကာကိုေမွ်ာ္တဲ့ အႀကံအစည္ေတြနဲ႔ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကတာပါ။ ရခိုင္ေတြက ခံခဲ့ရတယ္၊ ခုခံရတယ္။ အဲဒီလိုကိစၥေတြမွာ ရခုိင္ေတြကို လံုၿခံဳေရးတပ္ေတြက ပစ္သတ္ခဲ့မႈေတြအတြက္ လံုး၀စိတ္မေကာင္းပါဘူး၊ ျဖစ္လည္း မျဖစ္သင့္လို႔ထင္ပါတယ္။ အဓိက မူလခိုး၀င္လာသူေတြကို ဥပေဒအရ အေရးယူဖို႔လိုပါတယ္။ မိမိတို႔မွ အႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ေတာင္းဆိုခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါတယ္"ဟု ALD သေဘာထားကို ဦးေအးသာေအာင္က ေျပာသည္။ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးနဲ႔ တစ္မ်ိဳးၾကားတြင္ျဖစ္သည့္ ျပႆနာအေပၚ လံုၿခံဳေရးတပ္မ်ား ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းပံုသည္ ႏိုင္ငံတကာတြင္ ဆူပူအၾကမ္းဖက္မႈမ်ား ေျဖရွင္းပံု ေျဖရွင္းနည္းမ်ားကဲ့သို႔မဟုတ္ဘဲ ေရွ႕တန္းစစ္ေျမျပင္တြင္ ရန္သူမ်ားကို ႏွိမ္နင္းသကဲ့သို႔ ပစ္ခတ္လိုက္ျခင္းသည္ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရးေစာင့္ထိန္းမႈနဲ႔ မကိုက္ညီဟု ရခိုင္လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအဖြဲ႔(AHRDO)က ဆုိသည္။ "ႏိုင္ငံတကာမွာ ဆူပူအၾကမ္းဖက္မႈေတြကို ေျဖရွင္းတဲ့အခါ အဆင့္ဆင့္ေျဖရွင္းသြားတာရွိတယ္။ ဒါကရန္သူကို ၿဖိဳခြင္းရတာမဟုတ္ဘူး။ လူမ်ိဳး တစ္မ်ိဳးနဲ႔တစ္မ်ိဳးၾကားက ပဋိပကၡကို ၾကား၀င္ေျဖရွင္းရတာျဖစ္တယ္။ အဲလိုေျဖရွင္းတဲ့ေနရာမွာ ေသေစႏိုင္ေလာက္တဲ့ တကယ့္က်ည္နဲပစ္တာထက္ ရာဘာက်ည္နဲ႔ဘဲ မိုးေပၚကိုေထာင္ပစ္လို႔ဘဲျဖစ္ျဖစ္၊ တစ္ျခားနည္းလမ္းေတြကို သံုးလို႔ဘဲျဖစ္ျဖစ္ ေျဖရွင္းသင့္ပါတယ္။ အခုက အဲဒီလို မၿဖိဳခြင္းဘဲ ေရွ႕တန္းစစ္မ်က္ႏွာမွ ရန္သူေတြကို ပစ္သလို ပစ္ေတာ့ ဒါဟာ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈတစ္ခု ျဖစ္တယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္ျမင္မိတယ္"ဟု ရခိုင္လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအဖြဲ႔(AHRDO)မွ အမႈေဆာင္ဒါ႐ိုက္တာ ကိုေအာင္မင္းဦးက ေျပာသည္။ ယခုျပႆနာအတြင္း ကူညီေစာင့္ေရွာက္မႈ အမ်ားဆံုးျပဳလုပ္ေနေသာ ၀ံလက္ ေက်းလက္ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေဖာင္ေဒးရွင္းမွ ဒါ႐ိုက္တာ ကိုသိန္း၀င္းက " က်ေနာ့္အေနနဲ႔ မ်ားစြာစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။ ဆူပူအၾကမ္းဖက္မႈကို ႏွိမ္နင္းတယ္ဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္မေျပာလိုပါဘူး။ ျပႆနာျဖစ္ပြားခ်ိန္၊ တင္းမာေနခ်ိန္မဟုတ္ဘဲ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္နဲ႔ ျပန္သြားၾကတဲ့ လူေတြကို လမ္းကျဖတ္ၿပီး ပစ္ခတ္တာက အင္မတန္ကို ရက္စက္လြန္းပါတယ္။ ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းအထိ ခ်ိန္ရြယ္ပစ္ခတ္ခဲ့မႈေတြေၾကာင့္ ေသဆံုးသူေတြနဲ႔ ဒဏ္ရာရရွိသူအေရအတြက္ ပိုၿပီးမ်ားျပားခဲ့ရတာပါ။"ဟု အာရ္ကန္တိုင္းမ္စ္ သတင္းဌာနသို႔ ၀မ္းနည္းစြာျဖင့္ ေျဖၾကားခဲ့သည္။ ယခုတစ္ဖန္ ျပန္လည္ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ဘဂၤလီ-ရခိုင္ အဓိက႐ုဏ္းအတြင္း ေသဆံုးသူ အမ်ိဳးသား(၃၃)ဦး၊ အမ်ိဳးသမီး(၃၁)ဦး၊ ဒဏ္ရာရရွိသူ အမ်ိဳးသားက(၆၄)ဦး၊ လူငယ္(၄)ဦးရွိေၾကာင္း ရခိုင္ျပည္နယ္အစိုးရ သတင္းထုတ္ျပန္ေရးအဖြဲ႔ အတြင္းေရးမွဴး ဦး၀င္းၿမိဳင္က သတင္းမီဒီယာမ်ားတြင္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုလိုက္ၿပီး၊ ယင္းအထဲတြင္ ပဋိပကၡျဖစ္ပြားသူ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ တိုက္ခိုက္၍ ဒဏ္ရာရေသဆံုးသူမ်ားထက္ လံုၿခံဳေရးတပ္မ်ားက ပစ္ခတ္မႈေၾကာင့္ ေသဆံုးမႈႏွင့္ ဒဏ္ရာရရွိသူ ပိုမိုမ်ားျပားေၾကာင္း စံုစမ္းသိရွိရသည္။